| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΙΔΟΥ Κύριος καταφθείρει τὴν οἰκουμένην καὶ ἐρημώσει αὐτὴν καὶ ἀνακαλύψει τὸ πρόσωπον αὐτῆς καὶ διασπερεῖ τοὺς ἐνοικοῦντας ἐν αὐτῇ. | 1 Ιδού, ο Κυριος θα καταστρέψη την οικουμένην και θα την ερημώση. Θα ξεσκεπάση την επιφάνειαν αυτής και θα διασκόρπιση τους κοτοίκους της. | 1 Ιδοὺ ὁ Κύριος καταστρέφει τὴν κατοικουμένην γῆν καὶ θὰ ἐρημώσῃ αὐτὴν καὶ θὰ ξεσκεπάσῃ τὸ πρόσωπόν της ἀπογυμνώνων τὴν ἐπιφάνειάν της καὶ θὰ διασκορπίσω αὐτούς, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν ἐν αὐτῇ. |
| 2 καὶ ἔσται ὁ λαὸς ὡς ὁ ἱερεὺς καὶ ὁ παῖς ὡς ὁ κύριος καὶ ἡ θεράπαινα ὡς ἡ κυρία· ἔσται ὁ ἀγοράζων ὡς ὁ πωλῶν, ὁ δανείζων ὡς ὁ δανειζόμενος καὶ ὁ ὀφείλων ὡς ᾧ ὀφείλει. | 2 Υπό το κράτος δε αυτής της συμφοράς θα ισοπεδωθούν τα πάντα. Ο λαός θα είναι όπως ο ιερεύς, ο δοϋλος όπως ο κύριος, η υπηρέτρια όπως η κυρία, αυτός που αγοράζει θα είναι ωσάν εκείνον που πωλεί, αυτός που δανείζει σαν εκείνον που δανείζεται, και ο οφειλέτης θα είναι όπως ο πιστωτής. | 2 Καὶ θὰ εἶναι τότε ὅλοι ἴσοι ἔναντι τῶν πληγῶν καὶ τῶν δοκιμασιῶν οἱ λαϊκοὶ ὅπως ὁ ἱερεὺς καὶ ὁ δοῦλος ὅπως ὁ κύριος καὶ ἡ ὑπηρέτρια ὅπως ἡ κυρία· θὰ εἶναι αὐτὸς ποὺ ἀγοράζει ὡσὰν αὐτὸν ποὺ πωλεῖ, ὁ δανειστὴς ὡσὰν τὸν δανειζόμενον καὶ ἐκεῖνος ποὺ ὀφείλει, ὡσὰν αὐτόν, εἰς τὸν ὁποῖον χρεωστεῖ. |
| 3 φθορᾷ φθαρήσεται ἡ γῆ, καὶ προνομῇ προνομευθήσεται ἡ γῆ· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα. | 3 Με τρομακτικόν όλεθρον θα καταστραφή η γη, μεγάλη λεηλασία θα γίνη εις αυτήν. Αυτά θα γίνουν ασφαλώς και βεβαίως, διότι το στόμα του Κυρίου τα απεκάλυψε και τα εκήρυξεν. | 3 Διὰ μεγάλης καταστροφῆς θὰ φθαρῇ ἡ γῆ καὶ διὰ διαρπαγῆς θὰ λεηλατηθῇ ἡ γῆ· διότι οὐχὶ ἄνθρωπός τις ἀπεφάσισε τοῦτο, ἀλλὰ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου ἐλάλησεν αὐτά. |
| 4 ἐπένθησεν ἡ γῆ, καὶ ἐφθάρη ἡ οἰκουμένη, ἐπένθησαν οἱ ὑψηλοὶ τῆς γῆς. | 4 Η γη θα πενθήση δια τον όλεθρον των κατοίκων της· θα καταστραφή η οικουμένη και οι μεγάλοι ότνθρωποι της γης θα πενθήσουν. | 4 Ἡ γῆ θὰ πενθήσῃ καὶ θὰ καταστραφῇ ἡ οἰκουμένη, θὰ πενθήσουν οἱ ὑπερήφανοι τῆς γῆς, οἱ στηρίζοντες τὴν πεποίθησιν αὐτῶν ἐπὶ τὴν εὐφορίαν ταύτης καὶ ἐκ τῆς πλουσίας συγκομιδῆς αὐτῆς πλουτοῦντες καὶ ἐπαιρόμενοι. |
| 5 ἡ δὲ γῆ ἠνόμησε διὰ τοὺς κατοικοῦντας αὐτήν, διότι παρήλθοσαν τὸν νόμον καὶ ἤλλαξαν τὰ προστάγματα, διαθήκην αἰώνιον. | 5 Και τούτο, διότι η χώρα εγέμισεν από τας αμαρτίας των κατοίκων της. Αυτοί παρέβησαν τον Νομον, ήλλαξαν τα θεία προστάγματα, κατήργησαν την αιωνίαν διαθήκην του Θεού. | 5 Ἡ δὲ γῆ ἐπληρώθη ἀνομίας καὶ ἁμαρτίας δι’ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς αὐτήν, διότι οὖτοι περιεφρόνησαν τὸν Νόμον καὶ ἤλλαξαν τὰ θεῖα προστάγματα καὶ κατήργησαν αὐτά, ἅτινα ἀποτελοῦν διαθήκην παλαιὸν καὶ αἰώνιον. |
| 6 διὰ τοῦτο ἀρὰ ἔδεται τὴν γῆν, ὅτι ἡμάρτοσαν οἱ κατοικοῦντες αὐτήν· διὰ τοῦτο πτωχοὶ ἔσονται οἱ ἐνοικοῦντες ἐν τῇ γῇ, καὶ καταλειφθήσονται ἄνθρωποι ὀλίγοι. | 6 Δι' αυτό η κατάρα θα καταφάγη την γην, διότι οι κάτοικοι της ημάρτησαν. Δια τούτο πτωχοί θα είναι πλέον οι κάτοικοι της γης και ολίγοι θα είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι θα απομείνουν εις αυτήν. | 6 Διὰ τοῦτο ἡ κατάρα θὰ καταφάγῃ τὴν γῆν καὶ πᾶσαν τὴν βλάστησίν της, διότι ἡμάρτησαν οἱ κάτοικοί τας· διὰ τοῦτο θὰ γίνουν πτωχοὶ αὐτοί, ποὺ κατοικοῦν ἐν τῇ γῇ· καὶ θὰ ἀπομείνουν ὀλίγοι ἄνθρωποι, διότι καὶ ἐκ τῶν ἀνθρώπων θὰ ἀποθάνουν πολλοί. |
| 7 πενθήσει οἶνος, πενθήσει ἄμπελος, στενάξουσι πάντες οἱ εὐφραινόμενοι τὴν ψυχήν. | 7 Θα πενθήση τότε ο οίνος, διότι δεν θα υπάρχουν καταναλωταί. Θα πενθήσουν οι άμπελοι, διότι δεν θα υπάρχουν οι τρυγηταί. θα αναστενάξουν με πόνον όλοι, όσοι προηγουμένως ηύφραναν με τον οίνον την ψυχήν των. | 7 Θὰ πενθήσῃ ἐκλείπων ὁ οἶνος, θὰ πενθήσῃ ξηραινομένη ἡ ἄμπελος, θὰ στενάξουν ὅλοι ἐκεῖνοι, τῶν ὁποίων εὐφραίνονται αἱ ψυχαὶ διὰ τῆς χρήσεως τοῦ οἴνου. |
| 8 πέπαυται εὐφροσύνη τυμπάνων, πέπαυται αὐθαδεία καὶ πλοῦτος ἀσεβῶν, πέπαυται φωνὴ κιθάρας. | 8 Θα σταματήση πλέον και θα λείψη κάθε χαρά και διασκέδασις με τύμπανα. Θα σβήση η αλαζονεία των ανθρώπων, θα λείψουν τα πλούτη των ασεβών, θα παύση η αρμονική φωνή της κιθάρας. | 8 Θὰ παύσῃ κάθε εὐφροσύνη ἐκ τῆς κροτήσεως τυμπάνων, θὰ παύσῃ ἡ αὐθάδεια καὶ ὁ ἐμπνέων αὐτὴν πλοῦτος των μὴ φοβουμένων τὸν Θεόν· θὰ παύσῃ κάθε ἁρμονικὸς ἦχος κιθάρας. |
| 9 ἠσχύνθησαν οὐκ ἔπιον οἶνον, πικρὸν ἐγένετο τὸ σίκερα τοῖς πίνουσιν. | 9 Οι άνθρωποι θα καταισχυνθούν, δεν θα πίνουν πλέον οίνον, πικρά δε θα γίνουν στους πίνοντας τα οινοπνευματώδη ποτά. | 9 Θὰ εἶναι μελαγχολικοὶ καὶ ἐντροπιασμένοι ἀπὸ τὴν θεομηνίαν δὲν θὰ πίνουν οἶνον τὰ οἰνοπνευματώδη δὲ ποτὰ θὰ γίνουν πικρὰ εἰς ἐκείνους ποὺ τὰ πίνουν. |
| 10 ἠρημώθη πᾶσα πόλις, κλείσει οἰκίαν τοῦ μὴ εἰσελθεῖν. | 10 Καθε πόλις θα ερημωθή, κάθε σπίτι θα κλείση, ώστε να μη ημπορή κανείς να εισέλθη εις αυτό. | 10 Θὰ ἐρημωθῇ πᾶσα πόλις, καὶ θὰ κλείσῃ πᾶσα οἰκία, ὥστε νὰ μὴ δύναταί τις νὰ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν. |
| 11 ὀλολύζεται περὶ τοῦ οἴνου πανταχῆ· πέπαυται πᾶσα εὐφροσύνη τῆς γῆς, ἀπῆλθε πᾶσα εὐφροσύνη τῆς γῆς. | 11 Παντού θα ακούεται θρήνος δια την έλλειψιν του οίνου της χαράς. Θα παύση κάθε ευφροσύνη εις την γην. Θα έχη φύγει κάθε αγαλλιασις από αυτήν. | 11 Θρῆνος καὶ κλαυθμὸς θὰ γίνεται πανταχοῦ διὰ τὴν ἔλλειψιν τοῦ οἴνου· θὰ ἔχῃ παύσει κάθε εὐφροσύνῃ τῆς γῆς, θὰ φυγαδευθῇ πᾶσα χαρὰ καὶ εὐφροσύνη τῆς γῆς. |
| 12 καὶ καταλειφθήσονται πόλεις ἔρημοι, καὶ οἶκοι ἐγκαταλελειμμένοι ἀπολοῦνται. | 12 Θα απομείνουν αι πόλεις έρημοι. Θα καταστραφούν οι εγκαταλελειμμένοι οίκοι. | 12 Καὶ θὰ ἐγκαταλειφθοῦν αἱ πόλεις ἔρημοι, καὶ τὰ σπίτια ἐγκαταλελειμμένα καὶ ἔρημα ἀπὸ ἐνοίκους θὰ καταστραφοῦν. |
| 13 ταῦτα πάντα ἔσται ἐν τῇ γῆ ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν, ὃν τρόπον ἐάν τις καλαμήσηται ἐλαίαν, οὕτως καλαμήσονται αὐτούς, καὶ ἐὰν παύσηται ὁ τρύγητος. | 13 Ολα αυτά θα πραγματοποιηθούν εις την γην μεταξύ των εθνικών λαών. Οπως ραβδίζη κανείς το δένδρον της εληάς, δια να μη αφήση καμμιά εληά επάνω του, έτσι θα ραβδίσουν και θα λεηλατήσουν τους κατοίκους οι εχθροί. Αμπελος τρυγημένη, χωρίς ρόγα σταφυλιού θα είναι η γη | 13 Ὅλα αὐτὰ θὰ γίνουν ἐν τῇ γῇ ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν· καθ’ ὃν τρόπον ἐάν τις ραβδίσῃ ἐλαίαν, ὅτε προσπαθεῖ νὰ μὴ ἀφήσῃ κανένα κόκκον ἐπὶ τοῦ δένδρου, οὕτω θὰ ραβδίσουν καὶ θὰ θερίσουν αὐτούς· καὶ ὅπως ἐὰν παύσῃ ὁ τρυγητός, ἐπιστρέφουν πάλιν καὶ περισυλλέγουν καὶ τὰ ἐναπολειφθέντα βοτρύδια. |
| 14 οὗτοι φωνῇ βοήσονται, οἱ δὲ καταλειφθέντες ἐπὶ τῆς γῆς εὐφρανθήσονται ἅμα τῇ δόξῃ Κυρίου. ταραχθήσεται τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης· | 14 Και οι μεν ασεβείς, εν όψει αυτής της επερχομένης καταστροφής, θα βοούν με μεγάλας κραυγάς, οι δε απομένοντες ευσεβείς εις την γην θα ευφρανθούν, αμέσως μόλις φανή η δόξα του Κυρίου. Τα ύδατα της θαλάσσης θα ταραχθούν με την εμφάνισιν αυτήν του Κυρίου. | 14 Καὶ αὐτοὶ μὲν ἐξολοθρευόμενοι μὲ μεγάλην φωνὴν θὰ φωνάζουν, οἱ δὲ ἐναπομείναντες ἐπὶ τῆς γῆς εὐσεβεῖς θὰ εὐφρανθοῦν μαζὶ μὲ τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου, ἥτις θὰ ἐπιφανῆ· θὰ ταραχθῇ δὲ τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης συγκλονιζομένης ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου. |
| 15 διὰ τοῦτο ἡ δόξα Κυρίου ἐν ταῖς νήσοις ἔσται τῆς θαλάσσης, τὸ ὄνομα Κυρίου ἔνδοξον ἔσται, Κύριε ὁ Θεὸς ᾿Ισραήλ. | 15 Δι' όλα αυτά η δόξα του Κυρίου θα φανή και θα λάμηη εις τας ειδωλολατρικάς νήσους της θαλάσσης. Και το όνομα του Κυρίου θα είναι ένδοξον, ω Κυριε και θεέ του Ισραήλ! | 15 Διότι δὲ θὰ εὐφρανθοῦν οἱ ἐναπομείναντες ἐπὶ τῇ ἐνδόξῳ ἐμφανίσει τοῦ Κυρίου, διὰ τοῦτο ἡ δόξα τοῦ Κυρίου θὰ ἐπιφανῇ καὶ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρικῶν νήσων τῆς ἐκτεταμένης θαλάσσης· τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου θὰ εἶναι ἔνδοξον πανταχοῦ, ὦ Κύριε, Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ. |
| 16 ἀπὸ τῶν πτερύγων τῆς γῆς τέρατα ἠκούσαμεν, ἐλπὶς τῷ εὐσεβεῖ. καὶ ἐροῦσιν· οὐαὶ τοῖς ἀθετοῦσιν, οἱ ἀθετοῦντες τὸν νόμον. | 16 Από τα πέρατα της γης ηκούσαμεν καταπληκτικά γεγονότα. Υπάρχει βεβαία και σταθερά η ελπίς δια τον ευσεβή, ενώ εξ αντιθέτου, αλλοίμονον εις εκείνους, οι οποίοι καταπατούν την θείαν εντολήν! Αλλοίμονον εις εκείνους, οι οποίοι παραβαίνουν τον νόμον του Θεού! | 16 Ἀπὸ τὰ πέρατα καὶ τὰς ἐσχατιὰς τῆς γῆς ἠκούσαμεν θαυμαστὰ καὶ καταπληκτικὰ γεγονότα· διὰ τὸν εὐσεβῆ ὑπάρχει ἐλπίς.Θὰ εἴπουν ὅμως· ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους ποὺ παραβαίνουν· ναί, δυστυχία εἰς σᾶς, ποὺ ἀθετεῖτε τὸν Νόμον. |
| 17 φόβος καὶ βόθυνος καὶ παγὶς ἐφ᾿ ὑμᾶς τοὺς ἐνοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς. | 17 Φοβος θα σας καταλάβη, βαθύς λάκκος και παγίδα θα υπάρχει δια σας, που κατοικείτε την γην. | 17 Κακὰ ἐμπνέοντα φόβον καὶ λάκκος ὀλέθριος καὶ παγὶς θανατηφόρος θὰ ὑπάρχῃ διὰ σᾶς, οἱ ὁποῖοι κατοικεῖτε ἐπὶ τῆς γῆς. |
| 18 καὶ ἔσται ὁ φεύγων τὸν φόβον ἐμπεσεῖται εἰς τὸν βόθυνον, ὁ δὲ ἐκβαίνων ἐκ τοῦ βοθύνου ἁλώσεται ὑπὸ τῆς παγίδος, ὅτι θυρίδες ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἠνεῴχθησαν, καὶ σεισθήσεται τὰ θεμέλια τῆς γῆς. | 18 Και θα συμβή ώστε εκείνος, που διαφεύγει τον φόβον του επικρεμαμένου κινδύνου, να πέση μέσα στον λάκκον. Και εκείνος που διέρχεται πέραν από τον λάκκον, θα συλληφθή εις την παγίδα, διότι έχουν ανοίξει αι θυρίδες από τον ουρανόν, δια να πέση η οργή του Θεού επί τους αμαρτωλούς ανθρώπους και να συγκλονισθούν τα θεμέλια της γης. | 18 Καὶ θὰ συμβῇ, ὥστε ἐκεῖνος ποὺ διεκφεύγει τὸ κακόν, ποὺ προκαλεῖ τὸν φόβον, νὰ πέσῃ μέσα εἰς τὸν λάκκον· αὐτὸς δέ, ποὺ περνᾷ πέραν ἀπὸ τὸν λάκκον, θὰ συλληφθῇ ἀπὸ τὴν παγίδα, διότι ἤνοιξαν θυρίδες ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διὰ νὰ πέσουν οἱ καταρράκται τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ· καὶ θὰ σεισθοῦν τὰ θεμέλια τῆς γῆς. |
| 19 ταραχῇ ταραχθήσεται ἡ γῆ, καὶ ἀπορίᾳ ἀπορηθήσεται ἡ γῆ· | 19 Θα ταραχθή με μεγάλον συγκλονισμόν η γη· απορία και σύγχυσις θα καταλάβη τους κατοίκους της. | 19 Ὑπὸ ταραχῆς μεγάλης θὰ ταραχθῇ ἡ γῆ καὶ ὑπὸ ἀπορίας καὶ συγχύσεως μεγάλης θὰ καταληφθοῦν οἱ κάτοικοί της. |
| 20 ἔκλινεν ὡς ὁ μεθύων καὶ κραιπαλῶν, καὶ σεισθήσεται ὡς ὀπωροφυλάκιον ἡ γῆ, καὶ πεσεῖται καὶ οὐ μὴ δύνηται ἀναστῆναι, κατίσχυσε γὰρ ἐπ᾿ αὐτῆς ἡ ἀνομία. | 20 Η γη έκλινεν από εδώ και από εκεί σαν τον μεθυσμένον και τον κραιπαλούντα. Θα σεισθή, όπως συγκλονίζεται η πρόχειρος καλύβη των αγρών, όπου φυλάσσονται αι οπώραι. Θα πέση· δεν θα καταστή δυνατόν να ανεγερθή, διότι η αμαρτία υπερίσχυσε και την κατεβάρυνε. | 20 Ἔκλινεν, ὅπως τρικλίζει ὁ μεθυσμένος καὶ ὁ ἐν κραιπάλῃ διατελῶν, καὶ θὰ σεισθῇ ἀνατρεπομένη ἡ γῆ, ὡσὰν καλύβη πρόχειρος στηθεῖσα πρὸς φύλαξιν τῶν καρπῶν καὶ θὰ πέσῃ καὶ δὲν θὰ εἶναι δυνατὸν νὰ ξανασηκωθῇ, διότι ὑπερίσχυσε καὶ ἐκυριάρχησεν ἐπ’ αὐτῆς ἡ ἀνομία. |
| 21 καὶ ἐπάξει ὁ Θεὸς ἐπὶ τὸν κόσμον τοῦ οὐρανοῦ τὴν χεῖρα καὶ ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς· | 21 Θα επιφερη ο Θεός την παντοδύναμον δεξιάν του στο πλήθος των ουρανίων σωμάτων και επάνω στους βασιλείς της γης. | 21 Καὶ θὰ ἐπιφέρῃ ὁ Θεὸς τὴν χεῖρα του εἰς τὸ πλῆθος τῶν οὐρανίων σωμάτων καὶ εἰς τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς. |
| 22 καὶ συνάξουσι καὶ ἀποκλείσουσιν εἰς ὀχύρωμα καὶ εἰς δεσμωτήριον, διὰ πολλῶν γενεῶν ἐπισκοπὴ ἔσται αὐτῶν. | 22 Και θα τους μαζέψουν, θα τους κλείσουν εις απόρθητα φρούρια και εις δεσμωτήρια και εκεί επί πολλάς γενεάς θα υπάρχη η τιμωρός επίσκεψις του Θεού. | 22 Καὶ θὰ τοὺς μαζεύσουν καὶ θὰ τοὺς ἀποκλείσουν εἰς ὑπόγειον φυλακὴν καὶ εἰς δεσμωτήριον καὶ ἐκεῖ ἐπὶ πολλὰς γενεᾶς τιμωρητικὴ ἐπίσκεψις τοῦ Θεοῦ θὰ εἶναι δι’ αὐτούς. |
| 23 καὶ τακήσεται ἡ πλίνθος, καὶ πεσεῖται τὸ τεῖχος, ὅτι βασιλεύσει Κύριος ἐν Σιὼν καὶ ἐν ῾Ιερουσαλήμ, καὶ ἐνώπιον τῶν πρεσβυτέρων δοξασθήσεται. | 23 Θα λυώσουν τα πλινθόκτιστα σπίτια των ασεβών, θα πέσουν τα τείχη των πόλεων, διότι ο Κυριος θα βασιλεύση εις την Σιών και την Ιερουσαλήμ και θα δοξασθή ενώπιον των πρεσβυτέρων. | 23 Καὶ θὰ λειώσουν τὰ ἐκ πλίνθου οἰκοδομήματα τῶν ἀσεβῶν, καὶ θὰ πέσῃ τὸ τεῖχος τὸ συγκεντρῶνον τὴν ἐν τῷ κόσμῳ ἰσχὺν των, διότι θὰ βασιλεύσῃ ὁ Κύριος ἐν τῇ Σιὼν καὶ ἐν τῇ Ἱερουσαλὴμ καὶ θὰ δοξασθῇ ἐνώπιον τῶν πρεσβυτέρων του. |
