| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ῎Αχαζ τοῦ ᾿Ιωάθαμ τοῦ υἱοῦ ᾿Οζίου βασιλέως ᾿Ιούδα, ἀνέβη Ρασεὶμ βασιλεὺς ᾿Αρὰμ καὶ Φακεὲ υἱὸς Ρομελίου βασιλεὺς ᾿Ισραὴλ ἐπὶ ῾Ιερουσαλὴμ πολεμῆσαι αὐτὴν καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν πολιορκῆσαι αὐτήν. | 1 Κατά τας ημέρας του βασιλέως Αχαζ, υιού του Ιωάθαμ, όστις ήτο υός του Οζίου βασιλέως των Ιουδαίων, επήλθεν ο Ρασείμ, ο βασιλεύς του Αραμαϊκού κράτους, και ο Φακεέ, ο υιός του Ρομελίου, βασιλέως των Ισραηλιτών, εναντίον της Ιερουσαλήμ, δια να πολεμήσουν και την καταλάβουν αλλά δεν ημπόρεσαν να την κυριεύσουν. | 1 Καὶ συνέβη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ βασιλέως Ἀχαζ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἰωάθαμ, ὅστις ἦτο υἱὸς τοῦ Ὀζίου, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, ἀνέβη ὁ Ρασείμ, ὁ βασιλεὺς Ἀράμ, καὶ ὁ Φακεέ, ὁ υἱὸς τοῦ Ρομελίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ διὰ νὰ καταλάβουν αὐτὴν καὶ δὲν ἠμπόρεσαν νὰ τὴν κυριεύσουν. |
| 2 καὶ ἀνηγγέλη εἰς τὸν οἶκον Δαυὶδ λέγων· συνεφώνησεν ᾿Αρὰμ πρὸς τὸν ᾿Εφραίμ· καὶ ἐξέστη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ὃν τρόπον ἐν δρυμῷ ξύλον ὑπὸ πνεύματος σαλευθῇ. | 2 Ανηγγέλθησαν δε στον βασιλικόν οίκον του Δαβίδ, ότι το Αραμαϊκόν κράτος συνεμάχησε με το βασίλειον των Ισραηλιτών εναντίον αυτών. Εταράχθη ο βασιλεύς και όλος ο βασιλικός οίκος και όλος ο λαός των Ιουδαίων, όπως ταράσσονται και τρέμουν οι κλάδοι και τα φύλλα των δένδρων ενός δάσους, όταν πνεύση άνεμος. | 2 Καὶ ἀνηγγέλθη εἰς τὸν βασιλικὸν οἶκον τοῦ Δαβὶδ τὸ ἑξῆς: Τὰ ἀραμαϊκὰ στρατεύματα ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὸ βασίλειον τοῦ Ἐφραίμ.Καὶ ἐτρόμαξεν ἡ ψυχὴ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ ἐταράχθη, ὅπως εἰς δάσος θὰ σαλευθῇ καὶ θὰ σεισθῇ δένδρον ὑπὸ πνοῆς ἰσχυροῦ ἀέρος. |
| 3 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ᾿Ησαΐαν· ἔξελθε εἰς συνάντησιν ῎Αχαζ σὺ καὶ ὁ καταλειφθεὶς ᾿Ιασοὺβ ὁ υἱός σου πρὸς τὴν κολυμβήθραν τῆς ἄνω ὁδοῦ τοῦ ἀγροῦ τοῦ κναφέως | 3 Είπε τότε ο Κυριος προς τον Ησαΐαν· έβγα εις συνάντησιν του Αχαζ συ και ο απομείνας κοντά σου υιός σου Ιασούβ, του οποίου το όνομα σημαίνει “το κατάλειμμα θα επιστρέψη”. Θα τον συνάντησης πλησίον της δεξαμενής, η οποία ευρίσκεται στο άνω μέρος της οδού, που οδηγεί στον αγρόν του λευκαντού. | 3 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Ἡσαΐαν: Ἔβγα πρὸς συνάντησιν τοῦ Ἄχαζ σὺ καὶ ὁ υἱός σου Ἰασούβ, ποὺ ἔχει τὸ συμβολικὸν ὄνομα «τὸ κατάλειμμα θὰ ἐπιστρέψῃ» θὰ τὸν συναντήσῃς πλησίον τῆς δεξαμενῆς τοῦ ἐπάνω δρόμου τοῦ ἀγροῦ τοῦ λευκαντοῦ. |
| 4 καὶ ἐρεῖς αὐτῷ· φυλάξαι τοῦ ἡσυχάσαι καὶ μὴ φοβοῦ, μηδὲ ἡ ψυχή σου ἀσθενείτω ἀπὸ τῶν δύο ξύλων τῶν δαλῶν τῶν καπνιζομένων τούτων· ὅταν γὰρ ὀργὴ τοῦ θυμοῦ μου γένηται, πάλιν ἰάσομαι. | 4 Θα είπης εκεί προς τον Αχαζ· φυλάξου και ησύχασε, μη φοβείσαι· ας μη αποκαρδιωθής εξ αιτίας των δύο αυτών εσβεσμένων δαυλών, που καπνίζουν, του βασιλέως Φακεέ και του Ρασείμ, διότι, όταν η δικαία τιμωρία της οργής του θυμού μου πραγματοποιηθή πλέον εναντίον σας, εγώ πάλιν θα σας ανορθώσω και θα σας προστατεύσω. | 4 Καὶ θὰ εἴπῃς εἰς αὐτόν: Φυλάξου καὶ ἡσύχασε καὶ μὴ φοβῆσαι, οὔτε ἡ ψυχή σου νὰ δειλιᾷ ἀπὸ τοὺς δύο αὐτοὺς βασιλεῖς, ποὺ ὁμοιάζουν πρὸς δύο ξύλα δαυλιὰ ποὺ καπνίζουν· διότι ὅταν ὁλοκληρωθῇ ἡ ὑπὸ τοῦ θυμοῦ μου ἐπιβληθεῖσα εἰς σᾶς τιμωρία διὰ τῆς ἤττης, ποὺ θὰ ὑποστῆτε, πάλιν θὰ σᾶς θεραπεύσω καὶ θὰ σὲ προστατεύσω κατ’ αὐτῶν. |
| 5 καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ᾿Αρὰμ καὶ ὁ υἱὸς τοῦ Ρομελίου, ὅτι ἐβουλεύσαντο βουλὴν πονηρὰν περὶ σοῦ λέγοντες· | 5 Ως προς δε τον Ρασείμ, βασιλέα των Αραμαίων και τον Φακεέ, υιόν του Ρομελίου, επειδή αυτοί εσκέφθησαν και απεφάσισαν ενάντιόν σου κακά και ολέθρια, λέγοντες | 5 Καὶ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀρὰμ καὶ ὁ υἱὸς τοῦ Ρομελίου, ἐπειδὴ ἀπεφάσισαν ἀπόφασιν κακὴν ἐναντίον σου λέγοντες· |
| 6 ἀναβησόμεθα εἰς τὴν ᾿Ιουδαίαν καὶ συλλαλήσαντες αὐτοῖς, ἀποστρέψομεν αὐτοὺς πρὸς ἡμᾶς καὶ βασιλεύσομεν αὐτοῖς τὸν υἱὸν Ταβεήλ· | 6 θα επέλθωμεν εναντίον της Ιουδαίας, θα συνομιλήσωμεν με αυτούς, θα τους απειλήσωμεν και έτσι, χωρίς καν να πολεμήσωμεν, θα τους γυρίσωμεν προς το μέρος μας και θα καταστήσωμεν βασιλέα εις αυτούς τον υιόν του Ταβεήλ, | 6 θὰ ἀναβῶμεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀφοῦ θὰ τὰ εἴπωμεν μαζὶ μὲ αὐτούς, θὰ τοὺς γυρίσωμεν μὲ τὸ μέρος μας καὶ θὰ ἀναδείξωμεν βασιλέα τους τὸν υἱὸν τοῦ Ταβεήλ· |
| 7 τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ· οὐ μὴ μείνῃ ἡ βουλὴ αὕτη οὐδὲ ἔσται· | 7 αυτά, λοιπόν, λέγει ο Κυριος, ο παντοκράτωρ· Δεν θα πραγματοποιηθή η κακή απόφασίς των ούτε και θα ευοδωθή το σχέδιόν των. | 7 δι’ αὐτὸ αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος ὁ παντοκράτωρ: Δὲν θὰ σταθῇ τὸ σχέδιον καὶ ἡ ἀπόφασις αὐτή, οὔτε θὰ πραγματοποιηθῇ. |
| 8 ἀλλ᾿ ἡ κεφαλὴ ᾿Αρὰμ Δαμασκὸς καὶ ἡ κεφαλὴ Δαμασκοῦ Ρασεὶμ - ἀλλ᾿ ἔτι ἑξήκοντα καὶ πέντε ἐτῶν ἐκλείψει ἡ βασιλεία ᾿Εφραὶμ ἀπὸ λαοῦ - | 8 Διότι πρωτεύουσα του Αραμαϊκού κράτους θα είναι η Δαμασκός, ο δε Ρασείμ θα είναι βασιλεύς μόνον της Δαμασκού. Ως προς δε το βασίλειον του Ισραήλ θα υπάρξη ακόμη επί εξηκοντα πέντε έτη, οπότε πλέον θα λείψη ο λαός από το βασίλειον αυτό. | 8 Ἀλλὰ τὰ πράγματα θὰ μείνουν, ὅπως ἔχουν σήμερον.Ἡ πρωτεύουσα δηλαδὴ τοῦ Ἀραμαϊκοῦ κράτους θὰ εἶναι ἡ Δαμασκὸς καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς Δαμασκοῦ θὰ εἶναι ὁ Ρασείμ.Ἀλλ' ἀκόμη ἑξήκοντα πέντε ἐτῶν χρονικὸν διάστημα θὰ παρέλθῃ καὶ θὰ ἐκλείψῃ ὁ λαὸς ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, εἰς τὸ ὁποῖον κυριαρχεῖ τώρα ἡ φυλὴ τοῦ Ἐφραίμ. |
| 9 καὶ ἡ κεφαλὴ ᾿Εφραὶμ Σομόρων, καὶ ἡ κεφαλὴ Σομόρων υἱὸς τοῦ Ρομελίου· καὶ ἐὰν μὴ πιστεύσητε, οὐδὲ μὴ συνιῆτε. - | 9 Επί του παρόντος πρωτεύουσα του βασιλείου αυτού θα είναι η Σαμάρεια και βασιλεύς της Σαμαρείας θα είναι ο υιός του Ρομελίου. Εάν όμως σεις δεν πυστεύσετε στον Κυριον και δεν παραδεχθήτε τους λόγους του, ποτέ δεν θα εννοήσετε ούτε την θέσιν, που ευρίσκεσθε, ούτε τον τρόπον της ασφαλείας σας”. | 9 Καὶ ἡ πρωτεύουσα τοῦ βασιλείου τοῦ Ἐφραὶμ θὰ εἶναι ἡ Σαμάρεια καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς Σαμαρείας θὰ εἶναι ὁ υἱὸς τοῦ Ρομελίου.Καὶ ἐὰν δὲν πιστεύσετε καὶ δὲν ἐμπιστευθῆτε ἐξ ὁλοκλήρου εἰς τὸν Κύριον, δὲν θὰ ἐννοήσετε, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀσφαλισθῆτε ἀπὸ τοὺς ἐπαπειλοῦντας τὸν βασιλικόν σας οἶκον κινδύνους. |
| 10 Καὶ προσέθετο Κύριος λαλῆσαι τῷ ῎Αχαζ λέγων· | 10 Ωμίλησεν ο Κυριος και πάλιν προς τον Αχαζ και είπε· | 10 Καὶ ὁ Κύριος ἐλάλησε πάλιν πρὸς τὸν Ἄχαζ καὶ εἶπε: |
| 11 αἴτησαι σεαυτῷ σημεῖον παρὰ Κυρίου Θεοῦ σου εἰς βάθος ἢ εἰς ὕψος. | 11 “εις πιστοποίησιν αυτών, που σου είπα, ζήτησε να γίνη κάποιο θαύμα από τον Κυριον τον Θεόν σου είτε εις τα βάθη της γης είτε εις τα ύψη του ουρανού”. | 11 Ζήτησε πρὸς πληροφορίαν σου παρὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου θαῦμά τι, εἴτε εἰς τὸ βάθος τῆς γῆς καὶ ἔτι κατωτέρω, εἴτε εἰς τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ. |
| 12 καὶ εἶπεν ῎Αχαζ· οὐ μὴ αἰτήσω οὐδ᾿ οὐ μὴ πειράσω Κύριον. | 12 Ο Αχαζ όμως απήντησε· “δεν πρόκειται εγώ να ζητήσω τέτοιο θαύμα και να θέσω τρόπον τινά τον Κυριον εις πειρασμόν”. | 12 Καὶ εἶπεν ὁ Ἄχαζ: Δὲν θὰ ζητήσω σημεῖον, οὔτε θὰ ὑποβάλω εἰς πειρασμὸν τὸν Κύριον, θέτων ὑπὸ ἀμφισβήτησιν τὴν βεβαίωσίν του. |
| 13 καὶ εἶπεν· ἀκούσατε δή, οἶκος Δαυίδ· μὴ μικρὸν ὑμῖν ἀγῶνα παρέχειν ἀνθρώποις; καὶ πῶς Κυρίῳ παρέχετε ἀγῶνα; | 13 Είπε τότε ο προφήτης Ησαΐας εκ μέρους του Θεού· “ακούσατε, λοιπόν, όλοι σεις οι άνθρωποι της βασιλικής οικογενείας του Δαβίδ. Είναι μικρόν ζήτημα να παρέχετε πράγματα και αφορμάς στενοχωρίας στους ανθρώπους; Πως, λοιπόν, τολμάτε να στενοχωρήτε τον Κυριον με την απιστίαν και ανυπακοην σας; | 13 Καὶ εἶπεν ὁ Προφήτης: Ἀκούσατε λοιπὸν σεῖς, οἱ ἀποτελοῦντες τὸν βασιλικὸν οἶκον τοῦ Δαβίδ: Μήπως εἶναι μικρὸν πρᾶγμα να παρέχητε στενοχωρίας καὶ κόπους εἰς ἀνθρώπους ἀπεσταλμένους ἀπὸ τὸν Θεόν, οἷοι οἱ Προφῆται; Καὶ πῶς λοιπὸν τολμᾶτε διὰ τῆς ἀπιστίας σας νὰ στενοχωρῆτε τὸν Θεόν; |
| 14 διὰ τοῦτο δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ· | 14 Δια τούτο θα δώση ο ίδιος ο Κυριος εις σας σημείον, θαύμα μέγα και καταπληκτικόν. Ιδού, η παρθένος θα συλλάβη υπερφυσικώς και θα γεννήση υιόν και το όνομα του υιού της αυτού θα είναι Εμμανουήλ, που σημαίνει ο Θεός μαζή μας. | 14 Διὰ τοῦτο θὰ δώσῃ μόνος του αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἰς σᾶς θαῦμα ὑπερφυσικόν· ἰδοὺ ἡ παρθένος ὑπερφυῶς θὰ συλλάβῃ ἐν γαστρὶ καὶ θὰ γεννήσῃ υἱὸν καὶ θὰ καλέσῃς τὸ ὄνομά του Ἐμμανουήλ, ἤτοι μαζί μας ὁ Θεός. |
| 15 βούτυρον καὶ μέλι φάγεται· πρὶν ἢ γνῶναι αὐτὸν ἢ προελέσθαι πονηρά, ἐκλέξεται τὸ ἀγαθόν· | 15 Ο Εμμανουήλ θα τρώγη βούτυρον και μέλι, όπως και τα άλλα παιδιά, θα ανατραφή όπως και εκείνα. Πριν όμως έλθη εις την ηλικίαν, κατά την οποίαν θα είναι εις θέσιν να διακρίνη το καλόν από το κακόν, θα εκλέγη πάντοτε το αγαθόν, διότι δεν υπάρχει εις αυτό η κακή κληρονομικότης και κλίσις. | 15 Θὰ φάγῃ βούτυρον καὶ μέλι, ὡς καὶ τὰ συνήθη νήπια τῶν ἀνθρώπων, καὶ μὲ αὐτὰ θὰ τραφῇ.Προτοῦ ὅμως ἔλθῃ εἰς τὴν ἡλικίαν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ δύναται νὰ γνωρίσῃ ἢ νὰ προτιμήσῃ τὰ πονηρά, θὰ ἐκλεγῇ τὸ ἀγαθόν, διότι δὲν θὰ ὑπάρχῃ ἐν αὐτῷ πονηρὰ κλίσις, ὡς εἰς ἡμᾶς τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἀναμάρτητος. |
| 16 διότι πρὶν ἢ γνῶναι τὸ παιδίον ἀγαθὸν ἢ κακόν, ἀπειθεῖ πονηρίᾳ τοῦ ἐκλέξασθαι τὸ ἀγαθόν, καὶ καταλειφθήσεται ἡ γῆ, ἣν σὺ φοβῇ, ἀπὸ προσώπου τῶν δύο βασιλέων. | 16 Διότι, επαναλαμβάνω, πριν ακόμη το παιδίον κατανόηση και είναι εις θέσιν να διακρίνη μεταξύ αγαθού και κακού, θα απειθή εις κάθε πονηρίαν, δια να εκλέγη και προτιμά πάντοτε το αγαθόν. Η υπερφυσική γέννησις και αρετή του παιδίου θα είναι το σημείον, που θα εγγυηθή, ότι θα μείνη ανέπαφος η χώρα, δια την οποίαν συ ο Αχαζ φοβείσαι εξ αιτίας των δύο βασιλέων, που επέδραμαν εναντίον σου. | 16 Ναί· βεβαίως τὸ παιδίον τοῦτο, προτοῦ νὰ ἔλθῃ εἰς ἡλικίαν, καθ’ ἣν θὰ διακρίνῃ τὸ ἀγαθὸν ἢ τὸ κακόν, λόγῳ τῆς ἐν αὐτῷ ἀγαθότητος θὰ ἀπειθῇ εἰς τὴν πονηρίαν, διὰ νὰ ἐκλέγῃ καὶ προτιμᾷ τὸ ἀγαθόν.Αὐτὸ εἶναι τὸ ὑπερφυσικὸν σημεῖον, τὸ ὁποῖον ἐγγυᾶται ὅτι θὰ καταλειφθῇ ἀνέπαφος ἡ χώρα, διὰ τὴν ὁποίαν σὺ ὁ Ἄχαζ φοβεῖσαι, ἀπὸ τοὺς δύο βασιλεῖς, ποὺ ἐπέδραμον κατ’ αὐτῆς. |
| 17 ἀλλὰ ἐπάξει ὁ Θεὸς ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου ἡμέρας, αἳ οὔπω ἥκασιν ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἀφεῖλεν ᾿Εφραὶμ ἀπὸ ᾿Ιούδα τὸν βασιλέα τῶν ᾿Ασσυρίων. | 17 Θα τιμωρήση ο Θεός τους δύο αυτούς επιδρομείς, αλλά θα εξαποστείλη και θα επιφέρη και ενάντιόν σου και ενάντιον του λαού σου και ενάντιον του βασιλικού οίκου του πατρός σου ημέρας τοιούτων συμφορών, αι οποίαι ποτέ έως τώρα δεν είχον επέλθει εις σας από την εποχήν, κατά την οποίαν εχωρίσθη το βασίλειον του Ισραήλ από το βασίλειον του Ιούδα. Θα εξαποστείλη εις όλεθρόν σας τον βασιλέα των Ασσυριων ενάντιον σας. | 17 Ἀλλὰ θὰ ἐπαγάγῃ ὁ Θεὸς κατὰ σοῦ καὶ κατὰ τοῦ ἀκολουθοῦντος τὴν πονηρὰν γνώμην σου λαοῦ σου καὶ κατὰ τοῦ βασιλικοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου ἡμέρας συμφορᾶς καὶ ἐθνικῶν δοκιμασιῶν, αἱ ὁποῖαι δὲν ἔχουν ἔλθει ἀκόμη ἀπὸ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν ἐχωρίσθη ὁ Ἐφραὶμ καὶ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰούδα, δηλαδὴ θὰ ἐπαγάγῃ τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, ὅστις θὰ ἐρημώσῃ τὴν χώραν καὶ θὰ αἰχμαλωτίσῃ τοὺς κατοίκους της. |
| 18 καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ συριεῖ Κύριος μυίαις, ὃ κυριεύει μέρος ποταμοῦ Αἰγύπτου, καὶ τῇ μελίσσῃ, ἥ ἐστιν ἐν χώρᾳ ᾿Ασσυρίων, | 18 Κατά την εποχήν, λοιπόν, εκείνην ο Κυριος θα σφυρίξη και θα προσκαλέση ωσάν πολυαρίθμους μυίγας τους Αιγυπτίους, οι οποίοι κυριαρχούν στο άνω μέρος του Νείλου, ποταμού της Αιγύπτου, και ώσαν σμήνη μελισσών τα πάνοπλα στρατεύματα των Ασσυρίων, | 18 Καὶ θὰ συμβῇ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὁ Κύριος θὰ σφυρίξῃ καλῶν ὡς ἄλλας μυίας, αἵτινες κυριαρχοῦν εἰς μέρος τοῦ ποταμοῦ τῆς Αἰγύπτου, εἰς τὰ στρατεύματα τῶν Αἰγυπτίων καὶ εἰς τὰ πρὸς μελίσσας ὁμοιάζοντα διὰ τὸν ὁπλισμὸν καὶ τὴν ἐπιθετικότητα αὐτῶν στρατεύματα τῶν Ἀσσυρίων, |
| 19 καὶ ἐλεύσονται πάντες καὶ ἀναπαύσονται ἐν ταῖς φάραγξι τῆς χώρας καὶ ἐν ταῖς τρώγλαις τῶν πετρῶν καὶ εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς πᾶσαν ραγάδα καὶ ἐν παντὶ ξύλῳ. | 19 και θα επέλθουν εναντίον σας, θα καταλάβουν την χώραν σας και θα αναπαυθούν εις αυτήν, ως εάν είναι ιδική των, θα εισχωρήσουν παντού· εις τας φάραγγας της χώρας σας, εις τας τρώγλας των βράχων, εις τα σπήλαια των ορέων και γενικώς εις κάθε ρωγμήν και εις κάθε δένδρον. | 19 καὶ θὰ ἔλθουν ὅλοι καὶ θὰ ἀναπαυθοῦν ὡς εἰς ἰδίας των χώρας, εἰσχωροῦντες πανταχοῦ εἰς τὰς φάραγγας τῆς χώρας καὶ εἰς τὰς ὑγρὰς ὀπὰς τῶν πετρῶν καὶ εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς κάθε ρωγμὴν καὶ εἰς κάθε δένδρον. |
| 20 ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ξυρήσει Κύριος τῷ ξυρῷ τῷ μεγάλῳ καὶ μεμεθυσμένῳ, ὅ ἐστι πέραν τοῦ ποταμοῦ βασιλέως ᾿Ασσυρίων, τὴν κεφαλὴν καὶ τὰς τρίχας τῶν ποδῶν, καὶ τὸν πώγωνα ἀφελεῖ. | 20 Κατά την τρομεράν εκείνην ημέραν της θείας τιμωρίας, χρησιμοποιών ο Κυριος ως όργανά του τα στρατεύματα των Ασσυρίων, τα πέραν του ποταμού και τον βασιλέα αυτών, θα ξυρίση ωσάν με μεγάλο κοπτερό ξυράφι του την κεφαλήν σας και τας τρίχας των ποδών σας· θα αφαιρέση τον πώγωνά σας προς μεγάλον εξευτελισμον σας· θα παραδώση εις όλεθρον την χώραν σας. | 20 Κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν θὰ ξυρίση ὁ Κύριος μὲ τὸ ξυράφιον τὸ μεγάλον καὶ τὸ μεθ’ ὁρμῆς ἀτάκτου κινούμενον, ποὺ ὑπάρχει πέραν τοῦ Εὐφράτου ποταμοῦ καὶ ἀνήκει εἰς τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων, τὴν κεφαλὴν καὶ τὰς τρίχας τῶν ποδῶν σας· καὶ θὰ ἀφαιρέσῃ τὸν πώγωνά σας, οὐ μόνον καταστρέφων καὶ οἱονεὶ ξυρίζων ὁλόκληρον τὴν χώραν σας, ἀλλὰ καὶ ἀτιμάζων πάντας ὑμᾶς. |
| 21 καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ θρέψει ἄνθρωπος δάμαλιν βοῶν καὶ δύο πρόβατα, | 21 Θα είναι τόσον μεγάλη η καταστροφή και η ερήμωσις κατά την περίοδον εκείνην, ώστε κάθε οικογενειάρχης, που θα απομείνη, θα θεωρή αρκετόν να διατρέφη μίαν μόνον δάμαλιν και δύο πρόβατα δια τας ανάγκας της οικογενείας του. | 21 Καὶ θὰ συμβῇ τοιαύτη καταστροφὴ καὶ ἐρήμωσις κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ὥστε θὰ θρέψῃ κάθε οἰκογενειάρχης μίαν μόνον δάμαλιν καὶ δύο πρόβατα. |
| 22 καὶ ἔσται ἀπὸ τοῦ πλεῖστον ποιεῖν, γάλα, βούτυρον καὶ μέλι φάγεται πᾶς ὁ καταλειφθεὶς ἐπὶ τῆς γῆς. | 22 Διότι τα ολίγα αυτά ζώα, λόγω της αφθόνου βοσκής των εις την ερημωμένην πλέον και ακαλλιέργητον γην θα παράγουν πολύ γάλα. Από το βούτυρον αυτών και από το άγριον μέλι θα τρώγη και θα συντηρήται κάθε άνθρωπος, ο οποίος θα έχη απολειφθή εις την ερημωμενην χώραν της Ιουδαίας. | 22 Καὶ θὰ συμβῇ, ὥστε αὐτὰ τὰ ὀλίγα ζῶα, λόγῳ τῆς ἀφθόνου τροφῆς των εἰς τὴν ἐρημωμένην καὶ ἀκαλλιέργητον γῆν, θὰ παράγουν πάρα πολὺ γάλα, καὶ ἀπὸ τὸ βούτυρον καὶ τὸ ἄγριον μέλι θὰ τρώγῃ καὶ θὰ διατρέφεται κάθε ἄνθρωπος, ποὺ ἐναπελείφθη ἐπὶ τῆς Ἰουδαίας χώρας. |
| 23 καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνη πᾶς τόπος, οὗ ἐὰν ὦσι χίλιαι ἄμπελοι χιλίων σίκλων, εἰς χέρσον ἔσονται καὶ εἰς ἄκανθαν· | 23 Κατά την περίοδον εκείνην της καταστροφής και του ολέθρου θα συμβή, ώστε κάθε περιοχή, που είχε χιλίας αμπέλους, αι οποίαι απέδιδον εισόδημα χιλίων εβραϊκών σίκλων, θα γίνη χέρσος τόπος γεμάτος αγκάθια. | 23 Καὶ θὰ συμβῇ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τοιαύτη καταστροφή, ὥστε κάθε τόπος, ὅπου τυχὸν θὰ ὑπάρχουν χίλια κλήματα ἀποδιδόντα εἰσόδημα ἀξίας χιλίων ἑβραϊκῶν σίκλων, ἤτοι 28.000 περίπου φράγκων, θὰ γίνῃ χέρσος καὶ γεμᾶτος ἀγκαθιές. |
| 24 μετὰ βέλους καὶ τοξεύματος εἰσελεύσονται ἐκεῖ, ὅτι χέρσος καὶ ἄκανθα ἔσται πᾶσα ἡ γῆ. | 24 Θα αγριέψη ο τόπος, θα γίνη κατοικία αγρίων θηρίων, ώστε οι άνθρωποι θα εισέρχωνται εις αυτήν κρατούντες βέλη και τόξα, διότι αγρία και χέρσος και γεμάτη αγκάθια θα είναι όλη η χώρα της Ιουδαίας. | 24 Καὶ θὰ ἀγριέψη τόσον πολὺ ὁ τόπος αὐτὸς μεταβαλλόμενος εἰς κατοικίαν ἀγρίων ζώων, ὥστε δὲν θὰ ἔμβουν ἐκεῖ χωρὶς βέλος καὶ τόξον, διότι χέρσος καὶ γεμάτη ἀγκαθιὲς θὰ εἶναι ὅλη ἡ γῆ τῆς Ἰουδαίας. |
| 25 καὶ πᾶν ὄρος ἀροτριώμενον ἀροτριωθήσεται, καὶ οὐ μὴ ἐπέλθῃ ἐκεῖ φόβος· ἔσται γὰρ ἀπὸ τῆς χέρσου καὶ ἀκάνθης εἰς βόσκημα προβάτου καὶ καταπάτημα βοός. | 25 Δια τον φόβον των εχθρών οι Ιουδαίοι θα καλλιεργούν κάθε καλλιεργήσιμον τόπον επάνω εις τα βουνά, διότι εκεί δεν θα υπάρχη φόβος να επέλθουν οι εχθροί. Χερσοι και ακαλλιέργητοι θα γίνουν οι τόποι, γεμάτοι αγκάθια, Θα βόσκουν εις αυτούς τα πρόβατα και θα καταπατούνται, από τα βόϊδια. | 25 Καὶ κάθε βουνὸν ἐπιδεκτικὸν καλλιεργείας θὰ καλλιεργηθῇ, καὶ ἐπειδὴ αὐτὰ δυσκόλως θὰ συχνάζωνται ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, δὲν θὰ ἐπέλθῃ φόβος ἐκεῖ· ἀλλὰ καὶ αὐτὰ κατὰ τὸ πλεῖστον θὰ γίνουν χέρσα καὶ γεμᾶτα ἀπὸ ἄκανθαν, διὰ νὰ εἶναι βοσκὴ προβάτου καὶ καταπάτημα βοδιῶν. |
