| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῆς ὀγδόης· ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ. | 1 | 1 |
| 2 (Μασ. 12) Σῶσόν με, Κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος, ὅτι ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων. | 2 (Μασ. 12) Σώσε μέ, Κυριε, από την κακίαν και τους κακούς, που με περιβάλλουν, διότι δεν έχει απομείνει πλέον άνθρωπος ενάρετος επάνω εις την γην. Σπάνιοι είναι οι ειλικρινείς και αληθινοί λόγοι μεταξύ των ανθρώπων. | 2 Σῶσε μέ, Κύριε, διότι ἐξηφανίσθη καὶ δὲν ὑπάρχει πλέον ἐπὶ τῆς γῆς ἄνθρωπος ἐνάρετος καὶ ἀφωσιωμένος εἰς σέ. Σῶσε με, διότι ἔγιναν ὀλιγοσταὶ καὶ σπάνιαι καὶ περιφρονημέναι ἀπὸ τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων αἱ ἀλήθειαι καὶ οἱ εἰλικρινεῖς καὶ ἀνυπόκριτοι λόγοι. |
| 3 μάταια ἐλάλησεν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, χείλη δόλια ἐν καρδίᾳ, καὶ ἐν καρδίᾳ ἐλάλησε κακά. | 3 Λογια ψευδή και επιβλαβή ανταλλάσσει ο καθένας με τον πλησίον του. Από την αμαρτωλήν καρδίαν των βγαίνουν δια του στόματός των δολιότητες. Ογκος κακίας υπάρχει εις την καρδίαν των, την οποίαν εκφράζουν με πανουργίαν τα χείλη των. | 3 Μάταια καὶ λόγια ψεύδους καὶ ἀπάτης λαλεῖ ὁ καθένας των πρὸς τὸν ἄλλον. Ἡ ὑποκρισία καὶ ἡ ἀπάτη κυριαρχοῦν. Γλυκὰ καὶ ἐλκυστικὰ λόγια λέγουν μὲ τὰ δόλια χείλη των, ἀλλ' ἡ διπροσωπία των εἶναι φοβερά. Ἡ καρδία των εἶναι διπλῆ καὶ κρύπτει εἰς τὰ βάθη της τὸ κακόν, τὸ ὁποῖον σκεπάζουν ἐπιδεξίως μὲ τὰς ἐκφράσεις τῶν χειλέων. |
| 4 ἐξολοθρεύσαι Κύριος πάντα τὰ χείλη τὰ δόλια καὶ γλῶσσαν μεγαλοῤῥήμονα. | 4 Είθε να εξολοθρεύση ο Κυριος όλα τα δόλια και απατηλά χείλη, τας γλώσσας των διπροσώπων αυτών ανθρώπων, που καυχησιολογούν και κομπάζουν· | 4 Εἴθε νὰ ἐξολοθρεύσῃ ὁ Κύριος ὅλα τὰ χείλη τὰ δόλια καὶ ἀπατηλὰ καὶ τὰς γλώσσας τῶν διπροσώπων αὐτῶν, ποὺ κομπάζουν καὶ μεγαλαυχοῦν ἀλαζονικῶς, |
| 5 τοὺς εἰπόντας· τὴν γλῶσσαν ἡμῶν μεγαλυνοῦμεν, τὰ χείλη ἡμῶν παρ᾿ ἡμῖν ἐστι· τίς ἡμῶν Κύριός ἐστιν; | 5 όλους εκείνους, οι οποίοι είπαν· “θα δοξάσωμεν και θα αναδείξωμεν την γλώσσαν μας με την ευφράδειάν μας. Τα χείλη μας είναι εις την απόλυτον διάθεσίν μας. Ποιός είναι Κυριος επάνω από ημάς; Ημείς και κανείς άλλος”. | 5 λέγοντες· τὴν γλῶσσαν μας θὰ ἀναδείξωμεν ὑψηλὴν καὶ μεγάλην καὶ θὰ ἐπιτύχωμεν πολλὰ καὶ θαυμαστὰ διὰ τῆς εὐγλωττίας ἠμῶν. Ἐξουσιάζομεν τὰ χείλη μας καὶ ἠμποροῦμεν νὰ εἴπωμεν ὅ,τι θέλομεν μὲ αὐτά. Ποῖος δύναται νὰ γίνῃ κύριός μας καὶ νὰ κλείσῃ τὸ στόμα μας; Ἀπολύτως κανείς. |
| 6 ἀπὸ τῆς ταλαιπωρίας τῶν πτωχῶν καὶ ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων, νῦν ἀναστήσομαι, λέγει Κύριος· θήσομαι ἐν σωτηρίῳ, παῤῥησιάσομαι ἐν αὐτῷ. | 6 Εις την αλαζονείαν όμως και αφροσύνην αυτήν ο Κυριος απήντησεν· “εξ αιτίας της καταδυναστεύσεως των πτωχών από τους αμαρτωλούς πλουσίους, εξ αιτίας των στεναγμών των πενήτων, που καταπιέζονται, τώρα αμέσως θα εγερθώ, λέγει ο Κυριος, θα θέσω εις ασφαλή και σωτήριον τόπον τον καταπιεζόμενον πτωχόν και χάριν αυτού θα δείξω εις τα μάτια όλων την λαμπράν και ακατανίκητον δικαιοσύνην μου”. | 6 Ἀλλ' εἰς τὴν ἄφρονα ταύτην ἀλαζονείαν τῶν ἀσεβῶν, ἰδοὺ τί ἀπαντᾷ ὁ Κύριος· ἐξ αἰτίας τῆς κακοπαθείας τῶν πτωχῶν καὶ ἕνεκα τοῦ στεναγμοῦ τῶν ἐλπιζόντων εἰς ἐμὲ πενήτων, τὰ ὁποῖα βλέπω καὶ ἀκούω συνεχῶς, θὰ σηκωθῶ τώρα καὶ θὰ κινηθῶ εἰς δρᾶσιν καὶ ἐκδίκησιν, λέγει ὁ Κύριος. Θὰ θέσω τὸν καταπιεζόμενον πτωχὸν εἰς τόπον ἀσφαλῆ καὶ σωτήριον, ἀπρόσβλητον ἀπὸ τὰς ἐπιβουλὰς τῶν ἀσεβῶν καὶ δι’ αὐτοῦ θὰ ἐμφανίσω εἰς τὰ ὄμματα πάντων λαμπρὰν καὶ περιφανῆ τὴν δικαιοσύνην καὶ δύναμίν μου, τὴν ὁποίαν κρύπτει τώρα ἡ πολλὴ μακροθυμία μου. |
| 7 τὰ λόγια Κυρίου λόγια ἁγνά, ἀργύριον πεπυρωμένον, δοκίμιον τῇ γῇ κεκαθαρισμένον ἑπταπλασίως. | 7 Αυτά τα λόγια του Κυρίου, όπως και όλα τα λόγια του, είναι καθαρά, αγνά, απηλλαγμένα από κάθε ψεύδος, όμοια προς τον άργυρον που επυρακτώθη και εχωνεύθη στον κλίβανον της γης, και είναι τελείως καθαρός. | 7 Ποῖος θὰ δοκιμάσῃ ἀμφιβολίαν διὰ τοὺς λόγους αὐτούς; Τὰ λόγια τοῦ Κυρίου εἶναι λόγια καθαρά, ἁγνὰ καὶ ἀπηλλαγμένα ἀπὸ πᾶσαν νοθείαν ψεύδους, ὅμοια πρὸς ἄργυρον, ποὺ ἐπυρακτώθη καὶ ἐχωνεύθη εἰς κλίβανον τῆς γῆς, καὶ ἐδοκιμάσθη ἡ καθαρότης του καὶ ἔχει καθαρισθῆ τελείως. |
| 8 σύ, Κύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καὶ διατηρήσαις ἡμᾶς ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ εἰς τὸν αἰῶνα. | 8 Συ, Κυριε, είθε να μας προφυλάξης από τους κακούς και το κακόν, να μας διατηρήσης καθαρούς και αβλαβείς μέσα εις την πονηράν αυτήν γενεάν τώρα και στους αιώνας των αιώνων. | 8 Σύ, Κύριε, εἴθε νὰ μᾶς φυλάξῃς καὶ νὰ μᾶς διατηρήσῃς ἀβλαβεῖς ἀπὸ τὴν πονηρὰν αὐτὴν γενεὰν καὶ τώρα, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν αἰῶνα. |
| 9 κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσι· κατὰ τὸ ὕψος σου ἐπολυώρησας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων. | 9 Τριγύρω μας περιπατούν οι ασεβείς με δολιότητα. Συ όμως δεν αδιαφορείς δια τους υιούς των ανθρώπων. Οσον είναι το ύψος της δόξης σου, τόση είναι και η μεγάλη φροντίς και προσοχή σου δι' αυτούς. | 9 Περιπατοῦν τριγύρω μας οἱ ἀσεβεῖς καὶ μᾶς ἐκύκλωσαν ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη. Σὺ ὅμως δὲν ὀλιγωρεῖς καὶ δὲν ἀδιαφορεῖς διὰ τὰ πλάσματά σου, ἀλλ' ὅσον εἶναι τὸ ὕψος σου, ἀπὸ τὸ ὁποῖον τὰ παρακολουθεῖς, τόσον εἶναι μεγάλη καὶ ἡ φροντὶς καὶ προσοχή σου διὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων. |
