| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ. | | |
| 1 (Μασ. 110) ΕΙΠΕΝ ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. | 1 (Μασ. 110) Είπεν ο Κυριος και Θεός μου προς τον Κυριον και Θεόν μου, προς τον Μεσσίαν· Καθησαι εις τα δεξιά του θρόνου μου και εγώ θα θέσω όλους τους εχθρούς σου ως υποπόδιον των ποδών σου. | 1 Εἶπεν ὁ Κύριος καὶ Θεὸς εἰς τὸν Κύριόν μου Μεσσίαν· κάθησε εἰς τὰ δεξιά μου δοξαζόμενος καὶ ἀπολαμβάνων ἴσην τιμὴν μὲ ἐμέ, ἕως ὅτου θέσω τοὺς ἐχθρούς σου σὰν ἄλλο στήριγμα, ποὺ θὰ πατοῦν ἐπάνω οἱ πόδες σου. |
| 2 ράβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ σοι Κύριος ἐκ Σιών, καὶ κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶν ἐχθρῶν σου. | 2 Και ο Δαυίδ λαβών την αποκάλυψιν αυτήν λέγει προς τον Μεσσίαν· Βασιλικήν ράβδον ακατανικήτου δυνάμεως θα χορηγήση εις σε ο Κυριος από την αγίαν Σιών. Κυριάρχησε, λοιπόν, και μένε κύριος και εξουσιαστής εν μέσω των εχθρών σου. | 2 Σκῆπτρον καὶ ράβδον βασιλικὴν καὶ στιβαράν, ἀκαταβλήτου δυνάμεως θὰ σοῦ ἀποστείλῃ ὁ Κύριος ἀπὸ τὴν Σιών, ὅπου ὁ ἱερὸς ναὸς τῆς κατοικίας του, καὶ κατάβαλλε τοὺς ἐχθρούς σου, ἀναδεικνυόμενος θριαμβευτὴς καὶ κύριος ἐν μέσῳ αὐτῶν. |
| 3 μετὰ σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς σου ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν ἁγίων σου· ἐκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε. | 3 Μαζή σου, αναφαίρετος και προαιωνία, είναι η απόλυτος εξουσία και κυριαρχία, την οποίαν κυρίως κατά την ημέραν της επιφανείας σου θα εκδηλώσης εν μέσω της λαμπρότητος των αγίων, αγγέλων και ανθρώπων. Ο Θεός και Πατήρ λέγει προς τον Μεσσίαν· Από τους κόλπους μου, από την ιδίαν την ουσίαν μου, πριν από τον αυγερινόν και τα άλλα αστέρια, προαιωνίως και αϊδίως, σε έχω γεννήσει. | 3 Δὲν σοῦ προσδίδεται ἔξωθεν ἀπὸ ἄλλον, ἀλλ’ εἶναι προσὸν ἀχώριστον αὐτῆς τῆς φύσεώς σου ἡ ἐξουσία καὶ ἀρχή, τὴν ὁποίαν θὰ ἀσκήσῃς κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἐπιφανείας σου, ὅτε θὰ ἐκδηλώσῃς τὴν ἀήττητον δύναμίν σου ἐν μέσῳ τῶν λαμπροτήτων τῶν ἀγγέλων καὶ λοιπῶν ἁγίων, κρίνων καὶ τιμωρῶν τοὺς κακοὺς καὶ δοξάζων τοὺς ἐναρέτους. Ἐκ τῶν κόλπων μου καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς οὐσίας μου πρὸ τῶν ἄστρων καὶ τοῦ αὐγερινοῦ σὲ ἐγέννησα, πρωτότοκον πάσης τῆς κτίσεως. |
| 4 ὤμοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. | 4 Και ο Δαυίδ λέγει· Ο Κυριος ωρκίσθηκε και δεν πρόκειται να αλλάξη γνώμην. Συ, ο Μεσσίας είσαι αρχιερεύς στους αιώνας των αιώνων, κατά την τάξιν του Μελχισεδέκ. | 4 Ὡρκίσθη ὁ Κύριος καὶ δὲν θὰ μεταμεληθῇ, ὥστε νὰ μεταβάλῃ ἀπόφασιν. Καὶ εἶπεν ἐν τῇ ἐνόρκῳ ὑποσχέσει του· Σὺ εἶσαι ἱερεὺς αἰώνιος σὰν τὸν Μελχισεδέκ, τοῦ ὁποίου παρασιωπᾶται ἐξεπίτηδες εἰς τὴν Γραφὴν ἡ γενεαλογία καὶ ὁ θάνατος, διὰ νὰ εἶναι σύμβολον καὶ προτύπωσις τῆς παντοτεινῆς ἱερωσύνης σου, καὶ τῆς αἰωνίας βασιλείας σου, ἀφοῦ ὁ Μελχισεδὲκ ἦτο συγχρόνως καὶ ἱερεὺς καὶ βασιλεύς. |
| 5 Κύριος ἐκ δεξιῶν σου συνέθλασεν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς αὐτοῦ βασιλεῖς· | 5 Ο Κυριος, ο συμπαραστάτης και βοηθός σου εκ δεξιών σου, θα συντρίψη κατά την ημέραν της οργής του τους βασιλείς της γης, που θα πάρουν εχθρικήν στάσιν απέναντί σου. | 5 Ὁ Κύριος παριστάμενος εἰς τὰ δεξιά σου συνέτριψε βασιλεῖς κατὰ τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ ἐκδηλωθῇ καὶ θὰ ἐκσπάσῃ ἡ ὀργή του. |
| 6 κρινεῖ ἐν τοῖς ἔθνεσι, πληρώσει πτώματα, συνθλάσει κεφαλὰς ἐπὶ γῆς πολλῶν. | 6 Θα κρίνη και θα καταδικάση όλα τα αμαρτωλά και ασεβή έθνη, θα γεμίση με πτώματα την οικουμένην, θα συντρίψη τας κεφαλάς πολλών αρχόντων της γης. | 6 Καὶ θὰ κρίνῃ ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν, θὰ γεμίσῃ τὸν κόσμον ἀπὸ πτώματα, θὰ καταθραύσῃ καὶ θὰ συντρίψῃ κεφαλὰς πολλῶν ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ θὰ συμβαίνουν ταῦτα διὰ μέσου τῶν γενεῶν εἰς μερικὰς κρίσεις τοῦ Θεοῦ πατάσσοντος ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν τὸ κακόν, θὰ συντελεσθοῦν δὲ πλήρως καὶ ὁλοσχερῶς κατὰ τὴν Δευτέραν Παρουσίαν. |
| 7 ἐκ χειμάρρου ἐν ὁδῷ πίεται· διὰ τοῦτο ὑψώσει κεφαλήν. | 7 Ο Μεσσίας αγωνιζόμενος υπέρ του λαού του θα πίη με απλότητα νερό από τον χείμαρρον. Δια δε την κακοπάθειάν του αυτήν και την ταπείνωσιν θα τον αναδείξη και θα τον δοξάση ο Κυριος. | 7 Ἀγωνιζόμενος δὲ καὶ κακοπαθῶν μετὰ τοῦ λαοῦ του ὁ Μεσσίας, θὰ διέλθῃ βίον λιτὸν καὶ ἀπέριττον καὶ δὲν θὰ θεωρήσῃ ἐξευτελιστικὸν πρὸς κατάσβεσιν τῆς δίψης του νὰ πίῃ ὕδωρ ἐκ χειμάρρου, τὸν ὁποῖον θὰ συναντήσῃ καθ' ὁδόν. Ἀλλ' ἀκριβῶς διὰ τὴν ταπείνωσίν του αὐτὴν θὰ ὑψώσῃ κεφαλὴν καὶ θὰ δοξασθῇ. |
