Ὁ Ἰώβ, εἶναι ἕνα εἶδος δραματικοῦ ποιήματος. Εἶναι, πιθανῶς, τό ἀρχαιότερο ἀπό τά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί ἐγράφη ἀφαλῶς προτοῦ δοθῆ ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ στό Σινᾶ. Θά ἦταν ἀδύνατο, σέ μία συνομιλία πού ἐξήταζε τό ὅλο θέμα τῆς ἁμαρτίας, τῆς πρόνοιας τοῦ Θεοῦ καί τῆς σχέσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ Αὐτόν, νά παραληφθεῖ κάθε μνεία τοῦ Νόμου, ἐάν ὁ Νόμος ἦτο τότε γνωστός. Ὁ Ἰώβ ἦταν μία ἀληθινή προσωπικότης (Ἰεζεκιήλ ιδ΄ 20, Ἰακώβου ε΄ 11) καί τά ἀναφερόμενα γεγονότα εἶναι ἱστορικά. Τό βιβλίο ρίχνει ἕνα ἀξιοσημείωτο φῶς πάνω στό φιλοσοφικό πλάτος καί στή διανοητική μόρφωση τῆς πατριαρχικῆς ἐποχῆς. Τό πρόβλημα εἶναι· «Γιατί ὑποφέρει ὁ δίκαιος ;».

Τό βιβλίο χωρίζεται σέ ἑπτά μέρη:

Ι. Πρόλογος, α΄ 1-β΄ 8.
ΙΙ. Ὁ Ἰώβ καί ἡ γυναίκα του, β΄ 9, 10.
ΙΙΙ. Ὁ Ἰώβ καί οἱ τρεῖς του φίλοι, β΄ 11 – λα΄ 40.
ΙV. Ὁ Ἰώβ καί ὁ Ἐλιού, λβ΄ 1 – λζ΄ 24.
V. Ὁ Κύριος καί ὁ Ἰώβ, λη΄ 1 – μα΄ 34.
VI. Ἡ τελική ἀπάντησις τοῦ Ἰώβ, μβ΄ 1 - 6.
VII. Ὁ ἐπίλογος, μβ΄ 7 - 17.

Τά γεγονότα πού ἀναφέρονται στό βιβλίο του Ἰώβ, ξετυλίχθησαν σέ χρονική περίοδο μη ὑπερβαίνουσα τό ἕν ἔτος.