| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| ᾿Αλληλούϊα· ᾿Αγγαίου καὶ Ζαχαρίου. | | |
| 1 (Μασ. 147, 1-11) ΑΙΝΕΙΤΕ τὸν Κύριον, ὅτι ἀγαθὸν ψαλμός· τῷ Θεῷ ἡμῶν ἡδυνθείη αἴνεσις. | 1 (Μασ. 147, 1-11) Υμνείτε και δοξολογείτε τον Κυριον, διότι είναι ευχάριστον και ωφέλιμον να υμνή κανείς αυτόν. Είθε δε να γίνη γλυκύς και ευχάριστος ο ύμνος μας αυτός προς τον Θεόν μας. | 1 Επαινετικοὺς ὕμνους ἀναπέμψατε πρὸς τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἐπωφελὲς καὶ θελκτικὸν νὰ ψάλλῃ τις πρὸς δόξαν του. Εἴθε νὰ λογισθῇ ἡδεῖα καὶ εὐπρόσδεκτος εἰς τὸν Θεόν μας ἡ παρ’ ἡμῶν πρὸς αὐτὸν ἀναπεμπομένη αἴνεσις. |
| 2 οἰκοδομῶν ῾Ιερουσαλὴμ ὁ Κύριος, καὶ τὰς διασπορὰς τοῦ ᾿Ισραὴλ ἐπισυνάξει, | 2 Ας τον δοξολογήσωμεν, διότι ο Κυριος είναι αυτός που ανοικοδομεί την Ιερουσαλήμ. Αυτός συγκεντρώνει τους διασκορπισμένους Ισραηλίτας από τας ξένας χώρας εις την πατρίδα των. | 2 Διότι ἀνοικοδομεῖ τὴν κατεστραμμένην Ἱερουσαλὴμ ὁ Κύριος καὶ τοὺς ἐκδιωχθέντας ἐξ αὐτῆς καὶ διασπαρέντας ἀνὰ τὰς ξένας χώρας Ἰσραηλίτας θὰ συνάξῃ καὶ πάλιν εἰς αὐτήν. |
| 3 ὁ ἰώμενος τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν καὶ δεσμεύων τὰ συντρίμματα αὐτῶν, | 3 Θεραπεύει τους συντετριμμένους κατά την καρδίαν από το βάρος των θλίψεων. Ωσάν άριστος ιατρός επιδένει με θεραπευτικούς επιδέσμους τα συντρίμματα αυτών. | 3 Αὐτὸς εἶναι ποὺ ἰατρεύει τοὺς ἔχοντας συντετριμμένην τὴν καρδίαν καὶ οἱονεῖ διὰ θεραπευτικῶν ἐπιδέσμων ὡς καλὸς ἰατρὸς ἀνασυνδέει σφιγκτὰ τὰ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας καὶ δουλείας συντρίμματά των. |
| 4 ὁ ἀριθμῶν πλήθη ἄστρων, καὶ πᾶσιν αὐτοῖς ὀνόματα καλῶν. | 4 Εχει καταμετρήσει και γνωρίζει τον απεριόριστον αριθμόν των αστέρων των διεσπαρμένων στον ουρανόν, ωσάν να έχη δώσει όνομα στον καθένα από αυτούς. | 4 Ἠξεύρει δὲ κατ' ὄνομα ὅλους τοὺς διεσπαρμένους αὐτός, ὁ ὁποῖος μὲ πᾶσαν εὐκολίαν ἀριθμεῖ τὰ δι’ ἠμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἀναρίθμητα πλήθη τῶν ἀστέρων καὶ γνωρίζει ὅλους τοὺς ἀστέρας τόσον καλά, σὰν νὰ εἶχε δώσει ὄνομα εἰς τὸν καθένα των καὶ μὲ τὸ ὄνομά του τοῦτο νὰ καλῇ ἕκαστον ἐξ αὐτῶν. |
| 5 μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ τῆς συνέσεως αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἀριθμός. | 5 Μέγας είναι ο Κυριος μας και μεγάλη η δύναμίς του και κανείς ποτέ δεν είναι εις θέσιν να καταμετρήση, να συλλάβη και να περιγράψη την άπειρον σοφίαν του. | 5 Μέγας εἶναι ὁ Κύριός μας καὶ μεγάλη ἡ δύναμίς του καὶ τὴν σοφίαν του οὐδεὶς δύναται νὰ καταμετρήσῃ καὶ δι’ ἀριθμοῦ νὰ παραστήσῃ αὐτήν. |
| 6 ἀναλαμβάνων πρᾳεῖς ὁ Κύριος, ταπεινῶν δὲ ἁμαρτωλοὺς ἕως τῆς γῆς. | 6 Ο Κυριος αναλαμβάνει υπό την προστασίαν του τους πράους, τους δε υπερηφάνους και αμαρτωλούς θα τους ταπεινώση και θα τους ρίψη κάτω μέχρις εδάφους. | 6 Παίρνει ὁ Κύριος ἐπὶ τῶν προστατευτικῶν του χειρῶν καὶ ἀνυψώνει τοὺς πράους, τοὺς διὰ ταπεινώσεων διαχθέντας τὴν ὑπομονήν, ταπεινώνει δὲ καὶ κατακρημνίζει μέχρι τοῦ ἐδάφους τοὺς ἁμαρτωλούς. |
| 7 ἐξάρξατε τῷ Κυρίῳ ἐν ἐξομολογήσει, ψάλατε τῷ Θεῷ ἡμῶν ἐν κιθάρᾳ | 7 Αρχίσατε, λοιπόν, να δοξολογήτε τον Κυριον. Ψαλατε προς τιμήν του Θεού μας ύμνον με συνοδίαν κιθάρας. | 7 Ἀρχίσατε νὰ ὑμνῆτε τὸν Κύριον διὰ δοξολογίας, ψάλατε πρὸς τιμὴν τοῦ Θεοῦ μας μὲ κιθάραν· |
| 8 τῷ περιβάλλοντι τὸν οὐρανὸν ἐν νεφέλαις, τῷ ἑτοιμάζοντι τῇ γῇ ὑετόν, τῷ ἐξανατέλλοντι ἐν ὄρεσι χόρτον καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων, | 8 Ψαλατε εις αυτόν, ο οποίος περιβάλλει τον ουρανόν με ευεργετικάς νεφέλας, και με αυτάς προετοιμάζει την βροχήν δια την γην. Και με την βροχήν κάμνει να βλαστήση, και εις αυτά ακόμη τα όρη, χορτάρι και χλόη δια την εξυπηρλέτησιν των ανθρώπων. | 8 αὐτὸν ὁ ὁποῖος περιβάλλει καὶ σκεπάζει τὸν οὐρανὸν μὲ νεφέλας, ποὺ σκιάζουν τὸν καυστικὸν ἢλιον· ὁ ὁποῖος προετοιμάζει πρὸς ποτισμὸν τῆς γῆς βροχήν, ὁ ὁποῖος κάμνει νὰ ἀναφύεται εἰς τὰ ὄρη χόρτος καὶ χλόη πρὸς ἐξυπηρέτησιν τῶν ἀνθρώπων· |
| 9 διδόντι τοῖς κτήνεσι τροφὴν αὐτῶν καὶ τοῖς νεοσσοῖς τῶν κοράκων τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν. | 9 Δοξολογήσατε αυτόν, ο οποίος παρέχει τροφήν εις τα κτήνη, όπως επίσης και εις τα μικρά πουλιά των κοράκων, τα οποία με τους κρωγμούς των φαίνεται σαν να τον επικαλούνται. | 9 ὁ ὁποῖος δίδει εἰς τὰ κτήνη τὴν τροφήν των, καθὼς καὶ εἰς τὰ μικρὰ πουλιὰ τῶν κοράκων, τὰ ὁποῖα μὲ τοὺς κρωγμούς, ποὺ ἐκβάλλουν ἐξ αἰτίας τῆς πείνης των, φαίνονται, ὅτι τὸν ἐπικαλοῦνται. |
| 10 οὐκ ἐν τῇ δυναστείᾳ τοῦ ἵππου θελήσει, οὐδὲ ἐν ταῖς κνήμαις τοῦ ἀνδρὸς εὐδοκεῖ· | 10 Δεν ευαρεστείται ο Κυριος ούτε και δίδει την νίκην στο ισχυρόν ιππικόν ούτε στους ταχείς και ισχυρούς πόδας του ανθρώπου. | 10 Δὲν θὰ εὐαρεστηθῇ ὁ Κύριος εἰς τὸ ἰσχυρὸν ἱππικόν, οὔτε θὰ ἐπιδοκιμάσῃ τοὺς εὐκινήτους καὶ ταχεῖς πόδας τοῦ πολεμιστοῦ ἀνδρός. |
| 11 εὐδοκεῖ Κύριος ἐν τοῖς φοβουμένοις αὐτὸν καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἐλπίζουσιν ἐπὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ. | 11 Ο Κυριος ευαρεστείται εις εκείνους, που τον ευλαβούνται· εις όλους αυτούς, που ελπίζουν στο έλεός του. | 11 Εὐαρεστεῖται ὁ Κύριος καὶ παρέχει τὴν εὔνοιαν αὐτοῦ εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τὸν φοβοῦνται καὶ εἰς ὅλους ὅσοι στηρίζουν τὴν ἐλπίδα των εἰς τὸ ἔλεός του. |
