| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· | 1 Ο Κυριος ώμιλησε προς τον Μωϋσήν λέγων· | 1 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε: |
| 2 λάλησον τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· αἱ ἑορταὶ Κυρίου, ἃς καλέσετε αὐτὰς κλητὰς ἁγίας, αὗταί εἰσιν αἱ ἑορταί μου. | 2 “ομίλησε προς τους Ισραηλίτας και ειπέ προς αυτούς· Αι προς τιμήν του Κυρίου εορταί, τας οποίας θα αναγνωρίσετε ως καθιερωμένας αγίας εορτάς, είναι αι εξής· | 2 «Να ὁμιλήσῃς πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς τὰ ἑξῆς: Αὗται εἶναι αἱ ἑορταὶ πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου, τὰς ὁποίας θὰ διακηρύξετε ὡς ξεχωριστὰς καὶ ἀφιερωμένας εἰς τὸν ἅγιον Θεόν. Αὐταὶ εἶναι αἱ ἐπίσημοι ἑορταί μου. |
| 3 ἓξ ἡμέρας ποιήσεις ἔργα, τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα ἀνάπαυσις κλητὴ ἁγία τῷ Κυρίῳ· πᾶν ἔργον οὐ ποιήσεις, σάββατά ἐστι τῷ Κυρίῳ ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν. | 3 εξ ημέρας θα εργάζεσαι, η δε εβδόμη ημέρα θα είναι δια σε σάβατα, δηλαδή ανάπαυσις. Η ημέρα αυτή θα είναι αγία, καθιερωμένη στον Κυριον. Κατά την ημέραν αυτήν καμμίαν εργασίαν δεν θα κάμης, διότι θα είναι ανάπαυσις προς χάριν του Κυρίου εις όλους τους οίκους σας. | 3 Ἐπὶ ἕξι ἡμέρας θὰ ἐργάζεσαι, κατὰ τὴν ἑβδόμην ὅμως ἡμέραν θὰ ἀναπαύεσαι. Ἡ ἡμέρα τοῦ Σαββάτου εἶναι ἰδιαιτέρα καὶ ξεχωριστή, ἀφιερωμένη εἰς τὸν Κύριον. Δὲν θὰ κάμνῃς κανένα ἔργον κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτήν. Εἶναι ἀνάπαυσις πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου καὶ θὰ τηρῆται εἰς κάθε κατοικίαν σας. |
| 4 Αὗται αἱ ἑορταὶ τῷ Κυρίῳ κληταὶ ἅγιαι, ἃς καλέσετε αὐτὰς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. | 4 Αυταί είναι αι εορταί, αι προς τιμήν του Κυρίου, αι οποίαι θα είναι καθωρισμέναι άγιαι και τας οποίας θα τηρήτε και θα εορτάζετε στους ορισμένους δι' αυτάς καιρούς. | 4 Αὐταὶ εἶναι αἱ ἑορταὶ πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου, αἱ ἰδιαίτεραι καὶ ἀφιερωμέναι εἰς τὸν ἅγιον Θεόν, τὰς ὁποίας θὰ ἑορτάζετε μὲ συνάθροισιν ὅλων σας, εἰς τὰς ὡρισμένας ἡμέρας τῶν κατὰ τὸ διάστημα τοῦ χρόνου. |
| 5 ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ. | 5 Κατά την δεκάτην τετάρτην του πρώτου μηνός, την εσπέραν, θα εορτάζετε το Πασχα προς τιμήν του Κυρίου. | 5 Κατὰ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός, ποὺ λέγεται Νισάν, κατὰ τὸ ἑσπέρας καὶ πρὶν ἀπλωθῇ τὸ σκοτάδι, θὰ ἀρχίζῃ ἡ ἑορτὴ τοῦ Πάσχα πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου. |
| 6 καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε. | 6 Κατά την δεκάτην πέμπτην ημέραν του ιδίου μηνός θα είναι η εορτή των αζύμων προς τιμήν του Κυρίου. Επί επτά ημέρας θα τρώγετε άρτον χωρίς προζύμι. | 6 Κατὰ δὲ τὴν δεκάτην πέμπτην ἡμέραν τοῦ ἰδίου μηνὸς θὰ ἀρχίζῃ πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου ἡ ἑορτὴ τῶν Ἀζύμων. Ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας θὰ τρώγετε ψωμιὰ χωρὶς προζύμι. |
| 7 καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε· | 7 Η πρώτη ημέρα θα είναι δια σας αφιερωμένη προς τον Κυριον και αγία. Καμμίαν εργασίαν δεν θα κάμετε κατά την ημέραν αυτήν. | 7 Ἡ δὲ πρώτη ἡμέρα θὰ εἶναι διὰ σᾶς ἐπίσημος, ξεχωριστὴ καὶ ἁγία, ἀφιερωμένη εἰς τὸν Κύριον. Δεν θὰ κάμνετε κατὰ τὸ διάστημά της καμμίαν βαρεῖαν ἐργασίαν, ποὺ νὰ σᾶς ἀπορροφᾷ. |
| 8 καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας· καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε. | 8 Κατά τας επτά ημέρας θα προσφέρετε στον Κυριον τας θυσίας των ολοκαυτωμάτων. Η εβδόμη ημέρα θα είναι δια σας επίσης καθιερωμένη προς τον Θεόν, αγία. Καμμίαν βαρείαν εργασίαν δεν θα κάμετε κατά την ημέραν αυτήν”. | 8 Θὰ προσφέρετε δὲ ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας εἰς τὸν Κύριον θυσίας ὁλοκαυτωμάτων. Ἡ ἑβδόμη ἐπίσης ἡμέρα θὰ εἶναι διὰ σᾶς ἐπίσημος, ξεχωριστὴ καὶ ἁγία, ἀφιερωμένη εἰς τὸν ἅγιον Κύριον. Δὲν θὰ κάμνετε κατ' αὐτὴν καμμίαν βαρεῖαν ἐργασίαν». |
| 9 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· | 9 Ο Κυριος ελάλησε προς τον Μωϋσήν λέγων· | 9 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε: |
| 10 εἶπον τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, καὶ θερίζητε τὸν θερισμὸν αὐτῆς, καὶ οἴσετε τὸ δράγμα ἀπαρχὴν τοῦ θερισμοῦ ὑμῶν πρὸς τὸν ἱερέα· | 10 “ομίλησε προς τους Ισραηλίτας και ειπέ προς αυτούς· Οταν εισέλθετε εις την γην, την οποίαν εγώ σας δίδω και θα θερίζετε τα σιτηρά αυτής, θα φέρετε στον ιερέα προς ευλογίαν ένα δεμάτι, απαρχήν του θερισμού σας. | 10 «Νὰ ὁμιλήσῃς πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς τὰ ἑξῆς: Ὅταν θὰ εἰσέλθετε καὶ θὰ ἐγκατασταθῆτε εἰς τὴν χώραν, τὴν ὁποίαν ἑγὼ σᾶς χαρίζω, καὶ θὰ Θερίσετε τὰ σιτηρά της, πρέπει νὰ φέρετε πρὸς τὸν ἱερέα τὸ δεμάτι, ποὺ θὰ εἶναι ἡ πρώτη συγκομιδὴ τοῦ Θερισμοῦ σας. |
| 11 καὶ ἀνοίσει τὸ δράγμα ἔναντι Κυρίου δεκτὸν ὑμῖν, τῇ ἐπαύριον τῆς πρώτης ἀνοίσει αὐτὸ ὁ ἱερεύς. | 11 Ο δε ιερεύς θα προσφέρη το δεμάτι αυτό ενώπιον του Κυρίου, δια να γίνη δεκτόν από αυτόν προς χάριν ιδικήν σας. Θα το προσφέρ δε την επομένην ημέραν της πρώτης του Πασχα. | 11 Καὶ θὰ προσφέρῃ ὁ ἱερεὺς τὸ δεμάτι ὑψώνοντάς το ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ φανῇ μὲ τὴν κίνησιν αὐτὴν ὅτι γίνεται δεκτὸν διὰ λογαριασμόν σας ἀπὸ τὸν Κύριον. Θὰ προσφέρῃ δὲ τὸ δεμάτι ὁ ἱερεὺς κατὰ τὴν ἑπομένην ἡμέραν, μετὰ τὴν πρώτην δηλαδὴ ἡμέραν τῆς ἑορτῆς τῶν Ἀζύμων. |
| 12 καὶ ποιήσετε ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ἐν ᾗ ἂν φέρητε τὸ δράγμα, πρόβατον ἄμωμον ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ. | 12 Την ημέραν, κατά την οποίαν θα φέρετε το δεμάτι αυτό, θα προσφέρετε και ως ολοκαύτωμα δια τον Κυριον πρόβατον ενός έτους, αρτιμελές. | 12 Κατὰ τὴν ἡμέραν δὲ ποὺ θὰ προσφέρετε τὸ δεμάτι, θὰ προσφέρετε καὶ ἕνα πρόβατον ἐνὸς ἔτους, χωρὶς σωματικὸν ἐλάττωμα, διὰ νὰ καῇ ἐντελῶς πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου. |
| 13 καὶ τὴν θυσίαν αὐτοῦ δύο δέκατα σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ· θυσία τῷ Κυρίῳ, ὀσμὴ εὐωδίας Κυρίῳ· καὶ σπονδὴν αὐτοῦ τὸ τέταρτον τοῦ εἲν οἴνου. | 13 Μαζή με αυτό θα προσφέρετε ως αναίμακτον θυσίαν προς τον Κυριον δύο δέκατα (επτά και ήμισυ περίπου κιλά) σημιγδάλι ζυμωμένον με λάδι. Είναι αυτό θυσία προς τον Κυριον, ευάρεστος οσμή ευωδίας προς αυτόν. Και ως σπονδήν θα προσφέρετε ένα τέταρτον του ειν (ένα και ήμισυ περίπου χιλιόγραμμον) οίνου. | 13 Θὰ προσφέρετε ἐπίσης καὶ τὴν ἀναίμακτον θυσίαν, ποὺ συνοδεύει ἐκείνην τὴν προσφοράν, δηλαδὴ ὀκτὼ περίπου κιλὰ σιμιγδάλι, ζυμωμένο με λάδι. Ἡ προσφορὰ αὐτὴ εἶναι θυσία διὰ τὸν Κύριον, εὐπρόσδεκτος ὀσμὴ εὐωδίας εἰς τὸν Κύριον. Θὰ προσφέρετε ἐπίσης καὶ τὴν σπονδήν, ποὺ συνοδεύει αὐτὴν τὴν προσφοράν, δηλαδὴ δύο περίπου κιλὰ κρασί. |
| 14 καὶ ἄρτον καὶ πεφρυγμένα χίδρα νέα οὐ φάγεσθε ἕως εἰς αὐτὴν τὴν ἡμέραν ταύτην, ἕως ἂν προσενέγκητε ὑμεῖς τὰ δῶρα τῷ Θεῷ ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν ἐν πάσῃ κατοικίᾳ ὑμῶν. | 14 Μέχρι δε της ημέρας κατά την οποίαν θα προσφέρετε αυτά τα δώρα προς τον Θεόν σας, δεν θα φάγετε νέον άρτον ούτε ξεροψημένο χονδροκομμένο φρέσκο σιτάρι. Η εντολή μου αυτή θα είναι αιώνιος νόμος εις όλας τας γενεάς σας και εις κάθε κατοικίαν σας. | 14 Ἕως δὲ τὴν ἡμέραν αὐτήν, μέχρις ὅτου δηλαδὴ προσφέρετε τὰ δῶρα σας εἰς τὸν Θεόν σας, δὲν θὰ φάγετε ψωμὶ μὲ ἀλεύρι νέας ἐσοδείας, οὔτε φρέσκα, χονδροαλεσμένα καὶ ξεροψημένα σιτηρά. Αὐτὸ θὰ ἰσχύῃ ὡς νόμος αἰώνιος εἰς τὰς γενεᾶς σας εἰς κάθε τόπον διαμονῆς σας. |
| 15 Καὶ ἀριθμήσετε ὑμῖν ἀπὸ τῆς ἐπαύριον τῶν σαββάτων, ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἧς ἂν προσενέγκητε τὸ δράγμα τοῦ ἐπιθέματος, ἑπτὰ ἑβδομάδας ὁλοκλήρους, | 15 Θα μετρήσετε από την επομένην της προς ανάπαυσιν ημέρας εκείνης, κατά την οποίαν προσεφέρατε και παρεθέσατε ενώπιον του Κυρίου το δεμάτι επτά ολοκλήρους εβδομάδας. | 15 Ἀπό δὲ τὴν ἑπομένην ἡμέραν μετὰ τὴν πρώτην τῆς πασχαλίου ἑβδομάδος, ἀπὸ τὴν ἡμέραν δηλαδὴ κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ προσφέρετε τὸ δεμάτι ὡς ἰδιαιτέραν προσφορὰν εἰς τὸν Κύριον, θὰ μετρήσετε καὶ θὰ ὑπολογίσετε ἑπτὰ ὁλοκλήρους ἑβδομάδας. |
| 16 ἕως τῆς ἐπαύριον τῆς ἐσχάτης ἑβδομάδος ἀριθμήσετε πεντήκοντα ἡμέρας καὶ προσοίσετε θυσίαν νέαν τῷ Κυρίῳ. | 16 Αι ημέραι αυταί υπολογιζομεναι μέχρι της επομένης ημέρας της τελευταίας εβδομάδος είναι πεντήκοντα. Κατά την πεντηκοστήν αυτήν ημέραν θα προσφέρετε νέαν θυσίαν στον Κυριον. | 16 Θὰ μετρήσετε λοιπὸν ἕως τὴν ἑπομένην ἡμέραν, μετὰ ἀπὸ τὴν τελευταίαν ἑβδομάδα, πενήντα ἡμέρας καὶ τότε θὰ προσφέρετε νέαν θυσίαν πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου. |
| 17 ἀπὸ τῆς κατοικίας ὑμῶν προσοίσετε ἄρτους ἐπίθεμα, δύο ἄρτους· ἐκ δύο δεκάτων σεμιδάλεως ἔσονται, ἐζυμωμένοι πεφθήσονται πρωτογεννημάτων τῷ Κυρίῳ. | 17 Από τον οίκον σας δηλαδή, θα προσφέρετε ως θυσίαν παρουσιάσεως προς τον Κυριον δύο άρτους· αυτοί θα είναι ζυμωμένοι με δύο δέκατα σημιγδάλι (επτά και ήμισυ περίπου κιλά) και ψημένοι, από τα πρωτογεννήματα του αγρού σας, χάριν του Κυρίου. | 17 Θὰ φέρετε ἀπὸ τὰ σπίτια σας ἄρτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν εἰς τὸ θυσιαστήριον ὡς ἰδιαίτερον δῶρον εἰς τὸν Κύριον. Θὰ φέρετε συγκεκριμένως δύο ψωμιά, ποὺ θὰ ἔχουν κατασκευασθῇ μὲ ὀκτὼ περίπου κιλὰ σιμιγδάλι. Θὰ ψηθοῦν δέ, ἀφοῦ ζυμωθοῦν ἀπὸ τὰ πρῶτα γεννήματα διὰ τὸν Κύριον, εἰς τὸν Ὁποῖον καὶ ἀνήκουν. |
| 18 καὶ προσάξετε μετὰ τῶν ἄρτων ἑπτὰ ἀμνοὺς ἀμώμους ἐνιαυσίους καὶ μόσχον ἕνα ἐκ βουκολίου καὶ κριοὺς δύο ἀμώμους, καὶ ἔσονται ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ καὶ αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν θυσία ὀσμὴ εὐωδίας τῷ Κυρίῳ. | 18 Μαζή με τους άρτους αυτούς θα προσφέρετε επτά αμνούς, ενός έτους έκαστον και χωρίς κανένα σωματικόν ελάττωμα, ένα μοσχάρι από την αγέλην των βοών και δύο κριους χωρίς κανένα σωματικόν ελάττωμα. Αυτά θα προσφερθούν ως θυσία ολοκαυτώματος προς τον Κυριον· και αι αναίμακτοι θυσίαι και αι μαζή με αυτάς σπονδαί του οίνου θα είναι θυσίαι ευάρεστοι εις οσμήν ευωδίας προς τον Κυριον. | 18 Μαζὶ δὲ μὲ τὰ ψωμιὰ θὰ προσφέρετε καὶ ἑπτὰ ἀρνιὰ ἐνὸς ἔτους, χωρὶς σωματικὸν ἐλάττωμα, καὶ ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια σας καὶ δύο κριάρια χωρὶς σωματικὸν ἐλάττωμα. Αὐτὰ θὰ προσφερθοῦν εἰς τὸ θυσιαστήριον, διὰ νὰ καοῦν ἐντελῶς πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου. Αἱ δὲ ἀναίμακτοι θυσίαι, ποὺ θὰ συνοδεύουν τὰ ἀνωτέρω, ὅπως ἐπίσης καὶ αἱ σπονδαί των, θὰ εἶναι ὅλα μαζὶ προσφορὰ καὶ ὀσμὴ εὐωδίας εὐπρόσδεκτος εἰς τὸν Κύριον. |
| 19 καὶ ποιήσουσι χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας καὶ δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους εἰς θυσίαν σωτηρίου μετὰ τῶν ἄρτων τοῦ πρωτογεννήματος· | 19 Μαζή με τους άρτους των πρωτογεννημάτων του θερισμού θα προσφέρουν ως θυσίαν περί αμαρτίας ένα τράγον και δύο αμνούς ενός έτους έκαστον ως θυσίαν περί σωτηρίας. | 19 Μαζὶ δὲ μὲ τὰ ψωμιὰ ἀπὸ τὰ πρῶτα γεννήματα θὰ προσφερθῇ καὶ ἕνας τράγος ἀπὸ τὰ γίδια ὡς θυσία δι’ ἐξιλέωσιν ἁμαρτίας καὶ δύο ἀρνιὰ ἐνὸς ἔτους ὡς εἰρηνικὴ θυσία «σωτηρίου». |
| 20 καὶ ἐπιθήσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς μετὰ τῶν ἄρτων τοῦ πρωτογεννήματος ἐπίθεμα ἐναντίον Κυρίου μετά τῶν δύο ἀμνῶν· ἅγια ἔσονται τῷ Κυρίῳ, τῷ ἱερεῖ τῷ προσφέροντι αὐτὰ αὐτῷ ἔσται. | 20 Αυτά, θα τα προσφέρη ο ιερεύς μαζή με τους άρτους των πρωτογεννημάτων, οι οποίοι θα προσφερθούν ως θυσία παρουσιάσεως ενώπιον του Κυρίου μαζή με τους δύο αμνούς, θα είναι άγια ενώπιον του Θεού, θα ανήκουν δε στον ιερέα, ο οποίος τα προσέφερε. | 20 Θὰ τὰ προσφέρῃ δὲ ὁ ἱερεὺς ὑψώνοντάς τα μαζὶ μὲ τὰ δύο ψωμιὰ τῶν πρώτων γεννημάτων, διὰ νὰ δηλωθῇ μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν ὅτι προσφέρονται ὡς ἰδιαιτέρα θυσία εἰς τὸν Κύριον μαζὶ μὲ τὰ δύο ἀρνιά. Θὰ εἶναι ἅγια, ἀφιερωμένα εἰς τὸν Κύριον καὶ θὰ ἀνήκουν εἰς τὸν ἱερέα, ποὺ τελεῖ τὴν θυσίαν. |
| 21 καὶ καλέσετε ταύτην τὴν ἡμέραν κλητήν· ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ· νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν ἐν πάσῃ τῇ κατοικίᾳ ὑμῶν. | 21 Θα έχετε και θα θεωρήτε την ημέραν αυτήν ως επίσημον και καθιερωμένην. Θα είναι αγία δια σας και κατ' αυτήν δεν θα κάμετε καμμίαν βαρείαν εργασίαν. Το προσταγμά μου αυτό θα είναι αιώνιος νόμος εις τας γενεάς σας και εις κάθε κατοικίαν σας. | 21 Θὰ διακηρύξετε δὲ τὴν ἡμέραν αὐτὴν ὡς ἰδιαιτέραν καὶ ἐπίσημον. Θὰ εἶναι διὰ σᾶς ἁγία, ἀφιερωμένη εἰς τὸν Κύριον. Δὲν θὰ κάμνετε κατ' αὐτὴν καμμίαν βαρεῖαν ἐργασίαν. Αὐτὸ θὰ εἶναι νόμος αἰώνιος εἰς τὰς γενεᾶς σας, εἰς κάθε τόπον διαμονῆς σας. |
| 22 καὶ ὅταν θερίζητε τὸν θερισμὸν τῆς γῆς ὑμῶν, οὐ συντελέσετε τὸ λοιπὸν τοῦ θερισμοῦ τοῦ ἀγροῦ σου ἐν τῷ θερίζειν σε καὶ τὰ ἀποπίπτοντα τοῦ θερισμοῦ σου οὐ συλλέξεις, τῷ πτωχῷ καὶ τῷ προσηλύτῳ ὑπολείψεις αὐτά· ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν. | 22 Οταν θα θερίζετε τα σιτηρά της γης σας, δεν θα ολοκληρώσετε τον θερισμόν του αγρού σας επιστρέφοντες δια να θερίσετε τα απολειφθέντα στάχυα η δια να συλλέξετε όσα έπεσαν εις την γην. Αυτά θα τα αφήσης δια τον πτωχόν και τον ξένον. Εγώ είμαι Κυριος ο Θεός, που δίδω αυτήν την εντολήν”. | 22 Καὶ ὅταν θερίζετε τὰ σιτηρὰ εἰς τὰ χωράφια σας, δὲν θὰ ὁλοκληρώνετε εἰς τὴν ἐντέλειαν τὸν θερισμὸν εἰς τὸ χωράφι σας, θερίζοντας καὶ ὅσα ἀπομένουν ἀπὸ τὸ πρῶτον χέρι. Οὔτε θὰ μαζεύῃς τὰ στάχυα, ποὺ πέφτουν κατὰ τὸν θερισμὸν καὶ τὴν συγκομιδήν. Θὰ τὰ ἀφήνῃς διὰ τὸν πτωχὸν καὶ τὸν ξένον, ποὺ μένει μαζί σας. Τὰ ὁρίζω αὐτὰ Ἐγώ, ὁ Κύριος τῶν πάντων, ὁ Θεὸς σας». |
| 23 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· | 23 Ο Κυριος ωμίλησεν ακόμη προς τον Μωϋσήν και είπεν· | 23 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε: |
| 24 λάλησον τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ, λέγων· τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου μιᾷ τοῦ μηνὸς ἔσται ὑμῖν ἀνάπαυσις, μνημόσυνον σαλπίγγων, κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν· | 24 “ειπέ στους Ισραηλίτας· Κατά την πρώτην του εβδόμου μηνός, θα έχετε αργίαν και ανάπαυσιν, η οποία θα εξαγγέλλεται στον λαόν δια σαλπίγγων· θα είναι επίσημος καθωρισμένη ημέρα δια σας, αφιερωμένη στον Κυριον. | 24 «Νὰ ὁμιλήσῃς πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς τὰ ἑξῆς: Κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τοῦ ἑβδόμου μηνός, ποὺ λέγεται Τισρί, θὰ τηρῆτε ἀργίαν. Θὰ ἐξαγγέλλεται ἡ ἔναρξίς της εἰς ὅλους μὲ ἤχους σαλπίγγων, Θὰ εἶναι δὲ αὐτὴ διὰ σᾶς ἡμέρα ἐπίσημος, ἀφιερωμένη εἰς τὸν ἅγιον Θεόν. |
| 25 πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε, καὶ προσάξετε ὁλοκαύτωμα Κυρίῳ. | 25 Και ένα βαρύ έργον δεν θα εκτελέσετε, και θα προσφέρετε κατά την ημέραν αυτήν ολοκαυτώματα στον Κυριον. | 25 Δὲν θὰ κάνετε κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν κάθε βαρεῖαν ἐργασίαν. Θὰ προσφέρετε δὲ εἰς τὸν Κύριον θυσίαν ὁλοκαυτώσεως». |
| 26 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· | 26 Ο Κυριος ώμιλησε προς τον Μωϋσήν λέγων· | 26 Καὶ ὡμίλησεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε: |
| 27 καὶ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἡμέρα ἐξιλασμοῦ, κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τάς ψυχὰς ὑμῶν, καὶ προσάξετε ὁλοκαύτωμα τῷ Κυρίῳ. | 27 “η δεκάτη του εβδόμου αυτού μηνός θα είναι ημέρα εξιλασμού. Καθιερωμένη και αγία θα είναι δια σας. Θα ταπεινώσετε με νηστείαν και μετάνοιαν τας ψυχάς σας και θα προσφέρετε ολοκαυτώματα στον Κυριον. | 27 «Κατὰ τὴν δεκάτην ἡμέραν τοῦ ἑβδόμου αὐτοῦ μηνὸς θὰ ἐορτάζεται καὶ ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἐξιλασμοῦ. Θὰ εἶναι διὰ σᾶς ἐπίσημος, ἀφιερωμένη εἰς τὸν Κύριον. Θὰ θλίβεσθε δὲ καὶ θὰ νηστεύετε καὶ θὰ συναισθάνεσθε κατ' αὐτὴν μὲ ταπείνωσιν τὴν ἁμαρτωλότητα τῶν ψυχῶν σας καὶ θὰ προσφέρετε θυσίαν ὁλοκαυτώσεως εἰς τὸν Κύριον. |
| 28 πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ· ἔστι γὰρ ἡμέρα ἐξιλασμοῦ αὕτη ὑμῖν, ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. | 28 Καμμίαν απολύτως εργασίαν δεν θα κάμετε κατά την ημέραν αυτήν, διότι αυτή είναι δια σας ημέρα εξιλασμού, δια να εξιλεώνεσθε από τας αμαρτίας σας ενώπιον Κυρίου του Θεού σας. | 28 Δὲν θὰ κάνετε κατὰ τὴν ὡρισμένην αὐτὴν ἡμέραν καμμίαν ἐργασίαν· διότι ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι διὰ σᾶς ἡμεέρα ἐξιλεώσεως διὰ τὰς ἁμαρτίας σας. Ὁρίζεται, διὰ νὰ ἐξιλεώνεσθε σεῖς ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας. |
| 29 πᾶσα ψυχή, ἥτις μὴ ταπεινωθήσεται ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. | 29 Καθε Ισραηλίτης ο οποίος κατά την ημέραν αυτήν δεν θα θλιβή και δεν θα ταπεινωθή ενώπιον του Κυρίου, θα εξολοθρευθή εκ μέσου του λαού του. | 29 Κάθε ἄνθρωπος, ποὺ θὰ ἀδιαφορήσῃ καὶ δεν θὰ ταπεινωθῇ καὶ δὲν θὰ συναισθανθῇ τὴν ἁμαρτωλότητά του κατὰ τὴν ὡρισμένην αὐτὴν ἡμέραν, θὰ τιμωρηθῇ καὶ θὰ ἐξολοθρευθῇ μέσα ἀπὸ τὸν λαόν του. |
| 30 καὶ πᾶσα ψυχή, ἥτις ποιήσει ἔργον ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀπολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. | 30 Και κάθε ισραηλίτης, ο οποίος κατά την ημέραν αυτήν θα εκτελέση οιανδήποτε εργασίαν, έστω και ελαφράν, θα εξολοθρευθή εκ μέσου του λαού του. | 30 Κάθε ἄνθρωπος ἐπίσης, ποὺ θὰ κάνῃ κάποιαν ἐργασίαν κατὰ τὴν ὡρισμένην αὐτὴν ἡμέραν τοῦ Ἐξιλασμοῦ θὰ θανατωθῇ καὶ θὰ ἑξαφανισθῇ ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ του. |
| 31 πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε· νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν ἐν πάσαις κατοικίαις ὑμῶν. | 31 Ουδεμιαν απολύτως εργασίαν θα κάμετε. Αυτό θα είναι νόμος αιώνιος εις τας γενεάς σας και εις όλους τους οίκους σας. | 31 Δὲν θὰ κάμνετε καμμίαν ἀπολύτως ἐργασίαν. Αὐτὸ εἶναι νόμος αἰώνιος εἰς τὰς γενεᾶς σας, παντοῦ ὅπου θὰ κατοικῆτε. |
| 32 σάββατα σαββάτων ἔσται ὑμῖν, καὶ ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν· ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν. | 32 Σαββατα σαββάτων καθιερωμένη επίσημος ημέρα αργίας θα είναι αυτή δια σας, κατά την οποίαν θα ταπεινώσετε τας ψυχάς σας με νηστείαν και μετάνοιαν. Από την εσπέραν της ενάτης του μηνός αυτού έως την εσπέραν της άλλης ημέρας θα έχετε πλήρη ανάπαυσιν και αποχήν από κάθε εργασίαν”. | 32 Θὰ εἶναι διὰ σᾶς ἡ ἡμέρα αὐτὴ ὡς ἡ ἁγιωτέρα ἀπὸ ὅλα τὰ Σάββατα, ἡμέρα ἀργίας ἱεράς. Θὰ λυπάσθε δὲ καὶ θὰ νηστεύετε καὶ θὰ συναισθάνεσθε τὰς ἁμαρτίας τῶν ψυχῶν σας. Ἀπὸ τὸ βράδυ τῆς ἐνάτης ἡμέρας τοῦ ἑβδόμου μηνὸς μέχρι τὸ βράδυ τῆς ἑπομένης θὰ τηρῆτε ἀργίαν καὶ θὰ ἀναπαύεσθε». |
| 33 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· | 33 Ο Κυριος ωμίλησε προς τον Μωϋσήν και είπεν· | 33 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωυσὴν καὶ εἶπε: |
| 34 λάλησον τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ, λέγων· τῇ πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἑορτὴ σκηνῶν ἑπτὰ ἡμέρας τῷ Κυρίῳ. | 34 “ομίλησε και είπε στους Ισραηλίτας· Κατά την δεκάτην πέμπτην του εβδόμου αυτού μηνός θα τελήτε επί επτά ημέρας την εορτήν της Σκηνοπηγίας προς τιμήν και δόξαν του Κυρίου. | 34 «Νὰ ὁμιλήσῃς πρὸς τοὺς Ἰσραηλίτας καὶ νὰ τοὺς εἰπῇς τὰ ἑξῆς: Κατὰ τὴν δεκάτην πέμπτην τοῦ ἑβδόμου αὐτοῦ μηνὸς θὰ τελῆται ἠ ἑορτὴ τῶν Σκηνῶν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου. |
| 35 καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη ἡ κλητὴ ἁγία· πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε. | 35 Η πρώτη ημέρα θα είναι καθιερωμένη, αγία. Κανένα βαρύ έργον δεν θα κάμετε κατ' αυτήν. | 35 Ἡ δὲ πρώτη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς αὐτῆς θὰ εἶναι ξεχωριστὴ καὶ ἐπίσημος, ἀφιερωμένη εἰς τὸν ἅγιον Θεόν. Δὲν θὰ κάνετε κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν καμμίαν βαρεῖαν ἐργασίαν, ποὺ νὰ ἀπορροφᾷ τὴν ὕπαρξίν σας. |
| 36 ἑπτὰ ἡμέρας προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ὀγδόη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα Κυρίῳ· ἐξόδιόν ἐστι, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε. | 36 Καθ' όλας δε τας επτά αυτάς ημέρας θα προσφέρετε ολοκαυτώματα στον Κυριον. Και η ογδόη ημέρα θα είναι δια σας επίσημος και καθιερωμένη, αγία. Θα προσφέρετε ολοκαυτώματα προς τον Κυριον. Είναι η τελευταία εόρτιος ημέρα και κατ' αυτήν δεν θα κάμετε κανένα βαρύ έργον. | 36 Ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας θὰ προσφέρετε θυσίας ὁλοκαυτώσεως εἰς τὸν Κύριον. Ἡ δὲ ὀγδόη ἡμέρα θὰ εἶναι διὰ σᾶς ξεχωριστὴ καὶ ἐπίσημος, ἀφιερωμένη εἰς τὸν ἅγιον Θεόν. Θὰ προσφέρετε κατ' αὐτὴν εἰς τὸν Κύριον θυσίας ὁλοκαυτώσεως. Εἶναι ἡ ἡμέρα, ποὺ κλείει ὅλας τὰς ἑορτάς. Δὲν θὰ κάνετε κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν καμμίαν βαρεῖαν ἐργασίαν. |
| 37 Αὗται ἑορταὶ Κυρίῳ, ἃς καλέσετε κλητὰς ἁγίας, ὥστε προσενέγκαι καρπώματα τῷ Κυρίῳ, ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας αὐτῶν καὶ σπονδὰς αὐτῶν τὸ καθ᾿ ἡμέραν εἰς ἡμέραν· | 37 Αυταί είναι αι εορταί προς τιμήν του Κυρίου, τας οποίας θα έχετε και θα θεωρήτε καθιερωμένας και αγίας, ώστε να προσφέρετε κάθε ημέραν στον Κυριον θυσίας αιματηράς, ολοκαυτώματα και μαζή με αυτάς αναιμάκτους θυσίας, όπως επίσης και τας σπονδάς του οίνου. | 37 Αὐταί λοιπὸν εἶναι αἱ ἑορταὶ πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου, τὰς ὁποίας θὰ διακηρύξετε ὡς ἰδιαιτέρας καὶ ἐπισήμους, ἀφιερωμένας εἰς τὸν Θεόν, διὰ νὰ προσφέρετε κατ' αὐτὰς προσφορὰς διὰ τὸν Κύριον, δηλαδὴ τὰς αἱματηρὰς θυσίας ὁλοκαυτώσεως, καθὼς ἐπίσης καὶ τὰς ἀναιμάκτους θυσίας καὶ τὰς σπονδάς, ποὺ τὰς συνοδεύουν. Θὰ τὰς προσφέρετε δὲ καθημερινῶς, κάθε μίαν εἰς τὴν ὡρισμένην ἡμέραν της. |
| 38 πλὴν τῶν σαββάτων Κυρίου καὶ πλὴν τῶν δομάτων ὑμῶν καὶ πλὴν πασῶν τῶν εὐχῶν ὑμῶν καὶ πλὴν τῶν ἑκουσίων ὑμῶν, ἃ ἂν δῶτε τῷ Κυρίῳ. | 38 Αυτά θα προσφέρωνται, εκτός των άλλων καθιερωμένων θυσιών προς τον Κυριον κατά τα σάββατα, εκτός των άλλων προσφορών σας, εκτός των θυσιών δια τα τάματα υμών και εκτός των άλλων εκουσίων προσφορών σας, τας οποίας θα προσφέρετε προς τον Κυριον. | 38 Αἱ προσφοραὶ τῶν ἑορτῶν αὐτῶν εἶναι ἀνεξάρτητοι ἀπὸ τὰς θυσίας, ποὺ προσφέρονται κατὰ τὰ Σάββατα εἰς τὸν Κύριον, καὶ ἀπὸ τὰς ἄλλας προσφοράς σας, ποὺ τὰς προσφέρετε δι' ὡρισμένας ἀτομικάς σας ὑποθέσεις, καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ τάματά σας καὶ ἀπὸ τὰς θυσίας, ποὺ κάμνετε ἐπειδὴ τὸ θέλετε μόνοι σας. Εἶναι ἐπὶ πλέον τῶν προσφορῶν, ποὺ προσφέρετε εἰς τὰς ὡρισμένας αὐτὰς θυσίας διὰ τὸν Κύριον. |
| 39 Καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου, ὅταν συντελέσητε τὰ γενήματα τῆς γῆς, ἑορτάσετε τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας· τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ ἀνάπαυσις καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἀνάπαυσις. | 39 Κατά την δεκάτην πέμπτην ημέραν του εβδόμου αυτού μηνός, όταν τελειώσετε την συγκομιδήν των διαφόρων προϊόντων της γης, θα εορτάσετε προς τιμήν του Κυρίου επτά ημέρας. Κατά την πρώτην και την ογδόην ημέραν θα έχετε αργίαν και ανάπαυσιν. | 39 Κατὰ δὲ τὴν δεκάτην πέμπτην ἡμέραν τοῦ ἑβδόμου αὐτοῦ μηνός, ἀφοῦ τελειώσατε τὴν συγκομιδὴν τῶν προϊόντων τῆς γῆς σας, θὰ ἑορτάσετε πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας. Θὰ τηρῆτε δὲ ἀργίαν κατὰ τὴν πρώτην καὶ κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν. Δὲν θὰ κάνετε καμμίαν ἐργασίαν. |
| 40 καὶ λήψεσθε τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ καρπὸν ξύλου ὡραῖον καὶ κάλλυνθρα φοινίκων, καὶ κλάδους ξύλου δασεῖς καὶ ἰτέας καὶ ἄγνου κλάδους ἐκ χειμάρρου, εὐφρανθῆναι ἔναντι Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν ἑπτὰ ἡμέρας τοῦ ἐνιαυτοῦ· | 40 Κατά την πρώτην ημέραν θα λάβετε ωραίον ώριμον καρπόν καλού δένδρου, κλάδους φοινίκων, πυκνοφύλλους κλάδους δένδρων, κλάδους ιτέας και λυγαριάς από χείμαρρον, δια να ευφρανθήτε ενώπιον του Κυρίου και θεού σας κατά τας επτά αυτάς ημέρας του έτους. | 40 Θὰ πάρετε δὲ κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν ἕνα ὡραῖον καρπὸν δένδρου καὶ κλαδιά φοινίκων καὶ κλαδιά ἀπὸ πυκνόφυλλο δένδρο καὶ κλαδιά ἰτιᾶς καὶ λυγαριᾶς ἀπὸ χείμαρρον, διὰ νὰ χαρῆτε καὶ πανηγυρίσετε ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας κατὰ τὰς ἑπτὰ αὐτὰς ἡμέρας τοῦ ἔτους. |
| 41 νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν, ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ ἑορτάσετε αὐτήν. | 41 Η εντολή μου αυτή θα είναι παντοτεινός νόμος εις τας γενεάς σας· κατά τον έβδομον μήνα θα πανηγυρίσετε την εορτήν αυτήν. | 41 Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ θὰ ἰσχύῃ ὡς νόμος αἰώνιος εἰς τὰς γενεᾶς σας. Θὰ τὴν ἑορτάζετε κατὰ τὸνἕβδομον μῆνα τοῦ ἔτους. |
| 42 ἐν σκηναῖς κατοικήσετε ἑπτὰ ἡμέρας· πᾶς ὁ αὐτόχθων ἐν ᾿Ισραὴλ κατοικήσει ἐν σκηναῖς, | 42 Θα κατοικήσετε επί επτά ημέρας εις σκηνάς. Ολοι οι εντόπιοι Ισραηλίται θα κατοικήσουν εις σκηνάς, | 42 Θὰ κατοικῆτε μέσα εἰς σκηνὰς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας. Κάθε Ἰσραηλίτης ἐκ καταγωγῆς θὰ κατοικήσῃ μέσα εἰς σκηνάς, |
| 43 ὅπως ἴδωσιν αἱ γενεαὶ ὑμῶν, ὅτι ἐν σκηναῖς κατῴκισα τοὺς υἱοὺς ᾿Ισραήλ, ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν με αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου· ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν. | 43 δια να ίδουν αι γενεαί και οι απόγονοί σας ότι εις σκηνάς εγώ εγκατέστησα τους Ισραηλίτας, όταν ελευθέρους τους έβγαλα από την χώραν της Αιγύπτου. Εγώ είμαι Κυριος ο Θεός σας” ! | 43 διὰ νὰ ἰδοῦν καὶ νὰ γνωρίσουν οἱ ἀπόγονοί σας ὅτι, ὅταν ἔβγαλα ἐλευθέρους τοὺς ἰσραηλίτας ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον, τοὺς ἔβαλα νὰ κατοικοῦν μέσα εἰς σκηνάς. Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος καὶ Θεός σας». |
| 44 Καὶ ἐλάλησε Μωυσῆς τὰς ἑορτὰς Κυρίου τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ. | 44 Αυτά ανεκοίνωσεν ο Μωϋσής και ώρυσεν στους Ισραηλίτας δια τας εορτάς του Κυρίου. | 44 Καὶ ἐγνωστοποίησεν ὁ Μωϋσῆς εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας ὅλα τὰ σχετικὰ μὲ τὰς ἑορτὰς πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου. |
