Τρίτη, 10 Δεκεμβρίου 2024
Ανατ: 07:31
Δύση: 17:07
Σελ. 10 ημ.
345-21
16ος χρόνος, 6142η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΑΡΙΘΜΟΙ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 (Η)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΚΑΙ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· 1 Ωμίλησεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν και είπεν· 1 Ο Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
2 λάλησον τῷ ᾿Ααρὼν καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτόν· ὅταν ἐπιτιθῇς τοὺς λύχνους, ἐκ μέρους κατὰ πρόσωπον τῆς λυχνίας φωτιοῦσιν οἱ ἑπτὰ λύχνοι. 2 “ομίλησε προς τον Ααρών και ειπέ προς αυτόν· Οταν θα τοποθετής τους λύχνους επάνω εις την λυχνίαν, θα φωτίζουν και οι επτά λύχνοι το εμπρός μέρος της λυχνίας”. 2 «Μίλησε πρὸς τὸν Ἀαρὼν καὶ εἰπέ του· ὅταν ἀνάβῃς καὶ θέτῃς τοὺς λύχνους ἐπάνω εἰς τὴν Λυχνίαν, οἱ ἑπτὰ λύχνοι πρέπει να τοποθετοῦνται ἔτσι, ὥστε (καὶ οἱ ἑπτά) νὰ φωτίζουν τὸ μπροστινὸ μέρος τῆς Λυχνίας».
3 καὶ ἐποίησεν οὕτως ᾿Ααρών· ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους κατὰ πρόσωπον τῆς λυχνίας ἐξῆψε τοὺς λύχνους αὐτῆς, καθὰ συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ. 3 Ετσι έκαμεν ο Ααρών· ήναψε από το ένα μέρος τους λύχνους να φωτίζουν το πρόσθιον αυτής τμήμα (και προς τον σκοπόν αυτόν έθηκεν όπισθεν εκάστου λύχνου αδιαπέραστον οπό το φως κάλυμμα), όπως διέταξεν ο Κυριος. 3 Καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἀαρὼν ἔκαμεν, ὅπως ἔλαβεν ἐντολὴν ἄναψε τοὺς ἑπτὰ λύχνους καὶ τοὺς ἔβαλεν, ὥστε νὰ φωτίζουν πρὸς τὸ ἕνα μέρος, τὸ μπροστινό, τῆς Λυχνίας, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Κύριος διέταξε τὸν Μωϋσῆν.
4 καὶ αὕτη ἡ κατασκευὴ τῆς λυχνίας· στερεὰ χρυσῆ, ὁ καυλὸς αὐτῆς καὶ τὰ κρίνα αὐτῆς, στερεὰ ὅλη· κατὰ τὸ εἶδος, ὃ ἔδειξε Κύριος τῷ Μωυσῇ, οὕτως ἐποίησε τὴν λυχνίαν. 4 Η κατασκευή της λυχνίας ήτο αυτή· Ολόκληρος η λυχνία ήτο χρυσή και συμπαγής όλη από το στέλεχος αυτής μέχρι των κρίνων της, σύμφωνα με τον τύπον τον οποίον έδειξεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν στο όρος Σινά· έτσι κατεσκεύασεν ο Μωϋσής την λυχνίαν. 4 Ἡ δὲ κατασκευὴ τῆς Λυχνίας ἦταν ἡ ἀκόλουθος: Ἡ ἑπτάφωτος λυχνία ἦταν καμωμένη ἀπὸ σφυρηλατημένον χρυσόν· ὅλη ἀπὸ τὸ ἐπάνω μέρος τοῦ κορμοῦ της μέχρι καὶ τὰ κρίνα της ἦταν κατασκευασμένη ἀπὸ σφυρηλατημένον χρυσόν. Συμφώνως πρὸς τὸ ὑπόδειγμα, τὸ ὁποῖον ἔδειξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν εἰς τὸ ὅρος Σινᾶ, ἔτσι ἀκριβῶς κατεσκεύασε τὴν ἑπτάφωτον Λυχνίαν.
5 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· 5 'Ωμιλησεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν λέγων· 5 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
6 λάβε τοὺς Λευίτας ἐκ μέσου υἱῶν ᾿Ισραὴλ καὶ ἀφαγνιεῖς αὐτούς. 6 “πάρε τους Λευΐτας ανάμεσα από όλους τους Ισραηλίτας και άγνισε αυτούς, δια να γίνουν άξιοι προς εκτέλεσιν των ιερών των καθηκόντων. 6 «Παράλαβε καὶ ξεχώρισε τοὺς Λευῖτες ἀπὸ τοὺς ὑπολοίπους Ἰσραηλίτες καὶ ἑξάγνισέ τους, διὰ νὰ γίνουν ἄξιοι νὰ διακονοῦν εἰς τὰ ἱερὰ ἔργα τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου.
7 καὶ οὕτω ποιήσεις αὐτοῖς τὸν ἁγνισμὸν αὐτῶν· περιρρανεῖς αὐτοὺς ὕδωρ ἁγνισμοῦ, καὶ ἐπελεύσεται ξυρὸν ἐπὶ πᾶν τὸ σῶμα αὐτῶν, καὶ πλυνοῦσι τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ καθαροὶ ἔσονται. 7 Κατ' αυτόν τον τρόπον θα κάμης τον αγνισμόν των· θα ραντίσης αυτούς με το ηγιασμένον ύδωρ, θα ξυρισθούν εις ολόκληρον το σώμα των, θα πλύνουν τα ενδύματά των και έτσι θα είναι καθαροί. 7 Καὶ τοῦτο πρέπει νὰ κάμῃς εἰς αὐτούς, προκειμένου νὰ τοὺς ἑξαγνίσῃς: Θὰ τοὺς περιρραντίσῃς μὲ ἁγιασμένον νερὸν καὶ κατόπιν αὐτοὶ θὰ ξυρίσουν ὅλο τὸ σῶμα των καὶ θὰ πλύνουν τὰ ροῦχα των καὶ ἔτσι θὰ γίνουν καθαροὶ καὶ ἄξιοι νὰ πλησιάζουν τὰ ἅγια καὶ νὰ ὑπηρετοῦν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου.
8 καὶ λήψονται μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν καὶ τούτου θυσίαν σεμίδαλιν ἀναπεποιημένην ἐν ἐλαίῳ, καὶ μόσχον ἐνιαύσιον ἐκ βοῶν λήψῃ περὶ ἁμαρτίας. 8 Θα πάρουν κατόπιν ένα μοσχάρι από τα βόδια με την ανάλογον προσφορών προς αναίμακτον θυσίαν σημιγδαλιού ζυμωμένου με λάδι, θα πάρουν επίσης από τα βόδια ένα άλλο μοσχάρι ενός έτους προς θυσίαν περί αμαρτίας. 8 Κατόπιν θὰ πάρουν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια καὶ μαζὶ μὲ αὐτὸ ἀνάλογον ἀναίμακτον θυσίαν ἀπὸ σιμιγδάλι ζυμωμένον μὲ λάδι, καὶ ἄλλο ἕνα μοσχάρι ἑνὸς ἔτους ἀπὸ τὰ βόδια, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας.
9 καὶ προσάξεις τοὺς Λευίτας ἔναντι τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ συνάξεις πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν ᾿Ισραὴλ 9 Θα οδηγήσης τους Λευΐτας ενώπιον της Σκηνής του Μαρτυρίου, όπου και θα συγκεντρώσης όλους τους Ισραηλίτας. 9 Καὶ θὰ ὁδηγήσῃς τοὺς Λευῖτες ἐμπρὸς εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ θὰ συγκεντρώσεις ὅλον τὸ πλῆθος τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ·
10 καὶ προσάξεις τοὺς Λευίτας ἔναντι Κυρίου, καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς Λευίτας, 10 Θα οδηγήσης τους Λευΐτας ενώπιον του Κυρίου και οι Ισραηλίται θα θέσουν τας χείρας των επάνω στους Λευΐτας. 10 θὰ ὁδηγήσῃς τοὺς Λευῖτες ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον καὶ ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται θὰ βάλουν τὰ χέρια των ἐπάνω εἰς τὴν κεφαλὴν τῶν Λευϊτῶν·
11 καὶ ἀφοριεῖ ᾿Ααρὼν τοὺς Λευίτας ἀπόδομα ἔναντι Κυρίου παρὰ τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ, καὶ ἔσονται ὥστε ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα Κυρίου. 11 Ο Ααρών θα ξεχωρίση τότε αυτούς και θα τους αφιερώση ως δώρον των Ισραηλιτών προς τον Κυριον, δια να είναι στο εξής οι υπηρέται του ιερού, ώστε να εργάζωνται τα έργα του Κυρίου εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου. 11 καὶ ὁ ἀρχιερεὺς Ἀαρὼν θὰ ξεχωρίσῃ καὶ θὰ προσφέρῃ τοὺς Λευῖτες ὡς εἰδικὸν δῶρον τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ εἰς τὸν Κύριον, διὰ νὰ ἐργάζωνται (οἱ Λευῖται) τὰ ἱερὰ ἔργα τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου.
12 οἱ δὲ Λευῖται ἐπιθήσουσι τὰς χεῖρας ἐπὶ τὰς κεφαλὰς τῶν μόσχων, καὶ ποιήσεις τὸν ἕνα περὶ ἁμαρτίας καὶ τὸν ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα Κυρίῳ ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτῶν. 12 Οι δε Λευΐται θα θέσουν τας χείρας των επάνω εις τας κεφαλάς των δύο μόσχων, και θα θυσιάσης τον ένα μόσχον περί αμαρτίας, τον δε άλλον ως ολοκαύτωμα προς τον Κυριον, δια να εξιλεωθούν αι αμαρτίαι των Λευϊτών. 12 Οἱ δὲ Λευῖται θὰ βάλουν τὰ χέρια των ἐπάνω εἰς τὰ κεφάλια τῶν δύο μοσχαριῶν καὶ θὰ προσφέρῃς τὸ ἕνα μοσχάρι θυσίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ τὸ ἄλλο θυσίαν ὁλοκαυτώματος εἰς τὸν Κύριον, διὰ τὴν ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν τῶν Λευϊτῶν.
13 καὶ στήσεις τοὺς Λευίτας ἔναντι Κυρίου καὶ ἔναντι ᾿Ααρὼν καὶ ἔναντι τῶν υἱῶν αὐτοῦ καὶ ἀποδώσεις αὐτοὺς ἀπόδομα ἔναντι Κυρίου· 13 Θα τοποθετήσης τους Λευΐτας ενώπιον του Κυρίου, ενώπιον του Ααρών και των υιών του, και θα προσφέρης αυτούς ως δώρον προς τον Κυριον. 13 Κατόπιν θὰ ὁδηγήσῃς καὶ θὰ στήσῃς τοὺς Λευῖτες ὀρθίους ἐμπρὸς εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἀαρὼν καὶ ἐμπρὸς εἰς τοὺς υἱούς του ἱερεῖς, διὰ νὰ δηλώσῃς ἔτσι ὅτι οἰ Λευῖται εἶναι κατώτεροι τῶν ἱερέων καὶ ἐξαρτῶνται ἀπὸ αὐτούς, καὶ θὰ προσφέρῃς τοὺς Λευῖτες ὡς εἰδικὸν δῶρον εἰς τὸν Κύριον.
14 καὶ διαστελεῖς τοὺς Λευίτας ἐκ μέσου υἱῶν ᾿Ισραήλ, καὶ ἔσονται ἐμοί. 14 Θα ξεχωρίσης τους Λευΐτας εκ μέσου των άλλων Ισραηλιτών, θα τους αφιερώσης και έτσι θα ανήκουν εις εμέ. 14 Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ ξεχωρίσῃς τοὺς Λευῖτες ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτες καὶ θὰ τοὺς ἀφιερῳσῃς καὶ οἱ Λευῖται θὰ ἀνήκουν ἀποκλειστικῶς εἰς ἑμέ.
15 καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσονται οἱ Λευῖται ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ καθαριεῖς αὐτοὺς καὶ ἀποδώσεις αὐτοὺς ἔναντι Κυρίου· 15 Επειτα από αυτά θα εισέλθουν οι Λευΐται εις την Σκηνή του Μαρτυρίου, δια να υπηρετούν εις αυτήν. Θα καθαρίσης λοιπόν αυτούς και θα τους προσφέρης ως δώρον στον Κυριον, 15 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ οἱ Λευῖται θὰ εἰσέλθουν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου διὰ νὰ ὑπηρετοῦν εἰς τὰ ἱερὰ ἔργα, ἀφοῦ θὰ τοὺς ἔχῃς καθαρίσει καὶ θὰ τοὺς ἔχῃς ἀφιερώσει καὶ προσφέρει ὡς εἰδικὸν δῶρον εἰς τὸν Κύριον.
16 ὅτι ἀπόδομα ἀποδεδομένοι οὗτοί μοί εἰσιν ἐκ μέσου υἱῶν ᾿Ισραήλ· ἀντὶ τῶν διανοιγόντων πᾶσαν μήτραν πρωτοτόκων πάντων ἐκ τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ εἴληφα αὐτοὺς ἐμοί. 16 διότι αυτοί οι Λευίται έχουν δοθή εις εμέ ως δώρον εκ μέρους των Ισραηλιτών και είναι ιδικοί μου. Τους έλαβα δια τον εαυτόν μου αντί των πρωτογεννήτων, των πρωτοτόκων από τους υιούς των Ισραηλιτών. 16 Διότι οἱ Λευῖται ἔχουν ξεχωρισθῇ μεταξὺ τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν καὶ ἔχουν δοθῇ εἰς ἑμὲ ὡς εἰδικὸν δῶρον ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτες, ἐγὼ δὲ τοὺς ἔλαβα διὰ τὸν ἑαυτόν μου καὶ εἶναι ἰδικοί μου. Ἀντὶ ὅλων ἐκείνων ποὺ ἀνοίγουν μὲ τὴν γέννησιν των πρῶτα τὴν μήτραν τῆς μητέρας των, ἀντὶ τῶν πρωτοτόκων ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν, τοὺς ἔχω λάβει διὰ τὸν ἑαυτόν μου.
17 ὅτι ἐμοὶ πᾶν πρωτότοκον ἐν υἱοῖς ᾿Ισραὴλ ἀπὸ ἀνθρώπων ἕως κτήνους· ᾗ ἡμέρᾳ ἐπάταξα πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτου, ἡγίασα αὐτοὺς ἐμοὶ 17 Διότι εις εμέ ανήκει κάθε πρωτότοκον από ανθρώπων έως κτήνους. Διότι, όταν εγώ εθανάτωσα όλα τα πρωτότοκα των Αιγυπτίων, εξεχώρισα και αφιέρωσα εις εμέ τα πρωτότοκα των Ισραηλιτών 17 Διότι εἰς ἐμὲ καὶ μόνον ἀνήκει κάθε πρωτότοκον καὶ πρωτογεννημένον παιδὶ μεταξὺ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, κάθε πρωτότοκον ἀνθρώπου ἢ ζώου· τοῦτο ἀνήκει ὡς ἀπαρχὴ εἰς ἐμὲ τὸν δοτῆρα τῆς ζωῆς· τὴν ἡμέραν, ποὺ ἐκτύπησα καὶ ἐθανάτωσα ὅλα τὰ πρωτότοκα εἰς τὴν Αἴγυπτον, τὰ δὲ πρωτότοκα τοῦ Ἰσραὴλ ἐγλύτωσαν, διέταξα νὰ ξεχωρίσουν καὶ νὰ ἀφιερώσουν ὅλα τὰ πρωτότοκα τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς ἐμέ·
18 καὶ ἔλαβον τοὺς Λευίτας ἀντὶ παντὸς πρωτοτόκου ἐν υἱοῖς ᾿Ισραήλ. 18 και ελαβά τους Λευΐτας αντί των πρωτοτόκων μεταξύ των υιών του Ισραήλ. 18 ἔτσι ἔλαβα τοὺς Λευῖτες ἀντὶ ὅλων τῶν πρωτοτόκων τῶν Ἰσραηλιτῶν.
19 καὶ ἀπέδωκα τοὺς Λευίτας ἀπόδομα δεδομένους ᾿Ααρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ ἐκ μέσου υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐξιλάσκεσθαι περὶ τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραὴλ προσεγγίζων πρὸς τὰ ἅγια. 19 Αυτούς τους Λευΐτας έδωκα ως δώρον στον Ααρών και τους υιούς του μεταξύ όλων των Ισραηλιτών, δια να εργάζωνται εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου τα έργα των Ισραηλιτών και να προσφέρουν δι' αυτούς τας εξιλαστήριους θυσίας. Κανείς άλλος από τους Ισραηλίτας δεν θα πλησιάζη εις τα άγια”. 19 Καὶ ἔχω δώσει τοὺς Λευῖτες ὡς δῶρον ἐξ ὁλοκλήρου εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἀαρὼν καὶ τοὺς υἱούς του ἱερεῖς μεταξὺ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διὰ νὰ ὑπηρετοῦν καὶ ἐργάζωνται τὰ ἔργα τῶν Ἰσραηλιτῶν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ νὰ προσφέρουν Θυσίες ἐξιλεωτικὲς διὰ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν. Καὶ κανένας ἄλλος ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτες δὲν θὰ πλησιάζῃ τὸ ἅγιον Θυσιαστήριον».
20 καὶ ἐποίησε Μωυσῆς καὶ ᾿Ααρὼν καὶ πᾶσα ἡ συναγωγὴ υἱῶν ᾿Ισραὴλ τοῖς Λευίταις καθὰ ἐνετείλατο Κύριος τῷ Μωυσῇ περὶ τῶν Λευιτῶν, οὕτως ἐποίησαν αὐτοῖς οἱ υἱοὶ ᾿Ισραήλ. 20 Ο Μωϋσής, ο Ααρών και όλος ο λαός των Ισραηλιτών έκαμαν στους Λευΐτας, όπως έδωσεν εντολήν ο Κυριος στον Μωϋσήν. Ετσι έκαμαν. 20 Ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν καὶ ὅλος ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔκαμαν εἰς τοὺς Λευῖτες, ὅπως ἀκριβῶς διέταξεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν περὶ τῶν Λευϊτῶν. Δηλαδὴ οἱ Ἰσραηλῖται ἔκαμαν διὰ τοὺς Λευῖτες τὰ ἀκόλουθα:
21 καὶ ἡγνίσαντο οἱ Λευῖται καὶ ἐπλύναντο τὰ ἱμάτια, καὶ ἀπέδωκεν αὐτοὺς ᾿Ααρὼν ἀπόδομα ἔναντι Κυρίου, καὶ ἐξιλάσατο περὶ αὐτῶν ᾿Ααρὼν ἀφαγνίσασθαι αὐτούς. 21 Οι Λευΐται ηγνίθσθησαν και έπλυναν τα ενδύματά των. Ο Ααρών έδωκεν αυτούς, ως δώρον, προς τον Κυριον, και έκαμε τας εξιλαστικάς δι' αυτούς και δια τον εξαγνισμόν των θυσίας. 21 Οἱ Λευῖται ἑξαγνίσθηκαν καὶ ἔπλυναν τὰ ροῦχα των. Καὶ ὁ Ἀαρὼν τοὺς ἀφιέρωσεν ὡς εἰδικὸν δῶρον εἰς τὸν Κύριον καὶ προσέφερε θυσίαν ἐξιλεωτικὴν ὑπὲρ αὐτῶν διὰ νὰ τοὺς καθαρίσῃ.
22 καὶ μετὰ ταῦτα εἰσῆλθον οἱ Λευῖται λειτουργεῖν τὴν λειτουργίαν αὐτῶν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἔναντι ᾿Ααρὼν καὶ ἔναντι τῶν υἱῶν αὐτοῦ· καθὰ συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ περὶ τῶν Λευιτῶν, οὕτως ἐποίησαν αὐτοῖς. 22 Μετά ταύτα οι Λευίται εισήλθον εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου, δια να προσφέρουν τας υπηρεσίας των ενώπιον του Ααρών και ενώπιον των υιών του. Οπως διέταξεν ο Κυριος τον Μωϋσήν δια τους Λευΐτας, έτσι έκαμαν δι' αυτούς. 22 Κατόπιν ἀπὸ αὐτὰ οἱ Λευῖται ἐμβῆκαν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ ἀνέλαβαν τὴν ὑπηρεσίαν των ἐμπρὸς εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἀαρὼν καὶ ἐμπρὸς εἰς τοὺς υἱούς του ἱερεῖς· ὅπως ἀκριβῶς διέταξεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν περὶ τῶν Λευϊτῶν, ἔτσι ἔκαμαν δι' αὐτούς.
23 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· 23 Ωμίλησεν ο Κυριος προς τον Μωϋσήν λέγων· 23 Καὶ ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ τοῦ εἶπε:
24 τοῦτό ἐστι τὸ περὶ τῶν Λευιτῶν· ἀπὸ πέντε καὶ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω εἰσελεύσονται ἐνεργεῖν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου· 24 “αυτή η εντολή μου θα ισχύη δια τους Λευΐτας· θα εισέρχωνται και θα υπηρετούν εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου από ηλικίας είκοσι πέντε ετών και άνω. 24 «Αὐτὸς ὁ νόμος θὰ ἰσχύῃ διὰ τοὺς Λευῖτες: Ἀπὸ τῆς ἡλικίας τῶν εἴκοσι πέντε ἐτῶν καὶ ἄνω θὰ εἰσέρχωνται εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου·
25 καὶ ἀπὸ πεντηκονταετοῦς ἀποστήσεται ἀπὸ τῆς λειτουργίας καὶ οὐκ ἐργᾶται ἔτι. 25 Κατά δε το πεντηκοστόν έτος θα αποχωρούν αυτοί εκ της υπηρεσίας των και δεν θα εργάζωνται πλέον· 25 ἀλλὰ ἀπὸ τῆς ἡλικίας τῶν πενῆντα ἐτῶν ὁ Λευΐτης θὰ παύῃ νὰ ὑπηρετῇ εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, θὰ ἀποσύρεται ἀπὸ τὴν ἐνεργὸν ὑπηρεσίαν καὶ δὲν θὰ ἐργάζεται πλέον.
26 καὶ λειτουργήσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου φυλάσσειν φυλακάς, ἔργα δὲ οὐκ ἐργᾶται. οὕτως ποιήσεις τοῖς Λευίταις ἐν ταῖς φυλακαῖς αὐτῶν. 26 μόνον δύναται ο απερχόμενος εκ της υπηρεσίας αδελφός Λευΐτης να προσφερθή οικειοθελώς, δια να φρουρή και βοηθή εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου. Δεν του επιτρέπεται όμως να εκτελή υπηρεσίαν. Κατ' αυτόν τον τρόπον θα πράξης και θα κανονίσης σχετικώς με τους Λευΐτας και τας υπηρεσίας των”. 26 Ὁ Λευΐτης ὅμως ποὺ ἀποσύρεται ἀπὸ τὴν ἐνεργὸν ὑπηρεσίαν, θὰ ἔχῃ τὸ δικαίωμα νὰ ὑπηρετῇ μὲ τοὺς ἄλλους ἀδελφούς του Λευῖτες εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ νὰ τοὺς βοηθῇ μὲ τὴν θέλησίν του εἰς ἔργα ἐλαφρά· δὲν θὰ προσφέρῃ ὅμως κουραστικὴν καὶ βαρειὰν ἐργασίαν. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ κανονίσῃς καὶ θὰ τακτοποιήσῃς τοὺς Λευῖτες εἰς τὰ θέματα τῆς ὑπηρεσίας καὶ τῶν καθηκόντων των».