| Αρχαίο κείμενο | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 Ἀποκάλυψις Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἣν ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Θεός, δεῖξαι τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν τάχει, καὶ ἐσήμανεν ἀποστείλας διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ τῷ δούλῳ αὐτοῦ Ἰωάννῃ, | 1 Αποκάλυψις της θείας βουλής και αποφάσεως περί του Ιησού Χριστού και της Εκκλησίας του, την οποίαν αποκάλυψιν έδωκεν εις αυτόν ο Θεός ως προς αρχηγόν της Εκκλησίας, δια να δείξη και φανερώση στους πιστούς δούλους του εκείνα, τα οποία έπρεπε κατά την θείαν βουλήν να πραγματοποιηθούν συντόμως. Και κατέστησεν αυτά γνωστά στον Ιωάννην, τον δούλον αυτού, δια μέσου του αγγέλου, τον οποίον απέστειλε. | 1 Φανέρωσις τῶν θείων βουλῶν περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ πνευματικοῦ σώματός του, ἤτοι τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὡς ἄνθρωπον καὶ ἀρχηγὸν τῆς Ἐκκλησίας, διὰ νὰ γνωστοποιήσῃ εἰς ὅλους τοὺς πιστοὺς δούλους του ἐκεῖνα, τῶν ὁποίων ἡ πραγματοποίησις σύμφωνα μὲ τὸ θεῖον σχέδιον πρέπει νὰ ἀρχίσῃ γρήγορα. Καὶ ἐξήγησε ταῦτα ὁ Χριστὸς διὰ μέσου τοῦ ἀγγέλου του εἰς τὸν δοῦλον του Ἰωάννην, |
| 2 ὃς ἐμαρτύρησε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅσα εἶδε. | 2 Αυτός ο Ιωάννης εφανέρωσε και εβεβαίωσε τας αποκαλύψεις αυτάς, τον λόγον δηλαδή του Θεού και την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού· όλα όσα είδε. | 2 ὁ ὁποῖος μαρτυρεῖ δι’ αὐτά, τὰ ὁποῖα εἶναι λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ μαρτυρία περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας του. Καὶ ἡ μαρτυρία αὐτὴ τοῦ Ἰωάννου στηρίζεται εἰς ὅσα οὗτος εἶδε μὲ ὁράματα καὶ εἰκόνας καὶ σύμβολα. |
| 3 μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς προφητείας καὶ τηροῦντες τὰ ἐν αὐτῇ γεγραμμένα· ὁ γὰρ καιρὸς ἐγγύς. | 3 Μακάριος είναι εκείνος που αναγινώσκει, και εκείνοι οι οποίοι ακούουν τα λόγια της θείας αυτής προφητείας και τηρούν με ευλάβειαν και πίστιν όλα όσα είναι γραμμένα εις αυτήν· διότι ο καιρός, που θα πραγματοποιηθούν αυτά, είναι πολύ κοντά. | 3 Μακάριος εἶναι αὐτός, ποὺ ἀναγινώσκει καὶ ἐκεῖνοι, ποὺ ἀκούουν τοὺς λόγους τῆς θεοπνεύστου αὐτῆς προφητείας καὶ διδασκαλίας, καὶ φυλάττουν μὲ εὐλάβειαν ὅσα ἔχουν γραφῆ εἰς αὐτήν. Διότι εἶναι πολὺ πλησίον ὁ καιρός, ποὺ θὰ πραγματοποιηθοῦν ταῦτα. |
| 4 Ἰωάννης ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις ταῖς ἐν τῇ Ἀσίᾳ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, καὶ ἀπὸ τῶν ἑπτὰ πνευμάτων, ἃ ἐνώπιον τοῦ θρόνου αὐτοῦ, | 4 Ο Ιωάννης εις τας επτά Εκκλησίας, που υπάρχουν εις την Μικράν Ασίαν, εύχεται να είναι εις σας η χάρις και ειρήνη από τον Θεόν Πατέρα, ο οποίος υπάρχει εις τελείαν ύπαρξιν εξ ευατού πάντοτε και υπήρχε προ πάντων των αιώνων χωρίς καμμίαν ποτέ αρχήν και θα υπάρχη στο αιώνιον μέλλον χωρίς τέλος ποτέ, και από το Αγιον Πνεύμα με την πληρότητα και τελειότητα των απείρων πνευματικών του χαρισμάτων, που είναι εμπρός στον θρόνον του Θεού δια τον φωτισμόν και την εξυπηρέτησιν των ανθρώπων· | 4 Ὁ Ἰωάννης ἀπευθύνεται πρὸς τὰς ἐν τῇ Μικρᾷ Ἀσίᾳ ἑπτὰ Ἐκκλησίας, ποὺ ἐκπροσωποῦν καὶ τὴν ὅλην Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Εἴθε νὰ εἶναι εἰς σᾶς χάρις καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ πράγματι καὶ ἐξ ἑαυτοῦ ὑπάρχων καὶ ὁ ὁποῖος ὑπῆρχε πάντοτε καὶ θὰ ὑπάρχῃ διαρκῶς καὶ εἰς τὸ μέλλον, καὶ ἀπὸ τὰ πλούσια πνευματικὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ εἶναι ἐμπρὸς εἰς τὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ ἕτοιμα νὰ σταλοῦν διὰ τὸν φωτισμὸν καὶ τὸν ἁγιασμὸν τῶν ἀνθρώπων, |
| 5 καὶ ἀπὸ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκος τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς. Τῷ ἀγαπῶντι ἡμᾶς καὶ λούσαντι ἡμᾶς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ, | 5 και από τον Ιησούν Χριστόν, που είναι ο απολύτως αξιόπιστος μάρτυς και ενεστήθη πρώτος εκ των νεκρών και έγινεν αρχή αναστάσεως όλων των πιστών δια την νέαν ζωήν. Αυτός είναι ο αιώνιος εξουσιαστής και κύριος όλων των βασιλέων της γης. Εις αυτόν, που μας αγαπά με άπειρον αγάπην και μας έλουσε και μας εκαθάρισεν από τον ρύπον των αμαρτιών μας με το αίμα της σταυρικής του θυσίας, | 5 καὶ ἀπὸ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθὴς καὶ κατὰ πάντα ἀξιόπιστος μάρτυς, ὁ ὁποῖος μὲ τὸν θάνατον του ἐπεσφράγισε τὴν μαρτυρίαν του περὶ τῆς θείας ἀληθείας καὶ ἀνεστήθη πρῶτος ἀπὸ ὅλους τοὺς νεκροὺς καὶ εἶναι ὁ αἰώνιος Βασιλεὺς καὶ ἐξουσιάζει τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς. Εἰς αὐτόν, ποὺ μᾶς ἀγαπᾷ καὶ ἕνεκα τῆς ἀγάπης του αὐτῆς μᾶς ἔλουσε καὶ μᾶς ἐκαθάρισεν ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας μας μὲ τὸ αἷμα του, |
| 6 καὶ ἐποίησεν ἡμᾶς βασιλείαν, ἱερεῖς τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ αὐτοῦ, αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. | 6 και μας ανέδειξεν ιδικήν του θείαν πνευματικήν βασιλείαν, ιερείς δια να προσφέρωμεν πνευματικάς θυσίας λατρείας προς τον Θεόν και Πατέρα του, εις αυτόν τον Θεάνθρωπον Σωτήρα και βασιλέα ανήκει η άπειρος δόξα και η ακατάλυτος εξουσία στους αιώνας των αιώνων· αμήν. | 6 καὶ μᾶς κατέστησε πνευματικὸν καὶ θεῖον βασίλειον, ἱερεῖς διὰ νὰ λατρεύωμεν καὶ προσφέρωμεν πνευματικὰς θυσίας εἰς τὸν πατέρα του, τὸν ὁποῖον ὡς ἐνανθρωπήσας καὶ ἐξομοιωθεὶς πρὸς ἡμᾶς τὸν ἔχει καὶ Θεόν του. Εἰς αὐτὸν τὸν Θεάνθρωπον Σωτῆρα ὀφείλεται καὶ ἀνήκει ἡ δόξα καὶ ἡ κραταιᾶ ἐξουσία καὶ βασιλεία εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. |
| 7 Ἰδοὺ ἔρχεται μετὰ τῶν νεφελῶν, καὶ ὄψεται αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμὸς καὶ οἵτινες αὐτὸν ἐξεκέντησαν, καὶ κόψονται ἐπ’ αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. ναί, ἀμήν. | 7 Ιδού, έρχετε ο Κυριος με τας νεφέλας του ουρανού, σαν ένδοξος Θεός που είναι, και θα τον ίδη κάθε μάτι, όλοι ανεξαιρέτως και αυτοί, που δεν πιστεύουν, και εκείνοι που τον εσταύρωσαν και τον ελόγχισαν επάνω στον σταυρόν· και όλαι αι φυλαί της γης, που ηρνήθησαν να πιστεύσουν εις αυτόν θα καταληφθούν από φόβον και τρόμον και θα θρηνολογήσουν με πικράν μεταμέλειαν δια την απιστίαν, που έδειξαν προς αυτόν. Ναι, αμήν. | 7 Ἰδοὺ ἔρχεται ὁ Θεάνθρωπος Κύριος μὲ τὰς νεφέλας, ἐπὶ τῶν ὁποίων θὰ κάθεται ὡς Θεός. Καὶ θὰ τὸν ἴδῃ κάθε μάτι. Ὄχι μόνον οἱ πιστοί, ποὺ ἐλπίζουν εἰς αὐτόν, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ ἄπιστοι καὶ ἰδιαιτέρως αὐτοί, ποὺ τὸν ἐσταύρωσαν καὶ τὸν ἐλόγχισαν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ. Καὶ θὰ κτυπήσουν τὰ στήθη τους ἐξ αἰτίας τῆς λύπης καὶ τοῦ φόβου, ποὺ θὰ δοκιμάσουν ὅλαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς, ὅσαι παρέμειναν ἄπιστοι. Ναί, ἀμήν. |
| 8 Ἐγώ εἰμι τὸ Α καὶ τὸ Ω, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ. | 8 “Εγώ είμαι το Α και το Ω και κλείω στον άπειρον εαυτόν μου την αρχήν και το τέλος όλης της δημιουργίας”, λέγει Κυριος ο Θεός, ο οποίος έχει από τον εαυτόν του προαιωνίαν και τελείαν ύπαρξιν και υπήρχε προαιωνίως χωρίς αρχήν και θα υπάρχη αιωνίως στο μέλλον χωρίς τέλος, ο εξουσιαστής και κύριος του παντός. | 8 Διακηρύττω καὶ βεβαιώνω τοῦτο ἐγώ, ὁ ὁποῖος εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχή, ποὺ ἐδημιούργησε τὰ πάντα, καὶ τὸ τέλος, εἰς τὸ ὁποῖον θὰ καταλήξουν ὡς εἰς ὕψιστον σκοπόν των ὅλα, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος ὑπάρχει ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του, χωρὶς νὰ τὸν δημιουργήσῃ ἄλλος, καὶ ὁ ὁποῖος ὑπῆρχεν ἀϊδίως καὶ θὰ ὑπάρχῃ διαρκῶς καὶ εἰς τὸ μέλλον, ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ. |
| 9 Ἐγὼ Ἰωάννης, ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν καὶ συγκοινωνὸς ἐν τῇ θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ ὑπομονῇ ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ, ἐγενόμην ἐν τῇ νήσῳ τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ. | 9 Εγώ ο Ιωάννης, ο αδελφός σας και συμμέτοχος εις την θλίψιν, που δοκιμάζετε εξ αιτίας των διωγμών δια το όνομα του Χριστού, συμμέτοχος όμως και εις την ένδοξον βασιλείαν, που θα απολαύσωμεν χάρις εις την υπομονήν μας δια του Ιησού Χριστού, ήλθα εις την νήσον, που λέγεται Πατμος, εξόριστος εξ αιτίας του λόγου του Θεού και της μαρτυρίας, που δίδω και διαλαλώ δια τον Ιησούν Χριστόν. | 9 Ἐγὼ ὁ Ἰωάννης ὁ ἀδελφός σας, ὁ συγκοινωνὸς καὶ συμμέτοχος εἰς τὴν θλῖψιν καὶ τοὺς διωγμοὺς διὰ τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ἔνδοξον βασιλείαν, μὲ τὴν ὁποίαν θὰ μᾶς ἀνταμείψῃ ἐὰν δείξωμεν ὑπομονὴν καὶ μείνωμεν ἐνωμένοι μὲ τὸν Ἰησοῦν, ἦλθα ἐξόριστος εἰς τὴν νῆσον ποὺ ὀνομάζεται Πάτμος διὰ τὸ κήρυγμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν, ποὺ δίδω διὰ τὸν Ἰησοῦν, ὅτι εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Σωτήρ μας. |
| 10 ἐγενόμην ἐν πνεύματι ἐν τῇ κυριακῇ ἡμέρᾳ, καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος | 10 Κατά την ημέραν της Κυριακής περιέπεσα εις πνευματικήν έκτασιν και άμεσον επικοινωνίαν με το Αγιον Πνεύμα και ήκουσα οπίσω μου φωνήν μεγάλην και ισχυράν, σαν φωνήν σάλπιγγος, | 10 Ἦλθα εἰς ἔκστασιν καὶ ἄμεσον ἐπικοινωνίαν μὲ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν Κυριακὴν ἡμέραν καὶ ἤκουσα ἀπὸ πίσω μου φωνὴν μεγάλην καὶ δυνατὴν σὰν σάλπιγγα, |
| 11 λεγούσης· Ὃ βλέπεις γράψον εἰς βιβλίον καὶ πέμψον ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις, εἰς Ἔφεσον καὶ εἰς Σμύρναν καὶ εἰς Πέργαμον καὶ εἰς Θυάτειρα καὶ εἰς Σάρδεις καὶ εἰς Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίκειαν. | 11 η οποία έλεγε· “γράψε αυτά, που τώρα βλέπεις, εις βιβλίον και στείλε αυτό το βιβλίον εις τας επτά Εκκλησίας, που είναι εις την Εφεσον και εις την Σμύρνην και εις την Περγαμον και εις τα Θυάτειρα και εις τας Σαρδεις και εις την Φιλαδέλφειαν και εις την Λαοδικείαν”. | 11 ποὺ ἔλεγε· Γράψε αὐτὰ ποὺ θὰ ἴδῃς εἰς βιβλίον καὶ στεῖλε το εἰς τὰς ἑπτὰ Ἐκκλησίας, ποὺ ἐκπροσωποῦν τὴν ὅλην Ἐκκλησίαν· δηλαδὴ εἰς τὰς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι εἰς τὴν Ἔφεσον καὶ εἰς τὴν Σμύρνην καὶ εἰς τὴν Πέργαμον καὶ εἰς τὰ Θυάτειρα καὶ εἰς τὰς Σάρδεις καὶ εἰς τὴν Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς τὴν Λαοδίκειαν. |
| 12 Καὶ ἐκεῖ ἐπέστρεψα βλέπειν τὴν φωνὴν ἥτις ἐλάλει μετ’ ἐμοῦ· καὶ ἐπιστρέψας εἶδον ἑπτὰ λυχνίας χρυσᾶς, | 12 Και εκεί εγύρισα προς τα οπίσω να ίδω Αυτόν, του οποίου ήκουα την φωνήν. Και καθώς εστράφην, είδα επτά χρυσάς λυχνίας, κατά τον αριθμόν των επτά Εκκλησιών, που φωτίζουν εις την αλήθειαν τον κόσμον. | 12 Καὶ ἔστρεψα ὀπίσω μου διὰ νὰ ἴδω τὸ πρόσωπον, ποὺ μὲ τὴν φωνὴν αὐτὴν ὡμίλει πρὸς ἐμέ. Καὶ ὅταν ἐγύρισα ὀπίσω εἶδον ἑπτὰ χρυσᾶς λυχνίας, ποὺ ἐσυμβόλιζαν τὰς ἑπτὰ Ἐκκλησίας, αἱ ὁποῖαι σκορπίζουν φῶς εἰς τὸν σκοτισμένον ἀπὸ τὴν πλάνην καὶ ἁμαρτίαν κόσμον. |
| 13 καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν ὅμοιον υἱῷ ἀνθρώπου, ἐνδεδυμένον ποδήρη καὶ περιεζωσμένον πρὸς τοῖς μαστοῖς ζώνην χρυσῆν· | 13 Και στο μέσον των επτά λυχνιών είδα ένδοξον πρόσωπον, που ωμοίαζε με υιόν ανθρώπου, και εφορούσε ένδυμα, που έφθανε έως τα πόδια του, και ήτο ζωσμένος κοντά στο στήθος με ολόχρυσον ζώνην. | 13 Καὶ εἰς τὸ μέσον τῶν λυχνιῶν αὐτῶν, προστάτην των καὶ πηγὴν τοῦ φωτός των, πρόσωπον ἔνδοξον ποὺ ὠμοίαζε πρὸς υἱὸν ἀνθρώπου, καὶ ἐφόρει μεγαλοπρεπὲς ἔνδυμα, τὸ ὁποῖον ἔφθανεν ἕως τὰ πόδια του, καὶ ἦτο ζωσμένος πλησίον τοῦ στήθους του μὲ ζώνην χρυσὴν βασιλικήν. |
| 14 ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἱ τρίχες λευκαὶ ὡς ἔριον λευκόν, ὡς χιών, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυρός, | 14 Η κεφαλή του δε και αι τρίχες της κεφαλής του ήσαν ολόλευκαι σαν το κάτασπρο μαλλί, σαν το χιόνι· και τα μάτια του σαν φλόγα φωτιάς, η οποία φωτίζει και βλέπει τα πάντα. | 14 Ἡ κεφαλή του δὲ καὶ αἱ τρίχες της ἦσαν λευκαὶ σὰν ἄσπρο μαλλί, σὰν χιόνι, διὰ να συμβολίζουν, ὅτι καὶ αὐτὸς εἶναι σὰν τὸν Θεὸν παλαιὸς τῶν ἡμερῶν. Καὶ τὰ μάτια του ἦσαν σὰν φλόγα φωτιᾶς, ποὺ φωτίζει ὅλα καὶ δὲν μένει τίποτε κρυμμένον ἐμπρός της. |
| 15 καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ, ὡς ἐν καμίνῳ πεπυρωμένοι, καὶ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν, | 15 Και οι πόδες αυτού ήσαν όμοιοι, ως προς την λαμπρότητα και την στερεότητα, με μίγμα χρυσού και αργύρου, σαν να είχαν πυρακτωθή και χυθή μέσα στο καμίνι, και η φωνή του ήτο ισχυρά ωσάν την βοήν πολλών υδάτων, που πίπτουν εις καταρράκτας. | 15 Καὶ τὰ πόδια του ὠμοίαζαν κατὰ τὴν λαμπρότητα καὶ στερεότητα πρὸς μεταλλικὸν μίγμα χρυσοῦ καὶ ἀργύρου, σὰν νὰ ἦσαν καθαρισμένα καὶ δοκιμασμένα καὶ χυμένα μέσα εἰς κάμινον, καὶ ἡ φωνή του ἦτο δυνατὴ σὰν τὴν βοὴν ποὺ κάνουν νερὰ πολλά, ὅταν πίπτουν ἀπὸ ὑψηλά. |
| 16 καὶ ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ αὐτοῦ ἀστέρας ἑπτά, καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ῥομφαία δίστομος ὀξεῖα ἐκπορευομένη, καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίνει ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ. | 16 Και εκρατούσεν στο δέξι του χέρι επτά αστέρια, τους επισκόπους των επτά Εκκλησιών, και από το στόμα του έβγαινε δίκοπος και κοφτερή ρομφαία, που εσυμβόλιζε την δύναμιν του λόγου του και την απροκατάληπτον δικαιοσύνην του ως κριτού. Και το πρόσωπον αυτού ήτο ολόλαμπρον, όπως λάμπει ο ήλιος εις όλην του την δύναμιν και λαμπρότητα. | 16 Καὶ εἶχεν εἰς τὸ δεξιόν του χέρι ἑπτὰ ἀστέρια, τοὺς ἐπισκόπους τῶν ἑπτὰ Ἐκκλησιῶν, τὰς ὁποίας αὐτὸς ὁρίζει καὶ κυβερνᾷ. Καὶ ἀπὸ τὸ στόμα του ἔβγαινε ρομφαία δίκοπος κοπτερή, σύμβολον τῆς δυνάμεως τοῦ λόγου του καὶ τῆς δικαίας κρίσεως του. Καὶ τὸ πρόσωπόν του ἔλαμπε φωτεινὸν καὶ ἀστραπτερόν, ὅπως λάμπει ὁ ἥλιος μὲ ὅλην τὴν λαμπρότητά του. |
| 17 Καὶ ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός, καὶ ἔθηκε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ χεῖρα ἐπ’ ἐμὲ λέγων· Μὴ φοβοῦ· ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος | 17 Και όταν τον είδα, έπεσα εμπρός εις τα πόδια του σαν νεκρός, από φόβον και κατάπληξιν. Και έθεσε το δέξι του χέρι επάνω μου και είπε· “μη φοβείσαι· εγώ είμαι ο πρώτος, διότι υπάρχω προ πάντων των αιώνων και ο έσχατος, διότι θα είμαι πάντοτε χωρίς τέλος ποτέ. | 17 Καὶ ὅταν τὸν εἶδα ἔπεσα ἐμπρὸς εἰς τὰ πόδια του σὰν νεκρὸς ἀπὸ τὸν φόβον μου. Καὶ ἔβαλε τὸ δεξιόν του χέρι ἐπάνω μου καὶ εἶπε· Μὴ φοβῆσαι. Ἐγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος, διότι ὑπάρχω ἀϊδίως, καὶ ὁ ἔσχατος, διότι θὰ εἶμαι πάντοτε. |
| 18 καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρὸς, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου. | 18 Είμαι ακόμη εκείνος που ζη πάντοτε, που έχει από τον ευατόν του την τελείαν ζωήν και είναι πηγή της ζωής. Και έγινα νεκρός (διότι παρέδωσα τον ευατόν μου εις θάνατον επάνω στον σταυρόν δια την σωτηρίαν των ανθρώπων). Και ιδού ότι ζω στους αιώνας των αιώνων. Και έχω τα κλειδιά του θανάτου και του Αδου (διότι ενίκησα με την σταυρικήν μου θυσίαν και κατέλυσα την δύναμιν του θανάτου και του Αδου). | 18 Εἶμαι ἀκόμη ἐκεῖνος, ποὺ ζῇ διαρκῶς καὶ ἔχει τὴν ζωὴν ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του. Καὶ ἔγινα νεκρός, διότι ἀπέθανα διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ἰδού, ὅτι παρὰ τὸν σταυρικὸν θάνατόν μου ζῶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Καὶ ἔχω εἰς τὰ χέριά μου τὰ κλειδιὰ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ Ἅδου, διότι μὲ τὸν θάνατόν μου κατέλυσα τὸν θάνατον καὶ ἔλαβα ἐξουσίαν καὶ ἐπὶ τοῦ Ἅδου. |
| 19 γράψον οὖν ἃ εἶδες, καὶ ἅ εἰσι καὶ ἃ μέλλει γίνεσθαι μετὰ ταῦτα· | 19 Γράψε, λοιπόν, αυτά, που είδες, και αυτά, που υπάρχουν τώρα, και εκείνα που πρόκειται ύστερα να γίνουν στο μέλλον. | 19 Γράψε λοιπὸν ὅσα εἶδες, καὶ ὅσα ὑπάρχουν καὶ ἀναφέρονται εἰς τὸ παρὸν καὶ ὅσα μέλλουν νὰ γίνουν ὕστερα μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων. |
| 20 τὸ μυστήριον τῶν ἑπτὰ ἀστέρων ὧν εἶδες ἐπὶ τῆς δεξιᾶς μου, καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίας τὰς χρυσᾶς. οἱ ἑπτὰ ἀστέρες ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν εἰσι, καὶ αἱ λυχνίαι αἱ ἑπτὰ ἑπτὰ ἐκκλησίαι εἰσίν. | 20 Γράψε το συμβολικόν και μυστικόν όραμα των επτά αστέρων, που είδες στο δέξι μου χέρι, και των επτά χρυσών λυχνιών. Μαθε ότι οι επτά αστέρες συμβολίζουν επτά επισκόπους των επτά Εκκλησιών, και αι επτά λυχνίαι συμβολίζουν τας επτά Εκκλησίας. | 20 Καὶ πρωτίστως σοῦ ἐξηγῶ τὸ μυστικὸν νόημα τῶν ἑπτὰ ἀστέρων, ποὺ εἶδες εἰς τὸ δεξιόν μου χέρι, καὶ τῶν ἑπτὰ λυχνῶν τῶν χρυσῶν. Οἱ ἑπτὰ ἀστέρες σημαίνουν ἑπτὰ ἐπισκόπους τῶν ἑπτὰ Ἐκκλησιῶν, ποὺ ἐκπροσωποῦν τὴν ὅλην Ἐκκλησίαν. Καὶ αἱ ἑπτὰ λυχνίαι συμβολίζουν τὰς ἑπτὰ Ἐκκλησίας. |
