| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐτροπώσατο αὐτοὺς καὶ ἔλαβε τὴν Γὲθ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων. | 1 Μετά ταύτα ο Δαυίδ εκτύπησε τους Φιλισταίους, κατετρόπωσεν αυτούς και επήρε την πόλιν Γεθ και τας γύρω από αυτήν κώμας από τα χέρια των αλλοφύλων. | 1 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ συνέβη τοῦτο: Ὁ Δαβὶδ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Φιλισταίων καὶ τοὺς κατετρόπωσε καὶ ἐκυρίευσε τὴν πόλιν Γέθ (ἡ ὁποία ἦταν ἡ πρωτεύουσα τῶν Φιλισταίων) καὶ τὰ γύρω χωριά, ποὺ ἐξηρτῶντο ἀπὸ αὐτήν, τὴν ὁποίαν κατεῖχαν οἱ Φιλισταίοι. |
| 2 καὶ ἐπάταξε τὴν Μωάβ, καὶ ἦσαν Μωὰβ παῖδες τῷ Δαυὶδ φέροντες δῶρα. | 2 Επειτα ο Δαυίδ εκτύπησε την χώραν των Μωαβιτών και υπέταξεν αυτήν, οι δε Μωαβίται έγιναν δούλοι, φόρου υποτελείς, στον Δαυίδ. | 2 Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἐπετέθη καὶ ἐκυρίευσε τὴν χώραν Μωάβ, οἱ δὲ Μωαβῖται ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ ἐπλήρωναν εἰς αὐτὸν φόρον ὑποτελείας. |
| 3 καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν ᾿Αδρααζὰρ βασιλέα Σουβὰ ῾Ημάθ, πορευομένου αὐτοῦ ἐπιστῆσαι χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην. | 3 Ακολούθως ο Δαυίδ επολέμησε τον Αδρααζάρ τον βασιλέα Σουβά εις Ημάθ, καθ' ον χρόνον μετέβαινε, δια να εγκαταστήση την εξουσίαν του μέχρι και του ποταμού Ευφράτου. | 3 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐστράφη πρὸς βορρᾶν καὶ ἐπετέθη ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ βασιλιᾶ τῆς Σουβά, ἡ ὁποία εὑρίσκετο πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς Ἡμαάθ (βορειοανατολικῶς τῆς Δαμασκοῦ)· ἡ ἐπίθεσις αὐτὴ ἔγινε, διότι ὁ Ἀδρααζὰρ ἐπροχωροῦσε πρὸς τὸν ἄνω Εὐφράτην διὰ νὰ κυριεύσῃ τὴν περιοχὴν αὐτήν. |
| 4 καὶ προκατελάβετο Δαυὶδ αὐτῶν χίλια ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἵππων καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν πεζῶν· καὶ παρέλυσε Δαυὶδ πάντα τὰ ἅρματα καὶ ὑπελίπετο ἐξ αὐτῶν ἑκατὸν ἅρματα. | 4 Ο Δαυίδ εκυρίευσε κατά την μάχην χίλια άρματα, επτά χιλιάδας ίππους και είκοσι χιλιάδας πεζούς. Ηχρήστευσε δε ο Δαυίδ όλα τα άρματα και αφήκε δια τον εαυτόν του εκατόν μόνον. | 4 Ὁ Δαβὶδ αἰχμαλώτισε κατὰ τὴν μάχην ἐκείνην χίλια ἅρματα, ἑπτὰ χιλιάδες ἵππους (κατ’ ἄλλους: Ἱππεῖς) καὶ εἴκοσι χιλιάδες (20.000) πεζοὺς στρατιῶτες. Καὶ ὁ Δαβὶδ ἀχρήστευσε ὅλα τὰ ἅρματα, ποὺ ἐκυρίευσε, ἐκράτησε δὲ ἀπὸ αὐτὰ μόνον ἑκατὸν (100) ἅρματα διὰ τὸν ἑαυτόν του. |
| 5 καὶ ἦλθε Σύρος ἐκ Δαμασκοῦ βοηθῆσαι ᾿Αδρααζὰρ βασιλεῖ Σουβά, καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ ἐν τῷ Σύρῳ εἴκοσι καὶ δύο χιλιάδας ἀνδρῶν. | 5 Οι Συροι από την Δαμασκόν ήλθαν να βοηθήσουν τον Αδρααζάρ βασιλέα Σουβά. Ο Δαυίδ επετέθη εναντίον των Συρων και κατενίκησεν είκοσι δύο χιλιάδας άνδρας από αυτούς. | 5 Τότε ἦλθαν οἱ Σύροι ἀπὸ τὴν Δαμασκὸν διὰ νὰ βοηθήσουν τὸν Ἀδρααζάρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά, ἀλλ' ὁ Δαβὶδ ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Σύρων καὶ ἐσκότωσεν εἴκοσι δύο χιλιάδες (22.000) ἀνδρῶν. |
| 6 καὶ ἔθετο Δαυὶδ φρουρὰν ἐν Συρίᾳ τῇ κατὰ Δαμασκόν, καὶ ἦσαν τῷ Δαυὶδ εἰς παῖδας φέροντας δῶρα, καὶ ἔσωζε Κύριος Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο. | 6 Ο Δαυίδ ετοποθέτησεν ιδικήν του φρουράν στο συριακόν έθνος της Δαμασκού, οι δε Συροι έγιναν δούλοι, φόρου υποτελείς, στον Δαυίδ. Ο δε Κυριος εβοηθούσε και περιφρουρούσε τον Δαυίδ εις όλα τα έργα του και όπου αυτός επορεύετο. | 6 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐτοποθέτησε στρατιωτικὴν φρουρὰν ἰδικήν του εἰς τὴν Συρίαν, τῆς ὁποίας πρωτεύουσα εἶναι ἡ Δαμασκός· οἱ Σύροι ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ ἔγιναν φόρου ὑποτελεῖς του. Ὁ δὲ Κύριος ἐπροστάτευε καὶ ἐβοηθοῦσε τὸν Δαβίδ, ὥστε νὰ βγαίνῃ πάντοτε νικητής, ὅπου καὶ ἂν ἐπήγαινε. |
| 7 καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τοὺς κλοιοὺς τοὺς χρυσοῦς, οἳ ἦσαν ἐπὶ τοὺς παῖδας ᾿Αδρααζάρ, καὶ ἤνεγκεν αὐτοὺς εἰς ῾Ιερουσαλήμ. | 7 Επήρεν ο Δαυίδ τα χρυσά περιλαίμια, τα οποία έφεραν οι στρατιώται του Αδρααζάρ, και τα μετέφερεν εις την Ιερουσαλήμ. | 7 Καὶ ὁ Δαβὶδ ἐπῆρε τὰ χρυσᾶ ἐξαρτήματα τῶν πολεμικῶν στολῶν (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν: Τὶς χρυσὲς ἀσπίδες), ποὺ ἐφοροσαν οἱ ἀξιωματοῦχοι (ἢ κατ’ ἄλλους: Ἡ προσωπικὴ φρουρά) τοῦ Ἀδρααζάρ, καὶ τὰ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. |
| 8 καὶ ἐκ τῆς μεταβηχὰς καὶ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν πόλεων τῶν ᾿Αδρααζὰρ ἔλαβε Δαυὶδ χαλκὸν πολὺν σφόδρα· ἐξ αὐτοῦ ἐποίησε Σαλωμὼν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν καὶ τοὺς στύλους καὶ τὰ σκεύη τὰ χαλκᾶ. | 8 Από δε την πόλιν Μεταβηχάς και από άλλας ευημερούσας πόλστου Αδρααζάρ, επήρεν ο Δαυίδ τεραστίας ποσότητας χαλκού. Από αυτόν τον χαλκόν κατεσκεύασεν αργότερα ο Σολομών την θάλασσαν την χαλκίνην, τους στύλους και τα χάλκινα σκεύη του ιερού ναού. | 8 Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἐπῆρε ἀπὸ τὴν πόλιν Μεταβῆχα καὶ ἀπὸ τὶς σπουδαῖες πόλεις τοῦ Ἀδρααζὰρ πολὺ μεγάλες ποσότητες χαλκοῦ. Ἀπὸ τὸν χαλκὸν αὐτὸν ὁ Σολομὼν κατεσκεύασεν ἀργότερα τὴν χαλκίνην θάλασσαν καὶ τοὺς στύλους καὶ τὰ χάλκινα σκεύη τοῦ Ναοῦ, τὸν ὁποῖον ἔκτισε. |
| 9 καὶ ἤκουσε Θωὰ βασιλεὺς ῾Ημὰθ ὅτι ἐπάταξε Δαυὶδ τὴν πᾶσαν δύναμιν ᾿Αδρααζὰρ βασιλέως Σουβά, | 9 Ο βασιλεύς της Ημάθ, ο Θωα, επληροφορήθη, ότι ο Δαυίδ κατενίκησεν όλην την δύναμιν του 'Αδρααζαρ βασιλέως Σουβά. | 9 Ὅταν δὲ ὁ Θωά, ὁ βασιλιᾶς τῆς Ἡμάθ, ἐπληροφορήθη ὅτι ὁ Δαβὶδ ἐνίκησε καὶ συνέτριψεν ὅλον τὸν στρατὸν τοῦ Ἀδρααζάρ, βασιλιᾶ τῆς Σουβά, |
| 10 καὶ ἀπέστειλε τὸν ᾿Αδουρὰμ υἱὸν αὐτοῦ πρὸς τὸν βασιλέα Δαυὶδ τοῦ ἐρωτῆσαι αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην καὶ τοῦ εὐλογῆσαι αὐτὸν ὑπὲρ οὗ ἐπολέμησε τὸν ᾿Αδρααζὰρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, ὅτι ἀνὴρ πολέμιος Θωὰ ἦν τῷ ᾿Αδρααζάρ. | 10 Απέστειλε, λοιπόν, τον υιόν του τον Αδουράμ προς τον βασιλέα Δαυίδ, δια να του ζητήση να έχουν ειρηνικάς σχέσεις μεταξύ των και να τον συγχαρή δια τον πόλεμον και την νίκην, την οποίαν κατώρθωσεν εναντίον του Αδρααζάρ. Τούτο δέ, διότι ο Αδρααζάρ ήτο εχθρός του Θωα. | 10 ἔστειλε τὸν Ἀδουράμ, τὸν υἱόν του, πρὸς τὸν βασιλιᾶ Δαβίδ, διὰ νὰ συνάψῃ μαζί του συνθήκην εἰρήνης καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὸν πόλεμόν του κατὰ τοῦ Ἀδρααζὰρ καὶ τὴν νίκην του, ποὺ ἐπέτυχεν ἐναντίον του· τοῦτο ἔγινε, διότι ὁ Θωὰ ἦταν ἐχθρὸς τοῦ Ἀδρααζάρ. |
| 11 καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χαλκᾶ, καὶ ταῦτα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀργυρίου καὶ τοῦ χρυσίου, οὗ ἔλαβεν ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν, ἐξ ᾿Ιδουμαίας καὶ Μωὰβ καὶ ἐξ υἱῶν ᾿Αμμὼν καὶ ἐκ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐξ ᾿Αμαλήκ. | 11 Ολα τα χρυσά, τα αργυρά και τα χάλκινα σκεύη τα αφιέρωσεν ο Δαυίδ στον Κυριον μαζή με το αργύριον και το χρυσίον, το οποίον εκυρίευσεν από όλα τα έθνη, από τους Ιδουμαίους, τους Μωαβίτας, τους Αμμωνίτας, τους Φιλισταίους και τους Αμαληκίτας. | 11 Καὶ ὅλα τὰ χρυσᾶ, τὰ ἀσημένια καὶ τὰ χάλκινα ἀντικείμενα (ποὺ ἔφερεν ὁ Θωὰ ὡς δῶρα εἰς τὸν Δαβίδ) ὁ Δαβὶδ τὰ ἐξεχώρισε καὶ τὰ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Κύριον μαζὶ μὲ τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, τὰ ὁποῖα εἶχε κυριεύσει ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη ποὺ ὑπέταξε· δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς Ἰδουμαίους, τοὺς Μωαβῖτες, τοὺς Ἀμμωνῖτες, τοὺς Φιλισταίους καὶ τοὺς Ἀμαληκῖτες. |
| 12 καὶ ᾿Αβεσσὰ υἱὸς Σαρουΐας ἐπάταξε τὴν ᾿Ιδουμαίαν ἐν κοιλάδι τῶν ἁλῶν, ὀκτωκαίδεκα χιλιάδας. | 12 Ο Αβεσσά, υιός της Σαρουΐας επετέθη και ενίκησε τους Ιδουμαίους εις την κοιλάδα της Νεκράς Θαλάσσης, εν όλω δεκαοκτώ χιλιάδας. | 12 Ἐξ ἄλλου ὁ Ἀβεσσά, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας, ἐπετέθη ἐναντίον τῶν Ἰδουμαίων εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Ἅλατος (νοτίως τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης) καὶ ἐφόνευσε δεκαοκτὼ χιλιάδες (18.000) Ἰδουμαίους στρατιῶτες. |
| 13 καὶ ἔθετο ἐν τῇ κοιλάδι φρουράς· καὶ ἦσαν πάντες οἱ ᾿Ιδουμαῖοι παῖδες Δαυίδ. καὶ ἔσωζε Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο. | 13 Εις αυτήν την κοιλάδα έθεσε φρουράς Ισραηλιτών. Ολοι δε οι Ιδουμαίοι έγιναν δούλοι στον Δαυίδ. Ο δε Κυριος εβοηθούσε και περιέσωζε τον Δαυίδ εις όλα τα έργα του και όπου αυτός επορεύετο. | 13 Ἐτοποθέτησε δὲ εἰς τὴν κοιλάδα ἐκείνην στρατιωτικὲς φρουρὲς ἀπὸ Ἰσραηλίτες. Ἔτσι ὅλοι οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὸν βασιλιᾶ Δαβίδ. Ὁ δὲ Κύριος ἐπροστάτευε καὶ ἐβοηθοῦσε τὸν Δαβίδ, ὥστε νὰ βγαίνῃ πάντοτε νικητής, ὅπου καὶ ἂν ἐπήγαινε. |
| 14 καὶ ἐβασίλευσε Δαυὶδ ἐπὶ πάντα ᾿Ισραὴλ καὶ ἦν ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην τῷ παντὶ λαῷ αὐτοῦ. | 14 Ο Δαυίδ έγινε βασιλεύς επί όλου του ισραηλιτικού λαού. Παντοτε δε έκρινε δικαίως και απένειμε δικαιοσύνην εις όλον τον λαόν του. | 14 Κατόπιν ὅλων αὐτῶν τῶν νικηφόρων πολέμων ὁ Δαβὶδ ἀνεγνωρίσθη ὡς ὁ βασιλιᾶς ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, καὶ ἐφέρετο πρὸς ὅλον τὸν λαόν του μὲ εὐθύτητα, εἰλικρίνειαν καὶ δικαιοσύνην. |
| 15 καὶ ᾿Ιωὰβ υἱὸς Σαρουΐας ἐπὶ τῆς στρατιᾶς καὶ ᾿Ιωσαφὰτ υἱὸς ᾿Αχιλοὺδ ὑπομνηματογράφος | 15 Ο Ιωάβ, ο υιός της Σαρουΐας, ήτο αρχιστράτηγος του στρατού του. Ο Ιωσαφάτ, ο υιός του Αχιλούδ, ήτο ο αρχειοφύλαξ. | 15 Ὁ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς Σαρουΐας (ἀδελφῆς τοῦ Δαβίδ), ἦταν ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ στρατοῦ· ὁ Ἰωσαφάτ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιλούδ, ἦταν ὁ ἀρχιγραμματεὺς καὶ ἄμεσος βοηθὸς τοῦ Δαβίδ· |
| 16 καὶ Σαδὼκ υἱὸς ᾿Αχιτὼβ καὶ ᾿Αχιμέλεχ υἱὸς ᾿Αβιάθαρ ἱερεῖς καὶ Σουσὰ γραμματεὺς | 16 Ο Σαδώκ, ο υιός του Αχιτώβ, και ο Αχιμέλεχ ο υιός του Αβιάθαρ, ήσαν αρχιερείς, ο δε Σουσά γραμματεύς. | 16 ὁ Σαδώκ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν ἀρχιερεῖς· ὁ δὲ Σουσὰ γενικὸς Γραμματεὺς τοῦ Κράτους. |
| 17 καὶ Βαναίας υἱὸς ᾿Ιωδαὲ ἐπὶ τοῦ Χερεθθὶ καὶ ἐπὶ τοῦ Φελεθθὶ καὶ υἱοὶ Δαυὶδ οἱ πρῶτοι διάδοχοι τοῦ βασιλέως. | 17 Ο Βαναίας, ο υιός του Ιωδαέ, ήτο αρχηγός των σωματοφυλάκων του Δαυίδ των Χερεθθί και Φελεθθί, οι δε υιοί του Δαυίδ ήσαν οι ανώτεροι μεταξύ των αρχόντων εις την υπηρεσίαν του βασιλέως. | 17 Ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, ἦταν ἐπὶ κεφαλῆς τῶν Χερεθθὶ καὶ Φελεθθί, ποὺ ἀποτελοῦσαν τὴν προσωπικὴν φρουρὰν τοῦ Δαβίδ. Οἱ υἱοὶ τοῦ Δαβὶδ κατεῖχαν τὴν πρώτην θέσιν (ἦσαν οἱ πλέον στενοὶ συνεργάται) εἰς τὴν διοίκησιν τοῦ Κράτους, ὡς διάδοχοι τοῦ βασιλιᾶ. |
