| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ ἐκάλεσε Μωυσῆς πάντα ᾿Ισραήλ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· ἄκουε, ᾿Ισραήλ, τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα ἐγὼ λαλῶ ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, καὶ μαθήσεσθε αὐτὰ καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν αὐτά. | 1 Εκάλεσεν ο Μωϋσής όλους τους Ισραηλίτας και είπε προς αυτούς· “Ακουε λαέ του Ισραήλ, τον Νομον και τας εντολάς, όσα εγώ κατά την ημέραν αυτήν λέγω εις τα αυτιά σας, δια να μάθετε αυτά και να προσέξετε, ώστε να τα τηρήτε. | 1 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Μωϋσῆς ὅλους τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ τοὺς εἶπε: «Ἄκουε, λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, τὰς ἐντολὰς καὶ τὰς διατάξεις, τὰς ὁποίας λέγω σήμερον εἰς τὰ αὐτιά σας. Καὶ πρέπει να τὰς μάθετε καὶ νὰ προσέξετε, ὥστε νὰ τὰς θέσετε εἰς ἐφαρμογήν. |
| 2 Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν διέθετο πρὸς ὑμᾶς διαθήκην ἐν Χωρήβ· | 2 Κυριος ο Θεός σας έκαμεν επίσημον συιμφωνίαν μαζή σας στο όρος Χωρήβ. | 2 Κύριος ὁ Θεός σας συνῆψε μαζί σας συμφωνίαν εἰς τὸ βουνὸ Χωρήβ, ποὺ εἶναι κορυφὴ τοῦ Σινᾶ. |
| 3 οὐχὶ τοῖς πατράσιν ὑμῶν διέθετο Κύριος τὴν διαθήκην ταύτην, ἀλλ᾿ ἢ πρὸς ὑμᾶς, ὑμεῖς ὧδε πάντες ζῶντες σήμερον· | 3 Αυτήν την συμφωνίαν δεν την έκαμε ο Κυριος μόνον με τους προπάτοράς σας, αλλά και με σας όλους, οι οποίοι ζήτε εδώ σήμερον. | 3 Δὲν ἔκανε τὴν συμφωνίαν αὐτὴν μόνον μὲ τοὺς πατέρας σας, ποὺ ἀπέθαναν, ἀλλὰ καὶ μὲ σᾶς, μὲ ὅλους σας ποὺ ζῆτε τώρα ἐδῶ. |
| 4 πρόσωπον κατὰ πρόσωπον ἐλάλησε Κύριος πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρός, | 4 Πρόσωπον προς πρόσωπον ωμίλησεν ο Κυριος προς σας στο όρος Χωρήβ εκ μέσου του πυρός. | 4 Εἰς ἐκεῖνο τὸ βουνό, μέσα ἀπὸ τὸ πῦρ, ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς σᾶς πρόσωπον πρὸς πρόσωπον. |
| 5 κἀγὼ εἱστήκειν ἀνὰ μέσον Κυρίου καὶ ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν τὰ ρήματα Κυρίου, ὅτι ἐφοβήθητε ἀπὸ προσώπου τοῦ πυρὸς καὶ οὐκ ἀνέβητε εἰς τὸ ὄρος, λέγων· | 5 Εγώ δε όρθιος έστεκα τότε, ως μεσίτης ανάμεσα στον Κυριον και εις σας, δια να σας αναγγείλω τα ιερά λόγια του Κυρίου, επειδή σεις είχατε φοβηθή το πυρ και δεν ανεβήκατε στο όρος. Ο Κυριος είπε τότε· | 5 Ἑγὼ δὲ εἶχα σταθῇ ἀνάμεσα εἰς σᾶς καὶ τὸν Κύριον σὰν μεσίτης κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον, διὰ νὰ σᾶς ἀναγγείλω τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου· διότι σεῖς ἐφοβηθήκατε ἐμπρὸς εἰς τὸ πῦρ καὶ δὲν ἀνεβήκατε εἰς τὸ βουνό. Οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου, ποὺ σᾶς ἀνήγγειλα, εἶναι οἱ ἐξῇς: |
| 6 ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου ὁ ἐξαγαγών σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας. | 6 Εγώ είμαι Κυριος ο Θεός σου, ο οποίος σε έβγαλα ελεύθερον από την Αίγυπτον, από τον οίκον της δουλείας. | 6 «Ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεός σου, ὁ ὁποῖος σὲ ἔβγαλα ἐλεύθερον ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, ἀπὸ τὸν τόπον τῆς σκλαβιᾶς, |
| 7 οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πρὸ προσώπου μου. | 7 Δεν θα υπάρχουν εις σε άλλοι θεοί εκτός από εμέ. | 7 Δὲν θὰ ἔχῃς ἄλλους θεούς, διὰ νὰ τοὺς λατρεύης ἐμπρός μου. |
| 8 οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖς ὕδασιν ὑποκάτω τῆς γῆς. | 8 Δεν θα κατασκευάσης δια τον εαυτόν σου άγαλμα ούτε εικόνα οιουδήποτε όντος, από όσα υπάρχουν άνω στον ουρανόν, από όσα υπάρχουν κάτω εις την γην και από όσα ευρίσκονται εις τα ύδατα ποταμών και θαλάσσης και κάτω από την επιφάνειαν της γης. | 8 Δὲν θὰ κατασκευάσῃς εἴδωλον, διὰ νὰ τὸ λατρεύῃς, οὔτε ὁμοίωμα κανενὸς ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ὑπάρχουν ἐπάνω εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ κάτω εἰς τὴν γῆν καὶ μέσα εἰς τὰ νερά, κάτω ἀπὸ τὴν ἐπιφάνειαν τῆς γῆς. |
| 9 οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς οὐδὲ μὴ λατρεύσῃς αὐτοῖς, ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου, Θεὸς ζηλωτής, ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεὰν τοῖς μισοῦσί με. | 9 Δεν θα προσκυνήσης αυτά ούτε θα τα λατρεύσης, διότι εγώ είμαι Κυριος ο Θεός σου, Θεός ζηλότυπος, τιμωρών τέκνα δια τας αμαρτίας των γονέων μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς, εις εκείνους οι οποίοι με μισούν. | 9 Δὲν θὰ προσκυνήσῃς καὶ δὲν θὰ λατρεύσῃς αὐτὰ τὰ εἴδωλα καὶ ὁμοιώματα, διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ μόνος Κύριος, ὁ Θεός σου. Εἶμαι Θεὸς ζηλότυπος. Εἰς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ μισοῦν, πληρώνω τὰς ἁμαρτίας καὶ ἀνομίας τῶν πατέρων μὲ τιμωρίας τῶν τέκνων μέχρι τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς. |
| 10 καὶ ποιῶν ἔλεος εἰς χιλιάδας τοῖς ἀγαπῶσί με καὶ τοῖς φυλάσσουσι τὰ προστάγματά μου. | 10 Είμαι όμως και Θεός ελεήμων, ο οποίος δεικνύω και δίδω έλεος εις χιλιάδας ανθρώπων, οι οποίοι με αγαπούν και φυλάσουν τας εντολάς μου. | 10 Εἰς ὅσους ὅμως μὲ ἀγαποῦν καὶ φυλάσσουν τὰ προστάγματά μου, δείχνω ἔλεος καὶ εὐσπλαγχνίαν εἰς χιλιάδας γενεῶν. |
| 11 οὐ λήψῃ τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ· οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ Κύριος ὁ Θεός σου τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ. | 11 Δέν θα προφέρης επιπόλαια και μάταια το όνομα Κυρίου του Θεού σου, διότι ο Κυριος δεν θα απαλλάξη από την ενοχήν, αλλά τουναντίον θα τιμωρήση οποίον παίρνει στο στόμα του το όνομα του Θεού επιπολαίως και ανωφελώς. | 11 Δὲν θὰ παίρνης εἰς τὸ στόμα σου τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου δι' ἀσήμαντα θέματα, διότι δὲν θὰ ἀθωώσῃ Κύριος ὁ Θεός σου ἐκεῖνον, ποὺ παίρνει εἰς τὸ στόμα του τὸ ὄνομά Του δι' ἀσημάντους ἀφορμάς. |
| 12 φύλαξαι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι Κύριος ὁ Θεός σου. | 12 Πρόσεξε, ώστε την ημέραν του Σαββάτου να την αφιερώνης ως αγίαν προς τον Θεόν, όπως σε διέταξε Κυριος ο Θεός σου. | 12 Νὰ προσέχῃς καὶ νὰ ξεχωρίζῃς τὴν ἡμέραν τῶν Σαββάτων, ὥστε νὰ τὴν ἁγιάζῃς, ὅπως σὲ διέταξε Κύριος ὁ Θεός σου. |
| 13 ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου· | 13 Εξ ημέρας θα εργάζεσαι και κατ' αυτάς θα κάμνης όλα τα έργα σου. | 13 Ἕξι ἡμέρας νὰ ἐργαζεσαι καὶ νὰ κάμνῃς ὅλας τὰς ἐργασίας σου. |
| 14 τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου, ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνός σου καὶ προσήλυτος ὁ παροικῶν ἐν σοί, ἵνα ἀναπαύσηται ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου, ὥσπερ καὶ σύ· | 14 Κατά δε την εβδόμην ημέραν θα έχης σάββατον, ανάπαυσιν και αγιασμόν, ημέραν αφιερωμένην εις Κυριον τον Θεόν σου. Κανένα έργον δεν θα κάνης κατά την ημέραν αυτήν, συ και ο υιός σου και η θυγατέρα σου και ο δούλος σου και η δούλη σου και το βόδι σου και το φορτηγόν ζώον σου και οιονδήποτε άλλο ζώον, και ο ξένος που ζη κοντά σου. Τούτο δέ, δια να αναπαυθούν ο δούλος σου και η δούλη σου και το υποζύγιόν σου, όπως και συ. | 14 Κατὰ τὴν ἑβδόμην ὅμως ἡμέραν θὰ ἀναπαύεσαι πρὸς τιμὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Δὲν θὰ κάμνῃς κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν κανένα ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ κόρη σου, ὁ δοῦλος σου καὶ ἡ δούλη σου, τὸ βόδι σου καὶ τὸ ὑποζύγιον σου καὶ κάθε ἄλλο ζῶον σου καὶ ὁ προσήλυτος ξένος, ποὺ διαμένει μαζί σου καὶ ἐκτιμᾷ τὴν θρησκείαν σου· διὰ νὰ ἀναπαύωνται ἔτσι, ὅπως καὶ σύ, ὁ δοῦλος σου καὶ ἡ δούλη σου καὶ τὸ ὑποζύγιον σου. |
| 15 καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτης ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐξήγαγέ σε Κύριος ὁ Θεός σου ἐκεῖθεν ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ, διὰ τοῦτο συνέταξέ σοι Κύριος ὁ Θεός σου, ὥστε φυλάσσεσθαι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων καὶ ἁγιάζειν αὐτήν. | 15 Πρέπει να ενθυμήσαι ότι και συ ήσουν δούλος εις την Αίγυπτον, και Κυριος ο Θεός σου σε έβγαλεν από εκεί ελεύθερον, με την παντοδύναμον δεξιάν του και με την μεγαλειώδη δύναμίν του. Δια τούτο και σε διέταξε Κυριος ο Θεός σου να τηρής την αργίαν της ημέρας του Σαββάτου και να αφιερώνης την ημέραν αυτήν στον Κυριον. | 15 Καὶ θὰ ἐνθυμῆσαι ὅτι ἤσουν δοῦλος εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ σὲ ἔβγαλεν ἐλεύθερον ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Κύριος μὲ τὸ παντοδύναμον χέρι Του καὶ μὲ τὴν ἀκατανίκητον δύναμίν Του. Διὰ τοῦτο σὲ διέταξε Κύριος ὁ Θεός σου νὰ φυλάττῃς καὶ νὰ ἁγιάζῃς τὴν ἡμέραν τῶν Σαββάτων πρὸς τιμήν Του. |
| 16 τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι Κύριος ὁ Θεός σου, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς, ἧς Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι. | 16 Τιμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, όπως Κυριος ο Θεός σου σε διέταξε, δια να σου έλθουν όλα καλά εις την ζωήν σου και να γίνης μακροχρόνιος εις την γην, την οποίαν Κυριος ο Θεός σου δίδει. | 16 Νὰ τιμᾷς τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ὅπως ἀκριβῶς σὲ διέταξε Κύριος ὁ Θεός σου, διὰ νὰ εὐτυχῇς καὶ νὰ ζῇς πολλὰ χρόνια εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν σοῦ δίδει Κύριος ὁ Θεός σου. |
| 17 οὐ φονεύσεις. | 17 Δεν θα φονεύσης. | 17 Νὰ μὴ φονεύσῃς. |
| 18 οὐ μοιχεύσεις. | 18 Δεν θα μοιχεύσης. | 18 Νὰ μὴ μοιχεύσης. |
| 19 οὐ κλέψεις. | 19 Δεν θα κλέψης. | 19 Νὰ μὴ κλέψης. |
| 20 οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ. | 20 Δεν θα γίνης ψευδομάρτυς και δεν θα καταθέσης ποτέ ψευδομαρτυρίαν κατά του πλησίον σου. | 20 Νὰ μὴ ψευδομαρτυρήσῃς ἐναντίον τοῦ πλησίον σου, μὲ τὸ νὰ καταθέσῃς ψευδῆ μαρτυρίαν εἰς βάρος του. |
| 21 οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου· οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν οἰκίαν τοῦ πλησίον σου οὔτε τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ οὔτε τὸν παῖδα αὐτοῦ οὔτε τὴν παιδίσκην αὐτοῦ οὔτε τοῦ βοὸς αὐτοῦ οὔτε τοῦ ὑποζυγίου αὐτοῦ οὔτε παντὸς κτήνους αὐτοῦ οὔτε πάντα ὅσα τῷ πλησίον σού ἐστι. | 21 Δεν θα επιθυμήσης την γυναίκα του πλησίον σου· δεν θα επιθυμήσης την οικίαν του πλησίον σου ούτε τον αγρόν του, ούτε τον δούλον του, ούτε την δούλην του, ούτε το βόδι του, ούτε το υποζύγιόν του, ούτε κανένα άλλο από τα κτήνη του και γενικώς τίποτε από όλα, όσα ανήκουν στον πλησίον σου. | 21 Νὰ μὴ ἐπιθυμήσῃς τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου. Νὰ μὴ ἐπιθυμήσῃς τὸ σπίτι τοῦ πλησίον σου, οὔτε τὸ χωράφι του, οὔτε τὸν δοῦλον του, οὔτε τὴν δούλην του, οὔτε τὸ βόδι του, οὔτε τὸ ὑποζύγιόν του, οὔτε κάθε ἄλλο ζῶον του, οὔτε ὀτιδήποτε ἄλλο ἀνήκει εἰς τὸν συνάνθρωπόν σου». |
| 22 Ταῦτα τὰ ρήματα ἐλάλησε Κύριος πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν ὑμῶν ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρός, σκότος, γνόφος, θύελλα, φωνὴ μεγάλη, καὶ οὐ προσέθηκε· καὶ ἔγραψεν αὐτὰ ἐπὶ δύο πλάκας λιθίνας καὶ ἔδωκέ μοι. | 22 Αυτά είναι τα λόγια, το οποία είπε προς όλους σας τους Ισραηλίτας ο Κυριος στο όρος Χωρήβ εκ μέσου του πυρός, όταν σκότος και γνόφος εκάλυπτε το όρος, η θύελλα το συνεκλόνιζε και ηκούετο ισχυρά η φωνή. Τιποτε άλλο δεν προσέθεσεν. Εχάραζε δε αυτά εις δύο λιθίνας πλάκας, τας οποίας και έδωκεν εις εμέ. | 22 Αὐτοὺς τοὺς λόγους εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς ὅλον τὸν λαόν σας εἰς τὸ βουνό, μέσα ἀπὸ τὴν φωτιὰν καὶ ἐνῷ παντοῦ ἐπικρατοῦσε σκοτάδι, καταχνιὰ καὶ θύελλα καὶ ἠκούετο δυνατὴ φωνή. Δὲν προσέθεσε δὲ τίποτε ἄλλο εἰς αὐτά. Καὶ τὰ ἐχάραξεν ἐπάνω εἰς δύο λιθίνας πλάκας καὶ μου τὰς ἔδωσε. |
| 23 καὶ ἐγένετο ὡς ἠκούσατε τὴν φωνὴν ἐκ μέσου τοῦ πυρὸς καὶ τὸ ὄρος ἐκαίετο πυρί, καὶ προσήλθετε πρός με πάντες οἱ ἡγούμενοι τῶν φυλῶν ὑμῶν καὶ ἡ γερουσία ὑμῶν, | 23 Συνέβη δε και τούτο τότε· όταν σεις ηκούσατε την φωνήν του Θεού εκ μέσου του πυρός και είδατε ότι το όρος εκαίετο υπό του πυρός, προσήλθατε όλοι προς εμέ, οι αρχηγοί των φυλών και οι γεροντότεροι από σας, | 23 Καὶ μόλις ἀκούσατε τὴν φωνήν, ποὺ ἔβγαινε μέσα ἀπὸ τὸ πῦρ, καὶ ἐνῷ ἐκαίετο τὸ βουνὸ μὲ φωτιάν, μὲ ἐπλησιάσατε ὅλοι οἰ προεστοὶ τῶν φυλῶν σας καὶ ἡ γερουσία σας, |
| 24 καὶ ἐλέγετε· ἰδοὺ ἔδειξεν ἡμῖν Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἠκούσαμεν ἐκ μέσου τοῦ πυρός· ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ εἴδομεν ὅτι λαλήσει ὁ Θεὸς πρὸς ἄνθρωπον, καὶ ζήσεται. | 24 και ελέγατε· Ιδού ! Κυριος ο Θεός ημών έδειξεν εις ημάς κατά την ημέραν αυτήν την δόξαν του· και την φωνήν του εκ μέσου του πυρός την ηκούσαμεν· κατά την ημέραν αυτήν είδομεν ότι ομιλεί ο Θεός με τον άνθρωπον και ο άνθρωπος ζη, δεν αποθνήσκει. | 24 καὶ μοῦ ἐλέγατε μὲ φόβον: «Ἰδού! Μᾶς ἔδειξε Κύριος ὁ Θεός μας τὴν δόξαν Του καὶ ἠκούσαμεν τὴν φωνήν Του μέσα ἀπὸ τὸ πῦρ. Εἴδαμε κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ ὁμιλήσῃ ὁ Θεὸς πρὸς τὸν ἄνθρωπον καὶ αὐτὸς να μὴ ἀποθάνῃ, ἀλλὰ νὰ ζήσῃ. |
| 25 καὶ νῦν μὴ ἀποθάνωμεν, ὅτι ἐξαναλώσει ἡμᾶς τὸ πῦρ τὸ μέγα τοῦτο, ἐὰν προσθώμεθα ἡμεῖς ἀκοῦσαι τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἔτι, καὶ ἀποθανούμεθα· | 25 Και τώρα, ας μη αποθάνωμεν. Διότι εάν συνεχίσωμεν να ακούωμεν την φωνήν Κυρίου του Θεού μας θα απαθάνωμεν. Το φοβερόν αυτό πυρ θα μας εξοντώση, | 25 Τώρα ὅμως λυπήσου μας, διὰ νὰ μὴ πεθάνωμε, διότι θὰ μᾶς καταφάγῃ αὐτὴ ἡ μεγάλη φωτιά, ἐὰν ἑξακολουθήσωμεν νὰ ἀκούωμεν περισσότερον τὴν φωνὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας. Θὰ πεθάνωμε! |
| 26 τίς γὰρ σάρξ, ἥτις ἤκουσε φωνὴν Θεοῦ ζῶντος λαλοῦντος ἐκ μέσου τοῦ πυρός, ὡς ἡμεῖς, καὶ ζήσεται; | 26 διότι ποίος ποτέ άνθρωπος ακούσας την φωνήν του Θεού του ζώντος να λαλή εκ μέσου του πυρός, όπως ημείς, έζησε; | 26 Διότι ποῖος θνητὸς ἄνθρωπος ἄκουσε τὴν φωνὴν τοῦ ζῶντος Θεοῦ, νὰ λαλῇ μάλιστα μέσα ἀπὸ τὸ πῦρ, ὅπως ἔγινε μὲ ἡμᾶς, καὶ ἔζησε; |
| 27 πρόσελθε σὺ καὶ ἄκουσον πάντα, ὅσα ἂν εἴπῃ Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σὺ λαλήσεις πρὸς ἡμᾶς πάντα, ὅσα ἂν λαλήσῃ Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν πρὸς σέ, καὶ ἀκουσόμεθα καὶ ποιήσομεν. | 27 Συ μόνος πλησίασε τον Κυριον και άκουσε όλα όσα θα είπη εις σε Κυριος ο Θεός ημών, συ δε θα μας είπης όλα όσα ο Κυριος θα σου φανερώση, ημείς δε θα τα ακούσωμεν και θα τα εφαρμόσωμεν. | 27 Πλησίασε λοιπὸν σὺ καὶ ἄκουσε ὅλα, ὅσα θὰ εἰπῇ Κύριος ὁ Θεός μας, καὶ νὰ μᾶς ἀναγγείλῃς κατόπιν σὺ ὅλα, ὅσα θὰ σοῦ εἰπῇ ὁ Κύριος καὶ Θεός μας. Καὶ ἡμεῖς θὰ τὰ ἀκούσωμεν καὶ θὰ τὰ τηρήσωμεν». |
| 28 καὶ ἤκουσε Κύριος τὴν φωνὴν τῶν λόγων ὑμῶν λαλούντων πρός με, καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἤκουσα τὴν φωνὴν τῶν λόγων τοῦ λαοῦ τούτου, ὅσα ἐλάλησαν πρός σε· ὀρθῶς πάντα, ὅσα ἐλάλησαν. | 28 Ο Κυριος ήκουσε τους λόγους αυτούς, τους οποίους είπατε προς εμέ, και μου είπε· Ηκουσα τα λόγια του λαού αυτού, που είπαν εις σέ. Ολα όσα σου είπαν είναι ορθά. | 28 Καὶ ἤκουσεν ὁ Κύριος τοὺς λόγους σας, ποὺ ἐλέγατε εἰς ἐμέ, καὶ μοῦ εἶπεν ὁ Κύριος: «Ἤκουσα τοὺς λόγους τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ὅσα σοῦ εἶπαν. Ὅλα αὐτά, ποὺ εἶπαν, εἶναι πολὺ σωστά. |
| 29 τίς δώσει εἶναι οὕτω τὴν καρδίαν αὐτῶν ἐν αὐτοῖς, ὥστε φοβεῖσθαί με καὶ φυλάσσεσθαι τὰς ἐντολάς μου πάσας τὰς ἡμέρας, ἵνα εὖ ᾖ αὐτοῖς καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτῶν δι᾿ αἰῶνος; | 29 Ποιός θα δώση εις αυτούς μίαν τέτοιαν καρδίαν, ώστε να με ευλαβούνται, να με υπακούουν και να τηρούν τας εντολάς μου, όλας τας ημέρας της ζωής των, δια να είναι πάντοτε ευτυχείς αυτοί και τα παιδιά των; | 29 Ποῖος ἄραγε θὰ τοὺς δώσῃ τέτοιαν διάθεσιν εἰς τὴν καρδιά των, ὥστε νὰ μὲ φοβοῦνται καὶ νὰ φυλάττουν τὰς ἐντολάς μου ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς των, διὰ νὰ εὐτυχοῦν αὐτοὶ καὶ τὰ παιδιά των εἰς τοὺς αἰῶνας; |
| 30 βάδισον, εἰπὸν αὐτοῖς· ἀποστράφητε ὑμεῖς εἰς τοὺς οἴκους ὑμῶν· | 30 Πηγαινε και ειπέ προς αυτούς· Γυρίστε σεις εις τας σκηνάς σας. | 30 Πήγαινε λοιπὸν καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς τὰ ἑξῆς: «Γυρίσατε πίσω, εἰς τοὺς τόπους ὅπου διαμένετε». |
| 31 σὺ δὲ αὐτοῦ στῆθι μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ λαλήσω πρὸς σὲ τὰς ἐντολὰς καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα, ὅσα διδάξεις αὐτούς, καί ποιείτωσαν οὕτως ἐν τῇ γῇ, ἣν ἐγὼ δίδωμι αὐτοῖς ἐν κλήρῳ. | 31 Συ όμως έλα και στάσου κοντά εις εμέ, και εγώ θα σου είπω όλας τας εντολάς μου και τον Νομον μου και τας κρίσεις μου, όλα όσα θα διδάξης εις αυτούς. Αυτοί δε ας τα εφαρμόσουν και ας ζήσουν σύμφωνα με αυτά εις την γην της επαγγελίας, την οποίαν, ως κληρονομίαν των εγώ τους δίδω. | 31 Σὺ ὅμως στάσου ἐδῶ μαζί μου καὶ θὰ σοῦ ἀνακοινώσω τὰς ἐντολὰς καὶ τοὺς νόμους καὶ τὰ προστάγματα ὅλα, ὅσα θὰ τοὺς διδάξῃς. Καὶ πρέπει νὰ συμπεριφέρωνται συμφώνως πρὸς αὐτὰ εἰς τὴν χώραν, ποὺ τοὺς δίδω Ἐγὼ ὡς κληρονομίαν». |
| 32 καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι Κύριος ὁ Θεός σου· οὐκ ἐκκλινεῖτε εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερά, | 32 Θα φροντίσετε, ώστε να τηρήτε τας εντολάς αυτάς, όπως Κυριος ο Θεός σας διέταξε. Δεν θα παρεκλίνετε ούτε δεξιά ούτε αριστερά. | 32 Νὰ προσέξετε λοιπόν, ὥστε νὰ κάμνετε ὅ,τι ἀκριβῶς σᾶς διέταξε Κύριος ὁ Θεός σου. Δὲν θὰ ξεφύγετε οὔτε δεξιὰ οὔτε ἀριστερά. |
| 33 κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδόν, ἣν ἐνετείλατό σοι Κύριος ὁ Θεός σου πορεύεσθαι ἐν αὐτῇ, ὅπως καταπαύσῃ σε καὶ εὖ σοι ᾖ καὶ μακροημερεύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἣν κληρονομήσετε. | 33 Την οδόν, την οποίαν ο Κυριος σου έδειξε και σε διέταξε να βαδίζης, έτσι θα πορευθής αυτήν, δια να σε επαναπαύση και σε καταστήση ευτυχή και σου χαρίση μακρότητα ημερών εις την γην της Επαγγελίας, την οποίαν θα καταλάβετε και θα κατέχετε ως ιδικήν σας. | 33 Θὰ ἀκολουθήσῃς, λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, πιστὰ τὸν τρόπον ζωῆς, ποὺ σὲ διέταξεν ὁ Κύριος. Θὰ βαδίζῃς τὸν δρόμον ποὺ σοῦ ὑπέδειξε, διὰ νὰ σοῦ χαρίσῃ ἀνάπαυσιν καὶ διὰ νὰ εὐτυχῇς καὶ νὰ ζῆτε πολλὰ χρόνια εἰς τὴν γῆν, ποὺ θὰ κληρονομήσετε. |
