Ἡ Γένεση εἶναι τό βιβλίον τῶν ἀρχῶν. Δέν ἀναφέρει μόνο τήν ἀρχή τῶν οὐρανῶν καί τῆς γῆς, τῶν φυτῶν, τῶν ζώων καί τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς, ἀλλά καί ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων θεσμῶν καί σχέσεων. Συμβολικῶς ὁμιλεῖ γιά τήν ἀναγέννηση, τή νέα δημιουργία, τότε πού τά πάντα ἦσαν χάος καί ἐρήμωση.

Μέ τήν Γένεση ἐπίσης, ἀρχίζει προοδευτικά νά ἀποκαλύπτει ὁ Θεός τόν ἑαυτό Του. Ἡ ἀποκορύφωση αὐτῆς τῆς ἀποκαλύψεως, ἔγινε μέ τόν Χριστό. Τά τρία κυριώτερα ὀνόματα τῆς Θεότητας· Ἐλωχείμ, Ἰεοβά καί Ἀδωνάϊ, καθώς ἐπίσης τά πέντε πιό σπουδαῖα σύνθετα ὀνόματα, συναντῶνται στή Γένεση καί μάλιστα κατά προοδευτική τάξη, ἡ ὁποία δέν θά μποροῦσε νά ἀλλάξει χωρίς νά δημιουργήσει σύγχηση.

Τό πρόβλημα τῆς ἁμαρτίας, ὡς παράγοντας πού ἐπηρεάζει τήν κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου στή γῆ καί τή σχέση του μέ τόν Θεό, ὡς καί ἡ θεία λύση τοῦ προβλήματος αὐτοῦ, εὑρίσκονται ἐδῶ στήν οὐσία τους. Ἀπό τίς ὀκτώ μεγάλες συνθῆκες, οἱ ὁποῖες καθορίζουν τούς ὅρους τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς ἐν σχέσει μέ τή θεία λύτρωση, οἱ τέσσαρες, ἡ Ἐδεμική, ἡ Ἀδαμική, ἡ τοῦ Νῶε καί ἡ Ἀβρααμική Συνθήκη, βρίσκονται στό βιβλίο αὐτό. Αὐτές δέ εἶναι οἱ θεμελιώδεις Συνθῆκες, μέ τίς ὁποῖες οἱ ἄλλες τέσσαρες, ἡ Μωσαϊκή, Παλαιστινιακή, ἤ Δαβιδική καί ἡ Νέα Συνθήκη, ἀμέσως σχετίζονται, προσθέτοντας λεπτομέρειες ἤ ἀναπτύσσοντας τες.

Ἡ Γένεση εἰσέρχεται σ’ αὐτόν τοῦτον τόν σχηματισμό τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἡ ὁποία ἀναφέρει τμήματά της πάνω ἀπό ἑξήντα φορές σέ δεπαεπτά βιβλία της. Κατά κάποια βαθύτερη ἔννοια, συνεπῶς, οἱ ρίζες ὅλων τῶν ἀτοκαλύψεων πού ἀκολούθησαν βρίσκονται βαθειά φυτευμένες στή Γένεση, ὅποιος ἐπιθυμεῖ νά καταλάβη πραγματικά τίς ἀλήθειες αὐτές, θά πρέπει ἀπό ἐδῶ νά ἀρχίσει.

Ἡ Γένεση εἶναι βιβλίο μέ θεία ἔμπνευση, τό ἀπέδειξε δέ αὐτό ἡ ὁμολογία τῆς ἱστορίας καί τοῦ Χριστοῦ (Ματθαίου ιθ΄ 4-6, κδ’ 37-39, Μάρκου ι΄ 4-9, Λουκᾶ ια΄ 49 - 51, ιζ΄ 26- 29, 32, Ἰωάννου α΄ 5, ζ’ 21-23, η΄ 44, 56).

Ἡ Γένεση χωρίζεται σέ πέντε μεγάλα μέρη : Ι. Δημιουργία (α’ 1 – β΄ 25). ΙΙ. Ἡ πτῶση καί ἡ λύτρωση (γ’ 1 - 7). ΙΙΙ. Οἱ διαφορετικοί ἀπόγονοι, Κάϊν καί Σήθ, μέχρι τόν Κατακλυσμό (δ’ 8 - ζ’ 24). IV. Ὁ Κατακλυσμός μέχρι τόν Πύργο τῆς Βαβέλ (η’ 1-ια’ 9). V. Ἀπό τήν κλήση τό Ἀβραάμ, μέχρι τόν θάνατο τό Ἰωσήφ (ια’ 10-ν’ 26).

Τά γεγονότα πού ἀναφέρονται στή Γένεση, κατά τούς Ο΄ (70 μεταφραστές τοῦ κειμένου ἀπό τά ἑβραϊκά στά ἑλληνικά) καλύπτουν περίοδο 2315 ἐτῶν.