| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| Τὸ ρῆμα τὸ κατὰ Δαμασκοῦ. | | |
| 1 ΙΔΟΥ Δαμασκὸς ἀρθήσεται ἀπὸ πόλεων καὶ ἔσται εἰς πτῶσιν, | 1 Ιδού, η Δαμασκός θα εξαφανισθή εκ μέσου των άλλων πόλεων της οικουμένης, η δε πτώσις αυτής θα είναι μεγάλη. | 1 Ιδοὺ ἡ Δαμασκὸς θὰ ἀρθῇ καὶ θὰ ἑξαφανισθῇ ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς γῆς καὶ θὰ καταπέσῃ εἰς ἐρείπια· |
| 2 καταλελειμμένη εἰς τὸν αἰῶνα, εἰς κοίτην ποιμνίων καὶ ἀνάπαυσιν, καὶ οὐκ ἔσται ὁ διώκων. | 2 Θα ενκαταλειφθή από τους άνθρωπους και θα μείνη έρημος δια παντός. Ως μάνδρα ποιμνίων θα χρησιμοποιηθούν αι περιοχαί της, όπου θα αναπαύωνται πρόβατα, και δεν θα υπάρχη κανείς να τα εκδίωξή από εκεί. | 2 καὶ θὰ μείνῃ ἐγκαταλελειμμένη ἐπὶ μακρὸν διὰ νὰ χρησιμεύῃ μόνον ὡς τόπος, ὅπου θὰ κοιμῶνται καὶ θὰ ἀναπαύωνται ποίμνια, καὶ δὲν θὰ ὑπάρχῃ κανείς, ποὺ νὰ τὰ διώχνω ἀπὸ ἐκεῖ. |
| 3 καὶ οὐκέτι ἔσται ὀχυρὰ τοῦ καταφυγεῖν ᾿Εφραίμ. καὶ οὐκέτι ἔσται βασιλεία ἐν Δαμασκῷ, καὶ τὸ λοιπὸν τῶν Σύρων ἀπολεῖται· οὐ γὰρ σὺ βελτίων εἶ τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ καὶ τῆς δόξης αὐτῶν· τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ. | 3 Δεν θα είναι πλέον η Δαμασκός οχυρά πόλις. δια να καταφεύγη εκεί το βασίλειον των Ισραηλιτών. Δεν θα βασιλεύση πλέον ως πρωτεύουσα λαών η Δαμασκός και το υπόλοιπον μέρος του συριακού κράτους θα εξολοθρευθή. Διότι συ, ω Δαμασκός, δεν είσαι βέδαια καλύτερη από τους 'Ισραηλιτας και την δόξαν αυτών, οι οποίοι εν τούτοις δια τας αμαρτίας των κατεστράφησαν. Αυτά λέγει ο Κυριος των Δυνάμεων. | 3 Καὶ δὲν θὰ εἶναι πλέον ὀχυρὰ ἡ Δαμασκός, διὰ νὰ καταφεύγῃ εἰς αὐτὴν ἡ φυλὴ τοῦ Ἐφραὶμ καὶ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ.Καὶ δὲν θὰ εἶναι ἕδρα βασιλέως ἐν τῇ Δαμασκῶ· καὶ τὸ ὑπόλοιπον τῆς χώρας τῶν Σύρων θὰ καταστραφῇ· διότι σύ, ὦ Συρία, δὲν εἶσαι καλλιτέρα ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἀπὸ τὴν δόξαν των.Δὲν πρέπει λοιπὸν νὰ περιμένῃς |
| 4 ῎Εσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔκλειψις τῆς δόξης ᾿Ιακώβ, καὶ τὰ πίονα τῆς δόξης αὐτοῦ σεισθήσεται. | 4 Κατά την ημέραν εκείνην της παρά Θεού τιμωρίας θα λείψη και θα σβήση η δόξα του ισραηλιτικού βασιλείου, θα σεισθούν εκ θεμελίων και θα καταπέσουν όλα τα ωραία και άφθονα υλικά και πνευματικά αγαθά, που αποτελούσαν την δόξαν του. | 4 Καὶ θὰ γίνῃ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἀμαύρωσις πλήρης καὶ ἀφανισμὸς τῆς δόξης τῶν δέκα φυλῶν τοῦ Ἰακώβ, καὶ θὰ σεισθοῦν ὅλα τὰ πλούσια καὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὴν δόξαν του. |
| 5 καὶ ἔσται ὃν τρόπον ἐάν τις συναγάγῃ ἀμητὸν ἑστηκότα καὶ σπέρμα σταχύων ἐν τῷ βραχίονι αὐτοῦ ἀμήσῃ, καὶ ἔσται ὃν τρόπον ἐάν τις συναγάγῃ στάχυν ἐν φάραγγι στερεᾷ | 5 Θα μείνη χωρίς δόξαν και αξίαν, όπως όταν ο θεριστής θερίση τους ωρίμους στάχεις, συγκέντρωση αυτούς εις τα χέρια του, σήκωση από την περιοχήν τα ώριμα και παχειά στάχυα από τας πλουσίας κοιλάδας | 5 Καὶ θὰ συμβῇ, καθ’ ὃν τρόπον γίνεται, ἐάν τις μαζεύσῃ σῖτον ὥριμον πρὸς θερισμόν, ποὺ στέκει ἐπὶ τῆς καλάμης του, καὶ ὅπως θὰ συσσωρεύσῃ στάχυας εἰς τὸν βραχίονά του, καὶ θὰ γίνῃ, ὅπως γίνεται, ἐὰν κανεὶς συναθροίσῃ στάχυας εἰς εὔφορον κοιλάδα, |
| 6 καὶ καταλειφθῇ ἐν αὐτῇ καλάμη, ἢ ὡς ρῶγες ἐλαίας δύο ἢ τρεῖς ἐπ᾿ ἄκρου μετεώρου, ἢ τέσσαρες ἢ πέντε ἐπὶ τῶν κλάδων αὐτῶν καταλειφθῆ· τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραήλ. | 6 και απομείνη, η καλαμιά μόνη. Ολίγοι Ισραηλίται θα απομείνουν σαν δύο η τρεις ρώγες εληάς στο άκρον υψηλού κλάδου η τέσσαρες η πέντε εληές στους πλαγίους κλάδους. Αυτά λέγει ο Κυριος ο Θεός του Ισραήλ. | 6 καὶ ἐναπομείνῃ εἰς αὐτὴν καλάμη, ἡ ὅπως ρῶγες ἐλαίας δύο ἢ τρεῖς εἰς τὸ ἄκρον ὑψηλὰ αἰωρουμένου κλάδου, ἢ τέσσαρες ἢ πέντε ἐπὶ τῶν κλάδων καταλειφθοῦν.Οὕτως ὀλίγοι θὰ περισωθοῦν καὶ ἐκ τοῦ Ἰσραήλ.Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος τοῦ Ἰσραήλ. |
| 7 τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ πεποιθὼς ἔσται ἄνθρωπος ἐπὶ τῷ ποιήσαντι αὐτόν, οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἰς τὸν ἅγιον τοῦ ᾿Ισραὴλ ἐμβλέψονται, | 7 Επειτα όμως από την δικαίαν και παιδαγωγικήν αυτήν τιμωρίαν, ο άνθρωπος θα στηρίζη την πεποίθησίν του στον Δημιουργόν και Πλάστην του, οι δε οφθαλμοί του θα στρέφωνται με εμπιστοσύνην και θα προσβλέπουν στον άγιον Θεόν του Ισραήλ. | 7 Κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν κάθε ἄνθρωπος ἐκ τοῦ περισωθέντος μικροῦ καταλοίπου θὰ στηρίζῃ τὴν πεποίθησίν του εἰς τὸν ἀληθῆ Θεόν, ὁ ὁποῖος τὸν ἐδημιούργησε: Καὶ οἱ ὀφθαλμοί του θὰ βλέπουν τὸν ἅγιον Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, εἰς αὐτὸν καὶ μόνον στρεφόμενοι μετ’ ἐλπίδος. |
| 8 καὶ οὐ μὴ πεποιθότες ὦσιν ἐπὶ τοῖς βωμοῖς, οὐδὲ ἐπὶ τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν, ἃ ἐποίησαν οἱ δάκτυλοι αὐτῶν, καὶ οὐκ ὄψονται τὰ δένδρα, οὐδὲ τὰ βδελύγματα αὐτῶν. | 8 Δεν θα στηρίζουν πλέον την πεποίθησιν και τας ελπίδας των οι άνθρωποι στους βωμούς των ειδώλων. Ούτε εις τα έργα των χειρών των, τα χειροποίητα είδωλα, που τα κατεσκεύασαν οι δάκτυλοί των. Δεν θα προσέχουν πλέον τα ιερά δένδρα των ειδωλολατρικών βωμών, ούτε τα βδελυρά είδωλά των. | 8 Καὶ δὲν θὰ ἔχουν τὴν πεποίθησίν των εἰς τοὺς εἰδωλολατρικοὺς βωμούς, οὔτε εἰς τὰ ἔργα τῶν χειρῶν των, τὰ εἴδωλα δηλαδή, τὰ ὁποῖα κατεσκεύασαν οἱ δάκτυλοί των καὶ δὲν θὰ στρέψουν εὐλαβῶς τὰ βλέμματά των εἰς τὰ ἱερὰ δένδρα, οὔτε εἰς τὰ μυσαρὰ εἴδωλά των. |
| 9 τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσονται αἱ πόλεις σου ἐγκαταλελειμμέναι, ὃν τρόπον κατέλιπον οἱ ᾿Αμορραῖοι καὶ οἱ Εὐαῖοι ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ, καὶ ἔσονται ἔρημοι, | 9 Κατά την ημέραν όμως της δικαίας και παιδαγωγικής τιμωρίας σου, αι πόλεις σου, ω Ισραήλ, θα έχουν εγκαταλειφθή όπως έχουν εγκαταλείψει άλλοτε οι Αμορραίοι και οι Ευαίοι τας πόλεις των εμπρός από τους προελαύνοντας Ισραηλίτας. Ετσι αι πόλεις σας θα μείνουν έρημοι και ακατοίκητοι· | 9 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην θὰ εἶναι αἱ πόλεις σου ἐγκαταλελειμμέναι, ὅπως ἀκριβῶς ἐγκατέλιπον τὰς πόλεις των οἱ Ἀμορραίοι καὶ οἱ Εὐαῖοι ἔμπροσθεν τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἰσραήλ, καὶ θὰ παραμένουν αὖται ἔρημοι. |
| 10 διότι κατέλιπες τὸν Θεὸν τὸν σωτῆρά σου καὶ Κυρίου τοῦ βοηθοῦ σου οὐκ ἐμνήσθης. διὰ τοῦτο φυτεύσεις φύτευμα ἄπιστον καὶ σπέρμα ἄπιστον· | 10 και τούτο, διότι εγκατέλειψες τον σωτήρα σου Θεόν και δεν ενεθυμήθης τον Κυριον σου, ο οποίος υπήρξε και ημπορεί να είναι δια σε βοηθός. Δια την αχαριστίαν σου αυτήν και την εγκατάλειψιν του αληθινού Θεού, θα σπείρης εις την χώραν σου σπόρον, που δεν θα σου δώση ελπίδας αποδόσεως, και δεν θα περιμένης ωφέλιμον συγκομιδην. | 10 Θὰ μείνουν δὲ ἔρημοι αἱ πόλεις σου, διότι ἐγκατέλιπες τὸν Θεόν, ὁ Ὁποῖος σὲ ἔσωσεν ἀπὸ τῆς δουλείας τοῦ Φαραώ, καὶ δὲν ἐνεθυμήθης τὸν Κύριον, ποὺ ὑπῆρξε βοηθός σου διὰ νὰ ἔλθῃς καὶ ἐγκατασταθῇς εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας.Διὰ τοῦτο θὰ φυτεύσῃς φύτευμα καὶ θὰ σπείρῃς σπόρον, ποὺ δὲν θὰ σοῦ δίδουν ἐλπίδα ἀποδόσεως, οὔτε θὰ δύνασαι νὰ ἐμπιστευθῇς εἰς αὐτά. |
| 11 τῇ δὲ ἡμέρᾳ, ᾗ ἂν φυτεύσῃς, πλανηθήσῃ· τὸ δὲ πρωΐ, ἐὰν σπείρῃς, ἀνθήσει εἰς ἀμητὸν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ κληρώσῃ, καὶ ὡς πατὴρ ἀνθρώπου κληρώσῃ, καὶ ὡς πατὴρ ἀνθρώπου κληρώση τοῖς ὑἱοῖς σου. | 11 Αμέσως κατά την ημέραν, κατά την οποίαν θα σπείρης, θα πλανηθής, θα διαψευσθούν αι ελπίδες σου. Εάν δε σπείρης το πρωι, θα άνθιση παράκαιρα και θα φανή ωσάν ώριμον προς θερισμόν, πριν έλθη ο καιρός του. Θα συμβή μέ σε ο,τι με ένα πατέρα, που αφήνει τα παιδιά του εις την τύχην. | 11 Κατὰ τὴν ἡμέραν δέ, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ φυτεύσῃς, θὰ πλανηθῇς καὶ θὰ διαψευσθοῦν αἱ ἐλπίδες σου ἐὰν δὲ σπείρῃς τὸ πρωΐ, θὰ ἀνθήσῃ καὶ θὰ φανῇ ὠριμάζον πρὸς θερισμὸν ἀκαίρως καὶ ἀβεβαίως, εἰς ὅποιαν ἡμέραν τύχῃ, οὐχὶ δὲ εἰς τὸν φυσικὸν καὶ κατάλληλον καιρόν του· καὶ θὰ συμβῇ ὅ,τι καὶ μὲ ἕνα πατέρα, ποὺ θὰ ἀφήσῃ τὰ τέκνα του εἰς τὴν τύχην. |
| 12 Οὐαὶ πλῆθος ἐθνῶν πολλῶν· ὡς θάλασσα κυμαίνουσα οὕτω ταραχθήσεσθε, καὶ νῶτος ἐθνῶν πολλῶν ὡς ὕδωρ ἠχήσει. | 12 Αλλοίμονον εις σε πλήθος πολλών εθνών! Ωσάν την τρικυμισμένην θάλασσαν έτσι και σεις θα ταραχθήτε. Επιδρομή και άπλωμα πολλών εθνών θα αντηχήσουν, ώσαν τα ανυψούμενα κύματα της θαλάσσης. | 12 Ἀλλοίμονον εἰς σέ, ὦ πλῆθος πολλῶν ἐθνῶν σὰν θάλασσα τεταραγμένη καὶ τρικυμιῶσα ἔτσι θὰ ταραχθῆτε, καὶ ὡς ἐπιφάνεια θαλάσσης τὰ κύματα τῶν πολλῶν ἐθνῶν σὰν νερὸν θὰ ἠχήσουν. |
| 13 ὡς ὕδωρ πολὺ ἔθνη πολλά, ὡς ὕδατος πολλοῦ βίᾳ καταφερομένου· καὶ ἀποσκορακιεῖ αὐτὸν καὶ πόρρω αὐτὸν διώξεται ὡς χνοῦν ἀχύρου λικμώντων ἀπέναντι ἀνέμου καὶ ὡς κονιορτὸν τροχοῦ καταιγὶς φέρουσα. | 13 Οπως είναι το πολύ ύδωρ των πλημμυρών, έτσι θα είναι και τα έθνη, που θα επιδράμουν εναντίον σου. Θα ομοιάζουν με καταρράκτην υδάτων, που κρημνίζονται με ορμήν μεγάλην. Ο Θεός όμως θα εξευτελίση και θα εξουδενωσ·η τον Ασσύριον, θα τον εκδίωξη μακράν ωσάν το λεπτόν χνούδι του αχύρου, το οποίον λιχνίζουν οι γεωργοί εις τυν άνεμον· ωσάν τον κονιορτόν οπίσω από τους τροχούς κινουμένης αμάξης, τον οποίον διασκορπίζει ο ορμητικός άνεμος. | 13 Σὰν νερὸν πολὺ ἔθνη πολλά· μὲ τὴν ὁρμὴν ὕδατος πολλοῦ μετὰ βίας καταπίπτοντος καὶ κατακρημνιζομένου, οὕτω θὰ ἐπιδράμουν οἱ Ἀσσύριοι.Καὶ ὁ Θεὸς θὰ ἐξουδενώσῃ ἀπωθῶν τὸν Ἀσσύριον καὶ θὰ τὸν διώξῃ μακρὰν σὰν ψιλὸν ἄχυρον, τὸ ὁποῖον οἱ λιχνίζοντες διασκορπίζουν ἀπέναντι τοῦ ἀνέμου, καὶ σὰν σκόνην ἀνεμοστροβίλου, τὴν ὁποίαν διασκορπίζει μετὰ σφοδρότητος καταιγίς. |
| 14 πρὸς ἑσπέραν ἔσται πένθος, πρὶν ἢ πρωΐ καὶ οὐκ ἔσται. αὕτη ἡ μερὶς τῶν προνομευσάντων ὑμᾶς καὶ κληρονομία τοῖς ὑμᾶς κληρονομήσασιν. | 14 Ο εχθρός όμως θα εξαφανισθή ταχέως και ενώ κατά το βράδυ θα εμπνέη φόβον και τρόμον με τας πολυπληθείς δυνάμστου, το πρωϊ δεν θα υπάρχη πλέον. Αυτό είναι το ολέθριον κατάντημα εκείνων, που σας ελεηλάτησαν. Αυτή είναι η τύχη και η κληρονομία εκείνων, οι οποίοι ηθέλησαν να σας κληρονομήσουν. | 14 Ὁ ἐχθρὸς θὰ ἐξαψανισθῇ τάχιστα οὕτως, ὥστε κατὰ τὸ βράδυ, ὅταν θὰ στρατοπεδεύῃ μὲ τὰς πολυπληθεῖς δυνάμεις του, θὰ εἶναι πένθος καὶ φόβος εἰς τὴν ὑπ’ αὐτοῦ ἀπειλουμένην πόλιν.Πρὶν ἢ ὅμως ἔλθῃ τὸ πρωΐ, δὲν θὰ ὑπάρχῃ τὸ πένθος, διότι θὰ ἔχῃ ἐξαφανισθῇ καὶ ὁ ἐχθρός.Αὐτὸ εἶναι τὸ μερίδιον καὶ ἡ τύχη ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι σᾶς ἐλαφυραγώγησαν, καὶ αὐτὴ ἡ κληρονομία ἐπιφυλάσσεται εἰς ἐκείνους ποὺ σᾶς διήρπασαν, σὰν νὰ ἦσθε κληρονομία των. |
