Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
1 ΕΑΝ δὲ ψυχὴ προσφέρῃ δῶρον θυσίαν τῷ Κυρίῳ, σεμίδαλις ἔσται τὸ δῶρον αὐτοῦ, καὶ ἐπιχεεῖ ἐπ᾿ αὐτὸ ἔλαιον καὶ ἐπιθήσει ἐπ᾿ αὐτὸ λίβανον· θυσία ἐστί. | 1 Εάν δε κανείς προσφέρη ως δώρον προς τον Κυριον αναίμακτον θυσίαν, η προσφορά του θα είναι σημιγδάλι. Θα χύση επάνω εις αυτό έλαιον και θα θέση επ' αυτού λιβάνι. Η προσφορά αυτή είναι αναίμακτος θυσία. | 1 Εὰν δὲ κάποιος προσφέρῃ εἰς τὸν Κύριον ὡς δῶρον θυσίαν ἀναίμακτον, ἡ προσφορά του νὰ εἶναι σιμιγδάλι. Θὰ χύσῃ δὲ λάδι ἐπάνω εἰς αὐτο καὶ θὰ βάλῃ εἰς αὐτο καὶ λιβάνι. Ἡ προσφορὰ αὐτὴ εἶναι θυσία. |
2 καὶ οἴσει πρὸς τοὺς υἱοὺς ᾿Ααρὼν τοὺς ἱερεῖς, καὶ δραξάμενος ἀπ᾿ αὐτῆς πλήρη τὴν δράκα ἀπὸ τῆς σεμιδάλεως σὺν τῷ ἐλαίῳ καὶ πάντα τὸν λίβανον αὐτῆς, καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς τὸ μνημόσυνον αὐτῆς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον· θυσία, ὀσμὴ εὐωδίας τῷ Κυρίῳ. | 2 Θα φέρη τα προς θυσίαν δώρα του προς τους ιερείς, τους υιούς του Ααρών. Ενας δε από αυτούς θα πάρη από την προσφοράν αυτήν του σημιγδαλιού μίαν χούφταν, όλον το έλαιον και όλον το λιβάνι, θα θέση αυτά στο θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων, δια να ενθυμηθή ο Θεός τον προσφέροντα. Είναι η προσφορά αυτή θυσία, οσμή ευωδίας ευχάριστος και ευπρόσδεκτος από τον Κυριον. | 2 Καὶ θὰ τὰ φέρῃ πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀαρών, τοὺς ἱερεῖς καὶ ἀφοῦ πάρη ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τὸ σιμιγδάλι καὶ γεμίσῃ τὴν χούφταν του, θὰ τοποθετήσῃ αὐτὴν τὴν ποσότητα μαζὶ μὲ τὸ λάδι καὶ ὅλο τὸ λιβάνι ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον, διὰ νὰ καοῦν εἰς μνημόσυνον αὐτοῦ, ποὺ τὰ προσφέρει, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ἡ προσφορὰ αὐτὴ εἶναι θυσία εὐπρόσδεκτος, ὀσμὴ εὐωδίας εἰς τὸν Κύριον. |
3 καὶ τὸ λοιπὸν ἀπὸ τῆς θυσίας ᾿Ααρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ· ἅγιον τῶν ἁγίων ἀπὸ τῶν θυσιῶν Κυρίου. | 3 Το υπολειφθέν από την χούφταν της προσφοράς σημιγδάλι θα ανήκη στον Ααρών και στους υιούς του. Είναι αυτή προσφορά αγιωτάτη από τας προσφερομένας στον Κυριον θυσίας. | 3 Τὸ δὲ ὑπόλοιπον, ποὺ θὰ περισσεύσῃ ἀπὸ τὴν προσφοράν, θὰ ἀνήκῃ εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱούς του. Εἶναι τοῦτο μερίδιον ἁγιώτατον, προερχόμενον ἀπὸ τὰς θυσίας τοῦ Κυρίου καὶ προωρισμένον διὰ τὰ ἱερὰ πρόσωπα. |
4 ἐὰν δὲ προσφέρῃ δῶρον θυσίαν πεπεμμένην ἐν κλιβάνῳ, δῶρον Κυρίῳ ἐκ σεμιδάλεως, ἄρτους ἀζύμους πεφυραμένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λάγανα ἄζυμα διακεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ. | 4 Εάν προσφέρη θυσίαν αναίμακτον, ζυμωμένην και ψημένην στον φούρνον, το προς τον Κυριον τούτο δώρον θα είναι χωρίς προζύμι άρτοι από σημιγδάλι ζυμωμένοι με λάδι, και λαγάνες χωρίς προζύμι αλειμμένες με λάδι. | 4 Ἐὰν δὲ κάποιος προσφέρῃ ὡς δῶρον εἰς τὸν Κύριον προσφορὰν ἀπὸ σιμιγδάλι, ποὺ ἔχει ζυμωθῆ καὶ ψηθῆ εἰς τὸν φοῦρνον, νὰ προσφέρῃ ψωμιὰ χωρὶς προζύμι, ζυμωμένα μὲ λάδι, καὶ λαγάνες χωρὶς προζύμι, ἀλειμμένες μὲ λάδι. |
5 ἐὰν δὲ θυσία ἀπὸ τηγάνου τὸ δῶρόν σου, σεμίδαλις πεφυραμένη ἐν ἐλαίῳ, ἄζυμά ἐστι. | 5 Εάν δε η αναίμακτος προσφορά σου είναι από τηγάνι (τηγανόψωμο) και αυτή θα είναι σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι, χωρίς προζύμι. | 5 Ἐὰν δὲ ἡ θυσία σου εἶναι προσφορὰ ποὺ ἔχει ἐτοιμασθῆ εἰς τὸ τηγάνι, να εἶναι πάλιν σιμιγδάλι ζυμωμένο μὲ λάδι, χωρὶς προζύμι. |
6 καὶ διαθρύψεις αὐτὰ κλάσματα, καὶ ἐπιχεεῖς ἐπ᾿ αὐτὰ ἔλαιον. θυσία ἐστὶ Κυρίῳ. | 6 Αυτό, το χωρίς προζύμι με σημιγδάλι και λάδι τηγανόψωμο, θα το κόψης εις τεμάχια, επάνω εις τα οποία θα χύσης λάδι. Είναι και αυτό αναίμακτος θυσία προς τον Κυριον. | 6 Θὰ τεμαχίσῃς δὲ τὴν προσφορὰν αὐτὴν εἰς μικρὰ τεμάχια καὶ θὰ ρίξῃς ἐπάνω εἰς αὐτὰ λάδι. Τοῦτο εἶναι θυσία καὶ προσφορὰ διὰ τὸν Κύριον. |
7 ἐὰν δὲ θυσία ἀπὸ τηγάνου τὸ δῶρόν σου, σεμίδαλις ἐν ἐλαίῳ ποιηθήσεται. | 7 Εάν η αναίμακτος θυσία σου, αυτό το δώρον σου, είναι από άλλο είδος τηγανιού, θα προσφέρης σημιγδάλι ζυμωμένον και βρασμένον στο λάδι. | 7 Ἐὰν δὲ τὸ δῶρον σου εἶναι προσφορὰ ποὺ ἔχει ἐτοιμασθῆ εἰς τὸ τηγάνι, νὰ ἔχῃ γίνει ἀπὸ σιμιγδάλι καὶ λάδι. |
8 καὶ προσοίσει τὴν θυσίαν, ἣν ἂν ποιήσῃ ἐκ τούτων τῷ Κυρίῳ, καὶ προσοίσει πρὸς τὸν ἱερέα· καὶ προσεγγίσας πρὸς τὸ θυσιαστήριον | 8 Οποιανδήποτε από τας ανωτέρω αναιμάκτους θυσίας θελήση κανείς να προσφέρη προς τον Κυριον, θα την προσφέρη στον ιερέα· ο δε ιερεύς, αφού την λάβη, θα πλησίαση προς το θυσιαστήριον, | 8 Θὰ προσφέρῃ δὲ ὡς ἐξῇς καθένας τὴν προσφοράν του, ποὺ θὰ ἑτοιμάσῃ μὲ τὰ ὑλικὰ αὐτὰ διὰ τὸν Κύριον: Θὰ τὴν φέρῃ εἰς τὸν ἱερέα καὶ ἀφοῦ πλησιάσῃ πρὸς τὸ θυσιαστήριον ὁ ἱερεύς, |
9 ἀφελεῖ ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τῆς θυσίας τὸ μνημόσυνον αὐτῆς, καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον· κάρπωμα, ὀσμὴ εὐωδίας τῷ Κυρίῳ. | 9 θα αφαιρέση από αυτήν την θυσίαν το δια τον Θεόν προοριζόμενον μέρος εις μνημόσυνον του προσφέροντος και θα θέση αυτό στο θυσιαστήριον. Θα είναι η θυσία αυτή οσμή ευωδίας ευχάριστος και ευπρόσδεκτος στον Κυριον. | 9 θὰ ξεχωρίσῃ ἀπὸ τὴν προσφορὰν τὸ μερίδιον, ποὺ προσφέρεται εἰς τὸν Κύριον εἰς μνημόσυνον ἐκείνου, ποὺ τὸ προσφέρει. Θὰ τὸ βάλῃ δὲ ὁ ἱερεὺς ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον, διὰ νὰ καῇ ὅλον ὡς θυσία εὐπρόσδεκτος καὶ ὀσμὴ εὐωδίας εἰς τὸν Κύριον. |
10 τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀπὸ τῆς θυσίας, ᾿Ααρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ· ἅγια τῶν ἁγίων ἀπὸ τῶν καρπωμάτων Κυρίου. | 10 Το δε υπόλοιπον από την θυσίαν θα ανήκη στον Ααρών και στους υιούς του τους ιερείς. Από τας προς τον Κυριον θυσίας θα είναι αυτή αγιωτάτη. | 10 Αὐτὸ δὲ ποὺ θὰ περισσεύσῃ ἀπὸ τὴν προσφοράν, θὰ δοθῇ εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱούς του. Εἶναι τοῦτο μερίδιον ἁγιώτατον, προωρισμένον διὰ τὰ ἱερὰ πρόσωπα καὶ προερχόμενον ἀπὸ τὰς προσφορὰς τοῦ Κυρίου. |
11 Πᾶσαν θυσίαν, ἣν ἂν προσφέρητε Κυρίῳ, οὐ ποιήσετε ζυμωτόν· πᾶσαν γὰρ ζύμην καὶ πᾶν μέλι οὐ προσοίσετε ἀπ᾿ αὐτοῦ, καρπῶσαι Κυρίῳ. | 11 Καθε θυσία, που θα προσφέρετε στον Κυριον, θα είναι χωρίς προζύμι. Καμμίαν ένζυμον προσφοράν ούτε και μέλι θα προσφέρετε ως αναίμακτον θυσίαν προς τον Θεόν. | 11 Καμμία ἀπὸ τὰς προσφοράς, ποὺ θὰ προσφέρετε εἰς τὸν Κύριον, δεν πρέπει νὰ ἔχῃ προζύμι. Διότι κάθε εἴδους ζύμη καὶ κάθε εἴδους μέλι δεν θὰ προσφέρεται εἰς τὸν Κύριον ὡς θυσία ἀναίμακτος. |
12 δῶρον ἀπαρχῆς προσοίσετε αὐτὰ Κυρίῳ, ἐπὶ δὲ τὸ θυσιαστήριον οὐκ ἀναβιβασθήσεται εἰς ὀσμὴν εὐωδίας Κυρίῳ. | 12 Αυτά, ένζυμον δηλαδή προσφοράν και μέλι, θα προσφέρετε στον Κυριον από τα πρωτογεννήματα των αγρών σας. Εις δε το θυσιαστήριον δεν θα προσφερθούν αυτά ως θυσία, δια να τα οσφρανθή ο Θεός ως οσμήν ευωδίας. | 12 Ζύμην καὶ μέλι θὰ προσφέρετε μόνον σὰν προσφορὰν τῶν πρώτων καρπῶν τῆς γῆς εἰς τὸν Κύριον. Ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον ὅμως τῶν ὁλοκαυτωμάτων δεν πρέπει νὰ τεθοῦν αὐτά, διὰ νὰ καοὺῦν ὡς θυσία εὐπρόσδεκτος καὶ ὀσμὴ εὐωδίας εἰς τὸν Κύριον. |
13 καὶ πᾶν δῶρον θυσίας ὑμῶν ἁλὶ ἁλισθήσεται· οὐ διαπαύσατε ἅλας διαθήκης Κυρίου ἀπὸ θυσιασμάτων ὑμῶν, ἐπὶ παντὸς δώρου ὑμῶν προσοίσετε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ὑμῶν ἅλας. | 13 Καθε δώρον σας ως θυσία θα συνοδεύεται και από αλάτι, ουδέποτε θα παύσετε από τας θυσίας σας το άλας της συμφωνίας σας μετά του Θεού. Εις κάθε θυσίαν σας θα προσφέρετε προς Κυριον τον Θεόν σας και άλας. | 13 Κάθε δὲ προσφορά, ποὺ προσφέρετε ὡς θυσίαν, πρέπει νὰ εἶναι ἀλατισμένη. Θὰ φροντίζετε, ὥστε ποτὲ νὰ μὴ λείπῃ ἀπὸ τὰς θυσίας σας τὸ ἀλάτι, ποὺ συμβολίζει τὴν διαθήκην καὶ συμφιλίωσίν σας μὲ τὸν Θεόν. Μαζὶ μὲ κάθε θυσίαν σας νὰ προσφέρετε εἰς Κύριον τὸν Θεόν σας καὶ ἀλάτι. |
14 ἐὰν δὲ προσφέρῃς θυσίαν πρωτογεννημάτων τῷ Κυρίῳ, νέα πεφρυγμένα χίδρα ἐρικτὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ προσοίσεις τὴν θυσίαν τῶν πρωτογεννημάτων | 14 Εάν δε προσφέρης θυσίαν προς τον Κυριον από τα πρωτογεννήματα, αυτή θα είναι από χλωρά καψαλισμένα στάχυα, χονδροκομμένος σίτος. Θα προσφέρης δε προς τον Κυριον την θυσίαν αυτήν από τα πρωτογεννήματα ως εξής· | 14 Ἐὰν δὲ προσφέρῃς εἰς τὸν Κύριον προσφορὰν ἀπὸ τὰ πρῶτα γεννήματα τῆς γῆς, πρέπει αὐτὰ νὰ εἶναι φρέσκα ξεροψημμένα στάχυα καὶ χονδροαλεσμένο σιτάρι (πληγούρι) διὰ τὸν Κύριον. Θὰ φέρῃς λοιπὸν εἰς τὸν τόπον τῆς λατρείας τὴν προσφορὰν αὐτὴν τῶν πρωτογεννημάτων, |
15 καὶ ἐπιχεεῖς ἐπ᾿ αὐτὴν ἔλαιον καὶ ἐπιθήσεις ἐπ᾿ αὐτὴν λίβανον· θυσία ἐστί. | 15 Θα χύσης επάνω εις αυτήν λάδι και θα θέσης επάνω εις αυτήν λιβάνι. Αυτό είναι θυσία προς τον Κυριον. | 15 καὶ θὰ ρίξῃς ἐπάνω εἰς αὐτὴν λάδι καὶ θὰ βάλῃς ἐπάνω της καὶ λιβάνι. Ἡ προσφορὰ αὐτὴ εἶναι θυσία διὰ τὸν Κύριον. |
16 καὶ ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς τὸ μνημόσυνον αὐτῆς ἀπὸ τῶν χίδρων σὺν τῷ ἐλαίῳ καὶ πάντα τὸν λίβανον αὐτῆς· κάρπωμά ἐστι τῷ Κυρίῳ. | 16 Ο δε ιερεύς θα προσφέρη προς θυσίαν, εις ανάμνησιν του προσφέροντος μέρος από το χονδροκοπανισμένο αυτό σιτάρι και όλον το έλαιον και όλον το λιβάνι. Είναι και τούτο θυσία αναίμακτος προς τον Κυριον. | 16 Καὶ ὁ ἱερεὺς θὰ βάλῃ ἐπάνω εἰς τὸ θυσιαστήριον, διὰ νὰ καῇ εἰς μνημόσυνον αὐτοῦ ποὺ τὰ προσφέρει, τὸ ἀνάλογον μερίδιον ἀπὸ τὸ χονδροαλεσμένο σιτάρι μαζὶ μὲ τὸ λάδι καὶ ὅλο τὸ λιβάνι τῆς προσφορᾶς. Τοῦτο εἶναι θυσία πρὸς τὸν Κύριον. |