Τό βιβλίο αὐτό πῆρε τό ὄνομά του ἀπό τό γεγονός ὅτι ἀναφέρει τήν ἀπαρίθμηση τοῦ Ἰσραήλ. Ἱστορικῶς, οἱ Ἀριθμοί συνεχίζουν τήν ἱστορία ἀπό ἐκεῖ πού τήν ἀφίνει ἡ Ἔξοδος, εἶναι δέ τό βιβλίο τῶν περιπλανήσεων τοῦ λυτρωθέντος λαοῦ στήν ἔρημο, συνεπείᾳ τῆς ἀποτυχίας τους νά εἰσέλθουν στή γῆ παρά τήν Κάδης – Βαρνῆ.

Τυπικῶς, εἶναι τό βιβλίο τῆς ὑπηρεσίας καί πορείας. Τοιουτοτρόπως συμπληρώνει, μαζύ μέ τά προηγούμενα βιβλία, μιά θαυμάσια πνευματική διάταξη : Γένεσις, τό βιβλίο τῆς δημιουργίας, καί τῆς πτώσεως. Ἔξοδος, τό βιβλίο τῆς ἀπολυτρώσεως. Λευιτικό, τό βιβλίο τῆς λατρείας καί κοινωνίας. Καί οἱ Ἀριθμοί, τό βιβλίο πού θά ἔπρεπε νά ἀκολουθεῖ — τῆς ὑπηρεσίας καί τῆς πορείας.

Εἶναι ἄξιο πολλῆς προσοχῆς ὅτι τίποτε δέν ἀφέθηκε στή ἀνθρώπινη πρωτοβουλία καί θέληση. Ὁ κάθε ὑπηρέτης ἦταν ἀριθμημένος, γνώριζε τή θέση του στήν οἰκογένεια καί εἶχε τή δική του σαφῶς καί καθορισμένη ὑπηρεσία. Τό ἀντίστοιχο τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶναι τό Α΄ Κορινθίους ιβ΄.

Τό δεύτερο μάθημα πού τό βιβλίο τῶν Ἀριθμῶν μᾶς δίνει εἶναι ὅτι, δοκιμασθέντες ἀπό τίς περιστάσεις τῆς ἐρήμου, οἱ Ἰσραηλῖτες ἀπέτυχαν τελείως. Οἱ Ἀριθμοί χωρίζονται σέ πέντε κύριες διαιρέσεις:

Ι. Ἡ Διάταξις τοῦ Πλήθους α΄ 1-ι΄ 10.
ΙΙ. Ἀπό τό Σινᾶ στήν Κάδης- Βαρνή*, ι΄11-ιβ΄ 16
ΙΙΙ. Ὁ Ἰσραήλ παρά τήν Κάδης – Βαρνή, ιγ΄ 1-ιθ΄ 22.
IV. Οἱ περιπλανήσεις τῆς Ἐρήμου, κ΄ 1-λγ΄ 49.
V. Τελικές Ὁδηγίες λγ΄ 50-λστ΄ 13.

Τά γεγονότα πού ἀναφέρονται στούς Ἀριθμούς, καλύπτουν περίοδο 39 ἐτῶν.

*Κάδης ἤ Κάδης Βαρνή ἤ Ἐνμισπάτ (Γενέσεως ιδ΄, 7): Τό ὄνομα πηγῆς, πόλεως καί ἐρήμου, ἐπί τό αὐτό κειμένων, δηλαδή περί τήν μεθόριο γραμμή τῆς γῆς τῆς Ἐπαγγελίας, τήν πρός νότο, ἤ «κατά τά ἄκρα τῶν ὁρίων» (Ἀριθμῶν κ΄, 16). Τήν Κάδης δύο φορές ἐπισκέφθηκαν οἱ Ἰσραηλῖτες κατά τίς περιπλανήσεις τους. Πρῶτα ἀφοῦ ἀναχώρησαν ἀπό τοῦ ὄρους Σινᾶ, καί μετά ἀπό τριάκοντα καί ὀκτώ ἔτη ἀποπλάνησης στήν ἔρημο. Ἐδῶ ἀφοῦ πρῶτα ἔστειλαν δώδεκα κατασκόπους γιά κατασκοπεία στή γῆ τῆς Ἐπαγγελίας καί ἀφοῦ αὐτοί ἔφεραν ἀγγελίες, ὁ λαός, ἐπαναστάτησε καί τιμωρήθηκε ἀπό τόν Θεό (Ἀριθμῶν ιγ΄, ιδ΄). Ἔπειτα ἡ Μαριάμ ἡ ἀδελφή τοῦ Μωϋσέως ἐκεῖ πέθανε. Στήν περιοχή αὐτή ὁ λαός τῶν Ἰσραηλιτῶν δυσφοροῦσε γιά τήν ἔλλειψη νεροῦ καί ὁ Μωϋσῆς ἀφοῦ παράκουσε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ χτύπησε τήν πέτρα ἐνῶ μάταια οἱ Ἰσραηλῖτες ζητοῦσαν τήν διά μέσου τοῦ Ἐδώμ διάβαση (Ἀριθμῶν κ΄, 1 - 22). Τά πρός νότο ὅρια τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰούδα ἔφταναν μέχρι τῆς Κάδης – Βαρνή (Ἰησοῦς τοῦ Ναυή ιβ΄, 22, ιε΄, 3).