| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΜΗ καυχῶ τὰ εἰς αὔριον, οὐ γὰρ γινώσκεις τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα. | 1 Μη καυχάσαι δια την αύριον και γενικώτερον δια το μέλλον, διότι δεν γνωρίζεις τι θα σου παρουσίαση η αυριανή ημέρα. | 1 Μὴ καυχᾶσαι διὰ τὰ συμβησόμενα τὴν αὐριανὴν ἡμέραν, διότι δὲν γνωρίζεις, τί ἠμπορεῖ νὰ φέρῃ εἰς φῶς καὶ τί ἠμπορεῖ νὰ σοῦ δημιουργήσῃ ἡ ἡμέρα ποὺ ἔρχεται. |
| 2 ἐγκωμιαζέτω σε ὁ πέλας καὶ μὴ τὸ σὸν στόμα, ἀλλότριος καὶ μὴ τὰ σὰ χείλη. | 2 Ας σε επαινή ο άλλος, ο πλησίον, και οχι το ιδικόν σου στόμα, ο ξένος και όχι τα ιδικά σου χείλη. | 2 Ἂς σὲ ἐγκωμιάζῃ καὶ ἂς σὲ ἐπαινῇ ὁ πλησίον σου καὶ ὄχι τὸ στόμα σου· ἂς σὲ ἐπαινῇ ὁ ξένος καὶ ὄχι τὰ χείλη σου. |
| 3 βαρὺ λίθος καὶ δυσβάστακτον ἄμμος, ὀργὴ δὲ ἄφρονος βαρυτέρα ἀμφοτέρων. | 3 Βαρύς είναι ο λίθος, δυσβάστακτος η άμμος· η οργή όμως του ασυνέτου ανθρώπου είναι βαρύτερη και από τα δύο. | 3 Βαρὺ πρᾶγμα εἶναι τὸ λιθάρι καὶ ἀσήκωτος ἡ πολλὴ ἄμμος, ἡ ὀργὴ ὅμως τοῦ ἄφρονος εἶναι βαρύτερα καὶ περισσότερον ἀνυπόφορος καὶ ἀπὸ τὰ δύο αὐτά. |
| 4 ἀνελεήμων θυμὸς καὶ ὀξεῖα ὀργή, ἀλλ᾿ οὐδένα ὑφίσταται ζῆλος. | 4 Ασπλαγχνος και σκληρός είναι ο θυμός, οξεία και κοπτερή, ωσάν μαχαίρι, η οργή. Τιποτε όμως δεν ημπορεί να συγκριθή προς την αγριότητα της ζηλοτυπίας και του φθόνου. | 4 Ὁ θυμὸς δὲν γνωρίζει ἔλεος καὶ συμπάθειαν καὶ ἡ ὀργὴ εἶναι ὄργανον ὀξύ, ποὺ πληγώνει βαθιά, τίποτε, ὅμως δὲν ἠμπορεῖ νὰ σταθῇ καὶ νὰ συγκριθῇ πρὸς τὴν ζηλοτυπίαν καὶ τὸν φθόνον. |
| 5 κρείσσους ἔλεγχοι ἀποκεκαλυμμένοι κρυπτομένης φιλίας. | 5 Καλύτεροι και προτιμότεροι είναι οι έλεγχοι, που γίνονται φανερά και ξάστερα, παρά μία φιλία, που δεν τολμά νο φανερώση και να ελέγξη σφάλματα, | 5 Ἀξίζουν περισσότερον οἱ ἔλεγχοι, ποὺ γίνονται φανερὰ καὶ χωρὶς συγκαλύψεις, ἀπὸ τὴν φιλίαν ποὺ δὲν τολμᾷ νὰ ἐξωτερικευθῇ καὶ νὰ ὑποδείξῃ εἰς τὸν φίλον τὰ ἐλαττώματά του. |
| 6 ἀξιοπιστόστερά εἰσι τραύματα φίλου ἢ ἐκούσια φιλήματα ἐχθροῦ. | 6 Περισσότερον ευπρόσδεκτα και ωφέλιμα είναι τα τραύματα,- παρατηρήσεις και έλεγχοι,- που προέρχονται από ένα φίλον παρά τα φαινομενικώς αυθόρμητα, πράγματι δε δόλια φιλήματα- ψευδείς έπαινοι και κολακείαι- ενός εχθρού. | 6 Εἶναι προτιμότερα καὶ πολυτιμότερα τὰ τραύματα, ποὺ θὰ μᾶς προξενήσῃ ἕνας φίλος, παρὰ τὰ φαινομενικῶς ἐγκάρδια καὶ πρόθυμα φιλήματα ἐνὸς ἐχθροῦ. |
| 7 ψυχὴ ἐν πλησμονῇ οὖσα κηρίοις ἐμπαίζει, ψυχῇ δὲ ἐνδεεῖ καὶ τὰ πικρὰ γλυκέα φαίνεται. | 7 Ανθρωπος, που είναι μι το παραπάνω χορτασμένος από όλα, περιφρονεί και αυτήν ακόμη την κηρήθραν. Εις ένα όμως πεινασμένον και τα πικρά ακόμη φαίνονται γλυκά και νόστιμα. | 7 Ἄνθρωπος ποὺ τὰ ἔχει ὅλα καὶ εἶναι χορτασμένος, περιφρονεῖ καὶ ἀηδιάζει ἀκόμη καὶ τὴν κηρήθραν εἰς τὸν πεινασμένον ὅμως καὶ αὐτὰ τὰ πικρὰ φαίνονται γλυκὰ καὶ νόστιμα. |
| 8 ὥσπερ ὅταν ὄρνεον καταπετασθῇ ἐκ τῆς ἰδίας νοσσιᾶς, οὕτως ἄνθρωπος δουλοῦται ὅταν ἀποξενωθῇ ἐκ τῶν ἰδίων τόπων. | 8 Οπως ένα πτηνόν, που περιπλανάται μακρυά από τη φωληά του, έτσι και ένας άνθρωπος, που φεύγει από την πατρίδα του εις ξένους τόπους, δεν ευρίσκει ανάπαυσιν, υπάρχει δε φόβος να καταντήση δούλος. | 8 Ὅπως ἕνα πουλί, ποὺ ἐπέταξε μακριὰ ἀπὸ τὴν φωλιά του, δὲν ἠμπορεῖ νὰ εὕρῃ εἰς ξένας φωλεὰς ἀνάπαυσιν καὶ ἀσφάλειαν, ἔτσι καὶ ἕνας ξενιτεμένος ἄνθρωπος, ποὺ ἔφυγε μακριὰ ἀπὸ τὴν πατρίδα του, θὰ ὑποδουλωθῇ εἰς ἀνθρώπους ἀγνώστους. |
| 9 μύροις καὶ οἴνοις καὶ θυμιάμασι τέρπεται καρδία, καταρρήγνυται δὲ ὑπὸ συμπτωμάτων ψυχή. | 9 Τέρπεται και ευχαριστείται ο άνθρωπος εις τα αρώματα, στους καλούς οίνους, εις τα ευώδη θυμιάματα. Αντιθέτως δε συντρίβεται η ψυχή από τας συμφοράς και τα ατυχήματα. | 9 Μὲ μύρα καὶ οἴνους καὶ θυμιάματα, δηλωτικὰ τῆς εὐτυχίας, τέρπεται καὶ εὐχαριστεῖται ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου, ἐνῷ ἀπὸ τὰ ἀτυχήματα καὶ τὰ ἀπροσδόκητα κτυπήματα τῆς ζωῆς κατασυντρίβεται. |
| 10 φίλον σὸν ἢ φίλον πατρῷον μὴ ἐγκαταλίπῃς, εἰς δὲ τὸν οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ σου μὴ εἰσέλθης ἀτυχῶν· κρείσσων φίλος ἐγγὺς ἢ ἀδελφὸς μακρὰν οἰκῶν. | 10 Προσωπικόν σου φίλον, όπως και πατρικόν σου φίλον μη τον εγκαταλείψης. Εις καιρόν δε δυστυχίας και ατυχημάτων σου μη μεταβής στο σπίτι του αδελφού σου. Προτιμότερος και επωφελέστερος είναι ο φίλος σου, που κατοικεί κοντά σου, παρά ο αδελφός σου, ο οποίος ευρίσκεται μακράν. | 10 Τὸν προσωπικόν σου, τὸν πατρικὸν καὶ οἰκογενειακόν σου φίλον νὰ μὴ τὸν ξεχάσῃς καὶ νὰ μὴ τὸν ἀφήσῃς ποτέ, οὔτε δὲ ὅταν σὲ εὕρῃ κάποιον ἀτύχημα, νὰ τρέξῃς εἰς τὸ σπίτι τοῦ ἀδελφοῦ σου· ὁ φίλος, ποὺ κάθεται κοντά σου, εἶναι προτιμότερος ἀπὸ τὸν ἀδελφόν σου, ποὺ κατοικεῖ μακριὰ ἀπὸ σέ. |
| 11 σοφὸς γίνου, υἱέ, ἵνα σου εὐφραίνηται ἡ καρδία, καὶ ἀπόστρεψον ἀπὸ σοῦ ἐπονειδίστους λόγους. | 11 Απόκτησε, παιδί μου, σοφίαν και σύνεσιν, δια να ευφραίνεται πάντοτε η καρδία σου. Γυρισε δε το πρόσωπόν σου αλλού και διώξε μακρυά τας επονειδίστους συμβουλάς των άλλων. | 11 Παιδί μου, γίνε σοφὸς κατὰ Θεόν, διὰ νὰ χαίρῃ ἡ καρδία σου, καὶ διῶξε μακριὰ ἀπὸ σὲ λόγια καὶ συμβουλάς, ποὺ θὰ σὲ κατεντροπιάσουν. |
| 12 πανοῦργος κακῶν ἐπερχομένων ἀπεκρύβη, ἄφρονες δὲ ἐπελθόντες ζημίαν τίσουσιν. | 12 Ο έξυπνος και συνετός άνθρωπος, όταν βλέπη να επέρχωνται τα κακά, παραμερίζει, κρύπτεται και προφυλάσσεται. Οι άμυαλοι όμως δια λόγους επιδείξεως εφορμούν και εκτίθενται στον κίνδυνον, δια να συναντήσουν έτσι βλάβας και συμφοράς. | 12 Ὁ φρόνιμος καὶ συνετὸς ἄνθρωπος, ὅταν ἴδῃ ὅτι ἔρχονται δεινὰ καὶ κίνδυνοι ἀπειλητικοί, κρύπτεται καὶ προφυλάσσεται, οἱ ἀνόητοι ὅμως, εἴτε διότι ὑπερτιμοῦν τὰς δυνάμεις των εἴτε διότι θέλουν νὰ ἐπιδειχθοῦν, ἐκτίθενται εἰς τὸν κίνδυνον καὶ θὰ τιμωρηθοῦν. |
| 13 ἀφελοῦ τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ, παρῆλθε γὰρ ὑβριστής, ὅστις τὰ ἀλλότρια λυμαίνεται. | 13 Ο επηρμένος καταφρονητής του Θεού και των ανθρώπων περνάει αλαζονικά υπερηφανευόμενος με ξένα ενδύματα, τα οποία έχει αρπάξει. Αφαίρεσέ του το ένδυμα, δια να ταπεινωθή. | 13 Βγάλε τὸ φόρεμά του· διότι περνᾷ ἀπ’ ἐμπρός σου ὁ ἄδικος καὶ ἅρπαξ, ὁ περιφρονητὴς τοῦ θείου νόμου, ὁ ὁποῖος λυμαίνεται καὶ ἁρπάζει τὰ ξένα πράγματα. Ξεγύμνωσέ τον καὶ δεῖξε του μὲ τὴν συμβολικὴν αὐτὴν πρᾶξιν, ὅτι μίαν ἡμέραν θὰ πληρώσῃ τὰ ἀδικήματα ποὺ ἀποτολμᾷ, καὶ, θὰ γυμνωθῇ καὶ αὐτός, ὅπως τώρα ἀπογυμνώνει τοὺς ἄλλους. |
| 14 ὃς ἂν εὐλογῇ φίλον τὸ πρωΐ μεγάλῃ τῇ φωνῇ, καταρωμένου οὐδὲν διαφέρειν δόξει. | 14 Εκείνος ο οποίος κάθε πρωϊ επαινεί με το παραπάνω και κολακεύει τον φίλον του, δεν διαφέρει από άνθρωπον, ο οποίος τον καταράται. | 14 Ὅποιος πρωΐ - πρωῒ ἐκθειάζει μὲ δυνατὴν φωνὴν τὸν φίλον του, διότι τοῦ ἔκαμε τραπέζι, θὰ νομισθῇ ὅτι δὲν διαφέρει διόλου ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ τὸν καταριέται, διότι θὰ γίνῃ ἀφορμὴ νὰ καταλήξῃ ὁ φίλος του εἰς ὑπερηφάνειαν καὶ ἀλαζονείαν, διὰ τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς θὰ τὸν ἀποστραφῇ. |
| 15 σταγόνες ἐκβάλλουσιν ἄνθρωπον ἐν ἡμέρᾳ χειμερινῇ ἐκ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, ὡσαύτως καὶ γυνὴ λοίδορος ἐκ τοῦ ἱδίου οἴκου. | 15 Σταγόνες βροχής, που πίπτουν μέσα στο σπίτι, κάνουν τον άνθρωπον να βγη έξω από αυτό, έστω και αν είναι χειμώνας. Ετσι και γυναίκα κακόγλωσσος και υβρεολόγος αναγκάζει τον άνδρα της, να φύγη από το σπίτι. | 15 Οἱ σταγόνες τοῦ νεροῦ, ποὺ στάζουν ἐν καιρῷ χειμῶνος ἀπὸ τὴν ὀροφὴν μέσα εἰς τὸ σπίτι, ἀναγκάζουν τὸν ἄνθρωπον νὰ βγῇ ἔξω ἀπὸ αὐτό, ἔστω καὶ ἂν εἶναι ἡμέρα χειμωνιάτικη· ἔτσι καὶ ἡ κακόγλωσσος γυναῖκα, ἡ ὁποία ὑβρίζει ἀδιακόπως τὸν ἄνδρα της, τὸν ἀναγκάζει νὰ φύγῃ ἀπὸ τὸ σπίτι του. |
| 16 Βορέας σκληρὸς ἄνεμος, ὀνόματι δὲ ἐπιδέξιος καλεῖται. | 16 Ο βορηάς είναι άγριος και ορμητικός άνεμος. Εν τούτοις κατ' ευφημισμόν λέγεται επιδέξιος, ικανός και καλότυχος! | 16 Ὁ βοριᾶς εἶναι ἄνεμος ἄγριος, ἐν τούτοις κατ’ εὐφημισμὸν λέγεται καλότυχος καὶ εὐνοϊκός. |
| 17 σίδηρος σίδηρον ὀξύνει, ἀνὴρ δὲ παροξύνει πρόσωπον ἑταίρου. | 17 Ο σίδηρος κάνει οξύν και κοπτερόν τον άλλον σίδηρον, ετσι δε ενας οργίλος και ασύνετος άνθρωπος παροξύνει και εξερεθίζει τυν σύντροφόν του. | 17 Ὁ σίδηρος ἀκονίζει καὶ ὀξύνει τὸν σίδηρον, ὁ δὲ ἄνθρωπος ἐπιδρᾷ ἐπὶ τῆς διαμορφώσεως τοῦ χαρακτῆρος ἐκείνου, μὲ τὸν ὁποῖον συζῇ καὶ συνεργάζεται. |
| 18 ὃς φυτεύει συκῆν φάγεται τοὺς καρποὺς αὐτῆς, ὃς δὲ φυλάσσει τὸν ἑαυτοῦ κύριον, τιμηθήσεται. | 18 Οποιος φυτεύει συκιά, θα φάγη βέβαια από τους καρπούς της. Και όποιος σέβεται και προφυλάσσει τον κύριόν του από διαφόρους παγίδας και κινδύνους, θα ανταμειφθή και θα τιμηθή από αυτόν. | 18 Ὅποιος φυτεύει συκῆν, θὰ φάγῃ τοὺς καρπούς της. Ὅποιος δὲ σέβεται καὶ προφυλάσσει τὸν προϊστάμενόν του, θὰ ἐκτιμηθῇ ἐν καιρῷ καὶ θὰ ἀνταμειφθῇ ὑπ’ αὐτοῦ. |
| 19 ὥσπερ οὐκ ὅμοια πρόσωπα προσώποις, οὕτως οὐδὲ αἱ διάνοιαι τῶν ἀνθρώπων. | 19 Οπως δεν ομοιάζουν μεταξύ των τα πρόσωπα των ανθρώπων, ετσι δεν ομοιάζουν αι διάνοιαι και αι καρδίαι των. | 19 Ὅπως δὲν ὁμοιάζουν τὰ πρόσωπα τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἑνὸς μὲ τοῦ ἄλλου, ἔτσι δὲν ὁμοιάζουν καὶ τὰ μυαλὰ καὶ οἱ χαρακτῆρες καὶ οἱ γνῶμες τῶν ἀνθρώπων. |
| 20 ᾅδης καὶ ἀπώλεια οὐκ ἐμπίμπλανται, ὡσαύτως καὶ οἱ ὁφθαλμοὶ τῶν ἀνθρώπων ἄπληστοι. 20α βδέλυγμα Κυρίῳ στηρίζων ὀφθαλμόν, καὶ οἱ ἀπαίδευτοι ἀκρατεῖς γλώσσῃ. | 20 Ο άδης και ο τόπος της απωλείας, η κόλασις, δεν χορταίνουν ποτέ. Ετσι και τα μάτια των ανθρώπων είναι αχόρταστα. 20α Αποκρουστικός και μισητός ενώπιον του Κυρίου είναι εκείνος, ο οποίος στηρίζει με επιμονήν το μάτι του εις αμαρτωλά και μάταια πράγματα. Το ίδιο είναι και οι απαιδαγώγητοι και οι αμόρφωτοι, οι οποίοι δεν συγκρατούν την γλώσσαν των. | 20 Ὅ ἅδης καὶ ὁ θάνατος καὶ ἡ κόλασις δὲν χορταίνουν ποτέ· ὁμοίως καὶ τὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἀχόρταστα εἰς τὸ νὰ βλέπουν. 20α Ἐκεῖνος ποὺ ρίχνει ἀδιακόπως καὶ καρφώνει τὸ βλέμμα του εἰς τὴν ματαιότητα τοῦ κόσμου, εἶναι βδέλυγμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ὅπως καὶ οἱ ἀδιαπαιδαγώγητοι εἶναι ἀσυγκράτητοι εἰς τὴν γλῶσσαν των. |
| 21 δοκίμιον ἀργυρῷ καὶ χρυσῷ πύρωσις, ἀνὴρ δὲ δοκιμάζεται διὰ στόματος ἐγκωμιαζόντων αὐτόν. 21α καρδία ἀνόμου ἐκζητεῖ κακά, καρδία δὲ εὐθὴς ἐκζητεῖ γνῶσιν. | 21 Ο άργυρος και ο χρυσός εις την φωτιάν της καμίνου δοκιμάζονται. Και ο άνθρωπος δοκιμάζεται από την στάσιν, που παίρνει στους επαίνους εκείνων που τον εγκωμιάζουν. 21α Η καρδία του ασεβούς και καταφρονητού του θείου νόμου επιδιώκει πάντοτε παρανομίας. Η ευθεία όμως ψυχή ζητεί και ανευρίσκει την θείαν γνώσιν, την αλήθειαν. | 21 Ὁ ἄργυρος καὶ ὁ χρυσὸς δοκιμάζονται, ἐὰν εἶναι καθαροὶ καὶ γνήσιοι, εἰς τὴν φωτιά, ὁ ἄνθρωπος ὅμως δοκιμάζεται, ἐὰν εἶναι χαρακτὴρ σοβαρὸς καὶ ἀνεπηρέαστος ἀπὸ τὰς κολακείας, μὲ τὸ στόμα ἐκείνων ποὺ τὸν ἐπαινοῦν καὶ τὸν ἐγκωμιάζουν. 21α Ἡ καρδία τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀνόμου ἐπιδιώκει πάντοτε τὸ κακόν, ἐνῷ ἡ καρδία ἡ εἰλικρινὴς καὶ εὐθεῖα ἐπιζητεῖ τὴν θείαν γνῶσιν. |
| 22 ἐὰν μαστιγοῖς ἄφρονα ἐν μέσῳ συνεδρίου ἀτιμάζων, οὐ μὴ περιέλῃς τὴν ἀφροσύνην αὐτοῦ. | 22 Εάν μαστιγώσης ένα ασύνετον εν μέσω συνεδρίου και τον διαπομπεύσης, δεν θα αφαιρέσης την αμυαλωσύνην του. | 22 Ἐὰν τιμωρῇς καὶ μαστιγώνῃς ἕνα ἄφρονα καὶ τὸν διαπομπεύῃς εἰς δημοσίαν σύναξιν, δὲν θὰ τὸν ἀπαλλάξῃς ἀπὸ τὴν ἀφροσύνην του, διότι αὐτὸς θὰ καταστῇ ἀναισχυντότερος διὰ τοῦ δημοσίου ἐλέγχου. |
| 23 γνωστῶς ἐπιγνώσῃ ψυχὰς ποιμνίου σου καὶ ἐπιστήσεις καρδίαν σου σαῖς ἀγέλαις· | 23 Προσπάθησε να γνωρίσης καλά τον αριθμόν και το ειδός του ποιμνίου σου. Δώσε την καρδία σου και φρόντισε με επιμέλειαν δια τα κοπάδια σου. Το ιδιο πρέπει να κάνη ο ποιμήν και κυβερνήτης των λογικών προβάτων. | 23 Νὰ γνωρίζῃς καλὰ πόσα ζῶα ἔχεις καὶ ποιμαίνεις, νὰ δώσῃς δὲ τὴν καρδιά σου καὶ νὰ ἀφοσιωθῇς εἰς τὰ κοπάδια σου. Ἔτσι ὅμως πρέπει νὰ γνωρίζῃς καλὰ ὡς οἰκοδεσπότης καὶ πόσας ψυχὰς ποιμαίνεις εἰς τὸ σπίτι σου, καὶ τὴν φροντίδα σου ὁλόκληρον νὰ τὴν ρίψῃς εἰς αὐτάς. |
| 24 ὅτι οὐκ εἰς τὸν αἰῶνα ἀνδρὶ κράτος καὶ ἰσχύς, οὐδὲ παραδίδωσιν ἐκ γενεᾶς εἰς γενεάν. | 24 Διότι η εξουσία και τα αξιώματα δεν μένουν ισόβια στον άνθρωπον, ούτε και παραδίδονται κληρονομικώς από την μίαν γενεάν εις την άλλην. | 24 Διαφορετικά, ἂν δὲν δείξῃς ἐπιμέλειαν, θὰ τὰς χάσῃς, διότι ἡ δύναμις καὶ τὰ πλούτη δὲν εἶναι αἰώνια εἰς τὸν ἄνθρωπον, οὔτε τὰ παραδίδει κληρονομικῶς ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεὰν εἰς τοὺς ἀπογόνους του. |
| 25 ἐπιμελοῦ τῶν ἐν τῷ πεδίῳ χλωρῶν καὶ κερεῖς πόαν, καὶ σύναγε χόρτον ὀρεινόν, | 25 Φρόντισε δια τα χλοερά λειβάδια σου και θα κόψης πολύ χορτάρι. Μαζευε ακόμη χορτάρι και από τα ορεινά μέρη, | 25 Περιποιήσου μὲ ἐπιμέλειαν τὰ σπαρτά σου, ποὺ εἶναι εἰς τὸν κάμπον, καὶ θὰ κόψῃς πολὺ χορτάρι. Μάζευε χορτάρι καὶ ἀπὸ τὰ ὀρεινὰ μέρη, |
| 26 ἵνα ἔχῃς πρόβατα εἰς ἱματισμόν· τίμα πεδίον, ἵνα ὦσί σοι ἄρνες. | 26 δια να έχης τα μέσα να θρέψης πρόβατα, ώστε από μαλλί των να κατασκευάζης ενδύματα. Αγάπα τα λειβάδια σου και να τα περιποιήσαι, δια να θρέψης και να έχης αρνιά. | 26 διὰ νὰ ἔχῃς καὶ νὰ συντηρῇς πρόβατα, ὥστε ἀπὸ τὸ μαλλί των νὰ παρασκευάζῃς ἐνδύματα. Περιποιήσου τὴν πεδινὴν γῆν, τοὺς κάμπους καὶ καλλιέργησέ τους, διὰ νὰ ἔχῃς ἀπὸ τὸ χορτάρι τοὺς ἀρνιά. |
| 27 υἱέ, παρ᾿ ἐμοῦ ἔχεις ρήσεις ἰσχυρὰς εἰς τὴν ζωήν σου καὶ εἰς τὴν ζωὴν σῶν θεραπόντων. | 27 Παιδί μου, επήρες και έχεις από εμέ πολυτιμοτάτος συμβουλάς δια την ζωήν σου, όπως και δια την ζωήν των υπηρετών σου. | 27 Παιδί μου, ἀπὸ ἐμὲ ἔχεις συμβουλὰς ἀποτελεσματικάς, διὰ τῶν ὁποίων θὰ ἐξασφαλίσῃς τὰ μέσα τῆς συντηρήσεως τῆς ἰδικῆς σου ζωῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς ζωῆς τῶν ὑπηρετῶν σου. |
