| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Εἰς τὸ τέλος· τοῖς υἱοῖς Κορὲ ψαλμός. | 1 | 1 |
| 2 (Μασ. 85) ΕΥΔΟΚΗΣΑΣ, Κύριε, τὴν γῆν σου, ἀπέστρεψας τὴν αἰχμαλωσίαν ᾿Ιακώβ· | 2 (Μασ. 85) Εκαμες φανεράν και έστειλες, Κυριε, την ευαρέσκειάν σου εις την γην της Επαγγελίας, διότι επανέφερες εις αυτήν τους αιχμαλώτους απογόνους του Ιακώβ. | 2 Εξεδήλωσας, Κύριε, τὴν εὐαρέσκειάν σου εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ποὺ ἀνήκει ἰδιαιτέρως εἰς σὲ καὶ ὑπὲρ πᾶσαν ἄλλην χώραν εἶναι ἰδική σου, ἐπέστρεψας εἰς αὐτὴν τοὺς αἰχμαλωτισθέντας ἀπογόνους τοῦ Ἰακώβ. |
| 3 ἀφῆκας τὰς ἀνομίας τῷ λαῷ σου, ἐκάλυψας πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. (διάψαλμα). | 3 Εδωσες συγχώρησιν εις τας παρανομίας του λαού σου και εσκέπασες εν τω ελέει σου όλας τας αμαρτίας των. | 3 Συνεχώρησας τὰς παρανομίας εἰς τὸν λαόν σου, ἐσκέπασας, ὥστε νὰ μὴ φαίνωνται ὁλοτελῶς, πάσας τὰς ἁμαρτίας των. |
| 4 κατέπαυσας πᾶσαν τὴν ὀργήν σου, ἀπέστρεψας ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ σου. | 4 Εσταμάτησες την εναντίον μας δικαίαν σου οργήν, αφήκες κατά μέρος την οργήν του θυμού σου. | 4 Ἐσταμάτησες καὶ ἔδωκες παῦσιν εἰς πᾶσαν τὴν ὀργήν σου, ἔστρεψας καὶ ἀπεμακρύνθης ἀπὸ τὴν ὀργὴν τῆς σφοδρὰς ἀγανακτήσεώς σου. |
| 5 ἐπίστρεψον ἡμᾶς, ὁ Θεὸς τῶν σωτηρίων ἡμῶν, καὶ ἀπόστρεψον τὸν θυμόν σου ἀφ᾿ ἡμῶν. | 5 Επανάφερε όλους μας από την εξορίαν, ω Κυριε, συ ο οποίος πολλές φορές μας έχεις σώσει κατά το παρελθόν. Απομάκρυνε τον δίκαιον θυμόν σου από ημάς. | 5 Ἐπίστρεψέ μας ὅλους ἀπὸ τὴν ἐξορίαν, καὶ ἐκείνους ἀκόμη ποὺ ὑπελείφθησαν εἰς αὐτήν, ὦ Ὕψιοτε Θεέ, ὁ ὁποῖος τόσας φορὰς εἰς τὸ παρελθὸν μᾶς ἐχάρισες τὴν σωτηρίαν ἀπὸ βεβαίους κινδύνους, καὶ ἀπομάκρυνε ἀφ' ἠμῶν τὸν θυμόν σου. |
| 6 μὴ εἰς τοὺς αἰῶνας ὀργισθῇς ἡμῖν; ἢ διατενεῖς τὴν ὀργήν σου ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεάν; | 6 Μηπως τάχα και θα μένης ωργισμένος εναντίον μας δια παντός; Η μήπως θα παρατείνης την οργήν σου πάντοτε από της μιας γενεάς εις την άλλην; | 6 Μήπως θὰ ὀργίζεσαι καθ’ ἠμῶν εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας; Ἢ μήπως θὰ παρατείνῃς τὴν ὀργήν σου ἀπὸ τὴν μίαν γενεὰν εἰς τὴν ἄλλην συνεχῶς; |
| 7 ὁ Θεός, σὺ ἐπιστρέψας ζωώσεις ἡμᾶς, καὶ ὁ λαός σου εὐφρανθήσεται ἐπὶ σοί. | 7 Ω Θεέ, συ θα στρέψης το πρόσωπόν σου και πάλιν με ευμένειαν προς ημάς. Θα μας δώσης νέαν ζωήν και ο πονεμένος και θλιμμένος λαός σου θα χαρή από τας δωρεάς σου. | 7 Ὦ Θεέ, σὺ πάλιν τώρα διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν θὰ μᾶς δώσῃς ζωήν, καὶ ὁ λαός σου, ὁ ἤδη τεθλιμμένος, θὰ εὐφρανθῇ ἐπὶ τῇ ἀποκαταστάσει, τὴν ὁποίαν σὺ θὰ τοῦ δώσῃς. |
| 8 δεῖξον ἡμῖν, Κύριε, τὸ ἔλεός σου καὶ τὸ σωτήριόν σου δῴης ἡμῖν. | 8 Δείξε μας λοιπόν, Κυριε, την ευσπλαγχνίαν σου και δώσε μας την σωτηρίαν που ποθούμεν. | 8 Δεῖξε μας, Κύριε, τὸ ἔλεος καὶ τὴν εὐσπλαγχνίαν σου καὶ δῶσε μας τὴν σωτηρίαν σου καὶ τὴν πλήρη παλινόρθωσίν μας. |
| 9 ἀκούσομαι τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριος ὁ Θεός, ὅτι λαλήσει εἰρήνην ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς ἐπιστρέφοντας καρδίαν ἐπ᾿ αὐτόν. | 9 Εγώ θα ακούσω, τι θα είπη εις την καρδίαν μου Κυριος ο Θεός, διότι θα ομιλήση ειρηνικά στον λαόν του, στους αφοσιωμένους προς αυτόν Ισραηλίτας· στους επιστρέφοντας με όλην των την καρδίαν δι' ειλικρινούς μετανοίας προς αυτόν. | 9 Θὰ ἀκούσω τώρα τί διὰ τοῦ Πνεύματός του θὰ λαλήσῃ μέσα μου, ἀνταποκρινόμενος εἰς τὴν πρὸς αὐτὸν προσευχήν μου, Κύριος ὁ Θεός. Θὰ τὰ ἀκούσω ἀγαλλόμενος. Διότι θὰ λαλήσῃ καὶ θὰ εὐαγγελισθῇ εἰρήνην εἰς τὸν λαόν του συνδιαλλασσόμενος μετ’ αὐτοῦ· εἰρήνην καὶ συνδιαλλαγὴν μετὰ τῶν ἀφωσιωμένων εἰς αὐτὸν καὶ μετ’ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς μετανοίας γυρίζουν πάλιν τὰς καρδίας των πρὸς αὐτόν. |
| 10 πλὴν ἐγγὺς τῶν φοβουμένων αὐτὸν τὸ σωτήριον αὐτοῦ τοῦ κατασκηνῶσαι δόξαν ἐν τῇ γῇ ἡμῶν. | 10 Βεβαίως η σωτηρία, που παρέχεται από τον Θεόν στον λαόν του, είναι πάντοτε κοντά εις εκείνους, που τον ευλαβούνται, ώστε δι' αυτής να εγκατασταθή η δόξα του εις την χώραν μας. | 10 Ναί· ἀληθῶς, ἡ σωτηρία του εἶναι πλησίον πρὸς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὸν φοβοῦνται, ἵνα διὰ τῆς σωτηρίας ταύτης κατασκηνώσῃ καὶ ἐγκαθιδρύθῇ ἡ θεία δόξα ἐν τῇ χώρᾳ μας. |
| 11 ἔλεος καὶ ἀλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη κατεφίλησαν· | 11 Το έλεος του Θεού και η ακριβής επαλήθευσις των υποσχέσεών του συνηντήθησαν και ηνώθησαν. Η δικαιοσύνη του, η τιμωρούσα το κακόν και αμείβουσα το αγαθόν, και η ειρήνη έδωσαν αμοιβαίον ασπασμόν. | 11 Ἔλεος καὶ πιστὴ ἐπαλήθευσις τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ συνηντήθησαν, δικαιοσύνη πατάσσουσα τὸ κακὸν καὶ ἡ ἐκ τούτου ἐπικρατοῦσα εἰρήνη κατεφίλησαν ἀλλήλας, οἱονεὶ κατόπιν μακροῦ ἀπ’ ἀλλήλων χωρισμοῦ συναντώμεναι καὶ πάλιν. |
| 12 ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε. | 12 Ανεβλάστησεν ωραία και καρποφόρος η αλήθεια από την γην, από δε τον ουρανόν έσκυψε προς τα κάτω και επεσκέφθη την γην η δικαιοσύνη και κάθε αρετή. | 12 Κατελύθη τὸ ψεῦδος καὶ ὁ δόλος ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἀνεβλάστησε καρποφόρος ἡ ἀλήθεια, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ δὲ ἔκυψε πρὸς τὰ κάτω καὶ ἐπεσκέφθη τὴν γῆν ἡ δικαιοσύνη καὶ πᾶσα ἀρετή. |
| 13 καὶ γὰρ ὁ Κύριος δώσει χρηστότητα, καὶ ἡ γῆ ἡμῶν δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς· | 13 Διότι ο Κυριος πλουσίαν θα δείξη και θα δώση την καλωσύνην του, και η γη μας θα δώση αφθόνους τους καρπούς της. | 13 Διότι ὁ Κύριος ἀκόμη καὶ ὑλικὰ ἀγαθὰ θὰ δώσῃ ἐκδήλων τὴν καλωσύνην καὶ εὐεργετικότητά του, καὶ κατὰ συνέπειαν ἡ χώρα μας θὰ ἀποδώσῃ ἀφθόνους τοὺς καρπούς της. |
| 14 δικαιοσύνη ἐναντίον αὐτοῦ προπορεύσεται καὶ θήσει εἰς ὁδὸν τὰ διαβήματα αὐτοῦ. | 14 Προ του Κυρίου θα προπορεύεται η δικαιοσύνη, την δε πορείαν του και τον τρόπον της συμπεριφοράς του θα καταστήση άγιον παράδειγμα συμπεριφοράς δι' όλους μας. | 14 Ἡ δικαιοσύνη θὰ προπορεύεται ὡς πρόδρομος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θὰ καταστήσῃ ἐκεῖνος τὰ ἴχνη του καὶ τὴν ὑποδειγματικὴν συμπεριφορὰν τοῦ δρόμον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου θὰ πορεύωνται μιμηταὶ ατοῦ, οἱ ἀκολουθοῦντες αὐτόν. |
