| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ ἐγένετο τοῦ τεσσαρεσκαιδεκάτου ἔτους, βασιλεύοντος ᾿Εζεκίου, ἀνέβη Σενναχηρεὶμ βασιλεὺς ᾿Ασσυρίων ἐπὶ τὰς πόλεις τῆς ᾿Ιουδαίας τὰς ὀχυρὰς καὶ ἔλαβεν αὐτάς. | 1 Κατά το δέκατον τέταρτον έτος της βασιλείας του Εζεκίου ο βασιλεύς των Ασσυρίων Σενναχηρείμ επήλθεν εναντίον των οχυρών πόλεων της Ιουδαίας, τας οποίας και κατέλαβε. | 1 Καὶ συνέβη κατὰ τὸ δέκατον τέταρτον ἔτος, ὅταν ἐβασίλευεν ὁ Ἐζεκίας, ἀνέβη ὁ Σενναχηρείμ, βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων, ἐναντίον τῶν πόλεων τῶν ὀχυρῶν τῆς Ἰουδαίας καὶ κατέλαβεν αὐτάς. |
| 2 καὶ ἀπέστειλε βασιλεὺς ᾿Ασσυρίων τὸν Ραψάκην ἐκ Λαχεὶς εἰς ῾Ιερουσαλὴμ πρὸς τὸν βασιλέα ᾿Εζεκίαν μετὰ δυνάμεως πολλῆς, καὶ ἔστη ἐν τῷ ὑδραγωγῷ τῆς κολυμβήθρας τῆς ἄνω ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ ἀγροῦ τοῦ γναφέως. | 2 Αυτός ο βασιλεύς των Ασσυρίων απέστειλεν εκπροσωπόν του από την Λαχείς εις την Ιερουσαλήμ προς τον βασιλέα Εζεκίαν, τον Ραψάκην, με πολλήν στρατιωτικήν δύναμιν. Ο Ραψάκης ήλθε και εστάθη εις την επάνω δεξαμένην του υδραγωγείου της πόλεως Ιερουσαλήμ, στον δρόμον που ωδηγούσε στον αγρόν του λευκαντού ενδυμάτων. | 2 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων τὸν Ραψάκην ἐκ τῆς πόλεως Λαχὶς εἰς Ἱερουσαλὴμ πρὸς τὸν βασιλέα Ἐζεκίαν μὲ δύναμιν πολλήν.Καὶ ἐστρατοπέδευσεν οὗτος εἰς τὴν ἄνῳ δεξαμενὴν τοῦ ὑδραγωγείου τῆς Ἱερουσαλήμ, εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ ἀγροῦ τοῦ λευκαντοῦ. |
| 3 καὶ ἐξῆλθε πρὸς αὐτὸν ῾Ελιακεὶμ ὁ τοῦ Χελκίου ὁ οἰκονόμος καὶ Σομνᾶς ὁ γραμματεὺς καὶ ᾿Ιωὰχ ὁ τοῦ ᾿Ασὰφ ὁ ὑπομνηματογράφος. | 3 Εκ μέρους του βασιλέως Εζεκίου ήλθον προς τον Ραψάκην πρέσβεις ο Ελιακείμ υιός του Χελκίου ο οικονόμος, Σομνάς ο γραμματεύς, και ο Ιωάχ υιός του Ασάφ, ο χρονικογράφος. | 3 Καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ τείχους πρὸς συνάντησιν αὐτοῦ καὶ διαπραγμάτευσιν μετ’ αὐτοῦ ὁ Ἐλιακείμ, ὁ υἱὸς τοῦ Χελκίου ὁ οἰκονόμος, καὶ ὁ Σομνᾶς ὁ γραμματεὺς καὶ ὁ Ἰωάχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσὰφ ὁ χρονικογράφος, ὡς πρεσβεία ἐκ μέρους τοῦ Ἐζεκίου. |
| 4 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ραψάκης· εἴπατε ᾿Εζεκίᾳ· τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς ὁ μέγας, βασιλεὺς ᾿Ασσυρίων· τί πεποιθὼς εἶ; | 4 Ο Ραψάκης είπε προς αυτούς· “είπατε στον Εζεκίαν· αυτά λέγει ο μέγας βασιλεύς των Ασσυρίων· τι έχεις και εις τι στηρίζεις την πεποίθησίν σου, ώστε να ανθίστασαι; | 4 Καὶ εἶπεν εἰς αὐτοὺς ὁ Ραψάκης: Εἴπατε εἰς τὸν Ἐζεκίαν αὐτὰ λέγει ὁ βασιλεὺς ὁ μέγας, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων: Εἰς τί ἔχεις στηρίξει τὴν πεποίθησίν σου καὶ ἀνθίστασαι εἰς ἐμέ; |
| 5 μὴ ἐν βουλῇ ἢ λόγοις χειλέων παράταξις γίνεται; καὶ νῦν ἐπὶ τίνα πέποιθας, ὅτι ἀπειθεῖς μοι; | 5 Μηπως η μάχη διεξάγεται με αποφάσεις μόνον και με λόγια; Τωρα, λοιπόν, εις ποίον συ έχεις την πεποίθησίν σου και ανθιστάσαι εις εμέ; | 5 Μήπως μὲ ἀποφάσεις ἤ μὲ λόγια χειλέων γίνεται μάχη καὶ ἀντιμετωπίζεται στρατιωτικὴ παράταξις; Καὶ τώρα εἰς ποῖον ἔχεις στηρίξει τὴν πεποίθησίν σου καὶ ἀπειθεῖς εἰς ἐμέ; |
| 6 ἰδοὺ πεποιθὼς εἶ ἐπὶ τὴν ράβδον τὴν καλαμίνην τὴν τεθλασμένην ταύτην, ἐπ᾿ Αἴγυπτον· ὡς ἂν ἐπιστηριχθῇ ἀνὴρ ἐπ᾿ αὐτήν, εἰσελεύσεται εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ τρήσει αὐτήν· οὕτως ἐστὶ Φαραὼ βασιλεὺς Αἰγύπτου καὶ πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ. | 6 Αλλά έχεις την πεποίθησίν σου εις την Αίγυπτον, εις την καλαμένιαν και σπασμένην αυτήν ράβδον. Εάν κανείς θελήση να στηριχθή επάνω εις αυτήν, εκείνη θα μπη στο χέρι του και θα το τρυπήση. Τέτοιος είναι ο βασιλεύς της Αιγύπτου, ο Φαραώ, και όλοι όσοι έχουν στηρίζει την πεποίθησίν των εις αυτόν. | 6 Ἰδοὺ ἔχεις στηρίξει τὴν πεποίθησίν σου εἰς τὴν καλαμένιαν ράβδον, αὐτὴν ποὺ τώρα εἶναι τσακισμένη, εἰς τὴν Αἴγυπτον δηλαδή.Ὥστε, ἐὰν ἄνθρωπός τις στηριχθῇ ἐπ’ αὐτῆς, θὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν χεῖρα του καὶ θὰ τρυπήσῃ αὐτήν.Ἔτσι εἶναι ὁ Φαραώ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, καὶ ὅλοι, ὅσοι ἔχουν στηρίξει τὴν πεποίθησίν των εἰς αὐτόν. |
| 7 εἰ δὲ λέγετε· ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν πεποίθαμεν, | 7 Εάν δε εξ άλλου λέγετε· ημείς έχομεν στηρίξει την πεποίθησιν μας εις Κυριον τον Θεόν μας· | 7 Ἐὰν δὲ λέγετε· ἔχομεν στηρίξει τὴν πεποίθησίν μας εἰς Κύριον τὸν Θεόν μας, |
| 8 νῦν μείχθητε τῷ κυρίῳ μου τῷ βασιλεῖ ᾿Ασσυρίων, καὶ δώσω ὑμῖν δισχιλίαν ἵππον, εἰ δυνήσεσθε δοῦναι ἀναβάτας ἐπ᾿ αὐτούς. | 8 εάν έχετε πεποίθησιν στον Θεόν σας, συγκρουσθήτε, λοιπόν, προς τον κύριόν μου τον βασιλέα των Ασσυρίων και εγώ υπόσχομαι να δώσω εις σας δύο χιλιάδας ίππους, αν θα ημπορέσετε να βρήτε αναλόγους δι' αυτούς ιππείς. | 8 συμπλακῆτε τώρα μετὰ τοῦ κυρίου μου, τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων, καὶ θὰ σᾶς δώσω δύο χιλιάδας ἵππους, ἐὰν βεβαίως δυνηθῆτε νὰ δώσετε ἀναβάτας, οἱ ὁποῖοι νὰ ἰππεύσουν εἰς αὐτούς. |
| 9 καὶ πῶς δύνασθε ἀποστρέψαι εἰς πρόσωπον τῶν τοπαρχῶν; οἰκέται εἰσὶν οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ Αἰγυπτίοις εἰς ἵππον καὶ ἀναβάτην. | 9 Πως δε τολμάτε να ατενίζετε το πρόσωπον, έστω και ενός από τους τοπάρχας του βασιλέως μου; Δούλοι είναι εκείνοι, που έχουν στηρίξει την πεποίθησιν των στους Αιγυπτίους και ελπίζουν να πάρουν από αυτούς ίππους και ιππείς. | 9 Καὶ πῶς ἔχετε τὴν δύναμιν νὰ ἀτενίσετε τὸ πρόσωπον ἑνὸς ἐκ τῶν τοπαρχῶν μας; Τολμᾶτε ἐν τούτοις νὰ πολεμήσετε πρὸς τὸν κύριον αὐτῶν, τὸν βασιλέα τῶν Ἀσσυρίων.Εἶναι ἤδη δοῦλοι ἐκεῖνοι, ποὺ ἔχουν στηρίξει τὴν πεποίθησίν των εἰς τοὺς Αἰγυπτίους, διὰ νὰ λάβουν παρ’ αὐτῶν ἵππους καὶ ἀναβάτας ἱππεύοντας ἐπ’ αὐτούς. |
| 10 καὶ νῦν μὴ ἄνευ Κυρίου ἀνέβημεν ἐπὶ τὴν χώραν ταύτην πολεμῆσαι αὐτήν; Κύριος εἶπε πρός με· ἀνάβηθι ἐπὶ τὴν γῆν ταύτην, καὶ διάφθειρον αὐτήν. | 10 Αλλως τε, μήπως ημείς έχαμεν επέλθει εναντίον της χώρας, δια να την πολεμήσωμεν, χωρίς την γνώμην και συγκατάβασιν του Κυρίου; Ο Κυριος είπε προς εμέ· Ανέβα εις την χώραν αυτήν και κατάστρεψέ την”. | 10 Καὶ τώρα μήπως ἄνευ τοῦ θελήματος τοῦ Κυρίου ἀνέβημεν εἰς τὴν χώραν αὐτὴν διὰ νὰ τὴν πολεμήσωμεν; Ὁ Κύριος εἶπε πρός με: Ἀνέβα εἰς τὴν χώραν αὐτὴν καὶ κατάστρεψέ την. |
| 11 καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ῾Ελιακεὶμ καὶ Σομνᾶς καὶ ᾿Ιωάχ· λάλησον πρὸς τοὺς παῖδάς σου Συριστί, ἀκούομεν γὰρ ἡμεῖς, καὶ μὴ λάλει πρὸς ἡμᾶς ᾿Ιουδαϊστί· καὶ ἱνατί λαλεῖς εἰς τὰ ὦτα τῶν ἀνθρώπων τῶν ἐπὶ τῷ τείχει; | 11 Ο Ελιακείμ, ο Σομνάς και ο Ιωάχ είπαν προς αυτόν· “μίλησε προς ημάς τους δούλους σου εις την συριακήν γλώσσαν την αραμαϊκην.Διότι ημείς εννοούμεν αυτήν την γλώσσαν. Διατί ομιλείς εβραϊστί και ακούουν οι άνθρωποι μας, που ευρίσκονται στο τείχος της πόλεως;” | 11 Καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν ὁ Ἐλιακεὶμ καὶ ὁ Σομνᾶς καὶ ὁ Ἰωάχ: Ὁμίλησον πρὸς ἡμᾶς τοὺς δούλους σου εἰς τὴν Ἀραμαϊκὴν γλῶσσαν, διότι ἐννοοῦμεν ταύτην ἡμεῖς.Καὶ μὴ ὁμιλῇς πρὸς ἡμᾶς Ἐβραϊστί.Καὶ διατὶ ὁμιλεῖς εἰς τὰ αὐτιὰ τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται ἐπὶ τοῦ τείχους; |
| 12 καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Ραψάκης· μὴ πρὸς τὸν Κύριον ὑμῶν ἢ πρὸς ὑμᾶς ἀπέσταλκέ με ὁ κύριός μου λαλῆσαι τοὺς λόγους τούτους; οὐχὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθημένους ἐπὶ τῷ τείχει, ἵνα φάγωσι κόπρον καὶ πίωσιν οὖρον μεθ᾿ ὑμῶν ἅμα; | 12 Απήντησε με αγερωχίαν προς αυτούς ο Ραψάκης· “μήπως ο κύριός μου με έστειλε να πω τους λόγους αυτούς μόνον προς τον κύριον σας, τον βασιλέα η προς σας τους απεσταλμένους του; Δεν με απέστειλε κυρίως προς τους ανθρώπους, οι οποίοι ευρίσκονται τώρα επάνω εις τα τείχη της πόλεως, δια να τους είπω ότι εάν δεν παραδοθούν, είναι καταδικασμένοι να φάγουν την κόπρον και να πίουν τα ούρα των μαζή με σας;” | 12 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ραψάκης: Μήπως μὲ ἔχει στείλει πρὸς τὸν κύριόν σας ἢ πρὸς σᾶς ὁ κύριός μου νὰ λαλήσω τοὺς λόγους αὐτούς; Δὲν μὲ ἀπέστειλε νὰ τοὺς εἴπω πρὸς τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι κάθηνται ἐπὶ τοῦ τείχους, καταδικασμένοι νὰ φάγουν κόπρον καὶ νὰ πίουν οὖρα μαζί σας καὶ συγχρόνως; |
| 13 καὶ ἔστη Ραψάκης καὶ ἀνεβόησε φωνῇ μεγάλῃ ᾿Ιουδαϊστὶ καὶ εἶπεν· ἀκούσατε τοὺς λόγους τοῦ βασιλέως τοῦ μεγάλου, βασιλέως ᾿Ασσυρίων. | 13 Εσηκώθη όρθιος ο Ραψάκης και εκραύγασε με φωνήν μεγάλην εις την εβραϊκήν γλώσσαν και είπεν· “ακούστε, σεις, που ευρίσκεσθε επάνω στο τείχος, τους λόγους του βασιλέως του μεγάλου, του βασιλέως των Ασσυρίων. | 13 Καὶ ἐστάθη εἰς κατάλληλον θέσιν ὁ Ραψάκης καὶ ἐφώναξε μὲ φωνὴν μεγάλην Ἑβραϊστὶ καὶ εἶπεν: Ἀκούσατε, ὦ Ἱεροσολυμῖται, τοὺς λόγους τὸν βασιλέως τοῦ μεγάλου, τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων. |
| 14 τάδε λέγει ὁ βασιλεύς· μὴ ἀπατάτω ὑμᾶς ᾿Εζεκίας λόγοις, οἳ οὐ δυνήσονται ρύσασθαι ὑμᾶς· | 14 Αυτά λέγει ο βασιλεύς· ας μη σας εξαπατά ο Εζεκίας με λόγια, που δεν είναι δυνατόν να σας γλυτώσουν από τον όλεθρον. | 14 Αὐτὰ λέγει ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων: Ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατᾷ ὁ Ἐζεκίας μὲ λόγους, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ ἔχουν τὴν δύναμιν νὰ σᾶς γλυτώσουν, ὅταν σᾶς ἐπιτεθῶ. |
| 15 καὶ μὴ λεγέτω ὑμῖν ᾿Εζεκίας, ὅτι ρύσεται ὑμᾶς ὁ Θεός, καὶ οὐ μὴ παραδοθῇ ἡ πόλις αὕτη ἐν χειρὶ βασιλέως ᾿Ασσυρίων· | 15 Ας μη σας λέγη ο Εζεκίας, ότι ο Θεός θα σας γλυτώση και δεν θα παραδοθή η πόλις αυτή εις τα χέρια του βασιλέως των Ασσυρίων. | 15 Καὶ ἂς μὴ λέγῃ εἰς σᾶς ὁ Ἐζεκίας, ὅτι θὰ σᾶς γλυτώσῃ ὁ Θεὸς καὶ ὅτι κατ' οὐδένα λόγον θὰ παραδοθῇ ἡ πόλις αὐτὴ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων. |
| 16 μὴ ἀκούετε ᾿Εζεκίου. τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς ᾿Ασσυρίων· εἰ βούλεσθε εὐλογηθῆναι, ἐκπορεύεσθε πρός με καὶ φάγεσθε ἕκαστος τὴν ἄμπελον αὐτοῦ καὶ τὰς συκᾶς καὶ πίεσθε ὕδωρ ἐκ τοῦ λάκκου ὑμῶν, | 16 Μη ακούετε τον Εζεκίαν. Αυτά λέγει ο βασιλεύς των Ασσυρίων πρέπει και να τον ακούσετε· Εάν θέλετε να ευτυχήσετε, ελάτε προς εμέ και ο καθένας σας θα φάγη τους καρπούς από το αμπέλι του και από τις συκιές του, και θα πιήτε το νερό από τη στέρνα σας. | 16 Μὴ ἀκούετε τὸν Ἐζεκίαν.Αὐτά, ποὺ θὰ σᾶς εἶπω, λέγει ὁ βασιλεὺς τῶν Ἀσσυρίων: Ἐὰν θέλετε νὰ ἀπολαμβάνετε τὴν εὔνοιάν μου καὶ τὴν φιλίαν μου, ἐξέρχεσθε ἀπὸ τὰ τείχη τῆς πόλεως παραδιδόμενοι εἰς ἐμέ· καὶ τότε ἕκαστος θὰ φάγετε τὴν ἄμπελον αὐτοῦ καὶ τὰς συκᾶς του καὶ θὰ πίετε ὕδωρ ἀπὸ τὴν στέρναν σας. |
| 17 ἕως ἂν ἔλθω καὶ λάβω ὑμᾶς εἰς γῆν, ὡς ἡ γῆ ὑμῶν, γῆ σίτου καὶ οἴνου καὶ ἄρτων καὶ ἀμπελώνων. | 17 Μέχρις ότου έλθω και σας παραλάβω, δια να σας μεταφέρω εις χώραν, που είναι ομοία με την χώραν σας, χώρα δηλαδή εύφορος εις σίτον και οίνον και τρόφιμα και αμπέλια. | 17 Θὰ τρώγετε δὲ τοὺς καρποὺς τῶν ἀμπέλων καὶ τῶν συκῶν σας, ἕως ὅτου ἔλθω καὶ σᾶς παραλάβω εἰς χώραν, ἡ ὁποία θὰ εἶναι ὅπως ἡ χώρα σας, χώρα δηλαδὴ σίτου καὶ οἴνου καὶ ἄρτου καὶ ἀμπέλων. |
| 18 μὴ ἀπατάτω ὑμᾶς ᾿Εζεκίας λέγων· ὁ Θεὸς ὑμῶν ρύσεται ὑμᾶς. μὴ ἐρρύσαντο οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ χώραν ἐκ χειρὸς βασιλέως ᾿Ασσυρίων; | 18 Ας μη σας εξαπατά ο Εζεκίας λέγων· Ο Θεός σας θα σας γλυτώση. Μηπως οι θεοί των άλλων εθνών εγλύτωσεν ο καθένας την χώραν του από τα χέρια του βασιλέως των Ασσυρίων; | 18 Ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατᾷ ὁ Ἐζεκίας λέγων: Ὁ Θεός σας θὰ σᾶς γλυτώσῃ.Μήπως ἐγλύτωσαν οἱ θεοὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν ἕκαστος τὴν χώραν του ἀπὸ τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως τῶν Ἀσσυρίων; |
| 19 ποῦ ἐστιν ὁ θεὸς Αἰμὰθ καὶ ᾿Αρφάθ; καὶ ποῦ ὁ θεὸς τῆς πόλεως Σεπφαρείμ; μὴ ἐδύναντο ρύσασθαι Σαμάρειαν ἐκ χειρός μου; | 19 Που είναι ο θεός της Αιμάθ και Αρφάθ; Που είναι ο θεός της πόλεως Σεπφαρείμ; Μηπως ημπόρεσαν οι θεοί της Σαμαρείας, να σώσουν την Σαμάρειαν από τα χέρια μου; | 19 Ποὺ εἶναι ὁ θεὸς Αἰμὰθ καὶ Ἀρφάθ; Καὶ ποὺ εἶναι ὁ θεὸς τῆς πόλεως Σεπφαρείμ; Μήπως εἶχαν τὴν δύναμιν νὰ γλυτώσουν τὴν Σαμάρειαν οἱ θεοί της ἀπὸ τὴν χεῖρα μου; |
| 20 τίς τῶν θεῶν πάντων τῶν ἐθνῶν τούτων, ὅστις ἐρρύσατο τὴ γῆν αὐτοῦ ἐκ χειρός μου, ὅτι ρύσεται ὁ Θεὸς ῾Ιερουσαλὴμ ἐκ χειρός μου; | 20 Ποιός θεός από τους θεούς όλων αυτών των εθνών ήτο εκείνος, που έσωσε την χώραν του από τα χέρια μου; Τι λοιπόν σας κάνει να πιστεύετε ότι ο Θεός σας θα γλυτώση την Ιερουσαλήμ από τα χέρια μου;” | 20 Τίς ἀπὸ τοὺς θεοὺς αὐτοὺς ὑπάρχει, ὁ ὁποῖος ἐγλύτωσε τὴν χώραν του ἀπὸ τὴν χεῖρα μου, ὥστε νὰ ὑποθέσωμεν ὅτι θὰ γλυτώσῃ ὁ Θεὸς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν χεῖρα μου; |
| 21 καὶ ἐσιώπησαν, καὶ οὐδεὶς ἀπεκρίθη αὐτῷ λόγον, διὰ τὸ προστάξαι τὸν βασιλέα μηδένα ἀποκριθῆναι. | 21 Οι απεσταλμένοι του βασιλέως Εζεκίου εσιώπησαν. Κανείς δεν απήντησε λόγον τινά προς αυτόν, διότι ο βασιλεύς είχε διατάξει, κανείς να μη δώση απάντησιν. | 21 Καὶ ἐσιώπησαν ὅλοι, καὶ κανεὶς δὲν ἀπεκρίθη εἰς αὐτὸν λόγον, διότι ὁ βασιλεὺς Ἐζεκίας εἶχε διατάξει κανεὶς νὰ μὴ ἀποκριθῇ. |
| 22 Καὶ εἰσῆλθεν ῾Ελιακεὶμ ὁ τοῦ Χελκίου οἰκονόμος καὶ Σομνᾶς ὁ γραμματεὺς τῆς δυνάμεως καὶ ᾿Ιωὰχ ὁ τοῦ ᾿Ασὰφ ὁ ὑπομνηματογράφος πρὸς ᾿Εζεκίαν ἐσχισμένοι τοὺς χιτῶνας καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ τοὺς λόγους Ραψάκου. | 22 Ο Ελιακείμ, ο υιός του Χελκίου ο οικονόμος, ο Σομνάς ο γραμματεύς του στρατού και ο Ιωάχ ο υιός του Ασάφ, ο χρονικογράφος επέστρεψαν προς τον Εζεκίαν με σχισμένα τα ενδύματα των και κατέστησαν γνωστούς εις αυτόν τους λόγους του Ραψάκου. | 22 Καὶ εἰσῆλθον ὁ Ἐλιακείμ, ὁ υἱὸς τοῦ Χελκίου ὁ οἰκονόμος, καὶ ὁ Σομνάς, ὁ γραμματεὺς τοῦ στρατοῦ, καὶ ὁ Ἰωάχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀσὰφ ὁ συγγραφεὺς τῶν Χρονικῶν, πρὸς τὸν βασιλέα Ἐζεκίαν μὲ σχισμένους τοὺς χιτῶνας καὶ ἀνήγγειλαν εἰς αὐτὸν τοὺς λόγους τοῦ Ραψάκου. |
