| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ εἰσήγαγέ με ἐπὶ τὰ πρόθυρα τοῦ οἴκου, καὶ ἰδοὺ ὕδωρ ἐξεπορεύετο ὑποκάτωθεν τοῦ αἰθρίου κατὰ ἀνατολάς, ὅτι τὸ πρόσωπον τοῦ οἴκου ἔβλεπε κατὰ ἀνατολάς, καὶ τὸ ὕδωρ κατέβαινεν ἀπὸ τοῦ κλίτους τοῦ δεξιοῦ ἀπὸ νότου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. | 1 Ο ανήρ, ο οποίος με οδηγούσε, με έφερεν έπειτα εις την είσοδον του οίκου του Θεού. Και ιδού, ύδωρ επήγαζεν από το κάτω μέρος του υπαιθρίου τμήματος της εισόδου, του προς ανατολάς· η είσοδος του ναού ευρίσκετο προς ανατολάς. Το ύδωρ αυτό κατήρχετο δεξιά και νοτίως από το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων. | 1 Μὲ ὡδήγησε κατόπιν ὁ ἄνδρας ἐκεῖνος πρὸς τὴν ἐσωτερικὴν αὐλὴν εἰς τὰ πρόθυρα τοῦ Ναοῦ.Καὶ βλέπω ξαφνικὰ ἐκεῖ νὰ πηγάζῃ νερὸ κάτω ἀπὸ τὸ κατώφλι ποὺ ἦταν ἔξω ἀπὸ τὸν Ναὸν πρὸς ἀνατολάς, διότι ἡ πρόσοψις τοῦ Ναοῦ ἦτο πρὸς ἀνατολάς· καὶ τὸ νερὸ αὐτὸ κατέβαινεν ἀπὸ τὴν δεξιὰν πλευρὰν νοτίως τοῦ Ναοῦ πρὸς τὸ Θυσιαστήριον. |
| 2 καὶ ἐξήγαγέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῆς πρὸς βορρᾶν καὶ περιήγαγέ με τὴν ὁδὸν ἔξωθεν πρὸς τὴν πύλην τῆς αὐλῆς τῆς βλεπούσης κατὰ ἀνατολάς, καὶ ἰδοὺ τὸ ὕδωρ κατεφέρετο ἀπὸ τοῦ κλίτους τοῦ δεξιοῦ. | 2 Επειτα ο οδηγός μου με έβγαλεν από την οδόν, η οποία διέρχεται από την προς βορράν εσωτερικήν πύλην, και με περιέφερεν στο εξωτερικόν του οικοοομήματος έως εις την εξωτερικήν ανατολικήν πύλην. Και ιδού το νερό κατήρχετο από την δεξιάν πλευράν, νοτίως δηλαδή του ναού. | 2 Μὲ ἔβγαλε δὲ ὁ ξεναγός μου ἀπὸ τὴν εἴσοδον τῆς πύλης ποὺ ἦτo πρὸς βορρᾶν καὶ μὲ περιέφερεν ἐξωτερικῶς πρὸς τὴν πύλην τῆς ἐξωτερικῆς αὐλῆς ποὺ ἔβλεπε πρὸς ἀνατολάς.Καὶ εἶδα πάλιν τὸ νερὸ νὰ βγαίνῃ καὶ νὰ κυλᾷ ἀπὸ τὴν δεξιὰν πλευρὰν τῆς ἐξωτερικῆς αὐλῆς. |
| 3 καθὼς ἔξοδος ἀνδρὸς ἐξεναντίας, καὶ μέτρον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ διεμέτρησε χιλίους ἐν τῷ μέτρῳ, καὶ διῆλθεν ἐν τῷ ὕδατι ὕδωρ ἀφέσεως· | 3 Ο οδηγός μου επροχώρησεν απέναντί μου και με το μέτρον, το οποίον εκρατούσε εις τα χέρια του, εμέτρησε την ροήν του ποταμού, χιλίους πήχεις, βαδίζων μέσα στο ύδωρ. Διότι το ύδωρ τούτο ήτο αβαθές και επέτρεπε την διάβασιν. | 3 Εἶδα τότε τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον νὰ βγαίνῃ ἀπέναντι καὶ νὰ κρατῇ εἰς τὸ χέρι του ἕνα μέτρον.Καὶ ἀφοῦ ἐμέτρησε μίαν ἀπόστασιν χιλίων πήχεων μὲ τὸ μέτρον ἐκεῖνο, διεπέρασε μέσα ἀπὸ τὸ νερὸ μὲ εὐκολίαν, διότι ἦτο πολὺ χαμηλὴ ἡ στάθμη του. |
| 4 καὶ διεμέτρησε χιλίους, καὶ διῆλθεν ἐν τῷ ὕδατι ὕδωρ ἕως τῶν μηρῶν· καὶ διεμέτρησε χιλίους, καὶ διῆλθεν ὕδωρ ἕως ὀσφύος· | 4 Εμέτρησεν έπειτα άλλους χιλίους πήχεις και εβάδισε μέσα στο νερό μέχρι του ύψους των μηρών. Επειτα εμέτρησεν αλλά χίλια μέτρα και εδαδισε μέσα στο νερό έως την μέσην. | 4 Ἐμέτρησε κατόπιν ἄλλους χιλίους πήχεις, καὶ διεπέρασε μέσα ἀπὸ τὸ νερό, τὸ ὁποῖον ὅμως τώρα εἶχεν ὑψώθη ἕως τὸ ὕψος τῶν μηρῶν του.Ἐμέτρησεν ἔπειτα ἄλλους χιλίους πήχεις, καὶ τὸ νερὸ ἔφθανε μέχρι τὴν μέσην του, καθὼς ἐπερνοῦσε μέσα ἀπὸ αὐτό. |
| 5 καὶ διεμέτρησε χιλίους, καὶ οὐκ ἠδύνατο διελθεῖν, ὅτι ἐξύβριζε τὸ ὕδωρ ὡς ροῖζος χειμάρρου, ὃν οὐ διαβήσονται. | 5 Εμέτρησε και άλλους χιλίους πήχεις και δεν ημπορούσε πλέον να διέλθη δια μέσου του ύδατος του ποταμού, διότι το νερο εβούϊζεν ωσάν ορμητικός χείμαρρος, τον οποίον δεν ημπορεί κανείς να διαβή. | 5 Ἐμέτρησε διὰ τετάρτην φορὰν ἄλλους χιλίους πήχεις, ἀλλὰ δὲν ἠμποροῦσε πλέον νὰ περάσῃ μέσα ἀπὸ τὸ νερό, διότι ἦτο βαθὺ καὶ ὁρμητικόν· κατέβαινε μὲ θόρυβον ὡσὰν χείμαρρος φουσκωμένος, ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ περάσῃ μέσα ἀπὸ αὐτὸν κανείς. |
| 6 καὶ εἶπε πρός με· ἑώρακας, υἱὲ ἀνθρώπου; καὶ ἤγαγέ με καὶ ἐπέστρεψέ με ἐπὶ τὸ χεῖλος τοῦ ποταμοῦ. | 6 Και ο οδηγός μου είπε· “είδες, υιέ ανθρώπου;” Επειτά με επανέφερεν εις την όχθην του ποταμού. | 6 Μοῦ εἶπε δὲ ὁ ἄνδρας ἐκεῖνος: Εἶδες τὸ νερό, ἄνθρωπε; Μὲ ἐπῆρε κατόπιν καὶ μὲ ἔστρεψε πρὸς τὴν ὄχθην τοῦ ποταμοῦ, ποὺ εἶχε σχηματισθῆ ἀπὸ τὸ νερὸ ἐκεῖνο. |
| 7 ἐν τῇ ἐπιστροφῇ μου καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τοῦ χείλους τοῦ ποταμοῦ δένδρα πολλὰ σφόδρα ἔνθεν καὶ ἔνθεν. | 7 Κατά την επιστροφήν μου είδα, ότι εις τας όχθας του ποταμού, εντεύθεν και εντεύθεν υπήρχον πολλά δένδρα. | 7 Μόλις δὲ ἔστρεψα τὰ μάτια μου πρὸς τὴν ὄχθην τοῦ ποταμοῦ, βλέπω νὰ ὑπάρχουν ἐκεῖ, εἰς τὴν ἀριστερὰν καὶ εἰς τὴν δεξιὰν ὄχθην, πάρα πολλὰ δένδρα. |
| 8 καὶ εἶπε πρός με· τὸ ὕδωρ τοῦτο τὸ ἐκπορευόμενον εἰς τὴν Γαλιλαίαν τὴν πρὸς ἀνατολὰς καὶ κατέβαινεν ἐπὶ τὴν ᾿Αραβίαν καὶ ἤρχετο ἕως ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἐπὶ τὸ ὕδωρ τῆς διεκβολῆς, καὶ ὑγιάσει τὰ ὕδατα. | 8 Ο Οδηγός μου είπε· “το νερό τούτο θα ρεύση προς την Γαλιλαίαν, έπειτα εις την προς ανατολάς περιοχήν. Θα στραφή κατόπιν προς την Αραβίαν και δια μέσου της κοιλάδος του Ιορδάνου θα κατευθυνθή έως την Νεκράν Θαλασσαν. Εκεί δέ που θα εκβάλλη ο ποταμός, θα καταστήση υγιή τα ύδατα της. | 8 Μοῦ εἶπε δὲ ὁ ξεναγός μου: Τὸ νερὸ αὐτό, ποὺ κατεβαίνει πρὸς τὴν Γαλιλαίαν, ἡ ὁποία εὑρίσκεται πρὸς ἀνατολάς, καὶ προχωρεῖ κάτω πρὸς τὴν Ἀραβίαν καὶ κυλᾷ ἕως τὴν Νεκρὰν θάλασσαν, ἐκεῖ ὅπου ἐκβάλλει καὶ ὁ ποταμὸς Ἰορδάνης, θὰ θεραπεύσῃ καὶ θὰ ἐξυγιάνῃ τὰ νερὰ τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης. |
| 9 καὶ ἔσται πᾶσα ψυχὴ τῶν ζῴων τῶν ἐκζεόντων ἐπὶ πάντα, ἐφ᾿ ἃ ἂν ἐπέλθῃ ἐκεῖ ὁ ποταμός, ζήσεται. καὶ ἔσται ἐκεῖ ἰχθὺς πολὺς σφόδρα, ὅτι ἥκει ἐκεῖ τὸ ὕδωρ τοῦτο, καὶ ὑγιάσει καὶ ζήσεται· πᾶν ἐφ᾿ ὃ ἂν ἔλθῃ ὁ ποταμὸς ἐκεῖ, ζήσεται. | 9 Ολαι δε αι ζωνταναί υπάρξεις της περιοχής εκείνης, που προηγουμένως λόγω της ξηρασίας απέθνησκον, όταν θα απλωθή εκεί ο ποταμός, θα αναζωογονηθούν, και ως εκ των γλυκέων υδάτων του ποταμού πλήθη ιχθύων θα αναπτυχθούν, διότι εκεί θα έχη απλωθή το υγιές τούτο ύδωρ και θα εξυγιάνη και θα αναζωογονήση τα πάντα. Καθε περιοχή, όπου θα απλωθή ο ποταμός, θα γεμίση από ζωήν. | 9 Καὶ πλέον παντοῦ ὅπου φθάσῃ τὸ νερὸ αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ θὰ ζωογονηθοῦν ὅλοι οἱ ζωντανοὶ ὀργανισμοί, ποὺ ἔβραζαν καὶ ἐκαίοντο ἕως τώρα λόγῳ ἐλλείψεως ὑγιοῦς ὕδατος.Θὰ γεμίσῃ μάλιστα ὁ τόπος ἐκεῖνος μὲ πολλὰ ψάρια, διότι ἔφθασεν ἐκεῖ τὸ ζωογόνον καὶ θεραπευτικὸν αὐτὸ νερό.Κάθε τι ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον θὰ πέσῃ αὐτὸ τὸ νερό, θὰ ζωογονηθῇ, θὰ ἀρχίσῃ νέαν ζωήν. |
| 10 καὶ στήσονται ἐκεῖ ἁλιεῖς ἀπὸ Αἰνγαδεὶν ἕως ᾿Εναγαλείμ· ψυγμὸς σαγηνῶν ἔσται, καθ᾿ ἑαυτὴν ἔσται, καὶ οἱ ἰχθύες αὐτῆς ὡς οἱ ἰχθύες τῆς θαλάσσης τῆς μεγάλης, πλῆθος πολὺ σφόδρα. | 10 Θα εγκαθίσταντα εκεί πολυάριθμοι αλιείς από Αινγαδείν έως Εναγαλείμ. Εκεί θα στεγνώνουν τα πολλά δίκτυά των καθ' όλην την απέραντον όχθην οι αλιείς, οι δε ιχθύες της υδατίνης αυτής περιοχής θα είναι από απόψεως μεγέθους και γεύσεως ωσάν της Μεσογείου Θαλάσσης, αναρίθμητα πλήθη. | 10 Θὰ ἐγκατασταθοῦν δὲ ἐκεῖ, ἀπὸ τὴν Αἰνγαδεὶν ἕως τὴν Ἐναγαλείμ, ψαράδες διὰ νὰ ψαρεύουν συνεχῶς.Θὰ ἀπλώνουν εὐχαριστημένοι τὰ δίκτυα των διαρκῶς εἰς αὐτὴν τὴν θάλασσαν, ὅπου θὰ ἔχουν πλουσίαν ἁλιείαν.Τὰ ψάρια της θὰ εἶναι πάρα πολλὰ καὶ καλά, ὡσὰν τὰ ψάρια τῆς μεγάλης Μεσογείου θαλάσσης. |
| 11 καὶ ἐν τῇ διεκβολῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ ἐπιστροφῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ ὑπεράρσει αὐτοῦ οὐ μὴ ὑγιάσωσιν· εἰς ἅλας δέδονται. | 11 Κατόπιν ο ποταμός θα εκβάλλη εις την Νεκράν Θαλασσαν, θα κάμη δίνας, θα υψωθούν υπερβολικά τα νερά του, τα οποία θα παύσουν εκεί να είναι ζωογόνα, καθώς θα χύνωνται εις της Νεκράς Θαλάσσης τα ύδατα, διότι έχουν αυτά προορισθή να είναι πυκνότατα εις αλάτι. | 11 Εἰς τὸ σημεῖον ὅμως τῆς ἐκβολῆς τοῦ ποταμοῦ, δηλαδὴ ἐκεῖ ὅπου θὰ εὑρίσκῃ κάποιαν ἀντίστασιν τὸ νερὸ καὶ θὰ συστρέφεται καὶ θὰ ὑπερυψώνεται, δὲν θὰ ἐξυγιαίνουν τὰ νερά του τὴν περιοχήν.Θὰ χρησιμεύουν μόνον διὰ νὰ παράγεται ἁλάτι. |
| 12 καὶ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ ἀναβήσεται, ἐπὶ τοῦ χείλους αὐτοῦ ἔνθεν καὶ ἔνθεν πᾶν ξύλον βρώσιμον, οὐ μὴ παλαιωθῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ ἐκλείπῃ ὁ καρπὸς αὐτοῦ· τῆς καινότητος αὐτοῦ πρωτοβολήσει, διότι τὰ ὕδατα αὐτῶν ἐκ τῶν ἁγίων ταῦτα ἐκπορεύεται, καὶ ἔσται ὁ καρπὸς αὐτῶν εἰς βρῶσιν καὶ ἀνάβασις αὐτῶν εἰς ὑγίειαν. | 12 Εις τας όχθας του ποταμού, εις την μίαν και εις την άλλην πλευράν, θα υπάρχουν όλα τα καρποφόρα δένδρα. Κανένα δε από αυτά δεν θα γηράση, ούτε και θα παύσουν να φέρουν καρπούς. Εκεί τα δένδρα θα πετάξουν ζωηρά τα πρώτα των βλαστάρια και θα μείνουν πάντοτε νέα και ο πρώτος καρπός των θα ανανεώνεται συνεχώς, διότι τα ύδατα, από τα οποία θα ποτίζωνται, πηγάζουν από τα άγια, και ο καρπός των δένδρων αυτών θα είναι προς διατροφήν, τα δε φύλλα των θα παρέχουν θεραπείαν και υγείαν”. | 12 Εἰς τὸ ποτάμι αὐτό, εἰς τὴν μίαν καὶ εἰς τὴν ἄλλην ὄχθην του, θὰ ὑψωθοῦν κάθε εἴδους καρποφόρα δένδρα.Κανένα δένδρον ποὺ εἶναι δίπλα εἰς αὐτὸ τὸ ποτάμι δὲν θὰ γηράσῃ καὶ δὲν θὰ παύσῃ νὰ καρποφορῇ.Θὰ ἀνανεώνεται καὶ θὰ καρποφρῇ διαρκῶς ὡς νέον, διότι τὰ νερὰ ποὺ τὸ διαποτίζουν πηγάζουν ἀπὸ τὸν ἅγιον χῶρον τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ.Ὁ καρπὸς δὲ τῶν δένδρων αὐτῶν θὰ παρέχῃ τροφὴν καὶ τὸ φουντωτὸν φύλλωμά των θὰ θεραπεύῃ καὶ θὰ χαρίζῃ ὑγείαν. |
| 13 Τάδε λέγει Κύριος Θεός· ταῦτα τὰ ὅρια κατακληρονομήσετε τῆς γῆς, ταῖς δώδεκα φυλαῖς τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ πρόσθεσις σχοινίσματος. | 13 Αυτά λέγει Κυριος ο Θεός· “αυτά είναι τα όρια της χώρας, την οποίαν δια κλήρου θα διανείμετε εις τας δώδεκα φυλάς των Ισραηλιτών. Θα προσθέσετε όμως διπλήν μερίδα στο μερίδιον του Ιωσήφ. | 13 Αὐτὰ λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ Θεός: Αὐτὰ εἶναι τὰ ὅρια τῆς χώρας, ποὺ θὰ δώσετε ὡς κληρονομίαν εἰς τὰς δώδεκα φυλὰς τῶν ἀπογόνων τὸν Ἰσραήλ· κάθε μερίδιον γῆς, μετρημένον ἀκριβῶς, θὰ προστίθεται εἰς τὸ ἄλλο. |
| 14 καὶ κατακληρονομήσετε αὐτὴν ἕκαστος καθὼς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, εἰς ἣν ᾖρα τὴν χεῖρά μου τοῦ δοῦναι αὐτὴν τοῖς πατράσιν αὐτῶν, καὶ πεσεῖται ἡ γῆ αὕτη ὑμῖν ἐν κληρονομίᾳ. | 14 Καθένας από σας θα κληρονομήση ίσην έκτασιν και θα έχη τα αυτά δικαιώματα εις την χώραν αυτήν, δια την οποίαν εγώ ύψωσα το χέρι μου και έδωσα όρκον στους προγόνους σας, Η χώρα αυτή θα περιέλθη εις σας ως κληρονομία. | 14 Ἔτσι ὅλοι οἰ ἀδελφοὶ θὰ ἀποκτήσουν ὡς κληρονομίαν ἴδια τμήματα τῆς χώρας, πρὸς τὴν ὁποίαν ὕψωσα τὸ χέρι μου ὡς ὅρκον καὶ ὑπεσχέθην ὅτι θὰ τὴν δώσω εἰς τοὺς πατέρας των.Καὶ θὰ γίνῃ πλέον ἡ χώρα αὐτὴ κληρονομικὴ ἰδιοκτησία σας. |
| 15 καὶ ταῦτα τὰ ὅρια τῆς γῆς τῆς πρὸς βορρᾶν· ἀπὸ θαλάσσης τῆς μεγάλης τῆς καταβαινούσης καὶ περισχιζούσης τῆς εἰσόδου ᾿Ημὰθ Σεδαδά, | 15 Αυτά δε είναι τα όριο της χώρας προς βορράν. Από την Μεσόγειον Θαλασσαν θα παρέτε τον δρόμον που κατεβαίνει και διασχίζει την Ημάθ έως Σεδαδά. | 15 Αὐτὰ δὲ θὰ εἶναι τὰ πρὸς βυρρὰν σύνορα τῆς χώρας αὐτῆς: Θὰ ξεκινὰ ἡ νοητὴ γραμμὴ ἀπὸ τὴν μεγάλην θάλασσαν « Μεσόγειον» καὶ θὰ κατεβαίνῃ καὶ θὰ διασχίζῃ τὴν εἴσοδον Ἠμὰθ Σεδαδά. |
| 16 Βηρωθὰ Σεβραὶμ ῾Ηλιὰμ ἀναμέσον ὁρίων Δαμασκοῦ καὶ ἀναμέσον ὁρίων ᾿Ημάθ, αὐλὴ τοῦ Σαυνάν, αἵ εἰσιν ἐπάνω τῶν ὁρίων Αὐρανίτιδος. | 16 Βηρωθά, Σεβραίμ, Ηλιάμ, πόλεις αι οποίαι ευρίσκονται μεταξύ των ορίων της Δαμασκού και τη Ημάθ, τοποθεσίαν του Σαυνάν, η οποία είναι επάνω από τα σύνορα της Αυρανίτιδος. | 16 Θὰ προχωρῇ κατόπιν πρὸς τὰς περιοχὰς Βηρωθά, Σεβραίμ, Ἡλιάμ, ποὺ εὑρίσκονται μεταξὺ τῶν ὁρίων τῆς Δαμασκοῦ καὶ τῶν ὁρίων τῆς Ἠμὰθ καὶ πρὸς τὴν περιοχὴν Σαυνάν.Ὅλα αὐτὰ εὑρίσκονται ἐπάνω ἀπὸ τὰ σύνορα τῆς Αὐρανιτιδος, δηλαδὴ τῆς Βασάν. |
| 17 ταῦτα τὰ ὅρια ἀπὸ τῆς θαλάσσης ἀπὸ τῆς αὐλῆς τοῦ Αἰνάν, ὅρια Δαμασκοῦ καὶ τὰ πρὸς βορρᾶν. | 17 Προς βορραν δε από της Μεσογείου Θαλάσσης, αυτά είναι τα σύνορα από την τοποθεσίαν Αινάν, τα σύνορα της Δαμασκού και τα προς βορράν αυτών. | 17 Αὐτὰ εἶναι τὰ βόρεια σύνορα, ποὺ ἀρχίζουν ἀπὸ τὴν Μεσόγειον θάλασσαν καὶ προχωροῦν πρὸς τὴν περιοχὴν τοῦ Αἰνάν, πρὸς τὰ ὅρια τῆς Δαμασκοῦ καὶ πρὸς βορρᾶν. |
| 18 καὶ τὰ πρὸς ἀνατολὰς ἀναμέσον τῆς Αὐρανίτιδος καὶ ἀναμέσον Δαμασκοῦ καὶ ἀναμέσον τῆς Γαλααδίτιδος καὶ ἀναμέσον τῆς γῆς τοῦ ᾿Ισραήλ, ὁ ᾿Ιορδάνης διορίζει ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν πρὸς ἀνατολὰς Φοινικῶνος· ταῦτα τὰ πρὸς ἀνατολάς. | 18 Τα προς ανατολάς σύνορα ευρίσκονται μεταξύ των συνόρων της Αυανίτιδος και της Δαμασκού. Το όριον δέ, που διέρχεται μεταξύ Γαλαάδ και της χώρας του Ισραήλ, είναι ο Ιορδάνης που καθορίζει τα προς την Νεκράν Θάλασσαν ανατολικά όρια της χώρας μέχρι του Φοινικώνος της Ιεριχούς. Αυτά είναι τα προς ανατολάς σύνορα. | 18 Τὰ πρὸς ἀνατολὰς σύνορα εὑρίσκονται μεταξὺ τῆς Αὐρανίτιδος καὶ μεταξὺ τῆς Δαμασκοῦ, καθὼς καὶ μεταξὺ τῆς γῆς Γαλαὰδ καὶ μεταξὺ τῆς γῆς Ἰσραήλ.Φυσικὸν ὅριον ἀποτελεῖ ὁ Ἰορδάνης ποταμός, ποὺ κυλᾷ πρὸς τὴν Νεκρὰν θάλασσαν ἀνατολικῶς τῆς Φοινικῶνος « Ἱεριχοῦς».Αὐτὰ εἶναι τὰ ἀνατολικὰ ὅρια τῆς χώρας. |
| 19 καὶ τὰ πρὸς νότον καὶ λίβα ἀπὸ Θαιμὰν καὶ Φοινικῶνος ἕως ὕδατος Μαριμὼθ Κάδης παρεκτεῖνον ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν μεγάλην· | 19 Τα προς νότον και προς δυσμάς σύνορα αρχίζουν από Θαιμάν και από τον Φοινικώνα της Ιεριχούς έως εις τα ύδατα Μαριμώθ Καδης. Επεκτείνονται δε μέχρι της Μεσογείου Θαλάσσης. | 19 Τὰ πρὸς νότον καὶ πρὸς δνσμὰς σύνορα θὰ ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν Θαιμὰν καὶ τὴν Φοινικώνα « Ἱεριχώ», θὰ προχωροῦν ἕως τὴν ὄασιν Μαριμὼθ Κάδης καὶ θὰ ἐκτείνωνται μέχρι τὴν μεγάλην θάλασσαν « Μεσόγειον». |
| 20 τοῦτο τὸ μέρος νότος καὶ λίψ. τοῦτο τὸ μέρος τῆς θαλάσσης τῆς μεγάλης· ὁρίζει ἕως κατέναντι τῆς εἰσόδου ᾿Ημάθ, ἕως εἰσόδου αὐτοῦ· ταῦτά ἐστι τὰ πρὸς θάλασσαν ᾿Ημάθ. | 20 Τα δε προς νοτιοδυτικά μέρη έχουν σύνορα προς δυσμάς την Μεσόγειον Θαλασσαν, και από του ορίου αυτού έως απέναντι της εισόδου Ημάθ. Αυτά είναι τα προς δυσμάς όρια. | 20 Τὰ δὲ δυτικὰ σύνορα, ποὺ θὰ ἀρχίζουν ἀπὸ τὸν νότον « ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς Κάδης», θὰ εἶναι ὅλη ἡ παραλία τῆς μεγάλης θαλάσσης « Μεσογείου», ἡ ὁποία θὰ φθάνῃ πρὸς βορρᾶν μέχρι τὸ σημεῖον ποὺ εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπὸ τὴν « εἴσοδον Ἠμάθ», ἀκριβῶς μέχρι τὴν εἴσοδον αὐτήν.Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ βορειοδυτικὸν ὂριον· θὰ ἐγγίζῃ τὴν θάλασσαν τῆς Ἠμάθ. |
| 21 καὶ διαμερίσετε τὴν γῆν ταύτην αὐτοῖς, ταῖς φυλαῖς τοῦ ᾿Ισραήλ. | 21 Θα διαμοιράσετε, λοιπόν, την χώραν εις τας φυλάς του Ισραήλ. | 21 Ὅλην αὐτὴν τὴν περιοχήν, ποὺ ἀνεφέρθη προηγουμένως, θὰ τὴν διαμοιράσετε εἰς αὐτοὺς ποὺ θὰ ἐπανέλθουν ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ ἐξορίαν, εἰς τὰς φυλὰς δηλαδὴ τοῦ Ἰσραήλ. |
| 22 βαλεῖτε αὐτὴν ἐν κλήρῳ ὑμῖν καὶ τοῖς προσηλύτοις τοῖς παροικοῦσιν ἐν μέσῳ ὑμῶν, οἵτινες ἐγέννησαν υἱοὺς ἐν μέσῳ ὑμῶν· καὶ ἔσονται ὑμῖν ὡς αὐτόχθονες ἐν τοῖς υἱοῖς τοῦ ᾿Ισραήλ, μεθ᾿ ὑμῶν φάγονται ἐν κληρονομίᾳ ἐν μέσῳ τῶν φυλῶν τοῦ ᾿Ισραήλ· | 22 Δια την διανομήν της θα ρίψετε κλήρους δια τους εαυτούς σας και δια τους ξένους, οι οποίοι κατοικούν μεταξύ σας και έχουν αποκτήσει οικογενείας. Αυτοί θα είναι όπως και οι εντόπιοι, ίσοι με τους άλλους Ισραηλίτας, μαζή με τους οποίους θα φάγουν τους καρπούς της χώρας κληρονομούντες και αυτοί το αναλογούν μερίδιον μεταξύ των φυλών του Ισραήλ. | 22 Ἡ διανομὴ θὰ γίνῃ μὲ κλῆρον « διὰ νὰ μὴ παραπονεθῇ κανείς», θὰ συμπεριλάβετε ὅμως εἰς τοὺς κλήρους καὶ τοὺς προσήλυτους, τοὺς ξένους ποὺ εἶναι ἐγκατεστημένοι ἀνάμεσά σας καὶ ἀπέκτησαν υἱούς, ἐνῷ ἐζοῦσαν μαζί σας.Οἱ ξένοι αὐτοὶ θὰ εἶναι διὰ σᾶς ὅπως οἱ ἐντόπιοι, ὅπως δηλαδὴ ὅλοι οἰ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραήλ.Μαζί σας θὰ τρώγουν καὶ θὰ ἀπολαμβάνουν τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς, ποὺ θὰ κληρονομήσουν μεταξὺ τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ. |
| 23 καὶ ἔσονται ἐν φυλῇ προσηλύτων ἐν τοῖς προσηλύτοις τοῖς μετ᾿ αὐτῶν, ἐκεῖ δώσετε κληρονομίαν αὐτοῖς, λέγει Κύριος Θεός. | 23 Εις την φυλήν, εις την οποίαν ανήκουν οι ξένοι αυτοί, θα δώσετε και εις αυτούς κληρονομίαν”, λέγει Κυριος ο Θεός. | 23 Εἰς κάθε φυλήν, μέσα εἰς τὴν ὁποίαν θὰ ζοῦν αὐτοὶ οἱ ξένοι μαζὶ μὲ τοὺς Ἰσραηλίτας, θὰ δώσετε μερίδιον γῆς καὶ εἰς αὐτοὺς ἀπὸ τὸ μερίδιον τῆς φυλῆς ἐκείνης, διὰ νὰ τὸ ἔχουν ὡς κληρονομικὴν ἰδιοκτησίαν των, λέγει ὁ μόνος Κύριος καὶ Θεός. |
