| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Ο ἀγαπῶν παιδείαν, ἀγαπᾷ αἴσθησιν, ὁ δὲ μισῶν ἐλέγχους ἄφρων. | 1 Εκείνος ο οποίος αγαπά την κατά Θεόν παιδείαν και μόρφωσιν, αγαπά την αληθινήν γνώσιν και ορθήν διάκρισιν. Οποιος όμως μισεί και αποστρέφεται τους ελέγχους, είναι ανόητος και ασύνετος. | 1 Εκεῖνος ποὺ ἀρέσκεται εἰς τὴν κατὰ Θεὸν παιδαγωγίαν, ἀγαπᾷ νὰ καταστῇ ἱκανὸς ὅπως διακρίνῃ τὸ καλὸν ἀπὸ τοῦ κακοῦ. Ὅποιος δὲ μισεῖ τοὺς ἐκ τῆς παιδαγωγίας τοῦ Θεοῦ ἐλέγχους, αὐτὸς εἶναι ἀνόητος καὶ ἄμυαλος. |
| 2 κρείσων ὁ εὑρὼν χάριν παρὰ Κυρίῳ, ἀνὴρ δὲ παράνομος παρασιωπηθήσεται. | 2 Πολύ καλύτερος από όλους είναι ο άνθρωπος, που ευρήκε και έλαβε χάριν δια της ευσεβείας του από τον Κυριον. Ο δε παράνομος άνθρωπος θα λησμονηθή από τον Θεόν και τους ανθρώπους. | 2 Δὲν συγκρίνεται μὲ κανένα ὁ ἄνθρωπος, ποὺ εὗρε χάριν καὶ ἔλεος ἀπὸ τὸν Κύριον, ὁ παραβάτης ὅμως τοῦ θείου νόμου θὰ λησμονηθῇ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. |
| 3 οὐ κατορθώσει ἄνθρωπος ἐξ ἀνόμου, αἱ δὲ ρίζαι τῶν δικαίων οὐκ ἐξαρθήσονται. | 3 Κανείς άνθρωπος δεν θα προκόψη και δεν θα κατευοδωθή με τας παρανομίας του. Αι ρίζαι όμως των δικαίων μένουν στερεαί στο έδαφος, ώστε και αυτοί και οι απόγονοί των να μη χαθούν. | 3 Ἀπὸ τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν παρανομίαν δὲν θὰ προκόψῃ ποτὲ ὁ ἄνθρωπος. Αἱ ρίζαι ὅμως τῶν δικαίων θὰ μείνουν ἀσάλευτοι καὶ ἀνεκρίζωτοι, μετὰ δὲ τὴν θύελλαν θὰ βλαστήσουν πάλιν. Τὸ γένος των δὲν θὰ χαθῇ. |
| 4 γυνὴ ἀνδρεία στέφανος τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς· ὥσπερ δὲ ἐν ξύλῳ σκώληξ, οὕτως ἄνδρα ἀπόλλυσι γυνὴ κακοποιός. | 4 Γυνή εργατική, δράστηρία και ενάρετος, είναι στέφανος δόξης δια τον άνδρα της. Εξ αντιθέτου η κακότροπος γυναίκα καταστρέφει τον άνδρα της, όπως ο σκώληξ κατατρώγει το ξύλον. | 4 Ἡ ἐργατικὴ καὶ ἀκατάβλητος εἰς ἀρετὴν σύζυγος εἶναι στέφανος δόξης διὰ τὸν σύζυγόν της. Ὅπως δὲ τὸ σκουλήκι κατατρώγει τὸ δένδρον καὶ τὸ ξηραίνει, ἔτσι καὶ ἡ κακὴ γυναῖκα μὲ τὴν διαγωγήν της καταστρέφει τὸν ἄνδρα της. |
| 5 λογισμοὶ δικαίων κρίματα, κυβερνῶσι δὲ ἀσεβεῖς δόλους. | 5 Αι σκέψεις, αι κρίσεις και αι αποφάσεις των δικαίων είναι πάντοτε ορθαί, ενώ οι ασεβείς μηχανεύονται και πρωτοστατούν εις δόλια σχέδια. | 5 Αἱ σκέψεις τῶν ἐναρέτων ἀνθρώπων εἶναι πάντοτε ὀρθαὶ καὶ δίκαιαι, ἐνῷ οἱ ἀσεβεῖς τεχνάζονται καὶ ἐπινοοῦν σκοποὺς δολίους καὶ πονηρούς. |
| 6 λόγοι ἀσεβῶν δόλιοι, στόμα δὲ ὀρθῶν ρύσεται αὐτούς. | 6 Οι λόγοι των ασεβών είναι πάντοτε γεμάτοι δολιότητα και επιβουλήν. Το στόμα όμως των ειλικρινών και εντίμων ανθρώπων λέγει πάντοτε την αλήθειαν, η οποία και τους λυτρώνει από τας δολιότητας των κακών. | 6 Οἱ λόγοι τῶν ἀσεβῶν εἶναι δόλιοι καὶ πονηροί. Τὸ στόμα δὲ τῶν εἰλικρινῶν καὶ εὐθέων μὲ τὴν γλῶσσαν τῆς ἀληθείας θὰ τοὺς σώσῃ ἀπὸ δολίας ἐπιβουλάς. |
| 7 οὗ ἐὰν στραφῇ ὁ ἀσεβής, ἀφανίζεται, οἶκοι δὲ δικαίων παραμένουσι. | 7 Οπου και αν στραφή και καταφύγη ο ασεβής, τελικώς θα καταστραφή, ενώ οι οίκοι των δικαίων παραμένουν σώοι και ασφαλείς. | 7 Ὅπου καὶ ἂν καταφύγῃ ὁ ἀσεβὴς κατὰ τὴν ὥραν τῆς θείας ὀργῆς, ἡ ὁποία τὸν καταδιώκει, θὰ ἀφανισθῇ, τὰ σπίτια ὅμως τῶν δικαίων παραμένουν ἀσάλευτα. |
| 8 στόμα συνετοῦ ἐγκωμιάζεται ὑπὸ ἀνδρός, νωθροκάρδιος δὲ μυκτηρίζεται. | 8 Το στόμα του συνετού, δια τα σοφά και φρόνιμα λόγια του, επαινείται και εγκωμιάζεται από κάθε φρόνιμον άνδρα. Ενῷ ο δια την ραθυμίαν και αμαρτωλότητα αυτού νωθρός εις την σκέψιν και βραδύνους εμπαίζεται. | 8 Τὸ στόμα τοῦ συνετοῦ καὶ φρονίμου ἀνθρώπου ἐπαινεῖται καὶ ἐγκωμιάζεται ἀπὸ κάθε σοβαρὸν καὶ φρόνιμον ἄνδρα διὰ τὰς σοφὰς συμβουλὰς ποὺ δίδει καὶ τοὺς καλοὺς λόγους ποὺ λέγει, ἐνῶ ὁ χονδροκέφαλος καὶ ἀνόητος ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτωλότητός του, περιφρονεῖται δι’ ὅσα θὰ εἴπῃ. |
| 9 κρείσσων ἀνὴρ ἐν ἀτιμίᾳ δουλεύων ἑαυτῷ ἢ τιμὴν ἑαυτῷ περιτιθεὶς καὶ προσδεόμενος ἄρτου. | 9 Καλύτερος και προτιμότερος είναι ο άνθρωπος, ο έστω και κοινωνικώς κατώτερος, ο οποίος όμως με την έντιμον εργασίαν του εξυπηρετεί τον εαυτόν του και την οικογένειάν του, παρά μωροκενόδοξος, ο οποίος με τίτλους ευγενείας άνευ αξίας επιζητεί δόξαν, καθ' ον χρόνον στερείται και αυτού του επιουσίου άρτου. | 9 Εἶναι πολὺ ἀνώτερος ὁ κοινωνικὼς ἄσημος ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δουλεύει καὶ ἐξυπηρετεῖ καὶ τὸν ἑαυτόν του καὶ τὴν οἰκογένειάν του, ἀπὸ τὸν κενόδοξον καὶ φαντασμένον, ποὺ ἐπιζητεῖ νὰ τὸν τιμοῦν οἱ ἄλλοι, ἐνῷ στερεῖται καὶ αὐτοῦ τοῦ ψωμιοῦ. |
| 10 δίκαιος οἰκτείρει ψυχὰς κτηνῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ σπλάγχνα τῶν ἀσεβῶν ἀνελεήμονα. | 10 Ο δίκαιος και ενάρετος άνθρωπος πονεί και ενδιαφέρεται και δι' αυτά ακόμη τα ζώα του. Τα σπλάγχνα όμως των ασεβών είναι άπονα και σκληρά προς πάντας και προς πάντα. | 10 Ὁ καλὸς ἄνθρωπος πονεῖ τὰ ζῶα του καὶ ἐνδιαφέρεται διὰ τὴν ζωὴν καὶ τὴν συντήρησίν των, ἐνῷ ἀντιθέτως ἡ καρδία τῶν ἀσεβῶν εἶναι σκληρὰ ὄχι μόνον ἀπέναντι τῶν ἀλόγων ζώων, ἀλλὰ καὶ ἀπέναντι τῶν λογικῶν ἀνθρώπων. |
| 11 ὁ ἐργαζόμενος τὴν ἑαυτοῦ γῆν ἐμπλησθήσεται ἄρτων, οἱ δὲ διώκοντες μάταια ἐνδεεῖς φρενῶν. 11α ὅς ἐστιν ἡδὺς ἐν οἴνων διατριβαῖς, ἐν τοῖς ἑαυτοῦ ὀχυρώμασι καταλείψει ἀτιμίαν. | 11 Εκείνος που καλλιεργεί με επιμονήν και ενδιαφέρον τους αγρούς του, θα χορτάση ψωμί. Οσοι όμως επιζητούν μάταια και ακατόρθωτα πράγματα και καταστρώνουν μεγάλα απραγματοποίητα σχέδια, αυτοί είναι ανόητοι και θα πεινάσουν. 11α Οποιος ευχαριστείται και γλυκαίνεται να συχνάζη εις τα οινοπωλεία και να μεθά αυτός θα κληροδοτήση στο σπίτι του εξευτελισμόν και έντροπήν. | 11 Ὅποιος δουλεύει τὰ χωράφια του ἐπιμελῶς, θὰ ἔχῃ καλὴν ἐσοδείαν καὶ θὰ χορτάσῃ ψωμί, ἐνῷ ὅσοι ἐπιζητοῦν τὴν ματαιότητα, αὐτοὶ δὲν ἔχουν μυαλὸ καὶ θὰ πεινάσουν. 11α Ὅποιος ἀρέσκεται νὰ συχνάζῃ εἰς τὰ οἰνοπωλεῖα καὶ νὰ μεθύῃ, αὐτὸς θὰ κληρονομήσῃ εἰς τὸ σπίτι του ἀτιμίαν καὶ ἐντροπήν. |
| 12 ἐπιθυμίαι ἀσεβῶν κακαί, αἱ δὲ ρίζαι τῶν εὐσεβῶν ἐν ὀχυρώμασι. | 12 Αι επιθυμίαι των ασεβών είναι πάντοτε κακαί και οδηγούν εις την καταστροφήν, ενώ αι ρίζαι των ευσεβών είναι απλωμέναι ασφαλείς και αμετακίνητοι. Αυτοί και οι απόγονοί των θα ευδοκιμήσουν. | 12 Αἱ ἐπιθυμίαι τῶν ἀσεβῶν εἶναι κακαὶ καὶ ἄστατοι, ἐνῶ αἱ ἐπιθυμίαι τῶν εὐσεβῶν καὶ δικαίων εἶναι ἅγιαι καὶ θεοσεβεῖς· διὰ τοῦτο αὐτοὶ μένουν ἀκλόνητοι καὶ σταθεροί, ὅπως τὰ αἰωνόβια ὀχυρώματα. |
| 13 δι᾿ ἁμαρτίαν χειλέων ἐμπίπτει εἰς παγίδας ἁμαρτωλός, ἐκφεύγει δὲ ἐξ αὐτῶν δίκαιος. 13α ὁ βλέπων λεῖα ἐλεηθήσεται, ὁ δὲ συναντῶν ἐν πύλαις ἐκθλίψει ψυχάς. | 13 Ο αμαρτωλός εξ αιτίας των ψευδολογιών και των άλλων δολίων λόγων του περιπίπτει και συλλαμβάνεται εις παγίδας. Ο ενάρετος όμως άνθρωπος, που προσέχει τα λόγια του, διαφεύγει από αυτάς τας παγίδας. 13α Εκείνος, που έχει ήρεμον και γλυκύ το βλέμμα, εφελκύει την συμπάθειαν εκ μέρους των άλλων. Ο φίλερις όμως και φιλόδικος, που τρέχει εις τα δικαστήρια δια να συναντηθή εκεί με τους αντιδίκους του, θα δημιουργήση εις εκείνους και στον εαυτόν του στενόχωρον ψυχικήν κατάστασιν. | 13 Ὁ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος μὲ τὰ ἄσχημα καὶ ἀπερίσκεπτα λόγια τοῦ δημιουργεῖ εἰς τὸν ἑαυτόν του πειρασμοὺς πολλοὺς καὶ πίπτει μέσα εἰς παγίδας. Ὁ δίκαιος ὅμως γλυτώνει ἀπὸ αὐτάς, διότι συγκρατεῖ τὴν γλῶσσαν του. 13α Ἐκεῖνος ποὺ κυττάζει ἥμερα, θὰ ἐπισύρῃ τὴν συμπάθειαν καὶ τὴν συγγνώμην, ἐνῷ ἐκεῖνος ποὺ τρέχει εἰς τὰ δικαστήρια τὰ ἐγκατεστημένα εἰς τὰς πύλας τῶν πόλεων, αὐτὸς θὰ συγκρουσθῇ μὲ τοὺς ἀντιδίκους του καὶ θὰ στενοχωρήσῃ τὰς ψυχὰς ἐκείνων, ἀλλὰ καὶ τὴν ἰδικήν του. |
| 14 ἀπὸ καρπῶν στόματος ψυχὴ ἀνδρὸς πλησθήσεται ἀγαθῶν, ἀνταπόδομα δὲ χειλέων αὐτοῦ δοθήσεται αὐτῷ. | 14 Από τα καλά λόγια, που σαν ωραίοι καρποί βγαίνουν από το στόμα του εντίμου και δικαίου, θα γεμίση η ζωή του από αγαθά. Σαν μισθός δε των χειλέων του θα δοθή εις αυτόν χάρις εκ μέρους του Θεού και η υπόληψις εκ μέρους των ανθρώπων. | 14 Ἀπὸ τὰ καλὰ λόγια, τὰ ὁποῖα σὰν καρποὶ βγαίνουν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ἐναρέτου ἀνθρώπου, θὰ γεμίσῃ ἡ ζωή του ἀπὸ ἀγαθά, ὡς μισθὸς δὲ τῶν χειλέων του καὶ ἀπάντησις εἰς τοὺς λόγους του θὰ δοθῇ εἰς αὐτὸν εὐτυχία. |
| 15 ὁδοὶ ἀφρόνων ὀρθαὶ ἐνώπιον αὐτῶν, εἰσακούει δὲ συμβουλίας σοφός. | 15 Οι ανόητοι και μωροκενόδοξοι θεωρούν ορθάς τας πορείας της ζωής των, ενώ εις την πραγματικότητα είναι διεστραμμένοι και ολέθριαι. Ο σοφός όμως άνθρωπος ακούει τας συμβουλάς των άλλων και δέχεται υποδείξεις. | 15 Οἱ δρόμοι, τοὺς ὁποίους βαδίζουν οἱ ἄφρονες, ἐνῷ εἶναι διεστραμμένοι καὶ ὁδηγοῦν εἰς καταστροφήν, φαίνονται εἰς αὐτοὺς λόγῳ τοῦ σκοτισμοῦ των ὀρθοὶ καὶ ἀσφαλεῖς. Ἀντιθέτως ὁ φρόνιμος καὶ συνετός, ὡς ταπεινὸς ποὺ εἶναι, ἐπειδὴ δὲν ἔχει ἐμπιστοσύνην εἰς τὴν κρίσιν του, προσέχει τὰς συμβουλὰς τῶν ἄλλων. |
| 16 ἄφρων αὐθημερὸν ἐξαγγέλλει ὀργὴν αὐτοῦ, κρύπτει δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀτιμίαν ἀνὴρ πανοῦργος. | 16 Ο ασύνετος, υπό το κράτος των πρώτων εντυπώσεων, εκσπά αμέσως εις οργήν, επιβλαβή δια τον εαυτόν του και δια τους άλλους. Ενῷ ο συνετός και μυαλωμένος άνθρωπος συγκρατεί την οργήν του, διότι την θεωρεί ταπείνωσιν αι εξευτελισμόν. | 16 Ὁ ἄφρων ὀργίζεται καὶ παραφέρεται μὲ τὸ παραμικρὸν καὶ παρευθύς, μὴ ἀναλογιζόμενος ποὺ θὰ τὸν ἐξωθήσῃ ὁ θυμός του, ὁ συνετὸς ὅμως καὶ μυαλωμένος ἄνθρωπος συγκρατεῖ τὴν ὀργήν του, ἡ ὁποία εἶναι ἐξευτελισμὸς καὶ ἀτιμία. |
| 17 ἐπιδεικνυμένην πίστιν ἀπαγγέλλει δίκαιος, ὁ δὲ μάρτυς τῶν ἀδίκων δόλιος. | 17 Αποδεδειγμένην, καθαράν και αξιόπιστον μαρτυρίαν καταθέτει ο δίκαιος ενώπιον του δικαστηρίου, ενώ ο ψευδομάρτυς καταθέτει ψευδείς και δολίας μαρτυρίας. | 17 Ἡ μαρτυρία τοῦ δικαίου ἐνώπιον τοῦ δικαστηρίου εἶναι φανερὰ καὶ ἀντέχει εἰς τὸν δημόσιον ἔλεγχον, ἐνῷ ὁ ψευδομάρτυς, ποὺ ἀδικεῖ μὲ τὴν κατάθεσίν του, εἶναι δόλιος καὶ πονηρός. |
| 18 εἰσὶν οἳ λέγοντες τιτρώσκουσι μαχαίρᾳ, γλῶσσαι δὲ σοφῶν ἰῶνται. | 18 Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι με τα λόγια των πληγώνουν ωσάν με μαχαίρι. Αι ομιλίαι όμως των συνετών και εναρέτων ανθρώπων παρηγορούν και θεραπεύουν τας πληγωμένας και πονεμένας καρδίας. | 18 Εἶναι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι μὲ τὰ λόγια των πληγώνουν τοὺς ἄλλους ὡς διὰ μαχαίρας. Αἱ γλῶσσαι ὅμως τῶν σοφῶν καὶ συνετῶν κλείουν πληγὰς καὶ ἰατρεύουν πονεμένας καρδίας. |
| 19 χείλη ἀληθινὰ κατορθοῖ μαρτυρίαν, μάρτυς δὲ ταχὺς γλῶσσαν ἔχει ἄδικον. | 19 Τα χείλη του εντίμου και αληθινού μάρτυρος, ο οποίος ομιλεί με σύνεσιν και περίσκεψιν, καταθέτουν ακλόνητον και κατοχυρωμένην μαρτυρίαν. Εξ αντιθέτου μάρτυς ταχύς, επιπόλαιος και απερίσκεπτος, καταθέτει συνήθως επιπολαίαν και άδικον μαρτυρίαν. | 19 Τὰ χείλη τοῦ φιλαλήθους μάρτυρος καθιστοῦν τὴν μαρτυρίαν του εἰς τὰ δικαστήρια ἀπρόσβλητον, ὁ μάρτυς ὅμως, ποὺ ὁμιλεῖ γρήγορα, μὲ ἀπερισκεψίαν καὶ ἐπιπολαιότητα, ἔχει γλῶσσαν ἄδικον. |
| 20 δόλος ἐν καρδίᾳ τεκταινομένου κακά, οἱ δὲ βουλόμενοι εἰρήνην εὐφρανθήσονται. | 20 Δολιότης υπάρχει εις την καρδίαν του πονηρού, ο οποίος μηχανεύεται και αποφασίζει κακά. Οσοι όμως επιθυμούν και επιδιώκουν την ειρήνήν του Θεού, θα την επιτύχουν και θα ευφρανθούν. | 20 Εἰς τὸ βάθος τῆς καρδίας ἐκείνου, ποὺ βυσσοδομεῖ μηχανορραφίας, ὑπάρχει δόλος καὶ πονηρία, ἐνῷ ἐκεῖνοι, ποὺ θέλουν εἰρήνην μετὰ τῶν ἄλλων, θὰ δοκιμάσουν εὐφροσύνην καὶ χαράν. |
| 21 οὐκ ἀρέσει τῷ δικαίῳ οὐδὲν ἄδικον, οἱ δὲ ἀσεβεῖς πλησθήσονται κακῶν. | 21 Εις τον ενάρετον άνθρωπον τίποτε το άδικον δεν είναι ευάρεστον. Οι ασεβείς όμως θα γεμίσουν από κακίας σύμφωνα με τας επιθυμίας της πονηράς καρδίας των. | 21 Εἰς τὸν δίκαιον δὲν ἀρέσει κανὲν ἄδικον καὶ κακόν, οἱ ἀσεβεῖς ὅμως εἶναι γεμᾶτοι ἀπὸ κακίαν. |
| 22 βδέλυγμα Κυρίῳ χείλη ψευδῆ, ὁ δὲ ποιῶν πίστεις δεκτὸς παρ᾿ αὐτῷ. | 22 Αποκρουστικά και μισητά είναι ενώπιον του Κυρίου τα χείλη, τα οποία ψεύδονται. Οποιος όμως φέρεται με ειλικρίνειαν και αξιοπιστίαν είναι αγαπητός και ευπρόσδεκτος στον Θεόν. | 22 Τὰ χείλη ποὺ ψευδονται, εἶναι βδέλυγμα εἰς τὸν Κύριον, ὁ εἰλικρινὴς ὅμως καὶ μετὰ τιμιότητας συμπεριφερόμενος εἶναι ἀγαπητὸς εἰς Αὐτόν. |
| 23 ἀνὴρ συνετὸς θρόνος αἰσθήσεως, καρδία δὲ ἀφρόνων συναντήσεται ἀραῖς. | 23 Ο συνετός άνθρωπος είναι ωσάν θρόνος, επί του οποίου βασιλεύει η αλήθεια και η ορθή διάκρισις, ενώ η καρδία των αμαρτωλών και ασυνέτων θα συναντήση και θα πλημμυρίση από κατάρας. | 23 Ὁ συνετὸς ἄνθρωπος εἶναι ὡσὰν κάθισμα καὶ θρόνος, εἰς τὸν ὁποῖον ἀναπαύεται ἡ διάκρισις καὶ ἡ ὀρθὴ ἀντίληψις τῶν πραγμάτων, ἐνῷ ἡ καρδία τῶν ἀφρόνων θὰ συναντήσῃ κατάρας. |
| 24 χεὶρ ἐκλεκτῶν κρατήσει εὐχερῶς, δόλιοι δὲ ἔσονται ἐν προνομῇ. | 24 Τα χέρια των εντίμων και συνετών ανθρώπων θα υπερισχύσουν και θα κυριαρχήσουν εύκολα επάνω στους άλλους. Οι δόλιοι όμως και οι ασύνετοι θα είναι υποχείριοι και υπηρέται των άλλων. | 24 Τὰ χέρια τῶν ἐργατικῶν εὔκολα θὰ κυριαρχήσουν ἐπὶ τῶν ἄλλων, ἐνῷ οἱ ὀκνηροὶ καὶ διὰ δολιότητος πολιτευόμενοι θὰ αἰχμαλωτισθοῦν καὶ θὰ ὑποδουλωθοῦν. |
| 25 φοβερὸς λόγος καρδίαν ταράσσει ἀνδρὸς δικαίου, ἀγγελία δὲ ἀγαθὴ εὐφραίνει αὐτόν. | 25 Λογια απειλητικά, ειδήσεις θλιβεραί συγκινούν και ταράσσουν την καρδίαν του δικαίου ανθρώπου, έστω και αν δεν αναφέρωνται εις αυτόν προσωπικώς. Αι αγαθαί όμως αγγελίαι, όπως είναι ο λόγος του Θεού, τον ευχαριστούν και τον χαροποιούν. | 25 Λόγος ἀπειλητικὸς καὶ εἰδήσεις θλιβεραὶ ταράσσουν καὶ συγκινοῦν τὴν καρδίαν τοῦ καλοῦ ἀνθρώπου, ἐνῷ αἱ καλαὶ ἀγγελίαι, ὅπως καὶ αἱ θεῖαι ἐπαγγελίαι τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τὸν εὐφραίνουν. |
| 26 ἐπιγνώμων δίκαιος ἑαυτοῦ φίλος ἔσται, αἱ δὲ γνῶμαι τῶν ἀσεβῶν ἀνεπιεικεῖς. ἁμαρτάνοντας καταδιώξεται κακὰ ἡ δὲ ὁδὸς τῶν ἀσεβῶν πλανήσει αὐτούς. | 26 Ο συνετός και ειλικρινής και ευσεβής άνθρωπος κάμνει καλόν πρώτα πρώτα στον εαυτόν του, ενώ αι γνώμαι, αι αποφάσεις και αι πράξεις των ασεβών είναι ξέναι προς την αρετήν της επιεικείας. Τιμωρίαι εκ μέρους του Θεού και συμφοραί εκ μέρους αυτών των ιδίων θα καταδιώξουν τους αμαρτωλούς, διότι ο δρόμος των ασεβών τους παραπλά και τους οδηγεί στον όλεθρον. | 26 Ὁ γνωστικὸς καὶ συνετὸς ἄνθρωπος τὸν ἑαυτόν του πρωτίστως θὰ ὠφελῇ καὶ θὰ ἀγαπᾷ, ἐνῷ αἱ γνῶμαι καὶ τὰ ἔργα τῶν ἀσεβῶν εἶναι ξένα πρὸς τὴν ἐπιείκειαν. Ἐκείνους ποὺ ἁμαρτάνουν καὶ δὲν μετανοοῦν, θὰ τοὺς καταδιώξουν κατὰ πόδας δεινά, θλίψεις καὶ τιμωρίαι. Ὁ δρόμος δὲ τῶν, ἀσεβῶν θὰ τοὺς ἀποπλανήσῃ καὶ θὰ τοὺς ὁδηγήσῃ εἰς κρημνόν. |
| 27 οὐκ ἐπιτεύξεται δόλιος θήρας, κτῆμα δὲ τίμιον ἀνὴρ καθαρός. | 27 Ο δόλιος άνθρωπος δεν θα επιτύχη εις τας επιχειρήσστου, ενώ ο δίκαιος και καθαρός από δολιότητας και αμαρτίας είναι πολύτιμον απόκτημα δια την κοινωνίαν, αξιαγάπητος στον Θεόν. | 27 Δὲν θὰ ἐπιτύχῃ εἰς τὰς ἐπιδιώξεις καὶ τὸ κυνήγιόν του ὁ πανοῦργος καὶ δόλιος ἄνθρωπος. Πολύτιμον δὲ ἀπόκτημα εἰς τὸν ἄνθρωπον εἶναι τὸ νὰ εἶναι ὅσιος, καθαρὸς καὶ ἁγνός. |
| 28 ἐν ὁδοῖς δικαιοσύνης ζωή, ὁδοὶ δὲ μνησικάκων εἰς θάνατον. | 28 Εις τους δρόμους της αρετής υπάρχει η αληθινή και ευχάριστος ζωη, ενώ οι δρόμοι των μνησικάκων και εμπαθών ανθρώπων οδηγούν στον θάνατον. | 28 Εἰς τοὺς δρόμους τῆς ἀρετῆς, οἱ ὁποῖοι φαίνονται στενοὶ καὶ δύσκολοι, ὑπάρχει ζωή, ἐνῷ οἱ δρόμοι τῶν μνησικάκων καὶ ἐκδικητικῶν ἀνθρώπων ὁδηγοῦν εἰς θάνατον. |
