| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΟΥΑΙ τέκνα ἀποστάται, τάδε λέγει Κύριος. ἐποιήσατε βουλήν οὐ δι᾿ ἐμοῦ καὶ συνθήκας οὐ διὰ τοῦ πνεύματός μου προσθεῖναι ἁμαρτίας ἐφ᾿ ἁμαρτίας, | 1 Αλλοίμονον εις σας τέκνα αποστάται, αυτά λέγει ο Κυριος. Επήρατε απόφασιν, οχι σύμφωνα με ο,τι εγώ θέλω. Εκάματε συνθήκας, οχι σύμφωνα με το ιδικόν μου πνεύμα, δια να προσθέσετε έτσι εις τας παλαιάς σας αμαρτίας νέας αμαρτίας. | 1 Αλλοίμονον εἰς σᾶς, ὦ τέκνα, ποὺ ἀπεστατήσατε ἀπὸ τὸν Κύριον.Αὐτὰ λέγει διὰ σᾶς ὁ Κύριος: Ἐλάβατε ἀπόφασιν οὐχὶ σύμφωνα μὲ ὅ,τι θέλω ἐγώ· καὶ ἐκάματε συνθήκας οὐχὶ κατὰ τὸν φωτισμὸν τοῦ Πνεύματός μου, διὰ νὰ προσθέσητε οὔτως ἁμαρτίας νέας εἰς τὰς παλαιάς σας ἁμαρτίας. |
| 2 οἱ πορευόμενοι καταβῆναι εἰς Αἴγυπτον, ἐμὲ δὲ οὐκ ἐπηρώτησαν, τοῦ βοηθηθῆναι ὑπὸ Φαραὼ καὶ σκεπασθῆναι ὑπὸ Αἰγυπτίων. | 2 Ημάρτησαν και αμαρτάνουν, όσοι ανεχώρησαν να μεταβούν εις την Αίγυπτον, δια να ζητήσουν βοήθειαν από τον Φαραώ, να σκεπασθούν κάτω από την σκέπην των Αιγυπτίων, χωρίς να συμβουλευθούν εμέ προηγουμένως. | 2 Προσθέτουν δὲ νέας ἁμαρτίας αὐτοί, ποὺ πηγαίνουν νὰ καταβοῦν εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἐμὲ ὅμως δὲν μὲ ἠρώτησαν, διὰ νὰ βοηθηθοῦν ἀπὸ τὸν Φαραὼ καὶ νὰ προστατευθοῦν ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους. |
| 3 ἔσται γὰρ ὑμῖν σκέπη Φαραὼ εἰς αἰσχύνην καὶ τοῖς πεποιθόσιν ἐπ᾿ Αἴγυπτον ὄνειδος. | 3 Η προστασία του Φαραώ θα είναι καταισχύνη σας, και όνειδος θα πέση επάνω εις εκείνους, οι οποίοι έχουν στηρίζει την πεποίθησίν των εις την Αίγυπτον. | 3 Ἀλλοίμονον εἰς σᾶς, ποὺ ζητεῖτε τὴν συμμαχίαν τῶν Αἰγυπτίων, διότι ἡ προστασία τοῦ Φαραὼ θὰ ἀποβῇ εἰς καταισχύνην σας, καὶ εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐστήριξαν τὴν πεποίθησίν των εἰς τὴν Αἴγυπτον, θὰ ἐπέλθῃ ὄνειδος καὶ ἐντροπή. |
| 4 ὅτι εἰσὶν ἐν Τάνει ἀρχηγοὶ ἄγγελοι πονηροί· | 4 Διότι, οι Αιγύπτιοι αρχηγοί, που ευρίσκονται εις την μεγάλην αιγυπτιακήν πο-λιν Τανιν και προς τους οποίους έχουν αποσταλή οι πρεσβευταί σας, είναι κακοί άρχοντες. | 4 Θὰ ἐπέλθῃ δὲ ὄνειδος καὶ ἐντροπή, διότι οἱ ἐπίσημοι ἀπεσταλμένοι σας εἰς τὴν πρωτεύουσαν πόλιν τῆς Αἰγύπτου Τάνιν εἶναι πονηροί, ὅπως καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν Αἰγυπτίων. |
| 5 μάτην κοπιάσουσι πρὸς λαόν, ὃς οὐκ ὠφελήσει αὐτοὺς οὔτε εἰς βοήθειαν, οὔτε εἰς ὠφέλειαν, ἀλλὰ εἰς αἰσχύνην καὶ ὄνειδος. | 5 Ματαίως θα κοπιάσουν οι προς τον λαόν της Αιγύπτου απεσταλμένοι σας. Αυτός δεν θα τους ωφελήση εις τίποτε. Δεν θα τους δώση καμμίαν βοήθειαν, καμμίαν ωφέλειαν, αλλά τουναντίον η μετάβασίς των εις την Αίγυπτον θα γίνη αιτία εντροπής και καταισχύνης σας. | 5 Ματαίως θὰ κοπιάσουν ἐπιχειροῦντες μακρὸν ταξίδιον πρὸς λαόν, ὁ ὁποῖος δὲν θὰ ὠφελήσῃ αὐτούς, οὔτε εἰς βοήθειαν σοβαρὰν οὔτε εἰς ἄλλην ὠφέλειαν, ἀλλὰ θὰ συντελέσουν μόνον εἰς ἐντροπὴν καὶ καταισχύνην. |
| 6 ῾Η ὅρασις τῶν τετραπόδων τῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ. - ᾿Εν τῇ θλίψει καὶ τῇ στενοχωρίᾳ, λέων καὶ σκύμνος λέοντος ἐκεῖθεν καὶ ἀσπίδες καὶ ἔκγονα ἀσπίδων πετομένων, οἳ ἔφερον ἐπὶ ὄνων καὶ καμήλων τὸν πλοῦτον αὐτῶν πρὸς ἔθνος, ὃ οὐκ ὠφελήσει αὐτούς. | 6 Αποκαλυπτικόν όραμα των τετραπόδων, που ευρίσκονται εις την έρημον. Μέσα εις την θλιβεράν και στενόχωρον αυτήν έρημον, εμφανίζεται λέων και σκύμνος λέοντος. Επίσης δηλητηριώδεις οχιές και τα τέκνα αυτών, τα οποία πετούν. Εκεί πορεύονται οι απεσταλμένοι της Ιουδαίας φέροντες επάνω εις όνους και καμήλους τον πλούτον των δωρεών προς το έθνος των Αιγυπτίων. Αυτό όμως το έθνος δεν θα τους δώση καμμίαν βοήθειαν, καμμίαν ωφέλειαν. | 6 Ἡ ἀποκαλυπτικὴ ὀπτασία τῶν τετραπόδων τῶν εὑρισκομένων ἐν τῇ ἐρήμῳ. Κατὰ τὸ διὰ μέσου τῆς γῆς τῆς θλίψεως καὶ τῆς στενοχωρίας ταξίδιον ἐμφανίζονται λέων καὶ σκύμνος λέοντος ἀπὸ ἐκεῖ, καὶ ἀσπίδες καὶ τέκνα ἀσπίδων «φαρμακερῶν φιδιῶν» ποὺ πετοῦν εἰς τὸν ἀέρα.Ἐπορεύθησαν δὲ ἐν μέσῳ τῶν κινδύνων τούτων καὶ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἔφερον ἐπὶ τῶν ὄνων καὶ τῶν καμήλων των τὰ πλούσια τῶν δῶρα πρὸς τὸ ἔθνος τῶν Αἰγυπτίων, τὸ ὁποῖον ὅμως δὲν θὰ ὠφελήσῃ αὐτούς. |
| 7 Αἰγύπτιοι μάταια καὶ κενὰ ὠφελήσουσιν ὑμᾶς· ἀπάγγειλον αὐτοῖς, ὅτι ματαία ἡ παράκλησις ὑμῶν αὕτη. - | 7 Οι Αιγύπτιοι ματαίαν και κούφιαν ωφέλειαν θα σας δώσουν. Συ, ω προφήτα, ανάγγειλε και κατάστησε αυτά γνωστά εις εκείνους, ότι δηλαδή η παρηγορία και η ενίσχυσις, την οποίαν αυτοί ζητούν από τους Αιγυπτίους, είναι ανύπαρκτος και απραγματοποίητος. | 7 Οἱ Αἰγύπτιοι ματαίαν καὶ κούφιαν ὠφέλειαν θὰ σᾶς παράσχουν.Ἀπάγγειλέ τους σύ, ὅτι χωρὶς περιεχόμενον καὶ ἐντελῶς κούφια εἶναι ἡ παρηγορία σας αὐτή, ποὺ ἀντλεῖτε ἀπὸ τὴν μετὰ τῶν Αἰγυπτίων συμμαχίαν σας. |
| 8 Νῦν οὖν καθίσας γράψον ἐπὶ πυξίου ταῦτα καὶ εἰς βιβλίον, ὅτι ἔσται εἰς ἡμέρας καιρὸν ταῦτα καὶ ἕως εἰς τὸν αἰῶνα. | 8 Τωρα, λοιπόν, κατόπιν των όσων είδες και άκουσες, κάθισε, γράψε αυτά εις πινακίδα ξυλίνην και εις βιβλίον, δια να λάβουν όλοι γνώσιν. Διότι αυτά θα πραγματοποιηθούν στον ωρισμένον καιρόν, θα παραμείνουν ως γεγονότα, που θα τα ενθυμούνται πάντοτε. | 8 Τώρα λοιπὸν κατόπιν αὐτῶν, ποὺ εἶδες, ἀφοῦ καθίσῃς, γράψε ἐπὶ ξυλίνης πινακίδος ταῦτα, καθὼς καὶ εἰς βιβλίον, ὥστε καὶ νὰ δημοσιευθοῦν ὅσον τὸ δυνατὸν εὐρύτερον καὶ να διατηρηθοῦν εἰς γνῶσιν καὶ τῶν ἐν τῷ μέλλοντι γενεῶν διότι αὐτὰ θὰ γίνουν εἰς ὡρισμένον χρόνον ἐν ἡμέρᾳ καὶ θὰ παραμένουν γεγονότα μνημονευόμενα αἰωνίως. |
| 9 ὅτι λαὸς ἀπειθής ἐστιν, υἱοὶ ψευδεῖς, οἳ οὐκ ἠβούλοντο ἀκούειν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, | 9 Διότι, ο λαός αυτός, ο Ισραηλιτικός, είναι ανυπάκοος, τέκνα ψευδόμενα, που δεν ήθελαν και δεν θέλουν να ακούσουν τον νόμον του Θεού. | 9 Πρέπει δὲ νὰ γνωσθοῦν καὶ νὰ δημοσιευθοῦν ταῦτα, διότι οἱ Ἰουδαῖοι εἶναι λαὸς ἀπειθῇς, παιδιὰ ψευδόμενα, οἱ ὁποῖοι δὲν ἤθελαν νὰ ὑπακούουν εἰς τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ. |
| 10 οἱ λέγοντες τοῖς προφήταις· μὴ ἀναγγέλλετε ἡμῖν, καὶ τοῖς τὰ ὁράματα ὁρῶσι· μὴ λαλεῖτε ἡμῖν, ἀλλὰ ἡμῖν λαλεῖτε καὶ ἀναγγέλλετε ἡμῖν ἑτέραν πλάνησιν. | 10 Οι άνθρωποι αυτοί έλεγαν και λέγουν στους προφήτας· “μη αναγγέλλετε εις ημάς το θέλημα του Θεού”. Και στους βλέποντας τα προφητικά οράματα ελεγον· “μη λαλείτε εις ημάς την αλήθειαν, αλλά είπατε και αναγγείλατε εις ημάς λόγια κολακευτικά και παραπλανητικά! | 10 Εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι λέγουν εἰς τοὺς Προφήτας· μὴ ἀναγγέλλετε εἰς ἡμᾶς τὸν λόγον τοῦ Κυρίου· καθὼς καὶ εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι βλέπουν τὰς θείας ὀπτασίας καὶ τὰ ἀποκαλυπτικὰ ὁράματα· μὴ λαλεῖτε εἰς ἡμᾶς τὴν πικρὰν ἀλήθειαν, ἀλλ’ ὁμιλεῖτε καὶ ἀναγγέλλετε εἰς ἡμᾶς ἄλλους λόγους κολακευτικοὺς καὶ παραπλανητικούς. |
| 11 καὶ ἀποστρέψατε ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ὁδοῦ ταύτης, ἀφέλετε ἀφ᾿ ἡμῶν τὸν τρίβον τοῦτον καὶ ἀφέλετε ἀφ᾿ ἡμῶν τὸν ἅγιον τοῦ ᾿Ισραήλ, | 11 Απομακρύνατέ μας έξω από τον δρόμον αυτόν του Κυρίου· βγάλτε από μπροστά μας τον δρόμον αυτόν, απομακρύνατε από ημάς τον άγιον Θεόν του Ισραήλ”! | 11 Καὶ βγάλετέ μας ἔξω ἀπὸ τὸν δρόμον αὐτὸν τοῦ Κυρίου καὶ ἀφαιρέσατε ἀπὸ ἐπάνω μας τὸν δρόμον αὐτόν, ποὺ μᾶς εἶναι τόσον βαρύς· καὶ ἀπομακρύνατε ἀπὸ ἡμᾶς τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραὴλ τὸν ἅγιον. |
| 12 διὰ τοῦτο τάδε λέγει ὁ ἅγιος τοῦ ᾿Ισραήλ· ὅτι ἠπειθήσατε τοῖς λόγοις τούτοις καὶ ἠλπίσατε ἐπὶ ψεύδει καὶ ὅτι ἐγόγγυσας καὶ πεποιθὼς ἐγένου ἐπὶ τῷ λόγῳ τούτῳ, | 12 Δι' όλα αυτά ο άγιος Θεός του Ισραήλ λέγει τα εξής· “επειδή παρηκούσατε τους λόγους μου αυτούς και εστηρίξατε τας ελπίδας σας εις ψευδείς και ματαίας υποσχέσεις και συμμαχίας, επειδή εγογγύσατε εναντίον των υποδείξεων, που σας έκαμαν οι προφήται μου, και επειδή εστηρίξατε την πεποίθησίν σας εις τα λόγια περί της συμμαχίας με τους Αιγυπτίους, | 12 Ἐπειδὴ δὲ καὶ αὐτὸ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ ἀπαγγελλόμενον σᾶς εἶναι ὀχληρόν, δι’ αὐτὸ αὐτὰ λέγει ὁ Θεὸς ὁ ἅγιος τοῦ Ἰσραήλ: Ἐφ’ ὅσον ἠπειθήσατε εἰς τοὺς λόγους τούτους τῶν Προφητῶν μου καὶ ἠλπίσατε εἰς ψευδεῖς καὶ ματαίας συμμαχίας, καὶ διότι ἐγόγγυσες, ὦ λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, κατὰ τῶν ὁδηγιῶν τῶν Προφητῶν μου καὶ ἐστήριξες τὴν πεποίθησίν σου εἰς τὸν λόγον καὶ εἰς τὴν ἀπόφασιν αὐτὴν περὶ συμμαχίας μετὰ τῶν Αἰγυπτίων, |
| 13 διὰ τοῦτο ἔσται ὑμῖν ἡ ἁμαρτία αὕτη ὡς τεῖχος πῖπτον παραχρῆμα πόλεως ὀχυρᾶς ἑαλωκυίας, ἧς παραχρῆμα πάρεστι τὸ πτῶμα, | 13 δια τούτο η αμαρτία σας αυτή θα είναι δια σας σαν ένα τείχος, που καταρρέει εις συντρίμματα ανίκανον να ασφαλίση την πόλιν, η οποία ανυπεράσπιστος πλέον καταλαμβάνεται από τους εχθρούς και εξαφνική παρουσιάζεται η πτώσις της. | 13 διὰ τοῦτο ἡ ἁμαρτία αὐτὴ θὰ εἶναι εἰς σᾶς σὰν τεῖχος, ποὺ πίπτει εἰς ἐρείπια εἰς μίαν στιγμήν· τεῖχος πόλεως ὀχυρᾶς, ἡ ὁποία ἐκυριεύθη, τῆς ὁποῖος παρευθὺς καὶ αἰφνιδίως παρουσιάζεται ἡ πτῶσις. |
| 14 καὶ τὸ πτῶμα αὐτῆς ἔσται ὡς σύντριμμα ἀγγείου ὀστρακίνου, ἐκ κεραμίου λεπτὰ ὥστε μὴ εὑρεῖν ἐν αὐτοῖς ὄστρακον, ἐν ᾧ πῦρ ἀρεῖς καὶ ἐν ᾧ ἀποσυριεῖς ὕδωρ μικρόν. | 14 Η πτώσις και η συντριβή αυτής της πόλεως θα είναι σαν το σύντριμμα πήλινου αγγείου, που έχει διαλυθή εις λεπτά συντρίμματα, ώστε να μη μπορής να εύρης μεταξύ αυτών κάποιο μεγάλο κόμματι ικανόν να μεταφέρης λίγα κάρβουνα η να ανασύρης λίγο νερό από πηγήν η από άλλο δοχείον”. | 14 Καὶ ἡ πτῶσις καὶ συντριβὴ τῆς πόλεως αὐτῆς θὰ εἶναι ὡσὰν σύντριμμα πήλινου ἀγγείου ἀπὸ κεραμίδιον εἰς λεπτὰ θρύμματα, ὥστε νὰ μὴ δύνασαι νὰ εὕρῃς εἰς αὐτὰ τεμάχιον μέγα, ἐντὸς τοῦ ὁποίου νὰ σηκώσῃς καὶ νὰ μεταφέρῃς φωτιὰ καὶ ἐντὸς τοῦ ὁποίου νὰ ἀνασύρῃς ὀλίγον ὕδωρ, βυθίζων αὐτὸ εἰς πηγήν τινα ἡ δεξαμενήν. |
| 15 οὕτω λέγει Κύριος Κύριος ὁ ἅγιος τοῦ ᾿Ισραήλ· ὅταν ἀποστραφεὶς στενάξῃς, τότε σωθήσῃ καὶ γνώσῃ ποῦ ἦσθα· ὅτε ἐπεποίθεις ἐπὶ τοῖς ματαίοις, ματαία ἡ ἰσχὺς ὑμῶν ἐγενήθη. καὶ οὐκ ἠβούλεσθε ἀκούειν, | 15 Αυτά λέγει ο Κυριος, ο Κυριος ο άγιος Θεός του Ισραήλ· “εάν μετά την απομάκρυνσίν σου από τον δρόμον μου στενάξης και κλαύσης εν μετανοία, τότε μόνον θα σωθής και θα εννοήσης, που έχεις καταντήσει. Θα εννοήσης ποιά ήτο η κατάπτωσίς σου όταν είχες στηρίξει την πεποίθησίν σου εις τα μάταια και ψευδή είδωλα και ότι ματαία και ανύπαρκτος έγινεν η δύναμίς σας. Παρ' όλα αυτά, δεν ηθελήσατε τότε να με υπακούσετε. | 15 Οὕτω λέγει ὁ Κύριος, ὁ Κύριος καὶ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ὁ ἅγιος: Ὅταν, ὦ λαέ μου, ἀπομακρυνθεὶς ἀπὸ τὴν ὁδὸν ποὺ βαδίζεις, στενάξῃς θλιβόμενος καὶ μετανοῶν διὰ τὴν ἁμαρτίαν σου, τότε θὰ σωθῇς καὶ θὰ καταλάβῃς εἰς ποίαν οἰκτρὰν θέσιν ἤσουν.Ὅταν εἶχες στηρίξει τὴν πεποίθησίν σου εἰς τὰ εἴδωλα καὶ εἰς τοὺς λατρεύοντας αὐτὰ Αἰγυπτίους, τότε ἔγινε ματαία καὶ ἀνίσχυρος ἡ δύναμίς σας.Καὶ δὲν ἠθέλατε νὰ ὑπακούετε εἰς τὴν φωνὴν τῶν Προφητῶν μου. |
| 16 ἀλλ᾿ εἴπατε· ἐφ᾿ ἵππων φευξόμεθα· διὰ τοῦτο φεύξεσθε· καὶ εἴπατε· ἐπὶ κούφοις ἀναβάται ἐσόμεθα· διὰ τοῦτο κοῦφοι ἔσονται οἱ διώκοντες ὑμᾶς. | 16 'Αλλα είπατε· Θα τρέξωμεν επάνω εις ίππους καταδιώκοντες τους εχθρούς μας. Εις την πραγματικότητα όμως, εξ αιτίας της απιστίας σας προς τον Θεόν, θα φύγετε έφιπποι νικημένοι και διωκόμενοι. Είπατε· Επάνω εις ελαφρά άρματα θα είμεθα αναβάται, αλλά ελαφροί επίσης και ταχύτατοι θα είναι και οι ίπποι εκείνων, οι οποίοι θα σας καταδιώκουν. | 16 Ἀλλ’ εἴπατε: Ἔφιπποι καταδιώκοντες τοὺς ἐχθρούς μας θὰ φύγωμεν.Διότι ὅμως ἐστηρίχθητε εἰς ματαίαν δύναμιν καὶ οὐχὶ εἰς τὸν Θεόν, δι’ αὐτὸ θὰ φύγετε μὲν ἔφιπποι, ἡττώμενοι ὅμως καὶ διωκόμενοι.Καὶ εἴπατε: Ἐπὶ ἐλαφρῶν ἁρμάτων θὰ εἴμεθα ἀναβάται.Ἀλλὰ δι’ αὐτὸ ἐλαφροὶ θὰ εἶναι καὶ ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι θὰ σᾶς καταδιώκουν. |
| 17 χίλιοι διὰ φωνὴν ἑνὸς φεύξονται, καὶ διὰ φωνὴν πέντε φεύξονται πολλοί, ἕως ἂν καταλειφθῆτε ὡς ἱστὸς ἐπ᾿ ὄρους, καὶ ὡς σημαίαν φέρων ἐπὶ βουνοῦ. | 17 Χιλιοι Ιουδαίοι, τρομαγμένοι από την φωνήν ενός και μόνον εχθρού, θα φύγουν πανικόβλητοι και από την φωνήν πέντε εχθρών θα φύγουν πολυάριθμοι, και η καταστροφή σας θα είναι μεγάλη και τρομερά, εώστε να μείνετε, όπως μένει ένας γυμνός κοντός επάνω εις όρος και σαν να φέρη επάνω μίαν σημαίαν στο θρόνον”. | 17 Χίλιοι Ἰουδαῖοι διὰ φωνὴν ἐνὸς ἀντιπάλου, προκαλοῦσαν εἰς αὐτοὺς πανικόν, θὰ φύγουν καὶ διὰ φωνὴν πέντε ἐχθρῶν θὰ φύγουν πολλοί, ἕως ὅτου κατόπιν γενικῆς καταστροφῆς ἀπομείνητε τόσον ὀλίγοι, ὡσὰν ἕνας κοντὸς στημένος ἐπάνω εἰς ὄρος καὶ ὡσὰν ἕνα στήριγμα, ποὺ φέρει σημαίαν ἐπάνω εἰς βουνόν. |
| 18 καὶ πάλιν μενεῖ ὁ Θεὸς τοῦ οἰκτειρῆσαι ὑμᾶς καὶ διὰ τοῦτο ὑψωθήσεται τοῦ ἐλεῆσαι ὑμᾶς· διότι κριτὴς Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν ἐστι, καὶ ποῦ καταλείψεται τὴν δόξαν ὑμῶν; μακάριοι οἱ ἐμμένοντες ἐπ᾿ αὐτῷ. | 18 Και πάλιν όμώς ο Θεός θα περιμένη την μετάνοιαν και επιστροφήν σας, δια να δείξη προς σας το έλεος του και την συγκατάβασίν του. Δι' αυτό θα εγερθή μακρόθυμος και πολυέλεος, να δώση το έλεος του προς σας. Αφού, λοιπόν, ο Κυριος και Θεός μας είναι κριτής και κυβερνήτης σας, που και διατί θα αφήσετε την δόξαν σας ως εκλεκτός λαός του Θεού; Μακάριοι είναι εκείνοι, οι οποίοι μένουν πιστοί εις αυτόν. | 18 Καὶ πάλιν ὅμως θὰ ἀναμείνῃ ὁ Θεὸς διὰ νὰ σᾶς οἰκτειρήσῃ καὶ διὰ τοῦτο θὰ ἀποδειχθῇ ὑψηλὸς καὶ ἔνδοξος διὰ νὰ σᾶς ἐλεήσῃ.Τιμωρεῖ δέ, ἀλλὰ καὶ ἐλεεῖ ὁ Θεός, διότι εἶναι Κριτὴς Κύριος ὁ Θεός σας ἐλεῶν τοὺς μετανοοῦντας, τιμωρῶν ὅμως καὶ τοὺς ἀμετανοήτους.Καὶ ποὺ θὰ ἀφήσετε σεῖς, οἱ τιμωρούμενοι ὑπ’ Αὐτοῦ, τὴν δόξαν σας, τοῦ νὰ θεωρῆσθε λαός του καὶ κληρονομία του; Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μὲ ὑπομονὴν πολλὴν ἐμμένουν ἐλπίζοντες εἰς Αὐτόν. |
| 19 Διότι λαὸς ἅγιος ἐν Σιὼν οἰκήσει, καὶ ῾Ιερουσαλὴμ κλαυθμῷ ἔκλαυσεν· ἐλέησόν με· ἐλεήσει σε τὴν φωνὴν τῆς κραυγῆς σου· ἡνίκα εἶδεν, ἐπήκουσέ σου. | 19 Αλλά και ο λαός ο άγιος, ο Ισραηλιτικός λαός, θα κατοικήση εν ειρήνη εις την Σιών, διότι καθένας από τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ έκλαυσεν εν μετανοία και έλεγεν· Ελέησόν με, Κυριε. Ο Κυριος θα ακούση την φωνήν της κραυγής των και θα τους ελεηση, επειδή είδε την μετάνοιαν των και ήκουσε την ικεσίαν των. | 19 Θὰ εἶναι δὲ μόνον οἱ ὑπομένοντες τὸν Κύριον μακάριοι, διότι ἐν τῇ Σιὼν θὰ κατοικήσῃ λαὸς ἅγιος, καὶ ἡ Ἱερουσαλὴμ μετανοήσασα ἔκλαυσε πολὺ βοήσασα: Ἐλέησόν με.Καὶ θὰ σὲ ἐλεήσῃ· τὴν φωνήν της πρὸς Αὐτὸν κραυγῆς σου τὴν ἤκουσε, καὶ ὅταν εἶδεν ὅτι μετενόησες, σὲ ἐπήκουσε. |
| 20 καὶ δώσει Κύριος ὑμῖν ἄρτον θλίψεως καὶ ὕδωρ στενόν, καὶ οὐκέτι μὴ ἐγγίσωσί σοι οἱ πλανῶντές σε· ὅτι οἱ ὀφθαλμοί σου ὄψονται τοὺς πλανῶντάς σε, | 20 'Αφου προηγουμένως ο Κυριος έδωσεν εις σε θλίψεις, έλλειψιν άρτου και ύδατος, τώρα θα σε προστατεύση και δεν θα σε εγγίζουν πλέον αυτοί, οι οποίοι σε παραπλανούν στον δρόμον της αμαρτίας και της ειδωλολατρείας. Διότι οι οφθαλμοί σου θα ίδουν πλέον και θα γνωρίσουν καλά αυτούς, οι οποίοι σε παραπλανούν από τον δρόμον του Κυρίου. | 20 Καὶ θὰ δώσῃ εἰς σᾶς ὁ Κύριος ἄρτον θλίψεως καὶ ὕδωρ ὀλιγοστόν, ἀποστέλλων εἰς σᾶς παιδαγωγικὰς δοκιμασίας· καὶ παρὰ τὸ ὅτι θὰ εὐρίσκεσαι ἐν ἀδυναμίᾳ ἕνεκα τούτων, δὲν θὰ σὲ πλησιάσουν πλέον αὐτοί, οἱ ὁποῖοι σὲ παραπλανοῦν, διότι οἱ ὀφθαλμοί σου θὰ διακρίνουν αὐτούς, οἴτινες σὲ ἐξαπατοῦν καὶ σὲ πλανοῦν ἀπὸ τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου. |
| 21 καὶ τὰ ὦτά σου ἀκούσονται τοὺς λόγους τῶν ὀπίσω σε πλανησάντων, οἱ λέγοντες· αὕτη ἡ ὁδός, πορευθῶμεν ἐν αὐτῇ εἴτε δεξιὰ εἴτε ἀριστερά. | 21 Και τα αυτιά σου θα ακούσουν και θα εννοήσουν τους απατηλούς λόγους εκείνων, οι οποίοι ερχόμενοι οπίσω από σέ, σε παρεπλάνησαν στο παρελθόν και σου έλεγαν· “αυτός είναι ο ορθός δρόμος· έλα να τον βαδίσωμεν μαζή, είτε δεξιά είτε αριστερά. | 21 Καὶ τὰ ὦτα σου θὰ ἀκούσουν καὶ θὰ ἀντιληφθοῦν τοὺς ἀπατηλοὺς λόγους ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἀπὸ πίσω σου ἀκολουθοῦντες σὲ ἀπεπλάνησαν εἰς τὸ παρελθὸν αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι λέγουν: Αὐτὸς εἶναι ὁ σωστὸς δρόμος· ἂς βαδίσωμεν εἰς αὐτὸν εἴτε δεξιὰ εἴτε ἀριστερά. |
| 22 καὶ ἐξαρεῖς τὰ εἴδωλα τὰ περιηργυρωμένα καὶ τὰ περικεχρυσωμένα, λεπτὰ ποιήσεις καὶ λικμήσεις ὡς ὕδωρ ἀποκαθημένης καὶ ὡς κόπρον ὤσεις αὐτά. | 22 Τοτε θα βγάλης από ανάμεσά σου τα επάργυρα και επίχρυσα είδωλα, θα τα συντρίψης εις λεπτά τεμάχια, θα τα μεταβάλης εις σκόνιν, θα τα λιχνίσης και θα τα πετάξης, όπως πετιέται το νερό, με τυ οποίον επλύθη η εις ακαθαρσίαν ευρισκομένη γυναίκα και όπως απορρίπτεται η κόπρος. | 22 Καὶ θὰ σηκώσῃς ἐκ μέσου σου τὰ εἴδωλα, ποὺ ἔχουν καλυφθῇ ἀπ’ ἔξω μὲ ἄργυρον καὶ μὲ χρυσόν, καὶ θὰ τὰ τρίψῃς εἰς λεπτὰ συντρίμματα καὶ θὰ τὰ σκορπίσῃς εἰς τὸν ἀέρα, ἀπορρίπτων μετὰ βδελυγμίας ταῦτα ὡσὰν νερόν, μὲ τὸ ὁποῖον ἐπλύθη ἡ ἐν ἀκαθαρσίᾳ διατελοῦσα γυνή, καὶ ὡσὰν κόπρον θὰ ἀπωθήσῃς αὐτά. |
| 23 τότε ἔσται ὁ ὑετὸς τῷ σπέρματι τῆς γῆς σου, καὶ ὁ ἄρτος τοῦ γεννήματος τῆς γῆς σου ἔσται πλησμονὴ καὶ λιπαρός· καὶ βοσκηθήσεταί σου τὰ κτήνη τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τόπον πίονα καὶ εὐρύχωρον, | 23 Τοτε ευεργετική βροχή θα πέση εις την σποράν της γης σου, και ο άρτος από τα γεννήματα των αγρών σου θα είναι πλούσιος και παχύς. Κατά την ημέραν εκείνην τα ζώα σου θα βόσκουν εις τόπον εύφορον και ευρύχωρον. | 23 Τότε θὰ εἶναι ἡ ποτιστικὴ βροχὴ εἰς τὸν σπόρον τῆς γῆς σου, καὶ ὁ ἄρτος ἀπὸ τὸ γέννημα τοῦ χωραφιοῦ σου θὰ εἶναι πολὺς καὶ παχύς.Καὶ θὰ βοσκηθοῦν τὰ ζῶα σου κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τόπον παχὺν καὶ εὐρύχωρον· |
| 24 οἱ ταῦροι ὑμῶν καὶ οἱ βόες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν γῆν φάγονται ἄχυρα ἀναπεποιημένα ἐν κριθῇ λελικμημένα. | 24 Οι ταύροι σας και τα βόϊδια, που εργάζονται εις τα χωράφια σας, θα φάγουν άχυρα ανάμικτά με κριθήν, λεπτά και λιχνισμένα. | 24 οἱ ταῦροι σας καὶ τὰ βόδια, ποὺ ὀργώνουν τὴν γῆν, θὰ φάγουν ἄχυρα ἀνάμεικτα μὲ κριθήν, λιχνισμένα καὶ λεπτά. |
| 25 καὶ ἔσται ἐπὶ παντὸς ὄρους ὑψηλοῦ καὶ ἐπὶ παντὸς βουνοῦ μετεώρου ὕδωρ διαπορευόμενον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὅταν ἀπόλωνται πολλοὶ καὶ ὅταν πέσωσι πύργοι. | 25 Εις κάθε υψηλόν όρος, εις κάθε βουνόν υψηλόν θα ρέηι άφθονον ύδωρ κατά την η-μέραν εκείνην, όταν θα εξολοθρευθούν και θα χαθούν πολλοί και θα πέσουν οι έως τότε απόρθητοι, θεωρούμενοι εχθρικοί πύργοι. | 25 Καὶ θὰ διακορεύεται τότε εἰς κάθε ὄρος ὑψηλὸν καὶ εἰς κάθε βουνὸν μετέωρον ὕδωρ, ποτίζον καὶ τὰ ἐκεῖ ἐκτεινόμενα ὀροπέδια κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τῆς ἀπελευθερώσεως τοῦ Ἰσραήλ, τὴν προτυποῦσαν τὴν μεσσιακὴν ἐποχὴν καὶ τὴν καθολικὴν κρίσιν, ὅταν θὰ καταστραφοῦν πολλοὶ καὶ ὅταν θὰ πέσουν πύργοι προβαλλόμενοι ὡς ἀπρόσβλητοι καὶ ἀκαθαίρετοι. |
| 26 καὶ ἔσται τὸ φῶς τῆς σελήνης ὡς τὸ φῶς τοῦ ἡλίου καὶ τὸ φῶς τοῦ ἡλίου ἔσται ἑπταπλάσιον ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ὅταν ἰάσηται Κύριος τὸ σύντριμμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ τὴν ὀδύνην τῆς πληγῆς σου ἰάσεται. | 26 Το φως της σελήνης θα γίνη σαν το φως του ηλίου, και το φως του ηλίου θα γίνη επταπλάσιον κατά την ημέραν εκείνην της απελευθερώσεώς σου, όταν ο Κυριος θα θεραπεύση τα συντρίμματα του λαού αυτού και θα ιατρεύση την οδύνην από τας πληγάς σου. | 26 Καὶ θὰ γίνῃ τὸ φῶς τῆς σελήνης ὡσὰν τὸ φῶς τοῦ ἡλίου, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἡλίου θὰ γίνῃ ἑπταπλάσιον κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τῆς ἀπελευθερώσεώς του Ἰσραὴλ ἐκ τῆς Βαβυλωνίου αἰχμαλωσίας, τὴν προτυποῦσαν τὴν μεσσιακὴν ἐποχήν, ὅταν ὁ Κύριος θὰ ἰατρεύσῃ τὴν συντριβὴν τοῦ λαοῦ του καὶ θὰ θεραπεύσῃ τὸν πόνον τῆς πληγῆς σου. |
| 27 ᾿Ιδοὺ τὸ ὄνομα Κυρίου ἔρχεται διὰ χρόνου πολλοῦ, καιόμενος ὁ θυμός, μετὰ δόξης τὸ λόγιον τῶν χειλέων αὐτοῦ, λόγιον ὀργῆς πλῆρες, καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ θυμοῦ ὡς πῦρ ἔδεται. | 27 Ιδού, ο Κυριος έρχεται, υστέρα από πολύν χρόνον μακροθυμίας· ο θυμός του καίεται, οι λόγοι του στόματος του περί της καταστροφής των εχθρών είναι ένδοξοι και ακατανίκητοι. Γεμάτος οργήν είναι ο λόγος του. Παρατεινομένη η οργή του θυμού του σαν πυρ κατατρώγει τους εχθρούς, | 27 Ἰδοὺ ὁ Κύριος ἔρχεται, ἀφοῦ ἐπὶ πολὺ ἐμακροθύμησεν· ὁ θυμός του καίεται γεμᾶτος φωτιά, ὁ λόγος τῶν χειλέων του περὶ τοῦ ὅτι θὰ καταστρέψῃ τοὺς ἐχθρούς του συνοδεύεται μὲ ἔνδοξον δύναμιν· εἶναι λόγος γεμᾶτος ὀργήν, καὶ ἡ παρατεταμένη ὀργή του ὡσὰν φωτιὰ κατατρώγει τοὺς ἐχθρούς του. |
| 28 καὶ τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ὡς ὕδωρ ἐν φάραγγι σῦρον ἥξει ἕως τοῦ τραχήλου καὶ διαιρεθήσεται τοῦ ταράξαι ἔθνη ἐπὶ πλανήσει ματαίᾳ, καὶ διώξεται αὐτοὺς πλάνησις καὶ λήψεται αὐτοὺς κατὰ πρόσωπον αὐτῶν. | 28 και η πνοή του εξωργισμένου Θεού θα έρχεται ωσάν ορμητικό νερό μέσα εις την φάραγγα, που σύρει με ορμήν τα πάντα και πλημμυρίζει την φάραγγα έως τα χείλη της· θα διαιρεθή εις άλλα ρεύματα και θα σκορπίση, δια να συγκλονίση τα ειδωλολατρικά έθνη, εξ αιτίας της ματαίας των ειδωλολατρείας. Αυτή αύτη η πλάνη των θα τους καταδιώκη· όπου και αν κατευθυνθούν, θα τους καταλάβη η τιμωρία της πλάνης των. | 28 Καὶ ἡ πνοὴ τοῦ ἐξωργισμένου Θεοῦ θὰ ἔλθῃ ὡσὰν νερὸ ἐντὸς φάραγγος μεθ’ ὁρμῆς σῦρον καὶ πλημμυροῦν ἕως τὸν τράχηλον καὶ τὰ χείλη τῆς φάραγγος· καὶ ὑπερεκχυνόμενον θὰ διαιρεθῇ καὶ θὰ σκορπίσῃ διὰ νὰ ταράξῃ ἔθνη εἰδωλολατρικὰ διὰ τὴν ματαίαν πλάνην των· καὶ θὰ καταδιώξῃ αὐτοὺς ἡ πλάνη καὶ θὰ καταλάβῃ αὐτοὺς κατὰ πρόσωπον αὐτῶν. |
| 29 μὴ διαπαντὸς δεῖ ὑμᾶς εὐφραίνεσθαι καὶ εἰσπορεύεσθαι εἰς τὰ ἅγιά μου διαπαντὸς ὡσεὶ ἑορτάζοντας καὶ ὡσεὶ εὐφραινομένους εἰσελθεῖν μετὰ αὐλοῦ εἰς τὸ ὄρος Κυρίου πρὸς τὸν Θεὸν τοῦ ᾿Ισραήλ; | 29 Μετά δε την καταστροφήν αυτήν των εχθρών και την λύτρωσίν σας, δεν θα πρέπει σεις δια παντός να ευφραίνεσθε και να εισέρχεσθε πάντοτε εις τα άγια θυσιαστήριά μου, ως εις ημέραν εορτής; Να εισέρχεσθε ευφραινόμενοι με χαρμύσυνα άσματα αυλών στο όρος του Κυρίου, προς τον Θεόν του Ισραήλ; | 29 Μήπως κατόπιν τῆς τιμωρίας ταύτης τῶν ἀσεβῶν ἐθνῶν πρέπει πάντοτε σεῖς να εὐφραίνεσθε καὶ νὰ εἰσπορεύεσθε εἰς τὰ ἅγιά μου θυσιαστήρια πάντοτε, ὡσὰν νὰ ἔχετε συνεχῶς ἑορτήν, καὶ ὡσὰν εὐφραινόμενοι νὰ εἰσέλθετε μὲ αὐλὸν συνοδεύοντα τὸν ὕμνον σας εἰς τὸ ὄρος του Κυρίου πρὸς τὸν Θεὸν τοῦ εὐλογημένου Ἰσραήλ; |
| 30 καὶ ἀκουστὴν ποιήσει Κύριος τὴν δόξαν τῆς φωνῆς αὐτοῦ, καὶ τὸν θυμὸν τοῦ βραχίονος αὐτοῦ δείξει μετὰ θυμοῦ καὶ ὀργῆς καὶ φλογὸς κατεσθιούσης· κεραυνώσει βιαίως καὶ ὡς ὕδωρ καὶ χάλαζα συγκαταφερομένη βίᾳ. | 30 Ο Κυριος θα κάμη να ακουσθή και να γίνη γνωστή, τότε η ένδοξος φωνή του εις όλους. Και την ακατανίκητον ένδοξον φωνήν του θα την κάμη να ακουσθή παντού, θα δείξη τον μετά δικαίας οργής καταπίπτοντα τιμωρόν βραχίονα του με καταστρεπτικήν πυρκαϊάν, που κατατρώγει τα πάντα, θα εξαποστείλη τους κεραυνούς του εναντίον των εχθρών σου εν μέσω ορμητικής καταιγίδας· σαν κατακλυσμιαίαν βροχήν, σαν χαλάζι που πίπτει κάτω με ορμήν. | 30 Καὶ θὰ καταστήσῃ ἐξακουστὴν ὁ Κύριος τὴν μεγαλοπρεπῆ καὶ ἔνδοξον καὶ παντοδύναμον φωνήν του, καὶ θὰ δείξῃ τὸν ὑπὸ τὸ κράτος τοῦ θυμοῦ του καταπίπτοντα πρὸς τιμωρίαν βραχίονά του μὲ θυμὸν καὶ ὀργὴν καὶ φλόγα, ποὺ κατατρώγει καὶ ἐξαφανίζει.Θὰ κατακεραυνώσῃ ἐν μέσῳ βιαίας καταιγίδος καὶ ὡσὰν νερὸ βροχῆς κατακλυσμιαίας καὶ ὡσὰν χάλαζα, ποὺ πίπτει κάτω μὲ βιαιότητα. |
| 31 διὰ γὰρ τῆς φωνῆς Κυρίου ἡττηθήσονται ᾿Ασσύριοι τῇ πληγῇ, ᾗ ἂν πατάξῃ αὐτούς. | 31 Διότι οι Ασσύριοι θα νικηθούν με την φωνήν του Κυρίου, θα συντριβούν με την πληγήν, με την οποίαν ο ίδιος θα τους κτυπήση. | 31 Θὰ ἐπέλθῃ δὲ βιαία ὡς καταιγὶς ἡ τιμωρία, διότι διὰ τῆς παντοδυνάμου φωνῆς τοῦ Κυρίου θὰ ἡττηθοῦν οἱ Ἀσσύριοι μὲ τὴν πληγήν, μὲ τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος θὰ τοὺς πατάξῃ. |
| 32 καὶ ἔσται αὐτῷ κυκλόθεν, ὅθεν ἦν αὐτῶν ἡ ἐλπὶς τῆς βοηθείας, ἐφ᾿ ᾗ αὐτὸς ἐπεποίθει· αὐτοὶ μετὰ αὐλῶν καὶ κιθάρας πολεμήσουσιν αὐτὸν ἐκ μεταβολῆς. | 32 Η καταστροφή του εχθρικού στρατού θα γίνη από τα κύκλω μέρη, από εκεί από όπου υπήρχεν η ελπίς της βοηθείας, εις την οποίαν ο Ασσύριος εστήριζε την πεποίθησίν του. Οι δε Ισραηλίται θα πολεμήσουν αυτούς παίζοντες αυλούς και κιθάρας διαδοχικώς. | 32 Καὶ θὰ γίνῃ ἡ καταστροφὴ τοῦ στρατοῦ αὐτοῦ ἀπὸ ὅλα κυκλικῶς τὰ μέρη, ἀπὸ ἐκεῖ, ὁπόθεν ἦτο ἡ ἐλπὶς τῆς βοηθείας των, ἐπὶ τῆς ὁποίας ὁ Ἀσσύριος ἐστήριζε τὴν πεποίθησίν του.Αὐτοὶ μετὰ αὐλῶν καὶ κιθάρας ἐπιχαίροντες διὰ τὴν καταστροφήν του θὰ τὸν πολεμήσουν, μεταβαλλόμενοι ἀπὸ φίλων εἰς ἐχθρούς. |
| 33 σὺ γὰρ πρὸ ἡμερῶν ἀπαιτηθήσῃ· μὴ καὶ σοὶ ἡτοιμάσθη βασιλεύειν, φάραγγα βαθεῖαν. ξύλα κείμενα, πῦρ καὶ ξύλα πολλά; ὁ θυμὸς Κυρίου ὡς φάραγξ ὑπὸ θείου καιομένη. | 33 Θα τιμωρηθής δε συ, ω Ασσύριε, διότι από πολλών ετών ο Θεός έχει αποφασίσει την τιμωρίαν σου. Μηπως και δια σε δεν είχεν ετουμασθή, να βασιλεύης εις βαθείαν φάραγγα, όπου υπάρχουν δένδρα, φωτιά και ξύλα πολλά; Ο θυμός του Κυρίου, που εκσπά εναντίον σου, είναι σαν φάραγξ που φλέγεται από θειάφι. | 33 Θὰ ἐπέλθῃ δὲ ἡ τοιαύτη τιμωρία σου, διότι, ὦ Ἀσσύριε, πρὸ ἡμερῶν καὶ χρόνων αἰωνίων ἔχει ὁρισθῇ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ νὰ ἀπαιτηθῇ παρὰ σοῦ ἡ ποινὴ αὕτη.Μήπως καὶ διὰ σὲ ἡτοιμάσθη νὰ βασιλεύῃς εἰς φάραγγα βαθεῖαν, ὅπου ὑπάρχουν ξύλα, φωτιὰ καὶ ξύλα πολλά; Ναί· ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου, ποὺ ἐκσπᾷ ἐναντίον σου, εἶναι ὡσὰν φάραγξ, ἡ ὁποία καίεται ἀπὸ θειάφι. |
