| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ ἀπέστειλε Χιρὰμ βασιλεὺς Τύρου ἀγγέλους πρὸς Δαυὶδ καὶ ξύλα κέδρινα καὶ οἰκοδόμους καὶ τέκτονας ξύλων τοῦ οἰκοδομῆσαι αὐτῷ οἶκον. | 1 Ο βασιλεύς της Τυρου, ο Χιράμ, έστειλε προς τον Δαυίδ ανθρώπους, οι οποίοι έφεραν προς αυτόν ξύλα κέδρινα, κτίστας και ξυλουργούς, δια να οικοδομήσουν τον βασιλικόν του οίκον. | 1 Μετὰ τὴν κατάληψιν τῆς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸν Δαβίδ, ὁ Χιράμ, ὁ βασιλιᾶς τῆς Τύρου, ἔστειλεν ἀπεσταλμένους πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ ξύλα ἀπὸ κέδρον καὶ οἰκοδόμους καὶ ξυλουργούς, διὰ νὰ κτίσουν διὰ τὸν Δαβὶδ παλάτι. |
| 2 καὶ ἔγνω Δαυὶδ ὅτι ἡτοίμασεν αὐτὸν Κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ ᾿Ισραήλ, ὅτι ηὐξήθη εἰς ὕψος ἡ βασιλεία αὐτοῦ διὰ τὸν λαὸν αὐτοῦ ᾿Ισραήλ. | 2 Ο Δαυίδ είχε πλέον κατανοήσει και πεισθή, ότι ο Κυριος ετακτοποίησε και εστερέωσε την βασιλείαν του επί του ισραηλιτικού λαού, διότι η βασιλεία του αυτή υψώθη και εμεγάλωσε προς χάριν του ισραηλιτικού λαού. | 2 Ὁ Δαβὶδ ἐκατάλαβε πλέον καὶ ἐβεβαιώθη, ὅτι ὁ Κύριος τὸν προετοίμασε καὶ τὸν κατέστησε βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διότι ἡ βασιλεία του ὑψώθη καὶ ἡ κυριαρχία του ἐπεξετάθη χάριν τοῦ λαοῦ του, τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ. |
| 3 Καὶ ἔλαβε Δαυὶδ ἔτι γυναῖκας ἐν ῾Ιερουσαλήμ, καὶ ἐτέχθησαν Δαυὶδ ἔτι υἱοὶ καὶ θυγατέρες. | 3 Ο Δαυίδ επήρεν ακόμη και άλλας γυναίκας εις την Ιερουσαλήμ ως συζύγους του και δι' αυτών απέκτησε και άλλους υιούς και θυγατέρας. | 3 Ὁ Δαβὶδ ἐνυμφεύθη καὶ ἄλλες ἀκόμη γυναῖκες εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀπὸ αὐτὲς δὲ ἀπέκτησε καὶ ἄλλους υἱοὺς καὶ θυγατέρες. |
| 4 καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα αὐτῶν τῶν τεχθέντων, οἳ ἦσαν αὐτῷ ἐν ῾Ιερουσαλήμ· Σαμαά, Σωβάβ, Νάθαν καὶ Σαλωμὼν | 4 Τα δε ονόματα των υιών αυτών, που απέκτησε και έμεναν κοντά του εις την Ιερουσαλήμ, ήσαν τα εξής· Ο Σαμαά, ο Σωβάβ, ο Ναθαν, ο Σολομών, | 4 Αὐτὰ δὲ εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν, ποὺ ἐγεννήθησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ οἱ ὁποῖοι ἔμεναν κοντά του εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ: Σαμαά, Σωβάβ, Νάθαν, Σαλωμών, |
| 5 καὶ ᾿Ιβαὰρ καὶ ᾿Ελισαὲ καὶ ᾿Ελιφαλὲτ | 5 ο Ιβαάρ, ο Ελισαέ, ο Ελιφαλέτ, | 5 Ἰβαάρ, Ἐλισαέ, Ἐλιφαλέτ, |
| 6 καὶ Ναγὲθ καὶ Ναφὰγ καὶ ᾿Ιαφιὲ | 6 ο Ναγέθ, ο Ναφάγ, ο Ιαφιέ, | 6 Ναγέθ, Ναφάγ, Ἰαφιέ, |
| 7 καὶ ᾿Ελισαμαὲ καὶ ᾿Ελιαδὲ καὶ ᾿Ελιφαλέτ. | 7 ο Ελισαμαέ, ο Ελιαδέ και ο Ελιφαλέτ. | 7 Ἐλισαμαέ, Ἐλιαδὲ καὶ Ἐλιφαλέτ. |
| 8 Καὶ ἤκουσαν ἀλλόφυλοι ὅτι ἐχρίσθη Δαυὶδ βασιλεὺς ἐπὶ πάντα ᾿Ισραήλ, καὶ ἀνέβησαν πάντες οἱ ἀλλόφυλοι ζητῆσαι τὸν Δαυίδ· καὶ ἤκουσε Δαυὶδ καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν αὐτοῖς. | 8 Οι Φιλισταίοι ήκουσαν ότι ο Δαυίδ εχρίσθη βασιλεύς επί όλου του ισραηλιτικού λαού και εξεστράτευσαν όλοι οι αλλόφυλοι, δια να αναζητήσουν και θανατώσουν τον Δαυίδ. Επληροφορήθη ο Δαυίδ το γεγονός και εξήλθε, δια να τους αντιμετωπίση. | 8 Ὅταν οἱ Φιλισταῖοι ἐπληροφορήθησαν ὅτι ὁ Δαβὶδ ἐχρίσθη βασιλιᾶς ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, εἰσέβαλαν ὅλοι, διὰ νὰ τὸν εὔρουν καὶ τὸν φονεύσουν. Ὁ Δαβὶδ ἐπληροφορήθη περὶ τῆς εἰσβολῆς καὶ ἐβγῆκε διὰ νὰ τοὺς ἀντιμετωπίσῃ. |
| 9 καὶ ἀλλόφυλοι ἦλθον καὶ συνέπεσον ἐν τῇ κοιλάδι τῶν γιγάντων. | 9 Οι Φιλισταίοι ήλθον και εστρατοπέδευσαν εις την Κοιλάδα των Γιγάντων. | 9 Οἱ Φιλισταῖοι ἦλθαν καὶ ἀνέπτυξαν τὸν στρατόν των εἰς τὴν κοιλάδα τῶν Γιγάντων (νοτιοδυτικῶς τῆς Ἱερουσαλὴμ ). |
| 10 καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ διὰ τοῦ Θεοῦ λέγων· εἰ ἀναβῶ ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ δώσεις αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς μου; καὶ εἶπεν αὐτῷ Κύριος· ἀνάβηθι, καὶ δώσω αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς σου. | 10 Ο Δαυίδ ηρώτησε τον Θεόν λέγων· “εάν εκστρατεύσω εναντίον των Φιλισταίων, θα τους παραδώσης εις τα χέρια μου;” Ο δε Κυριος απήντησεν εις αυτόν· “κάμε την εκστρατείαν και εγώ θα παραδώσω αυτούς εις τα χέρια σου”. | 10 Ὁ Δαβὶδ ἐρώτησε τότε τὸν Θεόν (διὰ τοῦ ἀρχιερέως) καὶ εἶπεν: «Ἐὰν ἐπιτεθῶ ἐναντίον τῶν Φιλισταίων, θὰ τοὺς παραδώσῃς εἰς τὰ χέρια μου;» Ὁ Θεὸς τοῦ ἀπεκρίθη: «Ναί· νὰ ἐπιτεθῇς καὶ ἐγὼ θὰ τοὺς παραδώσω εἰς τὰ χέρια σου». |
| 11 καὶ ἀνέβη εἰς Βαὰλ Φαρασὶν καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἐκεῖ Δαυίδ· καὶ εἶπε Δαυίδ· διέκοψεν ὁ Θεὸς τοὺς ἐχθρούς μου ἐν χειρί μου ὡς διακοπὴν ὕδατος· διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Διακοπὴ Φαρασίν. | 11 Ανέβη ο Δαυίδ μετά του στρατού εις την τοποθεσίαν Βαάλ Φαρασίν και εκεί αυτός εκτύπησε και κατέβαλε τους εχθρούς του. Ο Δαυίδ είπε τότε· “ο Θεός ανεχαίτισεν αυτούς, όπως το πρόχωμα αναχαιτίζη την ροήν του ύδατος” δια τούτο δε εκάλεσε το όνομα του τόπου εκείνου “Διακοπή Φαρασίν”. | 11 Καὶ ὁ Δαβὶδ ἀνέβη εἰς Βαὰλ Φαρασίν, τοὺς ἐπετέθη καὶ ἐκεῖ τοὺς συνέτριψε. Τότε εἶπεν ὁ Δαβίδ: «Ὁ Θεὸς ἔκαμε ρῆγμα μεταξὺ τῶν ἐχθρῶν μου μὲ τὸ χέρι μου, ποὺ ἐχρησιμοποίησεν ὡς ὄργανον· ἔκαμε ρῆγμα, ὅπως τὸ νερὸν ἀνοίγει μὲ τὴν δύναμίν του ρῆγμα καὶ πέρασμα». Διὰ τοῦτο ὁ Δαβὶδ ὠνόμασε τὸν τόπον ἐκεῖνον «Διακοπὴ Φαρασίν». |
| 12 καὶ ἐγκατέλιπον ἐκεῖ τοὺς θεοὺς αὐτῶν οἱ ἀλλόφυλοι, καὶ εἶπε Δαυὶδ κατακαῦσαι αὐτοὺς ἐν πυρί. | 12 Οι Φιλισταίοι φεύγοντες αφήκαν στο πεδίον της μάχης τα αγάλματα των θεών των. Ο Δαυίδ διέταξε να παραδώσουν αυτά στο πυρ και να τα κατακαύσουν. | 12 Οἱ νικημένοι Φιλισταῖοι ἐγκατέλειψαν ἐκεῖ εἰς τὸ πεδίον τῆς μάχης τὰ εἴδωλα τῶν θεῶν των, καὶ ὁ Δαβὶδ διέταξε νὰ τὰ ρίξουν εἰς τὴν φωτιὰ καὶ νὰ τὰ καύσουν |
| 13 καὶ προσέθεντο ἔτι ἀλλόφυλοι καὶ συνέπεσαν ἔτι ἐν τῇ κοιλάδι τῶν γιγάντων. | 13 Και πάλιν όμως οι Φιλισταίοι ώρμησαν και κατέλαβαν την Κοιλάδα των Γιγάντων. | 13 Ἀλλὰ οἱ Φιλισταῖοι ἐπέδραμαν πάλιν καὶ ἀνέπτυξαν πάλιν τὸν στρατόν των εἰς τὴν κοιλάδα τῶν Γιγάντων. |
| 14 καὶ ἠρώτησε Δαυὶδ ἔτι ἐν Θεῷ, καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεός· οὐ πορεύσῃ ὀπίσω αὐτῶν, ἀποστρέφου ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ παρέσῃ αὐτοῖς πλησίον τῶν ἀπίων· | 14 Ο Δαυίδ ηρώτησε πάλιν τον Θεόν, αν πρέπει να πολεμήση εναντίον εκείνων και ο Θεός του είπε· “δεν θα εξέλθης εις πόλεμον εναντίον των, αλλά να απομακρυνθής από αυτούς. Θα βαδίζης όμως πλησίον των ανάμεσα εις τας απιδέας, ώστε να τους παρακολουθής. | 14 Ὁ Δαβὶδ ἐρώτησε πάλιν τὸν Θεόν (διὰ τοῦ ἀρχιερέως) τὶ ἔπρεπε νὰ κάμῃ, καὶ ὁ Θεὸς τοῦ ἀπάντησε: «Νὰ μὴ ἐπιτεθῇς κατὰ μέτωπον ἐναντίον των ἀπὸ ἐδῶ· νὰ ἀπομακρυνθῇς ἀπὸ αὐτούς, πήγαινε ἀπὸ πίσω τους καὶ πλησίασέ τους κοντὰ εἰς τὶς ἀπιδιές. |
| 15 καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀκοῦσαί σε τὴν φωνὴν τοῦ συσσεισμοῦ τῶν ἄκρων τῶν ἀπίων, τότε εἰσελεύσῃ εἰς τὸν πόλεμον, ὅτι ἐξῆλθεν ὁ Θεὸς ἔμπροσθέν σου τοῦ πατάξαι τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων. | 15 Οταν δε ακούσης θόρυβον αναταραχής εις τας κορυφάς των απιδεών, τότε θα εισέλθης στον πόλεμον, διότι αυτό σημαίνει ότι έμπροσθέν σου προπορεύεται, ο Θεός, δια να κτυπήση το στρατόπεδον των αλλοφύλων. | 15 Ὅταν δὲ ἀκούσῃς τὸν Θόρυβον τῶν κορυφῶν τῶν ἀπιδιῶν, τότε νὰ ἐπιχειρήσῃς τὴν ἐπίθεσιν ἐναντίον των· διότι ὁ θόρυβος αὐτὸς εἶναι σημεῖον, ὅτι ο Θεὸς ἐβγῆκε καὶ προχωρεῖ ἐμπρός σου διὰ να ἐπιτεθῇ καὶ συντρίψῃ τοὺς Φιλισταίους». |
| 16 καὶ ἐποίησε καθὼς ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ Θεός, καὶ ἐπάταξε τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων ἀπὸ Γαβαὼν ἕως Γαζηρά. | 16 Ο Δαυίδ έκαμεν όπως τον διέταξεν ο Θεός, εκτύπησε και κατεδίωξε τον στρατόν των Φιλισταίων από την Γαβαών μέχρι της πόλεως Γαζηρά. | 16 Ὁ Δαβὶδ ἔκαμεν, ὅπως ἀκριβῶς τοῦ ἔδωκεν ἐντολὴν ὁ Θεός· ἐπετέθη καὶ συνέτριψε τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων καὶ ἔδιωξε τοὺς Φιλισταίους ἀπὸ τὴν Γαβαὼν μέχρι τὴν περιοχὴν τῆς πόλεως Γαζηρά |
| 17 καὶ ἐγένετο ὄνομα Δαυὶδ ἐν πάσῃ τῇ γῇ, καὶ Κύριος ἔδωκε τὸν φόβον αὐτοῦ ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη. | 17 Ετσι δε το όνομα του Δαυίδ έγινε γνωστόν και ένδοξον εις όλην την χώραν. Ο δε Κυριος κατέστησεν αυτόν φοβερόν εις όλα τα έθνη. | 17 Ἔτσι ἡ ἔνδοξος φήμη τοῦ Δαβὶδ ἀπλώθη εἰς ὅλην τὴν χώραν καὶ ὁ Κύριος τὸν κατέστησε φοβερὸν εἰς ὅλα τὰ ἔθνη. |
