Αὐτή ἡ συλλογή τῶν ἀποφθεγματικῶν ρήσεων ἤ φράσεων, εἶναι θεία σοφία ἐφαρμοσμένη στίς ἐπίγειες συνθῆκες ζωῆς τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Τό ἴδιο οἱ Παροιμίες εἶναι τοῦ Σολομῶντος (α΄ 1), δέν σημαίνει τίποτε περισσότερο ἀπό τό ὅτι αὐτός συνέλεξε καί τακτοποίησε κατά σειρά, παροιμίες πού ἤδη κυκλοφοροῦσαν μεταξύ τοῦ λαοῦ - ἡ σοφία τοῦ Πνεύματος, διά μέσου ἴσως πολλῶν αἰώνων (Ἐκκλησιαστής ιβ΄ 9). Τά κεφάλαια κε’-κθ΄ ἦσαν κοινά καί κυκλοφοροῦσαν στήν ἐποχή τοῦ Ἐζεκία (κε΄ 1). Τά κεφάλαια λ΄ καί λα΄ εἶναι τοῦ Ἀγούρ καί Λεμουήλ. Τό βιβλίο χωρίζεται σέ ἕξη μέρη.

I. Οἱ υἱοί, α΄ -ζ΄.
II. Ὁ ὕμνος τῆς σοφίας, η΄ -θ΄.
III. Ἡ ἀφροσύνη τῆς ἁμαρτίας, ι΄ -ιθ΄.
IV. Προειδοποιήσεις καί συμβουλές, κ΄ -κθ΄.
V. Οἱ λόγοι τοῦ Ἀγούρ, λ΄.
VI. Οἱ λόγοι τοῦ βασιλέως Λεμουήλ, λα΄.