Πέμπτη, 26 Δεκεμβρίου 2024
Ανατ: 07:40
Δύση: 17:13
Σελ. 26 ημ.
361-5
16ος χρόνος, 6158η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΑΡΙΘΜΟΙ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 (Ζ)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΚΑΙ ἐγένετο ᾗ ἡμέρᾳ συνετέλεσε Μωυσῆς, ὥστε ἀναστῆσαι τὴν σκηνὴν καὶ ἔχρισεν αὐτὴν καὶ ἡγίασεν αὐτὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ ἔχρισεν αὐτὰ καὶ ἡγίασεν αὐτά, 1 Οταν έφθασεν η ημέρα, κατά την οποίαν επεράτωσεν ο Μωϋσής την κατασκευήν της Σκηνής και ήτο ετοίμη αυτή, ώστε να την στήση, την έχρισε με έλαιον, την ηγίασε και την καθιέρωσεν στον Θεόν με όλα τα σκεύη της, όπως επίσης και το θυσιαστήριον με όλα τα σκεύη του. Τα έχρισεν όλα αυτά με έλαιον, τα ηγίασε και τα αφιέρωσεν στον Θεόν. 1 Τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Μωϋσῆς ἐτελείωσε τὴν κατασκευὴν τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου καὶ ὅταν αὐτὴ ἦταν πλέον ἕτοιμη, ὥστε νὰ τὴν στήσῃ, τὴν ἔχρισε μὲ ἅγιον λάδι καὶ ἔτσι τὴν ἁγίασε καὶ ἀφιέρωσε καὶ αὐτὴν μὲ ὅλα τὰ ἐξαρτήματά της καὶ τὸ θυσιαστήριον μὲ ὅλα τὰ ἐξαρτήματά του εἰς τὸν Θεὸν ὅλα τὰ ἔχρισε μὲ ἅγιον λάδι, τὰ ἁγίασε καὶ τὰ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Θεόν.
2 καὶ προσήνεγκαν οἱ ἄρχοντες ᾿Ισραήλ, δώδεκα ἄρχοντες οἴκων πατριῶν αὐτῶν, οὗτοι οἱ ἄρχοντες φυλῶν, οὗτοι οἱ παρεστηκότες ἐπὶ τῆς ἐπισκοπῆς, 2 Τοτε οι άρχοντες του Ισραήλ, οι δώδεκα αρχηγοί των πατριαρχικών οικογενειών, οι άρχοντες των φυλών, οι οποίοι είχον λάβει μέρος, ως βοηθοί του Μωϋσέως, εις την απογραφήν των Ισραηλιτών, 2 Τότε οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, οἱ δώδεκα ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν των, οἱ ἀρχηγοὶ τῶν φυλῶν, ποὺ εἶχαν ἐπιστατήσει ὅταν ἔγινε ἡ ἀπογραφὴ καὶ ἡ ἀρίθμησις τοῦ λαοῦ, ἔκαμαν προσφοράν·
3 καὶ ἤνεγκαν τὸ δῶρον αὐτῶν ἔναντι Κυρίου, ἓξἁμάξας λαμπηνικὰς καὶ δώδεκα βόας, ἅμαξαν παρὰ δύο ἀρχόντων, καὶ μόσχον παρὰ ἑκάστου, καὶ προσήγαγον ἐναντίον τῆς σκηνῆς. 3 προσέφεραν ως δώρα αυτών προς τον Κυριον εξ κλειστάς αμάξας και δώδεκα βόδια, ανά δύο άρχοντες μίαν άμαξαν, και έκαστος άρχων ανά ένα μόσχον. Τα προσέφεραν ενώπιον της Σκηνής του Μαρτυρίου. 3 καὶ ἔφερεν ὁ καθένας τὸ δῶρον του ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον, ἕξι ἁμάξια σκεπασμένα καὶ δώδεκα βόδια, κάθε δύο ἄρχοντες ἀπὸ ἕνα ἁμάξι καὶ ἀπὸ ἕνα μοσχάρι ὁ καθένας. Τὰ δῶρα των αὐτὰ τὰ προσέφεραν ἐμπρὸς εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου.
4 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· 4 Είπε δε ο Κυριος προς τον Μωϋσήν· 4 Τότε ὁ Κύριος ἐμίλησε εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἶπε:
5 λάβε παρ' αὐτῶν, καὶ ἔσονται πρὸς τὰ ἔργα τὰ λειτουργικὰ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ δώσεις αὐτὰ τοῖς Λευίταις, ἑκάστῳ κατὰ τὴν αὐτοῦ λειτουργίαν. 5 “Παρε από αυτούς τα δώρα, δια να χρησιμοποιηθούν αυτά εις τα υπηρετικά της Σκηνής του Μαρτυρίου έργα. Θα μοιράσης τα δώρα αυτά στους Λευΐτας, αναλόγως της υπηρεσίας την οποίαν αυτοί προσφέρουν”. 5 «Νὰ δεχθῇς καὶ νὰ παραλάβῃς τὰ δῶρα ἀπὸ αὐτούς, ὥστε νὰ χρησιμοποιηθοῦν διὰ τὶς ἱερὲς ὑπηρεσίες τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου. Τὰ δῶρα αὐτὰ θὰ τὰ δώσῃς εἰς τοὺς Λευίτες, εἰς καθένα ἀναλόγως τῆς ὑπηρεσίας ποὺ ἔχει».
6 καὶ λαβὼν Μωυσῆς τὰς ἁμάξας καὶ τοὺς βόας, ἔδωκεν αὐτὰ τοῖς Λευίταις· 6 Επήρεν ο Μωϋσής τας αμάξας και τα βόδια και έδωκεν αυτά στους Λευΐτας. 6 Καὶ ὁ Μωϋσῆς, ἀφοῦ ἔλαβε τὰ ἁμάξια καὶ τὰ βόδια, τὰ ἔδωκεν εἰς τοὺς Λευίτες·
7 καὶ τὰς δύο ἁμάξας καὶ τοὺς τέσσαρας βόας ἔδωκε τοῖς υἱοῖς Γεδσὼν κατὰ τὰς λειτουργίας αὐτῶν 7 Τας δύο αμάξας και τα τέσσερα βόδια έδωκεν στους υιούς του Γεδσών, δια να χρησιμοποιηθούν εις τας προς την Σκηνήν υπηρεσίας των. 7 τὰ δύο ἁμάξια καὶ τὰ τέσσερα βόδια τὰ ἔδωκε εἰς τοὺς υἱοὺς τοῦ Γεδσὼν ἀναλόγως τῆς ὑπηρεσίας των εἰς τὴν Σκηνήν·
8 καὶ τὰς τέσσαρας ἁμάξας καὶ τοὺς ὀκτὼ βόας ἔδωκε τοῖς υἱοῖς Μεραρὶ κατὰ τὰς λειτουργίας αὐτῶν, διὰ ᾿Ιθάμαρ υἱοῦ ᾿Ααρὼν τοῦ ἱερέως. 8 Τας τέσσαρας αμάξας και τα οκτώ υπολειπόμενα βόδια έδωκεν στους υιούς του Μεραρί δια τας υπηρεσίας αυτών προς τον ναόν υπό την εποπτείαν του Ιθάμαρ, υιού του αρχιερέως Ααρών. 8 καὶ τὰ τέσσερα ἁμάξια καὶ τὰ ὀκτὼ βόδια τὰ ἔδωκεν εἰς τοὺς υἱοὺς τοῦ Μεραρί, ἀναλόγως τῆς ὑπηρεσίας των εἰς τὴν Σκηνήν, ὑπὸ τὴν ἀρχηγίαν καὶ διεύθυνσιν τοῦ ἱερέως Ἰθάμαρ, υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἀαρών,
9 καὶ τοῖς υἱοῖς Καὰθ οὐ δέδωκεν, ὅτι τὰ λειτουργήματα τοῦ ἁγίου ἔχουσιν· ἐπ' ὤμων ἀροῦσιν. 9 Εις δε τους υιούς του Καάθ δεν έδωκεν αμάξας, διότι αυτοί είχον ως υπηρεσίαν των να μεταφέρουν τα άγια αντικείμενα. Αυτά έπρεπε να τα φέρουν στους ώμους των. 9 Ἀλλὰ ὁ Μωϋσῆς δὲν ἔδωκε τίποτε εἰς τοὺς υἱοὺς τοῦ Καάθ, διότι οἱ ὑπηρεσίες των εἰς τὸ θυσιαστήριον ἦσαν νὰ μεταφέρουν τὰ πλέον ἱερὰ ἀντικείμενα· αὐτὰ δὲ ἔπρεπε νὰ τὰ μεταφέρουν ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους των μὲ ἰδιαιτέραν προσοχὴν καὶ σεβασμόν.
10 καὶ προσήνεγκαν οἱ ἄρχοντες εἰς τὸν ἐγκαινισμὸν τοῦ θυσιαστηρίου, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἔχρισεν αὐτό, καὶ προσήνεγκαν οἱ ἄρχοντες τὰ δῶρα αὐτῶν ἀπέναντι τοῦ θυσιαστηρίου. 10 Οταν ετελούντο τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων, την ημέραν κατά την οποίαν οι ιερείς έχρισαν και καθιέρωσαν αυτό, οι άρχοντες προσέφεραν τα δώρα των απέναντι του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων. 10 Καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ (οἱ δώδεκα ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν των) προσέφεραν κατὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν εἶχε τοῦτο χρισθῆ μὲ ἅγιον λάδι καὶ ἀφιερωθῆ εἰς τὸν Θεόν· οἱ ἀρχηγοὶ τῶν φυλῶν προσέφεραν τὰ δῶρα των ἐμπρὸς εἰς τὸ Θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων.
11 καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· ἄρχων εἷς καθ' ἡμέραν, ἄρχων καθ' ἡμέραν προσοίσουσι τὰ δῶρα αὐτῶν εἰς τὸν ἐγκαινισμὸν τοῦ θυσιαστηρίου. 11 Ο Κυριος είπε προς τον Μωϋσήν· “ένας άρχων εκάστην ημέραν θα προσφέρη τα δώρα του κατά τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων”. 11 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Μωϋσῆν: «Θὰ προσφέρουν τὰ δῶρα των κάθε ἕνας ἀρχηγὸς τὴν ὡρισμένην δι' αὐτὸν ἡμέραν, κατὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων».
12 Καὶ ἦν ὁ προσφέρων ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ τὸ δῶρον αὐτοῦ Ναασσὼν υἱὸς ᾿Αμιναδάβ, ἄρχων τῆς φυλῆς ᾿Ιούδα. 12 Την πρώτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Ναασσών, υιός του Αμιναδάβ, αρχηγός της φυλής του Ιούδα. 12 Καὶ (αὐτὸς πού) προσέφερε τὸ δῶρον του κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν (ἦταν) ὁ Ναασσών, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμιναδάβ, ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς τοῦ Ἰούδα.
13 καὶ προσήνεγκε τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 13 Αυτός προσέφερεν ως δώρον του ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων (δηλ. 1466 γραμμάρ.), μίαν αργυράν φιάλην εβδομηκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον που χρησιμοποιείται στον ναόν. Και τα δύο αυτά ήσαν πλήρη από σημιγδάλι ζυμωμένον με λάδι προς θυσίαν. 13 Καὶ προσέφερε τὸ δῶρον του, τὸ ὁποῖον ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι (περίπου I1/2 κιλόν), μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους (περίπου 900 γραμμάρια), κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου (περίπου 11,7-12 γραμμάρια), ποὺ χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα- ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθὴ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
14 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος· 14 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην χρυσήν βάρους δέκα σίκλων γεμάτην θυμίαμα, 14 Ὁ Ναασσὼν προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους (περίπου 160 γραμμάρια), γεμᾶτο λιβάνι·
15 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 15 ένα μόσχον από τα βόδια, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους ως θυσίαν ολοκαυτώματος, 15 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἑνὸς ἔτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
16 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 16 ένα τράγον από την αγέλην των αιγών προς θυσίαν περί αμαρτίας. 16 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
17 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο δῶρον Ναασὼν υἱοῦ ᾿Αμιναδάβ. 17 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους, πέντε αμνάδας ενός έτους. Αυτή ήτο η προσφορά του Ναασσών υιού του Αμιναδάβ. 17 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικὴν εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Ναασσών, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀμιναδάβ.
18 τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ προσήνεγκε Ναθαναὴλ υἱὸς Σωγάρ, ὁ ἄρχων τῆς φυλῆς ᾿Ισσάχαρ. 18 Κατά την δευτέραν ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Ναθαναήλ υιός του Σωγάρ, ο αρχηγός της φυλής Ισσάχαρ. 18 Κατὰ τὴν δευτέραν ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ Ναθαναήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Σωγάρ, ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς τοῦ Ἰσσάχαρ.
19 καὶ προσήνεγκε τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 19 Το δώρον, που προσέφερεν, ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μίαν αργυράν φιάλην εβδομήκοντα σίκλων, (αμφότερα βάρους δύο κιλών, και 100 περίπου γραμμαρίων), σύμφωνα με τον σίκλον του ναού, και τα δύο γεμάτα από σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δι' αναίμακτον θυσίαν. 19 Καὶ προσέφερε τὸ δῶρον του, τὸ ὁποῖον ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιείται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα - ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
20 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος· 20 Προσέφερεν ακόμη μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα, 20 Ὁ Ναθαναὴλ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοὺς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
21 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 21 ένα μόσχον, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους εις ολοκαύτωσιν, 21 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
22 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 22 ένα τράγον από τα γίδια δια θυσίαν περί αμαρτίας. 22 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
23 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Ναθαναὴλ υἱοῦ Σωγάρ. 23 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους. Αυτή ήτο η προσφορά του Ναθαναήλ, υιού του Σωγάρ. 23 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικήν, εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Ναθαναήλ, υἱοῦ τοῦ Σωγάρ.
24 τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Ζαβουλὼν ῾Ελιὰβ υἱὸς Χαιλών. 24 Κατά την τρίτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο άρχων της φυλής Ζαβουλών ο Ελιάβ, υιός του Χαιλών. 24 Κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς Ζαβουλών, ὁ Ἐλιάβ, ὁ υἱὸς τοῦ Χαιλών.
25 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 25 Προσέφερεν ως δώρον του ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μίαν αργυράν φιάλην εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον που χρησιμοποιείται στο ιερόν και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι, δι' αναίμακτον θυσίαν, 25 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τὸν ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ αὐτὰ ἀντικείμενα - ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ να προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
26 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος· 26 μίαν λιβανοθήκην βάρους δέκα χρυσών σίκλων, γεμάτην θυμίαμα, 26 Ὁ Ἐλιὰβ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοὺς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
27 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 27 ένα μόσχον από τα βόδια, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δια την θυσίαν του ολοκαυτώματος, 27 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ να προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
28 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 28 ένα τράγον προς θυσίαν περί αμαρτίας. 28 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
29 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε, τοῦτο τὸ δῶρον ῾Ελιὰβ υἱοῦ Χαιλών. 29 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Ελιάβ υιού του Χαιλών. 29 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικήν, εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἑνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Ἐλιάβ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Χαιλών.
30 τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Ρουβὴν ῾Ελισοὺρ υἱὸς Σεδιούρ. 30 Κατά την τετάρτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Ελισούρ, υιός του Σεδιούρ, ο άρχων της φυλής Ρουβήν. 30 Κατὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς τοῦ Ρουβήν, ὁ Ἐλισούρ, ὁ υἱὸς τοῦ Σεδιούρ.
31 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 31 Το δώρον του ήτο πινάκιον αργυρούν, βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία φιάλη αργυρά βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δι' αναίμακτον θυσίαν 31 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα - ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
32 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος. 32 μία λιβανοθήκη δέκα χρυσών σίκλων, γεμάτη θυμίαμα, 32 Ὁ Ἐλισοὺρ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
33 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 33 ένα μοσχάρι, ένας κριός, ένας αμνός ενός έτους προς ολοκαύτωσιν, 33 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
34 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 34 ένας τράγος προς θυσίαν περί αμαρτίας. 34 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
35 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε, τοῦτο τὸ δῶρον ῾Ελισοὺρ υἱοῦ Σεδιούρ. 35 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Ελισούρ, υιού του Σεδιούρ. 35 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικὴν θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Ἐλισούρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σεδιούρ.
36 τῇ ἡμέρᾳ τῇ πέμπτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Συμεὼν Σαλαμιὴλ υἱὸς Σουρισαδαί. 36 Κατά δε την πέμπτην ημέραν ο Σαλαμιήλ, υιός του Σουρισαδαί, ο άρχων της φυλής Συμεών, προσέφερε το δώρον του. 36 Κατὰ τὴν πέμπτην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς τοῦ Συμεών, ὁ Σαλαμιήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Σουρισαδαί.
37 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 37 Το δώρον του ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντά σίκλων, κατά τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δι' αναιμακτον θυσίαν. 37 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα - ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
38 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος· 38 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην βάρους δέκα χρυσών σίκλων, γεμάτην θυμίαμα, 38 Ὁ Σαλαμιὴλ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
39 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 39 ένα μόσχον, ένα κριόν, και αμνόν ενός έτους δι' ολοκάρπωσιν, 39 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
40 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 40 ένα τράγον δια θυσίαν περί αμαρτίας. 40 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὰ γίδια, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
41 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Σαλαμιὴλ υἱοῦ Σουρισαδαί. 41 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Σαλαμιήλ, υιού του Σουρισαδαί. 41 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικήν, εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Σαλαμιήλ, υἱοῦ τοῦ Σουρισαδαί.
42 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Γάδ, ᾿Ελισὰφ υἱὸς Ραγουήλ. 42 Κατά την έκτην ημέραν ο άρχων της φυλής Γαδ, ο Ελισάφ υιός του Ραγουήλ προσέφερε το δώρον του. 42 Κατὰ τὴν ἕκτην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς Γάδ, ὁ Ἐλισάφ, ὁ υἱὸς τοῦ Ραγουήλ.
43 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 43 Το δώρον αυτού ήτο ένα πινάκιον αργυρούν βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία φιάλη αργυρά βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ναού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι προς θυσίαν. 43 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιείται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα - ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
44 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος· 44 Προσέφερεν ακόμη μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα, 44 Ὁ Ἐλισὰφ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
45 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 45 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ένας έτους δι' ολοκαύτωμα, 45 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
46 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 46 ένα τράγον προς θυσίαν περί αμαρτίας. 46 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
47 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον ᾿Ελισὰφ υἱοῦ Ραγουήλ. 47 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Ελισάφ, υιού του Ραγουήλ. 47 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικὴν εὐχαριστήριον θυσίαν σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Ἐλισάφ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ραγουήλ.
48 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἄρχων τῶν υἱῶν ᾿Εφραὶμ ᾿Ελισαμὰ υἱὸς ᾿Εμιούδ. 48 Κατά την εβδόμην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Ελισαμά, υιός του Εμιούδ, ο άρχων της φυλής Εφραίμ. 48 Κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς Ἐφραίμ, ὁ Ἐλισαμά, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐμιούδ.
49 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 49 Το δώρον του ήτο ένα πινάκιον αργυρούν βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία φιάλη αργυρά βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι, ζυμωμένο με λάδι, προς θυσίαν. 49 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
50 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν, πλήρη θυμιάματος· 50 Προσέφερεν ακόμη μίαν λιβανοθήκην βάρους δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα, 50 Ὁ Ἐλισαμὰ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
51 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 51 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δι' ολοκαυτωμα, 51 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
52 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 52 ένα τράγον δια θυσίαν περί αμαρτίας. 52 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
53 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον ᾿Ελισαμὰ υἱοῦ ᾿Εμιούδ. 53 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Ελισαμά, υιού του Εμιούδ. 53 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικήν, εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Ἐλισαμά, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐμιούδ.
54 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Μανασσῆ Γαμαλιὴλ υἱὸς Φαδασσούρ. 54 Κατά την ογδόην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Γαμαλιήλ, υιός του Φαδαασούρ, άρχων της φυλής Μανασσή. 54 Κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ, ὁ Γαμαλιήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Φαδασσούρ.
55 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 55 Το δώρον αυτού ήτο ένα αργυρούν πινάκιον, βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντα σίκλων, κατά τον σίκλον τον χρησιμοποιούμενον στον ναόν, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι προς αναίμακτον θυσίαν. 55 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
56 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος· 56 Προσέφερεν ακόμη μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων, γεμάτην θυμίαμα, 56 Ὁ Γαμαλιὴλ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι
57 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 57 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δια την θυσίαν του ολοκαυτώματος, 57 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
58 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 58 και ένα τράγον δια την θυσίαν περί αμαρτίας. 58 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
59 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Γαμαλιὴλ υἱοῦ Φαδασσούρ. 59 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε προς θυσίαν δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους. Αυτό ήτο το δώρον του Γαμαλιήλ, υιού του Φαδασσούρ. 59 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικήν, εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Γαμαλιήλ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Φαδασσούρ.
60 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐνάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Βενιαμὶν ᾿Αβιδὰν υἱὸς Γαδεωνί. 60 Κατά την ενάτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Αβιδάν, υιός του Γαδεωνί, άρχων της φυλής Βενιαμίν. 60 Κατὰ τὴν ἐνάτην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ὁ Ἀβιδάν, ὁ υἱὸς τοῦ Γαδεωνί.
61 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 61 Το δώρον αυτού ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον τον χρησιμοποιούμενον στο ιερόν, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι προς θυσίαν. 61 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
62 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος· 62 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα, 62 Ὁ Ἀβιδὰν προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
63 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 63 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δια θυσίαν ολοκαυτώματος, 63 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
64 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 64 ένα τράγον δια θυσίαν περί αμαρτίας. 64 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
65 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον ᾿Αβιδὰν υἱοῦ Γαδεωνί. 65 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Αβιδάν, υιού του Γαδεωνί. 65 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικήν, εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Ἀβιδάν, τοῦ υἱοῦ τοῦ Γαδεωνί.
66 τῇ ἡμέρῃ τῇ δεκάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Δὰν ᾿Αχιέζερ υἱὸς ᾿Αμισαδαί. 66 Κατά την δεκάτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Αχιέζαρ υιός του Αμισαδαί, ο άρχων της φυλής Δαν. 66 Κατὰ τὴν δεκάτην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς Δάν, ὁ Ἀχιέζερ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμισαδαί.
67 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 67 Το δώρον του ήτο ένα πινάκιον αργυρούν βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία φιάλη αργυρά βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι, δι' αναίμακτον θυσίαν. 67 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα - ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
68 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος· 68 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα, 68 Ὁ Ἀχιέζερ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
69 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα· 69 Ενα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους εις ολοκαύτωσιν 69 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
70 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 70 και ένα τράγον προς θυσίαν περί αμαρτίας. 70 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
71 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον ᾿Αχιέζερ υἱοῦ ᾿Αμισαδαί. 71 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτα η προσφορά του Αχιέζερ, υιού του Αμισαδαί. 71 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικήν, εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Ἀχιέζερ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀμισαδαί.
72 τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑνδεκάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν ᾿Ασήρ, Φαγεὴλ υἱὸς ᾿Εχράν. 72 Κατά δε την ενδεκάτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Φαγεήλ υιός του Εχράν, άρχων της φυλής Ασήρ. 72 Κατὰ τὴν ἑνδεκάτην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς Ἀσήρ, ὁ Φαγεήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐχράν.
73 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν, ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 73 Το δώρον του ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντα σίκλων, σύμφωνα με τον σίκλον του ιερού, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δια θυσίαν. 73 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιεῖται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα - ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
74 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος· 74 Προσέφερεν ακόμη μία λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα, 74 Ὁ Φαγεὴλ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
75 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα· 75 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, ένα αμνόν ενός έτους δια την θυσίαν του ολοκαυτώματος, 75 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ να προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
76 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 76 και ένα τράγον δια την θυσίαν περί αμαρτίας. 76 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ να προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
77 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον Φαγεὴλ υἱοῦ ᾿Εχράν. 77 Δια δε την ειρηνικήν θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αμνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Φαγεήλ, υιού του Εχράν. 77 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικήν, εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Φαγεήλ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἐχράν.
78 τῇ ἡμέρᾳ τῇ δωδεκάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Νεφθαλὶ ᾿Αχιρὲ υἱὸς Αἰνάν. 78 Κατά την δωδεκάτην ημέραν προσέφερε το δώρον του ο Αχιρέ, υιός του Αινάν, άρχων της φυλής Νεφθαλίμ. 78 Κατὰ τὴν δωδεκάτην ἡμέραν προσέφερε τὸ δῶρον του ὁ ἀρχηγὸς τῆς φυλῆς Νεφθαλὶμ ὁ Ἀχιρέ, ὁ υἱὸς τοῦ Αἰνάν.
79 τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν, τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ, φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον, ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν· 79 Το δώρον του ήτο ένα αργυρούν πινάκιον βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, μία αργυρά φιάλη βάρους εβδομήκοντα σίκλων, κατά τον ιερόν σίκλον, και τα δύο γεμάτα σημιγδάλι ζυμωμένο με λάδι δι' αναίμακτον θυσίαν. 79 Τὸ δῶρον του ἦταν μία ἀργυρὴ πιατέλλα, τῆς ὁποίας τὸ βάρος ἦταν 130 σίκλοι, μία ἀργυρὴ λεκάνη, ποὺ εἶχε βάρος 70 σίκλους, κατὰ τὸ βάρος τοῦ ἱεροῦ σίκλου, ποὺ χρησιμοποιείται εἰς τὸν Ναόν. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἀντικείμενα - ἡ πιατέλλα καὶ ἡ λεκάνη - ἦσαν γεμᾶτα ἀλεύρι ἀπὸ σιμιγδάλι, ζυμωμένο μὲ λάδι, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς ἀναίμακτος θυσία.
80 θυΐσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος. 80 Προσέφερεν επίσης μίαν λιβανοθήκην δέκα χρυσών σίκλων γεμάτην θυμίαμα, 80 Ὁ Ἀχιρὲ προσέφερεν ἀκόμη ἕνα χρυσὸν θυμιατήριον, ποὺ εἶχε βάρος δέκα χρυσοῦς σίκλους, γεμᾶτο λιβάνι·
81 μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν, κριὸν ἕνα, ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα. 81 ένα μοσχάρι, ένα κριόν, αμνόν ενός έτους δια την θυσίαν του ολοκαυτώματος, 81 ἐπίσης προσέφερεν ἕνα μοσχάρι ἀπὸ τὰ βόδια, ἕνα κριάρι καὶ ἕνα ἀρνὶ ἐνὸς ἔτους, διὰ να προσφερθοῦν ὡς θυσία ὁλοκαυτώματος·
82 καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας· 82 και ένα τράγον δια θυσίαν περί αμαρτίας. 82 καὶ ἕνα τράγον ἀπὸ τὸ κοπάδι τῶν γιδιῶν, διὰ νὰ προσφερθῇ ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας·
83 καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο, κριοὺς πέντε, τράγους πέντε, ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε. τοῦτο τὸ δῶρον ᾿Αχιρὲ υἱοῦ Αἰνάν. 83 Δια δε την θυσίαν του σωτηρίου προσέφερε δύο δαμάλεις, πέντε κριούς, πέντε τράγους και πέντε αρνάδας ενός έτους εκάστην. Αυτή ήτο η προσφορά του Αχιρέ υιού του Αινάν. 83 καὶ διὰ τὴν εἰρηνικήν, εὐχαριστήριον θυσίαν τοῦ σωτηρίου δύο δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες), πέντε κριάρια, πέντε τράγους καὶ πέντε ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους. Αὐτὸ ἦταν τὸ δῶρον τοῦ Ἀχιρέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Αἰνάν.
84 οὗτος ὁ ἐγκαινισμὸς τοῦ θυσιαστηρίου, ᾗ ἡμέρᾳ ἔχρισεν αὐτὸ παρὰ τῶν ἀρχόντων τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ· τρυβλία ἀργυρᾶ δώδεκα, φιάλαι ἀργυραῖ δώδεκα, θυΐσκαι χρυσαῖ δώδεκα, 84 Αυτά ήσαν τα δώρα τα προσφερθέντα από τους άρχοντας των Ισραηλιτών κατά τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου, όταν αυτό εχρίσθη με το άγιον έλαιον· δώδεκα αργυρά πινάκια, δώδεκα αργυραί φιάλαι, δώδεκα χρυσαί λιβανοθήκαι. 84 Αὐτὰ ἦσαν συνολικῶς τὰ δῶρα, τὰ ὁποῖα προσέφεραν οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ κατὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων, τὴν ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν τοῦτο εἶχε χρισθῆ μὲ ἅγιον λάδι: Δώδεκα ἀργυρὲς πιατέλλες, δώδεκα ἀργυρὲς λεκάνες, δώδεκα χρυσὲς λιβανοθῆκες·
85 τριάκοντα καὶ ἑκατὸν σίκλων τὸ τρυβλίον τὸ ἓν καὶ ἑβδομήκοντα σίκλων ἡ φιάλη ἡ μία, πᾶν τὸ ἀργύριον τῶν σκευῶν δισχίλιοι καὶ τετρακόσιοι σίκλοι, σίκλοι ἐν τῷ σίκλῳ τῷ ἁγίῳ· 85 Το κάθε πινάκιον ήτο βάρους εκατόν τριάκοντα σίκλων, και η κάθε φιάλη εβδομήκοντα σίκλων. Ολος ο αργυρός των σκευών αυτών ήτο βάρους δύο χιλιάδων τετρακοσίων σίκλων (25 περίπου κιλά), σύμφωνα με τον σίκλον τον χρησιμοποιούμενον στο ιερόν. 85 κάθε ἀργυρὴ πιατέλλα ἐζύγιζεν 130 σίκλους καὶ κάθε ἀργυρὴ λεκάνη ἐζύγιζεν 70 σίκλους. Ἑπομένως ὅλο τὸ ἄσημι τῶν πιατελλῶν καὶ τῶν λεκανῶν εἶχε συνολικὸν βάρος δύο χιλιάδες τετρακοσίους σίκλους (περίπου 26-28 κιλά), ἀπὸ ἐκείνους τοὺς σίκλους ποὺ χρησιμοποιούνται εἰς τὸν Ναόν.
86 θυΐσκαι χρυσαῖ δώδεκα πλήρεις θυμιάματος· πᾶν τὸ χρυσίον τῶν θυϊσκῶν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν χρυσοῖ. 86 Ησαν ακόμη δώδεκα χρυσαί λιβανοθήκαι, πλήρεις από θυμίαμα. Ολον δε το βάρος του χρυσού των λιβανοθηκών ήτο εκατόν είκοσι χρυσοί σίκλοι (ένα κιλό και 440 γραμ.). 86 Ἐπίσης δώδεκα χρυσᾶ Θυμιατήρια γεμᾶτα λιβάνι τὸ συνολικὸν βάρος τῶν χρυσῶν θυμιατηρίων ἦταν ἑκατὸν εἴκοσι χρυσοὶ σίκλοι (περίπου 1.1/2 κιλόν).
87 πᾶσαι αἱ βόες αἱ εἰς ὁλοκαύτωσιν μόσχοι δώδεκα, κριοὶ δώδεκα, ἀμνοὶ ἐνιαύσιοι δώδεκα καὶ αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν· καὶ χίμαροι ἐξ αἰγῶν δώδεκα περὶ ἁμαρτίας. 87 Ολα τα προς ολοκαύτωσιν ζώα ήσαν δώδεκα μοσχάρια, δώδεκα κριοι, δώδεκα αμνοί ενός έτους, αυτά μαζή με τας αναιμάκτους θυσίας και τας σπονδάς του οίνου, και δώδεκα τράγοι περί αμαρτίας. 87 Ὅλα τὰ βόδια διὰ τὴν θυσίαν τοῦ ὁλοκαυτώματος ἦσαν δώδεκα μοσχάρια, δώδεκα κριάρια, δώδεκα ἀρνιὰ ἐνὸς ἔτους, αὐτὰ μαζὶ μὲ τὶς ἀναίμακτες θυσίες καί τὶς θυσίες τοῦ κρασιοῦ (σπονδές), ποὺ τὶς συνώδευαν· ἀπὸ τὰ κοπάδια τῶν γιδιῶν δώδεκα τράγοι, διὰ νὰ προσφερθοῦν ὡς θυσία περὶ ἁμαρτίας.
88 πᾶσαι αἱ βόες εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις εἰκοσιτέσσαρες, κριοὶ ἑξήκοντα, τράγοι ἑξήκοντα ἐνιαύσιοι, ἀμνάδες ἑξήκοντα ἐνιαύσιοι ἄμωμοι. αὕτη ἡ ἐγκαίνωσις τοῦ θυσιαστηρίου, μετὰ τὸ πληρῶσαι τὰς χεῖρας αὐτοῦ καὶ μετὰ τὸ χρῖσαι αὐτόν, 88 Ολαι αι αγελάδες δια την θυσίαν σωτηρίου ήσαν είκοσι τέσσαρες δαμάλεις, επίσης εξήκοντα κριοι, εξήκοντα τράγοι ενός έτους έκαστος, εξήκοντα αμνάδες ενός έτους εκάστη, όλα υγιή και αρτιμελή. Αυταί ήσαν αι προσφοραί εις τα εγκαίνια του θυσιαστηρίου, μετά την χρίσιν του Ααρών, του οποίου αι χείρες εξηγιάσθησαν και κατέστησαν ικαναί εις προσφοράν. 88 Ὅλα τὰ θηλυκὰ βόδια διὰ τὴν εἰρηνικὴν θυσίαν τοῦ σωτηρίου ἦσαν συνολικῶς εἴκοσι τέσσερις δαμαλίδες (μικρὲς ἀγελάδες)· τὰ ἄλλα (ζῶα) ἦσαν ἑξῆντα κριάρια, ἑξῆντα τράγοι ἐνὸς ἔτους καὶ ἑξῆντα ἀμνάδες ἐνὸς ἔτους ἡ κάθε μία, ὅλα δὲ ἦσαν μὲ ἀκεραία καὶ ὑγιῆ ὅλα τὰ μέλη των. Αὐτὰ ἦσαν συνολικῶς τὰ δῶρα εἰς τὰ ἐγκαίνια τοῦ Θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων μετὰ τὴν χρῖσιν τοῦ ἀρχιερέως Ἀαρών, τοῦ ὁποίου τὰ χέρια εἶχαν ἑξαγιασθῆ καὶ εἶχαν γίνει ἱκανὰ διὰ τὴν προσφορὰν τῶν θυσιῶν·
89 ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι Μωυσῆν εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου λαλῆσαι αὐτῷ καὶ ἤκουσε τὴν φωνὴν Κυρίου λαλοῦντος πρὸς αὐτὸν ἄνωθεν τοῦ ἱλαστηρίου, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου, ἀνὰ μέσον τῶν δύο Χερουβίμ, καὶ ἐλάλει πρὸς αὐτόν. 89 Οταν ο Μωϋσής εισήλθεν εις την Σκηνήν του Μαρτυρίου, δια να ομιλήση προς τον Θεόν, ήκουσε την φωνήν του Κυρίου, ο οποίος ελάλει προς αυτόν άνωθεν του ιλαστηρίου, που ευρίσκεται επάνω εις την κιβωτόν του Μαρτυρίου από τον χώρον μεταξύ των δύο Χερουβίμ. Από εκεί ωμίλει προς αυτόν ο Θεός. 89 καὶ ὅταν ὁ Μωϋσῆς ἐμβῆκεν εἰς τὴν Σκηνὴν τοῦ Μαρτυρίου, διὰ νὰ ὁμιλήσῃ μὲ τὸν Θεόν, ἄκουσε τὴν φωνὴν τοῦ Κυρίου νὰ τοῦ ὁμιλῇ ἐπάνω ἀπὸ τὸν θρόνον τοῦ ἱλαστηρίου, ποὺ εὑρίσκεται ἐπάνω εἰς τὴν Κιβωτὸν τοῦ Μαρτυρίου, (ἀπὸ τὸν χῶρον) μεταξὺ τῶν δύο Χερουβίμ. Ἀπὸ ἐκεῖ ὠμιλοῦσεν (ὁ Θεὸς) πρὸς τὸν Μωϋσῆν.