Αρχαίο κείμενο | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
1 Καὶ ἔδειξέ μοι ποταμὸν ὕδατος ζωῆς λαμπρὸν ὡς κρύσταλλον, ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ἀρνίου. | 1 Και ο άγγελος μου έδειξε τον ποταμόν του ύδατος της ζωής, διαυγή και λαμπρόν σαν το κρύσταλλον, ο οποίος επήγαζε και εξεχύνετο από τον θρόνον της χάριτος του Θεού και του Αρνίου. | 1 Καὶ μοῦ ἔδειξεν ὁ ἄγγελος ποταμὸν γεμᾶτον ἀπὸ νερό, ποὺ δίδει ζωὴν ἀθάνατον. Καὶ ὁ ποταμὸς αὐτὸς ἦτο διαυγὴς καὶ λαμπρὸς σὰν τὸ κρύσταλλον, καὶ ἔβγαινεν ἀπὸ τὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίου, σύμβολον τῆς ζωοποιούσης τὰ πάντα θείας χάριτος. |
2 ἐν μέσῳ τῆς πλατείας αὐτῆς καὶ τοῦ ποταμοῦ ἐντεῦθεν καὶ ἐκεῖθεν ξύλον ζωῆς, ποιοῦν καρποὺς δώδεκα, κατὰ μῆνα ἕκαστον ἀποδιδοῦν τὸν καρπὸν αὐτοῦ, καὶ τὰ φύλλα τοῦ ξύλου εἰς θεραπείαν τῶν ἐθνῶν. | 2 Και στο μέσον της πλατείας της πόλεως και του ποταμού, ποτιζόμενον απ' εδώ και απ' εκεί από τα ύδατα του ποταμού, υπήρχε το δένδρον της ζωής, το οποίον έκαμνε δώδεκα καρπούς· κάθε μήνα έδιδε τον καρπόν του, και τα φύλλα του δένδρου αυτού προορίζονται δια τους εθνικούς (που ερρύθμιζαν την ζωήν των σύμφωνα με τον νόμον της συνειδήσεως, διότι δεν είχαν γνωρίσει τον Χριστόν). | 2 Καὶ εἰς τὸ μέσον τῆς πλατείας τῆς πόλεως καὶ τοῦ ποταμοῦ δένδρον ζωῆς, ποὺ τριγύρω καὶ ἀπ’ ἐδῶ καὶ ἀπ’ ἐκεῖ ἐποτίζετο ἀπὸ τὸν ποταμὸν καὶ ἔβγαζε δώδεκα φορὰς καρπούς, κάθε μῆνα ἐκαρποφόρει καὶ ἔδιδε τὸν καρπόν του. Σύμβολον τοῦ Χριστοῦ, ἡ μετὰ τοῦ ὁποίου ἕνωσις καὶ κοινωνία θὰ μεταδίδῃ τὴν ζωὴν τὴν μακαρίαν καὶ ἀθάνατον εἰς τὰ ἐκ τῶν καρπῶν τοῦ δένδρου τρεφόμενα τέκνα τοῦ Θεοῦ, τὰ διὰ τῆς πίστεως υἱοθετηθέντα. Καὶ τὰ φύλλα τοῦ δένδρου θὰ χρησιμοποιοῦνται διὰ τοὺς ἐξ ἐθνῶν πολιτευθέντας κατὰ τὸν νόμον τῆς συνειδήσεως, μὴ γνωρίσαντας ὅμως τὸν Χριστὸν καὶ μὴ υἱοθετηθέντας δι’ αὐτοῦ. |
3 καὶ πᾶν κατάθεμα οὐκ ἔσται ἔτι· καὶ ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ἀρνίου ἐν αὐτῇ ἔσται, καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ λατρεύσουσιν αὐτῷ | 3 Και δι' εκείνους που θα εισέλθουν εις την αγίαν πόλιν, δεν υπάρχει κανένας φόβος εξώσεώς των. Και ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θα υπάρχη αιωνίως εις την πόλιν αυτήν, και οι δούλοι του Θεού θα τον λατρεύσουν, | 3 Καὶ δὲν θὰ εἶναι πλέον ἐκεῖ οἰοσδήποτε ἀφορισμὸς ἢ ἔξωσις σὰν αὐτήν, ποὺ ἔγινεν ἄλλοτε ἀπὸ τὸν Παράδεισον. Καὶ ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίου θὰ εἶναι μέσα εἰς τὴν πόλιν αὐτήν. Καὶ οἱ δοῦλοι του θὰ τὸν λατρεύσουν. |
4 καὶ ὄψονται τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν. | 4 Και θα ίδουν το πρόσωπόν του, την δόξαν της θεότητος του, και θα φέρουν με χαράν το όνομά του επάνω εις τα μέτωπά των (δια να δηλωθή έτσι, ότι ανήκουν εις αυτόν και μετέχουν ως ιδικοί του εις την θείαν του δόξαν). | 4 Καὶ θὰ ἴδουν τὸ πρόσωπόν του καὶ τὴν δόξαν του καὶ θὰ φέρουν τὸ ὅνομά του ἐπὶ τῶν μετώπων των ὄχι μόνον εἰς δήλωσιν, ὅτι εἶναι κτῆμα του αἰώνιον, ἀλλὰ καὶ διότι ἡ δόξα τοῦ ὀνόματός του καὶ τοῦ προσώπου του θὰ καθρεπτίζεται καὶ εἰς τὰ ἰδικά των πρόσωπα. |
5 καὶ νὺξ οὐκ ἔσται ἔτι, καὶ οὐ χρεία λύχνου καὶ φωτὸς ἡλίου, ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς φωτιεῖ αὐτούς, καὶ βασιλεύσουσιν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | 5 Και νύκτα δεν θα υπάρχη πλέον εκεί, ούτε και καμμία ανάγκη λύχνου και φωτός ηλίου, διότι Κυριος ο Θεός θα φωτίζη αυτούς με το απρόσιτον υπέρλαμπρον αυτού φως, και θα βασιλεύσουν στους αιώνας των αιώνων. | 5 Καὶ νύκτα δὲν θὰ εἶναι πλέον καὶ δὲν θὰ ἔχουν ἀνάγκην νὰ φωτίζωνται ἀπὸ τὸ φῶς λύχνου ὑλικοῦ καὶ ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ ἡλίου, διότι Κύριος ὁ Θεὸς θὰ ρίψῃ τὸ φῶς του ἐπ’ αὐτῶν καὶ θὰ τοὺς λαμπρύνῃ. Καὶ θὰ βασιλεύσουν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. |
6 Καὶ λέγει μοι· Οὗτοι οἱ λόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί, καὶ ὁ Κύριος ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων τῶν προφητῶν ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὐτοῦ δεῖξαι τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν τάχει. | 6 Και μου είπεν ο άγγελος· “όλοι αυτοί οι λόγοι, που περιέχονται στο βιβλίον, είναι απολύτως αξιόπιστοι και αληθινοί. Και Κυριος ο Θεός των αγγέλων και των προφητών έστειλε τον άγγελόν του να δείξη στους δούλους του, στους πιστούς δηλαδή της Εκκλησίας, εκείνα τα οποία, σύμφωνα με την θείαν βουλήν του, θα πραγματοποιηθούν σύντομα”. | 6 Καὶ μοῦ εἶπεν ὁ ἄγγελος· Αὐτοὶ οἱ λόγοι, ποὺ περιέχονται εἰς ὁλόκληρον τὸ βιβλίον, εἶναι ἀξιόπιστοι καὶ ἀληθεῖς. Καὶ ὁ Κύριος καὶ ὁ Θεὸς τῶν πνευματικῶν χαρισμάτων τῶν προφητῶν ἀπέστειλε τὸν ἄγγελόν του, ποὺ ἐμεσολάβησε διὰ νὰ καθοδηγηθῆς, διὰ νὰ δείξῃ εἰς τοὺς δούλους του, τὰ πιστὰ μέλη της ἐπὶ γῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας, ἐκεῖνα ποὺ σύμφωνα μὲ τὸ θεῖον σχέδιον πρέπει νὰ γίνουν γρήγορα. |
7 καὶ ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ. μακάριος ὁ τηρῶν τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου. | 7 “Και ιδού, λέγει ο Χριστός, έρχομαι γρήγορα. Μακάριος είναι εκείνος, ο οποίος τηρεί τας προφητείας, που είναι γραμμένες στο βιβλίον τούτο”. | 7 Καὶ ἰδοὺ ἔρχομαι γρήγορα, λέγει ὁ Χριστός. Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ φυλάττει τοὺς λόγους τῆς προφητείας, ποὺ περιέχονται εἰς τὸ βιβλίον αὐτό. |
8 Κἀγὼ Ἰωάννης ὁ ἀκούων καὶ βλέπων ταῦτα. καὶ ὅτε ἤκουσα καὶ ἔβλεψα, ἔπεσα προσκυνῆσαι ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τοῦ ἀγγέλου τοῦ δεικνύοντός μοι ταῦτα. | 8 Και εγώ, που ήκουσα και είδα όλα αυτά, είμαι ο Ιωάννης. Και όταν τα ήκουσα και τα είδα, γεμάτος ιερόν δέος και ευλάβειαν δι' αυτά, έπεσα να προσκυνήσω εμπρός εις τα πόδια του αγγέλου, που μου τα έδειχνε. | 8 Καὶ εἶμαι ἐγώ, ὁ Ἰωάννης, ποὺ ἤκουα καὶ ἔβλεπα αὐτά. Καὶ ὅταν τὰ ἤκουσα καὶ τὰ εἶδα, ἔπεσα νὰ προσκυνήσω ἐμπρὸς εἰς τὰ πόδια τοῦ ἀγγέλου, ποὺ μοῦ τὰ ἔδειχνε. |
9 καὶ λέγει μοι· Ὅρα μή· σύνδουλός σού εἰμι καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν καὶ τῶν τηρούντων τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου· τῷ Θεῷ προσκύνησον. | 9 Και μου είπεν ο άγγελος· “πρόσεξε, μη κάμης κάτι τέτοιο· διότι εγώ είμαι σύνδουλος ιδικός σου και των προφητών και όλων εκείνων, οι οποίοι φυλάσσουν τα λόγια του βιβλίου τούτου. Τον Θεόν προσκύνησε”. | 9 Καὶ μοῦ εἶπεν ἐκεῖνος· Πρόσεξε· μὴ κάνῃς αὐτό, ποὺ σκέπτεσαι. Εἶμαι σύνδουλος ἰδικός σου καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν καὶ σύνδουλος ἐκείνων ποὺ φυλάττουν τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου αὐτοῦ. Τὸν Θεὸν προσκύνησε. |
10 Καὶ λέγει μοι· Μὴ σφραγίσῃς τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς ἐστιν. | 10 Και μου είπεν ο Χριστός· “μη σφραγίσης, μη κρατήσης κρυμμένους και μυστικούς τους λόγους των προφητειών, που περιέχονται στο βιβλίον τούτο, αλλά ανακοίνωσέ τους και διάδωσέ τους· διότι ο καιρός της πραγματοποιήσεώς των πλησιάζει”. | 10 Καὶ μοῦ εἶπεν ὁ Χριστὸς διὰ τοῦ ἀγγέλου· Μὴ σφραγίσῃς καὶ μὴ κρατήσῃς μυστικούς, ἀλλὰ δημοσίευσε τοὺς προφητικοὺς λόγους τοῦ βιβλίου αὐτοῦ. Διότι ὁ καιρὸς τῆς πραγματοποιήσεώς των πλησιάζει. |
11 ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ῥυπαρὸς ῥυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι. | 11 (Ο καθένας είναι ελεύθερος να τους δεχθή η να τους αρνηθή. Θα βαστάση δι' αυτό την ευθύνην του). “Ο άδικος, ας εξακολουθήση να διαπράττη τας αδικίας και αμαρτίας· ελεύθερος είναι. Ομοίως και ο ακάθαρτος, από τα ρυπαρά έργα της διαφθοράς του ας γίνη περισσότερον ρυπαρός, εάν αυτό θέλη. Αλλά και ο δίκαιος, που έχει δώσει την θέλησίν του στο αγαθόν, ας πραγματοποιήση περισσοτέραν δικαιοσύνην. Ομοίως και ο άγιος, ας αγιασθή ακόμη περισσότερον. | 11 Κανενὸς ἡ θέλησις καὶ ἡ ἐλευθερία δὲν βιάζεται. Ἂς κάμῃ ὁ καθένας ὅ,τι τοῦ ἀρέσει. Ἐκεῖνος ποὺ ἁμαρτάνει, ἂν θέλῃ, ἂς ἁμαρτήσῃ ἀκόμη, καὶ ἐκεῖνος ποὺ εἶναι ἀκάθαρτος ἀπὸ τὰ ρυπαρὰ ἔργα τῆς σαρκός, ἂς γίνῃ περισσότερον ρυπαρός, ἂν τοῦ ἀρέσῃ. Ἀλλὰ καὶ ὁ δίκαιος ἂς ἐπιτελέσῃ ἔργα δικαιοσύνης καὶ ἀρετῆς περισσότερα. Καὶ ὁ ἅγιος ἂς ἁγιασθῇ ἀκόμη. |
12 Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ’ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ. | 12 Ιδού έρχομαι γρήγορα και έχω μαζή μου τον μισθόν, δια να ανταμείψω τον καθένα από τους πιστούς και εναρέτους σύμφωνα με τα έργα της ζωής του και την όλην κατάστασιν της καρδίας του. | 12 Ἰδοὺ ἔρχομαι γρήγορα. Καὶ τὸν μισθόν, μὲ τὸν ὁποῖον θὰ ἀνταμείψω τοὺς ἰδικούς μου, τὸν ἔχω μαζί μου, διὰ νὰ ἀποδώσω εἰς τὸν καθένα, ὅπως εἶναι τὸ σύνολον τῶν ἔργων του. |
13 ἐγὼ τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἀρχὴ καὶ τέλος. | 13 Εγώ είμαι το Α και το Ω, η απειροτελεία ύπαρξις, ο χωρίς αρχήν πρώτος και χωρίς τέλος έσχατος. Είμαι ο αιώνιος και αναλλοίωτος, η δημιουργική αρχή και αιτία των πάντων και ο ύψιστος σκοπός αυτών”. | 13 Ἔχω δικαίωμα νὰ κρίνω καὶ ἀνταμείψω τὸν καθένα. Διότι ἐγὼ ὁ Ἰησοῦς εἶμαι τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὠμέγα, ὁ πρῶτος ποὺ πρὸ πάσης κτίσεως ὑπάρχω, καὶ ὁ ἔσχατος, ποὺ θὰ παραμένω πάντοτε· εἶμαι ἡ δημιουργικὴ ἀρχὴ τῶν κτισμάτων καὶ τὸ τέλος καὶ ὁ ὕψιστος σκοπὸς αὐτῶν. |
14 Μακάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν. | 14 Και ο άγγελος επρόσθεσε· “Μακάριοι είναι εκείνοι, που τηρούν τας εντολάς του Χριστού, δια να έχουν έτσι εξουσίαν από τον Θεόν και δικαίωμα να τρέφωνται από το δένδρον της ζωής και να εισέλθουν ελεύθερα από τας πύλας εις την πόλιν του Θεού, εις την βασιλείαν των ουρανών. | 14 Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ ἐκτελοῦν τὰς ἐντολὰς τοῦ Χριστοῦ, λέγει ὁ ἄγγελος, διὰ νὰ εἶναι παντοτεινὸν καὶ διαρκὲς εἰς τὸ μέλλον τὸ δικαίωμά των νὰ τρέφωνται ἀπὸ τὸ δένδρον τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ νὰ ἔμβουν ἀνεμπόδιστα ἀπὸ τὶς πόρτες εἰς τὴν οὐράνιον πόλιν. |
15 ἔξω οἱ κύνες καὶ οἱ φαρμακοὶ καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶν ψεῦδος. | 15 Εξω οι αδιάντροποι σαν τα σκυλιά και οι οποίοι κατατεμαχίζουν την Εκκλησίαν του Χριστού· έξω οι μάγοι και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και κάθε ένας, που αρνείται την αλήθειαν, αγαπά δε και ακολουθεί το ψεύδος της αμαρτίας”. | 15 Ἔξω καὶ μακρὰν ἀπὸ τὴν πόλιν οἱ ἀδιάντροποι σὰν τὰ σκυλιὰ καὶ οἱ μάγοι καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ καθένας, ποὺ ἀγαπᾷ καὶ πράττει τὴν πλάνην καὶ τὸ ψεῦδος τῆς ἁμαρτίας. |
16 Ἐγὼ Ἰησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις. ἐγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος Δαυῒδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός. | 16 “Εγώ, ο Ιησούς, έστειλα τον άγγελόν μου να κηρύξη και μαρτυρήση εις σας όλα αυτά, που περιέχονται στο βιβλίον τούτο, δια να γίνουν γνωστά εις τας Εκκλησίας. Εγώ είμαι η ρίζα του Δαυΐδ, ο γνήσιος αυτού απόγονος και κληρονόμος των θείων επαγγελιών. Εγώ είμαι το λαμπρόν άστρον της αυγής, ο ανέσπερος ήλιος της δικαιοσύνης, που χαρίζω την ατελείωτον αιωνίαν ημέραν”. | 16 Ἐγὼ ὁ Ἰησοῦς ἔστειλα τὸν ἄγγελόν μου διὰ νὰ μαρτυρήσῃ εἰς σᾶς ὅλα αὐτά, ποὺ περιέχονται εἰς τὸ βιβλίον, διὰ νὰ ἀναγνωσθοῦν καὶ γνωστοποιηθοῦν εἰς τὰς Ἐκκλησίας. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γνήσιος ἀπόγονος τοῦ Δαβὶδ καὶ κληρονόμος τῶν ἐπαγγελιῶν, ποὺ ἐδόθησαν εἰς αὐτὸν ἀπὸ τὸν Θεόν. Ἐγὼ εἶμαι τὸ ἄστρον τὸ λαμπρὸν τῆς αὐγῆς, ποὺ φέρνω τὴν αἰωνίαν καὶ ἀνέσπερον ἡμέραν τῆς αἰωνίου ζωῆς. |
17 Καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν· Ἔρχου. καὶ ὁ ἀκούων εἰπάτω· Ἔρχου. καὶ ὁ διψῶν ἐρχέσθω, καὶ ὁ θέλων λαβέτω ὕδωρ ζωῆς δωρεάν. | 17 Και το Πνεύμα το Αγιον και η νύμφη- Εκκλησία λέγουν· “έλα, Νυμφίε έλα”. Και καθένας, που ακούει τας προφητείας αυτάς, ας είπη· “έλα, Νυμφίε, έλα”. Και καθένας που διψά τον Νυμφίον Χριστόν και την αιωνίαν μακαριότητα ας έλθη· και όποιος θέλει, ας πάρη δωρεάν το ύδωρ της ζωής. | 17 Καὶ τὸ Πνεῦμα, ποὺ ἐστάλη καὶ μένει εἰς τὴν νύμφην, καὶ ἡ νύμφη Ἐκκλησία, ποὺ ἐμπνέεται ἀπὸ αὐτό, λέγουν· Ἔλα, Νυμφίε. Καὶ καθένας, ποὺ ἀκούει τοὺς λόγους τῆς προφητείας, ἂς εἴπῃ καὶ αὐτός· Ἔλα, Νυμφίε. Διότι ὁ Χριστὸς εἶναι Νυμφίος ὄχι μόνον διὰ τὴν Ἐκκλησίαν ὁλόκληρον, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸν κάθε πιστὸν χωριστά. Καὶ ἐκεῖνος, ποὺ διψᾷ καὶ ποθεῖ τὸν Νυμφίον καὶ τὴν ζωὴν καὶ τὴν χαρὰν ποὺ μεταδίδει αὐτός, ἂς ἔλθῃ· ὅποιος θέλει, ἂς πάρῃ δωρεὰν νερό, ποὺ παρέχει τὴν αἰώνιον ζωήν. |
18 Μαρτυρῶ ἐγὼ παντὶ τῷ ἀκούοντι τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· ἐάν τις ἐπιθῇ ἐπὶ ταῦτα, ἐπιθήσει ὁ Θεὸς ἐπ’ αὐτὸν τὰς πληγὰς τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· | 18 Εγώ, ο Ιωάννης, ομολογώ και διαβεβαιώνω καθένα, που ακούει τα λόγια των προφητειών του βιβλίου τούτου, ότι εάν κανείς προσθέση εις αυτά, θα προσθέση ο Θεός επάνω εις αυτόν τας πληγάς και τας τιμωρίας, που είναι γραμμένες στο βιβλίον τούτο. | 18 Ἐγὼ ὁ Ἰωάννης διαβεβαιῶ καθένα, ποὺ ἀκούει τοὺς προφητικοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου, ὅτι ἐὰν κανεὶς τολμήσῃ νὰ προσθέσῃ εἰς αὐτά, θὰ προσθέσῃ ὁ Θεὸς ἐπάνω του τὰς πληγάς, ποὺ ἔχουν γραφῆ εἰς τὸ βιβλίον αὐτό. |
19 καὶ ἐάν τις ἀφέλῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ἀφελεῖ ὁ Θεὸς τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. | 19 Και εάν κανείς αφαιρέση από τα προφητικά λόγια του βιβλίου, θα αφαιρέση ο Θεός την μερίδα και την συμμετοχήν του από το δένδρον της αιωνίου ζωής και από την αγίαν πόλιν, που είναι γραμμένα στο βιβλίον αυτό. | 19 Καὶ ἐὰν κανεὶς τολμήσῃ νὰ ἀφαιρέσῃ ἀπὸ τοὺς λόγους τῆς προφητείας αὐτῆς, θὰ ἀφαιρέσῃ ὁ Θεὸς τὴν μερίδα του ἀπὸ τὸ δένδρον τῆς ζωῆς καὶ ἀπὸ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν. Κανεὶς ἂς μὴ ἀφαιρέσῃ τίποτε ἀπὸ αὐτά, ποὺ ἔχουν γραφῆ εἰς τὸ βιβλίον αὐτό. |
20 Λέγει ὁ μαρτυρῶν ταῦτα· Ναὶ ἔρχομαι ταχύ. Ἀμήν, ναὶ ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ. | 20 Λεγει ο Χριστός, ο οποίος μαρτυρεί την απόλυτον αλήθειαν των προφητειών του βιβλίου. “Ναι, έρχομαι γρήγορα”. Και ο Ιωάννης μαζή με όλην την Εκκλησίαν απαντούν· “αμήν· ναι, έλα, Κυριε Ιησού”. | 20 Λέγει ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος μαρτυρεῖ αὐτά, ποὺ ἐγράφησαν εἰς τὸ βιβλίον τοῦτο Ναί, ἔρχομαι γρήγορα. Ἀμήν· γένοιτο, ἔλα, Κύριε Ἰησοῦ. |
21 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων τῶν ἁγίων· ἀμήν. | 21 Η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού είθε να είναι με όλους τους Χριστιανούς. Αμήν. | 21 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ εἶναι μὲ ὅλους τοὺς Χριστιανούς. Ἀμήν. |