Σάββατο, 20 Απριλίου 2024
Ανατ: 06:43
Δύση: 20:06
Σελ. 12 ημ.
111-255
16ος χρόνος, 5908η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β' - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 (Β)


 
 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπηρώτησε Δαυὶδ ἐν Κυρίῳ λέγων· εἰ ἀναβῶ εἰς μίαν τῶν πόλεων ᾿Ιούδα; καὶ εἶπε Κύριος πρὸς αὐτόν· ἀνάβηθι. καὶ εἶπε Δαυίδ· ποῦ ἀναβῶ; καὶ εἶπεν· εἰς Χεβρών. 1 Επειτα από τα γεγονότα αυτά ο Δαυίδ ηρώτησε τον Κυριον λέγων· “να μεταβώ, δια να εγκατασταθώ εις μίαν από τας πόλεις της φυλής του Ιούδα;” Ο Κυριος του απήντησε· “πήγαινε”. Ο Δαυίδ ηρώτησε και πάλιν· “που να μεταβώ;” Ο δε Κυριος του είπεν· “εις την Χεβρών”. 1 Μετὰ τὸν θρῆνον διὰ τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν Ἰωνάθαν ἐρώτησε ὁ Δαβὶδ τὸν Κύριον καὶ εἶπε: «Νὰ ἀνεβῶ εἰς μίαν ἀπὸ τὰς πόλεις τῆς φυλῆς Ἰούδα;» Καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπεκρίθη: «Ἀνέβα». Καὶ ἐρώτησε πάλιν ὁ Δαβίδ: «Ποὺ ἀκριβῶς νὰ ὑπάγω;» «Εἰς τὴν Χεβρών», τοῦ ἀπήντησεν ὁ Κύριος.
2 καὶ ἀνέβη ἐκεῖ Δαυὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες αὐτοῦ, ᾿Αχινόομ ἡ ᾿Ιεζραηλῖτις καὶ ᾿Αβιγαία ἡ γυνὴ Νάβαλ τοῦ Καρμηλίου, 2 Ο Δαυίδ μετέβη πράγματι εις την Χεβρών, μαζή δέ με αυτόν και αι δύο σύζυγοί του, η Αχινόομ η Ιεζραηλίτις, και η Αβιγαία η γυνή Ναβαλ του Καρμηλίου. 2 Καὶ ἀνέβη ἐκεῖ, εἰς τὴν Χεβρών, ὁ Δαβὶδ μαζὶ μὲ τὰς δύο γυναῖκας του, τὴν Ἀχινόομ ἀπὸ τὴν Ἰεζράελ καὶ τὴν Ἀβιγαίαν, τὴν γυναῖκα τοῦ Νάβαλ ἀπὸ τὸ Κάρμηλον.
3 καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, ἕκαστος καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ, καὶ κατῴκουν ἐν ταῖς πόλεσι Χεβρών. 3 Μαζή του επίσης ανέβησαν και οι άνδρες του, ο καθένας με την οικογενειάν του, και κατοικούσαν εις τας πόλεις της Χεβρών. 3 Τὸν ἀκολούθησαν δὲ καὶ οἱ ἄνδρες, ποὺ ἦσαν μαζί του, καθένας μὲ τὴν οἰκογένειάν του καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς τὰς πόλεις τῆς περιοχῆς τῆς Χεβρών.
4 καὶ ἔρχονται ἄνδρες τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ χρίουσι τὸν Δαυὶδ ἐκεῖ τοῦ βασιλεύειν ἐπὶ τὸν οἶκον ᾿Ιούδα. Καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Δαυὶδ λέγοντες· ὅτι οἱ ἄνδρες ᾿Ιαβὶς τῆς Γαλααδίτιδος ἔθαψαν τὸν Σαούλ. 4 Ηλθον τότε εκεί άνδρες εκ της φυλής του Ιούδα και έχρισαν τον Δαυίδ βασιλέα, δια να βασιλεύση εις την φυλήν του Ιούδα. Ανήγγειλαν δε στον Δαυίδ και είπαν, ότι οι άνδρες της Ιαβίς, η οποία ευρίσκεται εις χώραν Γαλαάδ, επήραν και έθαψαν το σώμα του Σαούλ. 4 Ἔρχονται λοιπὸν τότε ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ χρίουν ἐκεῖ τὸν Δαβὶδ βασιλέα τῆς φυλῆς Ἰούδα. Ἀνεκοίνωσαν δὲ εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως Ἰαβὶς τῆς περιοχῆς Γαλαὰδ ἐνδιεφέρθησαν καὶ ἔθαψαν τὸν Σαούλ.
5 καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ ἀγγέλους πρὸς τοὺς ἡγουμένους ᾿Ιαβὶς τῆς Γαλααδίτιδος καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Δαυίδ· εὐλογημένοι ὑμεῖς τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἐποιήσατε τὸ ἔλεος τοῦτο ἐπὶ τὸν κύριον ὑμῶν, ἐπὶ Σαοὺλ τὸν χριστὸν Κυρίου καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ ᾿Ιωνάθαν τὸν υἱὸν αὐτοῦ. 5 Ο Δαυίδ έστειλε προς τους άρχοντας της Ιαβίς αγγελιαφόρους και τους είπεν· “ευλογημένοι ας είσθε σεις από τον Θεόν, διότι εδείξατε αυτήν την μεγάλην καλωσύνην προς τον κύριόν σας, προς τον Σαούλ, τον υπό του Θεού χρισθέντα βασιλέα, και εθάψατε αυτόν και τον οίον του τον Ιωνάθαν. 5 Μόλις τὸ ἄκουσε αὐτὸ ὁ Δαβίδ, ἔστειλεν ἀγγελιαφορους πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰαβὶς τῆς περιοχῆς Γαλαὰδ καὶ τοὺς εἶπεν ὁ νέος βασιλεύς: «Νὰ εἶσθε εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν Κύριον, διότι ἐκάνατε τὸ ἔργον αὐτὸ τῆς εὐσπλαγχνίας καὶ τιμῆς πρὸς τὸν κύριον σας, τὸν Σαούλ, ποὺ εἶχε χρισθῆ ἀπὸ τὸν Κύριον εἰς τὸ βασιλικὸν ἀξίωμα, καὶ ἐθάψατε αὐτὸν καὶ τὸν υἱόν του Ἰωνάθαν.
6 καὶ νῦν ποιήσαι Κύριος μεθ᾿ ὑμῶν ἔλεος καὶ ἀλήθειαν, καί γε ἐγὼ ποιήσω μεθ᾿ ὑμῶν τὰ ἀγαθὰ ταῦτα, ὅτι ἐποιήσατε τὸ ρῆμα τοῦτο· 6 Και τώρα εύχομαι και παρακαλώ τον Θεόν, να δείξη προς σας το έλεός του και την προστασίαν του. Αλλά και εγώ ο ίδιος θα σας προσφέρω προς αμοιβήν σας αγαθά, διότι εδείξατε τέτοιαν καλήν διαγωγήν απέναντι του Σαούλ. 6 Εὔχομαι λοιπὸν νὰ δείξῃ ἀπέναντί σας ὁ Κύριος τὴν εὐσπλαγχνίαν Του καὶ τὴν ἀξιοπιστίαν Του ὡς πρὸς τὰς εὐλογίας, ποὺ ὑπόσχεται εἰς τοὺς ἀγαθούς. Σᾶς διαβεβαιώνω δὲ καὶ ἐγὼ ὅτι θὰ ἀνταμείψω τὴν καλὴν πρᾶξιν σας, διότι ἦτο πολὺ σπουδαῖον αὐτὸ ποὺ ἐκάνατε.
7 καὶ νῦν κραταιούσθωσαν αἱ χεῖρες ὑμῶν καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺς δυνατούς, ὅτι τέθνηκεν ὁ κύριος ὑμῶν Σαούλ, καί γε ἐμὲ κέχρικεν ὁ οἶκος ᾿Ιούδα ἐφ᾿ ἑαυτὸν εἰς βασιλέα. 7 Και τώρα λάβετε θάρρος, αναδειχθήτε γενναίοι, διότι αν ο κύριός σας ο Σαούλ απέθανεν, η φυλή όμως του Ιούδα έχει χρίσει εμέ βασιλέα της. Εγώ θα σας έχω υπό την προστασίαν μου”. 7 Εὔχομαι νὰ εἶναι δυνατὰ τὰ χέρια σας καὶ νὰ εἶσθε πάντα ἄνθρωποι γενναῖοι, διότι πέθανε μὲν ὁ Σαούλ, ὁ κύριός σας, ἀλλ’ ἤδη ἔχρισεν ἐμὲ ἡ φυλὴ Ἰούδα βασιλέα της. Θὰ εἶμαι λοιπὸν ὁ προστάτης σας.
8 Καὶ ᾿Αβεννὴρ υἱὸς Νὴρ ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαοὺλ ἔλαβε τὸν ᾿Ιεβοσθὲ υἱὸν Σαοὺλ καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐκ τῆς παρεμβολῆς εἰς Μαναὲμ 8 Ο Αβεννήρ όμως, ο υιός του Νηρ, ο αρχιστράτηγος του Σαούλ, παρέλαβε τον Ιεβοσθέέ τον υιόν του Σαούλ, και τον μετέφερε από το στρατόπεδον, όπου είχε γίνει η μάχη Μαναέμ, 8 Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, ποὺ ἦτο ἀρχιστράτηγος τοῦ Σαούλ, ἐπῆρε τὸν υἱὸν τοῦ Σαούλ, τὸν Ἰεβοσθέ, ἀπὸ τὸ στρατόπεδον καὶ τὸν ἔφερεν ἐπάνω εἰς τὴν πόλιν Μαναέμ.
9 καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν Γαλααδῖτιν καὶ ἐπὶ τὸν Θασιρὶ καὶ ἐπὶ τὴν ᾿Ιεζράελ καὶ ἐπὶ τὸν ᾿Εφραὶμ καὶ ἐπὶ τὸν Βενιαμὶν καὶ ἐπὶ πάντα ᾿Ισραήλ. 9 και τον ανεκήρυξε βασιλέα στους Ισραηλίτας της χώρας Γαλαάδ, Θασιρί, Ιεζράελ, Εφραίμ, Βενιαμίν και εις όλους τους άλλους Ισραηλίτας. 9 Καὶ τὸν ἐγκατέστησε βασιλέα εἰς τὰς περιοχὰς Γαλαάδ, Θασιρὶ καὶ Ἰεζράελ καὶ εἰς τὰς χώρας τῶν φυλῶν Ἐφραὶμ καὶ Βενιαμὶν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἄλλους Ἰσραηλίτας.
10 τεσσαράκοντα ἐτῶν ᾿Ιεβοσθὲ υἱὸς Σαούλ, ὅτε ἐβασίλευσεν ἐπὶ ᾿Ισραήλ, καὶ δύο ἔτη ἐβασίλευσε, πλὴν τοῦ οἴκου ᾿Ιούδα, οἳ ἦσαν ὀπίσω Δαυίδ· 10 Ο Ιεβοσθέ, ο υιός αυτός του Σαούλ, ήτο τεσσαράκοντα ετών, όταν ανεκηρύχθη βασιλεύς επί του Ισραηλιτικού λαού. Δυο μόνον έτη εβασίλευσεν εις τας άλλας περιοχάς, πλην της φυλής του Ιούδα, η οποία είχεν ως βασιλέα της τον Δαυίδ. 10 Ὅταν ἀνεκηρύχθη βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ ὁ Ἰεβοσθέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, ἦτο σαράντα ἐτῶν. Ἐβασίλευσε δὲ ἐπὶ δύο ἔτη εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας, πλὴν τῆς φυλῆς Ἰούδα, ποὺ εἶχεν ἀνακηρύξει βασιλέα της τὸν Δαβίδ.
11 καὶ ἐγένοντο αἱ ἡμέραι, ἃς Δαυὶδ ἐβασίλευσεν ἐν Χεβρὼν ἐπὶ τὸν οἶκον ᾿Ιούδα, ἑπτὰ ἔτη καὶ μῆνας ἕξ. 11 Το χρονικόν διάστημα, κατά το οποίον ο Δαυίδ είχεν εγκατασταθή ως βασιλεύς εις Χεβρών επί της φυλής του Ιούδα, ήτο επτά έτη και εξ μήνες. 11 Ὁ δὲ Δαβὶδ ἐβασίλευσεν εἰς τὴν Χεβρὼν ὡς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων ἐπὶ ἑπτὰ χρόνια καὶ ἕξι μήνας.
12 Καὶ ἐξῆλθεν ᾿Αβεννὴρ υἱὸς Νὴρ καὶ οἱ παῖδες ᾿Ιεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ ἐκ Μαναὲμ εἰς Γαβαών· 12 Τοτε ο Αβεννήρ, ο υιός του Νηρ, και οι άνδρες του Ιεβοσθέ, του υιού του Σαούλ, εξεστράτευσαν κατά του Δαυίδ από την Μαναέμ και ήρχοντο προς την Γαβαών. 12 Καὶ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Μαναὲμ ὁ Ἀβεννήρ, ὁ υἱὸς τοῦ Νήρ, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ ἦλθαν εἰς τὴν πόλιν Γαβαών.
13 καὶ ᾿Ιωὰβ υἱὸς Σαρουΐας καὶ οἱ παῖδες Δαυὶδ ἐξήλθοσαν ἐκ Χεβρὼν καὶ συναντῶσιν αὐτοῖς ἐπὶ τὴν κρήνην τὴν Γαβαὼν ἐπὶ τὸ αὐτό, καὶ ἐκάθισαν οὗτοι ἐπὶ τὴ κρήνην ἐντεῦθεν, καὶ οὗτοι ἐπὶ τὴν κρήνην ἐντεῦθεν. 13 Εκ μέρους δε του Δαυίδ εξεστράτευσαν εναντίον αυτών ο Ιωάβ, ο υιός της Σαρουΐας, και οι άνδρες του Δαυίδ από την Χεβρών. Συνηντήθησάν με τους στρατιώτας του Αβεννήρ εις την κρήνην, πλησίον της Γαβαών, και εστρατοπέδευσαν οι μεν από την μίαν πλευράν της πηγής, οι δε από την άλλην. 13 Ὁ δὲ Ἰωάβ, ὁ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς τοῦ Δαβὶδ Σαρουΐας, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Δαβὶδ ἐβγῆκαν ἀπὸ τὴν Χεβρὼν καὶ ἦλθαν καὶ συνάντησαν τοὺς ἄλλους εἰς μίαν πηγήν, πλησίον τῆς Γαβαών, εἰς τὸν ἴδιον τόπον συγχρόνως. Καὶ ἐστρατοπέδευσαν οἱ μὲν ἀπὸ τὴν μίαν πλευρὰν τῆς πηγῆς καὶ οἱ δὲ ἀπὸ τὴν ἄλλην πλευράν της.
14 καὶ εἶπεν ᾿Αβεννὴρ πρὸς ᾿Ιωάβ· ἀναστήτωσαν δὴ τὰ παιδάρια καὶ παιξάτωσαν ἐνώπιον ἡμῶν· καὶ εἶπεν ᾿Ιωάβ· ἀναστήτωσαν. 14 Ο Αβεννήρ είπε προς τον Ιωάβ· “ας σηκωθούν μερικοί νέοι και ας μονομαχήσουν ενώπιον ημών”. Ο Ιωάβ είπεν· “ας ετοιμασθούν, δια να αγωνισθούν”. 14 Καὶ ἐπρότεινε ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἰωάβ: «Ἂς σηκωθοῦν ἐδῶ τώρα μερικοὶ νέοι καὶ ἂς ἀγωνισθοῦν, ἂς μονομαχήσουν ἐμπρός μας».«Συμφωνῶ, ἂς σηκωθοῦν», ἀπήντησεν ὁ Ἰωάβ.
15 καὶ ἀνέστησαν καὶ παρῆλθον ἐν ἀριθμῷ τῶν παίδων Βενιαμὶν δώδεκα τῶν ᾿Ιεβοσθὲ υἱοῦ Σαοὺλ καὶ δώδεκα ἐκ τῶν παίδων Δαυίδ. 15 Εσηκώθησαν και προσήλθον δια τον αγώνα δώδεκα Βενιαμίται από τους άνδρας του Ιεβοσθέ και δώδεκα από τους άνδρας του Δαυίδ. 15 Ἐσηκώθηκαν πράγματι καὶ παρουσιάσθηκαν δώδεκα τὸν ἀριθμὸν νεαροὶ τῆς φυλῆς Βενιαμὶν ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Ἰεβοσθέ, τοῦ υἱοῦ τοῦ Σαούλ, καὶ δώδεκα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς τοῦ Δαβίδ.
16 καὶ ἐκράτησαν ἕκαστος τῇ χειρὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ μάχαιρα αὐτοῦ εἰς πλευρὰν τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ πίπτουσι κατὰ τὸ αὐτό· καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Μερὶς τῶν ἐπιβούλων, ἥ ἐστιν ἐν Γαβαών. 16 Ο καθένας από αυτούς ήρπασε με το ένα χέρι του τον εχθρόν από την κεφαλήν, και με το άλλο χέρι εβύθισε την μάχαιραν εις την πλευράν αυτού, τον οποίον εκρατούσε. Επεσαν δε όλοι επί το αυτό. Ωνομάσθη δε το όνομα του τόπου εκείνου “Μέρος των επιβούλων”. Η τοποθεσία κείται πλησίον της Γαβαών. 16 Καὶ ἔπιασε καθένας μὲ τὸ χέρι του τὸ κεφάλι αύτοῦ ποὺ ἦτο κοντά του καὶ ἐβύθισε συγχρόνως μὲ τὸ ἄλλο χέρι του τὸ μαχαίρι εἰς τὴν πλευράν του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πέσουν νεκροὶ ὅλοι ἐπὶ τόπου. Δι' αὐτὸ ὠνομάσθη ἀπὸ τότε ὁ τόπος ἐκεῖνος, ποὺ εἶναι κοντὰ εἰς τὴν Γαβαών, «Μέρος τῶν δολοφόνων».
17 καὶ ἐγένετο ὁ πόλεμος σκληρὸς ὥστε λίαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπταισεν ᾿Αβεννὴρ καὶ ἄνδρες ᾿Ισραὴλ ἐνώπιον παίδων Δαυίδ. 17 Συνήφθη κατόπιν, κατά την ιδίαν εκείνην ημέραν, σκληρός πόλεμος. Κατά την μάχην αυτήν ενικήθησαν από τους άνδρας του Δαυίδ ο Αβεννήρ και οι άνδρες οι Ισραηλίται. 17 Μετὰ τὸ γεγονὸς αὐτὰ ἄρχισε πολὺ σκληρὸς πόλεμος κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην μεταξὺ τῶν δύο στρατευμάτων. Κατὰ τὸν πόλεμον αὐτὸν ἐνικήθησαν ὁ Ἀβεννὴρ καί οἰ στρατιῶται τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἔφυγαν πανικόβλητοι ἐμπρὸς ἀπὸ τοὺς στρατιώτας τοῦ Δαβίδ.
18 καὶ ἐγένοντο ἐκεῖ τρεῖς υἱοὶ Σαρουΐας, ᾿Ιωὰβ καὶ ᾿Αβεσσὰ καὶ ᾿Ασαήλ, καὶ ᾿Ασαὴλ κοῦφος τοῖς ποσὶν αὐτοῦ ὡσεὶ μία δορκὰς ἐν ἀγρῷ. 18 Εις την μάχην αυτήν έλαβον μέρος και οι τρεις υιοί της Σαρουΐας, ο Ιωάβ, ο Αβεσά και ο Ασαήλ. Ο Ασαήλ ήτο ελαφρός και ταχύς στους πόδας, ωσάν ένα ζαρκάδι στους αγρούς. 18 Εἰς τὴν μάχην ἐπῆραν μέρος καὶ οἱ τρεῖς υἱοὶ τῆς Σαρουΐας, ὁ Ἰωάβ, ὁ Ἀβεσσὰ καὶ ὁ Ἀσαήλ. Ὁ Ἀσαὴλ εἶχεν ἐλαφρὰ πόδια καὶ ἔτρεχεν ὅπως τὸ ζαρκάδι εἰς τοὺς ἀγρούς.
19 καὶ κατεδίωξεν ᾿Ασαὴλ ὀπίσω ᾿Αβεννὴρ καὶ οὐκ ἐξέκλινε τοῦ πορεύεσθαι εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερὰ κατόπισθεν ᾿Αβεννήρ. 19 Ο Ασαήλ εκυνήγησε τον φεύγοντα Αβεννήρ και δεν εξέκλινεν ούτε εις τα δεξιά ούτε εις τα αριστερά, αλλά είχε τεθή εις καταδίωξιν του Αβεννήρ. 19 Καὶ ἔτρεξεν ὁ Ἀσαὴλ πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννὴρ καὶ τὸν κατεδίωξε, χωρὶς νὰ ἀλλάξῃ πορείαν δεξιὰ ἢ ἀριστερά. Ἔτρεχε σταθερὰ πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννήρ.
20 καὶ ἐπέβλεψεν ᾿Αβεννὴρ εἰς τὰ ὀπίσω αὐτοῦ καὶ εἶπεν· εἰ σὺ εἶ αὐτὸς ᾿Ασαήλ; καὶ εἶπεν· ἐγώ εἰμι. 20 Οταν ο Ασαήλ επλησίασε τον Αβεννήρ, αυτός εγύρισε πίσω και του είπε· “συ είσαι ο Ασαήλ ο ίδιος;” Εκείνος απήντησε· “ναι, εγώ είμαι”. 20 Ἔστρεψε δὲ τὸ βλέμμα πίσω του ὁ Ἀβεννὴρ καὶ ἐρώτησε: «Εἶσαι ἄραγε σὺ ὁ ἴδιος ὁ Ἀσαήλ;» «Ἐγὼ εἶμαι», ἀπεκρίθη ἐκεῖνος.
21 καὶ εἶπεν αὐτῷ ᾿Αβεννήρ· ἔκλινον σὺ εἰς τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀριστερὰ καὶ κάτασχε σεαυτῷ ἓν τῶν παιδαρίων καὶ λαβὲ σεαυτῷ τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ· καὶ οὐκ ἠθέλησεν ᾿Ασαὴλ ἐκκλῖναι ἐκ τῶν ὄπισθεν αὐτοῦ. 21 Του είπεν ο Αβεννήρ· “στρέψε δεξιά η αριστερά, διάλεξε ένα όποιον θέλεις από τους στρατιώτας, πάρε του την πανοπλίαν ως δείγμα της νίκης σου και γύρισε πίσω”. Αλλά ο Ασαήλ δεν ηθέλησε να εγκαταλείψη την καταδίωξιν του Αβεννήρ. 21 Καὶ τοῦ εἶπε πάλιν ὁ Ἀβεννήρ: «Στρίψε δεξιὰ ἢ ἀριστερὰ καὶ πιάσε ἕνα ἀπὸ τοὺς νεαροὺς καὶ πάρε διὰ τὸν ἑαυτόν σου τὸν ὁπλισμόν του». Ὁ Ἀσαὴλ ὅμως δὲν ἠθέλησε νὰ τὸν ἀκούσῃ καὶ νὰ ἀφήσῃ τὴν καταδίωξίν του.
22 καὶ προσέθετο ἔτι ᾿Αβεννὴρ λέγων τῷ ᾿Ασαήλ· ἀπόστηθι ἀπ᾿ ἐμοῦ, ἵνα μὴ πατάξω σε εἰς τὴν γῆν· καὶ πῶς ἀρῶ τὸ πρόσωπόν μου πρὸς ᾿Ιωάβ; 22 Ο Αβεννήρ και πάλιν επανέλαβε τα ίδια και είπεν στον Ασαήλ· “φύγε από κοντά μου, δια να μη σε ρίψω νεκρόν κάτω εις την γην. Και πως τότε θα σηκώσω το πρόσωπόν μου να αντικρύσω τον Ιωάβ; 22 Καὶ εἶπε διὰ δευτέραν φορὰν ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἀσαήλ: «Φύγε ἀπὸ κοντά μου, διὰ νὰ μὴ σὲ χτυπήσω καὶ σὲ ρίξω νεκρὸν κατὰ γῆς. Διότι πῶς θὰ σηκώσω κατόπιν τὸ πρόσωπόν μου νὰ ἰδῶ τὸν Ἰωάβ;
23 καὶ ποῦ ἐστι ταῦτα; ἐπίστρεφε πρὸς ᾿Ιωὰβ τὸν ἀδελφόν σου. καὶ οὐκ ἐβούλετο τοῦ ἀποστῆναι. καὶ τύπτει αὐτὸν ᾿Αβεννὴρ ἐν τῷ ὀπίσω τοῦ δόρατος ἐπὶ τὴν ψόαν, καὶ διεξῆλθε τὸ δόρυ ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ πίπτει ἐκεῖ καὶ ἀποθνήσκει ὑποκάτω αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο πᾶς ὁ ἐρχόμενος ἕως τοῦ τόπου, οὗ ἔπεσεν ἐκεῖ ᾿Ασαὴλ καὶ ἀπέθανε, καὶ ὑφίστατο. 23 Που και πως θα εύρω δικαιολογίας; Γυρισε λοιπόν προς τον Ιωάβ τον αδελφόν σου”. Εκείνος δεν ήθελε να απομακρυνθή. Ο Αβεννήρ επετέθη και εκτύπησε τον Ασαήλ εις τα νεφρά με το πίσω μέρος του δόρατός του, ώστε το δόρυ διεπέρασε αυτόν και εξήλθεν από το πίσω μέρος του σώματός του. Ο Ασαήλ, κτυπηθείς, έπέσε κατά γης και απέθανεν εις την θέσιν εκείνην. Οι άλλοι άνδρες του Ιούδα υπό την αρχηγίαν του Ιωάβ, που ήρχοντο κατόπιν, έφθασαν στο μέρος εκείνο, όπου έπεσε και απέθανεν Ο Ασαήλ, και εσταμάτησαν. 23 Ποὺ θὰ εὕρω δικαιολογίας; Γύρισε πίσω εἰς τὸν ἀδελφόν σου, τὸν Ἰωάβ». Ἐκεῖνος ὅμως δὲν ἤθελε να ἀπομακρυνθῇ. Κατόπιν τούτου τὸν ἐκτύπησεν ὁ Ἀβεννὴρ μὲ τὸ πίσω μέρος τοῦ δόρατος εἰς τὰ νεφρὰ καὶ ἐβγῆκε τὸ δόρυ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος τοῦ σώματός του. Καὶ ἔπεσεν ἐκεῖ νεκρός, ἐμπρὸς εἰς τὰ πόδια τοῦ Ἀβεννήρ. Καθένας δὲ ποὺ ἔφθανεν εἰς τὸ σημεῖον, ὅπου ἐκτυπήθη καὶ ἐφονεύθη ὁ Ἀσαήλ, ἐστέκετο καὶ δὲν ἐπροχωροῦσε.
24 καὶ κατεδίωξεν ᾿Ιωὰβ καὶ ᾿Αβεσσὰ ὀπίσω ᾿Αβεννήρ· καὶ ὁ ἥλιος ἔδυνε. καὶ αὐτοὶ εἰσῆλθον ἕως τοῦ βουνοῦ ᾿Αμμάν, ὅ ἐστιν ἐπὶ προσώπου Γαί, ὁδὸν ἔρημον Γαβαών. 24 Ο Ιωάβ όμως και ο Αβεσά κατεδίωξαν τον Αβεννήρ. Ο ήλιος επλησίαζε να δύση και αυτοί έφθασαν έως στον λύφον Αμμάν, ο οποίος ευρίσκεται απέναντι της Γαι, εις την έρημον της Γαβαών. 24 Ὁ Ἰωἀβ καὶ ὁ Ἀβεσσὰ ὅμως ἐσυνέχισαν τὴν καταδίωξην πίσω ἀπὸ τὸν Ἀβεννήρ. Καὶ κατὰ τὸ ἡλιοβασίλευμα ἔφθασαν εἰς τὸ βουνὸ Ἀμμάν, ποὺ εὑρίσκεται ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Γαί, εἰς τὸν δρόμον τῆς ἐρήμου τῆς Γαβαών.
25 καὶ συναθροίζονται οἱ υἱοὶ Βενιαμὶν οἱ ὀπίσω ᾿Αβεννὴρ καὶ ἐγενήθησαν εἰς συνάντησιν μίαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ κεφαλὴν βουνοῦ ἑνός. 25 Εκεί συνηθροίσθησαν οι της φυλής Βενιαμίν, οι ακολουθούντες τυν Αβεννήρ, και απήρτισαν ένα σώμα, το οποίον και εστρατοπέδευσεν εις την κορυφήν του βουνού. 25 Ἐμαζεύθηκαν δὲ οἱ ἄνδρες τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ποὺ εἶχαν ἀκολουθήσει τὸν Ἀβεννήρ, καὶ ἀπετέλεσαν ἕνα σῶμα καὶ ἐστάθηκαν εἰς τὴν κορυφὴν κάποιου βουνοῦ.
26 καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αβεννὴρ ᾿Ιωὰβ καὶ εἶπε· μὴ εἰς νῖκος καταφάγεται ἡ ρομφαία; ἦ οὐκ οἶδας ὅτι πικρὰ ἔσται εἰς τὰ ἔσχατα; καὶ ἕως πότε οὐ μὴ εἴπῃς τῷ λαῷ ἀποστρέφειν ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν; 26 Από εκεί εφώναξεν ο Αβεννήρ στον Ιωάβ και είπε· “θα αλληλοφαγωθώμεν, λοιπόν, και θα πέσωμεν από τας αδελφικάς ρομφαίας; Δεν γνωρίζεις, πόσον πικρά είναι τα αποτελέσματα του αλληλοφαγώματος; Εως πότε δεν θα είπης στον λαόν σου, να επιστρέψη εις τα οπίσω και να απομακρυνθή από τους αδελφούς μας;” 26 Καὶ ἐφώναξεν ὁ Ἀβεννὴρ πρὸς τὸν Ἰωὰβ καὶ εἶπε: «Θέλεις νὰ καταφάγῃ ὅλους μας τὸ μαχαίρι; Ἢ μήπως δὲν ξέρεις πόσον πικρὰ θὰ εἶναι ἡ κατάληξις αὐτῆς τῆς μάχης; Ἕως πότε λοιπὸν θὰ ἐπιμένῃς καὶ δὲν θὰ θέλῃς νὰ διατάξῃς τὸν στρατόν σου νὰ παύσῃ νὰ καταδιώκῃ τοὺς ἀδελφούς μας;»
27 καὶ εἶπεν ᾿Ιωάβ· ζῇ Κύριος, ὅτι εἰ μὴ ἐλάλησας, διότι τότε ἐκ πρωϊόθεν ἀνέβη ἂν ὁ λαὸς ἕκαστος κατόπισθεν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. 27 Είπε τότε ο Ιωάβ· “ζη Κυριος. Εάν δεν είχες ομιλήσει έτσι, μέχρι της πρωΐας ο στρατός μου θα κυνηγούσε ο καθένας τον αδελφόν του”. 27 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάβ: «Ὁρκίζομαι εἰς τὸν Κύριον, ποὺ ζῇ καὶ τὰ παρακολουθεῖ ὅλα. Ἐὰν δὲν μιλοῦσες σὺ καὶ δὲν ἐπρότεινες τὴν μονομαχίαν τῶν νεαρῶν, οἱ στρατιῶται θὰ εἶχαν παύσει ἀπὸ ἐκείνην τὴν ὥραν, ἀπὸ τὸ πρωΐ, νὰ καταδιώκουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ποὺ εἶναι ἀδελφός του. Διότι ἀπὸ τότε ἐπετέθη ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου».
28 καὶ ἐσάλπισεν ᾿Ιωὰβ τῇ σάλπιγγι, καὶ ἀπέστησαν πᾶς ὁ λαὸς καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τοῦ ᾿Ισραὴλ καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι τοῦ πολεμεῖν. 28 Ο Ιωάβ εσάλπισε με την σάλπιγγα και ανήγγειλε την παύσιν του πολέμου. Ετσι όλος ο στρατός του Ιωάβ έπαυσε να καταδιώκη τους Ισραηλίτας και εσταμάτησεν ο πόλεμος. 28 Μετὰ ταῦτα ἐσάλπισεν ὁ Ἰωάβ μὲ τὴν σάλπιγγα καὶ ἔδωσε σῆμα παύσεως τοῦ πολέμου. Καὶ ἀμέσως ἐστάθη ὅλος ὁ στρατὸς καὶ ἔπαυσαν τὴν καταδίωξιν τῶν στρατιωτῶν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ δὲν ἐσυνέχισαν πλέον τὸν πόλεμον.
29 καὶ ᾿Αβεννὴρ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἀπῆλθον εἰς δυσμὰς ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην καὶ διέβαιναν τὸν ᾿Ιορδάνην καὶ ἐπορεύθησαν ὅλην τὴν παρατείνουσαν καὶ ἔρχονται εἰς τὴν παρεμβολήν. 29 Ο Αβεννήρ και οι άνδρες του έφυγαν προς δυσμάς καθ' όλην την νύκτα εκείνην, διέβησαν τον 'Ιορδανην και επροχώρησαν και ήλθαν στοποθεσίαν πέραν του Ιορδάνου ονομαζομένην “Παρεμβολαί”· 29 Καὶ ἀνεχώρησεν ὁ Ἀβεννὴρ καί οἰ ἄνδρες του καὶ κατευθύνθηκαν ἀρχικῶς πρὸς δυσμὰς καὶ ἐβάδισαν ὅλην τὴν νύκτα. Ἐστράφησαν δὲ ἒν συνεχείᾳ πρὸς τὸν Ἰορδάνην καί, ἀφοῦ ἐπέρασαν τὸν ποταμόν, διέτρεξαν ὅλην τὴν κοιλάδα ἕως τὴν λίμνην Γεννησαρὲτ καὶ ἦλθαν εἰς τὸ στρατόπεδόν των, εἰς τὴν Μαναέμ.
30 καὶ ᾿Ιωὰβ ἀνέστρεψεν ὄπισθεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αβεννὴρ καὶ συνήθροισε πάντα τὸν λαόν, καὶ ἐπεσκέπησαντῶν παίδων Δαυίδ ἐννεακαίδεκα ἄνδρες καὶ ᾿Ασαήλ. 30 Και ο Ιωάβ επέστρεψεν από την καταδίωξιν του Αβεννήρ, συνήθροισεν όλον τον στρατόν του, έκαμεν αρίθμησιν και ευρέθη ότι λείπουν από τους στρατιώτας του Δαυίδ δέκα εννέα άνδρες και ο Ασαήλ. 30 Ὁ δὲ ἸωᾺβ ἐσταμΆτησε τὴν καταδίωξιν τοῦ Ἀβεννὴρ καὶ συνεκέντρωσε κατὰ τὴν ἐπιστροφὴν τὸν στρατόν του καὶ ἔκανε καταμέτρησιν. Καὶ διεπίστωσεν ὅτι ἔλειπαν δεκαεννέα στρατιῶται ἀπὸ τοὺς ἄνδρας τοῦ Δαβὶδ καὶ ὁ ἀδελφός του, ὁ Ἀσαήλ.
31 καὶ οἱ παῖδες Δαυὶδ ἐπάταξαν τῶν υἱῶν Βενιαμὶν τῶν ἀνδρῶν ᾿Αβεννὴρ τριακοσίους ἑξήκοντα ἄνδρας παρ᾿ αὐτοῦ. 31 Οι στρατιώται όμως του Δαυίδ εκτύπησαν και εφόνευσαν από τους της φυλής Βενιαμίν, από τους άνδρας αυτούς οι οποίοι ήσαν υπό τας διαταγάς του Αβεννήρ, τριακοσίους εξήντα. 31 Οἱ δὲ στρατιῶται τοῦ Δαβὶδ ἐφόνευσαν ἀπὸ τὸν στρατὸν τῆς φυλῆς Βενιαμίν, ποὺ εἶχε μαζί του ὁ Ἀβεννήρ, τριακοσίους ἑξῆντα ἄνδρας. 32 Ἐπῆραν δὲ οἱ Ἰουδαῖοι τὸ πτῶμα τοῦ Ἀσαὴλ καὶ τὸ ἔθαψαν εἰς τὸν
32 καὶ αἴρουσι τὸν ᾿Ασαὴλ καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν Βηθλεέμ. καὶ ἐπορεύθη ᾿Ιωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ ὅλην τὴν νύκτα, καὶ διέφαυσεν αὐτοῖς ἐν Χεβρών. 32 Εσήκωσαν τον νεκρόν του Ασαήλ και έθαψαν αυτόν στον τάφον του πατρός του, εις την Βηθλεέμ. Ο Ιωάβ και οι άνδρες αυτού εβάδισαν όλην την νύκτα και κατά τα εξημερώματα έφθασαν εις την Χεβρών. 32 Ἐπῆραν δὲ οἱ Ἰουδαῖοι τὸ πτῶμα τοῦ Ἀσαὴλ καὶ τὸ ἔθαψαν εἰς τὸν τάφον τοῦ πατέρα του, εἰς τὴν Βηθλεέμ. Καὶ ἐβάδισαν ὅλην τὴν νύκτα ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἄνδρες, ποὺ ἦσαν μαζί του, καὶ τοὺς εὑρῆκε ἡ αὐγὴ εἰς τὴν Χεβρών.