Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
1 ΚΑΙ ἐξεκκλησίασε Δαυὶδ πάντας τοὺς ἄρχοντας ᾿Ισραήλ, ἄρχοντας τῶν κριτῶν, καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας τῶν ἐφημεριῶν τῶν περὶ τὸ σῶμα τοῦ βασιλέως καὶ ἄρχοντας τῶν χιλιάδων καὶ τῶν ἑκατοντάδων καὶ τοὺς γαζοφύλακας καὶ τοὺς ἐπὶ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ καὶ πάσης τῆς κτήσεως τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ σὺν τοῖς εὐνούχοις καὶ τοὺς δυνάστας καὶ τοὺς μαχητὰς τῆς στρατιᾶς ἐν ῾Ιερουσαλήμ. | 1 Ο Δαυίδ συνεκάλεσεν εις την Ιερουσαλήμ όλους τους άρχοντας του ισραηλιτικού λαού, τους αρχηγούς δηλαδή των φυλών, τους διοικητάς των στρατιωτικών μονάδων, αι οποίαι υπηρετούσαν τον βασιλέα, τους χιλιάρχους, τους εκατοντάρχους, τους θησαυροφύλακας, τους επόπτας της βασιλικής του περιουσίας και όλων των υπαρχόντων του, τους υιούς του μαζή με τους αυλικούς, τους στρατηγούς και γενικώς όλους τους αξιωματούχους και εμπειροπολέμους του στρατεύματος. | 1 Ο Δαβὶδ συνεκέντρωσεν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ὅλους τοὺς ἄρχοντας τοῦ Ἰσραήλ, δηλαδὴ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν δώδεκα φυλῶν, τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν στρατιωτικῶν σωμάτων (σωματάρχας), ποὺ ἦσαν εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ βασιλιᾶ, τοὺς χιλιάρχους, τοὺς ἑκατοντάρχους, τοὺς ταμίας (θησαυροφύλακας), τοὺς ἐπόπτας (διαχειριστάς) τῆς περιουσίας καὶ ὅλων τῶν ὑπαρχόντων, ποὺ ἀνῆκαν εἰς τὸν βασιλιᾶ καὶ τοὺς υἱούς του· μαζὶ μὲ αὐτοὺς συνεκέντρωσε καὶ τοὺς ὑπαλλήλους τῆς αὐλῆς καὶ τοὺς περιφήμους πολεμιστὲς καὶ τοὺς γενναίους στρατιώτας, γενικῶς ὅλα τὰ διακεκριμένα πρόσωπα τοῦ βασιλείου του. |
2 καὶ ἔστη Δαυὶδ ἐν μέσῳ τῆς ἐκκλησίας καὶ εἶπεν· ἀκούσατέ μου, ἀδελφοί μου καὶ λαός μου. ἐμοὶ ἐγένετο ἐπὶ καρδίαν οἰκοδομῆσαι οἶκον ἀναπαύσεως τῆς κιβωτοῦ διαθήκης Κυρίου καὶ στάσιν ποδῶν Κυρίου ἡμῶν, καὶ ἡτοίμασα τὰ εἰς τὴν κατασκήνωσιν ἐπιτήδεια· | 2 Ο Δαυίδ εστάθη στο μέσον αυτής της συγκεντρώσεως και είπε· “αδελφοί μου και λαός μου, ακούσατέ με. Εγώ επεθύμησα με την καρδίαν μου και επήρα την απόφασιν να οικοδομήσω δια την Κιβωτόν της Διαθήκης του Κυρίου οίκον αναπαύσεως και υποπόδιον δια τους πόδας του. Προητοίμασα, λοιπόν, όλα, όσα θα εχρειάζοντο δια την ανοικοδόμησιν αυτήν. | 2 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἐσηκώθη ὄρθιος εἰς τὸ μέσον τῆς μεγάλης ἐκείνης συγκεντρώσεως καὶ εἶπεν: «Ἀκοῦστε με, ἀδελφοί μου καὶ λαός μου. Εἶχα πάρει τὴν ἀπόφασιν νὰ οἰκοδομήσω σταθερὸν καὶ μόνιμον οἶκον ἀναπαύσεως διὰ τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου καὶ ὑποπόδιον διὰ τὰ πόδια τοῦ Κυρίου μας. Ἐτοίμασα δὲ καὶ ὅλα τὰ ἀναγκαῖα καὶ ἀπαραίτητα διὰ τὴν οἰκοδομὴν αὐτήν. |
3 καὶ ὁ Θεὸς εἶπεν· οὐκ οἰκοδομήσεις ἐμοὶ οἶκον τοῦ ἐπονομάσαι τὸ ὄνομά μου ἐπ᾿ αὐτῷ, ὅτι ἄνθρωπος πολεμιστὴς εἶ σὺ καὶ αἷμα ἐξέχεας. | 3 Ο Θεός όμως μου είπε· Δεν θα οικοδομήσης συ ναόν, αφιερωμένον στο Ονομά μου, διότι είσαι άνθρωπος των πολέμων και έχεις χύσει ανθρώπινον αίμα. | 3 Ἀλλ’ ὁ Θεὸς μοῦ εἶπε· «δὲν πρέπει νὰ οἰκοδομήσῃς δι' ἐμὲ οἶκον ἐπ’ ὀνόματί μου, διότι σὺ εἶσαι ἄνθρωπος, ποὺ ἔκαμε πολλοὺς πολέμους καὶ ἔχεις χύσει πολλὰ αἵματα». |
4 καὶ ἐξελέξατο Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραὴλ ἐν ἐμοὶ ἀπὸ παντὸς οἴκου πατρός μου εἶναι βασιλέα ἐπὶ ᾿Ισραὴλ εἰς τὸν αἰῶνα· καὶ ἐν ᾿Ιούδᾳ ᾑρέτικε τὸ βασίλειον καὶ ἐξ οἴκου ᾿Ιούδα τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου, καὶ ἐν τοῖς υἱοῖς τοῦ πατρός μου ἐν ἐμοὶ ἠθέλησε τοῦ γενέσθαι με εἰς βασιλέα ἐπὶ παντὶ ᾿Ισραήλ. | 4 Κυριος ο Θεός του Ισραήλ εξέλεξεν εμέ από όλους τους άλλους αδελφούς του πατρικού μου οίκου, δια να είμαι βασιλεύς ισόβιος του ισραηλιτικού λαού. Την φυλήν του Ιούδα εξέλεξεν από όλας τας φυλάς του Ισραήλ, δια να έχη την βασιλείαν. Από την φυλήν του Ιούδα εξέλεξε τον πατρικόν μου οίκον και από τους υιούς του πατρός μου, τους αδελφούς μου, εμέ εξέλεξε να γίνω βασιλεύς επί όλου του ισραηλιτικού λαού. | 4 Παρὰ ταῦτα ὁ Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ἐμὲ ἐδιάλεξε ἀπὸ ὁλόκληρον τὴν πατρικήν μου οἰκογένειαν, διὰ νὰ βασιλεύσω ἐπὶ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ διὰ παντός. Καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα ἐδιάλεξε ἀπὸ ὅλες τὶς φυλὲς τοῦ Ἰσραήλ, ὥστε αὐτὴ νὰ ἔχῃ τὸ βασιλικὸν στέμμα· ἀπὸ δὲ τὴν φυλὴν τοῦ Ἰούδα τὴν πατρικήν μου οἰκογένειαν ἐδιάλεξε καὶ ἀπὸ τοὺς υἱοὺς τοῦ πατέρα μου εἰς ἐμὲ εὐδόκησε νὰ γίνω βασιλιᾶς ὁλοκλήρου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. |
5 καὶ ἀπὸ πάντων τῶν υἱῶν μου (ὅτι πολλοὺς υἱοὺς ἔδωκέ μοι Κύριος) ἐξελέξατο ἐν Σαλωμὼν τῷ υἱῷ μου καθίσαι αὐτὸν ἐπὶ θρόνου βασιλείας Κυρίου ἐπὶ τὸν ᾿Ισραήλ· | 5 Από όλους δε τους υιούς μου (πολλούς υιούς έδωσεν εις εμέ ο Κυριος) εξέλεξε τον υιόν μου τον Σολομώντα, δια να καθίση στον θρόνον της βασιλείας του Κυρίου, δια να γίνη βασιλεύς του ισραηλιτικού λαού. | 5 Καὶ τώρα ἀπὸ ὅλους τοὺς υἱούς μου - διότι πολλοὺς υἱοὺς μοῦ ἐχάρισεν ὁ Κύριος - ἐδιάλεξε τὸν υἱόν μου Σολομῶντα, διὰ νὰ μὲ διαδεχθῇ καὶ νὰ καθίσῃ εἰς τὸν θρόνον τῆς βασιλείας τοῦ Κυρίου ὡς βασιλιᾶς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. |
6 καὶ εἶπέ μοι ὁ Θεός· Σαλωμὼν ὁ υἱός σου οἰκοδομήσει τὸν οἶκόν μου καὶ τὴν αὐλήν μου, ὅτι ᾑρέτικα ἐν αὐτῷ εἶναί μου υἱόν, κἀγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα | 6 Ο Θεός μου είπεν· Ο Σολομών ο υιός σου αυτός θα ανοικοδομήση τον ναόν μου και την αυλήν μου εις ταν ναόν αυτόν, διότι εγώ εξέλεξα αυτόν να είναι υιός μου και εγώ θα είμαι δι' αυτόν πατήρ. | 6 Ἐπὶ πλέον ὁ Θεὸς μοῦ εἶπεν: «Ὁ Σολομών, ὁ υἱός σου, εἶναι ἐκεῖνος ποὺ θὰ οἰκοδομήσῃ τὸν Ναόν μου καὶ τὴν ἱερὰν αὐλὴν τοῦ Ναοῦ μου, διότι τὸν ἐδιάλεξα διὰ νὰ εἶναι υἱός μου, ἐγὼ δὲ θὰ εἶμαι ὁ πατέρας του. |
7 καὶ κατορθώσω τὴν βασιλείαν αὐτοῦ ἕως αἰῶνος, ἐὰν ἰσχύσῃ τοῦ φυλάξασθαι τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ κρίματά μου ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη. | 7 Θα στερεώσω και θα ανορθώσω την βασιλείαν του εις αιώνας αιώνων, εάν, όπως σήμερον, πάρη την απόφασιν και φυλάξη τας εντολάς μου και τα δικαιώματά μου στο μέλλον. | 7 θὰ ἀσφαλίσω δὲ καὶ θὰ στερεώσω τὴν βασιλείαν του εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνας, ἐὰν μὲ ἀποφασιστικότητα, σταθερότητα καὶ γενναιότητα φυλάξῃ μὲ προσοχὴν τὶς ἐντολές μου καὶ τὶς ἀποφάνσεις καὶ τὶς δίκαιες κρίσεις μου, ὅπως τὶς φυλάσσει μέχρι σήμερα». |
8 καὶ νῦν κατὰ πρόσωπον πάσης ἐκκλησίας Κυρίου καὶ ἐν ὠσὶ Θεοῦ ἡμῶν φυλάξασθε καὶ ζητήσατε πάσας τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἵνα κληρονομήσητε τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν καὶ κατακληρονομήσητε τοῖς υἱοῖς ὑμῶν μεθ᾿ ὑμᾶς ἕως αἰῶνος. | 8 Και τώρα εμπρός εις ολόκληρον αυτήν την συγκέντρωσιν του Κυρίου και ενώπιον του Θεού μας, ο οποίος μας ακούει, σας λέγω· Φροντίσατε να ζητήσετε, να μάθετε και να φυλάξετε όλας τας εντολάς Κυρίου του Θεού μας, δια να κρατήσετε ως κληρονομίαν παντοτεινήν την εύφορον και ωραίαν αυτήν χώραν και να παραδώσετε αυτήν στους απογόνους σας εις αιώνας αιώνων. | 8 Τώρα λοιπὸν ἐμπρὸς εἰς ὅλην τὴν συγκέντρωσιν τὸν Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν λαοῦ τοῦ Κυρίου, καὶ εἰς ἐπήκοον τοῦ Θεοῦ μας, σᾶς παραγγέλλω καὶ σᾶς καλῶ νὰ φυλάξετε μὲ πιστότητα καὶ ἀκρίβειαν καὶ νὰ ζητήσετε νὰ μάθετε καὶ νὰ ἐφαρμόσετε ὅλες τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας, ὥστε νὰ συνεχίσετε νὰ κατέχετε αὐτὴν τὴν ὡραίαν καὶ εὔφορον χώραν καὶ εἰς τὴν συνέχειαν νὰ τὴν παραδώσετε ὡς μόνιμον κληρονομίαν εἰς τοὺς ἀπογόνους σας εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνας. |
9 καὶ νῦν, Σαλωμὼν υἱέ μου, γνῶθι τὸν Θεὸν τῶν πατέρων σου καὶ δούλευε αὐτῷ ἐν καρδίᾳ τελείᾳ καὶ ψυχῇ θελούσῃ, ὅτι πάσας καρδίας ἐτάζει Κύριος καὶ πᾶν ἐνθύμημα γινώσκει· ἐὰν ζητήσῃς αὐτόν, εὑρεθήσεταί σοι, καὶ ἐὰν καταλείψῃς αὐτόν, καταλείψει σε εἰς τέλος. | 9 Και τώρα, υιέ μου Σολομών, φρόντισε να γνωρίσης τον Θεόν των πατέρων σου. Αυτόν να υπηρετής με όλην σου την καρδίαν, και με ψυχήν αφωσιωμένην, διότι ο Κυριος ερευνά και κατανοεί κάθε καρδίαν και γνωρίζει κάθε σκέψιν και απόφασίν μας. Εάν ζητήσης αυτόν, θα ευρεθή κοντά σου. Εάν όμως τον εγκαταλείψης, θα σε εγκαταλείψη και αυτός δια παντός. | 9 Καὶ τώρα, παιδί μου Σολομών, σοῦ παραγγέλλω καὶ σὲ καλῶ νὰ εὐρίσκεσαι συνεχῶς εἰς στενὴν ζωντανὴν ἐπικοινωνίαν μὲ τὸν Θεὸν τῶν πατέρων σου, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ἔτσι νὰ γίνῃς θεοδίδακτος καὶ νὰ τὸν ὑπηρετῇς χωρὶς ἀμφιταλαντεύσεις καὶ διγνωμίες, μὲ ὁλοπρόθυμον καὶ ἀφωσιωμένην ψυχήν, διότι τὶς ἐπιθυμίες καὶ σκέψεις, ποὺ ὑπάρχουν εἰς τὰ βάθη ὅλων τῶν καρδιῶν τῶν ἀνθρώπων, τὶς ἐξετάζει ὁ Κύριος καὶ γνωρίζει πολὺ καλὰ ὅλα τὰ σχέδια, ποὺ ἐπινοοῦν καὶ σοφίζονται. Ἐὰν μὲ πόθον πολὺν ζητήσῃς τὸν Κύριον, θὰ σοῦ ἀποκαλυφθῇ καὶ θὰ σὲ δεχθῆ, ἐὰν δὲ τὸν ἐγκαταλείψῃς, θὰ σὲ ἐγκαταλείψῃ καὶ θὰ σὲ ἀποδοκιμάσῃ διὰ παντός. |
10 ἰδὲ νῦν ὅτι Κύριος ᾑρέτικέ σε οἰκοδομῆσαι αὐτῷ οἶκον εἰς ἁγίασμα· ἴσχυε καὶ ποίει. | 10 Ιδού, λοιπόν ότι ο Κυριος σε εξέλεξε, δια να οικοδομήσης προς τιμήν και λατρείαν του τον ναόν, ο οποίος θα είναι το αγίασμά του. Παρε λοιπόν θάρρος και προχώρησε αποφασιστικά στο έργον”. | 10 Πρόσεξε λοιπὸν τώρα καλά, διότι ὁ Κύριος σὲ ἐδιάλεξε διὰ νὰ οἰκοδομήσῃς πρὸς τιμήν του Ναόν, ὁ ὁποῖος θὰ εἶναι τὸ ἅγιον κατοικητήριόν του. Ἔχε ἑπομένως θάρρος καὶ προχώρησε μὲ ἀποφασιστικότητα εἰς τὴν ἐπιτέλεσιν τοῦ ἔργου αὐτοῦ». |
11 καὶ ἔδωκε Δαυὶδ Σαλωμὼν τῷ υἱῷ αὐτοῦ τὸ παράδειγμα τοῦ ναοῦ καὶ τῶν οἴκων αὐτοῦ καὶ τῶν ζακχῶν αὐτοῦ καὶ τῶν ὑπερῴων καὶ τῶν ἀποθηκῶν τῶν ἐσωτέρων καὶ τοῦ οἴκου τοῦ ἐξιλασμοῦ. | 11 Επειτα έδωκεν ο Δαυίδ στον Σολομώντα το σχέδιον του ναού και των γύρω από αυτόν κτιρίων, των θησαυροφυλακίων, των υπερώων, των εσωτερικών αιθουσών, όπως και του οίκου του εξιλαστηρίου, δηλαδή του χώρου, όπου θα είναι τα Αγια των Αγίων. | 11 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ ἔδωκεν εἰς τὸν Σολομῶντα, τὸν υἱόν του, τὸ σχέδιον (προτύπον) τοῦ Ναοῦ καὶ τῶν γύρω ἀπὸ αὐτὸν κτισμάτων καὶ τῶν θησαυροφυλακίων καὶ τῶν ὑπερώων δωματίων (ἀνωγείων) καὶ τῶν ἐσωτερικῶν δωματίων (τοῦ προνάου καὶ τῶν Ἁγίων) καὶ τοῦ Ἁγίου τῶν Ἁγίων, ὅπου θὰ εἰσήρχετο ὁ ἀρχιερεὺς μίαν φορὰν τὸν χρόνον, διὰ νὰ προσευχηθῇ πρὸς ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ. |
12 καὶ τὸ παράδειγμα, ὃ εἶχεν ἐν πνεύματι αὐτοῦ, τῶν αὐλῶν οἴκου Κυρίου καὶ πάντων τῶν παστοφορίων τῶν κύκλῳ τῶν εἰς τὰς ἀποθήκας οἴκου Κυρίου καὶ τῶν ἀποθηκῶν τῶν ἁγίων καὶ τῶν καταλυμάτων | 12 Εδωκεν στον Σολομώντα το σχέδιον, το οποίον είχεν στον νουν του και το οποίον ανεφέρετο εις τας αυλάς του ναού του Κυρίου εις όλα τα γύρω δωμάτια τα προοριζόμενα ως θησαυροφυλάκια δια τα Αγια και τα Αγια των Αγίων και δια τα καταλύματα, | 12 Ὁ Δαβὶδ ἔδωκεν ἐπίσης εἰς τὸν Σολομῶντα τὸ σχέδιον (πρότυπον), ποὺ εἶχε συλλάβει μὲ τὸν νοῦν του φωτιζόμενος ἀπὸ τὸν Θεόν, διὰ τὶς αὐλὲς τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ δι’ ὅλα τὰ γύρω - γύρω δωμάτια, ποὺ προωρίζοντο ὡς θησαυροφυλάκια τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου καὶ ὡς θησαυροφυλάκια τῶν ἱερῶν θησαυρῶν, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον, καὶ διὰ τὰ καταλύματα. |
13 καὶ τῶν ἐφημεριῶν τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν εἰς πᾶσαν ἐργασίαν λειτουργίας οἴκου Κυρίου καὶ τῶν ἀποθηκῶν τῶν λειτουργησίμων σκευῶν τῆς λατρείας οἴκου Κυρίου, | 13 που προωρίζοντο δια τους ιερείς και Λευίτας, οι οποίοι θα εξετέλουν κάθε υπηρεσίαν στον οίκον του Κυρίου, δι' όλα τα ιερά σκεύη, τα οποία τα εχρησιμοποιούντο εις την λατρείαν του ναού του Κυρίου. | 13 Ἐπίσης τοῦ ἔδωκε τὰ σχέδια διὰ τὶς ἐφημερίες τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευϊτῶν, διὰ κάθε εἶδος ἱερὰς διακονίας εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου καὶ δι’ ὅλα τὰ λειτουργικὰ σκεύη, ποὺ θὰ ἐχρησιμοποιοῦντο κατὰ τὴν λατρείαν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου. |
14 καὶ τὸν σταθμὸν τῆς ὁλκῆς αὐτῶν τῶν τε χρυσῶν καὶ ἀργυρῶν, | 14 Εδωκεν επίσης όλον το βάρος του χρυσού και του αργυρού, που απητείτο δια τα χρυσά και αργυρά αντικείμενα του ναού. | 14 Τοῦ ἔδωκεν ἐπίσης ὁδηγίες διὰ τὸ πόσον βάρος χρυσοῦ καὶ ἀργύρου ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ τὴν κατασκευὴν τῶν λειτουργικῶν σκευῶν, |
15 λυχνιῶν τὴν ὁλκὴν ἔδωκεν αὐτῷ καὶ τῶν λύχνων. | 15 Εδωκεν επίσης το βάρος του μετάλλου, που εχρειάζετο δια τας λυχνίας και τους λύχνους. | 15 ὅπως ἐπίσης καὶ διὰ κάθε λυχνίαν καὶ λυχνοστάτην. |
16 ἔδωκεν αὐτῷ ὁμοίως τὸν σταθμὸν τῶν τραπεζῶν τῆς προθέσεως, ἑκάστης τραπέζης χρυσῆς καὶ ὡσαύτως τῶν ἀργυρῶν, | 16 Εδωκεν επίσης στον Σολομώντα το βάρος των διαφόρων τραπεζών, όπως και της τραπέζης της προθέσεως. Εκάστη τράπεζα ήτο χρυσή, επίσης έδωκε και το βάρος των αργυρών τραπεζών. | 16 Τοῦ ἔδωκεν ἐπίσης ὁδηγίες διὰ τὸ βάρος τοῦ χρυσοῦ, ποὺ ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ τὶς διάφορες τράπεζες τοῦ Ναοῦ καὶ ἰδίως διὰ τὴν τράπεζαν τῆς Προθέσεως - κάθε τράπεζα ἦταν χρυσῆ - καθὼς ἐπίσης καὶ διὰ τὸ βάρος τοῦ ἀργύρου, ποὺ ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ τὶς ἀργυρὲς τράπεζες. |
17 καὶ τῶν κρεαγρῶν καὶ σπονδείων καὶ τῶν φιαλῶν τῶν χρυσῶν καὶ τὸν σταθμὸν τῶν χρυσῶν καὶ ἀργυρῶν, καὶ θυΐσκων κεφφουρὲ ἑκάστου σταθμοῦ. | 17 Εδωκε το απαιτούμενον μέταλλον δια τας περόνας, τα σπονδεία, τας χρυσάς φιάλας το βάρος των χρυσών αυτών αντικειμένων, όπως και το βάρος του κάθε θυμιατηρίου. | 17 Ὁ Δαβὶδ ἔδωκεν ἐπίσης ὁδηγίες διὰ τὸ πόσον βάρος χρυσοῦ καὶ ἀργύρου ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ τὶς κρεάγρες (τὰ μεγάλα πηρούνια διὰ τὰ κρέατα τῶν θυσιῶν), διὰ τὰ σπονδεῖα (ἀγγεῖα, μὲ τὰ ὁποῖα προσέφεραν θυσίαν σπονδῆς), διὰ τὶς χρυσὲς φιάλες, καὶ διὰ τὰ σκεύη, τὰ ὁποῖα ἦσαν χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, μέσα εἰς τὰ ὁποῖα ἀνεμείγνυαν τὸ σιμιγδάλι μὲ τὸ λάδι· ἐπίσης διὰ τὸ βάρος τοῦ κάθε θυμιατηρίου. |
18 καὶ τὸν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν θυμιαμάτων ἐκ χρυσίου δοκίμου σταθμὸν ὑπέδειξεν αὐτῷ καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ ἅρματος τῶν Χερουβὶμ τῶν διαπεπετασμένων ταῖς πτέρυξι καὶ σκιαζόντων ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ διαθήκης Κυρίου. | 18 Εδωκε το βάρος του από χρυσόν καθαρόν θυσιαστηρίου των θυμιαμάτων, όπως επίσης και τον τύπον του άρματος των Χερουβίμ τα οποία είχον ανοικτάς τας πτέρυγάς των και εσκίαζον άνω από την Κιβωτόν της Διαθήκης του Κυρίου. | 18 Ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἔδωκεν ὁδηγίες εἰς τὸν Σολομῶντα διὰ τὸ βάρος τοῦ καθαροῦ χρυσοῦ, ποὺ ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιήσῃ διὰ τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων· ἐπίσης τοῦ ἔδωκε τὸ σχέδιον (πρότυπον) διὰ τὴν κατασκευὴν τοῦ ἅρματος τῶν Χερουβείμ, ποὺ εἶχαν ἀνοικτὰ τὰ μεγάλα πτερά των, μὲ τὰ ὁποῖα ἐσκέπαζαν ἀπὸ πάνω τὴν Κιβωτὸν τῆς Διαθήκης τοῦ Κυρίου. |
19 πάντα ἐν γραφῇ χειρὸς Κυρίου ἔδωκε Δαυὶδ Σαλωμὼν κατὰ τὴν περιγενηθεῖσαν αὐτῷ σύνεσιν τῆς κατεργασίας τοῦ παραδείγματος. | 19 Ολα αυτά, όπως είχαν παραδοθή γραπτώς και ιδιοχείρως από τον Κυριον στον Δαυίδ, έτσι ο Δαυίδ τα παρέδωσεν στον Σολομώντα. Τα παρέδωσε σύμφωνα με την δοθείσαν εις αυτόν σύνεσιν δια τα σχέδια και την κατεργασίαν των ιερών αυτών αντικειμένων. | 19 Ὅλα αὐτὰ τὰ ἔδωκεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὸν Σολομῶντα, ὅπως τοῦ εἶχαν παραδοθῇ ἀπὸ τὸν Κύριον γραπτῶς καὶ ἰδιοχείρως. Τὰ παρέδωκε σύμφωνα μὲ τὰ σχέδια (πρότυπα), ποὺ τοῦ ἀπεκάλυψεν ὁ Θεός, καὶ τὴν σύνεσιν, ποὺ τοῦ ἔδωκεν ὁ Θεὸς διὰ τὴν κατεργασίαν ὅλων αὐτῶν τῶν ἱερῶν σκευῶν τοῦ Ναοῦ. |
20 καὶ εἶπε Δαυὶδ Σαλωμὼν τῷ υἱῷ αὐτοῦ· ἴσχυε καὶ ἀνδρίζου καὶ ποίει, μὴ φοβοῦ μηδὲ πτοηθῇς, ὅτι Κύριος ὁ Θεός μου μετὰ σοῦ, οὐ ἀνήσει σε καὶ οὐ μή σε ἐγκαταλίπῃ ἕως τοῦ συντελέσαι σε πᾶσαν ἐργασίαν λειτουργίας οἴκου Κυρίου. καὶ ἰδοὺ τὸ παράδειγμα τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ζακχὼ αὐτοῦ καὶ τὰ ὑπερῷα καὶ τὰς ἀποθήκας τὰς ἐσωτέρας καὶ τὸν οἶκον τοῦ ἱλασμοῦ καὶ τὸ παράδειγμα οἴκου Κυρίου. | 20 Είπεν έπειτα ο Δαυίδ στον υιόν του τον Σολομώντα· “πάρε δύναμιν και θάρρος και προχώρει στο έργον σου. Μη φοβηθής και μη πτοηθής τίποτε, διότι Κυριος ο Θεός μου είναι μαζή σου. Δεν θα σε αφήση και δεν θα σε εγκαταλείψη, έως ότου αποπερατώσης όλην την εργασίαν την αναφερομένην εις την υπηρεσίαν του ναού του Κυρίου. Ιδού, έδωκα εις σε το υπόδειγμα του ναού, του οίκου αυτού, με τα θησαυροφυλάκιά του, με τα υπερώα δωμάτια, τας εσωτερικάς αποθήκας, τον χώρον όπου θα είναι τα Αγια των Αγίων, σύμφωνα με το υπόδειγμα του ναού του Κυρίου. | 20 Κατόπιν ὁ Δαβὶδ εἶπε πρὸς τὸν Σολομῶντα, τὸν υἱόν του: «Ἔχε θάρρος καὶ προχώρησε μὲ ἀποφασιστικότητα ὡς γενναῖος ἄνδρας εἰς τὸ νὰ ἐπιτελέσῃς τὸ ἔργον αὐτό· μὴ φοβηθῇς, οὔτε νὰ κυριευθῇς ἀπὸ ἀγωνίαν καὶ ταραχήν, ὥστε νὰ τὰ χάσῃς, διότι ὁ Κύριος καὶ Θεός μου εἶναι μαζί σου. Δὲν θὰ σὲ ἀφήσῃ καὶ δὲν θὰ σὲ ἐγκαταλείψῃ, πρὶν τελειώσῃς ὅλες τὶς ἐργασίες, ποὺ πρέπει νὰ ὁλοκληρώσῃς διὰ τὴν ἀνοικοδόμησιν καὶ τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Καὶ νά· σοῦ παρέδωκα τὸ σχέδιον (πρότυπον) τοῦ Ναοῦ καὶ τῶν γύρω ἀπὸ αὐτὸν κτισμάτων καὶ τοῦ θησαυροφυλακίου του καὶ τῶν ὑπερώων δωματίων (ἀνωγείων) καὶ τῶν ἐσωτερικῶν ἀποθηκῶν καὶ τοῦ χώρου, ὅπου θὰ εὑρίσκωνται τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, εἰς τὰ ὁποῖα θὰ εἰσέρχεται ὁ ἀρχιερεύς, διὰ νὰ προσευχηθῇ πρὸς ἐξιλέωσιν τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ· ὅλα δὲ αὐτὰ σύμφωνα μὲ τὸ σχέδιον (πρότυπον) τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. |
21 καὶ ἰδοὺ αἱ ἐφημερίαι τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευιτῶν εἰς πᾶσαν λειτουργίαν οἴκου Κυρίου καὶ μετὰ σοῦ ἐν πάσῃ πραγματείᾳ καὶ πᾶς πρόθυμος ἐν σοφίᾳ κατὰ πᾶσαν τέχνην καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ πᾶς ὁ λαὸς εἰς πάντας τοὺς λόγους σου. | 21 Ιδού, μαζή σου θα είναι αι τάξεις των ιερέων και των Λευϊτών δια κάθε εργασίαν αναφερομένην στον ναόν. Εις κάθε έργον μαζή σου επίσης θα είναι όλοι οι σοφοί και ικανοί δια κάθε τέχνην άνθρωποι. Οι αρχηγοί και όλος ο λαός θα είναι πρόθυμοι εις κάθε εντολήν, που θα τους δώσης”. | 21 Ἐπὶ πλέον, νά· οἱ διάφορες τάξεις τῶν ἱερέων καὶ τῶν Λευϊτῶν εἶναι ἔτοιμες νὰ βοηθήσουν μὲ ὅλην τὴν δύναμίν των εἰς κάθε εἶδος ἐργασίας τοῦ Ναοῦ τοῦ Κυρίου. Μαζί σου εἶναι ἐπίσης, διὰ νὰ βοηθήσουν μὲ προθυμίαν εἰς κάθε εἶδος ἐργασίας, καὶ οἱ σοφοὶ καὶ ἱκανοὶ διὰ κάθε τέχνην ἐργάται καὶ ἔμπειροι τεχνῖται. Ὅπως ἐπίσης οἱ ἄρχοντες καὶ ὅλος ὁ λαὸς εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου στὶς διαταγές σου». |