| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| Τοῦ Δαυΐδ. | | |
| 1 (Μασ. 26) ΚΡΙΝΟΝ με, Κύριε, ὅτι ἐγὼ ἐν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην καὶ ἐπὶ τῷ Κυρίῳ ἐλπίζων, οὐ μὴ ἀσθενήσω. | 1 (Μασ. 26) Κρίνόν με, Κυριε, ότι εγώ εν ακακία μου επορεύθην και επί τω Κυρίω ελπίζων ου μη ασθενήσω. | 1 Γενοῦ κριτῆς μου, Κύριε, καὶ ἀπόδος δικαιοσύνην εἰς ἐμέ. Ζητῶ τοῦτο ἀπὸ Σέ, διότι προσεπάθησα νὰ πολιτεύωμαι μὲ ἁπλότητα καὶ ἀγαθότητα ψυχῆς καὶ δι' αὐτὸ αἱ ἐλπίδες, ποὺ ἐστήριξα εἰς τὸν Κύριον, δὲν θὰ διαψευσθοῦν καὶ δὲν θὰ καταντήσω εἰς ἀδυναμίαν ἔναντι τῶν ἐχθρῶν μου. |
| 2 δοκίμασόν με, Κύριε, καὶ πείρασόν με, πύρωσον τοὺς νεφρούς μου καὶ τὴν καρδίαν μου. | 2 Δοκιμασον με, Κυριε, και πείρασόν με, πύρωσον τους νεφρούς μου και την καρδίαν μου. | 2 Ὑπόβαλέ με, Κύριε, εἰς τὴν δοκιμασίαν τῶν θλίψεων, καὶ πείρασόν με μὲ τοὺς βαρυτέρους πειρασμούς, διὰ τῶν ὁποίων ἐπειράσθησαν οἱ ἐκλεκτοί σου καὶ δόκιμοι ἄνδρες, ἐξέτασε τὸ ἐσωτερικόν μου καὶ τὴν καρδίαν μου σὰν μέσα εἰς κάμινον καὶ φωτιὰν δοκιμάζων αὐτά. |
| 3 ὅτι τὸ ἔλεός σου κατέναντι τῶν ὀφθαλμῶν μού ἐστι, καὶ εὐηρέστησα ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου. | 3 Οτι το έλεός σου κατέναντι των οφθαλμών μου εστι, και ευηρέστησα εν τη αληθεία σου. | 3 Ζητῶ μετὰ παρρησίας τὴν δοκιμασίαν καὶ ἐξέτασίν σου αὐτήν, διότι ἔχω διαρκῶς πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν μου τὸ ἔλεός σου, τὸ ὁποῖον ἐκχύνεις πλούσιον εἰς τοὺς ἐλπίζοντας εἰς σέ, καὶ δι' αὐτὸ εὐηρέστησα εἰς σὲ συμμορφωθεῖς πρὸς τὴν ἀλήθειάν σου. |
| 4 οὐκ ἐκάθισα μετὰ συνεδρίου ματαιότητος καὶ μετὰ παρανομούντων οὐ μὴ εἰσέλθω· | 4 Ουκ εκάθισα μετά συνεδρίου ματαιότητος και μετά παρανομούντων ου μη εισέλθω· | 4 Δὲν ἔλαβα μέρος εἰς συνέδρια καὶ συσκέψεις ἀνθρώπων ἀρεσκομένων εἰς τὴν ματαιότητα καὶ τὸ ψεῦδος, καὶ δὲν θὰ εἰσέλθω μαζὶ μὲ παρανομοῦντας διὰ νὰ συσκεφθῶ καὶ συνεργασθῶ μὲ αὐτούς. |
| 5 ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων καὶ μετὰ ἀσεβῶν οὐ μὴ καθίσω. | 5 εμίσησα εκκλησίαν πονηρευομένων και μετά ασεβών ου μη καθίσω. | 5 Ἐμίσησα ἀπὸ καρδίας πᾶσαν σύναξιν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι σχεδιάζουν καὶ μηχανεύονται ἔργα πονηρά, καὶ δὲν θὰ καθίσω ποτὲ μὲ ἀσεβεῖς ἀνθρώπους συναποτελῶν μέλος τῆς συντροφίας των. |
| 6 νίψομαι ἐν ἀθῴοις τὰς χεῖράς μου καὶ κυκλώσω τὸ θυσιαστήριόν σου, Κύριε, | 6 Νιψομαι εν αθώοις τας χείράς μου και κυκλώσω το θυσιαστήριόν σου, Κυριε, | 6 Θὰ νίψω μαζὶ μὲ τοὺς ἀθῴους τὰς χεῖρας μου εἰς δήλωσιν τῆς ἁγνότητος καὶ καθαρότητος αὐτῶν ἀπὸ πάσης ἀδικίας, καὶ θὰ ἀκολουθήσω, Κύριε, εὐλαβῶς τὴν λιτανευτικὴν πομπὴν τῶν ἱερέων γύρω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριόν σου, |
| 7 τοῦ ἀκοῦσαί με φωνῆς αἰνέσεώς σου καὶ διηγήσασθαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. | 7 του ακούσαί με φωνής αινέσεως κοι διηγήσασθαι πάντα τα θαυμάσιά σου. | 7 διὰ νὰ ἀκούσω τὴν φωνὴν τῶν ὑμνούντων σε καὶ δοξολογούντων λευϊτῶν, ἀλλὰ καὶ νὰ διηγηθῶ καὶ ἐγὼ ὅλα τὰ θαυμαστά σου ἔργα καὶ νὰ συνενώσω καὶ τὴν ἰδικήν μου φωνὴν πρὸς αἶνον τῆς δόξης σου. |
| 8 Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου καὶ τόπον σκηνώματος δόξης σου. | 8 Κυριε, ηγάπησα ευπρέπειαν οίκου σου και τόπον σκηνώματος δόξης σου. | 8 Κύριε, ἐπόθησα μὲ ὅλην τὴν ψυχήν μου νὰ εὐπρεπίζω καὶ νὰ κατακοσμῶ τὸν οἶκόν σου καὶ τὸν τόπον τὸν ἱερόν, εἰς τὸν ὁποῖον κατασκηνώνει ἐν σχήματι φωτεινῆς καὶ ἐκθαμβωτικῆς νεφέλης ἡ δόξα σου ἡ πληροῦσα αὐτὸν λαμπρότητος. |
| 9 μὴ συναπολέσῃς μετὰ ἀσεβῶν τὴν ψυχήν μου καὶ μετὰ ἀνδρῶν αἱμάτων τὴν ζωήν μου, | 9 Μη συναπολέσης μετά ασεβών την ψυχήν μου και μετά ανδρών αιμάτων την ζωήν μου, | 9 Ἀφοῦ λοιπὸν αὐτὸς ὁ ἱερὸς πόθος καταφλέγει τὴν καρδίαν μου, μὴ συγκαταστρέψῃς μετ’ ἀνθρώπων, ποὺ δὲν σὲ σέβονται, τὴν εὐλαβουμένην καὶ σεβομένην σε ψυχήν μου, καὶ μὴ ἑξαφανίσῃς τὴν ζωήν μου μετ' ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ἀρέσκονται εἰς τοὺς φόνους καὶ ἔχουν αἱμοβόρα αἰσθήματα. |
| 10 ὧν ἐν χερσὶν ἀνομίαι, ἡ δεξιὰ αὐτῶν ἐπλήσθη δώρων. | 10 ων εν χερσίν ανομίαι, η δεξιά αυτών επλήσθη δώρων. | 10 Εἰς τὰς χεῖρας των αὐτοὶ ἔχουν ἀνομίας καὶ ἐγκλήματα πολλά, καὶ ἡ δεξιά των χεὶρ εἶναι γεμάτη ἀπὸ δῶρα, τὰ ὁποῖα χωρὶς καμμίαν τύψιν ἐλάμβανον ἑκάστοτε, διὰ νὰ στραγγαλίσουν τὸ δίκαιον καὶ καταδικάσουν τὸν ἀθῷον. |
| 11 ἐγὼ δὲ ἐν ἀκακίᾳ μου ἐπορεύθην· λύτρωσαί με καὶ ἐλέησόν με. | 11 Εγώ δε εν ακακία μου επορεύθην· λύτρωσαί με και ελέησόν με. | 11 Ἀντιθέτως ἐγὼ ἐπολιτεύθην καὶ συμπεριεφέρθην χωρὶς πονηρίαν καὶ μὲ τὴν συνήθη μου εὐθύτητα καὶ καλοσύνην. Γλύτωσέ με, Κύριε, ἀπὸ τὰς πονηρίας καὶ τοὺς δόλους των, καὶ δεῖξε πρὸς ἐμὲ τὸ ἔλεός σου. |
| 12 ὁ πούς μου ἔστη ἐν εὐθύτητι· ἐν ἐκκλησίαις εὐλογήσω σε, Κύριε. | 12 Ο πούς μου έστη εν ευθύτητι· εν εκκλησίαις ευλογήσω σε, Κυριε. | 12 Οἱ πόδες μου δὲν ἐβγῆκαν οὔτε σπιθαμὴν ἔξω ἀπὸ τὴν εὐθεῖαν ὁδόν, ἀλλ' ἐστάθησαν μακρὰν ἀπὸ κάθε σκολιότητα καὶ πονηρίαν εἰς τὸν εὐθὺν δρόμον τοῦ θελήματός σου. Δι’ αὐτὸ ἐλεούμενος ἀπὸ σὲ θὰ σὲ εὐλοῶ καὶ θὰ σὲ δοξολογῶ, Κύριε, ἐν μέσῳ συνάξεων πολυπληθῶν. |
