| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐτροπώσατο αὐτούς· καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τὴν ἀφωρισμένην ἐκ χειρὸς τῶν ἀλλοφύλων. | 1 Επειτα από τα ανωτέρω γεγονότα ο Δαυίδ εκτύπησε τους Φιλισταίους και τους κατετρόπωσε. Κατέλαβε δε και αφήρεσε από την εξουσίαν των την χώραν, την οποίαν εκείνοι κατείχον. | 1 Μετὰ ταῦτα ἐπετέθη ὁ Δαβὶδ ἐναντίον τῶν ἀλλοφύλων Φιλισταίων καὶ τοὺς κατετρόπωσε. Ἔτσι κατέλαβε ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Φιλισταίων τὴν πόλιν καὶ περιοχήν, ποὺ τὴν εἶχαν κυριεύσει καὶ τὴν κατεῖχαν τότε οἱ ἀλλόφυλοι. |
| 2 καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὴν Μωὰβ καὶ διεμέτρησεν αὐτοὺς ἐν σχοινίοις κοιμίσας αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐγένετο τὰ δύο σχοινίσματα τοῦ θανατῶσαι, καὶ τὰ δύο σχοινίσματα ἐζώγρησε, καὶ ἐγένετο Μωὰβ τῷ Δαυὶδ εἰς δούλους φέροντας ξένια. | 2 Κατόπιν ο Δαυίδ εκτύπησε την χώραν των Μωαβιτών και την κατέλαβε. Διέταξε τους αιχμαλώτους να πέσουν πρηνείς στο έδαφος και τους εμέτρησε χρησιμοποιήσας ως μέτρον μήκους σχοινία. Τους διήρεσεν εις δύο ομάδας και διέταξεν οι μεν ημίσεις να θανατωθούν οι δε άλλοι να αφεθούν εις την ζωήν. Οι επιζήσαντες Μωαβίται έγιναν φόρου υποτελείς στον Δαυίδ. | 2 Ἐπετέθη ἐπίσης καὶ ἐναντίον τῶν Μωαβιτῶν καὶ τοὺς κατενίκησε. Τοὺς ὑπεχρέωσε μάλιστα νὰ ἐξαπλώσουν κατὰ γῆς καὶ τοὺς ἐμέτρησε μὲ σχοινιά, ὅπως μετροῦνται τὰ κτήματα πρὸς ἀγοραπωλησίαν. Καὶ διέταξεν ὥστε, καθὼς τοὺς ἐμετροῦσαν ἀνὰ δύο, νὰ φονεύωνται οἱ δύο καὶ νὰ μένουν αἰχμάλωτοι οἱ ἄλλοι δύο. Ἔτσι οἱ Μωαβῖται ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ ἐπλήρωναν φόρον ὑποτελείας. |
| 3 καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ τὸν ᾿Αδρααζὰρ υἱὸν Ραάβ, βασιλέα Σουβά, πορευομένου αὐτοῦ ἐπιστῆσαι τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπί τὸν ποταμὸν Εὐφράτην. | 3 Κατόπιν ο Δαυίδ εκτύπησε τον Αδρααζάρ, τον υιόν του Ραάβ, βασιλέα της Σουβά, όταν αυτός εβάδιζε δια να θέση υπό την κυριαρχίαν του τους λαούς, που ευρίσκοντο πλησίον στον ποταμόν Ευφράτην. | 3 Ἐν συνεχείᾳ ἐπετέθη ὁ Δαβὶδ ἐναντίον τοῦ Ἀδρααζάρ, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Ραὰβ καὶ ἐβασίλευεν εἰς τὴν χώραν Σουβά. Ἡ ἐπίθεσις συνέβη, ἐνῷ ἐπροχωροῦσε ὁ Ἀδρααζὰρ πρὸς τὸν ποταμὸν Εὐφράτην, μὲ σκοπὸν νὰ κυριεύσῃ τὴν περιοχήν. |
| 4 καὶ προκατελάβετο Δαυὶδ τῶν αὐτοῦ χίλια ἅρματα καὶ ἑπτά χιλιάδας ἱππέων καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν πεζῶν, καὶ παρέλυσε Δαυὶδ πάντα τὰ ἅρματα καὶ ὑπελίπετο ἑαυτῷ ἑκατὸν ἅρματα. | 4 Ο Δαυίδ τον ενίκησεν, εκυρίευσε χίλια άρματα του, επτά χιλιάδας ιππέων και είκοσι χιλιάδας άνδρας πεζούς. Διέλυσε δε και ηχρήστευσε όλα τα άρματα πλην εκατόν, τα οποία εκράτησε δια τον εαυτόν του. | 4 Καὶ ἀφοῦ τὸν ἐνίκησεν ὁ Δαβίδ, τοῦ ἐπῆρε χίλια πολεμικὰ ἅρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἱππεῖς καὶ εἴκοσι χιλιάδας πεζοὺς στρατιώτας. Διέλυσε δὲ ὁ Δαβὶδ ὅλα τὰ πολεμικὰ ἅρματα. Ἐκράτησε μόνον ἑκατὸν ἅρματα διὰ τὸν ἑαυτόν του. |
| 5 καὶ παραγίνεται Συρία Δαμασκοῦ βοηθῆσαι τῷ ᾿Αδρααζὰρ βασιλεῖ Σουβά, καὶ ἐπάταξε Δαυὶδ ἐν τῷ Σύρῳ εἴκοσι δύο χιλιάδας ἀνδρῶν. | 5 Ηλθον οι Συροι, που είχαν ως πρωτεύουσάν των την Δαμασκόν, να βοηθήσουν τον Αδρααζάρ, βασιλέα Σουβά. Ο δε Δαυίδ εκτύπησε και ενίκησεν είκοσι δύο χιλιάδας Συρων. | 5 Ἦλθαν δὲ τότε οἱ Σύροι ἀπὸ τὴν Δαμασκόν, διὰ νὰ βοηθήσουν τὸν βασιλέα τῆς Σουβὰ Ἀδρααζάρ. Ὁ Δαβὶδ ὅμως ἐνίκησε καὶ αὐτοὺς καὶ ἐφόνευσεν εἴκοσι δύο χιλιάδας Σύρους ἄνδρας. |
| 6 καὶ ἔθετο Δαυὶδ φρουρὰν ἐν Συρίᾳ τῇ κατὰ Δαμασκόν, καὶ ἐγένετο ὁ Σύρος τῷ Δαυὶδ εἰς δούλους φέροντας ξένια. καὶ ἔσωσε Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο. | 6 Εγκατέστησε δε εις την Δαμασκόν της Συρίας στρατιωτικήν φρουράν και οι Συροι έγιναν φόρου υποτελείς στον Δαυίδ. Ετσι δε ο Κυριος έσωσε τον Δαυίδ και τον εβοήθησεν, ώστε να φέρη εις πέρας όλας τας πολεμικάς του ενεργείας. | 6 Ἐτοποθέτησε δὲ ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν Δαμασκόν, τὴν πρωτεύουσαν τῆς Συρίας, στρατιωτικὴν φρουρὰν καὶ ὑπετάγησαν εἰς τὸν Δαβὶδ οἱ Σύροι καὶ ὑπεχρεώθησαν νὰ τοῦ πληρώνουν φόρον ὑποτελείας. Παντοῦ δέ, ὅπου ἐπήγαινεν ὁ Δαβίδ, τὸν ἐβοηθοῦσε ὁ Κύριος καὶ τοῦ ἐχάριζε τὴν νίκην. |
| 7 καὶ ἔλαβε Δαυὶδ τοὺς χλιδῶνας τοὺς χρυσοῦς, οἳ ἦσαν ἐπὶ τῶν παίδων τῶν ᾿Αδρααζὰρ βασιλέως Σουβά, καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰς ῾Ιερουσαλήμ· καὶ ἔλαβεν αὐτὰ Σουσακὶμ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐν τῷ ἀναβῆναι αὐτὸν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ ἐν ἡμέραις Ροβοὰμ υἱοῦ Σολομῶντος. | 7 Ο Δαυίδ επήρε τα χρυσά βραχιόλια, τα οποία εφορούσαν οι σωματοφύλακες του Αδρααζάρ, του βασιλέως της Σουβά, και τα έφερεν εις την Ιερουσαλήμ. Αυτά τα ελαφυραγώγησεν αργότερα ο Σουσακίμ ο βασιλεύς της Αιγύπτου, όταν ανέβη εις τα Ιεροσόλυμα κατά τας ημέρας, που βασιλεύς της Ιερουσαλήμ ήτο ο Ροβοάμ, ο υιός του Σολομώντος. | 7 Ἐπῆρε δὲ ὁ Δαβὶδ τὰ χρυσᾶ ἐξαρτήματα τῶν πολεμικῶν στολῶν, ποὺ ἐφοροῦσαν οἱ σωματοφύλακες τοῦ βασιλέως τῆς Σουβὰ Ἀδρααζάρ, καὶ τὰ ἔφερεν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ. Τὰ ἐξαρτήματα ὅμως αὐτὰ τὰ ἐπῆρε κατόπιν σὰν λάφυρα ὁ Σουσακίμ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ὅταν ἐπετέθη ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του βασιλέως Ροβοάμ, ποὺ ἦτο υἱὸς τοῦ Σολομῶντος. |
| 8 καὶ ἐκ τῆς Μασβὰκ καὶ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν πόλεων τοῦ ᾿Αδρααζὰρ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ χαλκὸν πολὺν σφόδρα· ἐν αὐτῷ ἐποίησε Σολομῶν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν καὶ τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ πάντα τὰ σκεύη. | 8 Ο βασιλεύς Δαυίδ συνεκέντρωσε πάρα πολύν χαλκόν από την πόλιν Μασβάκ και από άλλας πόλστου Αδρααζάρ. Με τον χαλκόν δε αυτόν κατεσκεύασεν αργότερα ο Σολομών την λεγομένην χαλκήν θάλασσαν, τους στύλους και τους λουτήρας και όλα τα ιερά χάλκινα σκεύη του ναού. | 8 Ἐπῆρε ἐπίσης ὁ Δαβὶδ ἀπὸ τὴν περιοχὴν Μασβὰκ καὶ ἀπὸ τὰς ἄλλας σπουδαίας πόλεις τῆς χώρας τοῦ Ἀδρααζὰρ πολὺ μεγάλας ποσότητας χαλκοῦ. Μὲ αὐτὸν δὲ τὸν χαλκὸν κατεσκεύασε κατόπιν ὁ Σολομὼν τὴν «χαλκῆν θάλασσαν» τοῦ Ναοῦ ποὺ ἀνήγειρε, καὶ τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ ὅλα τὰ χάλκινα σκεύη τοῦ Ναοῦ. |
| 9 καὶ ἤκουσε Θοοὺ ὁ βασιλεὺς ῾Ημὰθ ὅτι ἐπάταξε Δαυὶδ πᾶσαν τὴν δύναμιν ᾿Αδρααζάρ, | 9 Ο Θοού, ο βασιλεύς της Ημάθ, επληροφορήθη, ότι ο Δαυίδ κατενίκησεν όλον τον στρατόν του Αδρααζάρ και εχάρη. | 9 Ὅταν δὲ ἔμαθεν ὁ βασιλεὺς τῆς Ἡμάθ, ποὺ ὠνομάζετο Θοοῦ, ὅτι συνέτριψεν ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν στρατὸν τοῦ Ἀδρααζάρ, |
| 10 καὶ ἀπέστειλε Θοοὺ ᾿Ιεδδουρὰν τὸν υἱὸν αὐτοῦ πρὸς βασιλέα Δαυὶδ ἐρωτῆσαι αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην καὶ εὐλογῆσαι αὐτὸν ὑπὲρ οὗ ἐπολέμησε τὸν ᾿Αδρααζὰρ καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, ὅτι ἀντικείμενος ἦν τῷ ᾿Αδρααζάρ, καὶ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ ἦσαν σκεύη ἀργυρᾶ καὶ σκεύη χρυσᾶ καὶ σκεύη χαλκᾶ. | 10 Ο Θοού απέστειλε τον υιόν του Ιεδδουράν, προς τον Δαυίδ τον βασιλέα, να τον χαιρετήση και να τον συγχαρή δια τας νίκας του εναντίον του Αδρααζάρ. Διότι ο Αδρααζάρ ήτο εχθρός του Θοού. Ο υιός του Θοού προσέφερεν ως δώρα στον Δαυίδ δοχεία αργυρά, χρυσά και χάλκινα. | 10 ἔστειλε τὸν υἱὸν του τὸν Ἰεδδουρὰν πρὸς τὸν βασιλέα Δαβίδ. Σκοπὸς τοῦ Θοοῦ ἦτο νὰ συνάψῃ εἰρήνην μὲ τὸν Δαβὶδ καὶ νὰ τὸν συγχαρῇ διὰ τὴν νίκην του ἐπὶ τοῦ Ἀδρααζάρ, διότι καὶ ὁ Θοοῦ ἦτο ἐχθρὸς τοῦ Ἀδρααζάρ. Εἶχε δὲ μαζί του ὁ υἱὸς τοῦ Θοοῦ καὶ σκεύη ἀσημένια, χρυσᾶ καὶ χάλκινα, τὰ ὁποῖα καὶ ἐδώρησεν εἰς τὸν Δαβίδ. |
| 11 καὶ ταῦτα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ τῷ Κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀργυρίου καὶ μετὰ τοῦ χρυσίου, οὗ ἡγίασεν ἐκ πασῶν τῶν πόλεων, ὧν κατεδυνάστευσεν, | 11 Ο Δαυίδ αφιέρωσε και αυτά στον Θεόν μαζή με τον άργυρον και τον χρυσόν, που είχε πάρει ως λάφυρα από όλας τας άλλας πόλεις τας οποίας είχε κυριεύσει· | 11 Ὁ δὲ βασιλεὺς Δαβὶδ ἐξεχώρισεν ἰδιαιτέρως τὰ δῶρα αὐτὰ καὶ τὰ ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Κύριον, μαζὶ μὲ τὸ ἀσῆμι καὶ τὸ χρυσάφι, ποὺ ἐξεχώρισεν ἐπίσης διὰ τὸν Θεὸν ἀπὸ ὅλας τὰς πόλεις ποὺ ἐκυρίευσε. |
| 12 ἐκ τῆς ᾿Ιδουμαίας καὶ ἐκ τῆς Μωὰβ καὶ ἐκ τῶν υἱῶν ᾿Αμμὼν καὶ ἐκ τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἐξ ᾿Αμαλὴκ καὶ ἐκ τῶν σκύλων ᾿Αδρααζὰρ υἱοῦ Ραὰβ βασιλέως Σουβά. | 12 δηλαδή από τας πόλεις της Ιδουμαίας, από τας πόλεις των Μωαβιτών, των Αμμωνιτών, των Φιλισταίων, των Αμαληκιτών και από τα λάφυρα του Αδρααζάρ, του υιού του Ραάβ, βασιλέως της Σουβά. | 12 Οἱ θησαυροὶ αὐτοὶ προήρχοντο ἀπὸ τὴν Ἰδουμαίαν, ἀπὸ τὴν Μωάβ, ἀπὸ τὰς χώρας τῶν Ἀμμωνιτῶν, τῶν Φιλισταίων καὶ τῶν Ἀμαληκιτῶν καὶ ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ Ἀδρααζάρ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ραάβ, ποὺ ἐβασίλευεν εἰς τὴν Σουβά. |
| 13 καὶ ἐποίησε Δαυὶδ ὄνομα· καὶ ἐν τῷ ἀνακάμπτειν αὐτὸν ἐπάταξε τὴν ᾿Ιδουμαίαν ἐν Γεβελὲμ εἰς ὀκτωκαίδεκα χιλιάδας. | 13 Ετσι δε ο Δαυίδ κατέστη περιώνυμος. Οταν δε επέστρεψεν από τας ανωτέρω πολεμικάς επιχειρήσεις, εκτύπησε την Ιδουμαίαν εις την Γεβελέμ με δέκα οκτώ χιλιάδας άνδρας. | 13 Μὲ τὰς νίκας του αὐτὰς ἐδοξάσθη πολὺ τὸ ὄνομα τοῦ Δαβίδ. Ὅταν δὲ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὰς μάχας, ποὺ ἀνεφέρθησαν προηγουμένως, ἐπετέθη ἐναντίον τῆς Ἰδουμαίας καὶ συγκεκριμένως εἰς τὴν νοτίως τῆς Νεκρᾶς θαλάσσης κοιλάδα Γεβελέμ. Ἐκεῖ ἐφόνευσε δεκαοκτὼ χιλιάδας στρατιώτας. |
| 14 καὶ ἔθετο ἐν τῇ ᾿Ιδουμαίᾳ φρουράν, ἐν πάσῃ τῇ ᾿Ιδουμαίᾳ, καὶ ἐγένοντο πάντες οἱ ᾿Ιδουμαῖοι δοῦλοι τῷ βασιλεῖ. καὶ ἔσωσε Κύριος τὸν Δαυὶδ ἐν πᾶσιν, οἷς ἐπορεύετο. | 14 Την κατέλαβε και εγκατέστησεν εις όλην την Ιδουμαίαν φρουράν ιδικών του στρατιωτών. Ολοι δε οι Ιδουμαίοι έγιναν όλοι στον βασιλέα Δαυίδ. Ετσι δε ο Κυριος έσωσε τον Δαυίδ και τον εβοήθησεν εις όλας αυτού τας πολεμικάς ενεργείας. | 14 Ἐτοποθέτησε δὲ στρατιωτικὴν φρουρὰν εἰς τὴν Ἰδουμαίαν, εἰς ὅλην τὴν Ἰδουμαίαν, καὶ ἔτσι ὅλοι οἱ Ἰδουμαῖοι ἔγιναν ὑποτελεῖς εἰς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ δὲ Κύριος ἐβοηθοῦσε καὶ ἐχάριζε τὴν νίκην εἰς τὸν Δαβὶδ παντοῦ ὅπου ἐπήγαινε διὰ νὰ πολεμήσῃ. |
| 15 καὶ ἐβασίλευσε Δαυὶδ ἐπὶ πάντα ᾿Ισραήλ. καὶ ἦν Δαυὶδ ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ. | 15 Ο Δαυίδ έγινε βασιλεύς πλέον εις όλον τον ισραηλιτικόν λαόν. Ως βασιλεύς δε έκρινε και εδίκαζε δικαίως τας διαφοράς, αι οποίαι παρουσιάζοντα μεταξύ των Ισραηλιτών. | 15 Καὶ ἦτο πλέον ἀνεγνωρισμένος ἀπὸ ὅλους ὁ Δαβὶδ ὡς ὁ βασιλεὺς ὅλων τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐδίκαζε δὲ ὁ Δαβὶδ ὅλον τὸν λαόν του καὶ ἀπένεμε τὴν δικαιοσύνην. |
| 16 καὶ ᾿Ιωὰβ υἱὸς Σαρουΐας ἐπὶ τῆς στρατιᾶς καὶ ᾿Ιωσαφὰτ υἱὸς ᾿Αχιὰδ ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων, | 16 Ο Ιωάβ, ο υιός της Σαρουΐας, αδελφής του Δαυίδ, ήτο αρχηγός όλης της στρατιάς του Δαυίδ. Ο δε Ιωσαφάτ, υιός του Αχιάδ, είχε την φροντίδα των υπομνημάτων. | 16 Κατὰ τὴν βασιλείαν του εἶχεν ὡς ἀρχιστράτηγον τὸν Ἰωάβ, τὸν υἱὸν τῆς ἀδελφῆς του Σαρουΐας, τὸν δὲ Ἰωσαφάτ, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀχιάδ, τὸν εἶχεν ὡς ἄμεσον βοηθόν του δι’ ὅλας τὰς ὑποθέσεις τῆς βασιλείας. |
| 17 καὶ Σαδοὺκ υἱὸς ᾿Αχιτὼβ καὶ ᾿Αχιμέλεχ υἱὸς ᾿Αβιάθαρ ἱερεῖς, καὶ ᾿Ασὰ ὁ γραμματεύς, | 17 Ο Σαδούκ υιός του Αχιτώβ, και ο Αχιμέλεχ υιός του Αβιάθαρ, ήσαν ιερείς. Ο δε Ασά ήτο ο γραμματεύς. | 17 Ὁ δὲ Σαδούκ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχιτώβ, καὶ ὁ Ἀχιμέλεχ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἀβιάθαρ, ἦσαν οἱ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ἱερέων. Γραμματεὺς δὲ τοῦ κράτους ἦτο ὁ Ἀσά. |
| 18 καὶ Βαναίας υἱὸς ᾿Ιωδαὲ σύμβουλος, καὶ ὁ Χελεθθὶ καὶ ὁ Φελεττί· καὶ οἱ υἱοὶ Δαυὶδ αὐλάρχαι ἦσαν. | 18 Ο Βαναίας, υιός του Ιωδαέ, ήτο ο σύμβουλος του Δαυίδ. Σωματοφύλακες δε του βασιλέως ήσαν ξένοι, Χελεθθί και Φελεττί. Οι δε υιοί του Δαυίδ ήσαν οι αυλάρχαι του. | 18 Σύμβουλος ἰδιαίτερος τοῦ βασιλέως ἦτο ὁ Βαναίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωδαέ, καὶ βοηθοί του ὁ Χελεθθὶ καὶ ὁ Φελεττί. Αὐλάρχαι δὲ καὶ ἐπὶ κεφαλῆς τῆς βασιλικῆς φρουρᾶς ἦσαν οἱ υἱοὶ τοῦ Δαβίδ. |
