| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΧΑΡΙΝ διαφόρου πολλοὶ ἥμαρτον, καὶ ὁ ζητῶν πληθῦναι ἀποστρέψει ὀφθαλμόν. | 1 Πολλοί αμαρτάνουν ένεκα υλικού κέρδους· και ο πλεονέκτης, ο επιζητών να αυξήση τα κέρδη του, αποστρέφει με σκληρότητα τους οφθαλμούς του από τον πτωχόν και από τον Θεόν της δικαιοσύνης. | 1 Χάριν τοῦ συμφέροντος πολλοὶ ἡμάρτησαν, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ζητεῖ νὰ πολλαπλασιάση ὅσα ἔχει, θὰ στρέψῃ τὰ μάτια μακρὰν ἀπὸ τὴν δικαιοσύνην. |
| 2 ἀναμέσον ἁρμῶν λίθων παγήσεται πάσσαλος, καὶ ἀναμέσον πράσεως καὶ ἀγορασμοῦ συντριβήσεται ἁμαρτία. | 2 Οπως ο πάσσαλος πιεζόμενος εμπήγνυται εις τας αρθρώσεις των λίθων ενός τοίχου, έτσι και η αμαρτία ενσφηνώνεται μεταξύ πωλήσεως και αγοράς. | 2 Ὅπως ἀνάμεσα εἰς τοὺς ἁρμούς, ποὺ συνδέουν τοὺς λίθους ἐνὸς τοίχου, θὰ ἐμπηχθῇ ὁ πάσσαλος, ἔτσι καὶ ἀνάμεσα εἰς τὰ παζαρεύματα πωλήσεως καὶ ἀγορὰς θὰ ἐνσφηνωθῇ καὶ θὰ ἀνακατευθῇ ἡ ἁμάρτια. |
| 3 ἐὰν μὴ ἐν φόβῳ Κυρίου κρατήσῃ κατὰ σπουδήν, ἐν τάχει καταστραφήσεται αὐτοῦ ὁ οἶκος. | 3 Εάν ο κερδοσκόπος άνθρωπος δεν συγκρατήση συντόμως και εγκαίρως τον εαυτόν του με τον φόβον του Θεού, ταχέως θα εξολοθρευθή ο οίκος του. | 3 Ἐὰν ὁ ἄνθρωπος δὲν συγκρατηθῇ μὲ ἐπιμέλειαν καὶ δυνατὰ εἰς τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ, ταχέως θὰ καταστραφῇ ὁ οἶκος του. |
| 4 ᾿Εν σείσματι κοσκίνου διαμένει κοπρία, οὕτως σκύβαλα ἀνθρώπου ἐν λογισμῷ αὐτοῦ. | 4 Οταν σείεται το κόσκινον, παραμένουν εις αυτό τα σκύβαλα. Σκύβαλα πολλές φορές, άχρηστοι και επιβλαβείς σκέψεις και επιθυμίαι, μένουν εις την διάνοιαν και την καρδίαν των ανθρώπων. | 4 Ὅταν τὸ κόσκινον σείεται καὶ κοσκινίζῃ, ἀπομένει εἰς αὐτὸ κάθε ἄχρηστον πρᾶγμα, ποὺ πρέπει νὰ ἀπορριφθῇ ὡς κοπρία· ἔτσι καὶ εἰς τὰς σκέψεις καὶ τὸν συλλογισμὸν τοῦ ἀνθρώπου εὑρίσκονται σκύβαλα καὶ πολλὰ σκουπίδια, ποὺ πρέπει ν’ ἀπορρίπτωνται. |
| 5 σκεύη κεραμέως δοκιμάζει κάμινος, καὶ πειρασμὸς ἀνθρώπου ἐν διαλογισμῷ αὐτοῦ. | 5 Τα πήλινα δοχεία του κεραμοποιού τα δοκιμάζει η φωτιά της καμίνου. Η δοκιμασία και η εξωτερίκευσις του χαρακτήρας του ανθρώπου γίνεται με τους συλλογισμούς και τας συζητήσστου. | 5 Τὰ πήλινα δοχεῖα τοῦ κεραμοποιοῦ δοκιμάζονται στερεοποιούμενα ἡ διαλυόμενα διὰ τῆς φωτιᾶς τῆς καμίνου· ἔτσι καὶ ὁ ἄνθρωπος δοκιμάζεται καὶ ὑποβάλλεται εἰς πειρασμόν, ἀποδεικνύοντα ποῖος εἶναι, διὰ τῶν σκέψεων καὶ διαλογισμῶν αὐτοῦ. |
| 6 γεώργιον ξύλου ἐκφαίνει ὁ καρπὸς αὐτοῦ, οὕτως λόγος ἐνθυμήματος καρδίας ἀνθρώπου. | 6 Την αξίαν και ποιότητα ενός καλλιεργημένου δένδρου φανερώνει ο καρπός· έτσι και ο λόγος, η έκφρασις των επιθυμιών της καρδίας και των σκέψεων του νου, φανερώνει τον άνθρωπον. | 6 Τὸ εἶδος τοῦ καλλιεργουμένου δένδρου τὸ ἀποδεικνύει ὁ καρπός του· ἔτσι καὶ ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον θὰ εἴπῃ κάθε ἄνθρωπος, φανερώνει τί σκέπτεται οὗτος καὶ τί κρύπτει εἰς τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν του. |
| 7 πρὸ λογισμοῦ μὴ ἐπαινέσῃς ἄνδρα, οὗτος γὰρ πειρασμὸς ἀνθρώπων. - | 7 Μη επαινέσης άνθρωπον πριν η τον ακούσης να ομιλή, διότι η ομιλία είναι δοκιμασία και κριτήριον της αξίας του. | 7 Μὴ ἐπαινέσῃς ἄνθρωπον, προτοῦ ἀκούσῃς δι' ὅσων θὰ λέγῃ, τὶ σκέπτεται καὶ τί διαλογίζεται, διότι αὐτὸ εἶναι τὸ μέσον, μὲ τὸ ὁποῖον δοκιμάζονται οἱ ἄνθρωποι. |
| 8 ᾿Εὰν διώκῃς τὸ δίκαιον, καταλήψῃ καὶ ἐνδύσῃ αὐτὸ ὡς ποδήρη δόξης. | 8 Εάν επιδιώκης το δίκαιον, θα το καταλάβης και θα το ενδυθής ως ένδοξον ιμάτιον, που θα φθάνη μέχρι τα πόδια σου. | 8 Ἐὰν μὲ πόθον ἐπιδιώκῃς τὸ δίκαιον, θὰ τὸ καταστήσεις κτῆμα σου καὶ θὰ περιβληθῇς τοῦτο ὡς ἔνδυμα τιμημένον καὶ δοξασμένον, ποὺ θὰ φθάνῃ ἕως τὰ πόδια σου. |
| 9 πετεινὰ πρὸς τὰ ὅμοια αὐτοῖς καταλύσει, καὶ ἀλήθεια πρὸς τοὺς ἐργαζομένους αὐτὴν ἐπανήξει. | 9 Τα πτηνά συγκατοικούν με τα ομοιά των· έτσι και η αλήθεια επανέρχεται, στολισμός και υπερασπιστής, εις εκείνους, οι οποίοι την εφαρμόζουν. | 9 Ὅπως τὰ πτηνὰ θὰ καταλύσουν καὶ θὰ κουρνιάσουν μαζὶ μὲ τὰ ὅμοιά των, ἔτσι καὶ ἡ ἀλήθεια θὰ ἐπανέλθῃ καὶ θὰ συγκατοικήσῃ μὲ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὴν ἐργάζονται καὶ τὴν ἐφαρμόζουν εἰς τὴν ζωήν των. |
| 10 λέων θήραν ἐνεδρεύει, οὕτως ἁμαρτίαι ἐργαζομένους ἄδικα. | 10 Οπως το ληοντάρι ενεδρεύει το θήραμά του, έτσι και η αμαρτία ενεδρεύει, δια να συλλάβη αυτούς, που την πράττουν. | 10 Ὅπως τὸ λεοντάρι παραμονεύει τὸ κυνήγι του, ἔτσι καὶ αἱ ἁμαρτίαι, σὰν ἄλλο σαρκοφάγον θηρίον, ἐνεδρεύουν καὶ στήνουν παγίδας εἰς ἐκείνους ποὺ ἐργάζονται τὰ ἄδικα, διὰ νὰ τοὺς συλλάβουν ὡς λείαν των. |
| 11 διήγησις εὐσεβοῦς διαπαντὸς σοφία, ὁ δὲ ἄφρων ὡς σελήνη ἀλλοιοῦται. | 11 Η ομιλία του ευσεβούς ανθρώπου είναι πάντοτε σοφή· ο δε άμυαλος μεταβάλλεται από ημέρας εις ημέραν, όπως η σελήνη. | 11 Ἡ συζήτησις καὶ ἡ ὁμιλία τοῦ εὐσεβοῦς εἶναι πάντοτε πλήρης σοφίας, ὁ ἄφρων ὅμως καὶ ἀσεβὴς ἀλλάσσει καὶ μεταβάλλεται ὅπως ἡ σελήνη. |
| 12 εἰς μέσον ἀσυνέτων συντήρησον καιρόν, εἰς μέσον δὲ διανοουμένων ἐνδελέχιζε. | 12 Οταν πρόκειται να μεταβής εν μέσω μωρών και ασυνέτων, περίμενε τον κατάλληλον καιρόν, πότε θα πας και πότε θα ομιλήσης. Μεταξύ όμως των συνετών και σοφών ανθρώπων, να συχνάζης πάντοτε. | 12 Ἐὰν εὑρεθῇς ἀνάμεσα εἰς ἀνοήτους καὶ ἀσυνέτους, μὴ χάνῃς τὸν καιρόν σου καὶ φύγε τὸ γρηγορώτερον σύχναζε δὲ καὶ παράτεινε τὴν παραμονήν σου μεταξὺ σοβαρῶς σκεπτομένων καὶ μυαλωμένων ἀνθρώπων. |
| 13 διήγησις μωρῶν προσόχθισμα, καὶ ὁ γέλως αὐτῶν ἐν σπατάλῃ ἁμαρτίας. | 13 Αι ομιλίαι των μωρών προκαλούν δυσφορίαν και αηδίαν και από τα γέλια των προκαλούνται πλήθος βρωμερών αμαρτιών. | 13 Ἡ συζήτησις καὶ αἱ συνομιλίαι των ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας ἀπομωρανθέντων εἶναι ἀποκρουστικαὶ καὶ φορτικαί, οἱ δὲ γέλωτές των γίνονται καὶ ἐκσποῦν ἐν μέσῳ πλεονασμοῦ καὶ σπατάλης ἁμαρτίας. |
| 14 λαλιὰ πολυόρκου ὀρθώσει τρίχας, καὶ ἡ μάχη αὐτῶν ἐμφραγμὸς ὠτίων. | 14 Η αναιδής ομιλία του ανθρώπου, που ορκίζεται συχνά και εύκολα, σηκώνει τας τρίχας της κεφαλής μας από φρίκην. Και η διαμάχη του με άλλους ομοίους του μας κάνει, να κλείωμεν τα αυτιά μας. | 14 Ἡ ὁμιλία ἐκείνου, ποὺ κάμνει πολλοὺς ὅρκους, ἐπειδὴ θὰ παρασύρεται οὗτος συχνότατα ἀπὸ τὴν βέβηλον καὶ ἀσεβῆ ταύτην συνήθειάν του, θὰ σηκώνῃ τὰς τρίχας παντὸς εὐσεβοῦς ἀκούοντος αὐτὴν ἡ φιλονικία δὲ τῶν πολυόρκων θὰ ἀναγκάζῃ τοὺς ἄλλους νὰ βουλώνουν τὰ αὐτιά των. |
| 15 ἔκχυσις αἵματος μάχη ὑπερηφάνων, καὶ ἡ διαλοιδόρησις αὐτῶν ἀκοὴ μοχθηρά. - | 15 Αι διαμάχαι των υπερηφάνων και εγωϊστών έχουν ως κατάληξίν των την αιματοχυσίαν και αι μεταξύ των ανταλλασσόμεναι ύβρεις είναι καταθλιπτικοί δια την ακοήν μας. | 15 Ἡ φιλονικία τῶν ὑπερηφάνων καὶ ἐγωϊστῶν καταλήγει εἰς αἱματοχυσίαν καὶ φόνον, καὶ αἱ ἀντεγκλήσεις καὶ ἡ ἀνταλλαγὴ ὕβρεων μεταξύ των εἶναι ἀνυπόφορον ἄκουσμα. |
| 16 ῾Ο ἀποκαλύπτων μυστήρια ἀπώλεσε πίστιν, καὶ οὐ μὴ εὕρῃ φίλον πρὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. | 16 Εκείνος που αποκαλύπτει τα μυστικά των φίλων του, χάνει την εμπιστοσύνην των άλλων και δεν θα εύρη πλέον φίλον σύμφωνα με την επιθυμίαν της καρδίας του. | 16 Ἐκεῖνος ποὺ φανερώνει τὰ μυστικά, ἔχασε τὴν ἐμπιστοσύνην, ποὺ εἶχαν πρὸς αὐτόν, καὶ δὲν θὰ εὕρῃ οὗτος φίλον ὁμόψυχον καὶ κατὰ τὴν καρδίαν αὐτοῦ. |
| 17 στέρξον φίλον καὶ πιστώθητι μετ᾿ αὐτοῦ· ἐὰν δὲ ἀποκαλύψῃς τὰ μυστήρια αὐτοῦ, οὐ μὴ καταδιώξῃς ὀπίσω αὐτοῦ. | 17 Στέργε με αγάπην τον φίλον σου και γίνε έμπιστος εις αυτόν. Εάν όμως αποκαλύψης τα μυστικά του, αυτός θα σε εγκαταλείψη και είναι μάταιον πλέον να επιδίωξης την φιλίαν του. | 17 Ἔσο στοργικὸς εἰς τὸν φίλον σου καὶ σύναψε δεσμοὺς ἐμπιστοσύνης μετ' αὐτοῦ, καθιστάμενος ἔμπιστος πρὸς αὐτὸν ἐὰν ὅμως φανερώσῃς τὰ μυστικά του, μὴ τὸν ἀκολουθήσῃς πλέον καὶ μὴ ἐπιδιώξῃς ἀναζητῶν νὰ ἀνανεώσῃς τὴν μετ' αὐτοῦ φιλίαν. |
| 18 καθὼς γὰρ ἀπώλεσεν ἄνθρωπος τὸν ἐχθρὸν αὐτοῦ, οὕτως ἀπώλεσας τὴν φιλίαν τοῦ πλησίον· | 18 Διότι όπως χάνει κανείς τον άνθρωπον, που έγινεν εχθρός του, κατά παρόμοιον τρόπον έχασες και συ την φιλίαν του φίλου σου. | 18 Θὰ καταστῇ δὲ ἀδύνατος ἡ ἀνανέωσίς της μετ' αὐτοῦ φιλίας, διότι, ὅπως ἕνας ἄνθρωπος ἔχασε τὸν ἐχθρόν του, τὸν ὁποῖον ἐξώντωσεν, ἔτσι καὶ σὺ ἔχασες τὴν φιλίαν μὲ τὸν διπλανόν σου. |
| 19 καὶ ὡς πετεινὸν ἐκ χειρός σου ἀπέλυσας, οὕτως ἀφῆκας τὸν πλησίον καὶ οὐ θηρεύσεις αὐτόν. | 19 Οπως ένα πτηνόν, το οποίον το αφήκες να φύγη από τα χέρια σου, δεν επανέρχεται, έτσι και συ απεμάκρυνες τον φίλον σου με την αδιακρισίαν σου· όσον δε και αν προσπαθήσης, δεν θα τον επανεύρης. | 19 Καὶ ὅπως ἀπέλυσες ἐλεύθερον ἕνα πτηνὸν νὰ φύγῃ ἀπὸ τὰς χεῖρας σου, ἔτσι ἀφῆκες καὶ τὸν πλησίον σου καὶ δὲν θὰ τὸν ξαναπιάσῃς πλέον φίλον σου. |
| 20 μὴ αὐτὸν διώξῃς, ὅτι μακρὰν ἀπέστη καὶ ἐξέφυγεν ὡς δορκὰς ἐκ παγίδος. | 20 Μη επιζητήσης να τον επανεύρης, διότι έχει πλέον φύγει μακράν από σέ. Ετάχυνε το βήμα του, όπως το ζαρκάδι που διαφεύγει την παγίδα. | 20 Μὴ ἐπιδιώξῃς πλέον νὰ τὸν ἐπανεύρῃς, διότι ἔφυγε μακρὰν καὶ ἐξέφυγεν ὅπως ἕνα ζαρκάδι ἀπὸ τὴν παγίδα. |
| 21 ὅτι τραῦμά ἐστι καταδῆσαι καὶ λοιδορίας ἐστὶ διαλλαγή, ὁ δὲ ἀποκαλύψας μυστήρια ἀπήλπισεν. - | 21 Ενα τραύμα είναι δυνατόν να το επιδέση κανείς, μία αντίθεσις μεταξύ των ανθρώπων είναι δυνατόν να καταλήξη εις συνδιαλλαγήν και συμφιλίωσιν. Ο φίλος όμως, του οποίου συ απεκάλυψες τα μυστικά, δεν έχει καμμίαν ελπίδα και ούτε θέλει να επανασυνάψη πάλιν προς σε την φιλίαν του. | 21 Δὲν θὰ ξαναγίνῃ πλέον φίλος σου οὗτος. Διότι πληγὴ καὶ τραῦμα σωματικὸν εἶναι δυνατὸν νὰ δεθῇ μὲ ἐπιδέσμους καὶ νὰ ἐπουλωθῇ, καὶ διὰ τὴν ὕβριν ἐπίσης ὑπάρχει συμφιλίωσις· ἐκεῖνος ὅμως, ποὺ ἐφανέρωσε τὰ μυστικὰ τοῦ φίλου, ἔχασε πᾶσαν ἐλπίδα ἐπανασυνδέσεως τῆς φιλίας. |
| 22 Διανεύων ὀφθαλμῷ τεκταίνει κακά, καὶ οὐδεὶς αὐτὸν ἀποστήσει ἀπ᾿ αὐτοῦ· | 22 Εκείνος που μισοκλείει εις υποκριτικά νεύματα τους οφθαλμούς, σχεδιάζει με τέχνην και πράττει κακά και κανείς δεν ημπορεί να τον αποφύγη. | 22 Ἐκεῖνος ποὺ κάμνει νεύματα μὲ τὰ μάτια του, σχεδιάζει καὶ δημιουργεῖ κακά, καὶ κανεὶς δὲν θὰ ἠμπορέσῃ νὰ τὸν ἀπομακρύνῃ καὶ νὰ προφυλαχθῇ ἀπὸ τὴν ἐπιβουλήν του. |
| 23 ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου γλυκανεῖ στόμα σου, καὶ ἐπὶ τῶν λόγων σου ἐκθαυμάσει, ὕστερον δὲ διαστρέψει τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς λόγοις σου δώσει σκάνδαλον. | 23 Ενώπιόν σου είναι όλος μέλι και σε κάμνει να χαμογελάς. Προσποιείται ότι θαυμάζει και επαινεί τα λόγια σου. Κατόπιν όμως θα μεταστρέψη τα λόγια του και θα δώση νόημα σκανδάλου εις τα ιδικά σου λόγια, δια να σε εκθέση. | 23 Ἐνώπιόν σου καὶ ἐφ' ὅσον τὸν βλέπεις, μὲ γλυκὰ λόγια θὰ θαυμάζῃ τὰ ἐξερχόμενα ἐκ τοῦ στόματός σου καὶ θὰ ἐκδηλώνῃ θαυμασμὸν διὰ τοὺς λόγους σου· ὕστερον ὅμως θὰ μεταβάλῃ καὶ θὰ διαστρέψῃ τὸ στόμα του καὶ θὰ δώσῃ εἰς τὰ λόγια σου διαφορετικὴν σημασίαν καὶ θὰ σοῦ δημιουργήσῃ σκάνδαλον. |
| 24 πολλὰ ἐμίσησα καὶ οὐχ ὡμοίωσα αὐτῷ, καὶ ὁ Κύριος μισήσει αὐτόν. | 24 Πολλά κακά εμίσησα, αλλά κανένα τόσον πολύ, όπως αυτόν τον άνθρωπον. Και ο Κυριος επίσης τον μισεί. | 24 Πολλὰ ἐμίσησα, ἀλλὰ κανὲν ἄλλο τόσον, ὅσον τὸν ἄνθρωπον αὐτόν, καὶ προσεπάθησα νὰ μὴ τοῦ ὁμοιάσω, διότι ὁ Κύριος θὰ μισήσῃ αὐτόν. |
| 25 ὁ βάλλων λίθον εἰς ὕψος ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ βάλλει, καὶ πληγὴ δολία διελεῖ τραύματα. | 25 Εκείνος που ρίπτει το λιθάρι υψηλά επάνω από το κεφάλι του, το κατευθύνει εναντίον της κεφαλής του. Ετσι και εκείνος, που κτυπά δολίως τον πλησίον του, επιφέρει τραύματα στον εαυτόν του. | 25 Ἐκεῖνος ποὺ ρίπτει λίθον ὑψηλὰ κατ’ εὐθεῖαν εἰς τὸν ἀέρα, τὸν ρίπτει κατὰ τῆς κεφαλῆς του, κατὰ τῆς ὁποίας ἑπόμενον εἶναι νὰ πέσῃ, ὅταν θὰ ἐπιστρέφῃ οὗτος ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, ὁ δὲ ὕπουλος καὶ δόλιος τραυματισμὸς θὰ προκαλέσῃ διπλὴν πληγὴν καὶ εἰς τὸν δολίως τραυματιζόμενον, ἀλλὰ καὶ εἰς αὐτὸν τὸν πλήττοντα. |
| 26 ὁ ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτὸν ἐμπεσεῖται, καὶ ὁ ἱστῶν παγίδα ἐν αὐτῇ ἁλώσεται. | 26 Εκείνος που σκάπτει λάκκον δια τον άλλον, θα πέση ο ίδιος μέσα. Και όποιος στήνει παγίδα εις βάρος άλλων, θα συλληφθή μέ αυτήν ο ίδιος. | 26 Ἐκεῖνος ποὺ σκάπτει καὶ ἀνοίγει λάκκον, θὰ πέσῃ εἰς αὐτὸν ὁ ἴδιος, καὶ ἐκεῖνος ποὺ στήνει παγίδα εἰς βάρος τοῦ πλησίον, θὰ συλληφθῇ ὁ ἴδιος εἰς αὐτήν. |
| 27 ὁ ποιῶν πονηρὰ εἰς αὐτὸν κυλισθήσεται, καὶ οὐ μὴ ἐπιγνῷ πόθεν ἥκει αὐτῷ. | 27 Τα κακά, τα οποία μηχανεύεται και πράττει εις βάρος άλλων κάποιος, θα επιπέσουν επάνω του, χωρίς και ο ίδιος να γνωρίζη, από που και πως επήλθαν εναντίον του. | 27 Τὰ κακὰ ποὺ ἐτοιμάζει καὶ προσπαθεῖ νὰ κάμῃ κάποιος εἰς τοὺς ἄλλους, θὰ κυλισθοῦν καὶ θὰ πέσουν εἰς αὐτόν, καὶ δὲν θὰ καταλάβῃ ἀπὸ ποὺ ἦλθαν ταῦτα εἰς αὐτόν. |
| 28 ἐμπαιγμὸς καὶ ὀνειδισμὸς ὑπερηφάνων, καὶ ἡ ἐκδίκησις ὡς λέων ἐνεδρεύσει αὐτόν. | 28 Εμπαιγμοί και ύβρεις υπάρχουν πάντοτε στο στόμα των υπερηφάνων. Αλλά η τιμωρία και η εκδίκησις εναντίον των ενεδρεύει, όπως ο λέων παραμονεύει δια το θήραμά του. | 28 Περιπαιγμοὶ καὶ ὕβρεις ὑπάρχουν εἰς τὸ στόμα τῶν ὑπερηφάνων, καὶ ἡ δι’ αὐτοὺς ἐκδίκησις καὶ τιμωρία των τοὺς παραμονεύει σὰν λεοντάρι σκληρὰ καὶ ἀναπόφευκτος. |
| 29 παγίδι ἁλώσονται οἱ εὐφραινόμενοι πτώσει εὐσεβῶν, καὶ ὀδύνη καταναλώσει αὐτοὺς πρὸ τοῦ θανάτου αὐτῶν. | 29 Εκείνοι που ευφραίνονται δια τας δυστυχίας και τας θλίψεις των ευσεβών, θα συλληφθούν εις παγίδας συμφορών· οδύναι δε θα καταναλώσουν αυτούς προ του θανάτου των. | 29 Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι χαίρουν καὶ εὐφραίνονται διὰ τὴν πτῶσιν καὶ τὰς δυστυχίας τῶν εὐσεβῶν, θὰ συλληφθοῦν εἰς παγίδα, καὶ πόνοι καὶ ὀδύναι θὰ τοὺς καταναλώσουν πρὸ τοῦ θανάτου των. |
| 30 Μῆνις καὶ ὀργὴ καὶ ταῦτά ἐστι βδελύγματα καὶ ἀνὴρ ἁμαρτωλὸς ἐγκρατὴς ἔσται αὐτῶν. | 30 Μνησικακία, εσωτερική αγανάκτησις και εξωτερική οργή και αυτά είναι άξια αποστροφής. Ο αμαρτωλός άνθρωπος τα κατέχει και κατέχεται από αυτά. | 30 Μνησικακία ἐσωτερικῶς ἐμφωλεύουσα καὶ ἐξωτερικῶς ἐκδηλουμένη ὀργὴ εἶναι πάθη ὡσαύτως μισητὰ καὶ ἄξια ἀποστροφῆς, ὁ δὲ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος δὲν τὰ ἀφήνει, ἀλλὰ τὰ ἔχει διαρκὲς κτῆμα του. |
