| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ ταῦτα τὰ ἔθνη, ἃ ἀφῆκε Κύριος αὐτὰ ὥστε πειράσαι ἐν αὐτοῖς τὸν ᾿Ισραήλ, πάντας τοὺς μή ἐγνωκότας τοὺς πολέμους Χαναάν. | 1 Αυτά δε είναι τα έθνη, τα οποία αφήκεν ανυπότακτα ο Κυριος μεταξύ των Ισραηλιτών, ώστε να δοκιμάζη την πίστιν και την υπακοήν όλων αυτών, οι οποίοι δεν εγνώρισαν και δεν έλαβον μέρος στους κατά των Χαναναίων πολέμους. | 1 Αὐτα δὲ εἶναι τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἀφῆκεν ὁ Κύριος εἰς τὴν Παλαιστίνην, διὰ νὰ δοκιμάζῃ δι' αὐτῶν τὸν Ἰσραήλ· δηλαδὴ νὰ δοκιμάζῃ καὶ ἀσκῇ ὅλους ἐκείνους τοὺς Ἰσραηλίτες, ποὺ δὲν ἔλαβαν μέρος εἰς τοὺς πολέμους κατὰ τῶν Χαναναίων. |
| 2 πλὴν διὰ τὰς γενεὰς υἱῶν ᾿Ισραὴλ τοῦ διδάξαι αὐτοὺς πόλεμον, πλὴν οἱ ἔμπροσθεν αὐτῶν οὐκ ἔγνωσαν αὐτά· | 2 Ακόμη δε και δια να διδάξη τας κατόπιν γενεάς των Ισραηλιτών προς πόλεμον, διότι αι μεταγενέστεροι αύται γενεαί δεν έλαβον μέρος και δεν εγνώρισαν τας πολεμικάς επιχειρήσεις των προγόνων των. | 2 Τοῦτο δὲ τὸ ἔκαμεν ὁ Κύριος ἁπλῶς καὶ μόνον διὰ νὰ διδάξῃ τὶς μεταγενέστερες γενεὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν τὸν πόλεμον, ἰδιαιτέρως τὶς νεώτερες γενεές, οἱ ὅποιες δὲν ἐγνώρισαν καθόλου τοὺς πολέμους αὐτούς, οὔτε ἔλαβαν μέρος εἰς πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις. |
| 3 τὰς πέντε σατραπείας τῶν ἀλλοφύλων καὶ πάντα τὸν Χαναναῖον καὶ τὸν Σιδώνιον καὶ τὸν Εὐαῖον τὸν κατοικοῦντα τὸν Λίβανον ἀπὸ τοῦ ὄρους τοῦ ᾿Αερμὼν ἕως Λαβωεμάθ. | 3 Τα ειδωλολατρικά δε αυτά έθνη είναι τα εξής· Αι πέντε σατραπείαι των αλλοφύλων (Φιλισταίων), όλοι οι Χαναναίοι, οι Σιδώνιοι και οι Ευαίοι οι οποίοι κατοικούσαν το όρος Λιβανον, από το όρος Αερμών μέχρι της Λαβωεμάθ. | 3 Τὰ εἰδωλολατρικὰ ἔθνη, ποὺ ἀφῆκεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν Παλαιστίνην, ἦσαν ὀνομαστικῶς τὰ ἀκόλουθα: Οἱ πέντε σατραπεῖες (= ἠγεμονίες) τῶν Φιλισταίων καὶ ὅλοι οἱ Χαναναῖοι, καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Σιδῶνος, καὶ οἱ Εὐαῖοι, ποὺ ἑκατοικοῦσαν εἱς τὸ ὅρος Λίβανον, ἀπὸ τὸ ὅρος Ἀερμὼν μέχρι τὴν Λαβωεμάθ, εἰς τὸν Ὀρόντην ποταμόν. |
| 4 καὶ ἐγένετο ὥστε πειράσαι ἐν αὐτοῖς τὸν ᾿Ισραήλ, γνῶναι εἰ ἀκούσονται τὰς ἐντολὰς Κυρίου, ἃς ἐνετείλατο τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἐν χειρὶ Μωυσῆ. | 4 Αφήκε δηλαδή ο Κυριος αυτά τα έθνη δια να δοκιμάση δι' αυτών τους Ισραηλιίας και να μάθη εάν αυτοί υπακούουν και τηρούν τας εντολάς τας οποίας δια μέσου του Μωϋσέως είχε δώσει ο Κυριος στους προγόνους των. | 4 Τοῦτο τὸ ἐπέτρεψεν ἀκόμη ὁ Κύριος διὰ νὰ δοκιμασθῇ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός, καὶ νὰ φανερωθῇ κατὰ πόσον οἱ Ἰσραηλῖται θὰ ὑπακούσουν εἰς τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, τὶς ὁποῖες ἔδωκεν εἰς τοὺς προπάτορές των διὰ τοῦ Μωϋσῆ. |
| 5 καὶ οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ κατῴκησαν ἐν μέσῳ τοῦ Χαναναίου καὶ τοῦ Χετταίου καὶ τοῦ ᾿Αμορραίου καὶ τοῦ Φερεζαίου καὶ τοῦ Εὐαίου καὶ τοῦ ᾿Ιεβουσαίου | 5 Οι Ισραηλίται κατώκησαν και ανεμίχθησαν μαζή με τους Χαναναίους, τους Χετταίους, τους Αμορραίους, τους Φερεζαίους, τους Ευαίους και τους Ιεβουσαίους. | 5 Ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται ἑκατοίκησαν μεταξὺ τῶν Χαναναναίων καὶ τῶν Χετταίων καὶ τῶν Ἀμορραίων καὶ τῶν Φερεζαίων καὶ τῶν Εὐαίων καὶ τῶν Ἰεβουσαίων καὶ ἀνεμίχθησαν μαζί τους· |
| 6 καὶ ἔλαβον τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἑαυτοῖς εἰς γυναῖκας καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἔδωκαν τοῖς υἱοῖς αὐτῶν καὶ ἐλάτρευσαν τοῖς θεοῖς αὐτῶν. | 6 Οι Ισραηλίται έλαβον ως συζύγους των τας θυγατέρας εκείνων και έδωκαν εις εκείνους ως συζύγους τας θυγατέρας των, και ελάτρευσαν τους ειδωλολατρικούς θεούς εκείνων. | 6 οἱ Ἰσραηλῖται ἐνυμφεύθησαν τὶς θυγατέρες τῶν εἰδωλολατρῶν αὐτῶν ὡς γυναῖκας των καὶ ἔδωκαν τὶς ἰδικές των θυγατέρες ὡς γυναῖκας εἰς τοὺς υἱοὺς τῶν εἰδωλολατρικῶν αὐτῶν λαῶν καὶ ἔτσι ἐλάτρευσαν τοὺς θεοὺς τῶν εἰδωλολατρικῶν αὐτῶν ἐθνῶν. |
| 7 Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ τὸ πονηρὸν ἐναντίον Κυρίου καὶ ἐπελάθοντο Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτῶν καὶ ἐλάτρευσαν τοῖς Βααλὶμ καὶ τοῖς ἄλσεσι. | 7 Διέπραξαν έτσι οι Ισραηλίται φαύλα και παράνομα ενώπιον του Κυρίου, ελησμόνησαν Κυριον τον Θεόν των και ελάτρευσαν τα είδωλα του Βααλ και τα ιερά άλση όπου υπήρχον και οι βωμοί των ειδώλων. | 7 Οἱ Ἰσραηλῖται παρεσύρθησαν ἔτσι εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμαν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Ἐλησμόνησαν τὸν Κύριον καὶ Θεόν των καὶ ἐλάτρευσαν τὰ πολλὰ ἀγάλματα τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ Βάαλ καὶ τὰ ξύλινα ἀγάλματα τῆς εἰδωλολατρικῆς θεᾶς Ἀστάρτης, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὰ ἱερὰ ἄλση. |
| 8 καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς ἐν χειρὶ Χουσαρσαθαὶμ βασιλέως Συρίας ποταμῶν. καὶ ἐδούλευσαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ τῷ Χουσαρσαθαὶμ ἔτη ὀκτώ. | 8 Δι' αυτό και ήναψεν η οργή του Κυρίου εναντίον των Ισραηλιτών και παρέδωσεν αυτούς δούλους εις τα χέρια του Χουσαρσαθαίμ, βασιλέως της Μεσοποταμίας. Και έγιναν οι Ισραηλίται δούλοι και φόρου υποτελείς επί οκτώ έτη στον Χουσαρσαθαίμ. | 8 Διὰ τοῦτο ὠργίσθη πάρα πολὺ ὁ Κύριος, ἄναψε ὁ θυμός του κατὰ τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, τὸν ἐγκατέλειψε καὶ παρέδωσε τοὺς Ἰσραηλίτες ὡς δούλους εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ Χουσαρσαθαίμ, βασιλιᾶ τῆς Συρίας, δηλαδὴ τῆς Μεσοποταμίας, ποὺ εὑρίσκετο μεταξὺ δύο μεγάλων ποταμῶν, τοῦ Τίγρητος καὶ τοῦ Εὐφράτου. Καὶ οἱ ἀπόγονοι τοῦ εὐλογημένου Ἰσραὴλ ἔμειναν δοῦλοι εἰς τὸν εἰδωλολάτρην βασιλιᾶ Χουσαρσαθαὶμ ἐπὶ ὀκτὼ χρόνια. |
| 9 καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ πρὸς Κύριον· καί ἤγειρε Κύριος σωτῆρα τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ ἔσωσεν αὐτούς, τὸν Γοθονιὴλ υἱὸν Κενέζ ἀδελφοῦ Χάλεβ τὸν νεώτερον ὑπὲρ αὐτόν, | 9 Οι Ισραηλίται μέσα από την κάμινον της θλίψεώς των έκραξαν προς τον Κυριον ζητούντες την λύτρωσιν. Ο δε Κυριος ανέδειξε τότε σωτήρα του ισραηλιτικού λαού τον Γοθονιήλ, υιόν του Κενέζ, νεωτέρου αδελφού του Χαλεβ. | 9 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ὕψωσαν κραυγὴν ἰσχυρὰν καὶ ἐφώναξαν μὲ ἱκεσίαν δυνατὴν πρὸς τὸν Κύριον διὰ νὰ τοὺς λυτρώσῃ. Καὶ ὁ Κύριος ἐνέπνευσε, παρουσίασε, ἀνέδειξε διὰ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος τοὺς ἔσωσε· ὁ σωτῆρας αὐτός, ποὺ ἔσωσε τοὺς Ἰσραηλίτες, ἦταν ὁ Γοθονιήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Κενέζ, νεωτέρου ἀδελφοῦ τοῦ Χάλεβ. |
| 10 καὶ ἐγένετο ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου, καὶ ἔκρινε τὸν ᾿Ισραήλ. καὶ ἐξῆλθεν εἰς πόλεμον πρὸς Χουσαρσαθαίμ· καὶ παρέδωκε Κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ τὸν Χουσαρσαθαὶμ βασιλέα Συρίας ποταμῶν, καὶ ἐκραταιώθη χεὶρ αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Χουσαρσαθαίμ. | 10 Πνεύμα Κυρίου ήλθεν εις αυτόν και τον ανέδειξε Κριτήν του ισραηλιτικού λαού. Τοτε αυτός εξήλθεν μαζή με Ισραηλίτας πολεμιστάς εις πόλεμον εναντίον του Χουσαρσαθαίμ. Ο δε Κυριος παρέδωκεν εις τα χέρια αυτού νικημένον τον Χουσαοσαθαίμ, βασιλέα της Μεσοποταμίας, και ανεδείχθη έτσι η εξουσία και η δύναμις του Γοθονιήλ ισχυρά και μεγάλη επί του Χουσαρσαθαίμ. | 10 Καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἐκυρίευσε ὅλην τὴν ὕπαρξίν του, τὸν ἐφώτισε, τὸν ἐχαρίτωσε, τὸν εὐλόγησε καὶ τὸν ἔκαμε ἱκανὸν νὰ γίνῃ Κριτὴς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Καὶ ὁ Γοθονιὴλ ἔκρινε τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν. Ὁ εὐλογημένος αὐτὸς ἄνθρωπος μὲ τὴν ἐλπίδα του εἰς τὸν Θεὸν ἐπροχώρησε μὲ Ἰσραηλίτας πολεμιστὰς εἰς πόλεμον κατὰ τοῦ Χουσαρσαθαίμ. Καὶ ὁ Κύριος παρέδωκεν εἰς τὰ χέρια τοῦ Γοθονιὴλ τὸν Χουσαρσαθαίμ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Μεσοποταμίας. Ὁ Κύριος τὸν ἐνίσχυσε καὶ τὸν ἐνδυνάμωσε, ὥστε ἡ ἐξουσία του νὰ γίνῃ μεγάλη καὶ πολὺ ἰσχυρὴ ἐπὶ τοῦ Χουσαρσαθαίμ. |
| 11 καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ἔτη τεσσαράκοντα· καὶ ἀπέθανε Γοθονιὴλ υἱὸς Κενέζ. | 11 Ησύχασε δε τότε η χώρα από τας επιδρομάς επί τεσσαράκοντα έτη· και απέθανεν ο Γοθονιήλ ο υιός του Κενέζ. | 11 Καὶ ἔτσι ἡ χώρα τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔμεινεν ἥσυχη καὶ εἰρηνικὴ ἀπὸ ἐχθρικὲς ἐπιθέσεις ἐπὶ σαράντα χρόνια· κατόπιν δὲ ἀπέθανε ὁ κριτὴς Γοθονιήλ, ὁ υἱὸς τοῦ Κενέζ. |
| 12 Καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου. καὶ ἐνίσχυσε Κύριος τὸν ᾿Εγλὼμ βασιλέα Μωὰβ ἐπὶ τὸν ᾿Ισραὴλ διὰ τὸ πεποιηκέναι αὐτούς τὸ πονηρὸν ἔναντι Κυρίου. | 12 Και πάλιν όμως οι Ισραηλίται διέπραξαν φαύλα και αμαρτωλά ενώπιον του Κυρίου. Ο δε Κυριος ενεδυνάμωσε τον Εγλώμ, τον βασιλέα των Μωαβιτών να επέλθη εναντίον των Ισραηλιτών, διότι αυτοί είχαν διαπράξει το πονηρόν ενώπιον του Κυρίου. | 12 Οἱ Ἰσραηλῖται παρεσύρθησαν πάλιν εἰς παρεκτροπὲς καὶ ἁμαρτωλὲς πράξεις καὶ ἔκαμαν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ ἐλάτρευσαν τὰ εἴδωλα. Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος ἐνίσχυσε καὶ ἐνδυνάμωσε τὸν Ἐγλώμ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Μωάβ, ὥστε νὰ ἐπιτεθῇ κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν, διότι αὐτοὶ ἔκαμαν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον εἶναι πονηρὸν εἰς τὰ μάτια τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ τὸ μεγάλο ἁμάρτημα τῆς εἰδωλολατρίας. |
| 13 καὶ συνήγαγε πρὸς ἑαυτὸν πάντας τοὺς υἱοὺς ᾿Αμμὼν καὶ ᾿Αμαλὴκ καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐπάταξε τὸν ᾿Ισραὴλ καὶ ἐκληρονόμησε τὴν πόλιν τῶν φοινίκων. | 13 Ο Εγλώμ συνεκέντρωσε γύρω του τους Αμμωνίτας και Αμαληκίτας, εβάδισεν εναντίον των Ισραηλιτών, τους ενίκησε και κατέλαβε την Ιεριχώ. | 13 Ὁ Ἐγλὼμ συνεκέντρωσε γύρω του τοὺς Ἀμμωνῖτες καὶ Ἀμαληκῖτες καὶ ἐβάδισε κατὰ τῶν Ἰσραηλιτῶν· τοὺς ἐπετέθη καὶ ἐκυρίευσε τὴν Ἱεριχώ, τὴν πόλιν τῶν φοινικοδένδρων. |
| 14 καὶ ἐδούλευσαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ τῷ ᾿Εγλὼμ βασιλεῖ Μωὰβ ἔτη δεκαοκτώ. | 14 Οι Ισραηλίται έγιναν δούλοι, φόρου υποτελείς στον Εγλώμ, βασιλέα των Μωαβιτών, επί δέκα οκτώ έτη. | 14 Ἔτσι οἱ Ἰσραηλῖται ὑπετάγησαν καὶ ἔγιναν δοῦλοι εἰς τὸν Ἐγλώμ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Μωάβ, ἐπὶ δεκαοκτῶ χρόνια. |
| 15 καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ πρὸς Κύριον· καὶ ἤγειρεν αὐτοῖς σωτῆρα τὸν ᾿Αὼδ υἱὸν Γηρὰ υἱὸν τοῦ ᾿Ιεμενί, ἄνδρα ἀμφοτεροδέξιον. καὶ ἐξαπέστειλαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ δῶρα ἐν χειρὶ αὐτοῦ τῷ ᾿Εγλὼμ βασιλεῖ Μωάβ. | 15 Εκραξαν οι Ισραηλίται προς τον Κυριον ζητούντες την επέμβασίν του, ο δε Κυριος ανέδειξε τότε δι' αυτούς σωτήρα τον Αώδ, υιόν Γηρά, υιόν του Ιεμενί, άνδρα που εχρησιμοποίει και την αριστεράν χείρα του ως δεξιάν. Οι Ισραηλίται έστειλαν δώρα προς τον Εγλώμ βασιλέα των Μωαβιτών, δι' επιτροπής της οποίας αρχηγός ήτο ο Αώδ. | 15 Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ὕψωσαν κραυγὴν ἰσχυρὰν καὶ ἐφώναξαν μὲ ἱκεσίαν δυνατὴν ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς των πρὸς τὸν Κύριον, διὰ νὰ τοὺς λυτρώσῃ. Καὶ ὁ Κύριος ἐνέπνευσε, παρουσίασεν, ἀνέδειξε διὰ τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος τοὺς ἔσωσε· ὁ σωτῆρας αὐτὸς ἦταν ὁ Ἀώδ, ὁ ἀπόγονος τοῦ Γηρά, ἔγγονος τοῦ Ἰεμενί· ὁ ἄνδρας αὐτὸς ἠμποροῦσε νὰ χρησιμοποιῇ καὶ τὸ ἀριστερόν του χέρι τόσον εὔκολα καὶ γρήγορα καὶ δυνατά, ὅσον καὶ τὸ δεξιόν. Καὶ οἱ Ἰσραηλῖται ὡς φόρου ὑποτελεῖς ἔστειλαν εἰς τὸν Ἐγλώμ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Μωάβ, δῶρα μὲ μίαν ὁμάδα, ἐπὶ κεφαλῆς τῆς ὁποίας ἦταν ὁ Ἀώδ. |
| 16 καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ ᾿Αὼδ μάχαιραν δίστομον, σπιθαμῆς τὸ μῆκος αὐτῆς, καὶ περιεζώσατο αὐτὴν ὑπὸ τὸν μανδύαν ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ τὸν δεξιόν. | 16 Ο Αώδ κατεσκεύασε μίαν δίκοπον μάχαιραν μήκους μιας σπιθαμής, και πριν αναχωρήση δια τον Εγλώμ εκρέμασεν αυτήν κάτω από τον μανδύαν στον δεξιόν μηρόν του. | 16 Ὁ Ἀὼδ εἶχε κατασκευάσει ἕνα δίκοπον μαχαίρι μήκους μιᾶς σπιθαμῆς, δηλαδὴ εἴκοσι πέντε περίπου ἐκατοστῶν (κατὰ τὸ Ἑβραϊκόν· πενῆντα δύο ἑκατοστῶν)· τὸ φονικὸ αὐτὸ μαχαίρι τὸ ἐζώσθη γύρω ἀπὸ τὴν μέσην του καὶ τὸ ἐκρέμασε εἰς τὸν δεξιὸν μηρόν του κάτω ἀπὸ τὸν μανδύαν του. |
| 17 καὶ ἐπορεύθη καὶ προσήνεγκε τὰ δῶρα τῷ ᾿Εγλὼμ βασιλεῖ Μωάβ· καὶ ᾿Εγλὼμ ἀνὴρ ἀστεῖος σφόδρα. | 17 Μετέβη μαζή με τους άλλους άνδρας της αποστολής και παρέδωσε τα δώρα, τον φόρον δηλαδή υποτελείας, στον Εγλώμ τον βασιλέα των Μωαβιτών. Ο δε Εγλώμ ήτο πολύ ωραίος και εύσωμος ανήρ. | 17 Καὶ ὁ Ἀὼδ ἐπῆγε μὲ τὴν συνοδείαν του καὶ προσέφερε τὰ δῶρα (ὡς φόρον ὑποτελείας) εἰς τὸν Ἐγλώμ, τὸν βασιλιᾶ τῆς Μωάβ. Ὁ δὲ Ἐγλὼμ ἦταν πολὺ ὠραῖος ἄνδρας, εὐτραφής, καλοθρεμμένος. |
| 18 καὶ ἐγένετο ἡνίκα συνετέλεσεν ᾿Αὼδ προσφέρων τὰ δῶρα, καὶ ἐξαπέστειλε τοὺς φέροντας τὰ δῶρα· | 18 Οταν ετελείωσεν ο Αώδ προσφέρων τα δώρα, διέταξε τους άνδρας που τα έφεραν να απέλθουν. Μαζή δε με αυτούς ανεχώρησε και ο ίδιος μέχρι πλησίον εις την τοποθεσίαν Γαλγάλ. | 18 Καὶ ὅταν ὁ Ἀὼδ μὲ τοὺς ἄλλους ἄνδρες τῆς ἀποστολῆς ἐπρόσφεραν τὰ δῶρα, διέταξε τοὺς ἄνδρες του, ποὺ ἔφεραν τὰ δῶρα, νὰ φύγουν. Τοὺς ἀκολούθησε δὲ καὶ ὁ Ἀὼδ μέχρι τὰ Γάλγαλα. |
| 19 καὶ αὐτὸς ὑπέστρεψεν ἀπὸ τῶν γλυπτῶν τῶν μετὰ τῆς Γαλγάλ. καὶ εἶπεν ᾿Αώδ· λόγος μοι κρύφιος πρός σε, βασιλεῦ. καὶ εἶπεν ᾿Εγλὼμ πρὸς αὐτόν· σιώπα· καὶ ἐξαπέστειλεν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ πάντας τοὺς ἐφεστῶτας ἐπ᾿ αὐτόν. | 19 Ο Αώδ όμως επέστρεψε μόνος του από την περιοχήν των ειδωλολατρικών αγαλμάτων, που ήσαν πλησίον της Γαλγάλ προς τον βασιλέα Εγλώμ. Είπε δε προς αυτόν· “βασιλεύ, έχω κάποιο μυστικόν να ανακοινώσω προς σέ”. Ο Εγλώμ του είπε· “σιώπα, μη ομιλής”. Αμέσως δε διέταξε και έφυγαν από κοντά του όλοι όσοι υπήρχον γύρω του. | 19 Εἰς τὰ Γάλγαλα ὅμως, κοντὰ εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην ποὺ ὑπῆρχαν (τώρα) εἰδωλολατρικὰ ἀγάλματα, ἐξεπροβόδισε τοὺς συντρόφους του καὶ αὐτός (ὁ Ἀώδ) ἐγύρισε πίσω μόνος του εἰς τὸν βασιλιᾶ τῆς Μωάβ. Χωρὶς καμμίαν δυσκολίαν καὶ κανένα ἐμπόδιον παρουσιάσθη εἰς τὸν Ἐγλὼμ καὶ τοῦ εἶπε: «Ἔχω κάτι κρυφὸ καὶ μυστικὸ νὰ σοῦ εἰπῶ, βασιλιᾶ». Ἐπειδὴ ὅμως ἦσαν καὶ ἄλλοι ἐκεῖ, ὁ Ἐγλὼμ τοῦ ἀπάντησε: Σιώπα· μὴ ἀνακοινώσῃς ἐδῶ τὸ μυστικόν». Ἀμέσως δὲ ὁ Ἐγλὼμ ἔβγαλε ἔξω καὶ ἀπέπεμψε ἀπὸ κοντά του ὅλους, ὅσοι ἦσαν παρόντες εἰς τὴν αἴθουσαν. Αὐτὸς δέ (ὁ Ἐγλώμ) ἐσηκώθη ἀπὸ ἐκεῖ, ὅπου ἐκάθητο, καὶ ἀνέβηκε εἰς κάποιο ὑψηλότερον (δροσερὸν) δωμάτιον, εἰς τὸ ὁποῖον ἡσύχαζε κατὰ τὸ καλοκαίρι, καὶ ἐκεῖ ἐκάλεσε τὸν Ἀώδ. |
| 20 καὶ ᾿Αὼδ εἰσῆλθε πρὸς αὐτόν, καὶ αὐτὸς ἐκάθητο ἐν τῷ ὑπερῴῳ τῷ θερινῷ τῷ ἑαυτοῦ μονώτατος. καὶ εἶπεν ᾿Αώδ· λόγος Θεοῦ μοι πρός σε, βασιλεῦ· καὶ ἐξανέστη ἀπὸ τοῦ θρόνου ᾿Εγλὼμ ἐγγὺς αὐτοῦ. | 20 Ο Αώδ κατά διαταγήν του Εγλώμ ανήλθεν στο υπερώον προς τον Εγλώμ, ο οποίος εκάθητο στο θερινόν υπερώον του εντελώς μόνος. Ο Αώδ τότε του είπε· “βασιλεύ, ο Θεός μου με έστειλε να σου φανερώσω θείαν αποκάλυψιν”. Ο Εγλώμ ηγέρθη με ορμήν από τον θρόνον του και επλησίασε με ενδιαφέρον τον Αώδ. | 20 Καὶ ὁ Ἀὼδ ἐμπῆκε εἰς τὸ θερινόν (δροσερόν) δωμάτιον τοῦ Ἐγλώμ· αὐτὸς δὲ ἐκάθητο εἰς τὸ θερινὸν δωμάτιόν του ἐντελῶς μόνος, χωρὶς κανένα σωματοφύλακα. Καὶ ὁ Ἀὼδ τοῦ εἶπε: «Βασιλιᾶ· ὁ Θεὸς μοῦ εἶπε νὰ σοῦ ἀναγγείλω κάποιο μήνυμα, ποὺ μοῦ ἀπεκάλυψε καὶ τὸ ὁποῖον σὲ ἀφορᾷ». Ὁ Ἐγλὼμ γεμᾶτος περιέργειαν ἐσηκώθη ἀπὸ τὸν θρόνον του καὶ ἐπλησίασε ἀνυποψίαστος τὸν Ἀώδ, διὰ νὰ ἀκούσῃ τί τοῦ παραγγέλλει ὁ Θεός. |
| 21 καὶ ἐγένετο ἅμα τῷ ἀναστῆναι αὐτὸν καὶ ἐξέτεινεν ᾿Αὼδ τὴν χεῖρα τὴν ἀριστερὰν αὐτοῦ καὶ ἔλαβε τὴν μάχαιραν ἐπάνωθεν τοῦ μηροῦ αὐτοῦ τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐνέπηξεν αὐτὴν ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτοῦ | 21 Οταν ο Εγλώμ ηγέρθη, ήπλωσε την αριστεράν του χείρα ο Αώδ ετράβηξε την μάχαιραν, η οποία εκρέματο επάνω στον δεξιόν μηρόν του και την εβύθισεν εις την κοιλίαν του Εγλώμ. | 21 Τὴν στιγμὴν ὅμως ἐκείνην, μόλις ἐσηκώθη ὁ Ἐγλώμ, ὁ Ἀὼδ ἀπλωσε τὸ ἀριστερό του χέρι καὶ ἐτράβηξε τὸ μαχαίρι, ποὺ ἐκρέμετο πάνω ἀπὸ τὸν δεξιὸν μηρόν του, καὶ τὸ ἔμπηξε εἰς τὴν κοιλίαν τοῦ Ἐγλώμ. |
| 22 καὶ ἐπεισήνεγκε καί γε τὴν λαβὴν ὀπίσω τῆς φλογός, καὶ ἐπέκλεισε τὸ στέαρ κατὰ τῆς φλογός, ὅτι οὐκ ἐξέσπασε τὴν μάχαιραν ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ. | 22 Ωθησε δε και την λαβήν της μαχαίρας και την εισήγαγεν εις την κοιλίαν μαζή με την λεπίδα. Το δε λίπος της κοιλίας του Εγλώμ εσκέπασε όλην την μάχαιραν, διότι ο Αώδ δεν την ανέσπασε από την κοιλίαν εκείνου. | 22 Ἔσπρωξε δὲ καὶ αὐτὴν ἀκόμη τὴν λαβὴν τοῦ μαχαιριοῦ, ὥστε ἐμπῆκε καὶ αὐτὴ μαζὶ μὲ τὴν δίκοπη λεπίδα εἰς τὴν κοιλίαν τοῦ Ἐγλώμ. Καὶ τὸ πολὺ λίπος τοῦ παχύσαρκου Ἐγλὼμ ἐσκέπασε ὅλην τὴν λεπίδα τοῦ μαχαιριοῦ, διότι ὁ Ἀὼδ δὲν ἐτράβηξε τὸ μαχαίρι ἀπὸ τὴν κοιλίαν τοῦ Ἐγλώμ. Ἔτσι τὸ κτύπημα, ποὺ κατέφερεν ὁ Ἀὼδ κατὰ τοῦ Ἐγλώμ, ἦταν καίριον, θανάσιμον. |
| 23 καὶ ἐξῆλθεν ᾿Αὼδ τὴν προστάδα καὶ ἐξῆλθε τοὺς διατεταγμένους καὶ ἀπέκλεισε τὰς θύρας τοῦ ὑπερῴου κατ᾿ αὐτοῦ καὶ ἐσφήνωσε· | 23 Κατόπιν ο Αώδ εβγήκεν στον προθάλαμον, επέρασεν εμπρός από τους φρουρούς, αφού προηγουμένως έκλεισε την θύραν του υπερώου και έσυρε το σχοινί, ώστε να σφηνώση εκ των έσω η θύρα. | 23 Τότε ὁ Ἀὼδ ἐβγῆκε ἀπὸ τὸ θερινὸν δωμάτιον εἰς τὸ πρόστεγον καὶ ἐπέρασεν ἀτάραχος ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς σωματοφύλακες, οἱ ὁποῖοι δὲν ἄκουσαν οὔτε ἀντελήφθησαν τίποτε· ἐβγῆκε, ἀφοῦ προηγουμένως ἔκλεισε χωρὶς νευρικότητα τὴν πόρταν τοῦ θερινοῦ δωματίου, ὅπου τὸν ἐδέχθη ὁ Ἐγλώμ· τὴν ἔκλεισεν ἔτσι, ὥστε ἔπεσεν ὁ ἐσωτερικὸς σύρτης καὶ ἡ πόρτα ἔκλεισεν ἀπὸ μέσα. |
| 24 καὶ αὐτὸς ἐξῆλθε. καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ εἰσῆλθον καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ αἱ θύραι τοῦ ὑπερῴου ἐσφηνωμέναι, καὶ εἶπαν· μή ποτε ἀποκενοῖ τοὺς πόδας αὐτοῦ ἐν τῷ ταμείῳ τῷ θερινῷ; | 24 Οταν ο Αώδ εξήλθεν, οι σωματοφύλακες του βασιλέως εισήλθον στον προθάλαμον και είδον ότι αι θύραι του υπερώου, όπου έμενεν ο βασιλεύς, ήσαν κλεισταί εσωτερικώς. Είπαν δε μεταξύ των· “αι θύραι είναι κλεισμέναι· μήπως ο βασιλεύς βγάζη τα πόδια του από τα υποδήματα προς ανάπαυσιν στο ιδιαίτερον μέρος του θερινού δωματίου του;” | 24 Ἔτσι ὁ Ἀὼδ ἐβγῆκε καὶ ἔφυγε χωρὶς νὰ δώσῃ καμμίαν ὑποψίαν. Ὕστερα ἀπὸ λίγο οἱ σωματοφύλακες τοῦ Ἐγλὼμ ἐπῆγαν εἰς τὸ προστέγον καὶ εἶδαν ὅτι οἱ πόρτες τοῦ θερινοῦ δωματίου ἦσαν κλειδωμένες καὶ εἶπαν: «Ἴσως ὁ βασιλιᾶς εἶναι ξαπλωμένος εἰς τὸ θερινὸν δωμάτιόν του καὶ ξεκουράζει τὰ πόδια του». |
| 25 καὶ ὑπέμειναν ἕως ᾐσχύνοντο, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ὁ ἀνοίγων τὰς θύρας τοῦ ὑπερῴου· καὶ ἔλαβον τὴν κλεῖδα καὶ ἤνοιξαν, καὶ ἰδοὺ ὁ κύριος αὐτῶν πεπτωκὼς ἐπὶ τὴν γῆν τεθνηκώς. | 25 'Επεριμεναν στον προθάλαμον, μέχρις ότου ανησύχησαν και εντράπησαν να περιμένουν περισσότερον. Εκτύπησαν, και ιδού κανείς δεν ανοίγει από μέσα τας θύρας του υπερώου. Επήραν το κλειδί, ήνοιξαν και είδον αίφνης τον βασιλέα των νεκρόν πεσμένον κατά γης. | 25 Καὶ ἐπερίμεναν ἔξω ἀπὸ τὸ δωμάτιον μέχρις ὅτου ἀνησύχησαν καὶ ἐντρέποντο πλέον νὰ περιμένουν. Καὶ νά· (ενῷ κτυποῦν) κανεὶς δὲν ἀνοίγει τὴν πόρταν τοῦ θερινοῦ δωματίου. Δι' αὐτὸ ἐπῆραν τὸ κλειδί, ποὺ δὲν τὸ εἶχε πάρει μαζί του ὁ Ἀώδ, καὶ ἐξεκλείδωσαν τὴν πόρταν. Καὶ νά· ὁ κύριος των, ὁ βασιλιᾶς, ἦταν ξαπλωμένος κατὰ γῆς νεκρός! |
| 26 καὶ ᾿Αὼδ διεσώθη ἕως ἐθορυβοῦντο, καὶ οὐκ ἦν ὁ προσνοῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς παρῆλθε τὰ γλυπτὰ καὶ διεσώθη εἰς Σετειρωθά. | 26 Ο Αώδ, μέχρις ότου εκείνοι συνέλθουν από την ταραχήν των, εσώθη δια της φυγής και κανείς δεν έστρεψε προς αυτόν τον νουν και την προσοχήν του. Διήλθεν από την τοποθεσίαν των ειδωλολατρικών αγαλμάτων και έφθασε σώος και ανενόχλητος εις Σετειρωθά. | 26 Ἔτσι, μέχρις ὅτου ἐκεῖνοι ἀντιληφθοῦν τὶ συνέβη καὶ μὲ τὴν πάροδον τοῦ χρόνου ἀπὸ τὴν ταραχήν, ποὺ ἐδημιουργήθη, ὁ Ἀὼδ διέφυγε τὴν ἀνακάλυψιν καὶ ἐσώθη. Μὲ ὅλα αὐτὰ τοῦ ἐδόθη χρόνος ἀρκετός, ὥστε νὰ διαφύγῃ τὴν προσοχήν των, νὰ προσπεράσῃ τὰ εἰδωλολατρικὰ ἀγάλματα, ποὺ ἦσαν εἰς τὰ Γάλγαλα, νὰ ζεφύγῃ καὶ νὰ φθάσῃ ἀσφαλὴς εἰς τὰ Σετειρωθά. |
| 27 καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἦλθεν ᾿Αὼδ εἰς γῆν ᾿Ισραήλ, καὶ ἐσάλπισεν ἐν κερατίνῃ ἐν τῷ ὄρει ᾿Εφραίμ· καὶ κατέβησαν σὺν αὐτῷ οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἀπὸ τοῦ ὄρους, καὶ αὐτὸς ἔμπροσθεν αὐτῶν. | 27 Οταν δε ο Αώδ έφθασεν στο ισραηλιτικόν έδαφος, εσάλπισα με κερατίνην σάλπιγγα πολεμικόν σάλπισμα στο όρος Εφραίμ. Οι Ισραηλίται ήκουσαν και υπήκουσαν στο πολεμικόν εγερτήριον, συνεκεντρώθησαν γύρω του, κατέβησαν μαζή του από το όρος και αυτός προηγείτο ως αρχηγός και οδηγός των εμπρός από αυτούς. | 27 Μόλις δὲ ἔφθασε σῶος εἰς τὸ Ἰσραηλιτικὸν ἔδαφος, ἔτρεξεν εἰς τὸ ὅρος Ἐφραίμ, ἔδωκε σύνθημα μὲ σάλπισμα, ποὺ ἐσάλπισε μὲ κερατίνην σάλπιγγα, καὶ ἐκάλεσε τοὺς Ἰσραηλῖτες εἰς πολεμικὸν συναγερμόν. Οἱ Ἰσραηλῖται ἀνταπεκρίθησαν εἰς τὸ κάλεσμά του καὶ ἐμαζεύθησαν· καὶ κατέβηκαν μαζί του ἀπὸ τὸ ὅρος Ἐφραίμ, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν ἴδιον. |
| 28 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· κατάβητε ὀπίσω μου, ὅτι παρέδωκε Κύριος ὁ Θεὸς τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν τὴν Μωὰβ ἐν χειρὶ ἡμῶν. καὶ κατέβησαν ὀπίσω αὐτοῦ καὶ προκατελάβοντο τὰς διαβάσεις τοῦ ᾿Ιορδάνου τῆς Μωάβ, καὶ οὐκ ἀφῆκεν ἄνδρα διαβῆναι. | 28 Είπε δε προς αυτούς· “καταβήτε από το όρος και ελάτε μαζή μου, διότι Κυριος ο Θεός παρέδωσεν εις τα χέρια μας τους εχθρούς μας Μωαβίτας”. Οι Ισραηλίται πολεμικώς συντεταγμένοι τον ηκολούθησαν, κατέλαβον τας προς την Μωάβ διαβάσστου Ιορδάνου και απέκλεισαν την δίοδον εις όλους τους εχθρούς των. | 28 Ὁ Ἀὼδ τοὺς εἶπε: «Κατεβῆτε μαζί μου· ἀκολουθῆστέ με· διότι Κύριος ὁ Θεὸς παρέδωκε τοὺς ἐχθρούς μας, ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς Μωάβ, εἰς τὰ χέρια μας». Πράγματι· οἱ Ἰσραηλῖται ὡς ἕνας ἄνθρωπος τὸν ἀκολούθησαν καὶ κατέβησαν μαζί του καὶ προκατέλαβαν ὅλα τὰ σημεῖα τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἠμποροῦσε κανεὶς νὰ περάσῃ ἀπὸ τὴν Χαναάν (τὴν χώραν τῶν Ἰσραηλιτῶν) εἰς τὴν Μωάβ. Ἔτσι ἐμπόδισε καὶ ἀπέκλεισε τὴν διάβασιν ἀπὸ τὰ σημεῖα αὐτὰ ὁποιουδήποτε ἀνθρώπου. |
| 29 καὶ ἐπάταξαν τὴν Μωὰβ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὡσεὶ δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν, πᾶν λιπαρὸν καὶ πάντα ἄνδρα δυνάμεως, καὶ οὐ διεσώθη ὁ ἀνήρ. | 29 Εκτύπησαν δε τους Μωαβίτας τους εντεύθεν του Ιορδάνου κατά την ημέραν εκείνην και εφόνευσαν δέκα περίπου χιλιάδας άνδρας. Εφόνευσαν κάθε εύρωστον και ισχυρόν άνδρα και δεν διέφυγε κανείς από τους Μωαβίτας τον θάνατον. | 29 Μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν εὑρέθησαν ἀποκλεισμένοι οἱ Μωαβῖται εἰς τὴν γῆν Ἰσραήλ. Καὶ ὅταν (οἱ Μωαβῖται), κυριευμένοι ἀπὸ τὸν πανικόν, ἔτρεξαν νὰ καταφύγουν εἰς τὴν χώραν των διὰ νὰ σωθοῦν, οἱ Ἰσραηλῖται τοὺς ἐκτύπησαν σκληρὰ καὶ ἐφόνευσαν κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην περίπου δέκα χιλιάδες Μωαβῖτες. Ἐφόνευσαν ὅλους τοὺς εὐρώστους, ὅλους τοὺς γενναίους, ὅλα τὰ παλληκάρια. Ἡ καταστροφὴ τῶν Μωαβιτῶν ἦταν ὁλοκληρωτική. Δὲν ἐσώθη οὔτε ἕνας ἀπὸ αὐτούς. |
| 30 καὶ ἐνετράπη Μωὰβ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὑπὸ χεῖρα ᾿Ισραήλ, καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ὀγδοήκοντα ἔτη, καὶ ἔκρινεν αὐτοὺς ᾿Αὼδ ἕως οὗ ἀπέθανε. | 30 Ετσι δε εταπεινώθη και εφοβήθη η χώρα των Μωαβιτών κατά την ημέραν εκείνην κάτω από τα χέρια των Ισραηλιτών. Ησύχασε δε η χώρα των Ισραηλιτών επί ογδοήκοντα έτη. Ο Αώδ έμεινε Κριτής εις αυτούς, μέχρις ότου απέθανε. | 30 Κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην οἱ Μωαβῖται ὑπετάγησαν καὶ ἡ χώρα των ὑπεδουλώθη εἰς τοὺς Ἰσραηλῖτες· καὶ ἔτσι ἡ χώρα τῶν Ἰσραηλιτῶν ἔμεινεν ἥσυχη καὶ εἰρηνικὴ ἀπὸ ἐχθρικὲς ἐπιθέσεις ἐπὶ ὀγδόντα χρόνια. Καὶ ὁ Ἀὼδ ὑπῆρξε Κριτῆς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ μέχρι τὴν ἡμέραν τοῦ θανάτου του. |
| 31 Καὶ μετ᾿ αὐτὸν ἀνέστη Σαμεγὰρ υἱὸς Δινὰχ καὶ ἐπάταξε τοὺς ἀλλοφύλους εἰς ἑξακοσίους ἄνδρας ἐν τῷ ἀροτρόποδι τῶν βοῶν· καὶ ἔσωσε καί γε αὐτὸς τὸν ᾿Ισραήλ. | 31 Επειτα από αυτόν ενεφανίσθη ως Κριτής των Ισραηλιτών ο Σαμεγάρ, υιός του Δινάχ, ο οποίος εφόνευσε με ένα αλετροπόδι εξακοσίους αλλοφύλους Φιλισταίους, και έσωσε και αυτός τους Ισραηλίτας από τους εχθρούς των. | 31 Μετὰ τὸν Ἀὼδ παρουσιάσθη ὡς Κριτὴς ὁ Σάμεγαρ, ὁ υἱὸς τοῦ Δινάχ. Αὐτὸς ἐπάνω εἰς τὸν ζῆλον του ἐπετέθη καὶ ἐφόνευσεν ἑξακοσίους Φιλισταίους μὲ τὴν βουκέντραν (ἢ κατ' ἄλλην ἑρμηνείαν: Μὲ ἕνα ἀλετροπόδι). Ἔτσι ἔγινε καὶ αὐτὸς σωτῆρας καὶ ἐλευθερωτὴς τοῦ Ἰσραήλ. |
