Πέμπτη, 21 Νοεμβρίου 2024
Ανατ: 07:13
Δύση: 17:11
Σελ. 20 ημ.
326-40
16ος χρόνος, 6123η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25 (ΚΕ)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΑΥΤΑΙ αἱ παιδεῖαι Σολομῶντος αἱ ἀδιάκριτοι, ἃς ἐξεγράψαντο οἱ φίλοι ᾿Εζεκίου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίας. - 1 Αι κατωτέρω ανάλεκτοι ηθοπλαστικαί παροιμίαι και τα αποφθέγματα του Σολομώντος είναι αυτά που κατέγραψαν οι φίλοι του Εζεκίου, βασιλέως της Ιουδαίας. 1 Κατωτέρω εὑρίσκονται ἠθοπλαστικαί, παιδαγωγικαὶ καὶ διδακτικαὶ παροιμίαι τοῦ Σολομῶντος, αἱ ὁποῖαι δὲν ἔχουν καταγραφὴ μὲ τάξιν καὶ σύστημα καὶ τὰς ὁποίας περισυνέλεξαν καὶ ἔγραψαν οἱ σοφοὶ φίλοι τοῦ Ἐζεκίου, βασιλέως τῆς Ἰουδαίας.
2 Δόξα Θεοῦ κρύπτει λόγον, δόξα δὲ βασιλέως τιμᾷ πράγματα. 2 Ανέκφραστα από τον ανθρώπινον λόγον και ανεξερεύνητα από τον νουν είναι τα ένδοξα έργα του Θεού. Δοξα δε και τιμή δι' ένα βασιλέα είναι να ερευνά και να εκτιμά κατ' αξίαν πρόσωπα και πράγματα. 2 Ἡ ἄπειρος τελειότης καὶ ἡ ἀπερίγραπτος δόξα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνεξερεύνητος. Δόξα δὲ καὶ τιμὴ δι' ἕνα βασιλέα εἶναι νὰ ἐξετάζῃ καὶ νὰ ἐκτιμᾷ καλῶς πρόσωπα καὶ πράγματα.
3 οὐρανὸς ὑψηλός, γῆ δὲ βαθεῖα, καρδία δὲ βασιλέως ἀνεξέλεγκτος. 3 Ο ουρανός που εκτείνεται εις απεριόριστα ύψη και η γη, με τα απροσμέτρητα αυτής βάθη, μένουν ανεξερεύνητα. Ετσι και η καρδία του βασιλέως είναι δι' όλους ανεξερεύνητος και ανεξέλεγκτος. 3 Ὁ ἀπροσπέλαστος λόγῳ τοῦ ὕψους του οὐρανὸς καὶ ἡ ἀνεξερεύνητος λόγῳ τοῦ βάθους τῆς γῆ κρύπτουν πολλὰ μυστικά· ἔτσι καὶ ἡ καρδία τοῦ βασιλέως πρέπει νὰ εἶναι ἐχέμυθος καὶ κανεὶς νὰ μὴ μπορῇ νὰ ἀποσπάσῃ ἀπὸ αὐτὴν μυστικὰ τοῦ κράτους.
4 τύπτε ἀδόκιμον ἀργύριον, καὶ καθαρισθήσεται καθαρὸν ἅπαν· 4 Κατεργάσου με το σφυρί και την κάμινον του πυρός τον ακάθαρτον άργυρον και θα καθαρισθή ολόκληρος από κάθε περιττόν σώμα. 4 Κτύπα με τὸ σφυρί, λειῶσε εἰς τὴν φωτιὰ τὸ νοθευμένο ἀσῆμι, καὶ θὰ καθαρισθῇ ὁλόκληρον ἀπὸ κάθε σκωριά.
5 κτεῖνε ἀσεβεῖς ἐκ προσώπου βασιλέως, καὶ κατορθώσει ἐν δικαιοσύνῃ ὁ θρόνος αὐτοῦ. 5 Κατά παρόμοιον τρόπον παράδωσε εις θανατικήν εκτέλεσιν τους ασεβείς συμβούλους, που ευρίσκονται πλησίον του βασιλέως, και τότε ο θρόνος αυτού θα στερεωθή και θα θριαμβεύση δια της δικαιοσύνης. 5 Κατὰ παρόμοιον τρόπον διῶξε καὶ ἐξόντωσε τοὺς ἀσεβεῖς ἀπὸ τὸ περιβάλλον καὶ τὴν ὑπηρεσίαν ἑνὸς βασιλέως, καὶ θὰ στερεωθῇ διὰ τῆς δικαιοσύνης ὁ θρόνος του.
6 μὴ ἀλαζονεύου ἐνώπιον βασιλέως, μηδὲ ἐν τόποις δυναστῶν ὑφίστασο· 6 Μη αλαζονεύεσαι ενώπιον των βασιλέων δια την δύναμίν σου η τον πλούτον σου και μη προσέρχεσαι απρόσκλητος στους τόπους, όπου συγκεντρώνονται οι ισχυροί. 6 Ὅταν θὰ εὑρεθῇς ἐμπρὸς εἰς τὸν βασιλέα, μὴ λησμονῇς τὴν θέσιν σου καὶ μὴ τὸ παίρνῃς ἐπάνω σου, οὔτε νὰ σπεύδῃς νὰ καταλάβῃς ἀπρόσκλητος τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον συγκεντρώνονται οἱ ἄρχοντες καὶ ὅσοι ἀσκοῦν ἐξουσίαν.
7 κρεῖσσον γάρ σοι τὸ ρηθῆναι· ἀνάβαινε πρός με ἢ ταπεινῶσαί σε ἐν προσώπῳ δυνάστου. ἃ εἶδον οἱ ὀφθαλμοί σου, λέγε. 7 Είναι προτιμότερον δια σε ο βασιλεύς η ο άρχων να σου πη· “Ελα πλησίον μου”, παρά να σε ταπεινώση ενώπιον άλλου άρχοντος επισημοτέρου από σέ. Λέγε μόνον όσα βλέπουν τα μάτια σου και μη δίδης πάντοτε εμπιστοσύνην εις όσα ακούουν τα αυτιά σου. 7 Διότι εἶναι προτιμότερον νὰ σοῦ λεχθῇ ἀπὸ τὸν βασιλέα· ἀνέβα πιὸ κοντά μου, παρὰ νὰ σὲ ταπεινώσῃ ἐμπρὸς εἰς ἕνα ἄρχοντα. Νὰ λέγῃς μόνον ὅσα εἶδαν τὰ μάτια σου καὶ ὄχι νὰ ἐπαναλαμβάνῃς ἀβασανίστως τὰς διαδόσεις, τὰς φήμας καὶ σπερμολογίας τῶν διαφόρων. Νὰ μορφώνῃς γνώμην καὶ κρίσιν κατόπιν προσωπικῆς σου αὐτοψίας.
8 μὴ πρόσπιπτε εἰς μάχην ταχέως, ἵνα μὴ μεταμεληθῇς ἐπ᾿ ἐσχάτων. ἡνίκα ἄν σε ὀνειδίσῃ ὁ σὸς φίλος, 8 Μη ορμάς εύκολα και ασύνετα εις φιλονεικίας, δια να μη μεταμεληθής κατόπιν, και μάλιστα όταν εντόνως σε κατηγορήση ο φίλος σου. 8 Μὴ εἶσαι εὔκολος εἰς φιλονικίαν, διὰ νὰ μὴ μετανοήσῃς κατόπιν καὶ ἔχῃς δυσαρέστους συνεπείας, ὅταν σὲ κατηγορήσῃ ὁ φίλος σου.
9 ἀναχώρει εἰς τὰ ὀπίσω μὴ καταφρόνει, 9 Μαθε να υποχωρής, δια να προλαμβάνης και απαλύνης τας φιλονεικίας, και να μη καταφρονής κανένα· 9 Ἔσο ὑποχωρητικὸς ἀπέναντι ὅλων καὶ μὴ καταφρονῇς κανένα,
10 μή σε ὀνειδίσῃ μὲν ὁ φίλος, ἡ δὲ μάχη σου καὶ ἡ ἔχθρα οὐκ ἀπέσται, ἀλλὰ ἔσται σοι ἴση θανάτῳ. 10α χάρις καὶ φιλία ἐλευθεροῖ, ἃς τήρησον σεαυτῷ, ἵνα μὴ ἐπονείδιστος γένῃ, ἀλλὰ φύλαξον τὰς ὁδούς σου εὐσυναλλάκτως. 10 μήπως και αυτός ο φίλος σου τεθή αντιμέτωπός σου και σε κατακρίνη. Η δε φιλονεικία και έχθρα δεν θα απομακρυνθή ποτέ από κοντά σου, αλλά ωσάν άλλος θάνατος θα σε παρακολουθή μέχρι τέλους. 10α Η χάρις και η φιλία απαλλάσσουν και ελευθερώνουν την ψυχήν από πολλάς οδυνηράς καταστάσεις. Την χάριν, λοιπόν, και εν φιλίαν κράτησέ την καλά στον εαυτόν σου, δια να μη γίνης μισητός και αξιοκατάκριτος. Πρόσεχε τας πορείας της ζωής σου και προσπάθει να είσαι συμβιβαστικός και διαλλακτικός προς όλους. 10 μήπως τὰ χαλάσῃς μὲ ὅλους· καὶ ἀκόμη μήπως σὲ κατακρίνῃ καὶ σὲ ὀνειδίζῃ καὶ αὐτὸς ὁ φίλος σου, ἡ δὲ ἔχθρα καὶ ἡ φιλονικία δὲν θὰ ἀπομακρυνθῇ ποτὲ ἀπὸ κοντά σου, ἀλλὰ θὰ ἐξισωθῇ πρὸς θάνατον, παρακολουθοῦσα σε μέχρι τῆς τελευταίας σου ἀναπνοῆς. 10α Αἱ χαριστικαὶ καὶ συμβιβαστικαὶ διαθέσεις καὶ τὰ φιλικὰ συναισθήματα ἐλευθερώνουν τὴν ψυχὴν ἀπὸ τὴν πίεσιν καὶ τὴν ἀναστάτωσιν, ποὺ δημιουργεῖ τὸ φιλόνικον πνεῦμα. Αὐτὰς τὰς δύο ἀρετάς, τὴν χάριν καὶ τὴν φιλίαν, φύλαξέ τας καλὰ εἰς τὸν ἑαυτόν σου, διὰ νὰ μὴ γίνῃς ἐπονείδιστος καὶ νὰ μὴ ὑβρισθῇς· εἰς ὅλην σου τὴν ζωὴν πρόσεχε νὰ εἶσαι συμβιβαστικός, καλὸς καὶ εὐγενὴς εἰς τὰς συναναστροφάς σου.
11 μῆλον χρυσοῦν ἐν ὁρμίσκῳ σαρδίου, οὕτως εἰπεῖν λόγον. 11 Οπως ωραίον και ταιριαστόν είναι ένα χρυσό μήλο εις περιδέραιον από σαρδίους πολύτιμους λίθους, ετσι και ενας συνετός και καλός λόγος, που λέγεται εις την πρέπουσαν περίστασιν. 11 Ὅπως τὸ χρυσὸν μῆλον εἶναι κόσμημα εἰς ἕνα περιδέραιον ἀπὸ σαρδίους πολυτίμους λίθους, ἔτσι πρόσεχε νὰ εἶναι ἐπίκαιρος καὶ ταιριαστὸς ὁ λόγος ποὺ θὰ εἴπῃς· στόλισμα εἰς τὸ στόμα καὶ εἰς τὴν γλῶσσαν σου, εὐχάριστος καὶ ὠφέλιμος εἰς ὅσους θὰ τὸν ἀκούσουν.
12 εἰς ἐνώτιον χρυσοῦν καὶ σάρδιον πολυτελὲς δέδεται, λόγος σοφὸς εἰς εὐήκοον οὖς. 12 Οπως εις ένα χρυσό σκουλαρίκι δένεται και ταιριάζεται ο πολυτελής σάρδιος λίθος, έτσι ωραίος και ελκυστικός είναι και ενας συνετός λόγος, όταν λέγεται εις αυτί προσεκτικόν. 12 Καθὼς εἰς ἕνα χρυσὸν σκουλαρίκι δένεται ὁ πολυτελὴς λίθος σάρδιος, ἔτσι καὶ ὁ σοφὸς λόγος ταιριάζει νὰ ἀπευθύνεται εἰς αὐτὶ προσεκτικόν, διὰ νὰ φέρῃ τὸ οἰκοδομητικὸν καὶ ὠφέλιμον ἀποτέλεσμά του.
13 ὥσπερ ἔξοδος χιόνος ἐν ἀμήτῳ κατὰ καῦμα ὠφελεῖ, οὕτως ἄγγελος πιστὸς τοὺς ἀποστείλαντας αὐτόν· ψυχὰς γὰρ τῶν αὐτῷ χρωμένων ὠφελεῖ. 13 Οπως η προσφορά πάγου εις καιρόν θερισμού, οπότε επικρατεί μεγάλο καύμα, δροσίζει και αναψύχει, έτσι και ένας ευσυνείδητος και αξιόπιστος αγγελιαφόρος με τας καλάς ειδήσστου εις εκείνους, που τον έστειλαν. Διότι αναπαύει, ευχαριστεί και ωφελεί τας καρδίας αυτών, που τον εχρησιμοποίησαν ως αγγελιαφόρον. 13 Ὅπως ἡ προσφορὰ χιόνος (πάγου) κατὰ τὸν θερισμὸν καὶ τὸν καύσωνα δροσίζει καὶ ἀνακουφίζει, ἔτσι ἀναψύχει καὶ ὁ πιστὸς καὶ ἀκριβολόγος ἀγγελιαφόρος, ὁ ὁποῖος φέρει καλὰς εἰδήσεις εἰς ἐκείνους ποὺ τὸν ἔστειλαν, διότι εὐφραίνει καὶ χαροποιεῖ τὰς καρδίας αὐτῶν ποὺ τὸν χρησιμοποιοῦν
14 ὥσπερ ἄνεμοι καὶ νέφη καὶ ὑετοὶ ἐπιφανέστατα, οὕτως ὁ καυχώμενος ἐπὶ δόσει ψευδεῖ. 14 Οπως ολοφάνεροι είναι οι άνεμοι και τα σύννεφα και αι βροχαί, που πρόκειται να πέσουν, αλλά δεν πίπτουν, ετσι ολοφάνερος γίνεται και εκείνος, ο οποίος καυχάται ψευδώς δια δωρεάς, τας οποίας δεν έκαμε. 14 Ὅπως εἶναι ὁλοφάνερα οἱ ἄνεμοι καὶ τὰ σύννεφα, ποὺ σκεπάζουν τὸν οὐρανόν, καὶ αἱ βροχαὶ ποὺ ἐπίκεινται, ἀλλὰ δὲν πίπτουν, ἔτσι ὁλοφάνερος καὶ θορυβοποιὸς γίνεται καὶ ἐκεῖνος, ποὺ διαλαλεῖ ψευδῶς καὶ καυχᾶται διὰ δωρεὰς ποὺ δὲν ἔκαμε καὶ δι’ ὑποσχέσεις ποὺ δὲν πραγματοποιεῖ.
15 ἐν μακροθυμίᾳ εὐοδία βασιλεῦσι, γλῶσσα δὲ μαλακὴ συντρίβει ὀστᾶ. 15 Με την υπομονήν και μακροθυμίαν κατευοδώνονται αι υποθέσεις μας κοντά στους βασιλείς. Ετσι και γλώσσα μαλακή και ηπία συντρίβει οστά, κάμπτει δηλαδή και τας μεγαλυτέρας δυσκολίας και αντιστάσεις. 15 Μὲ τὴν ὑπομονὴν θὰ καταφέρῃς νὰ εὐοδωθῇ ἡ ὑπόθεσίς σου ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, ἡ μαλακὴ δὲ καὶ εὐγενὴς γλῶσσα συντρίβει κόκκαλα καὶ κάμπτει καὶ τὴν σκληροτέραν ἄρνησιν καὶ δυστροπίαν.
16 μέλι εὑρὼν φάγε τὸ ἱκανόν, μήποτε πλησθεὶς ἐξεμέσῃς. 16 Οταν εύρης μέλι, φάγε το αρκετόν, όσον σου χρειάζεται. Μη φάγης όμως πολύ, παραχορτάσης και το κάμης εμετόν. 16 Ὅταν εὕρῃς μέλι, φάγε μὲ μέτρον, μήπως κάμῃς ἐμετόν, ἂν φάγῃς περισσότερον τοῦ κανονικοῦ.
17 σπάνιον εἴσαγε σὸν πόδα πρὸς σεαυτοῦ φίλον, μήποτε πλησθείς σου μισήσῃ σε. 17 Κατά αραιά διαστήματα να επισκέπτεσαι τον φίλον σου στο σπίτι του, μήπως εκείνος σε χορτάση, σε βαρεθή και σε αποστροφή. 17 Μὴ πηγαίνῃς συχνά, ἀλλὰ σπάνια εἰς τὸ σπίτι τοῦ φίλου σου, διὰ νὰ μὴ σὲ παραχορτάσῃ καὶ σὲ βαρεθῇ. Τήρει τὸ μέτρον καὶ εἰς τὰς φιλικάς σου ἐπισκέψεις καὶ ἐπικοινωνίας, διὰ νὰ εἶσαι εὐπρόσδεκτος καὶ ἀγαπητός.
18 ρόπαλον καὶ μάχαιρα καὶ τόξευμα ἀκιδωτόν, οὕτως καὶ ἀνὴρ ὁ καταμαρτυρῶν τοῦ φίλου αὐτοῦ μαρτυρίαν ψευδῆ. 18 Ο ψευδομάρτυς, ο οποίος μάλιστα καταθέτει ψευδομαρτυρίαν εναντίον του φίλου του, ομοιάζει με σκληρόν ρόπαλον, με κοφτερό μαχαίρι, με αιχμηρόν βέλος. 18 Σὰν ρόπαλον καὶ μαχαίρι κοπτερὸν καὶ βέλος μυτερὸν καὶ ὀξὺ εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ποὺ ψευδομαρτυρεῖ ἐναντίον τοῦ φίλου του.
19 ὁδὸς κακοῦ καὶ ποὺς παρανόμου ὀλεῖται ἐν ἡμέρᾳ κακῇ. 19 Η πορεία της ζωής του κακού και τα πόδια του παρανόμου ανθρώπου, θα εξολοθρευθούν κατά την ημέραν, που θα εκσπάση η δικαία οργή του Θεού. 19 Ὁ δρόμος τοῦ κακοῦ καὶ τὸ πόδι τοῦ παρανόμου ἀνθρώπου θὰ χαθοῦν κατὰ τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ ἐκσπάσῃ ἡ δικαία ὀργή.
20 ὥσπερ ὄξος ἕλκει ἀσύμφορον, οὕτως προσπεσὸν πάθος ἐν σώματι καρδίαν λυπεῖ. 20α ὥσπερ σὴς ἐν ἱματίῳ καὶ σκώληξ ξύλῳ, οὕτως λύπη ἀνδρὸς βλάπτει καρδίαν. 20 Οπως το ξύδι είναι επιβλαβές και προκαλεί πόνον ριπτόμενον εις ανοικτήν πληγήν, ετσι και μια απροσδόκητος σωματική ασθένεια φέρει λύπην εις την καρδίαν. 20α Οπως ο σκόρος εις τα ιμάτια και το σκουλήκι στο ξύλον, ετσι και η λύπη του ανθρώπου κατατρώγει την καρδίαν του. 20 Ὅπως τὸ ξίδι, ὅταν τὸ ρίξῃ κανεὶς εἰς τὴν πληγήν, δὲν συμφέρει, ἀλλ’ εἶναι ἐπιβλαβὲς εἰς αὐτήν, ἔτσι καὶ μία ἀπρόοπτος ἀσθένεια προξενεῖ λύπην εἰς τὴν ἀνθρωπίνην καρδίαν. 20α Ὅπως ὁ σκόρος κατατρώγει τὸ ἔνδυμα καὶ τὸ σκουλήκι τὸ ξύλον, ἔτσι καὶ ἡ λύπη βλάπτει τὴν καρδίαν τοῦ ἀνδρὸς καὶ πολὺ περισσότερον τῆς γυναικός, ποὺ εἶναι εὐπαθεστέρα.
21 ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτόν, ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν· 21 Εάν πεινά ο εχθρός σου, δίδε εις αυτόν να φάγη. Εάν διψά, δόσε εις αυτόν να πίη. 21 Ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, δός του ψωμὶ νὰ φάγῃ, ἐὰν διψᾷ, δός του νερὸ νὰ πίῃ·
22 τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ὁ δὲ Κύριος ἀνταποδώσει σοι ἀγαθά. 22 Διότι, όταν ετσι φέρεσαι και πράττης απέναντι του εχθρού σου, συσσωρεύεις άνθρακας αναμμένους επάνω εις την κεφαλήν του. Ο δε Θεός θα σου ανταποδώση αγαθά και θα σε αμείψη δια την ανεξικακίαν και καλωσύνην σου αυτήν. 22 διότι ἐὰν κάμῃς αὐτό, θὰ τὸν συγκινήσῃς καὶ θὰ τὸν ἐντροπιάσῃς. Θὰ τοῦ γίνῃ δὲ τόσον αἰσθητὴ ἡ ἀγαθοποιὸς αὐτὴ πρᾶξις σου, ὡσὰν νὰ τοῦ βάλῃς κάρβουνα ἀναμμένα στὸ κεφάλι του, καὶ δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου ἴσως συγκινηθῇ καὶ μετανοήσῃ. Ὅταν δὲ ἔτσι φέρεσαι πρὸς τὸν ἐχθρόν σου, ὁ Θεὸς θὰ σοῦ ἀνταποδώσῃ ἀγαθά.
23 ἄνεμος Βορέας ἐξεγείρει νέφη, πρόσωπον δὲ ἀναιδὲς γλῶσσαν ἐρεθίζει. 23 Ο βορηάς σηκώνει και παρασύρει σύννεφα. Ετσι και ενας άνθρωπος αδιάκριτος και αναιδής ερεθίζει τους άλλους, ώστε να ομιλήσουν και εκείνοι κατά τρόπον οργίλον και πικρόν. 23 Ὁ βοριᾶς σηκώνει νέφη, ἄνθρωπος δὲ ἀναιδὴς καὶ ἀδιάκριτος ἐρεθίζει τὴν γλῶσσαν τῶν ἄλλων καὶ τοὺς παρασύρει νὰ τοῦ εἴπουν λόγους σκληροὺς καὶ πικρούς.
24 κρεῖσσον οἰκεῖν ἐπὶ γωνίας δώματος ἢ μετὰ γυναικὸς λοιδόρου ἐν οἰκίᾳ κοινῇ. 24 Είναι προτιμότερον να κατοική κανείς μόνος του εις μίαν στενόχωρη και φτωχική γωνία ταράτσας, παρά να συνοική εις οικίαν μαζή με υβρεολογον και κακόγλωσσον γυναίκα. 24 Εἶναι προτιμότερον νὰ κατοικῇς εἰς μίαν γωνίαν ταράτσας, εἰς μίαν παλιοσοφίταν, παρὰ νὰ συγκατοικῇς μέσα εἰς εὐρύχωρον πολυκατοικίαν μὲ γυναῖκα ποὺ ὑβρίζει καὶ κακολογεῖ τοὺς πάντας.
25 ὥσπερ ὕδωρ ψυχρὸν ψυχῇ διψώσῃ προσηνές, οὕτως ἀγγελία ἀγαθὴ ἐκ γῆς μακρόθεν. 25 Οπως το δροσερό νερό είναι ευχάριστον και φέρει αναψυχήν εις ένα διψασμένον, έτσι και μια ευχάριστος είδησις, η οποία έρχεται από αγαπητόν μας πρόσωπον ευρισκόμενον εις τα ξένα. 25 Ὅπως τὸ κρύο νερὸ εἶναι εὐχαρίστως δεκτὸν ἀπὸ ἄνθρωπον διψασμένον, ἔτσι καὶ μία καλὴ εἴδησις ἀπὸ τὴν μακρινὴ ξενιτειά.
26 ὥσπερ εἴ τις πηγὴ φράσσοι καὶ ὕδατος ἔξοδον λυμαίνοιτο, οὕτως ἄκοσμον δίκαιον πεπτωκέναι ἐνώπιον ἀσεβοῦς. 26 Οπως είναι επιζήμιον, όταν βουλώνη κανείς μίαν πηγήν και παρακωλύη την ελευθέραν έξοδον του ύδατος, έτσι είναι απρεπές και επιβλαβές να πέση ο δίκαιος εις την εξουσίαν του ασεβούς. 26 Ὅπως ἐὰν κανεὶς φράξῃ μίαν πηγὴν νεροῦ καὶ ἐμποδίσῃ τὴν ἔξοδον τοῦ νεροῦ ἀπὸ αὐτήν, ἔτσι εἶναι θλιβερὸν καὶ σκανδαλῶδες τὸ θέαμα ἑνὸς μέχρι χθὲς δικαίου καὶ ἐναρέτου, ὁ ὁποῖος ὑφίσταται ἠθικὴν πτῶσιν ἐμπρὸς εἰς τὸν ἀσεβῆ. Διότι ὁ ἀντίκτυπος τῆς πτώσεως αὐτῆς θὰ εἶναι φοβερός.
27 ἐσθίειν μέλι πολὺ οὐ καλόν, τιμᾶ δὲ χρὴ λόγους ἐνδόξους. 27 Το να τρώγη κανείς πολύ μέλι δεν είναι καλόν και ωφέλιμον. Εξ αντιθέτου όμως, πρέπει να ακούη κανείς απλήστως, και να τιμά και να δέχεται τους λόγους εναρέτων ανθρώπων. 27 Τὸ νὰ τρώγῃ κανεὶς μέλι πολύ, δὲν εἶναι ὑγιεινόν, τὸ νὰ τιμᾷ ὅμως τὰ σοφὰ καὶ δοξασμένα λόγια ἁγίων καὶ θεοφόρων ἀνδρῶν, ποτὲ δὲν θὰ τοῦ προκαλέσῃ κόρον καὶ ἀηδίαν, ὀσονδήποτε συχνὰ καὶ ἂν μελετᾷ αὐτά.
28 ὥσπερ πόλις τὰ τείχει καταβεβλημένη καὶ ἀτείχιστος, οὕτως ἀνὴρ ὃς οὐ μετὰ βουλῆς τι πράσσει. 28 Οπως μια πόλις, που έχει τα τείχη της κρημνισμένα και μένει κατ' ουσίαν ατείχιστος, είναι εκτεθειμένη και πρόχειρος στους εχθρούς, έτσι και ένας άνθρωπος, ο οποίος πράττει κάτι, χωρίς προηγουμένως να εξετάση και να σκεφθή, γίνεται γελοίος στους άλλους. 28 Ὡσὰν τὴν πόλιν, ποὺ ἔχει γκρεμισμένα τὰ τείχη της καὶ εἶναι εὔκολον νὰ κυριευθῇ, ἔτσι ὁμοιάζει καὶ ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐνεργεῖ χωρὶς λογικὴν σκέψιν καὶ χωρὶς κρίσιν.