Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024
Ανατ: 06:15
Δύση: 18:46
Σελ. 20 ημ.
89-277
16ος χρόνος, 5886η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30 (Λ)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΠΕΡΙ ΤΕΚΝΩΝ. - ῾Ο ἀγαπῶν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐνδελεχήσει μάστιγας αὐτῷ, ἵνα εὐφρανθῇ ἐπ᾿ ἐσχάτῳ αὐτοῦ. 1 ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ - Εκείνος που αγαπά το παιδί του, θα το τιμωρή συχνά· τούτο δέ, δια να το μορφώση, ώστε να ευφρανθή εκείνο κατά τα γηρατεία του. 1 ΠΕΡΙ ΤΕΚΝΩΝ - Εκεῖνος ποὺ ἀγαπᾷ τὸν υἱόν του, θὰ συνεχίζῃ ἐπ’ αὐτοῦ τὰς μάστιγας καὶ τιμωρίας, διὰ νὰ ἀπολαύσῃ εὐφροσύνην καὶ χαρὰν κατὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς του.
2 ὁ παιδεύων τὸν υἱὸν αὐτοῦ ὀνήσεται ἐπ᾿ αὐτῷ καὶ ἀνὰ μέσον γνωρίμων ἐπ᾿ αὐτῷ καυχήσεται· 2 Εκείνος που διαπαιδαγωγεί ορθώς και μορφώνει το παιδί του, θα ωφεληθή από αυτό και ενώπιον γνωστών του ανθρώπων θα καυχάται δι' αυτό. 2 Ἐκεῖνος ποὺ ἀνατρέφει καὶ παιδαγωγεῖ αὐστηρῶς τὸν υἱόν του, θὰ ὠφεληθῇ ἐξ αὐτοῦ καὶ θὰ καυχηθῇ μεταξὺ τῶν γνωστῶν του δι’ αὐτόν.
3 ὁ διδάσκων τὸν υἱὸν αὐτοῦ παραζηλώσει τὸν ἐχθρὸν καὶ ἔναντι φίλων ἐπ᾿ αὐτῷ ἀγαλλιάσεται. 3 Εκείνος που διδάσκει ορθώς το παιδί του, θα κάμη τον εχθρόν του να τον ζηλοφθονήση· ενώπιον όμως των φίλων του θα ευφραίνεται δι' αυτό. 3 Αὐτὸς ποὺ διδάσκει τὸν υἱόν του, θὰ κινήσῃ τὴν ζηλοτυπίαν τοῦ ἐχθροῦ του καὶ θὰ χαίρεται καυχώμενος δι’ αὐτὸν ἐμπρὸς εἰς τοὺς φίλους του.
4 ἐτελεύτησεν αὐτοῦ ὁ πατήρ, καὶ ὡς οὐκ ἀπέθανεν· ὅμοιον γὰρ αὐτῷ κατέλιπε μετ᾿ αὐτόν. 4 Απέθανεν ο πατήρ του παιδιού αυτού, είναι ως εάν δεν απέθανε, διότι αφήκε παιδί όμοιον με τον εαυτόν του. 4 Τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἀπέθανεν ὁ πατὴρ καὶ εἶναι ὡς νὰ μὴ ἀπέθανε· διότι ὁ ἀποθανὼν πατὴρ τὸν ἀφῆκεν εἰς τὴν θέσιν του ὡς διάδοχόν του ὅμοιον πρὸς τὸν ἑαυτόν του.
5 ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ εἶδε καὶ εὐφράνθη καὶ ἐν τῇ τελευτῇ αὐτοῦ οὐκ ἐλυπήθη. 5 Ο πατέρας, ενώ ακόμα εζούσε, είδε το παιδί του να προοδεύη χάρις εις την μόρφωσιν που του έδωσε, και ευχαριστήθη δια τούτο. Οταν δε ήλθεν η ώρα του θανάτου, δεν ελυπήθη, 5 Ὁ πατὴρ τοῦ υἱοῦ τούτου κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς του εἶδεν αὐτὸν προοδεύοντα καὶ ὑπερευχαριστήθη, κατὰ δὲ τὴν ὥραν τοῦ θανάτου του δὲν ἐλυπήθη.
6 ἐναντίον ἐχθρῶν κατέλιπεν ἔκδικον καὶ τοῖς φίλοις ἀνταποδιδόντα χάριν. 6 διότι αφήκεν ένα δίκαιον τιμωρόν εναντίον των εχθρών του και ένα ευγνώμονα προς τους φίλους του, στους οποίους εκείνο θα ανταποδώση την ευεργεσίαν. 6 Δὲν ἐδοκίμασε δὲ λύπην ἀπαρηγόρητον, διότι φεύγων ἀπὸ τὴν παροῦσαν ζωὴν ἀφῆκεν ὀπίσω του υἱόν, ὁ ὁποῖος θὰ εἶναι ἐκδικητὴς κατὰ τῶν ἐχθρῶν καὶ ὁ ὁποῖος θὰ ἀνταποδίδῃ εὐγνωμοσύνην εἰς τοὺς φίλους.
7 περιψύχων υἱὸν καταδεσμεύσει τραύματα αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ πάσῃ βοῇ ταραχθήσεται σπλάγχνα αὐτοῦ. 7 Εκείνός που παραχαϊδεύει και δεν παιδαγωγεί ορθώς το παιδί του, θα το ενθαρρύνη εις εκτροπάς και έπειτα θα επιδέση τας πληγάς του. Εις κάθε κραυγήν του πονούντος παιδιού του θα ταράσσεται η πατρική του καρδία. 7 Ἐκεῖνος ποὺ θωπεύει πολὺ τὸν υἱόν του, θὰ περιδέσῃ τὰς πληγὰς καὶ τὰ τραύματά του ἐκ τῶν παρεκτροπῶν του· διὰ κάθε δὲ κατακραυγὴν κατὰ τοῦ σφάλλοντος υἱοῦ του θὰ ταράσσωνται τὰ σπλάγχνα του καὶ τὸ ἐσωτερικόν του.
8 ἵππος ἀδάμαστος ἀποβαίνει σκληρός, καὶ υἱὸς ἀνειμένος ἐκβαίνει προαλής. 8 Οπως ενας αδάμαστος ίππος γίνεται σκληροτράχηλος και επικίνδυνος, έτσι και ένα παιδί εγκαταλελειμμένον στον εαυτόν του καταντά αναιδές και επιβλαβές. 8 Ἄλογον ποὺ δὲν δαμάζεται διὰ καταλλήλου γυμνασίας, καθίσταται σκληρὸν καὶ ἄγριον, καὶ υἱὸς ποὺ ἀφήνεται ἐλεύθερος καὶ ἀσυμμάζευτος, θὰ γίνῃ δύστροπος καὶ ἀναιδής.
9 τιθήνησον τέκνον, καὶ ἐκθαμβήσει σε· σύμπαιξον αὐτῷ, καὶ λυπήσει σε. 9 Χαϊδεψε πολύ το παιδί σου, και θα καταπλαγής από την απρεπή συμπεριφοράν του. Αν παιδιαρίζης μαζή με αυτό, θα δακιμάσης κατόπιν πολλάς λύπας. 9 Περιποιήσου τρυφερῶς καὶ χάϊδεψε τὸν υἱόν σου, καὶ θὰ ἐκπλαγῇς ἀπὸ τὴν ἀνάρμοστον συμπεριφοράν του· παῖζε μαζί του, καὶ θὰ σὲ λυπήσῃ μὲ τὴν αὐθάδειάν του.
10 μὴ συγγελάσῃς αὐτῷ, ἵνα μὴ συνοδυνηθῇς, καὶ ἐπ᾿ ἐσχάτῳ γομφιάσεις τοὺς ὀδόντας σου. 10 Μη πολυγελάς μαζή με αυτό, δια να μη δοκιμάσης εξ αιτίας του πόνους και στο τέλος μουδιάσουν τα δόντια σου εξ αιτίας του. 10 Μὴ πολυγελᾷς μαζί του, διὰ νὰ μὴ δοκιμάσῃς ἐξ αὐτοῦ πόνον καὶ ὀδύνην καὶ εἰς τὸ τέλος μουδιάσουν τὰ δόντια σου ἐκ τῆς κακῆς διαγωγῆς του.
11 μὴ δῷς αὐτῷ ἐξουσία ἐν νεότητι· θλάσον τὰς πλευρὰς αὐτοῦ, ὡς ἔστι νήπιος, μήποτε σκληρυνθεὶς ἀπειθήσῃ σοι. [καὶ μὴ παρίδῃς τὰς ἀγνοίας αὐτοῦ. 11 Μη δίδης εις αυτό ελευθερίαν και δικαιώματα κατά τα χρόνια της νεότητός του και μη κάνης πως δεν βλέπεις τας αταξίας του. 11 Ἐφ' ὅσον εἶναι νέος, μὴ δίδῃς εἰς αὐτὸν ἐξουσίαν καὶ ἐλευθερίαν καὶ μὴ παραβλέπῃς τὰ ἐξ ἀπειρίας καὶ ἀγνοίας σφάλματά του.
12 κάμψον τὸν τράχηλον αὐτοῦ ἐν νεότητι]. 12 Καμψε τον τράχηλόν του κατά την νεανικήν ηλικίαν, μωλώπισέ του τα πλευρά, όταν ακόμη είναι μικρός, μήπως τυχόν και σκληρυνθή αδιαπαιδαγώγητος και δείξη προς σε απείθειαν. 12 Ἐφ' ὅσον εἶναι ἀνήλικος καὶ εἰς πολὺ μικρὰν ἡλικίαν, λύγισε τὸν τράχηλόν του συνηθίζων αὐτὸν εἰς τὸ νὰ ὑποτάσσεται, καὶ θραῦσε τὰ πλευρά του, διὰ νὰ μὴ καταστῇ, σκληρυνόμενος, ἀπειθῇς εἰς σέ.
13 παίδευσον τὸν υἱόν σου καὶ ἔργασαι ἐν αὐτῷ, ἵνα μὴ ἐν τῇ ἀσχημοσύνῃ αὐτοῦ προσκόψῃς. 13 Ανάθρεψε καλά το παιδί σου, κοπίασε δια την μόρφωσίν του, δια να μη σκοντάψης κατόπιν εις την αδιάντροπον διαγωγήν του. 13 Παιδαγώγησε τὸν υἱόν σου καὶ ἐργάσου μὲ ἐπιμέλειαν ἐπ’ αὐτοῦ, διὰ νὰ μὴ σκοντάψῃς καὶ ἀποτύχῃς εἰς τὴν ζωήν σου ἐξ αἰτίας τῆς κακῆς καὶ ἀπρεποῦς διαγωγῆς του.
14 ΠΕΡΙ ΥΓΙΕΙΑΣ. - Κρείσσων πτωχὸς ὑγιὴς καὶ ἰσχύων τῇ ἕξει ἢ πλούσιος μεμαστιγωμένος εἰς σῶμα αὐτοῦ. 14 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ. - Καλύτερος είναι ο υγιής και εύρρωστος πτωχός, παρά ο πλούσιος ο κτυπημένος με ασθενείας στο σώμα του. 14 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ - Εἶναι προτιμότερος ἕνας πτωχὸς ὑγιὴς καὶ ἰσχυρὸς εἰς τὴν κρᾶσιν, παρὰ ἕνας πλούσιος πονεμένος καὶ κτυπημένος ἀπὸ ἀσθενείας εἰς τὸ σῶμα.
15 ὑγίεια καὶ εὐεξία βέλτιον παντὸς χρυσίου, καὶ σῶμα εὔρωστον ἢ ὄλβος ἀμέτρητος. 15 Η υγεία και η ευεξία είναι καλύτεραι από όλους τους θησαυρούς· το εύρωστον δε σώμα είναι ανώτερον από αμέτρητα πλούτη. 15 Ἡ ὑγεία καὶ εὐρωστία εἶναι προτιμοτέρα ἀπὸ κάθε πλῆθος χρυσῶν νομισμάτων, καὶ σῶμα γεροδεμένον εἶναι ἀνώτερον ἀπὸ ἀμέτρητον πλοῦτον.
16 οὐκ ἔστι πλοῦτος βελτίων ὑγιείας σώματος, καὶ οὐκ ἔστιν εὐφροσύνη ὑπὲρ χαρὰν καρδίας. 16 Δεν υπάρχουν πλούτη, οσονδήποτε μεγάλα, καλύτερα από την υγείαν του σώματος· και δεν υπάρχει ανωτέρα αγαλλίασις από την χαράν της καρδίας. 16 Δὲν ὑπάρχει πλοῦτος καλύτερος ἀπὸ τὴν ὑγείαν τοῦ σώματος καὶ δὲν ὑπάρχει εὐτυχία μεγαλυτέρα ἀπὸ τὴν χαρούμενην καρδίαν.
17 κρείσσων θάνατος ὑπὲρ ζωὴν πικρὰν καὶ ἀνάπαυσις αἰῶνος ἢ ἀρρώστημα ἔμμονον. 17 Προτιμότερος είναι ο θάνατος από μίαν πικραμμένην ζωήν και η αιωνία ανάπαυσις από μίαν επίμονον και αθεράπευτον ασθένειαν. 17 Ὁ θάνατος εἶναι προτιμότερος ἀπὸ τὴν πικραμμένην ζωὴν καὶ ἡ ἐν τῷ τάφῳ αἰώνιος ἀνάπαυσις προτιμοτέρα ἀπὸ τὴν ἐπιμένουσαν καὶ ἀθεράπευτον ἀσθένειαν.
18 ἀγαθὰ ἐκκεχυμένα ἐπὶ στόματι κεκλεισμένῳ, θέματα βρωμάτων παρακείμενα ἐπὶ τάφῳ. 18 Πλούσια εύγευστα φαγητά, χυμένα εις στόμα, που το έχει κλείσει η ανορεξία, ομοιάζουν με σωρούς φαγητών, που έχουν τοποθετηθή επάνω εις τάφον. 18 Ἀγαθὰ σκορπισμένα καὶ χυμένα εἰς στόμα κλεισμένον καὶ στερούμενον ὀρέξεως ὁμοιάζουν πρὸς σωροὺς φαγητῶν τοποθετημένους ἐπὶ τάφου.
19 τί συμφέρει κάρπωσις εἰδώλῳ; οὔτε γὰρ ἔδεται οὔτε μὴ ὀσφρανθῇ· οὕτως ὁ ἐκδιωκόμενος ὑπὸ Κυρίου, 19 Τι ωφελούν φαγητά εις ένα άψυχον είδωλον; Διότι αυτό ούτε τρώγει ούτε τα οσφραίνεται. Το ίδιον συμβαίνει και με άνθρωπον, τον οποίον ο Κυριος έχει κτυπήσει με ασθένειαν. 19 Τί ὠφελεῖ προσφορὰ καρπῶν εἰς ἄψυχον ἄγαλμα; Τίποτε. Διότι οὔτε τρώγει οὔτε θὰ ὀσφρανθῇ αὐτούς. Ἔτσι καὶ ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος καταδιώκεται ἀπὸ τὸν Κύριον δι’ ἀσθενείας τινός.
20 βλέπων ἐν ὀφθαλμοῖς καὶ στενάζων ὥσπερ εὐνοῦχος περιλαμβάνων παρθένον καὶ στενάζων. 20 Βλέπει με τα μάτια του τα ωραία φαγητά και στενάζει, διότι δεν ημπορεί να τα απολαύση όπως και ένας ευνούχος εναγκαλιζόμενος παρθένον στενάζει, διότι δεν ημπορεί να την απολαύση. 20 Ἐκεῖνος ποὺ βλέπει τὰ φαγητὰ καὶ στενάζει, διότι δὲν ἠμπορεῖ νὰ φάγῃ, ὁμοιάζει πρὸς εὐνοῦχον, ὁ ὁποῖος ἐναγκαλίζεται παρθένον καὶ στενάζει, ἀδυνάτων νὰ ἀπολαύσῃ αὐτήν.
21 μὴ δῷς εἰς λύπην τὴν ψυχήν σου καὶ μὴ θλίψῃς σεαυτὸν ἐν βουλῇ σου. 21 Μη παραδώσης την ζωήν σου εις λύπας και μη εγκαταλείψης τον εαυτόν σου εις μαύρας και απαισιοδόξους σκέψεις. 21 Μὴ παραδώσῃς τὴν ζωήν σου εἰς λύπην καὶ μὴ θλίψῃς τὸν ἑαυτόν σου μὲ ἀγωνιώδεις σκέψεις καὶ ἀποφάσεις.
22 εὐφροσύνη καρδίας ζωὴ ἀνθρώπου, καὶ ἀγαλλίαμα ἀνδρὸς μακροημέρευσις. 22 Η άδολος χαρά της καρδιάς είναι ζωή του ανθρώπου και η αγαλλίασις είναι μακροημέρευσις. 22 Ἡ χαρὰ καὶ εὐφροσύνη τῆς καρδίας εἶναι ζωὴ διὰ τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἡ ἀγαλλίασις τοῦ ἀνθρώπου τοῦ φέρνει μακροημέρευσιν.
23 ἀγάπα τὴν ψυχήν σου καὶ παρακάλει τὴν καρδίαν σου καὶ λύπην μακρὰν ἀπόστησον ἀπὸ σοῦ· πολλοὺς γὰρ ἀπώλεσεν ἡ λύπη, καὶ οὐκ ἔστιν ὠφέλεια ἐν αὐτῇ. 23 Να αγαπάς την ζωήν σου, να παρηγορής την καρδίαν σου και να διώχνης μακρυά από σε την λύπην, διότι η λύπη πολλούς έχει καταστρέψει· καμμία δε ωφέλεια δεν υπάρχει εις αυτήν. 23 Ἀγάπα τὴν ζωήν σου καὶ παρηγόρει τὴν καρδίαν σου καὶ διῶχνε μακρὰν ἀπὸ σὲ τὴν λύπην· διότι ἡ λύπη ἐθανάτωσε πολλούς, καὶ οὐδεμία ὠφέλεια ὑπάρχει εἰς αὐτήν.
24 ζῆλος καὶ θυμὸς ἐλαττοῦσιν ἡμέρας, καὶ πρὸ καιροῦ γῆρας ἄγει μέριμνα. 24 Η ζηλοφθονία και ο θυμός ολιγοστεύουν τας ημέρας της ζωής και η βασανιστική μέριμνα του βίου φέρει πρόωρα το γήρας. 24 Ὁ φθόνος καὶ ὁ θυμὸς ὀλιγοστεύουν τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μας· ἡ δὲ ἀγωνιώδης φροντὶς ὁδηγεῖ εἰς παράκαιρον καὶ πρόωρον γῆρας.
25 λαμπρὰ καρδία καὶ ἀγαθὴ ἐπὶ ἐδέσμασι τῶν βρωμάτων αὐτῆς ἐπιμελήσεται. 25 Ο καλόκαρδος και αγαθός άνθρωπος φροντίζει δια τα φαγητά του και τα απολαμβάνει. 25 Ἄνθρωπος μὲ χαρούμενην καὶ ἀγαθὴν καρδίαν, θὰ ἐπιμεληθῇ καὶ διὰ τὰ φαγητὰ τῆς διατροφῆς του.