| Αρχαίο κείμενο | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἑβδόμην, ἐγένετο σιγὴ ἐν τῷ οὐρανῷ ὡς ἡμιώριον. | 1 Και όταν το Αρνίον ήνοιξεν την εβδόμην σφραγίδα, έγινε σιγή στον ουράνιον κόσμον, περίπου μισήν ώραν, δια την κρισιμότητα των συνταρακτικών γεγονότων, που έντος ολίγου θα επακολουθούσαν. | 1 Καὶ ὅταν ἤνοιξε τὸ Ἀρνίον τὴν ἑβδόμην σφραγῖδα τοῦ βιβλίου, ἔγινεν ἡσυχία εἰς τὸν οὐρανὸν περίπου μισὴν ὥραν. Μὲ πολλὴν εὐλάβειαν καὶ προσοχὴν οἱ ἐν οὐρανῷ παρακολουθοῦν τὰ τρομερὰ γεγονότα, ποὺ πρόκειται μετ’ ὀλίγον νὰ ἐκτυλιχθοῦν. |
| 2 Καὶ εἶδον τοὺς ἑπτὰ ἀγγέλους οἳ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἑστήκασι, καὶ ἐδόθησαν αὐτοῖς ἑπτὰ σάλπιγγες. | 2 Και είδα τους επτά επισήμους αγγέλους, που στέκονται πάντοτε εμπρός στον Θεόν, και εδόθησαν εις αυτούς επτά σάλπιγγες. | 2 Καὶ εἶδα τοὺς ἑπτὰ ἐπισημοτέρους ἐκ τῶν ἀγγέλων, αὐτοὺς ποὺ στέκονται ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεόν, καὶ τοὺς ἐδόθησαν ἑπτὰ σάλπιγγες διὰ νὰ σημάνουν ὁ καθένας των μὲ τὴν σειράν του τὴν ἔναρξιν τῶν νέων παιδαγωγικῶν τιμωριῶν τοῦ Θεοῦ. |
| 3 καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἔχων λιβανωτὸν χρυσοῦν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ θυμιάματα πολλὰ, ἵνα δώσῃ ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου. | 3 Και ένας άλλος άγγελος ήλθε και εστάθη στο επουράνιον θυσιαστήριον, κρατών εις τα χέρια του ολόχρυσον θυμιατήριον. Και εδόθησαν εις αυτόν πολλά θυμιάματα, αι προσευχαί των αγίων, που ευρίσκονται στους ουρανούς, δια να προσφέρη και συνενώση αυτάς με τας προσευχάς των πιστών της στρατευομένης Εκκλησίας στο ολόχρυσον θυσιαστήριον, που είναι εμπρός στον θρόνον του Θεού. | 3 Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοῦ ἐπουρανίου θυσιαστηρίου ἔχων χρυσοῦν θυμιατήριον. Καὶ ἐδόθησαν εἰς αὐτὸν θυμιάματα πολλά, προσευχαὶ καὶ πρεσβεῖαι τῆς ἐν οὐρανοῖς θριαμβευούσης Ἐκκλησίας, διὰ νὰ προσφέρῃ ταύτας πρὸς ἐνίσχυσιν τῶν προσευχῶν ὅλων τῶν ἐπὶ γῆς ἀγωνιζομένων πιστῶν εἰς τὸ χρυσοῦν θυσιαστήριον, ποὺ εἶναι ἐμπρὸς εἰς τὸν οὐράνιον θρόνον τοῦ Θεοῦ. |
| 4 καὶ ἀνέβη ὁ καπνὸς τῶν θυμιαμάτων ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. | 4 Και η ευωδία των θυμιαμάτων αυτών μαζή με τας προσευχάς των πιστών, που αγωνίζονται εις την γην, ανέβη από το χέρι του αγγέλου εμπρός στον Θεόν. | 4 Καὶ ἀνέβη ἡ εὐωδία τῶν θυμιαμάτων αὐτῶν μαζὶ μὲ τὰς προσευχὰς τῶν ἐπὶ γῆς πιστῶν ἀπὸ τὴν χεῖρα τοῦ ἀγγέλου ἐμπρὸς εἰς τὸν Θεόν. |
| 5 καὶ εἴληφεν ὁ ἄγγελος τὸν λιβανωτόν καὶ ἐγέμισεν αὐτὸν ἐκ τοῦ πυρὸς τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν γῆν. καὶ ἐγένοντο βρονταὶ καὶ φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ σεισμός. | 5 Και επήρεν ο άγγελος το θυμιατήριον και το εγέμισεν από την φωτιάν του θυσιαστηρίου και έρριψεν αυτήν την φωτιάν εις την γην. Και αμέσως τότε έγιναν βρονταί και φωναί και αστραπαί και σεισμός. (Είναι αι θλίψεις, αι οποίαι δια μεν τους πιστούς αποτελούν παιδαγωγίαν προς την αρετήν, δια δε τους απίστους τιμωρίαν και όλεθρον). | 5 Καὶ ἐπῆρεν ὁ ἄγγελος τὸ θυμιατήριον καὶ τὸ ἐγέμισεν ἀπὸ τὴν φωτιὰν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἔρριψε τὴν φωτιὰν αὐτὴν εἰς τὴν γῆν. Πῦρ θλίψεων καὶ δοκιμασιῶν, ἐξαγνιστικὸν διὰ τοὺς πιστούς, σωφρονιστικὸν καὶ ἐξολοθρευτικὸν διὰ τοὺς ἀπίστους ρίπτεται εἰς τὴν γῆν. Καὶ ἔγιναν βρονταὶ καὶ φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ σεισμός. |
| 6 Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ σάλπιγγας ἡτοίμασαν αὑτοὺς ἵνα σαλπίσωσι. | 6 Μετά το γεγονός αυτό και οι επτά άγγελοι, που είχαν τας επτά σάλπιγγας, ητοίμασαν τους εαυτούς των, δια να σαλπίσουν. | 6 Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι, ποὺ εἶχαν τὰς ἑπτὰ σάλπιγγας, ἐτοίμασαν τοὺς ἑαυτούς των διὰ νὰ σαλπίσουν. |
| 7 Καὶ ὁ πρῶτος ἐσάλπισε, καὶ ἐγένετο χάλαζα καὶ πῦρ μεμιγμένα ἐν αἵματι, καὶ ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν· καὶ τὸ τρίτον τῆς γῆς κατεκάη, καὶ τὸ τρίτον τῶν δένδρων κατεκάη, καὶ πᾶς χόρτος χλωρὸς κατεκάη. | 7 Και ο πρώτος άγγελος εσάλπισε και έγινε χαλάζι και φωτιά, ανακατεμένα με αίμα, και ερρίφθησαν με ορμήν εις την γην. Και τότε τον εν τρίτον της γης κατεκάη και το εν τρίτο των δένδρων έγινε παρανάλωμα του πυρός και κάθε πράσινο χορτάρι κατεκάη. (Θεομηνία μερική, δια να συνέλθουν και μετανοήσουν οι άνθρωποι). | 7 Καὶ ὁ πρῶτος ἄγγελος ἐσάλπισε, καὶ ἔγινε χάλαζα καὶ φωτιὰ ἀνακατευμένα μὲ αἷμα καὶ ἐρρίφθησαν εἰς τὴν γῆν. Θεομηνία μεγάλη κατὰ τῆς γηΐνης βλαστήσεως. Καὶ ἡ θεομηνία αὐτὴ κατέκαυσε τὸ ἓν τρίτον τῆς γῆς καὶ ἐκάη τὸ ἓν τρίτον τῶν δένδρων καὶ κάθε πράσινον χορτάρι ἐκάη καὶ ἐξηράνθη. Ἡ καταστροφὴ εἶναι μεγάλη, ἀλλ’ ὄχι καὶ ὁλοκληρωτική, καὶ ἀποβλέπει εἰς τὴν παιδαγωγίαν τῶν ἀπομεινάντων δύο τρίτων τῆς γῆς· |
| 8 Καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐσάλπισε, καὶ ὡς ὄρος μέγα πυρὶ καιόμενον ἐβλήθη εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ ἐγένετο τὸ τρίτον τῆς θαλάσσης αἷμα, | 8 Και ο δεύτερος άγγελος εσάλπισε και ερρίφθη με ορμήν εις την θάλασσαν κάτι σαν μεγάλο βουνό, που εκαίετο. Και έγινε το εν τρίτον της θαλάσσης αίμα. | 8 Καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ ἐρρίφθη εἰς τὴν θάλασσαν σὰν βουνὸν μεγάλον, ποὺ ἐκαίετο. Καὶ ἔγινε τὸ ἓν τρίτον τῆς θαλάσσης αἷμα. |
| 9 καὶ ἀπέθανε τὸ τρίτον τῶν κτισμάτων τῶν ἐν τῇ θαλάσσῃ, τὰ ἔχοντα ψυχάς, καὶ τὸ τρίτον τῶν πλοίων διεφθάρη. | 9 Και απέθανε το εν τρίτον από τα κτίσματα, που υπάρχουν εις την θάλασσαν και έχουν ζωήν και το εν τρίτον των πλοίων, που πλέουν εις τας θαλάσσας, κατεστράφη ολοκληρωτικώς. (Μετά την ξηράν επηκολούθησε θεομηνία και εις την θάλασσαν). | 9 Καὶ ἐψόφησαν τὸ ἓν τρίτον τῶν κτισμάτων, ποὺ εἶναι μέσα εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἔχουν ζωήν, καὶ τὸ ἓν τρίτον τῶν πλοίων, ποὺ διεξάγουν τὰς θαλασσίας συγκοινωνίας, κατεστράφησαν. Θεομηνία μεγάλη στρεφομένη κατὰ τῶν θαλασσῶν καὶ τῶν ὠκεανῶν. |
| 10 Καὶ ὁ τρίτος ἄγγελος ἐσάλπισε, καὶ ἔπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀστὴρ μέγας καιόμενος ὡς λαμπάς, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὸ τρίτον τῶν ποταμῶν καὶ ἐπὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων. | 10 Και ο τρίτος άγγελος εσάλπισε και έπεσεν από τον ουρανόν μεγάλο αστέρι, που εφλέγετο και εκαίετο σαν λαμπάδα. Και έπεσεν στο εν τρίτον των ποταμών και εις τας πηγάς των υδάτων. | 10 Καὶ ὁ τρίτος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ ἐσήμανε τὴν θεομηνίαν κατὰ τῶν γλυκέων καὶ ποσίμων ὑδάτων. Καὶ ἔπεσεν ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἄστρον μεγάλον ποὺ ἐκαίετο σὰν λαμπάδα, καὶ ἔπεσεν εἰς τὸ ἓν τρίτον τῶν ποταμῶν καὶ εἰς τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων. |
| 11 καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἀστέρος λέγεται ὁ Ἄψινθος. καὶ ἐγένετο τὸ τρίτον τῶν ὑδάτων εἰς ἄψινθον, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀπέθανον ἐκ τῶν ὑδάτων, ὅτι ἐπικράνθησαν. | 11 Και το όνομα του αστέρος αυτού λέγεται ο Αψινθος, δια την πικρίαν την οποίαν είχε και εσκόρπισεν εις τα ύδατα. Και έγινε τότε το εν τρίτο των υδάτων πικρόν σαν την αψινθιάν και δηλητηριασμένον. Και πολλοί από τους ανθρώπους απέθαναν από τα νερά αυτά, διότι εδηλητηριάσθησαν. | 11 Καὶ τὸ ὄνομα τοῦ μετεωρολίθου αὐτοῦ λέγεται ἀπὸ τὸ πικρὸν εἰς τὴν γεῦσιν φυτὸν τῆς ἀψινθιας ὁ Ἄψινθος. Καὶ ἔγινε τὸ ἐν τρίτον τῶν ὑδάτων πικρὸν σὰν τὴν ἀψινθιᾶν καὶ ἐμολύνθη. Καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἀπέθαναν ἀπὸ τὰ νερά, διότι ἐδηλητηριάσθησαν. |
| 12 Καὶ ὁ τέταρτος ἄγγελος ἐσάλπισε, καὶ ἐπλήγη τὸ τρίτον τοῦ ἡλίου καὶ τὸ τρίτον τῆς σελήνης καὶ τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων, ἵνα σκοτισθῇ τὸ τρίτον αὐτῶν, καὶ τὸ τρίτον αὐτῆς μὴ φανῇ ἡ ἡμέρα, καὶ ἡ νὺξ ὁμοίως. | 12 Και ο τέταρτος άγγελος εσάλπισε και εκτυπήθη και εχάθη το εν τρίτον από τον ήλιον, ώστε να μειωθή το φως και η θερμότης του και το εν τρίτον της σελήνης και το εν τρίτον των αστέρων, ώστε να σκοτισθή και να χαθή το εν τρίτον από το φως των ουρανίων αυτών σωμάτων. Και η ημέρα έχασε το εν τρίτον από το φως της και η νύκτα επίσης έχασε το εν τρίτον από την αστροφεγγιά της και από το σεληνόφως. | 12 Καὶ ὁ τέταρτος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ ἐσήμανε τὴν θεομηνίαν κατὰ τῶν οὐρανίων σωμάτων καὶ τῆς ἀτμοσφαίρας. Καὶ ἐκτυπήθη τὸ ἓν τρίτον τοῦ φωτὸς καὶ τῆς ζωογόνου θερμότητος τοῦ ἡλίου καὶ τὸ ἓν τρίτον τῆς σελήνης καὶ τὸ ἓν τρίτον τῶν ἀστέρων, διὰ νὰ σκοτισθῇ τὸ ἓν τρίτον τοῦ φωτὸς τῶν οὐρανίων αὐτῶν φωστήρων καὶ προκληθοῦν μετεωρολογικαὶ ἀνωμαλίαι καὶ ἀναστατώσεις καὶ διὰ νὰ μὴ φανῇ τὸ ἓν τρίτον τοῦ φωτὸς τῆς ἡμέρας, καὶ τῆς νυκτὸς ὁμοίως τὸ ἓν τρίτον τῆς ἀστροφεγγιᾶς καὶ τοῦ σεληνόφωτος. |
| 13 Καὶ εἶδον καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἀετοῦ πετομένου ἐν μεσουρανήματι, λέγοντος φωνῇ μεγάλῃ· Οὐαὶ, οὐαὶ, οὐαὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς ἐκ τῶν λοιπῶν φωνῶν τῆς σάλπιγγος τῶν τριῶν ἀγγέλων τῶν μελλόντων σαλπίζειν. | 13 Και είδα και ήκουσα τότε ένα αετόν (άγγελον του Θεού) να πετά εις τα μεσουράνια και να φωνάζη με φωνήν μεγάλην· “αλλοίμονον, αλλοίμονον, αλλοίμονον στους απίστους και ασεβείς, που κατοικούν εις την γην, δια τας άλλας συμφοράς που θα επακολουθήσουν εις τας φωνάς της σάλπιγγος των τριών αγγέλων, οι οποίοι πρόκειται με την σειράν των να σαλπίσουν”. | 13 Καὶ εἶδα τότε καὶ ἤκουσα ἕνα ἄγγελον σὰν ἀετὸν νὰ πετᾷ εἰς τὸ μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ νὰ λέγῃ μὲ φωνὴν μεγάλην· Ἀλλοίμονον, ἀλλοίμονον, ἀλλοίμονον εἰς τοὺς ἀπίστους καὶ ἐθνικούς, ποὺ κατοικοῦν εἰς τὴν γῆν, ἀπὸ τὰς συμφορᾶς, ποὺ θὰ ἐπακολουθήσουν εἰς τὰς ὑπολοίπους φωνὰς τῆς σάλπιγγος τῶν ἄλλων τριῶν ἀγγέλων, ποὺ πρόκειται νὰ σαλπίσουν. |
