Παρασκευή, 08 Νοεμβρίου 2024
Ανατ: 06:59
Δύση: 17:20
Πρ. τέταρτο
313-53
16ος χρόνος, 6110η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΑΡΙΘΜΟΙ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18 (ΙΗ)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΚΑΙ εἶπε Κύριος πρὸς ᾿Ααρὼν λέγων· σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρός σου λήψεσθε τὰς ἁμαρτίας τῶν ἁγίων, καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου λήψεσθε τὰς ἁμαρτίας τῆς ἱερατείας ὑμῶν. 1 Είπεν ο Κυριος προς τον Ααρών· “συ και οι υιοί σου και ο πατρικός σου οίκος θα αναλάβετε την ευθύνην και θα είσθε υπόλογοι δι' απρόσεκτον συμπεριφοράν ιδικήν σας και άλλων κατά των αγίων τούτων και ιερών σκευών, συ και οι υιοί σου θα επωμισθήτε την ευθύνην των σφαλμάτων, τα οποία τυχόν θα διαπράξετε κατά την άσκησιν των ιερατικών σας καθηκόντων. 1 Ο Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἀαρὼν καὶ εἶπε: «Σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ὅλοι οἱ ἀπόγονοί σου θὰ εἶσθε ὑπεύθυνοι διὰ κάθε ἀνομίαν καὶ ἀπροσεξίαν, ποὺ ἔχει σχέσινμε τὴν διακονίαν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου· σὺ καὶ οἱ υἱοί σου θὰ εἶσθε ὑπεύθυνοι διὰ τὶς συνέπειες τῶν σφαλμάτων, ποὺ θὰ κάμετε κατὰ τὴν ἄσκησιν τῶν ἱερατικῶν σας καθηκόντων.
2 καὶ τοὺς ἀδελφούς σου, φυλὴν Λευί, δῆμον τοῦ πατρός σου, προσαγάγου πρὸς σεαυτόν, καὶ προστεθήτωσάν σοι καὶ λειτουργείτωσάν σοι, καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ ἀπέναντι τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. 2 Τους αδελφούς σου, την φυλήν δηλαδή του Λευϊ, τους απογόνους του προπάτορός σου Λευϊ, πάρε μαζή σου, ως βοηθούς. Ας προστεθούν εις σε να σε υπηρετούν. Αλλά συ, και μαζή με σε οι υιοί σου, θα ιερουργήτε εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου. 2 Καὶ τοὺς ἀδελφούς σου, δηλαδὴ τὴν φυλὴν τοῦ Λευΐ, τοὺς ἀπογόνους τοῦ προπάππου σου Λευΐ, πάρε τους μαζί σου. Οἱ συγγενεῖς σου αὐτοὶ ἂς προστεθοῦν εἰς σὲ ὡς βοηθοί σου καὶ ἂς σὲ ὑπηρετοῦν. Ἀλλὰ μόνον σὺ καὶ τὰ παιδιά σου θὰ ἱερουργῆτε εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου,
3 καὶ φυλάξονται τὰς φυλακάς σου καὶ τὰς φυλακὰς τῆς σκηνῆς, πλὴν πρὸς τὰ σκεύη τὰ ἅγια καὶ πρὸς τὸ θυσιαστήριον οὐ προσελεύσονται, καὶ οὐκ ἀποθανοῦνται καὶ οὗτοι καὶ ὑμεῖς. 3 Οι άλλοι Λευίται θα είναι φύλακες, άγρυπνοι βοηθοί εις την υπηρεσίαν της Σκηνής, αλλά εις τα άγια σκεύη και στο θυσιαστήριον δεν θα προσεγγίζουν, δια να μη τιμωρηθούν δια θανάτου και εκείνοι και σεις. 3 Οἱ Λευῖται αὐτοὶ θὰ ἐκτελοῦν ἀγρύπνως καὶ πιστῶς τὰ καθήκοντά τους ἀπέναντί σου καὶ τὶς ὑποχρεώσεις τους ἀπέναντι τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου· δὲν ἐπιτρέπεται ὅμως νὰ πλησιάζουν οὔτε νὰ ἐγγίζουν τὰ ἱερὰ ἀντικείμενα, ποὺ ὑπάρχουν εἰς τὸν ἅγιον χῶρον τῆς Σκηνῆς, καὶ τὸ Θυσιαστήριον· ἔτσι δὲν θὰ τιμωρηθοῦν μὲ θάνατον οὔτε ἐκεῖνοι οὔτε σεῖς.
4 καὶ προστεθήσονται πρὸς σὲ καὶ φυλάξονται τὰς φυλακὰς τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου κατὰ πάσας τὰς λειτουργίας τῆς σκηνῆς· καὶ ὁ ἀλλογενὴς οὐ προσελεύσεται πρὸς σέ. 4 Θα προστεθούν βοηθοί εις σέ, θα είναι άγρυπνοι και έτοιμοι βοηθοί εις την υπηρεσίαν της Σκηνής του Μαρτυρίου, εις όλας τας υπηρετικάς ανάγκας της Σκηνής. Κανείς άλλος από άλλην φυλήν δεν θα έλθη μαζή σου δια την εξυπηρέτησιν της Σκηνής. 4 Οἱ Λευῖται αὐτοὶ θὰ προστεθοῦν εἰς σὲ ὡς βοηθοὶ καὶ θὰ ἐκτελοῦν ἀγρύπνως καὶ πιστῶς τὶς ὑποχρεώσεις τους εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου εἰς ὅλες τὶς λειτουργικὲς ὑπηρεσίες τῆς Σκηνῆς· καὶ κανεὶς ἄλλος ξένος, ποὺ δὲν εἶναι Λευΐτης, δὲν θὰ ἔλθῃ νὰ σὲ ὑπηρετήσῃ εἰς τὴν Σκηνήν.
5 καὶ φυλάξεσθε τὰς φυλακὰς τῶν ἁγίων καὶ τὰς φυλακὰς τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ οὐκ ἔσται θυμὸς ἐν τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ. 5 Σεις όμως οι ιερείς θα αγρυπνήτε εις την υπηρεσίαν της Σκηνής, των αγίων και του θυσιαστηρίου, έτσι δε δεν θα δώσετε στον Κυριον αιτίαν να οργισθή κατά των Ισραηλιτών. 5 Μόνον σεῖς οἱ ἱερεῖς θὰ ἐκτελῆτε ἀγρύπνως καὶ ἐπιμελῶς τὰ καθήκοντα καὶ τὶς ὑπηρεσίες σας εἱς τὸν ἱερὸν χῶρον τῶν Ἁγίων τῶν Ἁγίων καὶ τοῦ Θυσιαστηρίου. Εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων καὶ τὸ Θυσιαστήριον δὲν θὰ πλησιάζῃ κανεὶς ἄλλος· ἔτσι δὲν θὰ ὀργισθῇ πάλιν ὁ Θεὸς ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν.
6 καὶ ἐγὼ εἴληφα τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν τοὺς Λευίτας ἐκ μέσου τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ δόμα δεδομένον Κυρίῳ, λειτουργεῖν τὰς λειτουργίας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου· 6 Εγώ επήρα ανάμεσα από όλους τους Ισραηλίτας τους αδελφούς σου τους Λευΐτας, ως δώρον εκ μέρους αυτών, δια να υπηρετούν εις τας διαφόρους υπηρεσίας της Σκηνής του Μαρτυρίου. 6 Ἑγὼ εἶμαι ἐκεῖνος, ποὺ ἐξεχώρισα καὶ ἔλαβα τοὺς ἀδελφούς σας Λευῖτες ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἰσραηλῖτες ὡς δῶρον καὶ ἀφιέρωμα, ποὺ ἔχει δοθῇ εἰς ἐμὲ τὸν Κύριον, καὶ τοὺς ἔδωσα, διὰ νὰ διακονοῦν εἱς τὶς διάφορες λειτουργικὲς ὑπηρεσίες τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου.
7 καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ διατηρήσετε τὴν ἱερατείαν ὑμῶν, κατὰ πάντα τρόπον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸ ἔνδοθεν τοῦ καταπετάσματος καὶ λειτουργήσετε τὰς λειτουργίας δόμα τῆς ἱερατείας ὑμῶν· καὶ ὁ ἀλλογενὴς ὁ προσπορευόμενος ἀποθανεῖται. 7 Αλλά συ, και έπειτα από σε οι υιοί σου, θα κρατήσετε και θα συνεχίσετε την ιερωσύνην σας και τας ιερατικάς υπηρεσίας σας δια κάθε τι, που αναφέρεται στο θυσιαστήριον και στον χώρον που είναι πίσω από το καταπέτασμα, και θα εκτελήτε εκεί τα λειτουργικά σας καθήκοντα, τα οποία σας εδόθησαν από τον Θεόν. Ανθρωπος άλλης φυλής, ο οποίος θα τολμήση να πλησιάση εις τα Αγια και θα θελήση να επιτελέση ιδικήν σας ιερουργίαν, θα τιμωρηθή με θάνατον”. 7 Ἀλλὰ σὺ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ μαζί σου οἱ υἱοί σου ἱερεῖς θὰ κρατήσετε καὶ θὰ συνεχίσετε τὴν ἱερωσύνην σας δι' ὅλα ὅσα ἔχουν σχέσιν μὲ τὸ Θυσιαστήριον καὶ μὲ ὅλα ὅσα εὐρίσκονται εἱς τὸν ἐσωτερικὸν χῶρον, ποὺ εἶναι πίσω ἀπὸ τὸ καταπέτασμα· ἐκεῖ θὰ προσφέρετε τὶς ἱερατικές σας ὑπηρεσίες· οἱ ὑπηρεσίες τῆς ἱερατείας σας ἐδόθησαν ἀπὸ ἑμὲ τὸν Θεὸν ὡς δῶρον. Κάθε ἄλλος ξένος, ποὺ δὲν εἶναι ἱερεύς, ὁ ὁποῖος θὰ πλησιάσῃ τὰ ἅγια αὐτὰ ἀντικείμενα καὶ τὸν ἅγιον τόπον τῶν Ἁγίων καὶ θὰ ἱερουργήσῃ, θὰ τιμωρῆται μὲ θάνατον».
8 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς ᾿Ααρών· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ δέδωκα ὑμῖν τὴν διατήρησιν τῶν ἀπαρχῶν· ἀπὸ πάντων τῶν ἡγιασμένων μοι παρὰ τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ σοὶ δέδωκα αὐτὰ εἰς γέρας καὶ τοῖς υἱοῖς σου μετὰ σὲ νόμιμον αἰώνιον. 8 Ελάλησε κατόπιν ο Κυριος προς τον Ααρών· “ιδού έγω έδωκα εις σας όλας τας απαρχάς, αι οποίαι προσφέρονται προς εμέ όλα δηλαδή όσα εκ μέρους των Ισραηλιτών αφιερώνονται εις εμέ τα έχω δώσει εις σε και τους απογόνους σου ως αμοιβήν σας και προνόμιον παντοτεινόν. 8 Κατόπιν ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Ἀαρὼν καὶ εἶπε: «Νά· ἐγὼ σᾶς ἔδωκα ἐπίσης τὴν φύλαξιν καὶ τὴν ἀπόλαυσιν τῶν πρώτων καρπῶν, ποὺ προσφέρονται εἰς ἐμέ· δηλαδὴ ὅλες τὶς εἰδικὲς προσφορές, ποὺ ἀφιερώνονται εἰς ἐμὲ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτες, τὶς ἔχω δώσει εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου, ὡς προνόμιον ἀναφαίρετον καὶ δικαίωμα αἰώνιον.
9 καὶ τοῦτο ἔστω ὑμῖν ἀπὸ τῶν ἡγιασμένων ἁγίων τῶν καρπωμάτων, ἀπὸ πάντων τῶν δώρων αὐτῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θυσιασμάτων αὐτῶν καὶ ἀπὸ πάσης πλημμελείας αὐτῶν καὶ ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ὅσα ἀποδιδόασί μοι ἀπὸ πάντων τῶν ἁγίων, σοὶ ἔσται καί τοῖς υἱοῖς σου. 9 Από αυτά, που προσφέρονται εις εμέ ως θυσίαι, θα ανήκουν εις σας· Ολαι αι αναίμακτοι θυσίαι, όλαι αι αιματηραί θυσίαι αι οποίαι προσφέρονται δια πλημμέλειαν η βαρυτέραν αμαρτίαν. Ολαι αυταί αι προσφοραί,αι οποίαι προς εμέ προσφέρονται και είναι δια τούτο ηγιασμέναι, θα ανήκουν εις σε και στους υιούς σου. 9 Ἀπὸ τὶς προσφορὲς ποὺ ἔχουν ξεχωρισθῇ καὶ προσφέρονται εἰς ἑμὲ κατά τὶς θυσίες, σεῖς θὰ λαμβάνετε τοῦτο: Ὅλες τὶς ἀναίμακτες θυσίες, ὅλες τὶς αἱματηρὲς θυσίες, ὅλες τὶς θυσίες ποὺ προσφέρονται διὰ τὰ ἁμαρτήματα τῆς ἀνθρωπίνης ἀγνοίας καὶ ὅλες τὶς θυσίες ποὺ προσφέρονται διὰ τὰ ἁμαρτήματα τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας. Ὅλες αὐτὲς οἱ προσφορές, ποὺ ξεχωρίζονται καὶ προσφέρονται εἰς ἐμέ, καὶ δι’ αὐτὸ εἶναι ἅγιες, θὰ ἀνήκουν εἰς σὲ τὸν Ἀαρὼν καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους σου.
10 ἐν τῷ ἁγίῳ τῶν ἁγίων φάγεσθε αὐτά· πᾶν ἀρσενικὸν φάγεται αὐτά, σὺ καὶ οἱ υἱοί σου· ἅγια ἔσται σοι. 10 Θα τρώγετε αυτάς εις τόπους αγίους. Αλλά μόνον οι άρρενες, συ και οι υιοί σου, θα τα τρώγετε. Θα είναι αυτά άγια δια σέ. 10 Τὰ δῶρα καὶ τὶς προσφορὲς αὐτὲς θὰ τρώγετε εἰς ἁγιωτάτους τόπους (εἰς τὴν αὐλὴν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου)· ἀλλὰ μόνον οἱ ἄρρενες θὰ τὰ τρώγουν, σὺ ὁ Ἀρχιερεὺς καὶ οἱ υἱοί σου οἱ ἱερεῖς· αὐτὰ θὰ εἶναι διὰ σὲ ἅγια.
11 καὶ τοῦτο ἔσται ὑμῖν ἀπαρχὴ δομάτων αὐτῶν· ἀπὸ πάντων τῶν ἐπιθεμάτων τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ σοὶ δέδωκα αὐτὰ καὶ τοῖς υἱοῖς σου καὶ ταῖς θυγατράσι σου μετὰ σοῦ, νόμιμον αἰώνιον· πᾶς καθαρὸς ἐν τῷ οἴκῳ σου ἔδεται αὐτά. 11 Και τούτο ακόμη θα ανήκη εις σας· αι απαρχαί των προϊόντων, που θα προσφέρονται από τους Ισραηλίτας επίσης όλαι αι θυσίαι των “επιθεμάτων” που προσφέρουν οι Ισραηλίται, τας έχω δώσει εις σε και εις τα παιδιά σου και εις τας θυγατέρας σου, στους απογόνους σου ως παντοτεινόν δικαίωμα. Καθε καθαρός από την οικογένειάν σου και τον οίκον σου θα έχη δικαίωμα να τρώγη αυτά. 11 Ἀκόμη θὰ ἀνήκουν εἰς σᾶς οἱ πρῶτοι καρποί, ποὺ προσφέρονται ἐκ μέρους τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἐπίσης θὰ ἀνήκουν εἰς σᾶς ὅλες οἱ εἰδικὲς θυσίες τῶν «ἐπιθεμάτων» τῶν Ἰσραηλιτῶν· τὶς θυσίες αὐτὲς ἔδωκα εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς υἱούς σου καὶ εἰς τὶς θυγατέρες σου, εἰς ὅλους τοὺς ἀπογόνους σου, ὡς προνόμιον ἀναφαίρετον καὶ δικαίωμα αἰώνιον. Ἀλλὰ μόνον καθένας ποὺ εἶναι νομικῶς καθαρῶς εἰς τὴν οἰκογένειάν σου θὰ τρώγῃ τὶς προσφορὲς καὶ τὰ δῶρα αὐτά.
12 πᾶσα ἀπαρχὴ ἐλαίου καὶ πᾶσα ἀπαρχὴ οἴνου καὶ σίτου, ἀπαρχὴ αὐτῶν, ὅσα ἂν δῶσι τῷ Κυρίῳ, σοὶ δέδωκα αὐτά. 12 Καθε απαρχήν ελαίου, απαρχήν οίνου και σίτου, γενικώς κάθε απαρχήν των προϊόντων, που θα προσφέρουν στον Κυριον οι Ισραηλίται, τα δίδω εγώ εις σέ. 12 Κάθε πρῶτον καρπὸν λαδιοῦ καὶ κάθε πρῶτον καρπὸν κρασιοῦ καὶ σιταριοῦ καὶ γενικῶς ὅλες τὶς προσφορὲς τῶν πρώτων καρπῶν, τὶς ὁποῖες οἱ Ἰσραηλῖται θὰ προσφέρουν εἰς ἐμὲ τὸν Κύριον, τὶς ἔχω δώσει εἰς σέ.
13 τὰ πρωτογεννήματα πάντα, ὅσα ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, ὅσα ἂν ἐνέγκωσι Κυρίῳ, σοὶ ἔσται· πᾶς καθαρὸς ἐν τῷ οἴκῳ σου ἔδεται αὐτά. 13 Ολα τα πρωτογεννήματα των καρπών, όσα παράγονται εις την χώραν σας και τα οποία θα προσφέρουν οι Ισραηλίται στον Κυριον, θα είναι ιδικά σου. Καθε καθαρός από την οικογένειάν σου θα έχη το δικαίωμα να τρώγη από αυτά. 13 Ἐπίσης ὅλα τὰ πρωτογεννήματα τῶν καρπῶν εἰς τὴν χώραν τῶν Ἰσραηλιτῶν, τὰ ὁποῖα θὰ προσφέρουν εἰς ἐμὲ τὸν Κύριον, ἰδικά σου θὰ εἶναι. Ἀλλὰ μόνον καθένας ποὺ εἶναι νομικῶς καθαρὸς εἰς τὴν οἰκογένειάν σου θὰ τρώγῃ ἀπὸ αὐτά.
14 πᾶν ἀνατεθεματισμένον ἐν υἱοῖς ᾿Ισραὴλ σοὶ ἔσται. 14 Καθε αυτοπροαίρετον αφιέρωμα των Ισραηλιτών προς εμέ θα είναι ιδικόν σου. 14 Κάθε τι ποὺ ἀφιερώνεται ἐθελοντικὰ ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτες εἰς ἐμὲ τὸν Θεόν, εἰς σὲ θὰ ἀνήκῃ.
15 καὶ πᾶν διανοῖγον μήτραν ἀπὸ πάσης σαρκός, ὅσα προσφέρουσι Κυρίῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, σοὶ ἔσται· ἀλλ' ἢ λύτροις λυτρωθήσεται τὰ πρωτότοκα τῶν ἀνθρώπων, καὶ τὰ πρωτότοκα τῶν κτηνῶν τῶν ἀκαθάρτων λυτρώσῃ. 15 Καθε πρωτότοκον παντός ζώου, όσα προσφέρουν οι Ισραηλίται στον Κυριον, από ανθρώπου έως κατοικιδίου ζώου, θα ανήκουν εις σέ. Αλλά τα πρωτότοκα των ανθρώπων και τα πρωτότοκα των ακαθάρτων ζώων θα εξαγοράζονται με χρήματα. 15 Καὶ κάθε ζωντανόν, ποὺ διὰ πρώτην φορὰν ἀνοίγει τὴν μήτραν τῆς μητέρας του καὶ γεννᾶται καὶ τὸ ὁποῖον ἀφιερώνουν οἱ Ἰσραηλῖται εἰς τὸν Κύριον, εἴτε ἀπὸ ἄνθρωπον προέρχεται τοῦτο εἴτε ἀπὸ κατοικίδιον ζῶον, θὰ ἀνήκει εἰς σέ. Ὅμως τὰ πρωτότοκα τῶν ἀνθρώπον καὶ τὰ πρωτότοκα τῶν νομικῶς ἀκαθάρτων ζώων πρέπει να ἑξαγορασθοῦν μὲ λύτρα, ποὺ θὰ πληρόνωνται εἰς τὴν Σκηνήν.
16 καὶ ἡ λύτρωσις αὐτοῦ ἀπὸ μηνιαίου· ἡ συντίμησις πέντε σίκλων, κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, εἴκοσιν ὀβολοί εἰσι. 16 Η εξαγορά αυτών θα γίνεται ένα μήνα μετά την γέννησιν, η δε καταβαλλομένη τιμή θα είναι πέντε σίκλοι, κατά τον ιερόν σίκλον της Σκηνής, ο οποίος έχει είκοσι οβολούς. 16 Ἡ ἑξαγορὰ τοῦ πρωτοτόκου θὰ γίνεται ἕνα μῆνα μετὰ τὴν γέννησίν του· τὴν ἀξίαν τοῦ πρωτοτόκου θὰ ἐκτιμήσετε εἰς πέντε σίκλους, κατὰ τὸν ἐπίσημον ἱερὸν σίκλον, ὁ ὁποῖος ἔχει εἴκοσι ὀβολούς.
17 πλὴν πρωτότοκα μόσχων καὶ πρωτότοκα προβάτων καὶ πρωτότοκα αἰγῶν οὐ λυτρώσῃ, ἅγιά ἐστι· καὶ τὸ αἷμα αὐτῶν προσχεεῖς πρὸς τὸ θυσιαστήριον καὶ τὸ στέαρ ἀνοίσεις κάρπωμα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας Κυρίῳ, 17 Τα πρωτότοκα όμως των μόσχων, τα πρωτότοκα των προβάτων και των αιγών δεν θα εξαγοράζονται· αυτά προορίζονται δια θυσίαν. Το δε αίμα αυτών θα το χύσης κάτω από το θυσιαστήριον και το λίπος των θα προσφέρης θυσίαν ευάρεστον στον Κυριον. 17 Ὅμως τὰ πρωτότοκα τῶν ἀγελάδων καὶ τὰ πρωτότοκα τῶν προβάτων καὶ τὰ πρωτότοκα τῶν αἰγῶν δὲν θὰ τὰ ἑξαγοράσῃς· αὐτὰ εἶναι ἅγια, προωρισμένα διὰ τὴν θυσίαν. Τὸ αἷμα τῶν ζώων αὐτῶν θὰ χύσῃς ἐπάνω καὶ γύρω ἀπὸ τὸ Θυσιαστήριον καὶ τὸ λίπος των θὰ τὸ προσφέρῃς θυσίαν, ἡ ὁποία θὰ εἶναι ὡς μυρωδιὰ εὐωδιάζουσα εἰς τὸν Κύριον.
18 καὶ τὰ κρέα ἔσται σοί· καθὰ καὶ τὸ στηθύνιον τοῦ ἐπιθέματος καὶ κατὰ τὸν βραχίονα τὸν δεξιὸν σοὶ ἔσται. 18 Τα κρέατα όμως αυτών θα ανήκουν εις σέ, όπως επίσης εις σε θα ανήκη το στήθος, που έχει προσφερθή ως θυσία επιθέματος, και η δεξιά ωμοπλάτη. 18 Ἀλλὰ τὰ κρέατα τῶν ζώων αὐτῶν θὰ ἀνήκουν εἰς σέ. Ἰδικά σου θὰ εἶναι ἐπίσης καὶ τὸ στῆθος, ποὺ ἔχει προσφερθῆ ὡς θυσία «ἐπιθέματος», καὶ ἡ δεξιὰ ὠμοπλάτη τοῦ ζώου.
19 πᾶν ἀφαίρεμα τῶν ἁγίων, ὅσα ἑὰν ἀφέλωσιν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ Κυρίῳ, δέδωκά σοι καὶ τοῖς υἱοῖς σου καὶ ταῖς θυγατράσι σου μετὰ σοῦ, νόμιμον αἰώνιον· διαθήκη ἁλὸς αἰωνίου ἔστιν ἔναντι Κυρίου σοὶ καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σέ. 19 Γενικώς κάθε αφιέρωμα από τας αγίας προσφοράς, τας οποίας οι Ισραηλίται θα προσφέρουν προς τον Κυριον, το έχω δώσει εις σέ, στους υιούς σου και τας θυγατέρας σου ως παντοτεινόν δικαίωμα. Αυτά θα είναι “συμφωνία άλατος”, παντοτεινή δηλαδή συμφωνία μεταξύ εμού του Κυρίου, σου και των απογόνων σου”. 19 Ὅλα τὰ εἰδικὰ ἀφιερώματα ἀπὸ τὶς ἅγιες προσφορές, ποὺ θὰ προσφέρουν οἱ Ἰσραηλῖται εἰς ἐμὲ τὸν Κύριον, τὰ ἔχω δώσει εἰς σὲ καὶ τοὺς υἱούς σου καὶ τὶς θυγατέρες σου ὡς προνόμιον ἀναφαίρετον καὶ δικαίωμα αἰώνιον. Ὅλα αὐτὰ θὰ εἶναι συμφωνία ἀπαραβίαστος, σταθερά, ἀδιάλυτος, παντοτινὴ μεταξὺ ἐμοῦ τοῦ Κυρίου καὶ μεταξὺ σοῦ τοῦ Ἀαρὼν καὶ τῶν ἀπογόνων σου».
20 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς ᾿Ααρών· ἐν τῇ γῇ αὐτῶν οὐ κληρονομήσεις, καὶ μερὶς οὐκ ἔσται σοι ἐν αὐτοῖς, ὅτι ἐγὼ μερίς σου καὶ κληρονομία σου ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ. 20 Ο Κυριος ωμίλησε προς τον Ααρών· “συ δεν θα πάρης καμμίαν κληρονομίαν εις την χώραν σας, κανένα μερίδιον δεν θα πάρης μεταξύ των Ισραηλιτών, διότι εγώ είμαι μερίδιόν σου και κληρονομία σου μεταξύ των υιών Ισραήλ. 20 Ὁ Κύριος ἐμίλησε πρὸς τὸν Ἀαρὼν καὶ εἶπε: «Σὺ δὲν θὰ ἀποκτήσῃς καμμίαν κληρονομίαν εἰς τὴν χώραν τοῦ Ἰσραήλ, οὔτε θὰ ἔχῃς κανένα μερίδιον γῆς μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν, διότι ἐγὼ ὁ Κύριος εἶμαι μερίδιον καὶ κληρονομία σου μεταξὺ τῶν Ἰσραηλιτῶν».
21 καὶ τοῖς υἱοῖς Λευὶ ἰδοὺ δώδεκα πᾶν ἐπιδέκατον ἐν ᾿Ισραὴλ ἐν κλήρῳ ἀντὶ τῶν λειτουργιῶν αὐτῶν, ὅσα αὐτοὶ λειτουργοῦσι λειτουργίαν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου. 21 Εις δε τους Λευΐτας έδωκα το δέκατον από όλα τα εισοδήματα των Ισραηλιτών αντί των υπηρεσιών, τας οποίας αυτοί προσφέρουν εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου. 21 Καὶ εἰς τὸν Ἀαρὼν ὁ Κύριος εἶπεν ἀκόμη: «Νά· εἰς τοὺς Λευῖτες ἔχω δώσει ὅλα τὰ δέκατα ἀπὸ τὰ εἰσοδήματα τῶν Ἰσραηλιτῶν ὡς κληρονομίαν διὰ τὴν ὑπηρεσίαν, ποὺ προσφέρουν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου.
22 καὶ οὐ προσελεύσονται ἔτι οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου λαβεῖν ἁμαρτίαν θανατηφόρον. 22 Οι άλλοι Ισραηλίται δεν θα προσεγγίζουν εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου, δια να μη διαπράξουν αμαρτίαν θανατηφόρον. 22 Καὶ οἱ ἄλλοι Ἰσραηλῖται δὲν θὰ πλησιάζουν εἰς τὸ ἑξῆς εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, διὰ νὰ μὴ ἁμαρτήσουν θανάσιμον ἁμαρτίαν καὶ τιμωρηθοῦν μὲ θάνατον.
23 καὶ λειτουργήσει ὁ Λευίτης αὐτὸς τὴν λειτουργίαν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ αὐτοὶ λήψονται τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν, νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν· καὶ ἐν μέσῳ υἱῶν ᾿Ισραὴλ οὐ κληρονομήσουσι κληρονομίαν· 23 Οι Λευίται μόνον θα υπηρετούν εις τας υπηρεσίας της Σκηνής του Μαρτυρίου και θα υποβοηθούν τους ιερείς εις την κάθαρσιν του λαού από τα αμαρτήματά του. Αυτό θα είναι παντοτεινός νόμος εις τας γενεάς σας. Και οι Λευίται επίσης δεν θα πάρουν καμμίαν κληρονομίαν γης εν μέσω των Ισραηλιτών. 23 Μόνον οἱ Λευῖται θὰ προσφέρουν ὑπηρεσίαν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου καὶ μόνον οἱ Λευῖται θὰ βοηθοῦν τοὺς ἱερεῖς εἰς τὴν ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν του Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Τοῦτο θὰ εἶναι νόμος αἰώνιος, ποὺ θὰ ἰσχύῃ εἰς ὅλες τὶς γενεές σας. Ὅπως οἱ ἱερεῖς, ἔτσι καὶ οἱ Λευῖται δὲν θὰ ἀποκτήσουν καμμίαν μόνιμον κληρονομίαν εἰς τὴν γῆν Χαναὰν μεταξὺ τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν·
24 ὅτι τὰ ἐπιδέκατα τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ, ὅσα ἐὰν ἀφορίσωσι Κυρίῳ, ἀφαίρεμα δέδωκα τοῖς Λευίταις ἐν κλήρῳ· διὰ τοῦτο εἴρηκα αὐτοῖς, ἐν μέσῳ υἱῶν ᾿Ισραὴλ οὐ κληρονομήσουσι κλῆρον. 24 Διότι τα δέκατα των εισοδημάτων, τα οποία οι Ισραηλίται θα προσφέρουν εις εμέ ως αφιέρωμα, τα έδωκα στους Λευΐτας ως κληρονομίαν. Δια τούτο και είπα εις αυτούς ότι δεν θα πάρουν κληρονομίαν από την γην της επαγγελίας, όπως θα πάρουν αι άλλαι φυλαί του Ισραήλ”. 24 διότι τὰ δέκατα τῶν εἰσοδημάτων, τὰ ὁποῖα οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ξεχωρίσουν εἰδικῶς καὶ θὰ προσφέρουν εἰς ἐμὲ τὸν Κύριον, τὰ ἔχω δώσει εἰς τοὺς Λευῖτες ὡς κληρονομίαν. Διὰ τοῦτο εἶπα εἰς τοὺς Λευῖτες· δὲν θὰ λάβουν καμμίαν μόνιμον κληρονομίαν εἰς τὴν γῆν Χαναὰν μεταξὺ τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν».
25 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· 25 Ο Κυριος ωμίλησε προς τον Μωϋσήν λέγων· 25 Ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
26 καὶ τοῖς Λευίταις λαλήσεις καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ἐὰν λάβητε παρὰ τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ τὸ ἐπιδέκατον, ὃ δέδωκα ὑμῖν παρ' αὐτῶν ἐν κλήρῳ, καὶ ἀφελεῖτε ὑμεῖς ἀπ' αὐτοῦ ἀφαίρεμα Κυρίῳ ἐπιδέκατον ἀπὸ τοῦ ἐπιδεκάτου. 26 “θα ομιλήσης προς τους Λευΐτας και θα είπης προς αυτούς· Οταν θα λαμβάνετε από τους Ισραηλίτας το δέκατον, το οποίον επήρα από αυτούς και το έδωκα αντί κληρονομίας εις σας, θα αφαιρήτε από αυτό το εν δέκατον, το επιδέκατον, το οποίον θα αφιερώνετε στον Κυριον. 26 «Θὰ ὁμιλήσῃς εἰς τοὺς Λευῖτες καὶ θὰ τοὺς εἰπῇς· ὅταν παίρνετε ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλῖτες τὰ δέκατα, τὰ ὁποῖα ἐπῆρα ἀπὸ αὐτοὺς καὶ τὰ ἔχω δώσει εἰς σᾶς ὡς κληρονομίαν, θὰ ἀφαιρῆτε ἀπὸ τὰ δέκατα αὐτὰ τὸ ἕνα δέκατον («τὸ ἐπιδέκατον), τὸ ὁποῖον θὰ προσφέρετε ὡς εἰδικὴν θυσίαν ἀφιερώματος εἰς τὸν Κύριον.
27 καὶ λογισθήσεται ὑμῖν τὰ ἀφαιρέματα ὑμῶν ὡς σῖτος ἀπὸ ἅλω καὶ ἀφαίρεμα ἀπὸ ληνοῦ. 27 Ως τέτοια αφιερώματα επιδεκάτου θα θεωρούνται το επιδέκατον από το σιτάρι που ευρίσκεται στο αλώνι μέχρι και του οίνου που θα είναι στον ληνόν. 27 Ὡς τέτοια εἰδικὰ ἀφιερώματα θὰ θεωροῦνται τὸ ἐπιδέκατον ἀπὸ τὸ σιτάρι, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὸ ἁλώνι, μέχρι καὶ τὸ κρασί, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὸ πατητήρι τῶν σταφυλιῶν.
28 οὕτως ἀφελεῖτε αὐτοὺς καὶ ὑμεῖς ἀπὸ πάντων τῶν ἀφαιρεμάτων Κυρίου ἀπὸ πάντων τῶν ἐπιδεκάτων ὑμῶν, ὅσα ἐὰν λάβητε παρὰ τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ, καὶ δώσετε ἀπ' αὐτῶν ἀφαίρεμα Κυρίῳ ᾿Ααρὼν τῷ ἱερεῖ. 28 Ετσι λοιπόν και σεις από όλα τα δέκατα των προϊόντων, που θα προσφέρουν οι Ισραηλίται προς τον Θεόν και θα είναι ιδικά σας, θα δώσετε από αυτά το εν δέκατον, αφιέρωμα προς τον Κυριον, στον αρχιερέα τον Ααρών. 28 Ἔτσι θὰ ἀφαιρῆτε καὶ σεῖς ἀπὸ ὅλα τὰ δέκατα τῶν θυσιῶν τῶν ἀφιερωμάτων, ποὺ λαμβάνετε ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτες, καὶ θὰ προσφέρετε ἀπὸ αὐτὰ τὸ ἕνα δέκατον ὡς εἰδικὴν θυσίαν ἀφιερώματος εἰς τὸν Κύριον, εἰς τὸν ἀρχιερέα Ἀαρών.
29 ἀπὸ πάντων τῶν δομάτων ὑμῶν ἀφελεῖτε ἀφαίρεμα Κυρίῳ ἢ ἀπὸ πάντων τῶν ἀπαρχῶν τὸ ἡγιασμένον ἀπ' αὐτοῦ. 29 Από όλα τα δέκατα, που θα παίρνετε, θα αφαιρήτε το δέκατον ως αφιέρωμα προς τον Κυριον και από όλας τας απαρχάς θα ξεχωρίζετε το προοριζόμενον δια τον Κυριον. 29 Ἀπὸ ὅλα τὰ δῶρα ποὺ λαμβάνετε (τὰ δέκατα), θὰ ἀφαιρῆτε τὸ ἕνα δέκατον ὡς εἰδικὴν θυσίαν ἀφιερώματος εἰς τὸν Κύριον καὶ ἀπὸ ὅλους τοὺς πρώτους καρποὺς θὰ ξεχωρίζετε τὸ καθωρισμένον καὶ καλύτερον μέρος διὰ τὸν Κύριον.
30 καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ὅταν ἀφαιρῆτε τὴν ἀπαρχὴν ἀπ' αὐτοῦ, καὶ λογισθήσεται τοῖς Λευίταις ὡς γένημα ἀπὸ ἅλω καὶ ὡς γένημα ἀπὸ ληνοῦ. 30 Θα είπης προς τους Λευΐτας· Οταν σεις οι Λευίται θα αφιερώνετε τας απαρχάς ως προσφοράς προς τον Θεόν, αυταί θα είναι από το σιτάρι, που ευρίσκεται στο αλώνι, έως τον οίνον που είναι στο πατητήρι. 30 Καὶ πρὸς τοὺς Λευῖτες θὰ εἴπῃς πάλιν: Ὅταν θὰ ξεχωρίζετε τοὺς πρώτους καρποὺς ὡς ἀφιερώματα εἰς τὸν Κύριον, οἱ πρῶτοι αὐτοὶ καρποί, ποὺ θὰ προσφέρωνται καὶ ἀπὸ σᾶς τοὺς Λευῖτες, θὰ εἶναι ἀπὸ τὸ σιτάρι, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὸ ἁλώνι, μέχρι τὸ κρασί, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὸ πατητήρι τῶν σταφυλιῶν· «ἢ κατ' ἄλλην γραφὴν καὶ ἑρμηνείαν, ἐπειδὴ τὸ κείμενον εἶναι σκοτεινόν: Καὶ πρὸς τοὺς Λευῖτες θὰ εἴπῃς πάλιν: «Ἀφοῦ θὰ προσφέρετε τὰ ἄριστα ἀπὸ τοὺς πρώτους καρπούς, τὰ ὑπόλοιπα θὰ ἀνήκουν εἰς τοὺς Λευῖτες, ὅπως καὶ ὁ γεωργὸς κρατεῖ εἰς τὸ ἀμπέλι του ἢ τὸ πατητήρι τοῦ ὅ,τι μείνῃ, ἀφοῦ κάμῃ τὴν προσφοράν του»,
31 καὶ ἔδεσθε αὐτὸ ἐν παντὶ τόπῳ ὑμεῖς καὶ οἱ οἶκοι ὑμῶν, ὅτι μισθὸς οὗτος ὑμῖν ἐστιν ἀντὶ τῶν λειτουργιῶν ὑμῶν τῶν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου. 31 Θα τρώγετε αυτά τα αφιερώματα σεις και αι οικογένειαί σας εις κάθε τόπον, όπου θα ευρεθήτε, διότι αυτός είναι ο μισθός σας αντί των υπηρεσιών, τας οποίας προσφέρετε εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου. 31 Τὰ ἀφιερώματα αὐτὰ θὰ τὰ τρώγετε, εἰς ὁποιονδήποτε τόπον σεῖς καὶ οἱ οἰκογένειές σας, διότι αὐτὰ εἶναι ὁ μισθός σας διὰ τὶς ὑπηρεσίες, ποὺ προσφέρετε εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου.
32 καὶ οὐ λήψεσθε δι' αὐτὸ ἁμαρτίαν, ὅτι ἂν ἀφαιρῆτε τὴν ἀπαρχὴν ἀπ' αὐτοῦ· καὶ τὰ ἅγια τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ οὐ βεβηλώσετε, ἵνα μὴ ἀποθάνητε. 32 Θα είσθε δε απηλλαγμένοι από κάθε ενοχήν αμαρτίας, εάν από τας απαρχάς, τας οποίας θα λάβετε ως αφιέρωμα, προσφέρετε το καλύτερον μέρος. Οταν δε κατ' αυτόν τον τρόπον φέρεσθε και πράττετε, δεν θα βεβηλώσετε τας προσφοράς των Ισραηλιτών και δεν θα τιμωρηθήτε δια θανάτου”. 32 Καὶ δεν θὰ εἶσθε ἔνοχοι, ἐπειδὴ τρώγετε τὰ ἀφιερώματα αὐτά, ἐφ' ὅσον θὰ ἔχετε ἀφιερώσει τοὺς πρώτους καὶ καλυτέρους καρποὺς ἀπὸ τὰ ἀφιερώματα αὐτὰ εἰς τὸν Κύριον. Ὅταν συμπεριφέρεσθε ἔτσι, δὲν θὰ μολύνετε τὶς προσφορές, ποὺ ἐξεχώρισαν οἱ Ἰσραηλῖται διὰ τὸν Κύριον, καὶ ἑπομένως δὲν θὰ τιμωρῆσθε μὲ θάνατον».