Ορθόδοξος Συναξαριστής

Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα	Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα	Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
Ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ.
¹ (Μασ. 141) ΚΥΡΙΕ, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου· πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς δεήσεώς μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς σέ.	¹ (Μασ. 141) Κυριε, πολλές φορές έκραξα προς σέ. Καμε δεκτήν την προσευχήν μου. Δώσε προσοχήν εις την φωνήν της δεήσεώς μου κάθε φοράν, που με κραυγήν ισχυράν απευθύνομαι προς σέ.	¹ Κύριε, ἔκραξα πρὸς σέ· εἰσάκουσον τὴν προσευχήν μου· εὐδόκησον νὰ προσέξῃς τὴν φωνὴν τῆς ἱκεσίας καὶ παρακλήσεώς μου, καθ’ ὃν χρόνον μετὰ κραυγῆς ἰσχυρᾶς ἀπευθύνω ταύτην πρὸς σέ.
² κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου, ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή.	² Ας ανέλθη κατ'ευθείαν η προσευχή μου ως ευάρεστον ευώδες θυμίαμα ενώπιόν σου. Κατά την ώραν της προσευχής, η ανύψωσις των χειρών μου προς σε ας γίνη δεκτή ως ευάρεστος εσπερινή θυσία.	² Ὡς ἱερὸν καὶ εὐῶδες θυμίαμα ἂς ἀναβῇ κατ' εὐθεῖαν ἐνώπιόν σου ἡ προσευχή μου, ἡ ἱκετευτικὴ ἀνύψωσις τῶν χειρῶν μου ἂς γίνῃ δεκτὴ ὑπὸ σοῦ ὡς θυσία ἐσπερινή.
³ θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη μου.	³ Θέσε, Κυριε, φρουράν στο στόμα μου, ώστε να ελέγχη και μη αφήνη να βγαίνουν όλα τα λόγια μου. Θέσε, Κυριε, θύραν, ώστε να περικλείη τα χείλη μου, δια να μη εξέρχωνται λόγοι κακοί από αυτά.	³ Θέσε, Κύριε, φρουρὰν εἰς τὸ στόμα μου καὶ γύρω ἀπὸ τὰ χείλη μου θέσε θύραν περιφράσσουσαν καὶ περιέχουσαν αὐτά, ὥστε νὰ μὴ ἐξέρχεται λόγος κακὸς ἐξ αὐτῶν.
⁴ μὴ ἐκκλίνῃς τὴν καρδίαν μου εἰς λόγους πονηρίας τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις σὺν ἀνθρώποις ἐργαζομένοις τὴν ἀνομίαν, καὶ οὐ μὴ συνδυάσω μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν.	⁴ Μη επιτρέψης να παρεκκλίνη η καρδία μου εις λόγους και αποφάσεις πονηράς, ώστε να παρασυρθώ εις ανοήτους προφάσεις, δια να δικαιολογήσω ολοφάνερες αμαρτίες μου, κατά το παράδειγμα των ανθρώπων, οι οποίοι καταπατούν τον Νομον σου και εργάζονται το κακόν. Δεν θέλω να συναναστρέφομαι και να έχω επικοινωνίαν ούτε με τους εκλεκτούς άνδρας αυτών.	⁴ Μὴ ἐπιτρέψῃς νὰ ἐκτραπῇ ἡ καρδία μου εἰς λόγους πονηρούς, διὰ νὰ παρασυρθῶ εἰς προφάσεις δικαιολογούσας προδήλους ἁμαρτίας κατὰ τὸ παράδειγμα ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι συστηματικῶς παραβαίνουν τὸν νόμον σου, ἐνῷ ἐγὼ δὲν θέλω νὰ συνδυάζωμαι καὶ νὰ συναναστρέφομαι οὔτε μὲ τοὺς ὑπερέχοντας καὶ ἀπολαύοντας τιμῆς ἐκ τοῦ κόσμου μεταξὺ αὐτῶν.
⁵ παιδεύσει με δίκαιος ἐν ἐλέει καὶ ἐλέγξει με, ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλήν μου· ὅτι ἔτι καὶ ἡ προσευχή μου ἐν ταῖς εὐδοκίαις αὐτῶν·	⁵ Ας με διαπαιδαγωγήση ο δίκαιος, έστω και με αυστηρότητα, την οποίαν όμως θα του εμπνέη η προς εμέ αγάπη του και συμπάθεια, και ας με ελέγξη. Μυρωμένον ευώδες έλαιον αμαρτωλού να μη αρωματίση ποτέ την κεφαλήν μου. Δεν ζηλεύω την ευημερίαν των αμαρτωλών, προσεύχομαι εξ αντιθέτου ποτέ να μη μετάσχω εις αυτήν.	⁵ Δέχομαι εὐγνωμόνως τοὺς ἐλέγχους τοῦ δικαίου, διότι θὰ μὲ παιδαγωγήσῃ συμπαθῶς καὶ θὰ μὲ ἐπιπλήξῃ, ἀλλ' ἔλαιον καὶ μῦρον ἁμαρτωλοῦ καὶ παρανόμου, θέλοντος νὰ μὲ περιποιηθῇ, ἂς μὴ χυθῇ ποτὲ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς μου. Δὲν θέλω τίποτε ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλούς. Διότι ἀκόμη καὶ εἰς τὰς εὐτυχίας καὶ εὐημερίας των ὄχι μόνον δὲν τοὺς ζηλεύω, ἀλλὰ προσεύχομαι νὰ μὴ μετάσχω εἰς αὐτάς.
⁶ κατεπόθησαν ἐχόμενα πέτρας οἱ κριταὶ αὐτῶν· ἀκούσονται τὰ ρήματά μου ὅτι ἡδύνθησαν.	⁶ Διότι οι πρόκριτοι και επίσημοι μεταξύ αυτών κατεποντίσθησαν εις την θάλασσαν πλησίον αποκρήμνων βράχων. Οι δίκαιοι θα ακούσουν τα λόγια μου αυτά και θα αισθανθούν γλυκείαν και δικαίαν ικανοποιησιν.	⁶ Διότι οἱ πρόκριτοί των καὶ οἱ μεγαλυτέραν μεταξὺ αὐτῶν ἐπιρροὴν ἔχοντες ἦλθε στιγμή, κατὰ τὴν ὁποίαν συντριβέντες κατὰ μῆκος τοῦ βράχου, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ὑπὸ τῆς τιμωροῦ δεξιᾶς σου κατεκρημνίσθησαν, κατεπόθησαν ὑπὸ τῶν κυμάτων. Θ’ ἀκούσουν μετ' ἐνδιαφέροντος τοὺς προφητικοὺς τούτους λόγους μου οἱ ἀπροκαταλήπτως κρίνοντες, διότι εὐχάριστον καὶ γλυκεῖαν ἐντύπωσιν θὰ προκαλέσουν εἰς αὐτούς.
⁷ ὡσεὶ πάχος γῆς ἐρράγη ἐπὶ τῆς γῆς, διεσκορπίσθη τὰ ὀστᾶ αὐτῶν παρὰ τὸν ᾅδην.	⁷ Οπως οι βώλοι του παχέος χώματος όταν ρίπτωνται εις την γην, σπάζουν και διασκορπίζονται ως χώμα, έτσι θα διασκορπισθούν άταφα τα οστά των ασεβών ανθρώπων παραπλεύρως στο στόμα του άδου.	⁷ Ὅπως παχεῖς τῆς γῆς βῶλοι σπάζουν ἐπὶ τοῦ ἐδάφους πληττόμενοι ὑπὸ τῆς ἀξίνης ἢ τοῦ ἀρότρου, οὕτω διεσκορπίσθησαν τὰ ὀστᾶ των παρὰ τὸ στόμιον τοῦ Ἅδου ἄταφα καὶ ποδοπατούμενα.
⁸ ὅτι πρὸς σέ, Κύριε, Κύριε, οἱ ὀφθαλμοί μου· ἐπὶ σοὶ ἤλπισα, μὴ ἀντανέλῃς τὴν ψυχήν μου.	⁸ Θα τιμωρηθούν αυτοί, διότι εγώ προς σε, Κυριε Κυριε, έχω εστραμμένα τα μάτια μου. Εις σε έχω στηρίξει την ελπίδα μου. Μη επιτρέψης να αφαιρεθή η ζωη μου από τους πονηρούς ανθρώπους.	⁸ Ναί, θὰ τιμωρηθοὺν οἱ ἐχθροί μου οὖτοι. Διότι πρὸς σέ, Κύριε, Κύριε, εἶναι ἐστραμμένοι οἱ ὀφθαλμοί μου ἀναμένοντες βοήθειαν. Ἐπὶ σοῦ ἐστήριξα ὁλόκληρον τὴν ἐλπίδα μου· μὴ ἀφαιρέσῃς καὶ μὴ ἀπολέσῃς τὴν ζωήν μου.
⁹ φύλαξόν με ἀπὸ παγίδος, ἧς συνεστήσαντό μοι, καὶ ἀπὸ σκανδάλων τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν.	⁹ Φυλαξέ με από τας παγίδας, τας οποίας αυτοί ολόγυρά μου έχουν στήσει και από τα προσκόμματα, τα οποία παρεμβάλλουν στον δρόμον μου αυτοί, που καταπατούν τον Νομον σου και εργάζονται το κακόν.	⁹ Φύλαξέ με ἀπὸ τὴν παγίδα, τὴν ὁποίαν ὅλοι τους ἔστησαν πρὸς ἐξόντωσίν μου, καὶ ἀπὸ τὰ σκάνδαλα τὰ ὁποῖα ἐπινοοῦν οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν.
¹⁰ πεσοῦνται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτῶν οἱ ἁμαρτωλοί· κατὰ μόνας εἰμὶ ἐγὼ ἕως ἂν παρέλθω.	¹⁰ Οι αμαρτωλοί θα πέσουν και θα περιπλακούν εις τα δίκτυα της δολιότητός των, τα οποία είχαν κατασκευάσει και στήσει δια τους άλλους. Εγώ όμως θα ζω μεμονωμένος, χωρισμένος από αυτούς, έως ότου προσπεράσω σώος και αβλαβής από τα πονηρά διαβούλιά των.	¹⁰ Θὰ πέσουν οἱ ἁμαρτωλοὶ μέσα εἰς τὸ δίκτυον τῆς ἐπιβουλῆς, τὸ ὁποῖον οἱ ἴδιοι πρὸς βλάβην μου κατεσκεύασαν· ἐγὼ δὲ θὰ παραμένω χωρισμένος ἀπ’αὐτῶν, χωρὶς νὰ ἔχω καμμίαν σχέσιν πρὸς τὰς πράξεις καὶ ἐνεργείας των, μέχρις ὅτου παρέλθω σῶος καὶ ἀβλαβὴς ἀπὸ τὰς ἐπιβουλάς των.