| Αρχαίο κείμενο | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· | 1 Μη κατακρίνετε και μη καταδικάζετε τον πλησίον σας, δια να μη κατακριθήτε και σεις από τον Θεόν. | 1 Μὴ κατακρίνετε ἀσυμπαθῶς τὸν πλησίον σας, διὰ νὰ μὴ κατακριθῆτε ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. |
| 2 ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. | 2 Διότι με την σκληράν και αυστηράν κρίσιν, που κατακρίνετε, θα κατακριθήτε και με το ίδιον μέτρον, που κρίνετε τας πράξστου πλησίον, θα μετρηθή από τον Θεόν και θα κριθή και η ιδική σας ζωή και συμπεριφορά. | 2 Διότι μὲ τὴν αὐτὴν ἀσυμπαθῆ καὶ αὐστηρὰν κρίσιν, μὲ τὴν ὁποίαν κατακρίνετε, θὰ κατακριθῆτε, καὶ μὲ τὸ αὐτὸ μέτρον, μὲ τὸ ὁποῖον ἐξετάζετε καὶ καταδικάζετε τὰς πράξεις τοῦ πλησίον, θὰ μετρηθῇ καὶ διὰ σᾶς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἡ πολιτεία καὶ συμπεριφορά σας. |
| 3 τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; | 3 Διατί δε βλέπστο μικρόν αχυράκι, που υπάρχει στο μάτι αδελφού σου, και δεν αισθάνεσαι το δοκάρι που είναι στο ιδικόν σου μάτι; (Διατί επικρίνστο ελαφρόν σφάλμα του αδελφού σου και δεν συναισθάνεσαι το βαρύτατον ιδικόν σου παράπτωμα;) | 3 Διατὶ δὲ βλέπεις τὸ σαριδάκι, ποὺ εἶναι εἰς τὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὸ δοκάρι δέ, ποὺ εἶναι εἰς τὸ μάτι σου, δὲν τὸ αἰσθάνεσαι καὶ δὲν τὸ καταλαβαίνεις; Διατὶ τὸ μικρὸ σφάλμα τοῦ ἀδελφοῦ σου τὸ βλέπεις, μένεις δὲ ἀναίσθητος ἐμπρὸς εἰς τὸ ἰδικόν σου βαρύτατον σφάλμα; |
| 4 ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, Ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ; | 4 Και με τι δικαίωμα θα πης στον αδελφό σου, άφησέ με να βγάλω το αχυράκι από το μάτι σου (να διορθώσω δηλαδή εγώ, σαν καλύτερος τάχα, το δικό σου σφάλμα), καθ' ον χρόνο υπάρχει στο μάτι σου δοκάρι ολόκληρο (δηλαδή βαρύνεσαι συ από μεγάλα αμαρτήματα); | 4 Ἢ πῶς θὰ εἴπῃς εἰς τὸν ἀδελφόν σου, ἄφησε νὰ βγάλω τὸ σαριδάκι ἀπὸ τὸ μάτι σου· ἐπίτρεψόν μου νὰ διορθώσω τὸ μικρὸν σφάλμα σου; Καὶ ἰδοὺ εἰς τὸ μάτι σου τὸ δοκάρι.Ἰδοὺ σὺ κατέχεσαι ἀπὸ βαρύτατον ἐλάττωμα. |
| 5 ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου. | 5 Υποκριτά, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα ίδης καθαρά, ώστε να βγάλης με προσοχήν και αγάπην το αχυράκι από το μάτι του αδελφού σου. | 5 Ὑποκριτά, ποὺ προσποιεῖσαι, ὅτι ἀπὸ ζῆλον ὑπὲρ τῆς ἀρετῆς καὶ ἀπὸ ἀγάπην θέλεις νὰ διορθώσῃς τοὺς ἄλλους, ἂν πράγματι ὁ ζῆλος σὲ κινῇ, βγάλε πρῶτον τὸ δοκάρι ἀπὸ τὸ μάτι σου καὶ τότε θὰ ἴδῃς καθαρὰ διὰ νὰ βγάλῃς καὶ τὸ σαριδάκι ἀπὸ τὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου. |
| 6 Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς. | 6 Προσέχετε όμως εις ποίους θα προσφέρετε με αδελφικήν αγάπην τας υπηρεσίας σας και θα ενδιαφέρεσθε δια την διόρθωσίν των. Διότι υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, που είναι αναιδείς, όπως οι σκύλοι και ακάθαρτοι εις την ζωήν των, όπως είναι οι χοίροι. Λοιπόν μη δώσετε τα άγια της πίστεως στους σκύλους και μη βάλετε εμπρός στους χοίρους τα πολύτιμα μαργαριτάρια της χριστιανικής αληθείας. Διότι υπάρχει κίνδυνος μεγάλος να καταπατήσουν με τα πόδια των τα μαργαριτάρια μέσα στον βόρβορον και να στραφούν ενάντίον σας, δια να σας κατασπαράξουν η κατά κάποιον άλλον τρόπον να σας βλάψουν. | 6 Ἡ συμπάθεια ὅμως καὶ ἡ ἀποφυγὴ τῆς κατακρίσεως τῶν ἐλαττωμάτων καὶ κακιῶν τοῦ πλησίον δὲν πρέπει νὰ φθάνῃ μέχρις ἀδιακρισίας.Ὑπάρχει καὶ περίπτωσις, ποὺ πρέπει μὲ προσοχὴν πολλὴν νὰ ἐξετάζετε τὸν χαρακτῆρα τοῦ πλησίον.Προσέχετε νὰ μὴ δώσετε τὸ ἅγιον μυστήριον τῆς πίστεως εἰς ἀνθρώπους, ποὺ ὡς ἄλλοι κύνες ζοῦν βίον ἀσεβῆ καὶ ἀναίσχυντον οὐτε νὰ παραθέτετε τοὺς πολυτίμους μαργαρίτας τῆς χριστιανικῆς ἀληθείας ἐμπρὸς εἰς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ὡς ἄλλοι χοῖροι ζοῦν εἱς τὸν βόρβορον τῶν παθῶν.Ὑπάρχει μέγας κίνδυνος μήπως καταπατήσουν αὐτοὺς μὲ τὰ πόδια των καὶ στραφοῦν νὰ σᾶς κατασπαράξουν ἢ ὁπωσδήποτε νὰ σᾶς βλάψουν. |
| 7 Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. | 7 Σεις ζητείτε από τον Θεόν τα πνευματικά και υλικά αγαθά, που σας χρειάζονται και θα σας δοθούν, γυρεύετε και θα βρήτε αυτό το καλόν που θέλετε. Κτυπάτε την θύραν της θείας αγάπης και θα ανοίξη διάπλατα προς χάριν σας. | 7 Ὅσον δὲ ἀφορᾷ εἰς τὰς ἰδικάς σας ἐλλείψεις καὶ ἐλαττώματα, νὰ ζητῆτε ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ θὰ δοθῇ εἰς σᾶς αὐτό, ποὺ ζητεῖτε, ἀρκεῖ νὰ μὴ εἶναι ἄτοπον ἢ ἐπιβλαβὲς εἰς σᾶς.Γυρεύετε νὰ εὔρετε τὸ ζητούμενον καὶ θὰ τὸ εὕρετε, ἐφ' ὅσον σᾶς εἶναι ὠφέλιμον. |
| 8 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. | 8 Διότι καθένας, που ζητεί με πίστιν από τον Θεόν, λαμβάνει το καλόν που ζητεί. Και εκείνος που γυρεύει, ευρίσκει και σε καθέναν που κτυπά την θύραν του Θεού, θα του ανοιχθή αυτή. | 8 Διότι καθένας ποὺ ζητεῖ παρὰ τοῦ Θεοῦ, λαμβάνει.Καὶ καθένας ποὺ γυρεύει, εὑρίσκει.Καὶ εἰς καθένα ποὺ κτυπᾷ τὴν θύραν τῆς θείας προστασίας, θὰ ἀνοιχθῇ αὕτη. |
| 9 ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; | 9 (Παρετε ένα παράδειγμα, από όσα συμβαίνουν μεταξύ σας). Ποιός άνθρωπος από σας, που θα του ζητήση το παιδί του ψωμί, θα δώση εις αυτό πέτραν; | 9 Καὶ διὰ νὰ πεισθῆτε περὶ τούτου σᾶς ἐρωτῶ: Ποῖος ἄνθρωπος ἀπὸ σᾶς, ποὺ θὰ τοῦ ζητήσῃ ὁ υἱός του ἄρτον, εἶναι δυνατὸν νὰ τοῦ δώσῃ λίθον ἀντὶ ἄρτου; |
| 10 καὶ ἐὰν ἰχθὺν αἰτήσῃ, μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; | 10 Και εάν του ζητήση ψάρι, μήπως θα του δώση φίδι; | 10 Καὶ ἐὰν τοῦ ζητήσῃ ψάρι, μήπως θὰ τοῦ δώσῃ φίδι ἀντὶ ψαριοῦ; |
| 11 εἰ οὖν ὑμεῖς, πονηροὶ ὄντες, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν; | 11 Εάν λοιπόν σεις οι άνθρωποι, που είσθε ατελείς και διεφθαρμένοι από την αμαρτίαν, ξέρετε να δίνετε ωφέλιμα πράγματα εις τα παιδιά σας, πόσον μάλλον ο ουράνιος και πανάγαθος Πατήρ σας θα δώση αγαθά, καλά και ωφέλιμα δώρα, εις εκείνους που του τα ζητούν; | 11 Ἐὰν λοιπὸν σεῖς, καίτοι εἶσθε ἀτελεῖς καὶ διεφθαρμένοι ἀπὸ τὸ προπατορικὸν ἁμάρτημα, γνωρίζετε νὰ δίδετε ὠφέλιμα πράγματα εἰς τὰ τέκνα σας, πόσῳ μᾶλλον ὁ Πατήρ σας ὁ οὐράνιος, ποὺ εἶναι γεμᾶτος ἀγαθότητα, θὰ δώσῃ καλὰ καὶ ὠφέλιμα εἰς ἐκείνους, ποὺ τοῦ ζητοῦν; |
| 12 Πάντα οὖν ὅσα ἄν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς· οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται. | 12 Λοιπόν, όσα θέλετε να κάνουν εις σας οι άνθρωποι, παρόμοια και σεις να κάνετε εις αυτούς. Διότι αυτός είναι ο νόμος και οι προφήται, (δηλαδή να αγαπάτε τους άλλους και να φέρεσθε με αγάπην, όπως θέλετε να σας αγαπούν και να φέρωνται προς σας οι άλλοι). | 12 Καὶ διὰ νὰ συγκεφαλαιώσω λοιπὸν ὅλα, ὅσα προηγουμένως σᾶς εἶπα, σᾶς προσθέτω: Ὅλα ὅσα θέλετε νὰ σᾶς κάνουν οἱ ἄνθρωποι, τὰ ἴδια νὰ κάνετε καὶ σεῖς εἰς αὐτούς.Διότι αὐτὸς κατ' οὐσίαν εἶναι ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται, τὸ νὰ ἀγαπᾶτε δηλαδὴ τοὺς πλησίον σὰν τὸν ἑαυτόν σας. |
| 13 Εἰσέλθατε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι’ αὐτῆς· | 13 (Δυσκόλη βέβαια είναι, μάλιστα δε εις την αρχήν, η εφαρμογήν του χρυσού αυτού κανόνος της αγάπης). Αλλά αγωνισθήτε και προσπαθείτε να μπήτε στον δρόμον της αρετής από την στενήν πύλην. Διότι πλατεία μόνον είναι η θύρα και ευρύχωρος ο δρόμος, που εκτρέπει και οδηγεί τον άνθρωπον εις την απώλειαν και πολλοί είναι εκείνοι, που με μεγάλην ευκολίαν εισέρχονται εις αυτήν. | 13 Μὴ ἀποθαρρυνθῆτε ἀπὸ τὰς δυσκολίας, ποὺ εἰς τὴν ἀρχὴν θὰ σᾶς παρουσιάσῃ ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ χρυσοῦ αὐτοῦ νόμου καὶ κανόνος.Προσπαθήσατε νὰ ἔμβητε εἰς τὸν δρόμον τῆς ἀρετὴς διὰ τῆς στενῆς πύλης ἀπαρνούμενοι τὸν ἁμαρτωλὸν βίον σας.Χρειάζεται δὲ προσπάθεια ἐπίμονος εἰς τοῦτο.Διότι εἶναι πλατεῖα ἡ θύρα καὶ εὐρύχωρος ὁ δρόμος, ποὺ ἀποπλανᾷ εἰς τὴν αἰωνίαν ἀπώλειαν τῆς κολάσεως, καὶ πολλοὶ εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ εἰσέρχονται εἰς αὐτήν, διότι μὲ εὐκολίαν μεγάλην καὶ χωρὶς τὸν παραμικρὸν ἀγῶνα ἐμβαίνει κανεὶς εἰς αὐτήν.Ὁ δρόμος τῆς ἁμαρτίας εἶναι εὐρύχωρος. |
| 14 τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν! | 14 Εξ αντιθέτου είναι στενή η θύρα και γεμάτος δυσκολίες και ταλαιπωρίες ο δρόμος, που οδηγεί εις την αιωνίαν ζωήν και απαιτείται αγών κατά της αμαρτίας, δια να τον ακολουθήση κανείς. Δια τούτο και ολίγοι είναι αυτοί, που τον ευρίσκουν και τον ακολουθούν μέχρι τέλους. | 14 Πόσον εἶναι στενὴ ἡ θύρα καὶ γεμᾶτος δυσκολίας καὶ κινδύνους καὶ πιέσεις ὁ δρόμος, ποὺ φέρει εἰς τὴν αἰωνίαν ζωήν, ἐπειδὴ πρέπει κανεὶς νὰ ἀντισταθῇ καὶ νὰ ἀντιδράσῃ ὄχι μόνον εἰς τὰς κακὰς παρακινήσεις τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰς κακὰς συνηθείας καὶ κλίσεις τοῦ ἑαυτοῦ του.Δι' αὐτὸ ὀλίγοι εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ εὐρίσκουν τὸν δρόμον αὐτόν. |
| 15 Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες. | 15 Προσέχετε δε, να μη παρασυρθήτε εις την πλάνην από τους κακούς διδασκάλους και ψευδοπροφήτας, οι οποίοι έρχονται εις σας με το εξωτερικόν ένδυμα της αθωότητος και πραότητος του προβάτου, ενώ από μέσα είναι άγριοι και άρπαγες σαν λύκοι. | 15 Ἐὰν δὲ θέλετε νὰ εὕρετε τὸν δρόμον αὐτὸν τῆς αἰωνίου σωτηρίας, προσέχετε νὰ μὴ παρασυρθῆτε ἀπὸ κακοὺς ὁδηγούς· προσέχετε ἀπὸ τοὺς ψευδοπροφήτας, ποὺ ἔρχονται εἰς σᾶς μὲ τὸ ἐξωτερικὸν φαινόμενον τῆς ἀθῳότητος καὶ ἡμερότητος τοῦ προβάτου, ἀπὸ μέσα των δὲ εἶναι ἄγριοι καὶ αἰσχροκερδεῖς, σὰν λύκοι ποὺ ἀρπάζουν. |
| 16 ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς· μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα; | 16 Από τους καρπούς των, δηλαδή από τα έργα των, θα τους γνωρίσετε καλά. Μηπως τρυγούν ποτέ από τα αγκάθια σταφύλια η από τα τριβόλια σύκα; | 16 Ἀπὸ τὴν διαγωγήν των καὶ τὰ ἔργα των, ποὺ σὰν ἄλλον καρπὸν παράγουν, θὰ τοὺς μάθετε καλά.Μήπως συλλέγουν ἀπὸ τὰ ἀγκάθια σταφύλια ἢ ἀπὸ τοὺς τριβόλους σῦκα; |
| 17 οὕτω πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ, τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ· | 17 Ετσι και κάθε δένδρον αγαθόν και ήμερον κάμνει καλούς καρπούς, ενώ το σάπιο και βλαμμένο δένδρο κάνει καρπούς επιβλαβείς. | 17 Ὅπως δὲ δὲν συλλέγουν ἀπὸ τὰ ἀγκάθια σταφύλια καὶ ἀπὸ τοὺς τριβόλους σῦκα, Ἔτσι κάθε δένδρον χρήσιμον, ποὺ ἔχει χυμοὺς καλούς, παράγει καλοὺς καρπούς, τὸ δὲ ἄχρηστον δένδρον παράγει καρποὺς ἀχρήστους ἢ καὶ ἐπιβλαβεῖς. |
| 18 οὐ δύναται δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ποιεῖν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν. | 18 Δεν είναι δε δυνατόν ποτέ δένδρον ήμερον να βγάλη επιβλαβείς καρπούς ούτε σάπιο δένδρο να βγάλη καλούς. (Ο αγαθός δηλαδή άνθρωπος εναρέτους πάντοτε πράξεις θα παρουσιάζη, ο δε πονηρός και υποκριτής, εφ' όσον μένει εις την πονηρίαν του, θα κάμνη έργα κακά). | 18 Δὲν εἶναι δυνατὸν δένδρον χρήσιμον νὰ βγάλῃ καρποὺς ἐπιβλαβεῖς, οὔτε δένδρον, ποὺ ἔχει χυμοὺς κακούς, νὰ βγάλη καρποὺς καλούς.Ἔτσι καὶ ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐναρέτους πράξεις θὰ παραγάγῃ.Ὁ δὲ πονηρὸς καὶ ὑποκριτὴς θὰ δείξῃ τὴν πονηρίαν του εἰς τὴν διαγωγήν του καὶ θὰ γίνῃ εὐδιάκριτος ἀπὸ τοὺς ἄλλους. |
| 19 πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. | 19 Καθε όμως δένδρον, που δεν κάμνει καλόν καρπόν, κόπτεται και ρίπτεται εις την φωτιάν. | 19 Κάθε δένδρον, ποὺ δὲν παράγει χρήσιμον καρπόν, κόπτεται καὶ ρίπτεται εἰς τὴν φωτιάν.Αὐτὸ θὰ πάθουν καὶ οἰ ὑποκριταί. |
| 20 ἄρα γε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. | 20 Λοιπόν, δεν είναι δύσκολον να διακρίνετε τους ψευδοπροφήτας και υποκριτάς, διότι θα τους γνωρίσετε πολύ καλά από τα έργα των. | 20 Δὲν εἶναι δὲ δύσκολον νὰ τοὺς διακρίνετε.Διότι ἀπὸ ὅσα εἴπομεν συνάγεται τὸ συμπέρασμα, ὅτι ἀσφαλῶς καὶ βεβαίως ἀπὸ τὰ ἔργα, ποὺ σὰν ἄλλους καρποὺς θὰ ἔχουν, θὰ τοὺς γνωρίσετε καλά. |
| 21 Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. | 21 Πρέπει δε να ξέρετε, ότι εις την βασιλείαν των ουρανών δεν θα εισέλθη καθένας, που απλώς με επικαλείται και με προσφωνεί, Κυριε, Κυριε, αλλά εκείνος που εφαρμόζει το θέλημα του ουρανίου Πατρός μου. | 21 Προσέχετε ἀκόμη, μήπως παραπλανηθῆτε καὶ ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σας.Πρέπει νὰ ξεύρετε, ὅτι ὄχι καθένας ποὺ μοῦ λέγει μὲ ἐπίμονον ἐπίκλησιν τῆς θεότητός μου, Κύριε, Κύριε, θὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ἐκεῖνος θὰ εἰσέλθῃ εἰς αὐτήν, ποὺ ἐκτελεῖ τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου, ὁ ὁποῖος εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς. |
| 22 πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; | 22 Κατά την μεγάλην και επίσημον εκείνην ημέραν της κρίσεως πολλοί θα μου είπουν· Κυριε, Κυριε, με την πίστιν στο όνομά σου δεν επροφητεύσαμεν και με την δύναμιν του ονόματός σου δεν εδιώξαμεν δαιμόνια και χάρις στο όνομά σου, που επεκαλεσθήκαμεν, δεν εκάμαμεν θαύματα πολλά και μεγάλα; | 22 Πολλοὶ θὰ μοῦ εἴπουν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τῆς Κρίσεως· Κύριε, Κύριε, διὰ τῆς πίστεως μας εἰς σὲ ὡς Μεσσίαν καὶ Υἱὸν τοῦ Θεοῦ δὲν ἐπροφητεύσαμεν; καὶ διὰ τῆς πίστεως μας εἰς σὲ δὲν ἐβγάλαμεν δαιμόνια; καὶ διὰ τῆς πίστεως μας εἰς σὲ δὲν ἐκάμαμεν θαύματα πολλά; Καὶ τώρα λοιπὸν δὲν θὰ ἔμβωμεν εἰς τὴν βασιλείαν σου; |
| 23 καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν. | 23 Και τότε εγώ θα βροντοφωνήσω εις αυτούς ενώπιον όλων, ότι ποτέ δεν σας ανεγνώρισα ως ιδικούς μου· φύγετε από εμπρός μου σεις, που εργάζεσθε την ανομίαν και εχρησιμοποιήσατε τα χαρίσματά μου δια την ιδικήν σας επίδειξιν και ωφέλειαν. | 23 Καὶ τότε θὰ διακηρύξω καθαρὰ εἰς αὐτούς, ὅτι οὐδέποτε σᾶς ἀνεγνώρισα ἰδικούς μου.Φύγετε μακρὰν ἀπὸ ἑμὲ σεῖς, ποὺ εἰργάζεσθε τὴν ἀνομίαν, διότι τὰ χαρίσματά μου τὰ ἐχρησιμοποιήσατε ὄχι πρὸς δόξαν ἰδικήν μου, ἀλλὰ κατὰ τὰ ἰδικά σας θελήματα καὶ διὰ τοὺς ἐγωϊστικοὺς σκοπούς σας. |
| 24 Πᾶς οὖν ὅστις ἀκούει μου τοὺς λόγους τούτους καὶ ποιεῖ αὐτοὺς, ὁμοιώσω αὐτὸν ἀνδρὶ φρονίμῳ, ὅστις ᾠκοδόμησεν τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν πέτραν· | 24 Ιδικός μου θα είναι κάθε ένας, ο οποίος ακούει με προσοχήν αυτούς τους λόγους μου και τους εφαρμόζει εις την ζωήν του, και τον οποίον εγώ παρομοιάζω με άνδρα συνέτον και φρόνιμον, που έκτισε το σπίτι του επάνω εις την πέτραν (εις θεμέλιον στερεόν και ασάλευτον δηλαδή θεμέλιον της διδασκαλίας μου)· | 24 Θὰ ἀναγνωρίσω ὡς ἰδικούς μου ἐκείνους μόνον, ποὺ θὰ ἔχουν καλὰ καὶ ἐνάρετα ἔργα.Καθένας λοιπὸν ποὺ ἀκούει τοὺς λόγους μου αὐτοὺς καὶ ἐκτελεῖ αὐτούς, θὰ τὸν παραβάλω πρὸς ἄνδρα φρόνιμον, ποὺ ἔκτισε τὸ σπίτι του ἐπάνω εἰς τὴν πέτραν, εἰς τὸ στερεὸν δηλαδὴ καὶ ἀδιάσειστον θεμέλιον τῆς διδασκαλίας μου καὶ τοῦ παραδείγματός μου. |
| 25 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσον τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἔπεσε· τεθεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν. | 25 και έπεσεν η βροχή και ξεχύθηκαν τα ποτάμια της νεροποντής και εφύσησαν οι ισχυροί άνεμοι και έπεσαν με ορμήν όλα επάνω στο σπίτι αυτό, και αυτό δεν εκρημνίσθη, διότι ήτο στερεά θεμελιωμένον επάνω εις την πέτραν της αληθινής και ζωντανής πίστεως. | 25 Καὶ κατέβη ἡ βροχὴ εἰς τὴν στέγην τοῦ σπιτιοῦ καὶ ἦλθον τὰ ποτάμια τῆς νεροποντῆς εἰς τὰ θεμέλιά του, καὶ ἐφύσηξαν οἱ ἄνεμοι εἰς τοὺς τοίχους του, καὶ ἔπεσαν ἐπάνω εἰς τὸ σπίτι αὐτὸ καὶ δὲν ἐκρημνίσθη, διότι ἦτο θεμελιωμένον ἐπάνω εἰς τὴν πέτραν τῆς πίστεως καὶ τῆς ὑπακοῆς εἰς ἑμέ. |
| 26 καὶ πᾶς ὁ ἀκούων μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ποιῶν αὐτοὺς ὁμοιωθήσεται ἀνδρὶ μωρῷ, ὅστις ᾠκοδόμησεν τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν ἄμμον· | 26 Και καθένας που ακούει αυτούς τους λόγους μου και δεν τους εφαρμόζει, θα είναι όμοιος με μωρόν άνθρωπον, ο οποίος έκτισε το σπίτι του εις την άμμον· | 26 Καὶ καθένας, ποὺ ἀκούει τοὺς λόγους μου αὐτοὺς καὶ δὲν τοὺς ἐκτελεῖ, θὰ εἶναι ὅμοιος πρὸς ἄνθρωπον ἀνόητον, ποὺ ἔκτισε τὸ σπίτι του ὄχι εἰς στερεὸν θεμέλιον, ἀλλ’ ἐπάνω εἰς τὴν ἄμμον. |
| 27 καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέκοψαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπεσεν, καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς μεγάλη. | 27 και έπεσε η βροχή και ήρθαν τα ποτάμια και εφύσησαν ισχυροί οι άνεμοι και επέπεσαν με ορμήν στο σπίτι εκείνο, και το σπίτι εκρημνίσθη και η πτώσις του ήταν ολακληρωτική”. | 27 Καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθαν τὰ ποτάμια, ποὺ σχηματίζονται ἀπὸ τὴν βροχήν, καὶ ἐφύσηξαν οἱ ἄνεμοι καὶ ἐκτύπησαν εἰς τὸ σπίτι ἐκεῖνο καὶ ἔπεσε.Καὶ ἦτο ἡ πτῶσις του ὁλοκληρωτικὴ καὶ πλήρης. |
| 28 Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ· | 28 Οταν δε ετελείωσεν ο Ιησούς τους λόγους αυτούς, τα πλήθη έμειναν έκπληκτα δια την υψηλήν αυτήν διδασκαλίαν του. | 28 Καὶ συνέβη, ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἐτελείωσε τοὺς λόγους αὐτούς, τὰ πλήθη ἐπὶ πολλὴν ὥραν ἔμεναν ἐκστατικὰ καὶ ἔκπληκτα ἀπὸ τὴν διδασκαλίαν του. |
| 29 ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς. | 29 Διότι τους εδίδασκε με εξουσίαν και με κύρος, ως τέλειος διδάσκαλος και νομοθέτης και όχι όπως οι γραμματείς (που ενόθευαν και επεσκότιζαν την διδασκαλίαν με τας μωράς επινοήσεις της παραδόσεως των πρεσβυτέρων). | 29 Διότι τοὺς ἐδίδασκε πάντοτε μὲ ἐξουσίαν καὶ κῦρος σὰν νομοθέτης καὶ κριτῆς καὶ αὐθεντικὸς γνώστης τῆς ἀληθείας καὶ ὅχι σὰν τοὺς γραμματεῖς, οἱ ὁποῖοι πρὸς βεβαίωσιν τῶν λεγομένων τοὺς ἀνεφέροντο εἰς τὸν νόμον ἢ εἰς τὰς παραδόσεις τῶν παλαιοτέρων. |
