Τρίτη, 05 Νοεμβρίου 2024
Ανατ: 06:56
Δύση: 17:23
Σελ. 4 ημ.
310-56
16ος χρόνος, 6107η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 44 (ΜΔ)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΠΑΤΕΡΩΝ ΥΜΝΟΣ. - Αἰνέσωμεν δὴ ἄνδρας ἐνδόξους καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν τῇ γενέσει. 1 ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ - Ας επαινέσωμεν τώρα τους ενδόξους άνδρας, τους προπάτορας ημών, κατά την σειράν της γενεαλογίας των. 1 Ας ἐπαινέσωμεν τώρα ἄνδρας δοξασμένους καὶ προγόνους ἡμῶν, τῶν ὁποίων εἴμεθα γενεὰ καὶ ἓξ ὧν καταγόμεθα.
2 πολλὴν δόξαν ἔκτισεν ὁ Κύριος, τὴν μεγαλωσύνην αὐτοῦ ἀπ᾿ αἰῶνος. 2 Μεγάλην δόξαν ητοίμασεν ο Κυριος δι' αυτούς και το μεγαλείον του εφανέρωσεν εις αυτούς ευθύς εξ αρχής. 2 Ὁ Κύριος ἐδημιούργησεν εἰς αὐτοὺς πολλὴν δόξαν καὶ ἐξεδήλωσε τὸ μεγαλεῖον του ἐξ ἀρχῆς καὶ ἀπὸ πολλῶν αἰώνων.
3 κυριεύοντες ἐν ταῖς βασιλείαις αὐτῶν καὶ ἄνδρες ὀνομαστοὶ ἐν δυνάμει· βουλεύοντες ἐν συνέσει αὐτῶν, ἀπηγγελκότες ἐν προφητείαις· 3 Υπήρξαν μερικοί από αυτούς κύριοι εις τα βασίλειά των, ονομαστοί δια την δύναμίν των, σύμβουλοι πλήρεις σοφίας, αναγγέλλοντες το θέλημα του Θεού, δια προφητικών αποκαλύψεων. 3 Κυρίαρχοι οὗτοι εἰς τὰ βασίλειά των καὶ ἄνδρες ἐξακουστοὶ καὶ περίφημοι διὰ τὴν δύναμίν των· σύμβουλοι προικισμένοι μὲ σύνεσιν, ἀπαγγέλλοντες τὸ θεῖον θέλημα διὰ προφητειῶν.
4 ἡγούμενοι λαοῦ ἐν διαβουλίοις καὶ συνέσει γραμματείας λαοῦ, σοφοὶ λόγοι ἐν παιδείᾳ αὐτῶν· 4 Ηγεμόνες λαών, οι οποίοι με τας σύμβουλάς των, με την σοφίαν της μορφώσεώς των κατηύθυναν τους λαούς, εδίδασκον με τα σοφά των λόγια την αληθή μόρφωσιν. 4 Ἀρχηγοὶ τοῦ λαοῦ ἄλλοι διὰ τῶν περιεσκεμμένων ἀποφάσεών των καὶ συνετοὶ γραμματεῖς καὶ διδάσκαλοι αὐτοῦ· ἕτεροι διὰ τῶν σοφῶν λόγων των ἐν τῇ διδασκαλίᾳ καὶ παιδαγωγίᾳ, τὴν ὁποίαν παρεῖχον εἰς τὸν λαόν.
5 ἐκζητοῦντες μέλη μουσικῶν καὶ διηγούμενοι ἔπη ἐν γραφῇ· 5 Αλλοι εκαλλιέργησαν την μουσικήν, μάλιστα δε τας ιεράς μελωδίας. Συνέθεσαν και παρέδωσαν γραπτώς επικά ποιήματα. 5 Ἐπιδιδόμενοι ἄλλοι εἰς μελῳδίας μουσικὰς καὶ συντάσσοντες γραπτῶς καὶ ἀφηγούμενοι ἐπικὰ ποιήματα.
6 ἄνδρες πλούσιοι κεχορηγημένοι ἰσχύϊ, εἰρηνεύοντες ἐν παροικίαις αὐτῶν· 6 Ανδρες πλούσιοι, προικισμένοι με δύναμιν, ζώντες ειρηνικώς στους τόπους της παραμονής των. 6 Ἄνδρες πλούσιοι καὶ προικισμένοι μὲ δύναμη ζῶντες εἰρηνικῶς εἰς τὰ μέρη τῆς διαμονῆς καὶ κατοικίας των.
7 πάντες οὗτοι ἐν γενεαῖς ἐδοξάσθησαν, καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν καύχημα. 7 Ολοι αυτοί εδοξάσθησαν από τους συγχρόνους των· ήσαν το καύχημα της εποχής των. 7 Ὅλοι αὐτοὶ ἐδοξάσθησαν εἰς τὰς γενεᾶς των καὶ ἦσαν καύχημα τῆς ἐποχῆς των.
8 εἰσὶν αὐτῶν οἳ κατέλιπον ὄνομα τοῦ ἐκδιηγήσασθαι ἐπαίνους· 8 Μερικοί από αυτούς αφήκαν ένδοξον όνομα, ώστε και οι μεταγενέστεροι άνθρωποι να πλέκουν δι' αυτούς εγκώμια. 8 Ὑπάρχουν μεταξὺ αὐτῶν ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἀφῆκαν ὄνομα ἐξακουστόν, ὥστε νὰ διηγοῦνται καὶ οἱ μεταγενέστεροι τὰ ἐγκώμια καὶ τὰ ἐπαινετὰ ἔργα των.
9 καὶ εἰσὶν ὧν οὐκ ἔστι μνημόσυνον καὶ ἀπώλοντο ὡς οὐχ ὑπάρξαντες καὶ ἐγένοντο ὡς οὐ γεγονότες καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν μετ᾿ αὐτούς. 9 Υπάρχουν όμως και μερικοί άλλοι, των οποίων ουδεμία ανάμνησις έχει διατηρηθή. Εχάθησαν, ως εάν δεν υπήρξαν· έγιναν, ως εάν δεν είχαν ποτέ γίνει. Κατά τον ίδιον τρόπον και τα τέκνα των υστέρα από αυτούς. 9 Ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἄλλοι, τῶν ὁποίων δὲν ὑπάρχει καμμία ἐνθύμησις, καὶ ἐχάθησαν σὰν να μὴ ὑπῆρξαν ποτέ· ἔγιναν δὲ σὰν νὰ μὴ ἐγεννήθησαν αὐτοὶ καὶ τὰ τέκνα των ὕστερα ἀπὸ αὐτούς.
10 ἀλλ᾿ ἢ οὗτοι ἄνδρες ἐλέους, ὧν αἱ δικαιοσύναι οὐκ ἐπελήσθησαν· 10 Αλλ' ιδού, ότι υπάρχουν και άνθρωποι των αγαθών έργων, των οποίων ανθρώπων αι αρεταί δεν έχουν λησμονηθή. 10 Αὐτοὶ οἱ ἄλλοι ὅμως ὑπῆρξαν ἄνθρωποι ἐλεήμονες καὶ εὔσπλαγχνοι, τῶν ὁποίων αἱ ἀρεταὶ δὲν ἐλησμονήθησαν.
11 μετὰ τοῦ σπέρματος αὐτῶν διαμενεῖ ἀγαθὴ κληρονομία, ἔκγονα αὐτῶν· 11 Η αγαθή των κληρονομία, το έντιμον όνομά των παραμένει εις τα παιδιά των. Συνεχίζεται στους απογόνους των. 11 Εἰς τὰ τέκνα των θὰ παραμένῃ καλὴ καὶ ἀγαθὴ κληρονομία, συνεχιζομένη καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους αὐτῶν.
12 ἐν ταῖς διαθήκαις ἔστη σπέρμα αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν δι᾿ αὐτούς· 12 Οι απόγονοί των παρέμειναν πιστοί εις τας μετά του Κυρίου συμφωνίας και τα τέκνα των ζουν ένδοξα χάρις εις την αρετήν των προγόνων των. 12 Ἡ γενεά των παρέμεινε πιστὴ εἰς τὰς συμφωνίας μετὰ τοῦ Κυρίου, ὡσαύτως δὲ ἐξ αἰτίας αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα των.
13 ἕως αἰῶνος μενεῖ σπέρμα αὐτῶν, καὶ ἡ δόξα αὐτῶν οὐκ ἐξαλειφθήσεται· 13 Μέχρις αιώνων θα παραμείνουν οι απόγονοί των και η δόξα των δεν θα εξαφανισθή. 13 Αἰωνίως θὰ παραμένουν οἰ ἀπόγονοί των, καὶ ἡ δόξα των δὲν θὰ ἑξαλειφθῇ.
14 τὰ σώματα αὐτῶν ἐν εἰρήνῃ ἐτάφη, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῶν ζῇ εἰς γενεάς· 14 Τα σώματά των ενεταφιάσθησαν εν ειρήνη μετά μεγάλων τιμών και το όνομά των ζη εις τας γενεάς των γενεών. 14 Τὰ σώματά των ἐτάφησαν εἰρηνικῶς, καὶ τὸ ὄνομά των θὰ ζῇ ἐπὶ πολλὰς γενεᾶς.
15 σοφίαν αὐτῶν διηγήσονται λαοί, καὶ τὸν ἔπαινον ἐξαγγέλλει ἐκκλησία. 15 Οι λαοί θα διηγούνται την σοφίαν των και εις συγκεντρώσεις λαού θα διαλαλήται ο έπαινός των. 15 Τὴν σοφίαν καὶ σύνεσίν των θὰ διηγοῦνται καὶ θὰ ἀναφέρουν εὐφήμως οἱ λαοί, τὸν ἔπαινον δὲ καὶ τὰ ἐγκώμιά των θὰ ἐξαγγέλλῃ πολυπληθὴς καὶ ἐπίσημος συνέλευσις ἀνθρώπων.
16 ᾿Ενὼχ εὐηρέστησε Κυρίῳ καὶ μετετέθη, ὑπόδειγμα μετανοίας ταῖς γενεαῖς. 16 Ο Ενώχ ευηρέστησε στον Κυριον και δια τούτο ανελήφθη ζων, αναδειχθείς υπόδειγμα μετανοίας δια τας κατόπιν γενεάς. 16 Ὁ Ἐνὼχ ἐγένετο ἀρεστὸς εἰς τὸν Θεὸν καὶ μετετέθη, χωρὶς νὰ ἀποθάνῃ, γενόμενος ὑπόδειγμα μετανοίας εἰς τὰς μετ’ αὐτὸν γενεᾶς.
17 Νῶε εὑρέθη τέλειος δίκαιος, ἐν καιρῷ ὀργῆς ἐγένετο ἀντάλλαγμα· διὰ τοῦτον ἐγενήθη κατάλειμμα τῇ γῇ, ὅτε ἐγένετο κατακλυσμός· 17 Ο Νώε ευρέθη τέλειος και δίκαιος εις την εποχήν, κατά την οποίαν έμελλε να εκσπάση καταστρεπτική η οργή του Θεού εναντίον της αμαρτωλής ανθρωπότητας. Ευρέθη αυτός αντάλλαγμα και υγιής ρίζα δια την μέλλουσαν ανθρωπότητα. Χαρις εις αυτόν παρέμεινεν ένα κατάλειμμα ανθρώπων εις την γην, όταν έγινεν ο κατακλυσμός. 17 Ὁ Νῶε εὑρέθη τέλειος καὶ δίκαιος· κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς θείας ὀργῆς ἐχρησίμευσεν ὡς ἀντάλλαγμα διὰ τὴν διάσωσιν καὶ μὴ ὁλοκληρωτικὴν ἐξόντωσιν τῆς ἀνθρωπότητος· ἐξ αἰτίας αὐτοῦ ἔμεινεν ἕνα ὑπόλοιπον ἀνθρώπων εἰς τὴν γῆν, ὅταν ἔγινεν ὁ κατακλυσμός.
18 διαθῆκαι αἰῶνος ἐτέθησαν πρὸς αὐτόν, ἵνα μὴ ἐξαλειφθῇ κατακλυσμῷ πᾶσα σάρξ. - 18 Διαθήκαι αιωνίου κύρους εδόθησαν από τον Θεόν προς αυτόν, ότι δηλαδή δεν θα εξαλειφθή ποτέ ο ζωϊκός κόσμος δια νέου κατακλυσμού. 18 Διαθῆκαι καὶ ὑποσχέσεις μὲ αἰώνιον κῦρος ἐδόθησαν εἰς αὐτόν, διὰ νὰ μὴ ἐξαλειφθῇ καὶ ἐξοντωθῇ πλέον διὰ κατακλυσμοῦ πᾶς ὀργανισμὸς ἔχων ζῶσαν σάρκα.
19 ῾Αβραὰμ μέγας πατὴρ πλήθους ἐθνῶν, καὶ οὐχ εὑρέθη ὅμοιος ἐν τῇ δόξῃ· 19 Ο Αβραάμ ανεδείχθη μέγας πατριάρχης, γενάρχης πολλών εθνών, και κανείς άλλος όμοιος προς αυτόν κατά την δόξαν δεν παρουσιάσθη επί της γης. 19 Ὁ Ἀβραὰμ ἐγένετο ὁ μέγας καὶ ἐξακουσμένος πατὴρ πλήθους ἐθνῶν, καὶ δὲν εὑρέθη σὰν αὐτὸν ἄλλος ὅμοιος κατὰ τὴν δόξαν.
20 ὃς συνετήρησε νόμον ῾Υψίστου καὶ ἐγένετο ἐν διαθήκῃ μετ᾿ αὐτοῦ· ἐν σαρκὶ αὐτοῦ ἔστησε διαθήκην καὶ ἐν πειρασμῷ εὑρέθη πιστός. 20 Αυτός ετήρησε τον νόμον του Υψίστου Θεού και με αυτόν, ως εκπρόσωπον του ανθρωπίνου γένους, έγινεν η επίσημος Διαθήκη του Θεού· επεκυρώθη δε και επισημοποιήθη η Διαθήκη δια της περιτομής της σαρκός αυτού. Κατά δε τον μεγάλον πειρασμόν αυτός ανεδείχθη πιστός μέχρι τέλους. 20 Αὐτὸς ἐτήρησε τὸν Νόμον τοῦ Ὑψίστου καὶ ἦλθεν εἰς συμφωνίαν μετ’ Αὐτοῦ καὶ ἐπεκύρωσε τὴν Διαθήκην ταύτην διὰ τῆς σαρκός του, ὑποβληθεὶς εἰς περιτομήν. Κατὰ τὸν πειρασμὸν δὲ καὶ τὴν δοκιμασίαν τῆς θυσίας τοῦ υἱοῦ του εὑρέθη καὶ ἀνεδείχθη πιστός.
21 διὰ τοῦτο ἐν ὅρκῳ ἔστησεν αὐτῷ ἐνευλογηθῆναι ἔθνη ἐν τῷ σπέρματι αὐτοῦ, πληθῦναι αὐτὸν ὡς χοῦν τῆς γῆς καὶ ὡς ἄστρα ἀνυψῶσαι τὸ σπέρμα αὐτοῦ καὶ κατακληρονομῆσαι αὐτοὺς ἀπὸ θαλάσσης ἕως θαλάσσης καὶ ἀπὸ ποταμοῦ ἕως ἄκρου γῆς. 21 Δια τούτο και ο Θεός με όρκον επισήμως και αμετακλήτως του υπεσχέθη, ότι θα λάβουν τας ευλογίας όλα τα έθνη δια μέσου του απογόνου του, ότι θα πληθύνη τους απογόνους του ωσάν την σκόνιν της γης· ωσάν τα άστρα του ουρανού θα ανυψώση εις αριθμόν και θα δοξάση τους απογόνους του. Θα δώση εις αυτούς κληρονομίαν από την μίαν θάλασσαν μέχρι της άλλης, από τον ένα ποταμόν έως τον άλλον, που ευρίσκεται στο άκρον της γης. 21 Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς ἐβεβαίωσεν αὐτὸν δι’ ὄρκου ὅτι διὰ τῶν ἀπογόνων του θὰ εὐλογηθοῦν τὰ ἔθνη, ὅτι θὰ πληθύνῃ καὶ θὰ πολλαπλασιάσῃ αὐτὰ ὅπως τὸ χῶμα τῆς γῆς καὶ θὰ ἀνυψώσῃ τοὺς ἀπογόνους του σὰν τὰ ὑπέρλαμπρα ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὅτι θὰ κληρονομήσουν οὗτοι ἐκτάσεις ἀπὸ τὴν μίαν θάλασσαν ἕως τὴν ἄλλην καὶ ἀπὸ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην μέχρι τῶν ἄκρων τῆς γῆς.
22 καὶ ἐν τῷ ᾿Ισαὰκ ἔστησεν οὕτως διὰ ῾Αβραὰμ τὸν πατέρα αὐτοῦ εὐλογίαν πάντων ἀνθρώπων καὶ διαθήκην 22 Και στον Ισαάκ, προς χάριν του πατρός του, του Αβραάμ, ανενέωσε και εθεμελίωσε την Διαθήκην της ευλογίας του προς όλους τους ανθρώπους. 22 Ἐπίσης κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ εἰς τὸν Ἰσαάκ, χάριν τοῦ πατρὸς τοῦ Ἀβραάμ, ὑπεσχέθη εὐλογίαν ὅλων τῶν ἀνθρώπων καὶ Διαθήκην,
23 καὶ κατέπαυσεν ἐπὶ κεφαλὴν ᾿Ιακώβ. ἐπέγνω αὐτὸν ἐν εὐλογίαις αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐν κληρονομίᾳ· καὶ διέστειλε μερίδας αὐτοῦ, ἐν φυλαῖς ἐμέρισε δεκαδύο. 23 Αυτή η Διαθήκη επανεπαύθη επί της κεφαλής του Ιακώβ. Επεβεβαίωσεν εις αυτόν τας ευλογίας του και του έδωσε την γην της Επαγγελίας ως κληρονομίαν του. Αυτός διεμοίρασεν εις δώδεκα περιοχάς την γην της Επαγγελίας δια τας δώδεκα φυλάς. 23 ἡ ὁποία κατέληξε καὶ ἀνεπαύθη ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τοῦ Ἰακώβ. Ὁ Θεὸς ἀνεγνώρισεν αὐτὸν διὰ τῶν εὐλογιῶν του καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν γῆν ὡς κληρονομίαν καὶ διήρεσεν αὐτὴν εἰς μερίδια καὶ τὴν διεμοίρασεν εἰς τὰς δώδεκα φυλάς.