Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
᾿ῼδὴ τῶν ἀναβαθμῶν. | | |
1 (Μασ. 124) ΕΙ ΜΗ ὅτι Κύριος ἦν ἐν ἡμῖν, εἰπάτω δὴ ᾿Ισραήλ· | 1 (Μασ. 124) Εάν ο Κυριος δεν ήτο μαζή μας, βοηθός και υπερασπιστής μας, ας το ομολογήση λοιπόν όλος ο ισραηλιτικός λαός, | 1 Εὰν δὲν ἦτο ὁ Κύριος μαζί μας ἂς τὸ ὁμολογήσῃ ὁλόκληρος ὁ Ἰσραήλ |
2 εἰ μὴ ὅτι Κύριος ἦν ἐν ἡμῖν ἐν τῷ ἐπαναστῆναι ἀνθρώπους ἐφ᾿ ἡμᾶς, | 2 εάν ο Κυριος δεν ευρίσκετο μαζή μας, όταν οι εχθροί μας πάνοπλοι και ισχυροί εξηγέρθησαν εναντίον μας, | 2 ἐὰν δὲν ἦτο ὁ Κύριος ἐν μέσῳ ἡμῶν προστάτης καὶ ὑπερασπιστής μας, ὅταν ἐξηγέρθησαν ἄνθρωποι ἐναντίον μας, |
3 ἄρα ζῶντας ἂν κατέπιον ἡμᾶς ἐν τῷ ὀργισθῆναι τὸν θυμὸν αὐτῶν ἐφ᾿ ἡμᾶς· | 3 ασφαλώς και βεβαίως ζωντανούς θα μας κστέπιναν, όταν η οργή των είχεν ανάψει εναντίον μας. | 3 βεβαίως θὰ μᾶς κατέπιναν ζωντανούς· ὅταν ἤναψεν ὁ θυμός των ἐναντίον μας, |
4 ἄρα τὸ ὕδωρ ἂν κατεπόντισεν ἡμᾶς, χείμαρρον διῆλθεν ἡ ψυχὴ ἡμῶν· | 4 Το ορμητικόν ρεύμα του μίσους και της κακίας των θα μας κατεπόντιζε και θα μας κατέπνιγε. Ποταμόν ορμητικόν από εκείνους, που σχηματίζονται τον χειμώνα, θα διήρχετο η ψυχή μας. | 4 ἀσφαλῶς ὁ κατακλυσμὸς τοῦ μίσους των καὶ ἡ ὁρμὴ τῆς παραφορᾶς των, ποὺ ὡμοίαζε πρὸς ἀσυγκράτητον ρεῦμα ὕδατος ὑπερεκχειλίσαντος ποταμοῦ, θὰ μᾶς κατεπόντιζε καὶ θὰ μᾶς ἀπέπνιγε· ποταμὸν σφοδρὸν καὶ ὁρμητικὸν ἀπὸ ἐκείνους ποὺ σχηματίζονται τὸν χειμῶνα, θὰ διήρχετο ἡ ψυχή μας. |
5 ἄρα διῆλθεν ἡ ψυχὴ ἡμῶν τὸ ὕδωρ τὸ ἀνυπόστατον. | 5 Ασφαλώς θα διήρχετο η ψυχά μας βαθύτατον ύδωρ, όπου πυθμήν δεν υπάρχει, και θα κατεποντίζετο. | 5 Ἀσφαλῶς θὰ διήρχετο ἡ ψυχή μας τὸ ὕδωρ τὸ ἀπύθμενον, ὅπου οὐδὲν στήριγμα θὰ ἠδύναντο νὰ εὕρουν οἱ πόδες μας. |
6 εὐλογητὸς Κύριος, ὃς οὐκ ἔδωκεν ἡμᾶς εἰς θήραν τοῖς ὀδοῦσιν αὐτῶν. | 6 Ας είναι όμως ευλογημένον και δοξασμένον το όνομά του Κυρίου, ο οποίος δεν μας αφήκε να γίνωμεν θήραμα και τροφή στους οδόντας των αγρίων αυτών θηρίων, των εχθρών μας. | 6 Ἂς ἔχῃ δόξαν ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος δὲν μᾶς παρέδωκεν ὡς κυνήγιον καὶ θήραμα εἰς τοὺς ὀδόντας των, ἀπὸ τοὺς ὁποίους θὰ κατεσπαρασσόμεθα. |
7 ἡ ψυχὴ ἡμῶν ὡς στρουθίον ἐρρύσθη ἐκ τῆς παγίδος τῶν θηρευόντων· ἡ παγὶς συνετρίβη, καὶ ἡμεῖς ἐρρύσθημεν. | 7 Η ζωη μας εγλύτωσεν από τα χέρια των, όπως το στρουθίον διαφεύγει την παγίδα των κυνηγών. Η παγίς των εχθρών μας συνετρίβη και ημείς διεσώθημεν. | 7 Ἡ ψυχή μας σὰν στρουθίον ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὴν παγίδα τῶν παραμονευόντων νὰ τὴν συλλάβουν ὡς θήραμα. Ἡ παγίς, τὴν ὁποίαν εἶχαν στήσει, συνετρίβη καὶ ἡμεῖς ἐσώθημεν. |
8 ἡ βοήθεια ἡμῶν ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ ποιήσαντος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. | 8 Η βοήθεια και η σωτηρία μας οφείλεται στον παντοδύναμον Κυριον μας, ο οποίος εδημιούργησε τον ουρανόν και την γην. | 8 Ἡ βοήθειά μας βασίζεται εἰς τὴν ἐπίκλησιν τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἐποίησε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. |