| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΤΟΤΕ συνεκάλεσεν ᾿Ιησοῦς τοὺς υἱοὺς Ρουβὴν καὶ τοὺς υἱοὺς Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ | 1 Τοτε ο Ιησούς προσεκάλεσε την φυλήν Ρουβήν, την φυλήν Γαδ και την ημίσειαν από την φυλήν Μανασσή, | 1 Κατόπιν ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἐπροσκάλεσε τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ |
| 2 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἀκηκόατε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο ὑμῖν Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου, καὶ ὑπηκούσατε τῆς φωνῆς μου κατὰ πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν. | 2 και είπε προς αυτούς· “σεις έχετε πράγματι υπακούσει εις όλα όσα ο Μωϋσής, ο δούλος του Κυρίου, σας διέταξε. Υπηκούσατε επίσης και εις την ιδικήν μου φωνήν, εις όλα όσα εγώ σας διέταξα. | 2 καὶ τοὺς εἶπε: «Σεῖς ἀκούσατε ὅλα καὶ ἐτηρήσατε ὅλα, ὅσα ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, σᾶς διέταξε· ἔχετε ὑπακούσει ἐπίσης εἰς τὴν φωνήν μου, εἰς ὅλα, ὅσα δηλαδὴ σᾶς διέταξα. |
| 3 οὐκ ἐγκαταλελοίπατε τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν ταύτας τὰς ἡμέρας καὶ πλείους ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας· ἐφυλάξασθε τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. | 3 Δεν εγκατελείψατε τους αδελφούς σας Ισραηλίτας καθ' όλον το μακρόν διάστημα δια την κατάκτησιν της Χαναάν μέχρι την σημερινήν ημέραν. Ετηρήσατε την εντολήν Κυρίου του Θεού σας. | 3 Δὲν ἐγκατελείψατε τοὺς ἀδελφούς σας Ἰσραηλῖτες καθ ὅλην αὐτὴν τὴν μακρὰν περίοδον τῶν ἑπτὰ ἐτῶν μέχρι σήμερα. Ἐτηρήσατε καὶ ἐφυλάξατε μὲ πίστιν τὴν ἐντολὴν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας. |
| 4 νῦν δὲ κατέπαυσε Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν τοὺς ἀδελφοὺς ἡμῶν, ὃν τρόπον εἶπεν αὐτοῖς· νῦν οὖν ἀποστραφέντες ἀπέλθατε εἰς τοὺς οἴκους ὑμῶν καὶ εἰς τὴν γῆν τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, ἣν ἔδωκεν ὑμῖν Μωυσῆς ἐν τῷ πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου. | 4 Τωρα Κυριος ο Θεός μας εγκατέστησε τους αδελφούς μας, όπως είχεν υποσχεθή εις αυτούς. Και λοιπόν τώρα επιστρέψατε και σεις και πηγαίνετε στους οίκους σας, εις την χώραν της ιδιοκτησίας σας, την οποίαν σας έδωοεν ο Μωϋσής ανατολικώς από τον Ιορδάνην. | 4 Τώρα δὲ Κύριος ὁ Θεός μας ἐγκατέστησεν εἰς τὴν γῆν Χαναὰν καὶ ἔδωσεν ἀνάπαυσιν καὶ εἰρήνην εἰς τοὺς ἀδελφούς μας, ὅπως ἀκριβῶς τοὺς εἶχεν ὑποσχεθῆ. Τώρα λοιπὸν ἐπιστρέψετε καὶ πηγαίνετε εἰς τὰ σπίτια σας εἰς τὴν χώραν, ποὺ σᾶς ἐδόθη ὡς κληρονομία, τὴν ὁποίαν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἔδωκεν ὡς ἰδικήν σας εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη. |
| 5 ἀλλὰ φυλάξασθε σφόδρα ποιεῖν τὰς ἐντολὰς καὶ τὸν νόμον, ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν ποιεῖν Μωυσῆς ὁ παῖς Κυρίου, ἀγαπᾶν Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, πορεύεσθαι πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, φυλάξασθαι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ προσκεῖσθαι αὐτῷ καὶ λατρεύειν αὐτῷ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ὑμῶν καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ὑμῶν. | 5 Προσέξατε όμως πάρα πολύ ώστε να τηρήτε τας εντολάς του Θεού και όλον γενικώς τον νόμον του, τον οποίον ο Μωϋσής ο δούλος του Θεού, διέταξεν ημάς να τηρούμεν και να εφαρμόζωμεν· δηλαδή να αγαπώμεν Κυριον τον Θεόν μας, να πορευώμεθα στους δρόμους των εντολών του, να φυλάττωμεν τας εντολάς του, να είμεθα προσκεκολλημένοι εις αυτόν. Αυτόν μόνον να λατρεύετε με όλην σας την καρδίαν και με όλην σας την ψυχήν”. | 5 Ἀλλὰ προσέξετε πάρα πολύ, ὥστε νὰ ἐφαρμόζετε τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ γενικῶς τὸν νόμον, τὸν ὁποῖον μᾶς ἔδωκεν ὁ Μωϋσῆς, ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, νὰ τὸν ἐφαρμόζετε· δηλαδὴ νὰ ἀγαπᾶτε Κύριον τὸν Θεόν σας, να βαδίζετε κατὰ τὸ ἅγιον Θέλημά του, νὰ τηρῆτε τὶς ἐντολές του, νὰ εἶσθε στενότατα συνδεδεμένοι μαζί του καὶ νὰ τὸν λατρεύετε μὲ τὸν νοῦν σας ὁλόκληρον καὶ μὲ ὅλην τὴν ψυχήν σας, ὥστε εἰς αὐτὸν νὰ εἶναι παραδομένη ὅλη ἡ θέλησίς σας· ὥστε μὲ ὅλην τὴν δύναμιν καὶ θέλησίν σας καὶ μὲ ἀκούραστον δραστηριότητα καὶ μὲ τὸν νοῦν σας ὁλόκληρον αὐτὸν πάντοτε νὰ σκέπτεσθε». |
| 6 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ᾿Ιησοῦς καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτούς, καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν. | 6 Ευλόγησε τότε αυτούς ο Ιησούς και τους κατευώδωσεν. Αυτοί δε επορεύθησαν στους οίκους των. | 6 Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοὺς εὐλόγησε, τοὺς κατευώδωσε καὶ τοὺς ἀπέστειλε· καὶ ἐκεῖνοι ἐπῆγαν εἰς τὰ σπίτια των. |
| 7 καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῆ ἔδωκε Μωυσῆς ἐν τῇ Βασανίτιδι, καὶ τῷ ἡμίσει ἔδωκεν ᾿Ιησοῦς μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ ἐν τῷ πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου παρὰ τὴν θάλασσαν. καὶ ἡνίκα ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς ᾿Ιησοῦς εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ εὐλόγησεν αὐτούς, | 7 Ο Μωϋσής είχε δώσει στο ήμισυ της φυλής Μανασσή ένα τμήμα από την χώραν Βασάν, ο δε Ιησούς του Ναυή έδωκεν επίσης μερίδιον στο άλλο ήμισυ της φυλής Μανασσή εις την εντεύθεν του Ιορδάνου προς δυσμάς περιοχήν, όπως έδωσε και εις τας άλλας φυλάς του Ισραήλ. Οταν δε ο Ιησούς απέστειλεν αυτούς στους οίκους των τους ηυλόγησεν. | 7 Ὁ Μωϋσῆς εἶχε δώσει εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ὡς κληρονομίαν τμῆμα ἀπὸ τὴν περιοχὴν Βασάν· εἰς δὲ τὸ ἄλλο ἥμισυ τῆς ἰδίας φυλῆς ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ἔδωκεν ὡς κληρονομίαν εἰς τὰ δυτικὰ τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη, ὅπως ἔδωκε καὶ στὶς ἄλλες οἱ φυλὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν. Καὶ ὅταν τοὺς ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ σπίτια των, τοὺς εὐχἠθηκε καὶ τοὺς εὐλόγησε. |
| 8 καὶ ἐν χρήμασι πολλοῖς ἀπήλθοσαν εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν, καὶ κτήνη πολλὰ σφόδρα καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ σίδηρον καὶ ἱματισμὸν πολὺν διείλαντο τὴν προνομὴν τῶν ἐχθρῶν μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν. | 8 Εκείνοι δε με εφόδια πολλά απήλθον εις τας οικογενείας των πέραν του Ιορδάνου με κτήνη πάρα πολλά, με πολύ χρυσίον και αργύριον και σίδηρον και πολύν ιματισμόν, διότι ούτοι διεμοιράσθησαν μαζή με τους άλλους αδελφούς των Ισραηλίτας τα λάφυρα των εχθρών των. | 8 Αὐτοὶ δὲ ἐπέστρεψαν εἰς τὰ σπίτια των, ποὺ ἦσαν εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ ποταμοῦ Ἰορδάνη, μὲ πολλὰ πλούτη καὶ μὲ πάρα πολλὰ ζῶα καὶ μὲ πολὺ ἀσῆμι καὶ χρυσάφι καὶ σίδερο καὶ πολὺν ρουχισμὸν διότι εἶχαν διαμοιράσει τὰ λάφυρα, ποὺ ἐπῆραν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς των κατὰ τὸν πόλεμον, μαζὶ μὲ τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς Ἰσραηλίτες. |
| 9 Καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ ἀπὸ τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐκ Σηλὼ ἐν γῇ Χαναὰν ἀπελθεῖν εἰς τὴν Γαλαὰδ εἰς γῆν κατασχέσεως αὐτῶν, ἣν ἐκληρονόμησαν αὐτὴν διὰ προστάγματος Κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ. | 9 Η φυλή του Ρουβήν, η φυλή του Γαδ και το ήμισυ της φυλής του Μανασσή ανεχώρησαν από την Σηλώ που ευρίσκεται εις την γην Χαναάν, δια να πορευθούν εις την χώραν, την οποίαν θα είχον πλέον υπό την κατοχήν των, και την οποίαν έλαβον ως κληρονομίαν από τον Μωϋσήν κατόπιν εντολής του Κυρίου. | 9 Καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν Σηλῶ, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὴν Χαναάν (ἀπὸ ἐκεῖ δηλαδὴ ποὺ ἦσαν μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες φυλές), διὰ νὰ μεταβοῦν εἰς τὴν Γαλαάδ, τὴν χώραν ποὺ τοὺς εἶχε δοθῇ ὡς κληρονομία καὶ ἰδιοκτησία διὰ τὴν ἐγκατάστασίν των· εἰς τὴν περιοχὴν ποὺ τοὺς ἐδόθη ὡς κληρονομία ἀπὸ τὸν Μωϋσῆν κατόπιν ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ. |
| 10 καὶ ἦλθον εἰς Γάλγαλα τοῦ ᾿Ιορδάνου, ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χαναάν, καὶ ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ ἐκεῖ βωμὸν ἐπὶ τοῦ ᾿Ιορδάνου, βωμὸν μέγαν τοῦ ἰδεῖν. | 10 Ηλθον εις Γαλγαλα, πλησίον του Ιορδάνου η πόλις αυτή ευρίσκεται εις την γην Χαναάν και ανοικοδόμησαν αι φυλαί αυταί, Ρουβήν, Γαδ και το ήμισυ της φυλής Μανασσή, βωμόν εκεί μεγάλον και περίβλεπτον. | 10 Καὶ οἱ 2,1/2 αὐτὲς φυλὲς ἦλθαν εἰς τὴν πόλιν Γάλγαλα κοντὰ εἰς τὸν Ἰορδάνην - ἡ πόλις Γάλγαλα εἶναι εἰς τὴν Χαναάν - καὶ ἔκτισαν ἐκεῖ κοντὰ εἰς τὸν Ἰορδάνην ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ὑψηλόν, μεγάλον καὶ ἐντυπωσιακὸν θυσιαστήριον. |
| 11 καὶ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ λεγόντων· ἰδοὺ ᾠκοδομήκασιν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ βωμὸν ἐφ' ὁρίων γῆς Χαναὰν ἐπὶ τοῦ Γαλαὰδ τοῦ ᾿Ιορδάνου ἐν τῷ πέραν υἱῶν ᾿Ισραήλ. | 11 Οι άλλοι Ισραηλίται ήκουσαν να λέγεται· “ιδού ! Η φυλή Ρουβήν, η φυλή Γαδ και το ήμισυ της φυλής Μανασσή ανοικοδόμησιν βωμόν εντός των ορίων της Χαναάν, εις την χώραν Γαλαάδ του Ιορδάνου ανατολικώς από τους άλλους Ισραηλίτας”. | 11 Καὶ οἱ ὑπόλοιπες φυλὲς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἄκουσαν νὰ λέγεται: «Νά· ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἔχουν κτίσει θυσιαστήριον εἰς τὰ σύνορα τῆς Χαναάν, εἰς τὴν Γαλαὰδ τοῦ Ἰορδάνη, εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ ὑπολοίπου Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ». |
| 12 καὶ συνηθροίσθησαν πάντες οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ εἰς Σηλώ, ὥστε ἀναβάντες ἐκπολεμῆσαι αὐτούς. | 12 Ολοι οι άλλοι Ισραηλίται συνεκεντρώθησαν εις Σηλώ δια να πολεμήσουν αυτούς εκεί. | 12 Ὅταν οἰ ἄλλοι Ἰσραηλῖται (οἱ 91!2 φυλὲς) ἐπληροφορήθησαν τὸ γεγονὸς τοῦτο, συνεκεντρώθησαν ὅλοι εἰς τὴν Σηλῶ, διὰ νὰ μεταβοῦν καὶ πολεμήσουν ἐνάντιον τῶν 21/2 φυλῶν, ποὺ εἶχαν ἐγκατασταθῇ εἲς τὰ ἀνατολικά του Ἰορδάνη. |
| 13 καὶ ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβὴν καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Γὰδ καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ εἰς γῆν Γαλαὰδ τόν τε Φινεὲς υἱὸν ᾿Ελεάζαρ υἱοῦ ᾿Ααρὼν τοῦ ἀρχιερέως | 13 Προηγουμένως όμως απέστειλαν οι Ισραηλίται προς την φυλήν Ρουβήν, την φυλήν Γαδ και το ήμισυ της φυλής Μανασσή εις την χώραν Γαλαάδ τον Φινεές υιόν του Ελεάζαρ υιού του αρχιερέως Ααρών, | 13 Καί οἰ Ἰσραηλῖται (οἱ 9,1/2 φυλές) ἔστειλαν προηγουμένως πρὸς τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Γαλαὰδ τὸν Φινεές, υἱὸν τοῦ ἀρχιερέως Ἐλεάζαρ, υἱοῦ τοῦ ἀρχιερέως Ἀαρών. |
| 14 καὶ δέκα τῶν ἀρχόντων μετ' αὐτοῦ, ἄρχων εἷς ἀπὸ οἴκου πατριᾶς ἀπὸ πασῶν φυλῶν ᾿Ισραήλ· ἄρχοντες οἴκων πατριῶν εἰσι, χιλίαρχοι ᾿Ισραήλ. | 14 και μαζή με αυτόν δέκα άρχοντας, ένα από κάθε πατριαρχικήν οικονένειαν από όλας τας φυλάς του Ισραήλ. Αυτοί ήσαν άρχοντες των πατριαρχικών οικογενειών χιλίαρχοι μεταξύ των Ισραηλιτών. | 14 Μαζί του ἔστειλαν καὶ δέκα ἀπὸ τοὺς ἄρχοντες - ἀρχηγούς, δηλαδὴ ἕνα ἀρχηγὸν ἀπὸ κάθε πατριαρχικὴν οἱκογένειαν ἀπὸ ὅλες τίς (9,1/2) φυλὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ εἶχαν ἐγκατασταθῆ εἰς τὰ δυτικὰ τοῦ Ἰορδάνη· ὅλοι αὐτοὶ ἦσαν ἀρχηγοὶ τῶν πατριαρχικῶν οἰκογενειῶν, χιλίαρχοι τῶν Ἰσραηλιτῶν. |
| 15 καὶ παρεγένοντο πρὸς τοὺς υἱοὺς Ρουβὴν καὶ πρὸς τοὺς υἱοὺς Γὰδ καὶ πρὸς τοὺς ἡμίσεις φυλῆς Μανασσῆ εἰς γῆν Γαλαὰδ καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτοὺς λέγοντες· | 15 Αυτοί ήλθαν εκεί όπου ήσαν αι φυλαί Ρουβήν, Γαδ και το ήμισυ της φυλής Μανασσή, εις την χώραν Γαλαάδ και είπαν προς αυτούς. | 15 Αὐτοὶ ἦλθαν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ εἰς τὴν περιοχὴν τῆς Γαλαὰδ καὶ ἐμίλησαν εἰς αὐτοὺς καὶ τοὺς εἶπαν: |
| 16 τάδε λέγει πᾶσα ἡ συναγωγὴ Κυρίου· τίς ἡ πλημμέλεια αὕτη, ἣν ἐπλημμελήσατε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ ᾿Ισραήλ, ἀποστραφῆναι σήμερον ἀπὸ Κυρίου οἰκοδομήσαντες ὑμῖν ἑαυτοῖς βωμόν, ἀποστάτας ὑμᾶς γενέσθαι ἀπὸ τοῦ Κυρίου; | 16 “Αυτά λέγει προς σας όλος ο λαός του Κυρίου. Εσκεφθήκατε πόσον μεγάλη είναι η αμαρτία αυτή, την οποίαν διεπράξατε ενώπιον του Θεού του Ισραήλ, ώστε να αποστατήσετε σήμερον από τον Κυριον οικοδομούντες σεις δια τον εαυτόν σας βωμόν και να γίνετε έτσι αποστάται από τον Κυριον; | 16 «Αὐτὰ λέγει ὅλος ὁ συγκεντρωμένος εἰς τὴν Σηλὼ λαὸς τοῦ Κυρίου: «Ἔχετε σκεφθῆ ἄραγε πόσον μεγάλο εἶναι τὸ ἁμάρτημα αὐτό, τὸ ὁποῖον ἐκάματε ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, μὲ τὸ νὰ ἀπομακρυνθῆτε σήμερον ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ νὰ κτίσετε διὰ τὸν ἑαυτόν σας θυσιαστήριον, καὶ νὰ γίνετε ἔτσι ἐπαναστάται καὶ ἀποστάται ἀπὸ τὸν Κύριον; |
| 17 μὴ μικρὸν ὑμῖν τὸ ἁμάρτημα Φογώρ; ὅτι οὐκ ἐκαθαρίσθημεν ἀπ' αὐτοῦ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ ἐγενήθη πληγὴ ἐν τῇ συναγωγῇ Κυρίου. | 17 Μηπως είναι μικρόν και ασήμαντον το αμάρτημα, το οποίον διεπράξατε εις Φογώρ; Είναι βαρύ και μέγα. Και απόδειξις ότι μέχρι της ημέρας αυτής δεν έχομεν εξαγνισθή ακόμη καίτοι σκληρώς ετιμωρήθη ο λαός του Κυρίου. | 17 Μήπως εἶναι μικρὴ ἡ ἁμαρτία καὶ ἡ ἀποστασία, ποὺ διεπράξατε εἰς Φογώρ; Ὄχι, δὲν εἶναι μικρή· εἶναι πολὺ μεγάλη. Διότι οἰ συνέπειές της συνεχίζονται μέχρι σήμερον, ἀφοῦ ὑποφέρομεν ἀκόμη καὶ δὲν ἔχομεν μέχρι σήμερον καθαρισθῆ, παρ' ὅλον ὅτι ἐτιμωρήθη ὅλος ὁ λαὸς τοῦ Κυρίου μὲ ἐπιδημικὴν ἀρρώστιαν. |
| 18 καὶ ὑμεῖς ἀπεστράφητε σήμερον ἀπὸ Κυρίου; καὶ ἔσται ἐὰν ἀποστῆτε σήμερον ἀπὸ Κυρίου, καὶ αὔριον ἐπὶ πάντα ᾿Ισραὴλ ἔσται ἡ ὀργή. | 18 Και παρ' όλα αυτά σεις σήμερον απεστατήσατε από τον Κυριον; Εάν πράγματι σήμερον εγινατε αποστάται από τον Κυριον, αύριον θα εκσπάση η οργή του Κυρίου εναντίον όλου του ισραηλιτικού λαού. | 18 Δὲν ἦταν λοιπὸν ἀρκετὴ αὐτὴ ἡ τιμωρία, καὶ ἔπρεπε σεῖς νὰ ἀπομακρυνθῆτε σήμερα ἀπὸ τὸν Κύριον; Ἐὰν σεῖς ἀπομακρυνθῆτε καὶ ἐπαναστατήσετε σήμερα ἐναντίον τοῦ Κυρίου, τὸ ἁμάρτημά σας θὰ ἔχη ὡς σννέπειαν νὰ ἐκσπάσὴ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ αὔριον ἐναντίον ὁλοκλήρου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. |
| 19 καὶ νῦν εἰ μικρὰ ἡ γῆ ὑμῶν τῆς κατασχέσεως ὑμῶν, διάβητε εἰς τὴν γῆν τῆς Κυρίου κατασχέσεως, οὗ κατασκηνοῖ ἐκεῖ ἡ σκηνὴ Κυρίου, καὶ κατακληρονομήσατε ἐν ἡμῖν· καὶ μὴ ἀπὸ Θεοῦ ἀποστάται γενήθητε καὶ ὑμεῖς μηδ' ἀπόστητε ἀπὸ Κυρίου διὰ τὸ οἰκοδομῆσαι ὑμᾶς βωμὸν ἔξω τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. | 19 Και τώρα, εάν έχετε την γνώμην ότι η χώρα της κληρονομίας σας είναι μικρά, διαβήτε τον Ιορδάνην, επιστρέψατε εις την περιοχήν που ανήκει στον Κυριον εκεί όπου ευρίσκεται η Σκηνή του Μαρτυρίου και εγκατασταθήτε μεταξύ μας. Αλλά μη αποστατήτε από τον Θεόν. Μη αποστατήτε από τον Κυριον και μη οικοδομήτε βωμόν έξω από το θυσιαστήριον Κυρίου του Θεού μας. | 19 Καὶ τώρα, ἐὰν νομίζετε ὅτι εἶναι μικρή (ἄλλη γραφὴ ἔχει: «ἀκάθαρτη») ἡ χώρα, ἡ ὁποῖα σᾶς ἐδόθη ὡς κληρονομία εἰς τὰ ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη, καὶ ἄρα ἀκαταλλήλη (ἐὰν δεχθῶμεν τὴν γραφὴν «ἀκάθαρτη») διὰ νὰ λατρεύετε εἰς αὐτὴν τὸν Κύριον, περάστε τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐπιστρέψετε εἰς τὴν Χαναάν, τὴν χώραν ποὺ ἀνήκει εἰς τὸν Κύριον, εἰς τὴν ὁποίαν εἶναι ἐγκατεστημένη ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου, καὶ ἐγκατασταθῆτε μεταξύ μας. Κάμετε τοῦτο καὶ μὴ γίνετε καὶ σεῖς ἀποστάται καὶ ἐπαναστάται κατὰ τὸν Θεὸν καὶ μὴ ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ τὸν Κύριον μὲ τὸ νὰ κτίσετε διὰ τὸν ἑυατόν σας ἄλλο θυσιαστήριον, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μας. |
| 20 οὐκ ἰδοὺ ῎Αχαρ ὁ τοῦ Ζαρᾶ πλημμελείᾳ ἐπλημμέλησεν ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος καὶ ἐπὶ πᾶσαν συναγωγὴν ᾿Ισραὴλ ἐγενήθη ὀργή; καὶ οὗτος εἷς αὐτὸς ἀπέθανε τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ. | 20 Δεν ενθυμείσθε, ότι, όταν ο Αχαρ ο υιός του Ζαρά διέπραξεν αμάρτημα κρατήσας από τα αφιερώματα του Θεού, η θεία οργή εξέσπασεν εναντίον όλου του Ισραηλιτικού λαού; Και αυτός ο αμαρτήσας ήτο ένας, ο οποίος άλλωστε και ετιμωρήθη δια την αμαρτίαν του”. | 20 Ἐνθυμηθῆτε τοῦτο: Μήπως ὁ Ἄχαρ, ὁ υἱὸς τοῦ Ζαρά, δὲν ἁμάρτησε μὲ τὸ νὰ κρατήσῃ διὰ τὸν εὑατόν του ἀπὸ τὰ ἀφιερωμένα πράγματα εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐξ ἀφορμῆς τῆς πράξεως αὐτῆς ἐξέσπασεν ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον ὅλου τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ; Καὶ (αὐτὸς) ὁ Ἄχαρ ἦταν ἕνας· ἁμάρτησε καὶ ἐτιμωρήθη διὰ τὴν ἁμαρτίαν του! Πόσον μεγαλυτέρα θὰ εἶναι ἡ τιμωρία μας τώρα, ποὺ ὁ ἔνοχος δὲν θὰ εἶναι ἕνας, ἀλλὰ πολλοί;» |
| 21 Καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ καὶ ἐλάλησαν τοῖς χιλιάρχοις ᾿Ισραὴλ λέγοντες· | 21 Η φυλή του Ρουβήν, η φυλή του Γαδ και το ήμισυ της φυλής Μανασσή απεκρίθησαν και είπαν στους χιλιάρχους του ισραηλιτικού λαού· | 21 Τότε ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἤμισυ τῆς φνλῆς Μανασσῆ ἐμίλησαν εἰς τοὺς χιλιάρχους τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαῦ καὶ τοὺς εἶπαν: |
| 22 ὁ Θεὸς Θεὸς Κύριός ἐστι, καὶ ὁ Θεὸς Θεὸς αὐτὸς οἶδε, καὶ ᾿Ισραὴλ αὐτὸς γνώσεται· εἰ ἐν ἀποστασίᾳ ἐπλημμελήσαμεν ἔναντι τοῦ Κυρίου, μὴ ρύσαιτο ἡμᾶς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ· | 22 “ο Θεός ημών είναι ο μόνος αληθινός Θεός και Κυριος. Αυτός ο Θεός και Κυριος γνωρίζει την σκέψιν και την πράξιν μας, θα μάθη δε και ο ισραηλιτικός λαός. Εάν εις ένδειξιν αποστασίας διεπράξαμεν τούτο απέναντι του Κυρίου, ας μας τιμωρήση κατ' αυτήν ταύτην την ημέραν ! | 22 «Ἄδικα ὑποψιάζεσθε καὶ ἀγανακτεῖτε ὅτι ἐπαναστατήσαμε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ· ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεός· ναί, ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεὸς τῶν θεῶν εἶναι ὁ μοναδικὸς Κύριος· ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεός, ναί, ὁ ἕνας καὶ παντοδύναμος Θεὸς τῶν θεῶν γνωρίζει διατὶ ἐκάμαμε τοῦτο, θὰ μάθῃ δὲ τοῦτο καὶ ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαός. Ἐὰν ἐκάμαμε τὴν πρᾶξιν αὐτὴν διὰ νὰ ἐπαναστατήσωμεν κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ διὰ νὰ μὴ μείνωμεν πιστοὶ εἰς αὐτόν, ἄς μὴ μᾶς ἀφήσῃ νὰ ζήσωμεν πλέον ἂς μὴ μᾶς ἀφήσῃ ἀτιμώρητους τὴν ἡμέραν αὐτήν. |
| 23 καὶ εἰ ᾠκοδομήσαμεν ἑαυτοῖς βωμὸν ὥστε ἀποστῆναι ἀπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ὥστε ἀναβιβάσαι ἐπ' αὐτὸν θυσίαν ὁλοκαυτωμάτων ἢ ὥστε ποιῆσαι ἐπ' αὐτοῦ θυσίαν σωτηρίου, Κύριος ἐκζητήσει. | 23 Εάν εκτίσαμεν τον βωμόν αυτόν δια τους εαυτούς μας, ώστε να αποστατήσωμεν από Κυριον τον Θεόν μας και να αναβιβάσωμεν στον βωμόν θυσίαν ολοκαυτώματος η να προσφέρωμεν θυσίαν σωτηρίας, ο Κυριος ας μας ζητήση ευθύνας και ας μας τιμωρήση. | 23 Καὶ ἐὰν ἐκτίσαμεν διὰ τοὺς ἑαυτούς μας θυσιαστήριον, διὰ νὰ ἀπομακρυνθῶμεν καὶ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ τὸν Κύριον, τὸν Θεόν μας, καὶ διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς αὐτὸ θυσίες ὁλοκαυτωμάτων ἢ διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς αὐτὸ θυσίες σωτηρίου, ὁ Κύριος ἂς ζητήσῃ λόγον καὶ εὐθύνην διὰ τὴν ἀποστασίαν μας αὐτὴν καὶ ἂς μᾶς τιμωρήσῃ |
| 24 ἀλλ' ἕνεκεν εὐλαβείας ρήματος ἐποιήσαμεν τοῦτο λέγοντες· ἵνα μὴ εἴπωσιν αὔριον τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν, τί ὑμῖν καὶ Κυρίῳ τῷ Θεῷ ᾿Ισραήλ; | 24 Αλλά μάθετε ότι αυτό που εκάμαμεν το εκάμαμεν από ευλαβή ελατήρια σκεφθέντες ότι ήτο ενδεχόμενον αύριον τα τέκνα σας να είπουν εις τα ιδικά μας τέκνα· Τι το κοινόν υπάρχει εις σας και εις Κυριον τον Θεόν του ισραηλιτικού λαού; | 24 Ὄχι· δὲν ἐκτίσαμεν τὸ θυσιαστήριον διὰ νὰ ἀποστατήσωμεν ἀπὸ τὸν παντοδύναμον Θεόν, τὸν ἕνα καὶ παντοδύναμον Θεὸν τῶν θεῶν, τὸν Κύριον. Τὸ ἐκτίσαμεν διότι ἐκινηθήκαμε ἀπὸ ἐλατήρια εὐλαβείας· ἐφοβηθήκαμε ἀπὸ αὐτά, ποὺ ἐπρόκειτο πιθανῶς νὰ συμβοῦν· ἐπροχωρήσαμε εἰς τὸ ἔργον αὐτὸ μὲ τὴν σκέψιν ὅτι οἱ ἀπόγονοί σας ἴσως εἰποῦν εἰς τοὺς ἰδικούς μας ἀπογόνους: «Τί κοινὸν ὑπάρχει μεταξὺ σᾶς καὶ μεταξὺ τοῦ Κυρίου, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ; |
| 25 καὶ ὅρια ἔθηκε Κύριος ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν τὸν ᾿Ιορδάνην, καὶ οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς Κυρίου. καὶ ἀπαλλοτριώσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν τοὺς υἱοὺς ἡμῶν, ἵνα μὴ σέβωνται Κύριον. | 25 Ο Κυριος έθεσεν όρια μεταξύ μας και μεταξύ σας τον Ιορδάνην ποταμόν. Καμμίαν λοιπόν μερίδα κληρονομίας δεν έχετε σεις εις την γην της επαγγελίας του Κυρίου. Ετσι δε τα παιδιά σας θα αποξενώσουν τα παιδιά μας, ώστε να μη σέβωνται πλέον τον Κυριον. | 25 Ὁ Κύριος ἔθεσε μεταξύ μας καὶ μεταξύ σας ὡς σύνορον τὸν ποταμὸν Ἰορδάνην. Σεῖς λοιπὸν (οἱ 2.1/2 φυλές) δὲν ἔχετε καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Κύριον· δὲν ἔχετε καμμίαν μερίδα κληρονομίας εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας). Καὶ ἔτσι οἱ ἀπόγονοί σας θὰ ἀπομονώσουν τοὺς ἰδικούς μας ἀπογόνους, θὰ τοὺς ἀποκόψουν καὶ θὰ τοὺς σταματήσουν ἀπὸ τοῦ νὰ λατρεύουν καὶ νὰ σέβωνται τὸν Κύριον. |
| 26 καὶ εἴπαμεν ποιῆσαι οὕτω, τοῦ οἰκοδομῆσαι τὸν βωμὸν τοῦτον οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν, | 26 Λια τούτο ημείς είπομεν και απεφασίσαμεν να ενεργήσωμεν τοιουτοτρόπως, να κτίσωμεν δηλαδή τον βωμόν αυτόν, όχι δια να προσφέρωμεν θυσίας αιματηράς και αναιμάκτους, | 26 Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ἐσκέφθηκαμε καὶ ἀπεφασίσαμεν νὰ κάμωμεν τοῦτο· νὰ κτίσωμεν δηλαδὴ τὸ θυσιαστήριον αὐτό, ὄχι διὰ νὰ προσφέρωμεν εἰς αὐτὸ θυσίες αἱματηρὲς ἢ ἀναίμακτες, |
| 27 ἀλλ' ἵνα ᾖ τοῦτο μαρτύριον ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν γενεῶν ἡμῶν μεθ' ἡμᾶς, τοῦ λατρεύειν λατρείαν Κυρίου ἐναντίον αὐτοῦ, ἐν τοῖς καρπώμασιν ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις ἡμῶν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις τῶν σωτηρίων ἡμῶν· καὶ οὐκ ἐροῦσι τὰ τέκνα ὑμῶν τοῖς τέκνοις ἡμῶν αὔριον· οὐκ ἔστιν ὑμῖν μερὶς Κυρίου. | 27 αλλά δια να γίνη μία μαρτυρία ο βωμός αυτός μεταξύ σας και μεταξύ μας και στους απογόνους μας ύστερα από ημάς, δια να προσφέρωμεν όλοι λατρείαν ενώπιον του αυτού Κυρίου με αιματηράς και αναιμάκτους θυσίας και με τας θυσίας μας του σωτηρίου· και έτσι δεν θα είπουν αύριον τα τέκνα σας εις τα τέκνα μας, ότι δεν έχετε μέρος ενώπιον του Κυρίου. | 27 ἀλλὰ διὰ νὰ εἶναι τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ μία ὑπενθύμισις καὶ μαρτυρία μεταξύ μας καὶ μεταξύ σας καὶ μεταξὺ τῶν ἀπογόνων, ποὺ θὰ ἔλθουν ὕστερα ἀπὸ ἡμᾶς, διὰ νὰ προσφέρωμεν ὅλοι οἱ Ἰσραηλῖται πραγματικὴν καὶ ἀληθινὴν λατρείαν ἐμπρὸς εἰς τὸν Κύριον μὲ τὶς αἱματηρὲς καὶ ἀναίμακτες θυσίες καὶ μὲ τὶς θυσίες σωτηρίου· ἔτσι οἱ ἀπόγονοί σας δὲν θὰ εἰποῦν εἰς τοὺς ἀπογόνους μας αὔριον· «δὲν ἔχετε καμμίαν σχέσιν μὲ τὸν Κύριον· δὲν ἔχετε καμμίαν μερίδα κληρονομίας εἰς τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας. |
| 28 καὶ εἴπομεν· ἐὰν γένηταί ποτε καὶ λαλήσωσι πρὸς ἡμᾶς καὶ ταῖς γενεαῖς ἡμῶν αὔριον, καὶ ἐροῦσιν· ἴδετε ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου, ὃ ἐποίησαν οἱ πατέρες ἡμῶν οὐχ ἕνεκεν καρπωμάτων οὐδὲ ἕνεκεν θυσιῶν, ἀλλὰ μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν ἡμῶν. | 28 Εσκέφθημεν και είπομεν, εάν συμβή και ομιλήσουν ποτέ έτσι οι απόγονοί σας εις ημάς και τους απογόνους μας, οι απόγονοί μας θα είπουν· Ιδέτε, ομοίωμα του θυσιαστηρίου του Κυρίου είναι ο βωμός, τον οποίον έκτισαν οι πατέρες μας όχι δια να προσφέρουν θυσίας αιματηράς και αναιμάκτους, αλλά δια να είναι τρανή μαρτυρία μεταξύ σας και μεταξύ μας και μεταξύ των απογόνων μας. | 28 Ἡ σκέψις λοιπόν, ποὺ μᾶς ὠδήγησεν εἰς τὴν ἐνέργειαν αὐτήν, ἦταν ἡ ἐξῆς: Ἐὰν ποτὲ οἱ ἀπόγονοί σας μιλήσουν εἰς ἠμᾶς καὶ εἰς τοὺς ἀπογόνους μας εἰς τὸ μέλλον καὶ εἰποῦν: «Κοιτάξτε! Οἱ πατέρες μας κατεσκεύασαν θυσιαστήριον ὅμοιον μὲ τὸ θυσιαστήριον τοῦ Κυρίου· ἀλλὰ δὲν τὸ ἔκτισαν διὰ νὰ προσφέρουν εἰς αὐτὸ θυσίες αἱματηρὲς οὔτε θυσίες ἀναίμακτες, ἀλλὰ διὰ νὰ εἶναι ὑπενθύμισις καὶ μαρτυρία μεταξύ σας καὶ μεταξύ μας καὶ μεταξὺ τῶν ἀπογόνων, ποὺ θὰ ἔλθουν ὕστερα ἀπὸ ἡμᾶς». |
| 29 μὴ γένοιτο οὖν ἡμᾶς ἀποστραφῆναι ἀπὸ Κυρίου ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ἀποστῆναι ἀπὸ Κυρίου, ὥστε οἰκοδομῆσαι ἡμᾶς θυσιαστήριον τοῖς καρπώμασι καὶ ταῖς θυσίαις Σαλαμὶν καὶ τῇ θυσίᾳ τοῦ σωτηρίου, πλὴν τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου, ὅ ἐστιν ἐναντίον τῆς σκηνῆς αὐτοῦ. | 29 Μη γένοιτο λοιπόν ποτέ να απομακρυνθώμεν ημείς και να αποστατήσωμεν από τον Κυριον κατά την ημέραν αυτήν, ώστε να ανοικοδομήσωμεν ημείς άλλο θυσιαστήριον δια τας αιματηράς και αναιμάκτους θυσίας, δια τας θυσίας σωτηρίου, εκτός από το ένα και μόνον θυσιαστήριον του Κυρίου, το οποίον υπάρχει ενώπιον της Σκηνής του Μαρτυρίου”. | 29 Ποτὲ λοιπὸν δὲν ἐσκέφθηκαμε (ὁ Θεὸς νὰ φυλάξῃ ἀπὸ κάτι τέτοιο) νὰ ἀπομακρυνθῶμεν ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ νὰ ἐπαναστατήσωμεν ἐναντίον του κατὰ τὴν σημερινὴν ἡμέραν, ὥστε νὰ κτίσωμεν ἄλλο θυσιαστήριον διὰ τὶς αἱματηρὲς θυσίες Σαλαμὶν καὶ διὰ τὶς θυσίες σωτηρίου. Ἐμεῖς δὲν θὰ κτίσωμεν ἄλλο θυσιαστήριον, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἕνα καὶ μοναδικὸν θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον εὐρίσκεται ἀπέναντι τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου». |
| 30 Καὶ ἀκούσας Φινεὲς ὁ ἱερεὺς καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς ᾿Ισραήλ, οἳ ἦσαν μετ' αὐτοῦ, τοὺς λόγους, οὓς ἐλάλησαν οἱ υἱοὶ Ρουβὴν καὶ οἱ υἱοὶ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασσῆ, καὶ ἤρεσεν αὐτοῖς. | 30 Ο ιερεύς Φινεές και όλοι οι άρχοντες του ισραηλιτικού λαού, που ήσαν μαζή του, όταν ήκουσαν τας εξηγήσεις, τας οποίας είπαν η φυλή Ρουβήν, η φυλή Γαδ και το ήμισυ της φυλής Μανασσή ηυχαριστήθησαν. | 30 Ὅταν ἄκουσε ὁ ἱερεὺς Φινεὲς καὶ ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ποὺ ἦσαν μαζί του, τὰ λόγια μὲ τὶς ἐξηγήσεις, ποὺ τοὺς εἶπαν ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ, ἰκανοποιήθησαν καὶ εὐχαριστήθησαν. |
| 31 καὶ εἶπε Φινεὲς ὁ ἱερεὺς τοῖς υἱοῖς Ρουβὴν καὶ τοῖς υἱοῖς Γὰδ καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασσῆ· σήμερον ἐγνώκαμεν ὅτι μεθ' ἡμῶν Κύριος, διότι οὐκ ἐπλημμελήσατε ἐναντίον Κυρίου πλημμέλειαν καὶ ὅτι ἐρρύσασθε τοὺς υἱοὺς ᾿Ισραὴλ ἐκ χειρὸς Κυρίου. | 31 Είπε δε ο ιερεύς Φινεές εις την φυλήν Ρουβήν, εις την φυλήν Γαδ και στο ήμισυ της φυλής Μανασσή· “σήμερον εγνωρίσαμεν καλά και επείσθημεν ότι ο Κυριος είναι μαζή μας, διότι δεν διεπράξατε αμαρτίαν ενώπιον του Κυρίου και ότι εγλυτώσατε τους Ισραηλίτας από την τιμωρόν χείρα του Κυρίου”. | 31 Καὶ ὁ ἱερεὺς Φινεὲς εἶπεν εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβὴν καὶ εἰς τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ εἰς τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ: «Σήμερα ἐπληροφορηθήκαμε καὶ ὁμολογοῦμεν ὅτι ὁ Κύριος εἶναι μαζί μας, διότι δὲν ἔχετε ἐπαναστατήσει οὔτε ἔχετε ἁμαρτήσει κατὰ τοῦ Κυρίου ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ ἔτσι ἐγλυτώσατε ὅλον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν ἀπὸ τὸ τιμωρητικὸν χέρι τοῦ Κυρίου». |
| 32 καὶ ἀπέστρεψε Φινεὲς ὁ ἱερεὺς καὶ οἱ ἄρχοντες ἀπὸ τῶν υἱῶν Ρουβὴν καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν Γὰδ καὶ ἀπὸ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασσῆ ἐκ τῆς Γαλαὰδ εἰς γῆν Χαναὰν πρὸς τοὺς υἱοὺς ᾿Ισραὴλ καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτοῖς τοὺς λόγους, | 32 Ο Φινεές ο ιερεύς μαζή δέ με αυτόν οι άρχοντες της φυλής Ρουβήν, της φυλής Γαδ και του ημίσεος της φυλής Μανασσή επέστρεψαν από την περιοχήν Γαλαάδ εις την Χαναάν προς τους Ισραηλίτας και ανεκοίνωσαν εις αυτούς τους ανωτέρω λόγους. | 32 Ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ ὁ ἱερεὺς Φινεὲς καὶ οἱ ἄρχοντες ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ρουβήν, τὴν φυλὴν τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ ἀπὸ τὴν Γαλαὰδ εἰς τὴν Χαναὰν κοντὰ εἰς τοὺς ἄλλους Ἰσραηλῖτες καὶ ἀνεκοίνωσαν εἰς αὐτοὺς τὰ ἀνωτέρω λόγια. |
| 33 καὶ ἤρεσε τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ. καὶ ἐλάλησαν πρὸς τοὺς υἱοὺς ᾿Ισραήλ, καὶ εὐλόγησαν τὸν Θεὸν υἱῶν ᾿Ισραὴλ καὶ εἶπαν μηκέτι ἀναβῆναι πρὸς αὐτοὺς εἰς πόλεμον ἐξολοθρεῦσαι τὴν γῆν τῶν υἱῶν Ρουβὴν καὶ τῶν υἱῶν Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασσῆ. καὶ κατῴκησαν ἐπ' αὐτῆς. | 33 Ηυχαριστήθησαν δε οι Ισραηλίται από αυτά. Οι δε κήρυκες τα διελάλησαν στον λαόν. Και οι Ισραηλίται εδοξολόγησαν τον Θεόν των, έλαβον και είπον την απόφασίν των να μη ξεκινήσουν προς πόλεμον εναντίον αυτών, δια να εξολοθρεύσουν την χώραν της φυλής Ρουβήν, της φυλής Γαδ και του ημίσεος της φυλής Μανασσή. Και κατώκησαν όλοι εις την ορισθείσαν δι' αυτούς περιοχήν. | 33 Οἱ Ἰσραηλῖται ἰκανοποιήθησαν καὶ εὐχαριστήθησαν. Καὶ οἱ κήρυκες τὰ διελάλησαν εἰς ὅλον τὸν λαόν. Οἱ Ἰσραηλῖται ἐδοξολόγησαν, ἀνύμνησαν καὶ εὐχαρίστησαν τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπεφάσισαν νὰ μὴ προχωρήσουν πλέον ἐναντίον τῶν 2,1/2 φυλῶν εἰς πόλεμον διὰ νὰ ἐξολοθρεύσουν καὶ ἐρημώσουν τὴν χώραν τῆς φυλῆς τοῦ Ρουβὴν καὶ τῆς φυλῆς τοῦ Γὰδ καὶ τῆς μισῆς φυλῆς τοῦ Μανασσῆ· ἔτσι οἱ 2,1/2 αὐτές φυλὲς (Ῥουβήν, Γὰδ καὶ Μανασσῆ) ἐγκατεστάθησαν εἰς τὴν περιοχὴν ἀνατολικὰ τοῦ Ἰορδάνη, ποὺ τοὺς εἶχε δοθῇ. |
| 34 καὶ ἐπωνόμασεν ᾿Ιησοῦς τὸν βωμὸν τῶν Ρουβὴν καὶ τῶν Γὰδ καὶ τοῦ ἡμίσους φυλῆς Μανασσῆ καὶ εἶπεν ὅτι μαρτύριόν ἐστιν ἀνὰ μέσον αὐτῶν, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν ἐστι. | 34 Ο δε Ιησούς επωνόμασε τον βωμόν, τον οποίον είχαν ανοικοδομήσει η φυλή Ρουβήν, η φυλή Γαδ και το ήμισυ της φυλής Μανασσή και είπεν· “ο βωμός αυτός είναι μαρτυρία μεταξύ των ότι Κυριος ο Θεός είναι αληθώς ο Θεός των”. | 34 Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ ὠνόμασε τὸ θυσιαστήριον,ποὺ ἔκτισαν ἡ φυλὴ τοῦ Ρουβὴν καὶ ἡ φυλὴ τοῦ Γὰδ καὶ τὸ ἥμισυ τῆς φυλῆς Μανασσῆ, καὶ εἶπε: «Τὸ θυσιαστήριον αὐτὸ εἶναι ὑπενθύμισις καὶ μαρτυρία μεταξύ τους, ὅτι μόνον ὁ Κύριος εἶναι ἀληθῶς ὁ Θεός τους». |
