| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΥΙΕ, ἐὰν δεξάμενος ρῆσιν ἐμῆς ἐντολῆς κρύψῃς παρὰ σεαυτῷ, | 1 Παιδί μου, εάν παραδεχθής τα λόγια των εντολών μου και τα φυλάξης με προσοχήν ως θησαυρόν μέσα εις την καρδίαν σου, | 1 Παιδί μου, ἐὰν ἀποδεχθῇς μὲ προθυμίαν καὶ εἰλικρινῆ διάθεσιν τὰς ἐντολάς μου καὶ κρύψῃς ὡς πολύτιμον πρᾶγμα εἰς τὰ βάθη τῆς καρδίας σου τὰ λόγια μου, |
| 2 ὑπακούσεται σοφία τὸ οὖς σου, καὶ παραβαλεῖς καρδίαν σου εἰς σύνεσιν, παραβαλεῖς δὲ αὐτὴν ἐπὶ νουθέτησιν τῷ υἱῷ σου. | 2 τότε το αυτί σου θα προσέξη και θα ακούση τα λόγια της θείας σοφίας και θα τα βάλης μέσα στον νουν και την καρδίαν σου, δια να σε αναδείξουν συνετόν, και θα τα χρησιμοποιής δια να δίδης ορθάς συμβουλάς και νουθεσίας στον υιόν σου. | 2 τότε τὸ αὐτί σου θὰ προσέξῃ τὰ λόγια τῆς θείας σοφίας καὶ θὰ τὰ ἔχῃς κατὰ νοῦν, ὥστε νὰ σὲ συνετίζουν, καὶ θὰ τὰ χρησιμοποιῇς διὰ νὰ συμβουλεύεις τὸ παιδί σου. |
| 3 ἐὰν γὰρ τὴν σοφίαν ἐπικαλέσῃ καὶ τῇ συνέσει δῷς φωνήν σου, τὴν δὲ αἴσθησιν ζητήσῃς μεγάλῃ τῇ φωνῇ, | 3 Διότι, εάν με φλογερόν πόθον επικαλεσθής την θείαν σοφίαν και φωνάξης την σύνεσιν να έλθη εις σέ, αναζητήσης δε και επικαλεσθής με μεγάλην φωνήν την γνώσιν της θείας αληθείας, | 3 Σοῦ ζητῶ δὲ τόσην προσοχήν, διότι, ἐὰν ἐπικαλεσθῇς τὴν θείαν σοφίαν μὲ ζωηρὸν πόθον καὶ φωνάξῃς προσκαλῶν τὴν σύνεσιν καὶ ζητήσῃς μὲ μεγάλην φωνὴν τὴν γνῶσιν τῆς θείας ἀληθείας καὶ τὴν διάκρισιν τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, |
| 4 καὶ ἐὰν ζητήσῃς αὐτὴν ὡς ἀργύριον καὶ ὡς θησαυροὺς ἐξερευνήσῃς αὐτήν, | 4 και αν την αναζητήσης με τόσον ζήλον, με όσον αναζητεί κανείς την εύρεσιν χρημάτων, εάν ερευνήσης δι' αυτήν με όσον ενδιαφέρον ερευνούν δια πολλούς και μεγάλους θησαυρούς, | 4 καὶ ἐὰν ζητήσῃς ἐπιμόνως νὰ τὴν εὕρῃς, ὅπως ἀναζητεῖ κανεὶς νὰ εὕρῃ χρήματα, καὶ ἐὰν ἐρευνήσῃς δι’ αὐτήν, ὅπως ἐρευνᾷ κανεὶς νὰ εὕρῃ θησαυροὺς πολλοὺς καὶ μεγάλους, |
| 5 τότε συνήσεις φόβον Κυρίου καὶ ἐπίγνωσιν Θεοῦ εὑρήσεις. | 5 τότε θα αισθανθής και θα κατανοήσης τον φόβον του Κυρίου· θα εύρης και θα αποκτήσης, όσον είναι δυνατόν εις την ανθρωπίνην διάνοιαν, την αληθινήν και ανειπισφαλή γνώσιν περί του Θεού. | 5 τότε θὰ αἰσθανθῇς τὸν σωτηριώδη φόβον τοῦ Κυρίου καὶ θὰ λάβῃς ἀληθῆ καὶ τελείαν γνῶσιν τοῦ Θεοῦ, καθ’ ὅσον βεβαίως εἶναι δυνατὸν εἰς τὸν πεπερασμένον ἄνθρωπον νὰ ἐπιτύχῃ ταύτην. |
| 6 ὅτι Κύριος δίδωσι σοφίαν, καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ γνῶσις καὶ σύνεσις· | 6 Διότι ο Κυριος είναι εκείνος, ο οποίος χαρίζει την σοφίαν και από αυτόν πηγάζει και εκχύνεται η γνώσις της αληθείας και η σύνεσις. | 6 Διότι ὁ Κύριος χαρίζει τὴν σοφίαν καὶ ἀπὸ Αὐτὸν πηγάζει ἡ γνῶσις τῆς ἀληθείας καὶ ἡ σύνεσις. |
| 7 καὶ θησαυρίζει τοῖς κατορθοῦσι σωτηρίαν, ὑπερασπιεῖ τὴν πορείαν αὐτῶν | 7 Η σοφία αυτή προσφέρει και αποταμιεύει θησαυρόν στους ευθείς ανθρώπους, εις αυτούς που έχουν υγιές και ηρωϊκόν το φρόνημα, δηλαδή τους χαρίζει την σωτηρίαν, προστατεύει δε και υπερασπίζει τους δρόμους της ζωής των. | 7 Καὶ προσφέρει ὡς θησαυρόν, εἰς ὅσους ἀγωνίζονται ἠρωϊκῶς, τὴν σωτηρίαν των καὶ θὰ προστατεύσῃ ὡς ἀκαταμάχητος ὑπερασπιστὴς τὴν θεάρεστον πορείαν τῆς ζωῆς των, ἐνισχύων αὐτοὺς |
| 8 τοῦ φυλάξαι ὁδοὺς δικαιωμάτων καὶ ὁδὸν εὐλαβουμένων αὐτὸν διαφυλάξει. | 8 Τους ενισχύει, ώστε να τηρήσουν και να φυλάξουν τας εντολάς του. Ο δε Θεός θα προφυλάξη από κάθε κίνδυνον την ζωήν εκείνων, που τον ευλαβούνται. | 8 οὕτως, ὥστε νὰ φυλάξουν τὰς ἐντολάς του· καὶ θὰ προφυλάξῃ ἀπὸ κάθε κίνδυνον τὴν ζωὴν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι τὸν σέβονται. |
| 9 τότε συνήσεις δικαιοσύνην καὶ κρίμα καὶ κατορθώσεις πάντας ἄξονας ἀγαθούς. | 9 Οταν δε αποκτήσης την θείαν σοφίαν, τότε θα εννοήσης την αληθινήν δικαιοσύνην και θα είσαι εις θέσιν να κρίνης δικαίως. Θα επιτύχης δέ, ώστε να κατορθώσης όλας τας αγαθάς πράξεις. | 9 Ὅταν δὲ ἐπιδιώξῃς τὴν θείαν σοφίαν καὶ ἐπιτύχῃς αὐτήν, τότε θὰ ἐννοήσῃς ποία εἶναι ἡ ἀληθινὴ ἀρετὴ καὶ δικαιοσύνη καὶ τότε θὰ κρίνῃς δικαίως καὶ θὰ κατορθώσῃς καὶ θὰ ἐφαρμόσῃς ὅλας τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, αἱ ὁποῖαι ὡς ἄλλοι ἀγαθοὶ καὶ στερεοὶ ἄξονες ὁδηγοῦν ἀσφαλῶς εἰς σωτηρίαν. |
| 10 ἐὰν γὰρ ἔλθῃ ἡ σοφία εἰς σὴν διάνοιαν, ἡ δὲ αἴσθησις τῇ σῇ ψυχῇ καλὴ εἶναι δόξῃ, | 10 Διότι, εάν η σοφία έλθη και κατασκηνώση εις την διάνοιάν σου, θεωρήσης δε και παραδεχθής την από την γνώσιν του νόμου του Θεού σύνεσιν και διάκρισιν ως καλήν και ωφέλιμον, | 10 Διότι, ἐὰν ἐπικρατήσῃ εἰς τὸν νοῦν σου ἡ σοφία καὶ ἡ διάκρισις, ἡ ὁποία προέρχεται ἐξ αὐτῆς, καὶ φανῇ εἰς τὴν διάνοιάν σου ἡ εὐαισθησία τῆς συνειδήσεως καλὴ καὶ ὠφέλιμος, |
| 11 βουλὴ καλὴ φυλάξει σε, ἔννοια δὲ ὁσία τηρήσει σε, | 11 τότε απόφασις αγαθή και συνετή θα σε προφυλάξη από τας αμαρτωλάς εκτροπάς· σκέψις δε αγία θα σε διατηρή εν τη αρετή και πλησίον του Θεού, | 11 τότε ἀπόφασις ἀγαθὴ καὶ πεφωτισμένη θὰ σὲ προφυλάξῃ ἀπὸ τὰ πάθη καὶ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀπὸ τοὺς ἐξωτερικοὺς πειρασμούς. Σκέψις δὲ ἅγια θὰ σὲ διατηρῇ εἰς τὴν ἀρετήν, |
| 12 ἵνα ρύσηταί σε ἀπὸ ὁδοῦ κακῆς καὶ ἀπὸ ἀνδρὸς λαλοῦντος μηδὲν πιστόν. | 12 δια να σε γλυτώση έτσι από τον ολέθριον δρόμον και από άνθρωπον, ο οποίος δεν λέγει ποτέ κάτι το αληθινόν και αξιόπιστον. | 12 διὰ νὰ σὲ γλυτώσῃ ἀπὸ τὸν κακὸν καὶ ὀλέθριον δρόμον τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀπὸ ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος οὐδέποτε λέγει κάτι ἄξιον ἐμπιστοσύνης καὶ παραδοχῆς. |
| 13 ὦ οἱ ἐγκαταλείποντες ὁδοὺς εὐθείας τοῦ πορεύεσθαι ἐν ὁδοῖς σκότους· | 13 Αλλοίμονον όμως εις εκείνους, οι οποίοι αφήνουν τας ευθείας οδούς του Κυρίου, δια να πορευθούν και βαδίσουν τους αμαρτωλούς δρόμους του σκότους και της απωλείας! | 13 Ὤ! ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἀφήνουν τοὺς ἴσιους δρόμους τῆς ἀρετῆς, διὰ νὰ ἀκολουθήσουν τοὺς σκοτεινοὺς καὶ ἐπικινδύνους δρόμους τῆς καταισχύνῃς, τῆς φαυλότητος καὶ ἀσεβείας· |
| 14 οἱ εὐφραινόμενοι ἐπὶ κακοῖς καὶ χαίροντες ἐπὶ διαστροφῇ κακῆ· | 14 Αλλοίμονον εις εκείνους, οι οποίοι ευφραίνονται δια τα κακά, που διαπράττουν οι ίδιοι η οι άλλοι, και χαίρουν δια την προς το κακόν διαστροφήν αυτών και των άλλων· | 14 ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶναι μόνον οἱ ἴδιοι κακοί, ἀλλ’ οἱ ὁποῖοι εὐχαριστοῦνται, ὅταν διαπράττεται τὸ κακόν, καὶ χαίρουν, ὅταν κατορθοῦται διαστροφὴ καὶ διαφθορὰ χαρακτήρων! |
| 15 ὧν αἱ τρίβοι σκολίαι καὶ καμπύλαι αἱ τροχιαὶ αὐτῶν | 15 αυτοί, των οποίων οι δρόμοι είναι διεστραμμένοι και αι πορείαι των κυκλικαί εν τη δολιότητί των, | 15 Αὐτῶν οἱ δρόμοι εἶναι ἀνάποδοι καὶ διεστραμμένοι καὶ ἡ πορεία των καμπυλωτὴ καὶ ὕπουλος, |
| 16 τοῦ μακράν σε ποιῆσαι ἀπὸ ὁδοῦ εὐθείας καὶ ἀλλότριον τῆς δικαίας γνώμης. | 16 ώστε να απομακρύνουν και σε από την ευθείαν οδόν και να σε αποξενώσουν από την ορθήν και δίκαιον φρόνησιν. | 16 ἔχουσα σκοπὸν νὰ σὲ ἀπομακρύνῃ ἀπὸ τὸν εὐθὺν δρόμον καὶ νὰ σὲ ἀποξενώσῃ ἀπὸ τὰς ἐναρέτους σκέψεις καὶ ἀποφάσεις, δηλαδὴ νὰ σὲ κάμῃ, ὥστε νὰ μὴ σκέπτεσαι τὴν ἀρετήν. |
| 17 υἱέ, μή σὲ καταλάβῃ κακὴ βουλή, ἡ ἀπολιποῦσα διδασκαλίαν νεότητος καὶ διαθήκην θείαν ἐπιλελησμένη· | 17 Παιδί μου, πρόσεχε να μη σε κυριεύση και σε υποδουλώση κακή και διεστραμμένη θέλησις, η οποία έχει αρνηθή και εγκαταλείψει την διδασκαλίαν που συ ήκουσες και παρέλαβες κατά την νεότητά σου και η οποία θέλησις ελησμόνησε τον θείον νόμον. | 17 Παιδί μου, πρόσεχε νὰ μὴ σὲ κυριεύσῃ θέλησις κακὴ καὶ διεστραμμένη, ἡ ὁποία ἠρνήθη τὴν καλὴν διδασκαλίαν, τὴν ὁποίαν ἤκουσες κατὰ τὴν νεότητά σου, θέλησις διεστραμμένη, ἡ ὁποία ἐλησμόνησε τὸν σωτήριον νόμον τοῦ Θεοῦ. |
| 18 ἔθετο γὰρ παρὰ τῷ θανάτῳ τὸν οἶκον αὐτῆς καὶ παρὰ τῷ ἅδῃ μετὰ τῶν γηγενῶν τοὺς ἄξονας αὐτῆς. | 18 Αυτή η παράνομος και κακή βουλή έχει στήσει το σπίτι της κοντά στον θάνατον, την δε πορείαν και κατάληξίν της με τους υλόφρονας ανθρώπους, των οποίων το κατάντημα είναι ο άδης. | 18 Σοῦ ἐφιστῶ τὴν προσοχὴν ἐπ’ αὐτοῦ, διότι ἡ κακὴ αὐτὴ προαίρεσις ἔχει τὴν κατοικίαν της κοντὰ εἰς τὸν θάνατον καὶ συνεταύτισε τὴν πορείαν της μὲ τοὺς ὑλόφρονας ἀνθρώπους, τῶν ὁποίων τὸ κατάντημα εἶναι ὁ θάνατος καὶ ὁ Ἅδης. |
| 19 πάντες οἱ πορευόμενοι ἐν αὐτῇ οὐκ ἀναστρέψουσιν, οὐδὲ μὴ καταλάβωσι τρίβους εὐθείας· οὐ γὰρ καταλαμβάνονται ὑπὸ ἐνιαυτῶν ζωῆς. | 19 Ολοι, όσοι βαδίζουν τους δρόμους της κακής βουλής και μένουν αμετανόητοι, δεν θα επιστρέψουν προς τον Θεόν, δεν θα εισέλθουν εις την ευθείαν οδόν. Τέτοιοι δέ που είναι δεν πρόκειται να ζήσουν επί έτη πολλά εις την γην, ώστε να έχουν ευκαιρίας μετανοίας και διορθώσεως· | 19 Ὅλοι, ὅσοι βαδίζουν τοὺς δρόμους τῆς κακῆς των ἀποφάσεως καὶ μένουν ἀμετανόητοι, δὲν πρόκειται νὰ μεταπεισθοῦν καὶ νὰ ἐπιστρέφουν πάλιν πίσω, οὔτε εἶναι εὔκολον νὰ ἐπανεύρουν τὸν ἴσιον δρόμον, διότι δὲν πρόκειται νὰ ζήσουν χρόνια πολλά, ὥστε νὰ ἐπιτύχουν τοῦτο. |
| 20 εἰ γὰρ ἐπορεύοντο τρίβους ἀγαθάς, εὕροσαν ἂν τρίβους δικαιοσύνης λείας. | 20 εάν είχαν την καλήν διάθεσιν και εβάδιζαν τους ορθούς δρόμους, θα έβρισκαν τους ομαλούς δρόμους της δικαιοσύνης και αρετής. | 20 Διότι, ἐὰν εἶχαν τὴν διάθεσιν καὶ ἀπόφασιν να βαδίσουν τοὺς καλοὺς δρόμους, θὰ ἔβρισκαν τοὺς ὁμαλοὺς δρόμους τῆς ἀρετῆς, ὅπου θὰ ἔζων εἰρηνικῶς καὶ μακροβιώτερον. |
| 21 χρηστοὶ ἔσονται οἰκήτορες γῆς, ἄκακοι δὲ ὑπολειφθήσονται ἐν αὐτῇ· ὅτι εὐθεῖς κατασκηνώσουσι γῆν, καὶ ὅσιοι ὑπολειφθήσονται ἐν αὐτῇ. | 21 Εξ αντιθέτου, καλοί και ενάρετοι άνθρωποι θα κατοικήσουν μονίμως και επί μακρόν εις την γην και οι άκακοι θα απομείνουν ως κύριοι εις αυτήν. Διότι οι τίμιοι και ειλικρινείς θα κατοικήσουν εις την γην και οι όσιοι και καθαροί κατά την καρδίαν θα παραμείνουν εις αυτήν. | 21 Οἱ εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετοι ἄνθρωποι θὰ κατοικήσουν μονίμως εἰς τὴν γῆν καὶ οἱ ἄκακοι θὰ ἀπομείνουν εἰς αὐτήν· διότι οἱ τίμιοι καὶ εἰλικρινεῖς θὰ κατασκηνώσουν εἰς τὴν γῆν καὶ οἱ καθαροὶ κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ ἀφαισιωμένοι θὰ ἀπομείνουν εἰς αὐτήν. |
| 22 ὁδοὶ ἀσεβῶν ἐκ γῆς ὀλοῦνται, οἱ δὲ παράνομοι ἐξωσθήσονται ἀπ᾿ αὐτῆς. | 22 Οι δρόμοι όμως των ασεβών θα εξαφανισθούν από την γην, οι δε παράνομοι θα ριφθούν έξω από αυτήν. | 22 Οἱ δρόμοι τῶν ἀσεβῶν θὰ ἐξαφανισθοῦν ἀπὸ τὴν γῆν, οἱ δὲ παραβάται τοῦ θείου νόμου θὰ ἐξωσθοῦν καὶ θὰ πεταχθοῦν ἔξω ἀπὸ αὐτήν. |
