| Αρχαίο κείμενο | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ θύρα ἀνεῳγμένη ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἡ φωνὴ ἡ πρώτη ἣν ἤκουσα ὡς σάλπιγγος λαλούσης μετ’ ἐμοῦ λέγων· Ἀνάβα ὧδε καὶ δείξω σοι ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα. | 1 Επειτα από αυτά, που ήκουσα από τον Θεάνθρωπον Κυριον δια τους επισκόπους των επτά Εκκλησιών, είδα άλλο όραμα· και ιδού θύρα ανοικτή στον ουρανόν και η φωνή, την οποίαν προηγουμένως είχα ακούσει σαν σάλπιγγα να συνομιλή με εμέ, μου είπε· “ανέβα εδώ και θα σου δείξω εκείνα, που πρέπει να γίνουν μετά ταύτα, σύμφωνα με την βουλήν του Θεού”. | 1 Καὶ ὕστερον ἀπὸ αὐτὰ εἶδον καὶ ἰδοὺ θύρα ἀνοικτὴ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἡ φωνή, ποὺ προτήτερα ἤκουσα σὰν σάλπιγγα νὰ ὁμιλῇ μαζί μου, εἶπε· Ἀνέβα ἐδῶ καὶ θὰ σοῦ δείξω ἐκεῖνα, ποὺ σύμφωνα μὲ τὸ θεῖον σχέδιον πρέπει νὰ γίνουν κατὰ τὸ μέλλον. |
| 2 καὶ εὐθέως ἐγενόμην ἐν πνεύματι· καὶ ἰδοὺ θρόνος ἔκειτο ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τὸν θρόνον καθήμενος, | 2 Και αμέσως περιέπεσα εις έκτασιν και εφωτίσθη το πνεύμα μου από το Πνεύμα του Θεού και ανέβηκα εν πνεύματι στον ουρανόν. Και ιδού θρόνος είχε στηθή στον ουρανόν και επάνω στον θρόνον καθήμενος ήτο ο Θεός. | 2 Καὶ ἀμέσως μὲ κατέλαβεν ἔκστασις καὶ μὲ τὰς ἀνωτέρας τῆς ψυχῆς μου δυνάμεις φωτιζομένας ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἀνέβην εἰς τὸν οὐρανόν. Καὶ ἰδοὺ ἕνας θρόνος στερεωμένος μέσα εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐπάνω εἰς τὸν θρόνον ἐκάθητο ὁ Θεός. |
| 3 ὅμοιος ὁράσει λίθῳ ἰάσπιδι καὶ σαρδίῳ· καὶ ἶρις κυκλόθεν τοῦ θρόνου, ὁμοίως ὅρασις σμαραγδίνων. | 3 Εφαίνετο όμοιος σαν ολόλαμπρον διαμάντι, προς συμβολισμόν της απολύτου αυτού αγιότητος και καθαρότητος, σαν κόκκινο αστραφτερό πετράδι των Σαρδεων εις συμβολισμόν της δικαιοσύνης του. Και ολόγυρα από τον θρόνον του ακτινοβολούσε τα ολόγλυκα χρώματα της ίριδος σαν σμαράγδια, προς συμβολισμόν της αγάπης και της ειρήνης. | 3 Ἐφαίνετο στὰ μάτια λαμπρὸς σὰν τὸ μπριλλάντι καὶ κόκκινος σὰν τὸν πολύτιμον λίθον, ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὰ πετρώματα τῶν Σάρδεων. Ἀστράπτει δηλαδὴ λαμπρὰ ἡ ἁγιότης καὶ τὸ φῶς του καὶ εἶναι γεμᾶτη φωτιὰ ἡ ἐκδίκησις τῆς δικαιοσύνης του. Συγχρόνως ὅμως τὸ εἰρηνικὸν σύμβολον τῆς ἴριδος, τὸ οὐράνιον τόξον δηλαδή, ἦτο τριγύρω ἀπὸ τὸν θρόνον, ὁ ὁποῖος ἔλαμπε στὰ μάτια πρασινωπός, σὰν νὰ ἦτο φτιαγμένος ἀπὸ σμάραγδον. |
| 4 καὶ κυκλόθεν τοῦ θρόνου θρόνοι εἴκοσι τέσσαρες, καὶ ἐπὶ τοὺς θρόνους τοὺς εἴκοσι τέσσαρας πρεσβυτέρους καθημένους, περιβεβλημένους ἐν ἱματίοις λευκοῖς, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν στεφάνους χρυσοῦς. | 4 Και γύρω από τον θρόνον ήσαν στημένοι εικόσι τέσσαρες άλλοι θρόνοι και επάνω εις αυτούς είδα να κάθωνται είκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ενδεδυμένοι με λευκά ενδύματα, προς συμβολισμόν της αγιότητος και αγνότητός των, και έχοντες εις τας κεφαλάς των ολόχρυσα στεφάνια, σύμβολα της νίκης των στους πνευματικούς των αγώνας. (Αυτοί εκπροσωπούν την θριαμβεύουσαν Εκκλησίαν των ουρανών). | 4 Καὶ τριγύρω ἀπὸ τὸν θρόνον ἦσαν εἰκοσιτέσσαρες ἄλλοι θρόνοι. Καὶ εἰς τοὺς θρόνους αὐτοὺς εἶδα νὰ κάθηνται οἱ εἰκοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι, ποὺ ἀντιπροσωπεύουν τὴν ἐν οὐρανοῖς θριαμβεύουσαν Ἐκκλησίαν, ἐνδεδυμένοι μὲ λευκὰ ἐνδύματα, σύμβολα τῆς ἁγιότητος καὶ ἁγνότητός των· καὶ εἶχαν στεφάνια χρυσᾶ εἰς τὰς κεφαλάς, σύμβολα τῆς νίκης των καὶ τοῦ ἐνδόξου θριάμβου των. |
| 5 καὶ ἐκ τοῦ θρόνου ἐκπορεύονται ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί· καὶ ἑπτὰ λαμπάδες πυρὸς καιόμεναι ἐνώπιον τοῦ θρόνου, ἅ εἰσι τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ Θεοῦ· | 5 Και από τον θρόνον του Θεού εξέρχονται αστραπές και φωνές και βροντές. Και επτά πύρινες λαμπάδες καίουν συνεχώς εμπρός στον θρόνον, αι οποίαι λαμπάδες συμβολίζουν τα αναρίθμητα χαρίσματα του Πνεύματος του Θεού, που συνεχώς φωτίζουν και θερμαίνουν και ζωογονούν. | 5 Καὶ ἀπὸ τὸν θρόνον βγαίνουν ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί, ποὺ ἑξαγγέλλουν τὸ ἀπλησίαστον μεγαλεῖον τοῦ παντοκράτορος Θεοῦ. Καὶ ἑπτὰ λαμπάδες πύριναι ὑπάρχουν ἐμπρὸς εἰς τὸν θρόνον, αἱ ὁποῖαι εἶναι τὸ σύνολον τῶν χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, τὰ ὁποῖα διαρκῶς ἐνεργοῦν χωρὶς ποτὲ νὰ ἑξαντλοῦνται. |
| 6 καὶ ἐνώπιον τοῦ θρόνου ὡς θάλασσα ὑαλίνη, ὁμοία κρυστάλλῳ· καὶ ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ κύκλῳ τοῦ θρόνου τέσσαρα ζῷα γέμοντα ὀφθαλμῶν ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν· | 6 Και εμπρός στον θρόνον υπήρχε σαν γυάλινη διαφανής θάλασσα, που εμοιαζε με κρύσταλλο, (δια να συμβολίζη, ότι ολόκληρος η ορατή και αόρατος δημιουργία είναι ολοφάνερη εμπρός στον παντεπόπτην και παντογνώστην Θεόν). Και εμπρός εις τας βαθμίδας του θρόνου και γύρω από τον θρόνον υπήρχαν τέσσαρα ζωντανά πνευματικά όντα, γεμάτα μάτια εμπρός και πίσω (δια να συμβολίζουν τους αγίους αγγέλους, που υπηρετούν τας βουλάς του Θεού άγρυπνοι και προσεκτικοί). | 6 Καὶ ἐμπρὸς εἰς τὸν θρόνον ἦτο σὰν θάλασσα ὑαλίνη ὁμοία πρὸς κρύσταλλον, ποὺ εἰκονίζει ὅτι ὁλόκληρος ἡ κτίσις εἶναι διαφανὴς καὶ διακρίνεται καθαρὰ ἀπὸ τὸ παντέφορον Ὄμμα τοῦ Θεοῦ. Καὶ εἰς τὸ μέσον τοῦ θρόνου καὶ τριγύρω ἀπὸ αὐτὸν τέσσαρα ζωντανὰ πλάσματα τοῦ Θεοῦ γεμᾶτα μάτια ἀπ’ ἐμπρὸς καὶ ἀπὸ πίσω. |
| 7 καὶ τὸ ζῷον τὸ πρῶτον ὅμοιον λέοντι, καὶ τὸ δεύτερον ζῷον ὅμοιον μόσχῳ, καὶ τὸ τρίτον ζῷον ἔχον τὸ πρόσωπον ὡς ἀνθρώπου, καὶ τὸ τέταρτον ζῷον ὅμοιον ἀετῷ πετομένῳ. | 7 Και το πρώτον ζώον ομοιάζει με λέοντα, δια να συμβολίζη την βασιλικήν μεγαλοπρέπειαν, και το δεύτερον ζώον ομοιάζει με μόσχον, δια να συμβιολίζη την δύναμιν, και το τρίτον ζώον έχει σαν πρόσωπον ανθρώπου, δια να συμβολίζη την νόησιν και την σοφίαν, και το τέταρτον ζώον ομοιάζει προς αετόν, που πετά, δια να συμβολίζη την ταχύτητα και πνευματικήν ανάτασιν. | 7 Αὐτὰ εἶναι τὰ ἀγγελικὰ καὶ ἐκτελεστικὰ ὄργανα τῶν θείων βουλῶν, μὲ τὰ ὁποῖα ὁ Θεὸς φανερώνει τὴν δύναμίν του καὶ κυβερνᾷ τὴν ὁρατὴν φύσιν καὶ δημιουργίαν του. Καὶ τὸ πρῶτον ζῶον ὁμοιάζει πρὸς λέοντα, καὶ τὸ δεύτερον ζῶον εἶναι ὅμοιον πρὸς μόσχον, καὶ τὸ τρίτον ζῶον ἔχει τὸ πρόσωπον σὰν πρόσωπον ἀνθρώπου, καὶ τὸ τέταρτον ζῶον εἶναι ὅμοιον πρὸς ἀετὸν ποὺ πετᾷ. |
| 8 καὶ τὰ τέσσαρα ζῷα, ἓν καθ’ ἓν αὐτῶν ἔχον ἀνὰ πτέρυγας ἕξ, κυκλόθεν καὶ ἔσωθεν γέμουσιν ὀφθαλμῶν, καὶ ἀνάπαυσιν οὐκ ἔχουσιν ἡμέρας καὶ νυκτὸς λέγοντες· Ἅγιος ἅγιος ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ὁ ἦν καὶ ὁ ὢν καὶ ὁ ἐρχόμενος. | 8 Και τα τέσσαρα ζώα, που το καθ' ένα από αυτά είχε εξ πτέρυγας, δια να συμβολίζεται η ταχύτης των εις την εκτέλεσιν του θείου θελήματος, είναι γεμάτα μάτια ολόγυρα και από μέσα, δια να βλέπουν το κάθε τι. Και ανάπαυσιν δεν έχουν. Ημέραν και νύκτα ασταμάτητα δοξολογούν τον Θεόν, λέγοντα· Αγιος, άγιος, άγιος, Κυριος ο Θεός ο παντοκράτωρ, που υπήρχε προ πάντων των αιώνων και υπάρχει εις όλους τους αιώνας και θα υπάρχη εις την ατελείωτον αιωνιότητα. | 8 Καὶ τὰ τέσσαρα ζῶα, ποὺ καθένα ἀπὸ αὐτὰ ἔχουν ἀπὸ ἓξ πτερά, σύμβολα τῆς εὐκινησίας των πρὸς ἐκτέλεσιν τῶν θείων βουλῶν, εἶναι τριγύρω καὶ ἀπὸ μέσα γεμᾶτα ἀπὸ μάτια, διὰ νὰ βλέπουν κάθε τι καὶ διὰ νὰ εἶναι ἔτσι κατάλληλα ὄργανα τοῦ παγγνώστου Θεοῦ. Καὶ δὲν σταματοῦν οὔτε διακόπτουν ποτὲ νύκτα καὶ ἡμέραν ἀπὸ τοῦ νὰ λέγουν· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ποὺ ἤσουν ἀϊδίως καὶ ὑπάρχεις ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σου, χωρὶς νὰ ἐξαρτᾶται ἡ ὕπαρξίς σου ἀπὸ κανένα ἄλλον, καὶ θὰ εἶσαι καὶ εἰς τὸ μέλλον αἰώνιος καὶ ἀτελεύτητος. |
| 9 Καὶ ὅταν δῶσι τὰ ζῷα δόξαν καὶ τιμὴν καὶ εὐχαριστίαν τῷ καθημένῳ ἐπὶ τοῦ θρόνου, τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, | 9 Και κάθε φοράν, που θα δώσουν τα ζώα δόξαν και τιμήν και ευχαριστίαν εις Εκείνον, που κάθεται επάνω στον θρόνον και ζη στους αιώνας των αιώνων, χωρίς αρχήν και τέλος, | 9 Καὶ ὅταν τὰ ζῶα δώσουν δόξαν καὶ τιμὴν καὶ εὐχαριστίαν εἰς αὐτόν, ποὺ κάθηται εἰς τὸν θρόνον καὶ ζῇ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, |
| 10 πεσοῦνται οἱ εἴκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ἐνώπιον τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου, καὶ προσκυνήσουσι τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, καὶ βαλοῦσι τοὺς στεφάνους αὐτῶν ἐνώπιον τοῦ θρόνου λέγοντες· | 10 θα προσπίπτουν εις λατρευτικήν προσκύνησιν οι εικόσι τέσσαρες πρεσβύτεροι εμπρός στον καθήμενον επί του θρόνου και θα προσκυνούν αυτόν, που ζη στους αιώνας των αιώνων, και θα αποθέτουν ευλαβώς τους στεφάνους των εμπρός στον θρόνον, λέγοντες· | 10 θὰ πέσουν τότε οἱ εἰκοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι ἐμπρὸς εἰς τὸν καθήμενον ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ θὰ προσκυνήσουν τὸν ζῶντα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Καὶ θὰ ρίψουν τοὺς στεφάνους των ἐμπρὸς εἰς τὸν θρόνον λέγοντες· |
| 11 Ἄξιος εἶ, ὁ Κύριος καὶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, λαβεῖν τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν καὶ τὴν δύναμιν, ὅτι σὺ ἔκτισας τὰ πάντα, καὶ διὰ τὸ θέλημά σου ἦσαν καὶ ἐκτίσθησαν. | 11 Αξιος είσαι συ, ο Κυριος και Θεός μας, να λάβης κάθε δόξαν και τιμήν και δύναμιν, διότι συ έκτισες τα πάντα, ορατά και αόρατα, και διότι, σύμφωνα με το άγιον και πανάγαθον θέλημά σου, εκτίσθησαν και υπάρχουν. | 11 Ἄξιος εἶσαι σύ, ὁ Κύριος καὶ Θεός μας, νὰ λάβῃς ὅλην τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν καὶ τὴν δύναμιν, διότι σὺ ἔκτισες τὰ πάντα, καὶ διότι τὸ ἠθέλησες ἐξ ἀγαθότητος ἐκτίσθησαν ἀπὸ σὲ καὶ ὑπάρχουν. |
