| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ Κυρίου, καὶ ἐξήγαγέ με ἐν πνεύματι Κύριος καὶ ἔθηκέ με ἐν μέσῳ τοῦ πεδίου, καὶ τοῦτο ἦν μεστὸν ὀστέων ἀνθρωπίνων· | 1 Ο Κυριος εθεσε το χέρι του επάνω μου και δια του Πνεύματός του με έβγαλε και με έθεσεν ωσάν εν μέσω μιας πεδιάδος. Αυτή δε η πεδιάς ήτο γεμάτη από ανθρώπινα οστά. | 1 Ηλθε δὲ ἐπάνω μου τὸ χέρι τοῦ Κυρίου, ἡ ἰδιαιτέρα δηλαδὴ ἐνέργειά Του, καὶ μὲ ἔβγαλε πνευματικς ὁ Κύριος, ὦσαν εἰς ὅραμα, καὶ μὲ ἐτοποθέτησεν εἰς τὸ μέσον μιᾶς πεδιάδος, ἡ ὁποία ἦτο γεμάτη ἀπὸ ἀνθρώπινα ὀστᾶ. |
| 2 καὶ περιήγαγέ με ἐπ' αὐτὰ κυκλόθεν κύκλῳ, καὶ ἰδοὺ πολλὰ σφόδρα ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου, ξηρὰ σφόδρα. | 2 Ο Κυριος με πεοιέφερεν ολόγυρα από τα οστά αυτά και ιδού, είδα ότι αυτά ήσαν πάρα πολλά εις όλην εκείνην την πεδιάδα, ξηρά δε πολύ. | 2 Μὲ ὠδήγησε δὲ κυκλικῶς γύρω - γύρω ἀπὸ αὐτά, καὶ ἐπρόσεξα ὅτι τὰ ὀστᾶ αὐτὰ ἦσαν πλῆθος πολυάριθμον ἐπάνω εἰς τὴν πεδιάδα καὶ πολὺ ξηρά. |
| 3 καὶ εἶπε πρός με· υἱὲ ἀνθρώπου, εἰ ζήσεται τὰ ὀστέα ταῦτα; καὶ εἶπα· Κύριε Κύριε, σὺ ἐπίστῃ ταῦτα. | 3 Ο Κυριος είπε προς εμέ· “υιέ ανθρώπου, είναι δυνατόν να αποκτήσουν ζωήν τα οστά αυτά;” Και εγώ είπα· “Κυριε Κυριε, συ γνωρίζεις τι μπορεί να συμβή με αυτά”. | 3 Εἶπε δὲ πρὸς ἐμὲ ὁ Κύριος: Ἄνθρωπε, τί λέγεις, ἠμποροῦν νὰ ζήσουν καὶ πάλιν αὐτὰ τὰ ὀστᾶ; Καὶ ἐγὼ ἀπήντησα: Κύριε, Κύριε, Σὺ μόνον τὰ γνωρίζεις αὐτὰ καὶ τί ἠμπορεῖ νὰ γίνῃ εἰς αὐτά. |
| 4 καὶ εἶπε πρός με· προφήτευσον ἐπὶ τὰ ὀστᾶ ταῦτα καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς· τὰ ὀστᾶ τὰ ξηρά, ἀκούσατε λόγον Κυρίου. | 4 Ο Κυριος μου ειπέ· “προφήτευσε δια τα οστά αυτά και ειπέ τα εξής· Τα οστά τα ξηρά ακούσατε τον λόγον του Κυρίου. | 4 Καὶ τότε μοῦ εἶπε: Κήρυξε πρὸς τὰ ὀστᾶ αὐτὰ καὶ νὰ εἰπῇς εἰς αὐτὰ τὰ ἑξῆς: Ὀστᾶ ξηρά, ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου! |
| 5 τάδε λέγει Κύριος τοῖς ὀστέοις τούτοις· ἰδοὺ ἐγὼ φέρω ἐφ' ὑμᾶς πνεῦμα ζωῆς | 5 Αυτά λέγει ο Κυριος εις αυτά τα ξηρά οστά· ιδού, εγώ φέρω εις σας πνεύμα ζωής, | 5 Αὐτὰ τὰ λόγια λέγει ὁ Κύριος πρὸς αὐτὰ τὰ ὀστᾶ: Ἰδοὺ θὰ φέρω Ἐγὼ εἰς σᾶς πνοὴν ζωῆς. |
| 6 καὶ δώσω ἐφ' ὑμᾶς νεῦρα καὶ ἀνάξω ἐφ' ὑμᾶς σάρκας, καὶ ἐκτενῶ ἐφ' ὑμᾶς δέρμα καὶ δώσω πνεῦμά μου εἰς ὑμᾶς, καὶ ζήσεσθε· καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος. | 6 θα δώσω εις σας νεύρα, θα σας καλύψω με σάρκας, θα απλώσω επάνω εις σας δέρμα και θα δώσω το Πνεύμα μου εις σας. Θα αποκτήσετε ζωήν και θα ζήσετε. Ετσι δε θα μάθετε, ότι εγώ είμαι ο Κυριος”. | 6 Θὰ σᾶς δώσω ἐπίσης νεῦρα, θὰ βάλω ἐπάνω σᾶς καὶ σάρκας, θὰ ἀπλώσω ἐπάνω σας καὶ δέρμα· θὰ σᾶς δώσω δὲ καὶ τὴν ζωογόνον πνοήν μου, καὶ θὰ ζήσετε πάλιν.Τότε θὰ γνωρίσετε ὅτι Ἐγώ, ποὺ σᾶς ἐζωοποίησα, εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων. |
| 7 καὶ ἐπροφήτευσα καθὼς ἐνετείλατό μοι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐμὲ προφητεῦσαι καὶ ἰδοὺ σεισμός, καὶ προσήγαγε τὰ ὀστᾶ ἑκάτερον πρὸς τὴν ἁρμονίαν αὐτοῦ. | 7 Εγώ επροφήτευσα σύμφωνα με την εντολήν του Κυρίου. Οταν εγώ επροφήτευσα ιδού, έγινε σεισμός, ο οποίος έφέρε τα οστά το καθένα εις την φυσικήν του θέσιν και το ενηρμόνισε προς τα αλλά οστά, ώστε να αποτελεσθούν ολόκληροι σκελετοί. Και με κατάπληξίν μου | 7 Καὶ ἐπροφήτευσα πράγματι, ὅπως μοῦ ἔδωσεν ἐντολὴν ὁ Κύριος.Ἐνῷ δὲ ἑγὼ ὠμιλοῦσα, ἔγινε ξαφνικὰ σεισμός, καὶ μὲ τὸν σεισμὸν προσήγγισε κάθε ὁστοῦν πρὸς ἐκεῖνο μὲ τὸ ὁποῖον ἔπρεπε νὰ προσαρμοσθῇ· καὶ ἔτσι ἐσχηματίσθησαν ἀνθρώπινοι σκελετοί. |
| 8 καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ἐπ' αὐτὰ νεῦρα καὶ σάρκες ἐφύοντο, καὶ ἀνέβαινεν ἐπ' αὐτὰ δέρμα ἐπάνω, καὶ πνεῦμα οὐκ ἦν ἐπ' αὐτοῖς. | 8 είδον και ιδού, ότι εφύτρωσαν επάνω εις αυτά νεύρα και σάρκες. Επάνω δε εις τας σάρκας και τα νεύρα, ηπλώθη δέρμα, αλλά πνοή ζωής δεν υπήρχεν ακόμη εις αυτά τα σώματα. | 8 Καθὼς δὲ τὰ παρετηροῦσα, εἶδα νὰ φυτρώνουν εἰς τὰ ὀστᾶ νεῦρα καὶ σάρκες καὶ νὰ ἀνεβαίνῃ καὶ νὰ τὰ καλύπτῃ δέρμα.Δὲν εἶχαν ὅμως ἐπάνω των πνοὴν ζωῆς.Ἦσαν σώματα ἄψυχα. |
| 9 καὶ εἶπε πρός με· προφήτευσον ἐπὶ τὸ πνεῦμα, προφήτευσον, υἱὲ ἀνθρώπου, καὶ εἰπὸν τῷ πνεύματι· τάδε λέγει Κύριος· ἐκ τῶν τεσσάρων πνευμάτων ἐλθὲ καὶ ἐμφύσησον εἰς τοὺς νεκροὺς τούτους, καὶ ζησάτωσαν. | 9 Ο Κυριος είπε τότε προς εμέ· “προφήτευσον προς το Πνεύμα· υιέ ανθρώπου, προφήτευσε και ειπέ στο ζωογόνον Πνεύμα· αυτά λέγει ο Κυριος· από τους τέσσαρας ανέμους, από όλα τα σημεία του ορίζοντος, συ Πνεύμα, πανταχού παρόν, έλα εδώ και εμφύσησε εις τα νεκρά αυτά σώματα, δια να λάβουν ζωήν και ζήσουν”. | 9 Μοῦ εἶπε δὲ ὁ Κύριος: Ὁμίλησε, ἄνθρωπε, πρὸς τὸ πνεῦμα τῆς ζωῆς, προφήτευσε καὶ νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς πρὸς τὸ πνεῦμα: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος τοῦ παντός: Ἔλα, πνεῦμα ζωηφόρον, ἀπὸ τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τῶν σημείων τοῦ ὁρίζοντος καὶ πνεῦσε, ἐμφύσησε πνοὴν ζωῆς εἰς τοὺς νεκροὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους, ὥστε νὰ ἀποκτήσουν ζωήν. |
| 10 καὶ ἐπροφήτευσα καθότι ἐνετείλατό μοι· καὶ εἰσῆλθεν εἰς αὐτοὺς τὸ πνεῦμα, καὶ ἔζησαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῶν ποδῶν αὐτῶν, συναγωγὴ πολλὴ σφόδρα. | 10 Επροφήτευσα, όπως ο Κυριος με διέταξε, και εισήλθε πράγματι εις αυτά το Πνεύμα της ζωής και έζησαν και εστάθησαν όρθια επάνω στους πόδας των, λαός πάρα πολύς. | 10 Καὶ ἐπροφήτευσα πράγματι, ὅπως μὲ διέταξεν ὁ Κύριος.Καὶ τότε εἰσῆλθεν εἰς τοὺς νεκροὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους τὸ πνεῦμα τῆς ζωῆς, καὶ ἔζησαν καὶ ἐσηκώθηκαν καὶ ἐστάθηκαν εἰς τὰ πόδια των.Ἦσαν δὲ πολὺ μεγάλη σύναξις ἀνθρώπων. |
| 11 καὶ ἐλάλησε Κύριος πρός με λέγων· υἱὲ ἀνθρώπου, τὰ ὀστᾶ ταῦτα πᾶς οἶκος ᾿Ισραήλ ἐστι, καὶ αὐτοὶ λέγουσι· ξηρὰ γέγονε τὰ ὀστᾶ ἡμῶν, ἀπόλωλεν ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, διαπεφωνήκαμεν. | 11 Ο Κυριος ωμίλησε πάλιν προς εμέ και είπεν· “υιέ ανθρώπου, αυτά τα οστά υποδηλώνουν τον ισραηλιτικόν λαόν, διότι οι Ισραηλίται λέγουν, ο καθένας δια τον εαυτόν του και δι' ολόκληρον τον λαόν, ότι τα οστά μας έγιναν κατάξηρα, εχάθη πλέον κάθε ελπίς δι' ημάς· έχομεν οριστικώς χαθή. | 11 Ὡμίλησε δὲ ὁ Κύριος πρὸς ἐμὲ καὶ εἶπεν: Ἄνθρωπε, τὰ ὀστᾶ αὐτὰ συμβολίζουν ὅλους τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραήλ.Εἰς τὴν κατάστασιν ποὺ εὑρίσκονται τώρα οἱ ἐξόριστοι καὶ αἰχμάλωτοι Ἰσραηλῖται λέγουν: Εἴμεθα ὡσὰν νεκροί, τὰ ὀστᾶ μας ἔγιναν ξηρά, ἐχάθη κάθε ἐλπίς μας, ἐχάσαμεν καὶ τὴν λαλιάν μας! |
| 12 διὰ τοῦτο προφήτευσον καὶ εἰπὸν πρὸς αὐτούς· τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἀνοίγω τὰ μνήματα ὑμῶν καὶ ἀνάξω ὑμᾶς ἐκ τῶν μνημάτων ὑμῶν καὶ εἰσάξω ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν τοῦ ᾿Ισραήλ, | 12 Δια τούτο προφήτευσε και είπε προς αυτούς· αυτά λέγει ο Κυριος· Ιδού εγώ θα ανοίξω τους τάφους σας και θα σας βγάλω μέσα από τα μνήματά σας και θα σας επαναφέρω εις την χώραν του Ισραήλ. | 12 Διὰ τοῦτο προφήτευσε καὶ νὰ εἰπῇς τὰ ἑξῆς πρὸς αὐτούς: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος τῶν πάντων: Ἰδοὺ ἀνοίγω πλέον Ἐγὼ τὰ μνήματά σας καὶ θὰ σᾶς βγάλω ἀπὸ τοὺς τάφους, ὅπου εὑρίσκεσθε, καὶ θὰ σᾶς φέρω μέσα εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ. |
| 13 καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος ἐν τῷ ἀνοῖξαί με τοὺς τάφους ὑμῶν τοῦ ἀναγαγεῖν με ἐκ τῶν τάφων τὸν λαόν μου. | 13 Και τότε θα μάθετε, ότι εγώ είμαι ο Κυριος, όταν θα ανοίξω τους τάφους σας και θα βγάλω τον λαόν μου μέσα από τα μνήματα του. | 13 Ὅταν δὲ Ἐγὼ ἀνοίξω τοὺς τάφους σας, ὅταν σᾶς πλησιάσω δηλαδὴ εἰς τὴν ἀθλίαν κατάστασιν εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκεσθε τώρα, διὰ νὰ ἀνασύρω ἀπὸ τοὺς τάφους σας ποὺ εἶσθε ὁ λαός μου, θὰ γνωρίσετε καλὰ ὅτι Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος τοῦ παντός. |
| 14 καὶ δώσω πνεῦμά μου εἰς ὑμᾶς, καὶ ζήσεσθε, καὶ θήσομαι ὑμᾶς ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος· λελάληκα καὶ ποιήσω, λέγει Κύριος. | 14 Θα σας δώσω το ζωοποιόν μου Πνεύμα, θα αναστηθήτε και θα αποκτήσετε ζωήν. Θα σας εγκαταστήσω εις την χώραν σας και θα μάθετε, ότι εγώ είμαι ο Κυριος. Εγώ ωμίληαα και θα πραγματοποιήσω αυτά που είπα, λέγει ο Κυριος”. | 14 Θὰ σᾶς δώσω δὲ καὶ τὸ Πνεῦμά μου, ὥστε νὰ ζήσετε, καὶ θὰ σᾶς βάλω νὰ κατοικήσετε εἰς τὴν χώραν σας.Τότε θὰ μάθετε καλὰ ὅτι Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος τοῦ παντός.Τὰ εἶπα αὐτὰ Ἐγὼ καὶ θὰ τὰ πραγματοποιήσω, λέγει ὁ Κύριος τῶν πάντων. |
| 15 Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων· | 15 Ο Κυριος ωμίλησε προς εμέ και είπε· | 15 Ὡμίλησε δὲ ὁ Κύριος καὶ μοῦ εἶπεν: |
| 16 υἱὲ ἀνθρώπου, λαβὲ σεαυτῷ ράβδον καὶ γράψον ἐπ' αὐτὴν τὸν ᾿Ιούδαν καὶ τοὺς υἱοὺς ᾿Ισραὴλ τοὺς προσκειμένους ἐπ' αὐτόν· καὶ ράβδον δευτέραν λήψῃ σεαυτῷ καὶ γράψεις αὐτὴν τῷ ᾿Ιωσήφ, ράβδον ᾿Εφραὶμ καὶ πάντας τοὺς υἰοὺς ᾿Ισραὴλ τοὺς προστεθέντας πρὸς αὐτόν. | 16 “υιέ ανθρώπου, πάρε μίαν ράβδον και γράψε επάνω εις αυτήν, “τον Ιούδαν και τους Ισραηλίτας, οι οποίοι είναι μαζή του”. Παρε δευτέραν ράβδον και γράψε επάνω εις αυτήν· “δια τον Ιωσήφ”. Αυτή η ράβδος θα είναι δια την φυλήν Εφραίμ και δι' όλους τους Ισραηλίτας, οι οποίοι είναι μαζή με αυτήν. | 16 Ἄνθρωπε, πάρε εἰς τὰ χέρια σου ἕνα ραβδὶ καὶ γράψε ἐπάνω του τὸ ὄνομα τῆς φυλῆς Ἰούδα καὶ τῶν ἄλλων φυλῶν τοῦ Ἰσραὴλ ποὺ πρόσκεινται εἰς αὐτήν.Πάρε ἐπίσης εἰς τὰ χέρια σου ἕνα ἀκόμη ραβδὶ καὶ γράψε ἐπάνω του: « Διὰ τὸν Ἰωσήφ»· τὸ ραβδὶ αὐτὸ θὰ ἀντιπροσωπεύῃ τὴν φυλὴν Ἐφραὶμ καὶ ὅλους τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραὴλ ποὺ πρόσκεινται εἰς τὸν Ἐφραίμ. |
| 17 καὶ συνάψεις αὐτὰς πρὸς ἀλλήλας σαυτῷ εἰς ράβδον μίαν τοῦ δῆσαι αὐτάς, καὶ ἔσονται ἐν τῇ χειρί σου. | 17 Θα συνάψης αυτάς τας ράβδους μεταξύ των, θα τας δέσης, ώστε να αποτελέσουν μίαν ράβδον και θα τας κρατής στο χέρι σου. | 17 Νὰ συνδέσῃς δὲ μεταξύ των τὰ ραβδιὰ αὐτά, ὥστε νὰ γίνουν ἕνα· θὰ τὰ δέσῃς καὶ θὰ τὰ κρατῇς εἰς τὸ χέρι σου. |
| 18 καὶ ἔσται ὅταν λέγωσι πρὸς σὲ οἱ υἱοὶ τοῦ λαοῦ σου· οὐκ ἀναγγέλλεις ἡμῖν τί ἐστι ταῦτά σοι; | 18 Οταν δε οι συμπατριώται σου σου λέγουν, δεν θα ερμηνεύσης εις ημάς τι σημαίνουν αυτά; | 18 Ὅταν λοιπὸν θὰ σὲ ἐρωτοῦν οἱ ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ σου « δὲν θὰ μᾶς ἀνακοινώσῃς τί σημαίνουν αὐτὰ ποὺ κάμνεις;», |
| 19 καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ λήψομαι τὴν φυλὴν ᾿Ιωσήφ, τὴν διὰ χειρὸς ᾿Εφραίμ, καὶ τὰς φυλὰς ᾿Ισραὴλ τὰς προσκειμένας πρὸς αὐτὸν καὶ δώσω αὐτοὺς ἐπὶ τὴν φυλὴν ᾿Ιούδα, καὶ ἔσονται εἰς ράβδον μίαν τῇ χειρὶ ᾿Ιούδα. | 19 Συ θα απαντήσης προς αυτούς· αυτά λέγει ο Κυριος· Ιδού εγώ θα πάρω την φυλήν του Ιωσήφ, η οποία ευρίσκεται υπό την διοίκησιν και χειραγωγίαν της φυλής Εφραίμ, και τας άλλας φυλάς του ισραηλιτικού λαού, αι οποίαι είναι μαζή με αυτήν, και θα παραδώσω όλους αυτούς εις την φυλήν του Ιούδα. Και έτσι θα αποτελέσουν μίαν ενότητα, ένά λαόν μεταξύ των, υπό την αρχγίαν της φυλής του Ιούδα. | 19 Νὰ τοὺς λέγῃς τὰ ἑξῆς: Αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος: Ἰδοὺ Ἐγὼ θὰ πάρω τὴν φυλὴν τοῦ Ἰωσήφ, ποὺ τὴν κρατοῦν οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἐφραίμ, καθὼς καὶ τὰς ἄλλας φυλὰς ποὺ πρόσκεινται εἰς αὐτὸν καὶ θὰ δώσω τὰς φυλὰς αὐτὰς εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα, καὶ ἔτσι θὰ γίνουν ἕνα ραβδὶ εἰς τὸ χέρι τοῦ Ἰούδα.Θὰ εἶναι δηλαδὴ ἕνας λαὸς ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν τῆς φυλῆς Ἰούδα. |
| 20 καὶ ἔσονται αἱ ράβδοι, ἐφ' αἷς σὺ ἔγραψας ἐπ' αὐταῖς, ἐν τῇ χειρί σου ἐνώπιον αὐτῶν, | 20 Αι ράβδοι δε αυταί, επί των οποίων συ θα έχης γράψει τα ονόματα εκείνων, θα υπάρχουν στο χέρι σου εμπρός στους οφθαλμούς των συμπατριωτών σου. | 20 Τὰ δὲ ραβδιά, ἐπάνω εἰς τὰ ὁποῖα ἔγραψες τὰ ὀνόματα ποὺ σοῦ εἶπα, θὰ τὰ κρατῇς εἰς τὸ χέρι σου ἐμπρὸς εἰς αὐτούς, ὥστε νὰ τὰ βλέπουν. |
| 21 καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς· τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ λαμβάνω πάντα οἶκον ᾿Ισραὴλ ἐκ μέσου τῶν ἐθνῶν, οὗ εἰσήλθοσαν ἐκεῖ, καὶ συνάξω αὐτοὺς ἀπὸ πάντων τῶν περικύκλῳ αὐτῶν καὶ εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τοῦ ᾿Ισραήλ· | 21 Και θα πης εις αυτούς· αυτά λέγει ο Κυριος Κυριος· Ιδού, εγώ παίρνω όλους τους Ισραηλίτας ανάμεσα από τα έθνη, όπου έχουν διασκορπισθή αιχμάλωτοι, και θα τους συγκεντρώσω από όλους τους ολόγυρα λαούς, θα τους οδηγήσω και θα τους επαναφέρω εις την χώραν του Ισραήλ. | 21 Θὰ τοὺς εἰπῇς δὲ τὰ ἑξῆς: Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ ἐξουσιαστὴς τοῦ παντός: Ἰδοὺ Ἐγὼ παίρνω πλέον ὅλους τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἰσραὴλ μέσα ἀπὸ τὰ ἔθνη εἰς τὰ ὁποῖα εἶχαν συρθῆ αἰχμάλωτοι· θὰ τοὺς μαζεύσω ἀπὸ ὅλα τὰ γύρω μέρη καὶ θὰ τοὺς φέρω μέσα εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ. |
| 22 καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς ἔθνος ἓν ἐν τῇ γῇ μου καὶ ἐν τοῖς ὄρεσιν ᾿Ισραήλ, καὶ ἄρχων εἷς ἔσται αὐτῶν, καὶ οὐκ ἔσονται ἔτι εἰς δύο ἔθνη, οὐδὲ μὴ διαιρεθῶσιν οὐκέτι εἰς δύο βασιλείας, | 22 Θα καταστήσω και θα αναδείξω αυτούς εν έθνος, εις όλην την περιοχήν μου και εις τα όρη του Ισραήλ, και ένας άρχων θα είναι επάνω εις αυτούς. Δεν θα υπάρχουν πλέον δύο έθνη και ποτέ πλέον δεν θα διαιρεθούν εις δύο βασίλεια. | 22 Θὰ τοὺς δώσω δὲ νεῦσιν καὶ χάριν ὥστε νὰ γίνουν ἕνα ἔθνος εἰς τὴν χώραν μου καὶ εἰς τὰ ὅρη τοῦ Ἰσραήλ.Ἕνας δὲ θὰ εἶναι ὁ ἄρχων εἰς αὐτούς, καὶ δὲν θὰ εἶναι πλέον δύο ἔθνη, οὔτε θὰ διαιρεθοῦν ἄλλοτε εἰς δύο βασίλεια. |
| 23 ἵνα μὴ μιαίνωνται ἔτι ἐν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν. καὶ ρύσομαι αὐτοὺς ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν, ὧν ἡμάρτοσαν ἐν αὐταῖς, καὶ καθαριῶ αὐτούς, καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαόν, καὶ ἐγὼ Κύριος ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεόν. | 23 Δεν θα μολυνθούν πλέον με τα είδωλά των. Εγώ δε θα τους απαλλάξω από όλας τας ανομίας των, τας οποίας διέπραξαν, και θα τους καθαρίσω και θα είναι πλέον λαός μου, εγώ δε θα είμαι εις αυτούς ο Θεός των. | 23 Θὰ προσέχουν δὲ νὰ μὴ μολύνωνται εἰς τὸ ἑξῆς μὲ τὰ εἴδωλα ποὺ ἐλάτρευσαν προηγουμένως.Θὰ τοὺς συγχωρήσω ὅλας τὰς παρανομίας ποὺ διέπραξαν καὶ ἡμάρτησαν ἐνώπιόν μου καὶ θὰ τοὺς ἑξαγνίσω.Ἔτσι θὰ εἶναι αὐτοὶ δι’ Ἐμὲ ὁ λαός μου καὶ Ἐγώ, ὁ Κύριος τοῦ παντός, θὰ εἶμαι δι’ αὐτοὺς ὁ Θεός των. |
| 24 καὶ ὁ δοῦλός μου Δαυὶδ ἄρχων ἐν μέσῳ αὐτῶν ἔσται ποιμὴν εἷς πάντων· ὅτι ἐν τοῖς προστάγμασί μου πορεύσονται καὶ τὰ κρίματά μου φυλάξονται καὶ ποιήσουσιν αὐτά. | 24 Ο δούλός μου ο Δαυΐδ θα είναι ο άρχων ανάμεσα αυτών. Ενας δε ποιμήν θα υπάρχη δι' όλους. Θα πορεύωνται σύμφωνά με τας εντολάς μου και θα τηρούν τα προστάγματά μου και θα τα εφαρμόζουν. | 24 Ὁ δὲ δοῦλος μου, ὁ νέος Δαβίδ, θὰ εἶναι ἄρχων ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ θὰ εἶναι ἕνας ποιμὴν ὅλων.Θὰ ἔχουν αὐτὴν τὴν εὐλογίαν τῆς ἑνότητος, διότι θὰ συμπεριφέρωνται πλέον συμφώνως πρὸς τὰ προοτάγματά μου καὶ θὰ τηροῦν τὰς ἐντολάς μου καὶ θὰ τὰς ἐφαρμόζουν. |
| 25 καὶ κατοικήσουσιν ἐπὶ τῆς γῆς αὐτῶν, ἣν ἐγὼ δέδωκα τῷ δούλῳ μου ᾿Ιακώβ, οὗ κατῴκησαν ἐκεῖ οἱ πατέρες αὐτῶν· καὶ κατοικήσουσιν ἐπ' αὐτῆς αὐτοί, καὶ Δαυὶδ ὁ δοῦλός μου ἄρχων αὐτῶν ἔσται εἰς τὸν αἰῶνα. | 25 Ασφαλείς δε και ειρηνικοί θα κατοικήσουν εις την χώραν των, την οποίαν εγώ έχω δώσει στον δούλον μου τον Ιακώβ, όπου κατώκήσαν οι προπάτορες των. Αυτοί θα κατοικήσουν εις την γην της Επαγγελίας και ο Δαυίδ, ο δούλός μου, θα είναι βασιλεύς αυτών αιωνίως. | 25 Θὰ κατοικήσουν δὲ εἰς τὴν χώραν των, τὴν ὁποῖον Ἐγὼ ἔχω δώσει εἰς τὸν δοῦλον μου Ἰακώβ, ἐκεῖ ὅπου εἶχαν κατοικήσει οἱ πατέρες των.Θὰ ἐγκατασταθοῦν αὐτοὶ εἰς αὐτὴν καὶ ὁ νέος Δαβίδ, ὁ δοῦλός μου, θὰ εἶναι ἄρχων αὐτῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. |
| 26 καὶ διαθήσομαι αὐτοῖς διαθήκην εἰρήνης, διαθήκη αἰωνία ἔσται μετ' αὐτῶν· καὶ θήσω τὰ ἅγιά μου ἐν μέσῳ αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα. | 26 Θα συνάψω νέον διαθήκην ειρήνης με αυτούς. Η διαθήκη μου αυτή θα είναι αιωνία και θα θέσω τα άγιά μου εν μέσω αυτών στον αιώνα. | 26 Θὰ συνάψω μαζί των καὶ συμφωνίαν εἰρήνης· αὐτὴ ἡ συμφωνία θὰ εἶναι Διαθήκη αἰώνιος μὲ αὐτούς.Θὰ βάλω δὲ εἰς αὐτοὺς καὶ τὰ ἅγια σκηνώματά μου, διὰ νὰ ὑπάρχουν ἀνάμεσά των αἰωνίως. |
| 27 καὶ ἔσται ἡ κατασκήνωσίς μου ἐν αὐτοῖς, καὶ ἔσομαι αὐτοῖς Θεός, καὶ αὐτοί μου ἔσονται λαός. | 27 Η κατοικία μου θα είναι εν μέσω αυτών και θα είμαι εις αυτούς Θεός και αυτοί θα είναι λαός μου. | 27 Θὰ κατασκηνώσω ἐπίσης καὶ θὰ ἐγκατασταθῶ ἀνάμεσά των καὶ θὰ εἶμαι δι’ αὐτοὺς ὁ Θεός των καὶ αὐτοὶ θὰ εἶναι δι’ Ἐμὲ ὁ λαός μου. |
| 28 καὶ γνώσονται τὰ ἔθνη ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ ἁγιάζων αὐτοὺς ἐν τῷ εἶναι τὰ ἅγιά μου ἐν μέσῳ αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα. | 28 Και θα μάθουν τα ειδωλολατρικά έθνη, ότι εγώ είμαι ο Κυρτος, ο οποίος αγιάζω τους Ισραηλίτας με το να είναι τα άγιά μου, ο ναός και το θυσιαστήριον, εν μέσω αυτών εις όλους τους αιώνας”. | 28 Ἔτσι θὰ γνωρίσουν τὰ ἔθνη ὅτι Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος τῶν πάντων.Ἐγώ, ποὺ ἁγιάζω καὶ ξεχωρίζω τὸν λαόν μου μὲ τὸ νὰ ὑπάρχουν αἰωνίως ἀνάμεσά των τὰ ἅγια σκεύη καὶ σκηνώματά μου. |
