| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΕΝ ἔτει τρίτῳ τῆς βασιλείας Βαλτάσαρ τοῦ βασιλέως ὅρασις ὤφθη πρός με, ἐγὼ Δανιήλ, μετὰ τὴν ὀφθεῖσάν μοι τὴν ἀρχήν. | 1 Κατά το τρίτον έτος της βασιλείας του βασιλέως Βαλτάσαρ, παρουσιάσθη εις εμέ τον Δανιήλ ένα όραμα, έπειτα από το όραμα, το οποίον είχα ίδει προηγουμένως. | 1 Κατὰ τὸ τρίτον ἔτος τῆς βασιλείας τὸν βασιλιᾶ Βαλτάσαρ παρουσιάσθη εἰς ἐμέ, τὸν Δανιήλ, ὅρασις <ὅραμα> μετὰ τὴν δρᾶσιν ποὺ μοῦ εἶχεν ἐμφανισθῆ ἀρχικῶς <προηγουμένως>. |
| 2 καὶ ἤμην ἐν Σούσοις τῇ βάρει, ἥ ἐστιν ἐν χώρᾳ Αἰλὰμ καὶ εἶδον ἐν ὁράματι καὶ ἤμην ἐπὶ τοῦ Οὐβὰλ | 2 Ευρισκόμην εις τα Σούσα εις ένα οχυρόν πύργον, που ευρίσκετο εις την χώραν Αιλάμ. Εκεί είδον ένα όραμα. Είδα δηλαδή, ότι ευρισκόμην πλησίον στον ποταμόν Ουβάλ. | 2 Εὐρισκόμουν εἰς τὴν πόλιν Σούσα, εἰς τὸ φρούριον <πύργον>, τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται εἰς τὴν χώραν Αἰλάμ, καὶ εἶδα εἰς ὀπτασίαν ὅτι εὐρισκόμουν κοντὰ εἰς τὸν ποταμὸν Οὐβάλ. |
| 3 καὶ ᾖρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον· καὶ ἰδοὺ κριὸς εἷς ἑστηκὼς πρὸ τοῦ Οὐβάλ. καὶ αὐτῷ κέρατα ὑψηλά, καὶ τὸ ἓν ὑψηλότερον τοῦ ἑτέρου, καὶ τὸ ὑψηλὸν ἀνέβαινεν ἐπ' ἐσχάτων. | 3 Εσήκωσα τα μάτια μου· και είδα· και ιδού, ένας κριος εστέκετο πλησίον του ποταμού Ουβάλ. Είχε δύο κέρατα υψηλά, το ένα υψηλότερον από το άλλο, αυτό δε και ολοένα εμεγάλωνεν ανερχόμενον. | 3 Ἐσήκωσα δὲ τὰ μάτια μου καὶ εἶδα.Καὶ ἰδού! Ἕνας κριός <κριάρι> ἐστέκετο κοντὰ εἰς τὸν Οὐβάλ.Ὁ κριὸς αὐτὸς εἶχε δύο ὑψηλὰ κέρατα· τὸ ἕνα ἦταν ὑψηλότερον τοῦ ἄλλου, τὸ δὲ ὑψηλότερον ἐμεγάλωνε καὶ ὑψώνετο συνεχῶς πρὸς τὰ ἄνῳ. |
| 4 καὶ εἶδον τὸν κριὸν κερατίζοντα κατὰ θάλασσαν καὶ βορρᾶν καὶ νότον, καὶ πάντα τὰ θηρία οὐ στήσεται ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενος ἐκ χειρὸς αὐτοῦ, καὶ ἐποίησε κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ καὶ ἐμεγαλύνθη. | 4 Είδα, ότι κριος αυτός εκτυπούσε με τα κέρατά του προς δυσμάς, προς βορράν και προς νότον. Κανένα από τα θηρία δεν ήτο δυνατόν να αντισταθή ενώπιόν του, κανείς δεν ημπορούσε να γλυτώση από την δύναμίν του. Εκανε ο,τι ήθελε και έτσι ανεδείχθη ένδοξος και μέγας. | 4 Καὶ εἶδα τὸν κριὸν νὰ κτυπᾷ μὲ τὰ κέρατα πρὸς τὰ δυτικά, πρὸς τὰ βόρεια καὶ πρὸς τὰ νότια· κανένα δὲ ἀπὸ τὰ θηρία δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ σταθῇ ἐμπρός του καὶ κανεὶς δὲν ἠμποροῦσε νὰ γλυτώσῃ ἀπὸ αὐτόν· ἔκαμνεν ὅ,τι ἤθελε, καὶ ἔτσι ἔγινε μέγας, ἰσχυρὸς καὶ ἔνδοξος. |
| 5 καὶ ἐγὼ ἤμην συνίων καὶ ἰδοὺ τράγος αἰγῶν ἤρχετο ἀπὸ λιβὸς ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς καὶ οὐκ ἦν ἁπτόμενος τῆς γῆς, καὶ τῷ τράγῳ κέρας θεωρητὸν ἀναμέσον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. | 5 Εγώ παρατηρούσα με πολλήν προσοχήν, και ιδού, παρουσιάσθη ένας τράγος αιγών, ο οποίος ήρχετο από τα νοτιοδυτικά και προχωρούσε επάνω εις όλην την γην. Καθώς δε με μεγάλην ταχύτητα έτρεχεν, εφαίνετο ότι δεν ήγγιζε την γην. Είχε δε ανάμεσα στους οφθαλμούς του ένα μεγαλοπρεπές ξιοπαρατήρητον κέρατον. | 5 Καθὼς δὲ ἐγὼ ἐσκεπτόμουν τὸ δρᾶμα καὶ παρατηροῦσα μὲ μεγάλην προσοχήν, ἰδού! ἔξαφνα ἐφάνη νὰ ἔρχεται ἕνας τράγος αἰγῶν ὁ τράγος ἐρχόταν ἀπὸ τὰ νοτιοδυτικὰ καὶ ἐπροχωροῦσε <κατακυριεύων> εἰς ὅλην τὴν γῆν.Ἔτρεχε δὲ μὲ τόσην ὁρμήν, ὥστε ἐφαίνετο ὅτι δὲν ἄγγιζε τὴν γῆν! Καὶ εἰς τὸν τράγον αὐτὸν ὑπῆρχε μεταξὺ τῶν ὀφθαλμῶν του ἕνα μεγαλοπρεπές, περίβλεπτον κέρατο. |
| 6 καὶ ἦλθεν ἕως τοῦ κριοῦ τοῦ τά κέρατα ἔχοντος, οὗ εἶδον, ἑστῶτος ἐνώπιον τοῦ Οὐβὰλ καὶ ἔδραμε πρὸς αὐτὸν ἐν ὁρμῇ τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. | 6 Αυτός ήλθε μέχρι του κριου, που είχε τα δέκα κέρατα και τον οποίον κριον είχα ίδει προηγουμένως να ίσταται πλησίον του ποταμού Ουβάλ. Ετρεξεν εναντίον αυτού με όλην την ορμήν της δυνάμεώς του. | 6 Ὁ τράγος ἐκεῖνος ἐπροχώρησε μέχρι τὸν κριὸν ποὺ εἶχε τὰ δύο κέρατα καὶ τὸν ὁποῖον εἶδα νὰ στέκεται κοντὰ εἰς τὸν Οὐβάλ, καὶ ὥρμησεν ἐναντίον του μὲ ὅλην τὴν ὁρμὴν τῆς δυνάμεώς του. |
| 7 καὶ εἶδον αὐτὸν φθάνοντα ἕως τοῦ κριοῦ, καὶ ἐξηγριάνθη πρὸς αὐτὸν καὶ ἔπαισε τὸν κριὸν καὶ συνέτριψεν ἀμφότερα τὰ κέρατα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἦν ἰσχὺς τῷ κριῷ τοῦ στῆναι ἐνώπιον αὐτοῦ· καὶ ἔρριψεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ συνεπάτησεν αὐτόν, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενος τὸν κριὸν ἐκ χειρὸς αὐτοῦ. | 7 Τον είδα να φθάνη μέχρι του κριου. Εξηγριώθη μόλις τον αντίκρυσε, εκτύπησε τον κριόν, συνέτριψε και τα δύο αυτού κέρατα και δεν υπήρχε πλέον δύναμις στον κριόν, να αντισταθή εναντίον αυτού. Ο τράγος τον έρριψε κατά γης και τον κατεπάτησε και δεν υπήρχε κανείς, που να έχη την δύναμιν, να τον γλυτώση από αυτόν. | 7 Καὶ εἶδα τὸν τράγον αὐτὸν νὰ φθάνῃ μέχρι τὸν κριόν· ἐξηγριώθη δὲ καὶ ἐμάνη ἐναντίον του καὶ ἐκτύπησε τὸν κριὸν καὶ συνέτριψε τὰ δύο κέρατά του, καὶ δὲν ὑπῆρχε πλέον εἰς τὸν κριὸν δύναμις νὰ ἀντισταθῇ ἐναντίον του.Ὁ τράγος ἔρριψε τὸν κριὸν κατὰ γῆς καὶ τὸν κατεπάτησε· καὶ δὲν ὑπῆρχε κανείς, ὁ ὁποῖος νὰ γλυτώσῃ τὸν κριὸν ἀπὸ αὐτόν. |
| 8 καὶ ὁ τράγος τῶν αἰγῶν ἐμεγαλύνθη ἕως σφόδρα, καὶ ἐν τῷ ἰσχῦσαι αὐτὸν συνετρίβη τὸ κέρας αὐτοῦ τὸ μέγα, καὶ ἀνέβη ἕτερα κέρατα τέσσαρα ὑποκάτω αὐτοῦ εἰς τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τοῦ οὐρανοῦ. | 8 Ο τράγος αυτός των αιγών έγινε μέγας και ένδοξος πολύ. Αλλά καθώς έφθασεν εις την μεγάλην υτήν δύναμι και δόξαν, συνετρίβη το ένα το μεγάλο κέρατον αυτού. Τοτε εφύτρωσαν τέσσαρα αλλά κέρατα αντί του ενός, που είχε συντριβή, και είχαν κατεύθυνσιν προς τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος. | 8 Καὶ ὁ τράγος ἐκεῖνος τῶν αἰγῶν ἔγινε δυνατὸς καὶ ἔνδοξος πάρα πολύ.Ἀλλ' ἐνῷ εὑρίσκετο εἰς τὸ ὕψος τῆς δόξης καὶ τῆς δυνάμεως του, τὸ μεγάλο κέρατό του συνετρίβη καὶ εἰς τὴν θέσιν του ἐφύτρωσαν ἄλλα τέσσερα κέρατα, τὰ ὁποῖα εἶχαν κατεύθυνσιν πρὸς τὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντας. |
| 9 καὶ ἐκ τοῦ ἑνὸς αὐτῶν ἐξῆλθε κέρας ἓν ἰσχυρὸν καὶ ἐμεγαλύνθη περισσῶς πρὸς τὸν νότον καὶ πρὸς τὴν ἀνατολὴν καὶ πρὸς τὴν δύναμιν· | 9 'Απο ένα δε εξ αυτών των κεράτων εβγήκε άλλο πολύ ισχυρόν κέρας, το οποίον εμεγάλωσε υπερβολικά με κατεύθυνσιν προς νότον και προς ανατολάς και προς την δύναμιν την μεγάλην. | 9 Ἀπὸ τὴν ρίζαν δὲ ἐνὸς ἀπὸ αὐτὰ τὰ τέσσερα κέρατα ἀνεπήδησεν <ἐβλάστησεν> ἕνα ἄλλο κέρατο δυνατόν, τὸ ὁποῖον καὶ ἐμεγάλωσεν ὑπερβολικὰ μὲ κατεύθυνσιν πρὸς τὰ νότια καὶ πρὸς τὰ ἀνατολικὰ καὶ πρὸς <τὴν χώραν μέ> τὴν δύναμιν τὴν μεγάλην. |
| 10 καὶ ἐμεγαλύνθη ἕως τῆς δυνάμεως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν ἀπὸ τῆς δυνάμεως τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀπὸ τῶν ἄστρων, καὶ συνεπάτησαν αὐτά, | 10 Υψωθῇ έως εις τας δυνάμστου ουρανού. Ενα μέρος των δυνάμεων του ουρανού και ένα μέρος των άστρων έπεσαν κάτω και κατεπατήθησαν από τους ανθρώπους του. | 10 Ἡ δύναμίς του αὐξήθηκε τόσον πολύ, ὥστε νὰ τολμήσῃ νὰ ἀντιπαραταχθῇ μὲ τὶς δυνάμεις τοῦ οὐρανοῦ <δηλαδὴ μὲ τὸ βασίλειον τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἀποτελοῦσε, ὅπως τὰ ἄστρα καὶ οἱ ἄγγελοι εἰς τὸν οὐρανόν, τὴν στρατιὰν τοῦ Θεοῦ· ὥστε τὰ ἔβαλε μὲ τὸν Θεόν>· καὶ ἔπεσαν εἰς τὴν γῆν ἕνα μέρος ἀπὸ τὶς δυνάμεις τὸν οὐρανοῦ καὶ ἕνα μέρος ἀπὸ τὰ ἄστρα <δηλαδὴ <πολλὰ ἄστρα τοῦ πνευματικοῦ στερέωματος, πολλοὶ Ἰσραηλῖται, ἐθυσίασαν εἰς τὰ εἴδωλα> ἄρα κατέπεσαν>· οἱ δὲ δυνάμεις <οἱ ἄνθρωποι> τοῦ κέρατος ἐκείνου τὰ κατεπάτησαν. |
| 11 καὶ ἕως οὗ ὁ ἀρχιστράτηγος ρύσεται τὴν αἰχμαλωσίαν, καὶ δι' αὐτὸν θυσία ἐταράχθη, καὶ ἐγενήθη καὶ κατευοδώθη αὐτῷ, καὶ τὸ ἅγιον ἐρημωθήσεται· | 11 Η καταπάτησις αυτή θα συνεχισθή, μεχρις ότου ο αρχιστράτηγος του Θεού γλυτώση τους ανθρώπους του Θεού από την αιχμαλωσίαν. Εξ αιτίας του ανθρώπου αυτού, που εικονίζεται με το μεγάλο κέρατο, διεταράχθησαν αι προσφοραί τω θυσιών στο θυσιαστήριρν της Ιερουσαλήμ, υπεδουλώθη αυτή εις εκείνον και όλα τα κατακτητικά έργα εκείνου κατευωδόθησαν, ο δε ναός του Θεού ηρημώθη. | 11 Ἡ καταπάτησις δὲ αὐτὴ θὰ συνεχίζεται, μέχρις ὅτου ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ Θεοῦ ἐπεμβῇ καὶ γλυτώσῃ τοὺς πιστοὺς καὶ εὐσεβεῖς ἀνθρώπους <τοὺς Ἰουδαίους> ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν.Καὶ ἐξ αἰτίας τοῦ ἐγωϊστοῦ καὶ ἀσεβοῦς ἐκεῖνου ἀνθρώπου <ὁ ὁποῖος συμβολίζεται ἀπὸ τὸ ἰσχυρὸν αὐτὸ κέρατο> ἔπαυσαν νὰ προσφέρωνται τακτικὰ οἱ καθημερινὲς θυσίες εἰς τὸν Ναόν, καὶ ὑπήχθησαν εἰς αὐτὸν <ὁ Ναὸς καὶ ἡ Ἱερουσαλήμ>· ἐπέτυχαν δέ, προώδευσαν καὶ ἐκαρποφόρησαν ὅλες οἱ κατακτήσεις καὶ οἱ ἀσεβεῖς ἐνέργειές του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐρημωθῇ ὁ ἅγιος Ναὸς τοῦ Θεοῦ. |
| 12 καὶ ἐδόθη ἐπὶ τὴν θυσίαν ἁμαρτία, καὶ ἐρρίφη χαμαὶ ἡ δικαιοσύνη, καὶ ἐποίησε καὶ εὐοδώθη. | 12 Ο κακός αυτός άρχων έπραξε κατ' αυτόν τον τρόπον και επέτυχεν ει τας ενεργείας του, διότι οι προσφέροντες κατά την εποχήν εκείνην θυσίαν προς το Θεόν ημάρταναν και εποδοπατείτο εκ μέρους αυτών των ιδίων κάθε δίκαιον Θεού | 12 Ἐπειδὴ δὲ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι προσέφεραν τότε θυσίες ἁμάρταναν, καὶ ἐπειδὴ ἐπεριφρονήθη καὶ ἐποδοπατήθη κάθε ἔννοια δικαίου καὶ ἀρετῆς, ὁ ἀσεβὴς ἄρχων, ποὺ ἐσυμβολίζετο ἀπὸ τὸ δυνατὸν ἐκεῖνο κέρατο, ἐπραγματοποίησε τὰ σχέδιά του καὶ ἐπέτυχε τοὺς ἀνόμους σκοπούς του. |
| 13 καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἁγίου λαλοῦντος, καὶ εἶπεν εἷς ἅγιος τῷ φελμουνὶ τῷ λαλοῦντι· ἕως πότε ἡ ὅρασις στήσεται, ἡ θυσία ἡ ἀρθεῖσα καὶ ἡ ἁμαρτία ἐρημώσεως ἡ δοθεῖσα, καὶ τὸ ἅγιον καὶ ἡ δύναμις συμπατηθήσεται; | 13 Ηκουσα τότε ένα άγιον να ομιλή. Ενας δε άγιος είπεν εις εκείνον, ο οποίος ωμιλούσε· “μέχρι πότε θα σταματήσου τα συμβολιζόμενα δια της οράσεως αυτής; Εως πότε θα εκταθή η κατάπαυσις της θυσίας και η εξ αιτίας της τιμωρίας ερήμωσις της περιοχής; Εως πότε ο άγιος ναός και το θυσιαστήριόν του, όπως επίσης και η δύναμις του ισραηλιτικού λαού, θα καταπατώνται όλα από τους εχθρούς;” | 13 Τότε ἄκουσα ἕνα ἅγιον <ἄγγελον> νὰ ὁμιλῇ.Καὶ ἕνας ἄλλος ἅγιος <ἄγγελος> εἶπεν εἰς ἐκεῖνον ποὺ ὠμιλοῦσε: <Μέχρι πότε θὰ διαρκέσουν, πότε θὰ παύσουν αὐτὰ τὰ ὁποῖα συμβολίζονται μὲ τὴν ὅρασιν ποὺ βλέπω; <Δηλαδή> μέχρι πότε θὰ συνεχισθῇ ἡ κατάπαυσις τῆς προσφορᾶς θυσιῶν καὶ ἡ ἐρήμωσις τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἦλθεν ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἀσεβείας καὶ ἁμαρτίας; Ἕως πότε ὁ ἅγιος Ναός <μὲ τὸ θυσιαστήριόν του> καὶ ἡ δύναμις <τοῦ εὐσεβοῦς Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ> θὰ καταπατῶνται ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς;> |
| 14 καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἕως ἐσπέρας καὶ πρωΐ ἡμέραι δισχίλιαι καὶ τριακόσιαι, καὶ καθαρισθήσεται τὸ ἅγιον. - | 14 Και εκείνος απήντησε· “έως ότου περάσουν διαδοχικώς δύο χιλιάδες τριακόσια ημερονύκτια. Τοτε θα καθαρισθή ο ναός του Θεού από την βεβήλωσιν”. | 14 Καὶ ὁ πρῶτος ἅγιος ἄγγελος ἀπάντησε εἰς αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπε: <Μέχρις ὅτου περάσουν διαδοχικῶς δύο χιλιάδες τριακόσια ἡμερονύκτια· τότε θὰ καθαρισθῇ ὁ Ναός <μὲ τὸ θυσιαστήριον> ἀπὸ τὴν βεβήλωσιν καὶ θὰ ἀνακτήσῃ τὰ δικαιώματά του>. |
| 15 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἰδεῖν με, ἐγὼ Δανιήλ, τὴν ὅρασιν καὶ ἐζήτουν σύνεσιν, καὶ ἰδοὺ ἔστη ἐνώπιον ἐμοῦ ὡς ὅρασις ἀνδρός. | 15 Εγώ, ο Δανιήλ, όταν είδα το όραμα, εσκεπτόμην και προσπαθούσα να κατανοήσω την σημασίαν αυτού και ιδού, εστάθη πλησίον μου κάποιος, ο οποίος είχε την εμφάνισιν ανδρός. | 15 Συνέβη δὲ τοῦτο: Καθὼς ἐγὼ ὁ Δανιὴλ ἔβλεπα τὴν ὅρασιν καὶ ἐπροσπαθοῦσα νὰ καταλάβω τὸ νόημά της, ἰδού! Ἐστάθη ἐμπρός μου κάποιος ποὺ ἔμοιαζε μὲ ἄνδρα. |
| 16 καὶ ἤκουσα φωνὴν ἀνδρὸς ἀναμέσον τοῦ Οὐβάλ, καὶ ἐκάλεσε καὶ εἶπε· Γαβριήλ, συνέτισον ἐκεῖνον τὴν ὅρασιν. | 16 Και ήκουσα την φωνήν ενός ανδρός, ο οποίος εστέκετο εν μέσω του ποταμού Ουβάλ, η οποία φωνή εφώναξε και είπε· “Γαβριήλ, εξηγησε εις αυτόν το όραμα εκείνο”. | 16 Καὶ ἄκουσα τὴν φωνὴν ἐνὸς ἀνδρὸς μεταξὺ τῶν ὀχθῶν τοῦ ποταμοῦ Οὐβάλ, ἡ ὁποία ἐφώναξε καὶ εἶπε: <Γαβριήλ, ἐρμήνευσε εἰς ἐκεῖνον τὸ νόημα τῆς ὁράσεως!> |
| 17 καὶ ἦλθε καὶ ἔστη ἐχόμενος τῆς στάσεώς μου, καὶ ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν ἐθαμβήθην, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου, καὶ εἶπε πρός με· σύνες, υἱὲ ἀνθρώπου· ἔτι γὰρ εἰς καιροῦ πέρας ἡ ὅρασις. | 17 Αυτός ήλθε και εστάθη πολύ κοντά μου. Οταν δέ με επλησίασεν, εγώ κατελήφθην από δέος και θαυμασμόν και έπεσα αμέσως πρηνής με το πρόσωπόν μου κάτω εις την γην. Εκείνος δέ μου ειπέ· “Υιέ ανθρώπου, κατανόησε τούτο· ότι η όρασις αποκαλύπτει το τέλος του καιρού, του καιρού της βασιλείας των θηρίων”, | 17 Καί <ὁ Γαβριήλ> ἦλθε καὶ ἐστάθη πλησίον μου· ὅταν δὲ μὲ ἐπλησίασεν, ἐκυριεύθηκα ἀπὸ ὑπερβολικὸν θαυμασμόν, μεγάλην ἔκπληξιν καὶ φόβον καὶ ἔπεσα ἀμέσως κάτω μὲ τὸ πρόσωπον κατὰ γῆς <μπρούμυτα>.Ἐκεῖνος δὲ μοῦ εἶπεν: <Υἱὲ ἀνθρώπου, ἐννήησε τοῦτο: Ἡ ὅρασις δὲν θὰ ἐκπληρωθῇ ἐπὶ τοῦ παρόντος· ἡ ὅρασις αὐτὴ ἀποκαλύπτει τὸ τέλος τοῦ καιροῦ <ἤ: Ἡ ὅρασις ἀναφέρεται εἰς τὰ ἔσχατα χρόνια>, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ τελειώσῃ ἡ βασιλεία τῶν θηρίων καὶ θὰ ἀναλάβουν πλέον τὴν ἐξουσίαν οἱ ἅγιοι τοῦ Ὑψίστου>. |
| 18 καὶ ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν μετ' ἐμοῦ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἥψατό μου καὶ ἔστησέ με ἐπὶ πόδας | 18 Οταν εκείνος μου ωμιλούσε, εγώ είχα πέσει πρηνής με το πρόσωπον στο έδαφος, με ήγγισε, με εσήκωσε εις τα ποδια μου | 18 Καὶ καθὼς ἐκεῖνος μοῦ ὠμιλοῦσε, ἐγὼ ἀπὸ τὴν κατάπληξιν καὶ τὸν φόβον ἔπεσα κάτω μὲ τὸ πρόσωπόν μου κατὰ γῆς, ἐκεῖνος ὅμως μὲ ἄγγισε καὶ μὲ ἐσήκωσεν εἰς τὰ πόδια μου |
| 19 καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγὼ γνωρίζω σοι τὰ ἐσόμενα ἐπ' ἐσχάτων τῆς ὀργῆς· ἔτι γὰρ εἰς καιροῦ πέρας ἡ ὅρασις. | 19 και μου είπε· “ιδού, εγώ θα καταστήσω εις σε γνωστά αυτά, τα οποία θα συμβούν, όταν θα λάβη τέλος η τιμωρός θεία οργή. Τα σημαινόμενα δια του οράματος συμβολίζουν το πέρας της κυριαρχίας των θηρίων. | 19 καὶ μοῦ εἶπεν: <Ἰδού! Ἐγὼ θὰ σοῦ καταστήσω γνωστὰ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα θὰ γίνουν, ὅταν τελειώσῃ ἡ τιμωρητικὴ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.Διότι ἡ ὅρασις δὲν θὰ ἐκπληρωθῇ ἐπὶ τὸν παρόντος· ἡ ὅρασις αὐτὴ ἀποκαλύπτει τὸ τέλος τοῦ καιροῦ <ἤ: Ἡ ὅρασις ἀναφέρεται εἰς τὰ ἔσχατα χρόνια>, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ τελειώσῃ ἡ βασιλεία τῶν θηρίων, μετὰ τὴν πάροδον τῆς ὀργῆς, καὶ θὰ ἀναλάβουν πλέον τὴν ἐξουσίαν οἱ ἅγιοι τοῦ Ὑψίστου. |
| 20 ὁ κριός, ὃν εἶδες, ὁ ἔχων τὰ κέρατα βασιλεὺς Μήδων καὶ Περσῶν. | 20 Ο κριός, τον οποίον είδες είναι ο βασιλεύς των Μηδων και των Περσών. | 20 Ὁ κριὸς ποὺ εἶδες, ὁ ὁποῖος εἶχε τὰ δύο κέρατα, εἶναι ὁ βασιλιᾶς τῶν Μήδων καὶ Περσῶν. |
| 21 ὁ τράγος τῶν αἰγῶν βασιλεὺς ῾Ελλήνων· καὶ τὸ κέρας τὸ μέγα, ὃ ἦν ἀναμέσον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ, αὐτός ἐστιν ὁ βασιλεὺς ὁ πρῶτος. | 21 Ο τράγος των αιγών είναι ο βασιλεύς των Ελλήνων. Το μεγάλο κέρας, το οποίον ήτο ανάμεσα στους οφθαλμούς του, αυτός είναι ο πρώτος και μέγας βασιλεύς των Ελλήνων. | 21 Ὁ τράγος τῶν αἰγῶν εἶναι ὁ βασιλιᾶς τῶν Ἑλλήνων τὸ δὲ μεγάλο κέρατο, τὸ ὁποῖον ἦταν μεταξὺ τῶν ὀφθαλμῶν του, αὐτὸς εἶναι ὁ πρῶτος καὶ μέγας βασιλιᾶς τῶν Ἑλλήνων. |
| 22 καὶ τοῦ συντριβέντος, οὗ ἔστησαν τέσσαρα κέρατα ὑποκάτω, τέσσαρες βασιλεῖς ἐκ τοῦ ἔθνους αὐτοῦ ἀναστήσονται καὶ οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ. | 22 Η συντριβή του μεγάλου αυτού κέρατος και τα τέσσαρα αλλά, τα οποία αντ' αυτού εφύτρωσαν, υποδηλώνουν τέσσαρας βασιλείς από το έθνος αυτό, οι οποίοι θα εγερθούν, χωρίς όμως να έχουν και την δύναμιν του πρώτου. | 22 <Ἡ ἔννοια> τοῦ κέρατος, τὸ ὁποῖον συνετρίβη καὶ εἰς τὴν θέσιν τοῦ ὁποίου ἀνεπήδησαν ἄλλα τέσσερα κέρατα, εἶναι ἡ ἑξῇς: Ἀπὸ τὸ ἔθνος τοῦ βασιλιᾶ αὐτοῦ θὰ ἀναδυθοῦν τέσσερις βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι ὅμως δὲν θὰ ἔχουν καὶ τὴν δύναμιν τοῦ πρώτου καὶ μεγάλου βασιλιᾶ τῶν Ἑλλήνων. |
| 23 καὶ ἐπ' ἐσχάτων τῆς βασιλείας αὐτῶν, πληρουμένων τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ἀναστήσεται βασιλεὺς ἀναιδὴς προσώπῳ καὶ συνίων προβλήματα. | 23 Κατά το τέλος της βασιλείας αυτών, όταν πλέον θα έχουν φθάσει εις την πληρότητά των αι αμαρτίαι των αποστατών Ιουδαίων, θα εμφανισθή ένας αδιάντροπος βασιλεύς, πανούργος και πολυμήχανος. | 23 Εἰς τὸ τέλος δὲ τῆς βασιλείας τῶν τεσσάρων αὐτῶν βασιλέων <διαδόχων τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου>, ὅταν φθάσουν εἰς τὸ ὕψιστον σημεῖον τῆς ἀσεβείας καὶ παρανομήσουν πέρα ἀπὸ τὸ μέτρον τῆς θείας μακροθυμίας, θὰ ἐμφανισθῇ ἕνας βασιλιᾶς ἀσεβής, αὐθάδης, θρασύς, ἀδιάντροπος καὶ ἐπὶ πλέον πανοῦργος, ἐφευρετικὸς εἰς τὸ κακὸν καὶ πολυμήχανος. |
| 24 καὶ κραταιὰ ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ καὶ θαυμαστὰ διαφθερεῖ καὶ κατευθυνεῖ καὶ ποιήσει καὶ διαφθερεῖ ἰσχυροὺς καὶ λαὸν ἅγιον. | 24 Θα έχη μεγάλην δύναμιν, θα επιφέρη αδιηγήτου καταοτροφάς. Θα φέρη εις πέρας τας ενεργείας του. Θα πράττη ο,τι θέλει και θα καταστρέψη ισχυρούς λαούς και αυτόν ακόμη τον άγιον λαόν του Θεού. | 24 Ἡ δύναμίς του θὰ εἶναι μεγάλη καὶ θὰ προξενήσῃ ἀνεκδιήγητες καταστροφές· θὰ ἐπιτυγχάνῃ εἰς τὶς ἐνέργειές του καὶ θὰ κάνῃ ὅ,τι θέλει· θὰ καταστρέφῃ λαοὺς ἰσχυροὺς καὶ τὸν ἅγιον λαὸν τοῦ Θεοῦ <τοὺς Ἰσραηλίτες>. |
| 25 καὶ ὁ ζυγὸς τοῦ κλοιοῦ αὐτοῦ κατευθυνεῖ· δόλος ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ μεγαλυνθήσεται καὶ δόλῳ διαφθερεῖ πολλοὺς καὶ ἐπὶ ἀπωλείας πολλῶν στήσεται καὶ ὡς ὠὰ χειρὶ συντρίψει. | 25 Ο ζυγός της τυρανικής υποταγής θα, επεκταθή επιτυχώς εις λαούς. Θα ενεργή μετά δολιότητος, θα αλαζονευθή κατά τη καρδίαν αυτού και δια της πανουργία και των μηχανορραφιών του θα καταστρέψη πολλούς. Επάνω δε εις τα ερείπια πολλών θα σταθή αυτός υπερήφανος. Θα συντρίβη τους άλλους, με όσην ευκολίαν σπάζει κανείς ένα αυγό. | 25 Ὁ βαρὺς καὶ τυραννικὸς ζυγὸς τῆς βασιλείας του θὰ ἐπιβληθῇ ἐπιτυχῶς εἰς τοὺς λαοὺς ἐπὶ τῶν ὁποίων θὰ κυριαρχήσῃ.Θὰ ἐνεργῇ μὲ πανουργίαν καὶ ὑπουλότητα· θὰ ὑπερηφανευθῇ δὲ τόσον, ὥστε θὰ θεωρήσῃ τὸν ἑαυτόν του μέγιστον ὅλων τῶν ἀνθρώπων, μὲ δόλον δὲ καὶ μὲ ἀπάτην θὰ καταστρέφῃ πολλούς.Καὶ θὰ σταθῇ ὄρθιος πατώντας ἐπάνω εἰς τὰ ἐρείπια καὶ τὰ πτώματα πολλῶν.Θὰ ἐργάζεται δὲ τὸ καταστροφικόν του ἔργον μὲ τόσην εὐκολίαν, μὲ ὅσην συντρίβει κανεὶς εἰς τὸ χέρι του αὐγά! |
| 26 καὶ ἡ ὅρασις τῆς ἑσπέρας καὶ τῆς πρωΐας τῆς ρηθείσης ἀληθής ἐστι· καὶ σὺ σφράγισον τὴν ὅρασιν, ὅτι εἰς ἡμέρας πολλάς. | 26 Το όραμα των δυο χιλιάδων τριακοσίων ημερονυκτίων έχει και αυτό το νόημά του, είναι αληθές. Συ όμως τήρησε σιγήν, κράτησε ανερμήνευτον την όρασιν αυτήν, διότι αναφέρεται εις ένα απτομακρυσμένον χρονικόν διάστημα”. | 26 Καὶ ἡ ὅρασις τῶν δύο χιλιάδων τριακοσίων ἡμερονυκτίων, ἡ ὁποία σοῦ ἀπεκαλύφθη, εἶναι ἀναμφιβόλως ἀληθινή.Ἐπειδὴ ὅμως ὁ ἐν τῷ μεταξὺ χρόνος εἶναι μακρός, σὺ τήρησε σιωπήν, διατήρησε τὴν ὅρασιν ἀσαφῆ διὰ τοὺς πολλούς, διότι αὐτὴ ἀναφέρεται εἰς ἐποχήν, ἡ ὁποία θὰ βραδύῃη πολὺ νὰ ἔλθῃ>. |
| 27 καὶ ἐγὼ Δανιὴλ ἐκοιμήθην καὶ ἐμαλακίσθην ἡμέρας καὶ ἀνέστην καὶ ἐποίουν τὰ ἔργα τοῦ βασιλέως· καὶ ἐθαύμαζον τὴν ὅρασιν, καὶ οὐκ ἦν ὁ συνίων. | 27 Επειτα από τας οράσεις αυτάς εγώ, ο Δανιήλ, έπεσα εις τεταραγμένον ύπνον, ησθένησα επί μερικάς ημέρας έπειτα από τας οποίας εσηκώθην και εξετέλουν, όπως συνήθως, τα έργα του βασιλέως. Ανελογιζόμην όμως με θαυμασμόν αυτά, τα οποία είδα και ήκουσα, χωρίς και να ημπορώ να εισχωρήσω στο πλήρες νόημά των. | 27 Ἐγὼ δὲ ὁ Δανιήλ, μετὰ τὴν ὅρασιν αὐτὴν καὶ ἀφοῦ ἔμαθα τὶς συμφορὲς οἱ ὁποῖες ἐπρόκειτο νὰ πλήξουν τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν, ἐλυπήθηκα καὶ ἐμελαγχόλησα καὶ ἐκοιμήθηκα γεμᾶτος ταραχὴν καὶ ἀρρώστησα ἐπὶ μερικὲς ἡμέρες.Κατόπιν ὅμως ἐσηκώθηκα καὶ ἄρχισα νὰ διεκπεραιώνω τὶς ὑποθέσεις τοῦ βασιλιᾶ, χωρὶς νὰ γνωρίζῃ κανεὶς τὴν αἰτίαν τῆς ἀρρώστιας μου.Ἤμουν δὲ γεμᾶτος ἔκπληξιν, ἀπορίαν καὶ θαυμασμὸν δι’ ὅσα εἶδα καὶ ἄκουσα εἰς τὴν ὅρασιν ποὺ μοῦ ἀπεκαλύφθη· ἀλλὰ δὲν ἠμποροῦσα νὰ ἐννοήσω πλήρως τὸ νόημά των, διότι δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ μοῦ δοθῇ σαφὴς ἑρμηνεία τοῦ νοήματος τῆς ὁράσεως ἀπὸ κάποιον ἄνθρωπον. |
