| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| ᾿Αλληλούϊα. | | |
| 1 (Μασ. 111) ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΜΑΙ σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐν βουλῇ εὐθέων καὶ συναγωγῇ. | 1 (Μασ. 111) Θα σε δοξολογήσω, Κυριε, με όλην μου την ψυχήν εν μέσω εκλεκτών και εναρέτων ανθρώπων, αλλά και εις πολυπληθή σύναξιν πιστών. | 1 Θὰ σὲ αἰνέσω καὶ θὰ σὲ δοξολογήσω, Κύριε, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας μου εἰς τὰ συμβούλια καὶ τὰς ἰδιαιτέρας συναντήσεις τῶν ἐκλεκτῶν σου, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν πολυπληθεστέραν σύναξιν τῶν πιστῶν σου. |
| 2 μεγάλα τὰ ἔργα Κυρίου, ἐξεζητημένα εἰς πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ· | 2 Μεγάλα και αξιοθαύμαστα είναι τα έργα του Κυρίου· ωλοκληρωμένα λεπτομερώς με κάθε σοφίαν και αγαθότητα, σύμφωνα με το σοφόν και αγαθόν θέλημά του. | 2 Μεγάλα καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου ἀπηρτισμένα καὶ μὲ πᾶσαν σοφίαν κατεσκευασμένα, ἀνταποκρινόμενα πρὸς πάσας τὰς βουλὰς καὶ τοὺς σκοποὺς τῆς ἀγαθότητάς του. |
| 3 ἐξομολόγησις καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. | 3 Το κάθε έργον του είναι μαρτυρία και διακήρυξις της δόξης και της μεγαλοπρεπείας του. Η δικαιοσύνη του παραμένει λαμπρά και αναλλοίωτος στους αιώνας των αιώνων. | 3 Εἶναι ἄξιον νὰ ὑμνῆται καὶ μεγαλειῶδες παρουσιάζεται κάθε ἔργον του, καὶ ἡ δικαιοσύνη, διὰ τῆς ὁποίας ὁ Κύριος κυβερνᾷ καὶ κατευθύνει εἰς τὸν τελικόν των σκοπὸν τὰ σύμπαντα, εἶναι ἀναλλοίωτος, ἀδιάσειστος καὶ αἰωνία. |
| 4 μνείαν ἐποιήσατο τῶν θαυμασίων αὐτοῦ, ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων ὁ Κύριος· | 4 Ο Κυριος διέταξε τους γονείς να ενθυμούνται οι ίδιοι, να διδάσκουν δε και εις τα παιδιά των τα θαυμάσια αυτού έργα. Ο Κυριος, ο οποίος έκαμε τα εξαίρετα αυτά έργα, είναι σπλαγχνικός και οικτίρμων. | 4 Συστήσας τὰς ἑορτάς του καὶ διατάξας τοὺς πατέρας νὰ μνημονεύουν εἰς τοὺς υἱοὺς αὐτῶν τὰ θαυμάσιά του ἐξησφάλισε ταῦτα ἀπὸ τῆς λήθης καὶ ὑποβοηθεῖ τοὺς δούλους του νὰ τὰ ἐνθυμοῦνται. Ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἐποίησε τὰ θαυμάσια ταῦτα, εἶναι ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων. |
| 5 τροφὴν ἔδωκε τοῖς φοβουμένοις αὐτόν, μνησθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα διαθήκης αὐτοῦ. | 5 Αυτός έδωσε τροφήν το μάνα στους σεβομένους το Ονομά του. Θα ενθυμήται πάντοτε την διαθήκην του, δια της οποίας υπεσχέθη να προστατεύη τον λαόν του. | 5 Εἰς τοὺς φοβουμένους αὐτὸν ἔδωκε τροφὴν τὸ μάννα, θὰ ἐνθυμῆται πάντοτε τὴν διαθήκην τὴν ὁποίαν συνῆψε μετὰ τοῦ λαοῦ του. |
| 6 ἰσχὺν ἔργων αὐτοῦ ἀνήγγειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ τοῦ δοῦναι αὐτοῖς κληρονομίαν ἐθνῶν. | 6 Την δύναμιν των μεγάλων και καταπληκτικών έργων του ανήγγειλε και κατέστησε γνωστήν στον λαόν του, με το να δώση εις αυτόν κληρονομίαν τα ειδωλολατρικά έθνη, την χώραν της Παλαιστίνης. | 6 Τὴν δύναμιν τῶν καταπληκτικῶν ἔργων καὶ θαυμάτων του κατέστησε γνωστὴν εἰς τὸν λαόν του, ἐνεργήσας μεγάλα καὶ θαυμαστά, διὰ νὰ δώσῃ εἰς αὐτοὺς ὡς κληρονομίαν τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ἡ ὁποία κατείχετο ὑπὸ ἐθνῶν εἰδωλολατρικῶν. |
| 7 ἔργα χειρῶν αὐτοῦ ἀλήθεια καὶ κρίσις· πισταὶ πᾶσαι αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ, | 7 Τα έργα των χειρών του διακηρύττουν πάντοτε την φιλαλήθειάν του, την πιστότητά του, την δικαιοκρισίαν του. Αξιόπιστοι και ασάλευτοι είναι όλαι αι εντολαί του, | 7 Τὰ ἔργα τῶν χειρῶν του ἀποδεικνύουν τὴν φιλαλήθειαν καὶ ἀξιοπιστίαν του ἐν τῇ πιστῇ τηρήσει τῶν ὑποσχέσεών του καὶ τὴν εὐθεῖαν κρίσιν καὶ δικαιοσύνην αὐτοῦ. Βέβαιαι καὶ ἀσάλευτοι καὶ μὲ αἰώνιον κῦρος εἶναι ὅλαι αἱ ἐντολαί του. |
| 8 ἐστηριγμέναι εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, πεποιημέναι ἐν ἀληθείᾳ καὶ εὐθύτητι. | 8 θεμελιωμέναι και ακλόνητοι στον αιώνα του αιώνος. Είναι θεσπισμέναι και περιέχουν αλήθειαν και ευθύτητα, χωρίς ίχνος ψεύδους και ιδιοτελείας. | 8 Εἶναι καλὰ στερεωμένοι καὶ θὰ παραμείνουν ἀμετακίνητοι διὰ μέσου πάντων τῶν αἰώνων. Διότι ἔχουν συνταχθῇ μὲ ἀλήθειαν καὶ εὐθύτητα, ἀνόθευτοι ἀπὸ ψεῦδος καὶ πλάνην, καὶ ἐλεύθεραι ἀπὸ δολιότητα καὶ ἰδιοτέλειαν, καὶ πάντοτε ἀποβλέπουν πρὸς τὸ δίκαιον καὶ ὠφέλιμον. |
| 9 λύτρωσιν ἀπέστειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ, ἐνετείλατο εἰς τὸν αἰῶνα διαθήκην αὐτοῦ· ἅγιον καὶ φοβερὸν τὸ ὄνομα αὐτοῦ. | 9 Λυτρωσιν, απελευθέρωσιν από την σκληράν δουλείαν των Αιγυπτίων, έστειλεν ο Κυριος στον λαόν του. Εδωσεν επί του όρους Σινά τον αιώνιον Νομον του. Αγιον και σεβαστόν είναι πάντοτε το Ονομά του. | 9 Λύτρωσιν καὶ ἀπελευθέρωσιν ἐκ τῆς σκληρᾶς δουλείας τῆς Αἰγύπτου ἀπέστειλεν εἰς τὸν λαόν του ὁ Κύριος, ἡ ἰσχὺς τῆς διαθήκης του ἐκτείνεται εἰς ὅλας τὰς γενεᾶς καὶ εἶναι αἰώνιον τὸ κῦρος αὐτῆς· διὰ τῆς θαυμαστῆς δὲ ταύτης λυτρώσεώς του καὶ τῶν καταπληκτικῶν ἔργων του κατέστησεν ἔνδοξον καὶ φοβερὸν τὸ ὄνομά του. |
| 10 ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου, σύνεσις δὲ ἀγαθὴ πᾶσι τοῖς ποιοῦσιν αὐτήν. ἡ αἴνεσις αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. | 10 Αρχή και θεμέλιον της πραγματικής σοφίας είναι η ευλάβεια και ο σεβασμός προς τον Κυριον, η δε σύνεσις είναι ωφέλιμος μόνον εις εκείνους, οι οποίοι την εφαρμόζουν και ζουν σύμφωνα με αυτήν. Η δοξολογία προς τον Κυριον μένει και πρέπει να μένη εις πάντας τους αιώνας. | 10 Ναί, φοβερόν. Ἀλλ’ ὁ φόβος τὸν ὁποῖον ἐμπνέει τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, εἶναι ἀρχὴ καὶ ρίζα τῆς ἀληθινῆς σοφίας, ἡ σύνεσις δὲ τότε εἶναι ἀγαθὴ καὶ ἀποδίδει τοὺς καρπούς της, ὅταν ἐφαρμόζεται καὶ ἐπιτελῆται δι’ ἔργων. Ἡ αἴνεσις καὶ δοξολογία τοῦ Κυρίου ἂς παραμένῃ καὶ ἂς διαρκῆ ἀτελευτήτως εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. |
