| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· | 1 Ο Κυριος ελάλησε προς τον Μωϋσήν και είπε· | 1 Καὶ ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε: |
| 2 ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου νουμηνίᾳ στήσεις τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου | 2 κατά την πρώτην ημέραν του πρώτου μηνός, εις την εορτήν της πρωτομηνιάς, θα στήσης την Σκηνήν του Μαρτυρίου. | 2 «Κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνὸς τοῦ νέου ἔτους, ὁπότε θὰ ἔχετε τὴν ἑορτὴν τῆς νουμηνίας (πρωτομηνιὰς) θὰ στήσῃς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου. |
| 3 καὶ θήσεις τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου καὶ σκεπάσεις τὴν κιβωτὸν τῷ καταπετάσματι | 3 Θα θέσης εντός αυτής την Κιβωτόν του Μαρτυρίου και θα καλύψης την Κιβωτόν του Μαρτυρίου με το καταπέτασμα, το οποίον θα κρεμάσης εμπρός από αυτήν. | 3 Καὶ θὰ τοποθετήσῃς μέσα εἰς τὴν Σκηνὴν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης μὲ τὰ «μαρτύριά» μου καὶ θὰ καλύψῃς τὴν Κιβωτὸν μὲ τὸ Καταπέτασμα, ποὺ θὰ κρεμάσῃς ἐμπρός της. |
| 4 καὶ εἰσοίσεις τὴν τράπεζαν καὶ προθήσεις τὴν πρόθεσιν αὐτῆς καὶ εἰσοίσεις τὴν λυχνίαν καὶ ἐπιθήσεις τοὺς λύχνους αὐτῆς. | 4 Θα φέρης εντός της Σκηνής την τράπεζαν και θα θέσης επάνω εις αυτήν τους άρτους της προθέσεως. Θα φέρης την επτάφωτον λυχνίαν και θα τοποθετήσης επάνω εις αυτήν τους λύχνους της. | 4 Θὰ φέρῃς μέσα καὶ τὴν Τράπεζαν καὶ θὰ τοποθετήσῃς ἐπάνω της τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως, ποὺ θὰ εὑρίσκωνται ἐνώπιόν μου διαρκῶς. Θὰ βάλῃς μέσα εἰς τὴν Σκηνὴν καὶ τὴν Λυχνίαν καὶ θὰ τοποθετήσῃς καὶ τοὺς ἑπτὰ λύχνους της εἰς τὰς θέσεις των. |
| 5 καὶ θήσεις τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν εἰς τὸ θυμιᾶν ἐναντίον τῆς κιβωτοῦ καὶ ἐπιθήσεις κάλυμμα καταπετάσματος ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου | 5 Θα θέσης το χρυσούν θυσιαστήριον του θυμιάματος, δια να θυμιάτε ενώπιον της Κιβωτού. Θα τοποθετήσης το άλλο καταπέτασμα εις την θύραν της Σκηνής του Μαρτυρίου. | 5 Θὰ βάλῃς εἰς τὴν Σκηνὴν καὶ τὸ χρυσοῦν θυσιαστήριον, τὸ εἰδικὸν διὰ τὸ θυμίαμα, ὥστε νὰ θυμιάζετε ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης. Θὰ κρεμάσῃς δὲ εἰς τὴν πύλην τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ τὸ καταπέτασμα, ποὺ θὰ καλύπτῃ τὴν εἴσοδον. |
| 6 καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων θήσεις παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ περιθήσεις τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ αὐτῆς ἁγιάσεις κύκλῳ. | 6 Θα θέσης το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων πλησίον και απέναντι της θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου, θα σκεπάσης όλην την Σκηνήν του Μαρτυρίου, θα αγιάσης και θα καθιερώσης όλον τον κύκλω αυτής χώρον. | 6 Θὰ τοποθετήσῃς καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων πλησίον τῆς πύλης τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου. Καὶ θὰ περιβάλῃς μὲ τὰ παραπετάσματα τὴν Σκηνήν. Ὅλα δὲ τὰ ἐξαρτήματά της γύρω ἀπὸ αὐτὴν θὰ τὰ καθαγιάσῃς, ὥστε νὰ εἶναι ἱερὰ καὶ ἅγια καὶ νὰ μὴ ἔχουν καμμίαν σχέσιν μὲ ὁτιδήποτε κοινὸν καὶ ἀκάθαρτον. |
| 7 καὶ λήψῃ τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματος καὶ χρίσεις τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ καὶ ἁγιάσεις αὐτὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ ἔσται ἁγία. | 7 Θα λάβης το προς χρίσιν άγιον έλαιον και θα χρίσης με αυτό την Σκηνήν του Μαρτυρίου και όλα όσα υπάρχουν εντός αυτής. Με την χρίσιν αυτήν θα αγιάσης και θα καθιερώσης αυτήν και όλα τα σκεύη αυτής και έτσι θα είναι η Σκηνή αγία. | 7 Θὰ πάρῃς καὶ τὸ λάδι, τὸ εἰδικὸν διὰ τὰς χρίσεις καὶ θὰ χρίσῃς τὴν Σκηνὴν καὶ ὅλα τὰ σκεύη της. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν θὰ καθαγιάσῃς τὴν Σκηνὴν καὶ ὅλα τὰ σκεύη της καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ εἶναι ἅγια, καθιερωμένη διὰ τὴν λατρείαν μου. |
| 8 καὶ χρίσεις τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ. | 8 Θα χρίσης με το άγιον αυτό έλαιον το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων και όλα τα σκεύη του. | 8 Θὰ χρίσῃς μὲ τὸ λάδι τῶν χρίσεων καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ ὅλα τὰ σκεύη του. |
| 9 καὶ ἁγιάσεις τὸ θυσιαστήριον, καὶ ἔσται τὸ θυσιαστήριον ἅγιον τῶν ἁγίων. | 9 Ετσι θα αγιάσης το θυσιαστήριον τούτο και θα είναι αυτό αγιώτατον. | 9 Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν θὰ καθαγιάσῃς τὸ θυσιαστήριον καὶ θὰ τὸ ξεχωρίσῃς ἀπὸ κάθε ἄλλην χρῆσιν. Θὰ εἶναι δὲ τὸ θυσιαστήριον εἰς τὸ ἑξῆς ἁγιώτατον. |
| 10 καὶ προσάξεις ᾿Ααρὼν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ λούσεις αὐτοὺς ὕδατι | 10 Θα οδηγήσης τον Ααρών και τους υιούς αυτού εμπρός εις τας θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου και θα λούσης αυτούς με το ύδωρ. | 10 Θὰ ὁδηγήσῃς κατόπιν τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱούς του εἰς τὰς θύρας τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ θὰ τοὺς πλύνῃς μὲ νερό. |
| 11 καὶ ἐνδύσεις ᾿Ααρὼν τὰς στολὰς τὰς ἁγίας καὶ χρίσεις αὐτὸν καὶ ἁγιάσεις αὐτόν, καὶ ἱερατεύσει μοι· | 11 Θα ενδύσης τον Ααρών με τας ιερατικάς στολάς, θα τον χρίσης με το ιερόν έλαιον, θα καθιερώσης έτσι αυτόν και τότε θα αξιωθή αυτός να λειτουργή εις εμέ. | 11 Καὶ θὰ ἐνδύσῃς τὸν Ἀαρὼν μὲ τὰ ἰδιαίτερα ἱερὰ ἄμφια καὶ θὰ τὸν χρίσῃς μὲ τὸ λάδι τῶν χρίσεων καὶ θὰ τὸν καθιερώσῃς εἰς ἔργον ἅγιον καὶ ἱερὸν καὶ θὰ μὲ ὑπηρετῇ εἰς τὸ ἑξῆς ὡς λειτουργός μου. |
| 12 καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ προσάξεις καὶ ἐνδύσεις αὐτοὺς χιτῶνας | 12 Θα οδηγήσης επίσης τους υιούς του εκεί προ της Σκηνής του Μαρτυρίου και θα ενδύσης αυτούς με τους ιερούς χιτώνας· | 12 Θὰ ὁδηγήσῃς εἰς τὸν ἴδιον χῶρον καὶ τοὺς υἱούς του καὶ θὰ τοὺς ἐνδύσῃς μὲ χιτῶνας. |
| 13 καὶ ἀλείψεις αὐτούς, ὃν τρόπον ἤλειψας τὸν πατέρα αὐτῶν, καὶ ἱερατεύσουσί μοι· καὶ ἔσται ὥστε εἶναι αὐτοῖς χρῖσμα ἱερατείας εἰς τὸν αἰῶνα, εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν. | 13 θα χρίσης αυτούς, όπως έχρισες και τον πατέρα των, δια να αξιωθούν να ιερατεύουν δι' εμέ εις την Σκηνήν. Αυτό δε το χρίσμα με το ιερόν έλαιον θα είναι χρίσμα ιερωσύνης παντοτεινόν στους απογόνους αυτών”. | 13 Καὶ θὰ τοὺς ἀλείψῃς μὲ τὸ λάδι τῶν χρίσεων, ὅπως ἀκριβῶς ἔχρισες τὸν πατέρα των καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ μὲ ὑπηρετοῦν ὡς ἱερεῖς μου. Ἡ δὲ χρῖσις αὐτὴ θὰ εἶναι δι' αὐτοὺς αἰώνιον χρῖσμα ἱερωσύνης διὰ τὰς μετέπειτα γενεᾶς των. |
| 14 καὶ ἐποίησε Μωυσῆς πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριος, οὕτως ἐποίησε. | 14 Ο Μωϋσής εξετέλεσεν όλα όσα διέταξεν αυτόν ο Κυριος. Ετσι έκαμε. | 14 Καὶ ἔκανεν ὁ Μωϋσῆς ὅλα, ὅσα τὸν διέταξεν ὁ Κύριος. Ἔτσι ἀκριβῶς ἔκανε. |
| 15 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ, τῷ δευτέρῳ ἔτει, ἐκπορευομένων αὐτῶν ἐξ Αἰγύπτου, νουμηνίᾳ ἐστάθη ἡ σκηνή· | 15 Κατά τον πρώτον μήνα του δευτέρου έτους από της εξόδου των Ισραηλιτών εκ της Αιγύπτου κατά την εορτήν της πρωτομηνιάς έστηθη η Σκηνή. | 15 Πράγματι δὲ κατὰ τὸν πρῶτον μῆνα τοῦ δευτέρου ἔτους, ἀφ' ὅτου αὐτοὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, κατὰ τὴν νουμηνίαν, τὴν ἑορτὴν δηλαδὴ τῆς πρώτης ἡμέρας τοῦ μηνός, ἐστήθη ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου. |
| 16 καὶ ἔστησε Μωυσῆς τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὰς κεφαλίδας καὶ διενέβαλε τοὺς μοχλοὺς καὶ ἔστησε τοὺς στύλους | 16 Εστησεν ο Μωϋσής, (δια των ειδικών τεχνιτών) τους στύλους και τα άλλα ξύλα της Σκηνής, ετοποθέτησε τα κιονόκρανα των στύλων, και διεπέρασε τους μοχλούς στους κρίκους των στύλων, αφού είχε στήσει τους στύλους. | 16 Καὶ ἔστησεν ὁ Μωυσῆς τὸν σκελετὸν τῆς Σκηνῆς καὶ ἐτοποθέτησε τὰ κιονόκρανα εἰς τὰς θέσεις των καὶ διεπέρασεν ἀπὸ τοὺς κρίκους τὰ κοντάρια, διὰ νὰ κρέμωνται τὰ παραπετάσματα καὶ ἔστησεν εἰς τὰς βάσεις των τοὺς στύλους. |
| 17 καὶ ἐξέτεινε τὰς αὐλαίας ἐπὶ τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὸ κατακάλυμμα τῆς σκηνῆς ἐπ᾿ αὐτὴν ἄνωθεν, καθὰ συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ. | 17 Απλωσε επάνω εις την Σκηνήν τα εσωτερικά της καλύμματα και επάνω εις αυτά ετοποθέτησε τα εξωτερικά σκεπάσματα της Σκηνής, όπως είχε διατάξει ο Κυριος τον Μωϋσήν. | 17 Ἅπλωσε κατόπιν ἐπάνω ἀπὸ τὴν Σκηνὴν τὰ ὑφαντὰ καλύμματα καὶ ἐτοποθέτησε καὶ τὸ ἐξωτερικὸν δερμάτινον κάλυμμα τῆς Σκηνῆς ἐπάνω ἀπὸ αὐτά, ὅπως ἀκριβῶς παρήγγειλεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν. |
| 18 καὶ λαβὼν τὰ μαρτύρια ἐνέβαλεν εἰς τὴν κιβωτὸν καὶ ὑπέθηκε τοὺς διωστῆρας ὑπὸ τὴν κιβωτὸν | 18 Ελαβε τα Μαρτύρια, δηλαδή τας λιθίνας πλάκας των εντολών, τας έθεσε εντός της Κιβωτού, προσήρμοσε τους αναφορείς εις την Κιβωτόν, | 18 Καὶ ἀφοῦ ἐπῆρεν αὐτὰ ποὺ θὰ ἔδιδαν μαρτυρίαν περὶ τοῦ Κυρίου, τὰς δύο δηλαδὴ λιθίνας πλάκας τοῦ Νόμου, τὰς ἔβαλε μέσα εἰς τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης καὶ ἐτοποθέτησεν εἰς τὰς πλευρὰς τῆς Κιβωτοῦ τὰ κοντάρια, μὲ τά ὁποία θὰ μετεφέρετο ἀπὸ τόπου εἰς τόπον ἡ Κιβωτός. |
| 19 καί εἰσήνεγκε τὴν κιβωτὸν εἰς τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὸ κατακάλυμμα τοῦ καταπετάσματος καὶ ἐσκέπασε τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ. | 19 και εισήγαγε την Κιβωτόν εις την Σκηνήν (στον χώρον Αγια Αγίων). Ετοποθέτησε το καταπέτασιμα εμπρός και έτσι εσκέπασε την Κιβωτόν του Μαρτυρίου από τα μάτια των ανθρώπων, όπως είχε διατάξει ο Θεός τον Μωϋσήν. | 19 Ἔφερε κατόπιν τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης μέσα εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἐτοποθέτησε τὸ κάλυμμα τοῦ Καταπετάσματος ἐμπρός της καὶ ἔτσι ἐκάλυψε τὴν Κιβωτόν, ὥστε νὰ εἶναι ἀθέατος, ὅπως ἀκριβῶς καθώρισεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν. |
| 20 καὶ ἐπέθηκε τὴν τράπεζαν εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἐπὶ τὸ κλίτος τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου τὸ πρὸς βορρᾶν, ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματος τῆς σκηνῆς, | 20 Εθεσε την Τράπεζαν της προθέσεως εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου (στον χώρον τον λεγόμενον Αγια) προς την βορείαν πλευράν της Σκηνής έξω από το καταπέτασμα, το οποίον χωρίζει τα Αγια των Αγίων από τα Αγια. | 20 Ἐτοποθέτησε δὲ μέσα εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ τὴν Τράπεζαν τῆς προθέσεως τῶν ἄρτων, εἰς τὴν πλευρὰν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου ποὺ εὑρίσκετο πρὸς βορρᾶν, ἔξω ἀπὸ τὸ Καταπέτασμα τῆς Σκηνῆς, ποὺ ἐχώριζε τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων ἀπὸ τὰ Ἅγία. |
| 21 καὶ προέθηκεν ἐπ᾿ αὐτῆς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔναντι Κυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ. | 21 Επάνω εις την τράπεζαν αυτήν έθεσε τους άρτους της προθέσεως ενώπιον του Κυρίου, όπως είχε διατάξει ο Κυριος. | 21 Ἔφερε δὲ καὶ ἔβαλεν ἐπάνω εἰς τὴν Τράπεζαν τοὺς δώδεκα ἄρτους τῆς προθέσεως, διὰ νὰ εὑρίσκωνται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως ἀκριβῶς παρήγγειλεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν. |
| 22 καὶ ἔθηκε τὴν λυχνίαν εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου εἰς τὸ κλίτος τῆς σκηνῆς τὸ πρὸς νότον | 22 Εθεσε την επτάφωτον χρυσήν λυχνίαν εντός της Σκηνής (εις τα Αγια) προς την νοτίαν πλευράν αυτής. | 22 Ἐτοποθέτησεν ἐπίσης μέσα εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ τὴν ἑπτάφωτον Λυχνίαν. Τὴν ἐτοποθέτησε δὲ εἰς τὴν πλευρὰν τῆς Σκηνῆς ποὺ ἦτο πρὸς νότον. |
| 23 καὶ ἐπέθηκε τοὺς λύχνους αὐτῆς ἔναντι Κυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ. | 23 Ετοποθέτησεν επί της λυχνίας αυτής τους λύχνους ενώπιον του Κυρίου, όπως είχε διατάξει ο Θεός τον Μωϋσήν. | 23 Ἔβαλε καὶ τοὺς λύχνους τῆς Λυχνίας εἰς τὰς θέσεις των, διὰ νὰ φωτίζουν ἐνώπιον τῆς Κιβωτοῦ, ποὺ ἦτο ὁ θρόνος τοῦ Κυρίου, ὅπως ἀκριβῶς καθώρισεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν. |
| 24 καὶ ἔθηκε τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος | 24 Ετοποθέτησε το χρυσούν θυσιαστήριον εις τα Αγια εμπρός στο παραπέτασμα, που χωρίζει τα Αγια των Αγίων. | 24 Ἔβαλεν ἐπὶ πλέον εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ τὸ χρυσοῦν θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων. Τὸ ἐτοποθέτησε δὲ ἀπέναντι ἀπὸ τὸ Καταπέτασμα, ποὺ ἐκάλυπτε τὴν Κιβωτόν. |
| 25 καὶ ἐθυμίασεν ἐπ᾿ αὐτοῦ θυμίαμα τῆς συνθέσεως, καθάπερ συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ. | 25 Επάνω εις αυτό έρριψε το παρεσκευασμένον θυμίαμα και εθυμίασεν, όπως τον είχε διατάξει ο Κυριος. | 25 Καὶ ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ ἔκαυσε θυμίαμα, ποὺ ἔγινε μὲ τὴν σύνθεσιν πολλῶν ἀρωματικων οὐσιῶν καὶ ἐθυμίασεν, ὅπως ἀκριβῶς παρήγγειλεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν. |
| 26 καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων ἔθηκε παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς | 26 Εις την αυλήν απέναντι της θύρας της Σκηνής έθεσε το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων. | 26 Ἐτοποθέτησε κατόπιν καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων εἰς τὴν αὐλήν, κοντὰ εἰς τὴν πύλην τῆς Σκηνῆς. |
| 27 καὶ ἔστησε τὴν αὐλὴν κύκλῳ τῆς σκηνῆς καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. καὶ συνετέλεσε Μωυσῆς πάντα τὰ ἔργα. | 27 Κυκλω από την Σκηνήν και από το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων έστησε τα παραπετάσματα της Σκηνής. Ετσι ο Μωϋσής ετελείωσεν όλα αυτά τα έργα. | 27 Ἔστησε τέλος καὶ τοὺς στύλους καὶ τὰ παραπετάσματα τῆς αὐλῆς γύρω ἀπὸ τὴν Σκηνὴν καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων. Καὶ ἔτσι ὁ Μωϋσῆς συνεπλήρωσεν ὅλα τὰ ἔργα, ποὺ παρήγγειλεν ὁ Θεός. |
| 28 Καὶ ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, καὶ δόξης Κυρίου ἐπλήσθη ἡ σκηνή· | 28 Και τότε η νεφέλη εσκέπασε την Σκηνήν του Μαρτυρίου, η οποία και εγέμισεν από θείον λάμψιν. | 28 Ἡ δὲ νεφέλη, ποὺ ἦτο σύμβολον τῆς θείας παρουσίας, ἐσκέπασε τὴν Σκηνὴν τὸν Μαρτυρίου καὶ ἐγέμισεν ἡ Σκηνὴ ἀπὸ τὴν δόξαν καὶ τὴν λαμπρότητα τὸν Κυρίου. |
| 29 καὶ οὐκ ἠδυνάσθη Μωυσῆς εἰσελθεῖν εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ὅτι ἐπεσκίαζεν ἐπ᾿ αὐτὴν ἡ νεφέλη καὶ δόξης Κυρίου ἐνεπλήσθη ἡ σκηνή. | 29 Ο Μωϋσής δεν ημπόρεσε να εισέλθη εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου κατά την ώραν εκείνην, διότι η νεφέλη εκάλυπτεν αυτήν και θεία λάμψις την εγέμιζεν. | 29 Καὶ δὲν ἠμπόρεσεν ὁ Μωϋσῆς νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, διότι ἦτο ἐπάνω της ἡ νεφέλη καὶ τὴν ἐκάλυπτε καὶ εἶχε γεμίσει ἡ Σκηνὴ ἀπὸ τὴν δόξαν καὶ λαμπρότητα τοῦ Κυρίου. |
| 30 ἡνίκα δ᾿ ἂν ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆς σκηνῆς, ἀνεζεύγνυσαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ σὺν τῇ ἀπαρτίᾳ αὐτῶν· | 30 Οταν δε η νεφέλη υψώνετο από την Σκηνήν, τότε οι Ισραηλίται ανεχώρουν με όλα τα υπάρχοντά των. | 30 Ἡ νεφέλη αὐτὴ ἔγινεν εἰς τὸ ἑξῆς ὁδηγός των. Ὅταν δηλαδὴ ἀνυψώνετο ἡ νεφέλη ἀπὸ τὴν Σκηνήν, ἐξεκινοῦσαν οἱ Ἰσραηλῖται μὲ ὅλας τὰς ἀποσκευάς των καὶ ἐσυνέχιζαν τὴν πορείαν των. |
| 31 εἰ δὲ μὴ ἀνέβη ἡ νεφέλη, οὐκ ἀνεζεύγνυσαν ἕως ἡμέρας, ἧς ἀνέβη ἡ νεφέλη· | 31 Και στο εξής εάν δεν ανυψώνετο η νεφέλη, δεν ανεχώρουν οι Ισραηλίται μέχρι της ημέρας που θα ανυψώνετο η νεφέλη. | 31 Ἐὰν ὅμως δὲν ἀνυψώνετο ἡ νεφέλη, δὲν ἐξεκινοῦσαν, ἕως τὴν ἡμέραν ποὺ θὰ ἀνυψώνετο, διὰ νὰ τοὺς δείξῃ τὸν δρόμον. |
| 32 νεφέλη γὰρ ἦν ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἡμέρας καὶ πῦρ ἦν ἐπ᾿ αὐτῆς νυκτὸς ἐναντίον παντὸς ᾿Ισραήλ, ἐν πάσαις ταῖς ἀναζυγαῖς αὐτῶν. | 32 Διότι η νεφέλη ήτο υπεράνω της Σκηνής κατά την ημέραν, ενώ κατά την νύκτα ήτο υπεράνω αυτής πυρ ενώπιον όλων των Ισραηλιτών εις όλας τας στρατοπεδεύσεις και αναχωρήσεις αυτών. | 32 Διότι πλέον ἐνώπιον ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν, εἰς ὅλας τὰς στάσεις καὶ ἀναχωρήσεις των, ὑπῆρχεν ἐπάνω ἀπὸ τὴν Σκηνὴν κατὰ μὲν τὴν ἡμέραν νεφέλη, κατὰ δὲ τὴν νύκτα πῦρ, σύμβολα τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. |
