Ορθόδοξος Συναξαριστής

ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 (Δ)

ΚΕΦΑΛΑΙΑ

Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα	Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα	Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
¹ ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων·	¹ Ελάλησεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν λέγων·	¹ Καὶ ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
² λάλησον πρὸς τοὺς υἱοὺς ᾿Ισραήλ, λέγων· ψυχὴ ἐὰν ἁμάρτῃ ἔναντι Κυρίου ἀκουσίως ἀπὸ πάντων τῶν προσταγμάτων Κυρίου, ὧν οὐ δεῖ ποιεῖν, καὶ ποιήσει ἕν τι ἀπ᾿ αὐτῶν·	² “μίλησε και ειπέ προς τους Ισραηλίτας, εάν κανείς εξ αγνοίας και χωρίς να το θέλη αμαρτήση απέναντι του Κυρίου και παραβή μίαν από τας θείας εντολάς και διαπράξη κάτι, το οποίον απαγορεύεται από αυτάς,	² «Νὰ ὁμιλήσῃς πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς τὰ ἑξῆς: Ἐὰν κάποιος ἁμαρτήσῃ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἀκουσίως, ἀπὸ ἄγνοιαν καὶ χωρὶς προμελέτην καὶ κάνῃ κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ δεν πρέπει, καὶ παραβῇ μίαν ἀπὸ ὅλας τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, πρέπει νὰ γίνουν τὰ ἀκόλουθα:
³ ἐὰν μὲν ὁ ἀρχιερεὺς ὁ κεχρισμένος ἁμάρτῃ τοῦ τὸν λαὸν ἁμαρτεῖν, καὶ προσάξει περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ, ἧς ἥμαρτε, μόσχον ἐκ βοῶν ἄμωμον τῷ Κυρίῳ περὶ τῆς ἁμαρτίας.	³ εάν μεν ο αμαρτήσας είναι αρχιερεύς, ο χρισθείς με το άγιον έλαιον, είναι ωσάν να αμαρτάνη όλος ο λαός. Δια την αμαρτίαν λοιπόν αυτήν, που διέπραξε, θα προσφέρη στον Κυριον ένα μόσχον αρτιμελή, χωρίς σωματικόν ελάττωμα.	³ Ἐὰν μὲν ἁμαρτήσῃ ὁ ἀρχιερεύς, ποὺ ἔλαβεν εἰδικὸ χρῖσμα διὰ τὴν ἀποστολήν του καὶ σὰν ἀντιπρόσωπος τοῦ λαοῦ ἔναντι Κυρίου κάμνει ἔνοχον μὲ τὴν ἰδικήν του ἁμαρτίαν καὶ ὅλον τὸν λαόν, τότε διὰ τὴν ἁμαρτίαν του αὐτήν, ποὺ διέπραξε, θὰ προσφέρῃ εἰς τὸν Κύριον ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια χωρὶς κανένα σωματικὸν ἐλάττωμα ὡς θυσίαν ἐξιλεώσεως διὰ τὴν ἁμαρτίαν.
⁴ καὶ προσάξει τὸν μόσχον παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἔναντι Κυρίου, καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόσχου ἔναντι Κυρίου, καὶ σφάξει τὸν μόσχον ἐνώπιον Κυρίου.	⁴ Θα φέρη τον μόσχον πλησίον εις την θύραν της Σκηνής του Μαρτυρίου, ενώπιον του Κυρίου, θα θύση την χείρα αυτού επάνω εις την κεφαλήν του μόσχου και θα σφάξη εκεί τον μάσχον.	⁴ Θὰ φέρῃ λοιπὸν τὸ μοσχάρι εἰς τὴν εἴσοδον τῆς Σκηνῆς τὸν Μαρτυρίου, ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ θὰ βάλῃ τὸ χέρι το ἐπάνω εἰς τὸ κεφάλι τοῦ ζώου ἐνώπιον Κυρίου καὶ θὰ σφάξῃ τὸ μοσχάρι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
⁵ καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺς ὁ χριστὸς ὁ τετελειωμένος τὰς χεῖρας ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ μόσχου καὶ εἰσοίσει αὐτὸ εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου	⁵ Θα λάβη ο αρχιερεύς, ο οποίος έχει χρισθή όταν ελάμβανε την ιερωσύνην με το άγιον έλαιον, ο έχων ως εκ τούτου καθηγιασμένας τας χείρας, θα λάβη από το αίμα του θυσιαζομένου μόσχου και θα φέρη αυτό εντός της Σκηνής του Μαρτυρίου.	⁵ Ὁ δὲ ἀρχιερεύς, ποὺ ἔχει εἰδικῶς χρισθῆ διὰ τὴν λειτουργίαν τοῦ Κυρίου καὶ ἔχουν καθαγιασθῆ τὰ χέρια του διὰ τὴν τέλεσιν τῶν θυσιῶν, ἀφοῦ πάρῃ ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ ζώου ποὺ ἔχει σφαγῆ, θὰ τὸ φέρῃ μέσα εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου.
⁶ καὶ βάψει ὁ ἱερεὺς τὸν δάκτυλον εἰς τὸ αἷμα, καὶ προσρανεῖ ἀπὸ τοῦ αἵματος ἑπτάκις ἔναντι Κυρίου, κατὰ τὸ καταπέτασμα τὸ ἅγιον·	⁶ Θα βυθίση ο αρχιερεύς τον δάκτυλόν του στο αίμα και από το αίμα αυτό θα ραντίση επτά φορές ενώπιον του Κυρίου στο καταπέτασμα, το οποίον χωρίζει τα Αγια από τα Αγια των Αγίων.	⁶ Καὶ θὰ βουτήσῃ ὁ ἀρχιερεὺς τὸ δάκτυλόν του εἰς τὸ αἷμα, ποὺ θὰ ἔχῃ μαζί του καὶ θὰ ραντίσῃ μὲ τὸ αἷμα ἑπτὰ φορὲς ἐνώπιον Κυρίου, πρὸς τὸ καθαγιασμένον Καταπέτασμα, ποὺ κρέμεται ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης.
⁷ καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ μόσχου ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος τῆς συνθέσεως τοῦ ἐναντίον Κυρίου, ὅ ἐστιν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου· καὶ πᾶν τὸ αἷμα τοῦ μόσχου ἐκχεεῖ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ὅ ἐστι παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.	⁷ Θα θέση από το αίμα αυτό του μόσχου εις τα άκρα του θυσιαστηρίου του θυμιάματος, το οποίον ευρίσκεται εντός της Σκηνής του Μαρτυρίου και επί του οποίου προσφέρεται το παρεσκευασμένον θυμίαμα. Ολον δε το υπόλοιπον αίμα του μόσχου θα το χύση εις την βάσιν του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων, το οποίον υπάρχει πλησίον της θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου.	⁷ Καὶ θὰ βάλῃ ὁ ἀρχιερεὺς ἀπὸ τὸ αἷμα αὐτοῦ τοῦ ζώου ἐπάνω εἰς τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου, ὅπου καίεται τὸ εἰδικὸν θυμίαμα, ποὺ κατασκευάζεται μὲ τὴν σύνθεσιν διαφόρων ἀρωματικῶν οὐσιῶν καὶ τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται ἐνώπιον Κυρίου, μέσα εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου. Ὅλον δὲ τὸ αἷμα, ποὺ ὑπάρχει εἰς τὸ μοσχάρι, θὰ τὸ χύσῃ εἰς τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ποὺ εὑρίσκεται κοντὰ εἰς τὰς πύλας τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου.
⁸ καὶ πᾶν τὸ στέαρ τοῦ μόσχου τοῦ τῆς ἁμαρτίας περιελεῖ ἀπ᾿ αὐτοῦ, τὸ στέαρ τὸ κατακαλύπτον τὰ ἐνδόσθια καὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶν ἐνδοσθίων	⁸ Από όλον δε το λίπος του θυσιαζομένου δια την αμαρτίαν αυτήν μόσχου θα αφαιρέση το λίπος, που καλύπτει τα εντόσθια και το λίπος που ευρίσκεται εντός αυτών,	⁸ Θὰ ἀφαιρέσῃ δὲ ἀπὸ τὸ ζῶον ὅλον τὸ λίπος, ποὺ ἔχει τὸ μοσχάρι, ποὺ προσφέρεται διὰ τὴν ἐξιλέωσιν τῆς ἁμαρτίας· τὸ λίπος δηλαδὴ ποὺ καλύπτει ἐντελῶς τὰ ἐντόσθια καὶ ὅλον τὸ λίπος, ποὺ εὑρίσκεται εἰς αὐτά.
⁹ καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ᾿ αὐτῶν, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῶν μηρίων, καὶ τὸν λοβὸν τὸν ἐπὶ τοῦ ἥπατος σὺν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ αὐτό,	⁹ τους δύο νεφρούς και το επάνω εις αυτούς λίπος το οποίον φθάνει μέχρι του άνω μέρους των μηρών, θα αφαιρέση τον λοβόν του ήπατος μαζή με τους νεφρούς,	⁹ Θὰ ἀφαιρέσῃ ἐπίσης καὶ τοὺς δύο νεφροὺς καὶ τὸ λίπος, ποὺ ὑπάρχει εἰς αὐτοὺς καὶ φθάνει μέχρι τοὺς μηρούς. Θὰ ἀφαιρέσῃ ἐπίσης μαζὶ μὲ τοὺς νεφροὺς καὶ τὸν λοβόν, ποὺ ἔχει εἰς τὴν ἄκρην του τὸ συκώτι.
¹⁰ ὃν τρόπον ἀφαιρεῖται αὐτὸ ἀπὸ τοῦ μόσχου τοῦ τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου, καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῆς καρπώσεως.	¹⁰ όπως αυτό αφαιρείται από τον μόσχον τον προσφερόμενον ως ευχαριστήριος θυσία δια την σωτηρίαν, και θα προσφέρη αυτά ο ιερεύς στο θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων.	¹⁰ Θὰ τὸ ἀφαιρέσῃ μὲ τὸν ἴδιον τρόπον, μὲ τὸν ὁποῖον ἀφαιρεῖται τὸ λίπος ἀπὸ τὸ μοσχάρι, ποὺ προσφέρεται διὰ τὰς εἰρηνικὰς θυσίας τοῦ σωτηρίου. Καὶ θὰ τὰ προσφέρῃ ὁ ἀρχιερεύς, διὰ να καοῦν ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
¹¹ καὶ τὸ δέρμα τοῦ μόσχου καὶ πᾶσαν αὐτοῦ τήν σάρκα σὺν τῇ κεφαλῇ καὶ τοῖς ἀκρωτηρίοις καὶ τῇ κοιλίᾳ καὶ τῇ κόπρῳ	¹¹ Και όλον το δέρμα του μόσχου και όλην την σάρκα αυτού μαζή με τα οστά και την κεφαλήν και τους πόδας και την κοιλίαν και την κόπρον,	¹¹ Ὅλο δὲ τὸ ὑπολοιπο μοσχάρι, τὸ δέρμα του δηλαδὴ καὶ ὁλο τὸ κρέας του μαζὶ μὲ τὸ κεφάλι καὶ τὰ πόδια καὶ τὴν κοιλίαν καὶ τὴν κοπριάν του,
¹² καὶ ἐξοίσουσιν ὅλον τὸν μόσχον ἔξω τῆς παρεμβολῆς εἰς τόπον καθαρόν, οὗ ἐκχεοῦσι τὴν σποδιάν, καὶ κατακαύσουσιν αὐτὸν ἐπὶ ξύλων ἐν πυρί· ἐπὶ τῆς ἐκχύσεως τῆς σποδιᾶς καυθήσεται.	¹² ολόκληρον τον μόσχον θα τον βγάλουν έξω από την κατασκήνωσιν, εις τόπον καθαρόν, όπου χύνουν την στάκτην και θα καύσουν αυτόν επάνω στο πυρ καιομένων ξύλων. Εκεί όπου χύνεται η στάκτη θα καυθή ο μόσχος.	¹² ὅλο τὸ σφαγμένο μοσχάρι, θὰ τὸ βγάλουν ἔξω ἀπὸ τὸν χῶρον, ὅπου κατοικοῦν οἱ Ἰσραηλῖται, εἰς τόπον καθαρόν, ἐκεῖ ὅπου χύνεται ἡ στάκτη ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον, καὶ θὰ τὸ καύσουν τελείως ἐπάνω εἰς ξύλα εἰς τὴν φωτιάν. Θὰ καῇ εἰς τὸν χῶρον, ὅπου χύνουν τὴν στάκτην μετὰ τὰς θυσίας.
¹³ ᾿Εὰν δὲ πᾶσα συναγωγὴ ᾿Ισραὴλ ἀγνοήσῃ ἀκουσίως καὶ λάθῃ ρῆμα ἐξ ὀφθαλμῶν τῆς συναγωγῆς καὶ ποιήσωσι μίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου, ἣ οὐ ποιηθήσεται, καὶ πλημμελήσωσι,	¹³ Εάν όμως όλον το πλήθος των Ισραηλιτών, εξ αγνοίας και χωρίς να το θέλη, πλανηθή και παραβή μίαν των εντολών του Κυρίου, πράγμα το οποίον δεν έπρεπε να γίνη, και τοιουτοτρόπως αμαρτήσουν,	¹³ Ὅταν δὲ ἁμαρτήσῃ ἀκουσίως καὶ ἐξ ἀγνοίας ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ καὶ διαφύγῃ ἀπὸ τὴν προσοχὴν ὅλων ἡ σχετικὴ ἐντολὴ καὶ παραβοῦν ἔτσι μίαν ἀπὸ ὅλας τὰς διαταγὰς τοῦ Κυρίου, πρᾶγμα ποὺ δὲν ἔπρεπε νὰ γίνῃ καὶ ἁμαρτήσουν
¹⁴ καὶ γνωσθῇ αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία, ἣν ἥμαρτον ἐν αὐτῇ, καὶ προσάξει ἡ συναγωγὴ μόσχον ἐκ βοῶν ἄμωμον περὶ τῆς ἁμαρτίας, καὶ προσάξει αὐτὸν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.	¹⁴ αμέσως μόλις το πλήθος γνωρίση την αμαρτίαν, την οποίαν διέπραξαν και συναισθανθή το σφάλμα του πρέπει να προσφέρη δια την αμαρτίαν αυτήν μόσχον χωρίς κανένα σωματικόν ελάττωμα, να τον οδηγήση πλησίον της θύρας της Σκηνής του Μαρτυρίου.	¹⁴ καὶ λάβουν κατόπιν γνῶσιν τῆς ἁμαρτίας, τὴν ὁποίαν ἔκαμαν καὶ συναισθανθοῦν τὴν παράβασιν, ποὺ διέπραξαν, πρέπει νὰ προσφέρῃ ὁ λαὸς ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια χωρὶς κανένα σωματικὸν ἐλάττωμα ὡς θυσίαν ἐξιλεώσεως διὰ τὴν ἁμαρτίαν. Θὰ τὸ φέρουν λοιπὸν εἰς τὰς πύλας τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου,
¹⁵ καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ πρεσβύτεροι τῆς συναγωγῆς τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόσχου ἔναντι Κυρίου καὶ σφάξουσι τὸν μόσχον ἔναντι Κυρίου	¹⁵ Οι εκ του πλήθους γεροντότεροι θα επιθέσουν τας χείρας των επάνω εις την κεφαλήν του μόσχου και θα σφάξουν τον μόσχον ενώπιον της Σκηνής του Κυρίου.	¹⁵ καὶ θὰ βάλουν οἱ προεστοὶ τοῦ λαοῦ τὰ χέρια των ἐπάνω εἰς τὸ κεφάλι τοῦ ζώου ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον καὶ θὰ σφάξουν τὸ μοσχάρι ἐνώπιον Κυρίου.
¹⁶ καὶ εἰσοίσει ὁ ἱερεὺς ὁ χριστὸς ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ μόσχου εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου·	¹⁶ Ο χρισθείς με το άγιον έλαιον αρχιερεύς θα πρασφέρη από το αίμα του μόσχου εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου·	¹⁶ Ὁ δὲ ἀρχιερεύς, ποὺ ἔχει λάβει τὸ εἰδικὸν χρῖσμα, θὰ πάρῃ ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ ζώου αὐτοῦ καὶ θὰ τὸ φέρῃ μέσα εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου.
¹⁷ καὶ βάψει ὁ ἱερεὺς τὸν δάκτυλον ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ μόσχου κα’Ι ρανεῖ ἑπτάκις ἔναντι Κυρίου, κατενώπιον τοῦ καταπετάσματος τοῦ ἁγίου·	¹⁷ θα βάψη τον δάχτυλόν του στο αίμα του μόσχου και θα ραντίση επτά φορές ενώπιον του Κυρίου, δηλαδή ενώπιον του καταπετάσματος, το οποίον χωρίζει τα Αγια από τα Αγια των Αγίων.	¹⁷ Καὶ θὰ βουτήσῃ ὁ ἀρχιερεὺς τὸ δάκτυλόν του εἰς τὸ αἷμα τοῦ ζώου καὶ θὰ ραντίσῃ ἑπτὰ φορὲς ἐνώπιον Κυρίου, πρὸς τὸ καθαγιασμένον Καταπέτασμα ποὺ κρέμεται ἐμπρὸς ἀπὸ τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης.
¹⁸ καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματος ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν θυμιαμάτων τῆς συνθέσεως, ὅ ἐστιν ἐνώπιον Κυρίου, ὅ ἐστιν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου· καὶ τὸ πᾶν αἷμα ἐκχεεῖ πρὸς τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν καρπώσεων, τοῦ πρὸς τῇ θύρᾳ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.	¹⁸ Από το αίμα αυτό θα θέση ο ιερεύς εις τα εξέχοντα τέσσερα άκρα του θυσιαστηρίου, επί του οποίου προσφέρεται το παρεσκευασμένον θυμίαμα, και το οποίον ευρίσκεται ενώπιον του Κυρίου, εντός δηλαδή της Σκηνής του Μαρτυρίου. Ολον δε το υπόλοιπον αίμα θα το χύση εις την βάσιν του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων, το οποίον ευρίσκεται εμπρός από την θύραν της Σκηνής του Μαρτυρίου.	¹⁸ Θὰ βάλῃ δὲ ὁ ἀρχιερεὺς ἀπὸ αὐτὸ τὸ αἷμα ἐπάνω εἰς τὰς τέσσαρας προεξοχὰς (κέρατα) τοῦ θυσιαστηρίου, ὅπου καίεται τὸ θυμίαμα, ποὺ κατασκευάζεται μὲ σύνθεσιν διαφόρων ἀρωματικῶν οὐσιῶν καὶ τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται ἐνώπιον Κυρίου, μέσα εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου. Ὅλον δὲ τὸ ὑπόλοιπον αἷμα θὰ τὸ χύσῃ εἰς τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ποὺ εὑρίσκεται κοντὰ εἰς τὴν πύλην τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου.
¹⁹ καὶ τὸ πᾶν στέαρ περιελεῖ ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον.	¹⁹ Ολον δε το λίπος θα το αφαιρέση από τον μόσχον και θα το προσφέρη στο θυσιαστήριον.	¹⁹ Θὰ ἀφαιρέσῃ δὲ ἀπὸ τὸ ζῶον καὶ ὅλον τὸ λίπος του καὶ θὰ τὸ προσφέρῃ εἰς τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
²⁰ καὶ ποιήσει τὸν μόσχον, ὃν τρόπον ἐποίησε τὸν μόσχον τὸν τῆς ἁμαρτίας, οὕτω ποιηθήσεται· καὶ ἐξιλάσεται περί αὐτῶν ὁ ἱερεύς, καὶ ἀφεθήσεται αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία.	²⁰ Οπως δε έκαμε δια τον μόσχον τον προσφερθέντα δια την αμαρτίαν αρχιερέως, έτσι θα κάμη και δια τον μόσχον αυτόν τον προσφερόμενον δια την αμαρτίαν του πλήθους. Θα προσφέρη ο αρχιερεύς την εξιλαστικήν αυτήν θυσίαν περί του λαού, και θα συγχωρηθή η αμαρτία του.	²⁰ Διὰ δὲ τὸ ὑπόλοιπον μοσχάρι θὰ κάνη ὅ,τι ἀκριβῶς ἔκανε καὶ διὰ τὸ μοσχάρι, ποὺ προσέφερε δι' ἐξιλέωσιν τῆς ἁμαρτίας ἀρχιερέως. Δὲν θὰ ἀλλάξῃ τίποτε. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν θὰ προσφέρῃ ὁ ἀρχιερεὺς θυσίαν ἐξιλεῶσεως ὑπὲρ αὐτῶν καὶ θὰ συγχωρηθῇ ἡ ἁμαρτία των.
²¹ καὶ ἐξοίσουσι τὸν μόσχον ὅλον ἔξω τῆς παρεμβολῆς καὶ κατακαύσουσι τὸν μόσχον, ὃν τρόπον κατέκαυσαν τὸν μόσχον τὸν πρότερον. ἁμαρτία συναγωγῆς ἐστιν.	²¹ Ολον τον μόσχον θα τον βγάλουν έξω από την κατασκήνωσιν, και θα τον κατακαύσουν, όπως κατέκαυσαν τον προηγούμενον μόσχον· διότι αυτή η θυσία του μόσχου προσφέρεται δια την εξιλέωσιν αμαρτίας όλου του λαού.	²¹ Θὰ βγάλουν κατόπιν τὸ μοσχάρι, ποὺ ἀπέμεινε, ἔξω ἀπὸ τὸν χῶρον, οπου κατοικοῦν οἱ Ἰσραηλῖται, καὶ θὰ τὸ καύσουν τελείως, ὅπως ἀκριβῶς ἔκαυσαν καὶ τὸ προηγούμενο μοσχάρι. Θὰ γίνῃ αὐτό, διότι ἡ θυσία προσφέρεται δι’ ἐξιλέωσιν τῆς ἁμαρτίας ὁλοκλήρου τοῦ λαοῦ.
²² ἐὰν δὲ ὁ ἄρχων ἁμάρτῃ, καὶ ποιήσῃ μίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ, ἣ οὐ ποιηθήσεται, ἀκουσίως, καὶ ἁμάρτῃ καὶ πλημμελήσῃ,	²² Εάν δε ένας άρχων αμαρτήση από άγνοιαν και ακουσίως και παραβή μία από τας εντολάς Κυρίου του Θεού του, την οποίαν δεν έπρεπε να παραβή, και αμαρτήση τοιουτοτρόπως κατά τροπον βέβαια συγγνωστόν,	²² Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ κάποιος ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας τοῦ λαοῦ ἀκουσίως καὶ παραβῇ μίαν ἀπὸ ὅλας τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ του, τὴν ὁποίαν δεν ἔπρεπε νὰ παραβῇ καὶ ἁμαρτήσῃ καὶ γίνῃ ἔνοχος κάποιας παραβάσεως
²³ καὶ γνωσθῇ αὐτῷ ἡ ἁμαρτία, ἣν ἥμαρτεν ἐν αὐτῇ, καὶ προσοίσει τὸ δῶρον αὐτοῦ χίμαρον ἐξ αἰγῶν, ἄρσεν ἄμωμον.	²³ κατανοήση και συναισθανθή την αμαρτίαν, την οποίαν έκαμε, θα πρσσφέρη θυσίαν ένα τράγον ο οποίος δεν θα έχη κανένα σωματικόν ελάττωμα.	²³ καὶ συναισθανθῇ κατόπιν τὴν ἁμαρτίαν του, μὲ τὴν ὁποίαν παρέβη τὸν θεῖον Νόμον, πρέπει νὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὸν Κύριον ἕνα τράγον ἀπὸ τὰ γίδια του, χωρὶς κανένα σωματικὸν ἐλάττωμα.
²⁴ καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ χιμάρου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸν ἐν τόπῳ, οὗ σφάζουσι τὰ ὁλοκαυτώματα ἐνώπιον Κυρίου· ἁμαρτία ἐστί.	²⁴ Θα θέση την χείρα του επάνω εις την κεφαλήν του τράγου και οι προς τούτο εντεταλμένοι θα σφάξουν τον τράγον στον τόπον, όπου σφάζουν τα ζώα τα προοριζόμενα δι' ολοκαυτώματα ενώπιον του Κυρίου. Αυτή η θυσία είναι θυσία περί αμαρτίας.	²⁴ Καὶ ἀφοῦ βάλῃ τὸ χέρι του ἐπάνω εἰς τὸ κεφάλι τοῦ τράγου, θὰ τὸν σφάξουν εἰς τὸν τόπον, ὅπου σφάζουν τὰ ζῶα, ποὺ καίονται τελείως ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Ἡ θυσία αὐτὴ προσφέρεται δι' ἐξιλέωσιν ἁμαρτίας.
²⁵ καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ τῆς ἁμαρτίας τῷ δακτύλῳ ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων καὶ τὸ πᾶν αἷμα αὐτοῦ ἐκχεεῖ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων.	²⁵ Ο ιερεύς με το δάκτυλόν του θα θέση από το αίμα του θυσιασθέντος περί αμαρτίας ζώου εις τα εξέχοντα τέσσαρα άκρα του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων και όλον το αίμα του θα το χύση εις την βάσιν του θυσιαστηρίου αυτού.	²⁵ Θὰ βάλῃ δὲ κατόπιν ὁ ἱερεὺς μὲ τὸ δάκτυλόν του ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ ζώου, ποὺ ἐσφάγη περὶ ἁμαρτίας, εἰς τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, ὅλον δὲ τὸ ὑπόλοιπον αἷμα του θὰ τὸ χύσῃ εἰς τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
²⁶ καὶ τὸ πᾶν στέαρ αὐτοῦ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ὥσπερ τὸ στέαρ θυσίας σωτηρίου. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ.	²⁶ Ολον το λίπος αυτού θα το προσφέρη στο θυσιαστήριον, όπως προσφέρεται το λίπος της ευχαριστηρίου θυσίας δια σωτηρίαν. Ετσι δε ο ιερεύς θα προσφέρη την θυσίαν δια την εξιλέωσιν της αμαρτίας του άρχοντος. Και θα του συγχωρηθή αυτή η αμαρτία.	²⁶ Ὅλον δὲ τὸ λίπος τοῦ ζώου θὰ τὸ προσφέρῃ, διὰ νὰ καῇ εἰς τὸ θυσιαστήριον, ὅπως ἀκριβῶς καὶ τὸ λίπος τῶν ζώων τῆς εἰρηνικῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν θὰ προσφέρῃ δι ’ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τὴν θυσίαν τῆς ἐξιλεώσεως διὰ τὴν ἁμαρτίαν του καὶ θὰ τοῦ συγχωρηθῇ τὸ ἁμάρτημα.
²⁷ ἐὰν δὲ ψυχὴ μία ἁμάρτῃ ἀκουσίως ἐκ τοῦ λαοῦ τῆς γῆς, ἐν τῷ ποιῆσαι μίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου, ἣ οὐ ποιηθήσεται, καὶ πλημμελήσῃ,	²⁷ Εάν ένας άνθρωπος από το πολύ πλήθος αμαρτήση ακουσίως και εξ αγνοίας και παραβή μίαν από τας εντολάς του Κυρίου, την οποίαν δεν έπρεπε να παραβή, και διαπράξη αμαρτίαν, όχι βέβαια βαρείαν,	²⁷ Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ ἀκουσίως κάποιος ἀπὸ τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραήλ, μὲ τὸ νὰ κάνῃ κάτι ἀντιθέτον πρὸς μίαν ἀπὸ ὅλας τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου, ποὺ δὲν ἔπρεπε νὰ παραβῇ καὶ γίνῃ παραβάτης τοῦ Νόμου
²⁸ καὶ γνωσθῇ αὐτῷ ἡ ἁμαρτία, ἣν ἥμαρτεν ἐν αὐτῇ, καὶ οἴσει χίμαιραν ἐξ αἰγῶν, θήλειαν ἄμωμον οἴσει περὶ τῆς ἁμαρτίας, ἧς ἥμαρτε.	²⁸ κατανοήση δε έπειτα και συναισθανθή την αμαρτίαν, την οποίαν διέπραξε με αυτήν του την παράβασιν, θα προσφέρη μίαν χωρίς κανένα σωματικόν ελάττωμα αίγα δια την αμαρτίαν, την οποίαν διέπραξε.	²⁸ καὶ τὸ γνωρίσῃ κατόπιν καὶ συναισθανθῇ ὅτι εἶναι ἔνοχος ἁμαρτίας, μὲ τὴν ὁποίαν ἐπλημμέλησεν ἔναντι τοῦ Κυρίου, πρέπει νὰ φέρῃ μίαν γίδα ἀπὸ τὰ κατσίκια του, χωρὶς κανένα σωματικὸν ἐλάττωμα, διὰ τὴν ἁμαρτίαν ποὺ διέπραξε.
²⁹ καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἁμαρτήματος αὐτοῦ καὶ σφάξουσι τὴν χίμαιραν τὴν τῆς ἁμαρτίας ἐν τῷ τόπῳ, οὗ σφάζουσι τὰ ὁλοκαυτώματα.	²⁹ Θα θέση την χείρα του επάνω εις την κεφαλήν της αιγός, που προσφέρεται δια την αμαρτίαν του, και θα σφάξουν αυτήν οι εντεταλμένοι στον τόπον, όπου σφάζουν τα προς ολοκαύτωσιν ζώα.	²⁹ Καὶ ἀφοῦ βάλῃ τὸ χέρι του ἐπάνω εἰς τὸ κεφάλι τοῦ ζώου, ποὺ προσφέρεται διὰ τὴν ἁμαρτίαν, θὰ σφάξουν τὴν γίδα, ποὺ προορίζεται διὰ τὴν θυσίαν περὶ ἁμαρτίας, εἰς τὸν τόπον, ὅπου σφάζουν τὰ ζῶα, ποὺ καίονται τελείως εἰς τὸ θυσιαστήριον.
³⁰ καὶ λήψεται ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτῆς τῷ δακτύλῳ, καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων· καὶ πᾶν τὸ αἷμα αὐτῆς ἐκχεεῖ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου.	³⁰ Ο ιερεύς θα λάβη με το δάκτυλόν του από το αίμα του σφαζομένου ζώου και θα θέση εις τα κέρατα του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων. Ολον δε το άλλο αίμα της αιγός θα το χύση εις την βάσιν του θυσιαστηρίου.	³⁰ Θὰ πάρῃ δὲ ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τὸ αἷμα τῆς γίδας μὲ τὸ δάκτυλόν του καὶ θὰ τὸ βάλῃ ἐπάνω εἰς τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων. Ὅλον δὲ τὸ ὑπόλοιπον αἷμα τοῦ ζώου θὰ τὸ χύσῃ εἰς τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου.
³¹ καὶ πᾶν τὸ στέαρ περιελεῖ, ὃν τρόπον περιαιρεῖται στέαρ ἀπὸ θυσίας σωτηρίου, καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον εἰς ὀσμὴν εὐωδίας Κυρίῳ· καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεύς, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ.	³¹ Θα αφαιρέση από το σφαγέν ζώον όλον το λίπος, όπως αυτό αφαιρείται και από την ευχαριστήριον δια την σωτηρίαν θυσίαν, και θα το φέρη ο ιερεύς επάνω στο θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων εις οσμήν ευωδίας προς τον Κυριον. Θα προσφέρη έτσι ο ιερεύς την εξιλαστικήν δι' αυτόν θυσίαν και θα του συγχωρηθή η αμαρτία.	³¹ Θὰ ἀφαιρέσῃ δὲ καὶ ὅλον τὸ λίπος, ὅπως ἀκριβῶς ἀφαιρεῖται τὸ λίπος ἀπὸ τὸ ζῶον, ποὺ προσφέρεται ὡς εἰρηνικὴ θυσία σωτηρίου. Καὶ θὰ προσφέρῃ τὸ λίπος ὁ ἱερεὺς εἰς τὸ θυσιαστήριον, διὰ νὰ καῇ καὶ προσφερθῇ ὡς ὀσμὴ εὐωδίας εἰς τὸν Κύριον. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν θὰ προσφέρῃ θυσίαν ἐξιλεώσεως δι’ αὐτὸν ὁ ἱερεὺς καὶ θὰ τοῦ συγχωρηθῇ τὸ ἁμάρτημα.
³² ἐὰν δὲ πρόβατον προσενέγκῃ τὸ δῶρον αὐτοῦ περὶ τῆς ἁμαρτίας, θῆλυ ἄμωμον προσοίσει αὐτό.	³² Εάν δε προσφέρη προς θυσίαν δια την αμαρτίαν του πρόβατον, αυτό θα είναι θήλυ, χωρίς κανένα σωματικόν ελάττωμα.	³² Ἐὰν δὲ προσφέρῃ εἰς τὸν Θεὸν ὡς θυσίαν διὰ τὴν ἁμαρτίαν του πρόβατον ἀντὶ ἐριφίου, αὐτὸ ποὺ θὰ προσφέρῃ νὰ εἶναι θηλυκὸν καὶ χωρὶς κανένα σωματικὸν ἐλάττωμα.
³³ καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ τῆς ἁμαρτίας, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ ἐν τόπῳ, οὗ σφάζουσι τὰ ὁλοκαυτώματα.	³³ Θα θέση ο προσφέρων την χείρα του επάνω εις την κεφαλήν του προβάτου του προσφερομένου δι' αμαρτίαν και θα σφάξουν αυτό οι εντεταλμένοι στον τόπον, όπου σφάζουν τα ολοκαυτώματα.	³³ Θὰ βάλῃ δὲ τὸ χέρι του ἐπάνω εἰς τὸ κεφάλι τοῦ προβάτου, ποὺ προσφέρεται διὰ τὴν ἐξιλέωσιν ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν, καὶ θὰ τὸ σφάξουν εἰς τὸν τόπον, ὅπου σφάζουν τὰ ζῶα, ποὺ προσφέρονται ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος.
³⁴ καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ τῆς ἁμαρτίας τῷ δακτύλῳ, ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῆς ὁλοκαρπώσεως. καὶ πᾶν αὐτοῦ τὸ αἷμα ἐκχεεῖ παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῆς ὁλοκαυτώσεως.	³⁴ Ο ιερεύς θα λάβη με τον δάκτυλόν του από το αίμα του προβάτου του θυσιασθέντος δια την αμαρτίαν και θα θέση αυτό εις τα κέρατα του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων. Ολον δε το άλλο αίμα θα χύση πλησίον εις την βάσιν του θυσιαστηρίου.	³⁴ Ὁ δὲ ἱερεύς, ἀφοῦ πάρῃ μὲ τὸ δάκτυλόν του ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ ζώου, ποὺ θυσιάζεται περὶ τῆς ἁμαρτίας, θὰ τὸ βάλῃ ἐπάνω εἰς τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων. Ὅλον δὲ τὸ ὑπόλοιπον αἷμα του θὰ τὸ χύσῃ εἰς τὴν βάσιν τοῦ ἰδίου θυσιαστηρίου.
³⁵ καὶ πᾶν αὐτοῦ τὸ στέαρ περιελεῖ, ὃν τρόπον περιαιρεῖται στέαρ προβάτου ἐκ τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου, καὶ ἐπιθήσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπὶ τὸ ὁλοκαύτωμα Κυρίου. καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ τῆς ἁμαρτίας, ἧς ἥμαρτε, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ.	³⁵ Θα αφαιρέση όλον αυτού το λίπος, όπως αφαιρείται το λίπος προβάτου, του προσφερομένου ως ευχαριστήριος θυσία δια την σωτηρίαν, και θα θέση αυτό ο ιερεύς επάνω στο θυσιαστήριον του Κυρίου, το δια τα ολοκαυτώματα· έτσι δε ο ιερεύς θα προσφέρη την εξιλαστικήν θυσίαν δια την αμαρτίαν του προσφέροντος και θα του συγχωρηθή αυτή.	³⁵ Θὰ ἀφαιρέσῃ ἐπίσης καὶ ὅλον τὸ λίπος του, ὅπως ἀκριβῶς ἀφαιρεῖται τὸ λίπος τοῦ προβάτου, ποὺ προσφέρεται ὡς εἰρηνικὴ θυσία σωτηρίου· καὶ θὰ βάλῃ τὸ λίπος ὁ ἱερεὺς ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον, εἰς τὸ ὁλοκαύτωμα, εἰς τὴν θέσιν δηλαδὴ ὅπου καίονται τελείως τὰ προσφερόμενα εἰς τὸν Κύριον. Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν θὰ προσφέρῃ ὁ ἱερεὺς δι' αὐτὸν θυσίαν ἐξιλεώσεως διὰ τὴν ἁμαρτίαν ποὺ διέπραξε καὶ θὰ τοῦ συγχωρηθῇ τὸ ἁμάρτημα.