Ἡ Ἔξοδος περιγράφει τήν ἀπολύτρωση τῶν ἀπογόνων τοῦ Ἀβραάμ ἀπό τή δουλεία τῆς Αἰγύπτου, καί ἀποκαλύπτει μέ τύπους τό ὅλο ἀπολυτρωτικό σχέδιο τό Θεοῦ. Θά λέγαμε, λοιπόν, ὅτι κατά ἕνα ἰδιάζοντα τρόπο, ἡ Ἔξοδος εἶναι τό βιβλίο τῆς ἀπολυτρώσεως. Ἀλλά καθώς τό ὅλο σχέδιο τῆς ἀπολυτρώσεως βρίσκεται σέ στενή σχέση μέ τόν Θεό, ἐκφραζόμενη διά τῆς λατρείας, ἐπικοινωνίας καί ὑπηρεσίας, ἔτσι καί ἡ Ἔξοδος, δίνοντας τό νόμο, τίς θυσίες καί τήν ἱερωσύνη ἐμφανίζεται ὄχι μόνο ὡς τό βιβλίο τῆς ἀπολυτρώσεως, ἀλλά ἐπίσης, μέσα σέ τύπους, τό βιβλίο πού μᾶς δίνει τούς ὅρους πάνω στούς ὁποίους βασίζεται καί ὑπάρχει κάθε σχέση μέ τόν Θεό.

Τό βιβλίο αὐτό, μᾶς διδάσκει σαφῶς, ὅτι ἡ λύτρωση εἶναι βασική προϋπόθεση, γιά κάθε σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Ἅγιο Θεό, ἀκόμη δέ ὅτι οἱ λυτρωμένοι δέν μποροῦν νά ἔχουν ἐπικοινωνία μέ Αὐτόν, χωρίς συνεχῆ καθαρισμό ἀπό κάθε μολυσμό.

Στήν Ἔξοδο, ὁ Θεός, πού μέχρι τότε σχετιζόταν μέ τόν Ἰσραηλιτικό λαό μόνον διά τῆς συνθήκης Του μέ τόν Ἀβραάμ, ὁδηγεῖ τούς Ἰσραηλῖτες πρός Αὐτόν διά τῆς λυτρώσεως, τούς θέτει δέ κάτω ἀπό τή Μωσαϊκή Συνθήκη καί κατοικεῖ μεταξύ τους ἐν τῇ νεφέλῃ τῆς δόξης. Ἡ πρός τούς Γαλάτες ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου μᾶς ἐξηγεῖ τή σχέση τοῦ Νόμου μέ τήν Ἀβρααμική Συνθήκη. Μέ τίς Ἐντολές, ὁ Θεός δίδασκε τόν Ἰσραήλ τίς δίκαιες ἀπαιτήσεις Του. Ἡ πείρα κάτω ἀπό τίς Ἐντολές ἔλεγχε τόν Ἰσραήλ γιά τήν ἁμαρτία. Τά δέ μέσα τῆς Ἱερωσύνης καί τῶν θυσιῶν (γεμάτα μέ πολύτιμους τύπους τοῦ Χριστοῦ), ἔδιδαν στόν ἔνοχο λαό τόν τρόπο τῆς συγχωρήοεως, τοῦ καθαρισμοῦ, τῆς ἐπανασυνδέσεως τῆς ἐπικοινωνίας μέ τόν Θεό καί τῆς λατρείας.

Ἡ Ἔξοδος χωρίζεται σέ τρία κύρια μέρη Ι. Ὁ Ἰσραήλ στήν Αἴγυπτο (α’ - ι’). ΙΙ. Ἀπό τήν Ἐρυθρά Θάλασσα στό Σινᾶ (ις’ -ιη’). ΙΙΙ. Ὁ Ἰσραήλ στό Σινᾶ (ιθ’ - μ’ ).

Τά γεγονότα πό ἀναφέρονται στήν Ἔξοδο καλύπτουν περίοδο 216 ἐτῶν.