Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024
Ανατ: 06:15
Δύση: 18:46
Σελ. 20 ημ.
89-277
16ος χρόνος, 5886η ημέρα
Έκδοση: 4η

ΔΑΝΙΗΛ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 (Ζ)


 
 

ΚΕΦΑΛΑΙΑ


 
Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
1 ΕΝ ἔτει πρώτῳ Βαλτάσαρ βασιλέως Χαλδαίων Δανιὴλ ἐνύπνιον εἶδε, καὶ αἱ ὁράσεις τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ, καὶ τὸ ἐνύπνιον αὐτοῦ ἔγραψεν· 1 Κατά το πρώτον έτος της βασιλείας του Βαλτάσαρ, βασιλέως των Χολδαίων, ο Δανιήλ είδεν ενύπνιον, θεία οράματα εις την διάνοιάν του, καθώς εκοιμάτο επάνω εις την κλίνην του. Αυτό δε το ενύπιόν του το έγραψεν· 1 Κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς βασιλείας τοῦ βασιλιᾶ τῶν Χαλδαίων Βαλτάσαρ, ὁ Δανιὴλ εἶδεν ὄνειρον καὶ θεῖες ὁράσεις μὲ τὶς διανοητικές του δυνάμεις, ἐνῷ ἐκοιμᾶτο εἰς τὸ κρεββάτι του· καὶ τὸ ὄνειρόν του αὐτὸ τὸ κατέγραψεν ὡς ἀκολούθως:
2 ἐγὼ Δανιὴλ ἐθεώρουν ἐν ὁράματί μου τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ οἱ τέσσαρες ἄνεμοι τοῦ οὐρανοῦ προσέβαλον εἰς τὴν θάλασσαν τὴν μεγάλην. 2 “Εγώ, ο Δανιήλ, είδον κατά την νύκτα ένα όραμα· και ιδού τέσσαρες άνεμοι από τον ουρανόν προσέβαλαν και ανετάραξαν την θάλασσαν την μεγάλην, την Μεσόγειον. 2 <Ἐγώ, ὁ Δανιήλ, συνεπαρμένος ἀπὸ τὴν θεωρίαν τοῦ νυκτερινοῦ μου ὁράματος ἔβλεπα, καὶ ἰδού! Ἔξαφνα οἱ τέσσερις ἄνεμοι τοῦ οὐρανοῦ προσέβαλαν καὶ ἀνετάραξαν τὴν μεγάλην θάλασσαν, τὴν Μεσόγειον.
3 καὶ τέσσαρα θηρία μεγάλα ἀνέβαινον ἐκ τῆς θαλάσσης διαφέροντα ἀλλήλων. 3 Τέσσαρα δε μεγάλα θηρία, διαφορετικά το ένα από το άλλο, εξήρχοντο από την θάλασσαν. 3 Τέσσερα δὲ μεγάλα θηρία ἀνεδύοντο ἀπὸ τὴν θάλασσαν, ἀλλὰ τὸ καθένα διέφερεν ἀπὸ τὰ ἄλλα.
4 τὸ πρῶτον ὡσεὶ λέαινα, καὶ πτερὰ αὐτῇ ὡσεὶ ἀετοῦ· ἐθεώρουν ἕως οὗ ἐξετίλη τὰ πτερὰ αὐτῆς, καὶ ἐξῄρθη ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἐπὶ ποδῶν ἀνθρώπου ἐστάθη, καὶ καρδία ἀνθρώπου ἐδόθη αὐτῇ. 4 Το πρώτον ωμοίαζε με λέαιναν, είχε δε πτερά όμοια προς τα πτερά του αετού. Παρατηρούσα με προσοχήν, έως ότου εμαδήθησαν τα πτερά της λεαίνης. Αυτή εσηκώθη ορθία εις την γην και εστάθη επί τους πόδας της ως άνθρωπος. Εδόθη δε εις αυτήν καρδία ανθρώπου. 4 Τὸ πρῶτον θηρίον ὠμοίαζε μὲ λέαιναν, εἶχε δὲ πτερά, ποὺ ἔμοιαζαν μὲ τὰ πτερὰ τοῦ ἀετοῦ· παρατηροῦσα μὲ προσοχήν, μέχρις ὅτου τὰ πτερά της ἐμάδησαν καὶ ἔπεσαν, ἐσηκώθη δὲ ὀρθία εἰς τὸ ἔδαφος καὶ ἐστάθη εἰς τὰ δύο πόδια της ὡς ἄνθρωπος· καὶ ἐδόθη εἰς αὐτὴν καρδιὰ ἀνθρώπου.
5 καὶ ἰδοὺ θηρίον δεύτερον ὅμοιον ἄρκῳ, καὶ εἰς μέρος ἓν ἐστάθη, καὶ τρεῖς πλευραὶ ἐν τῷ στόματι αὐτῆς ἀναμέσον τῶν ὀδόντων αὐτῆς, καὶ οὕτως ἔλεγον αὐτῇ· ἀνάστηθι, φάγε σάρκας πολλάς. 5 Και ιδού, ενεφανίσθη κατόπιν δεύτερον θηρίον, το οποίον ωμοίαζε με άρκτον. Εστάθη προς το ένα μέρος, στο στόμα της, ανάμεσα από τα δόντια της υπήρχον τρεις πλευραί με κρέας. Ηκούσθη δε μία φωνή, η οποία έλεγε προς αυτήν· Σηκω και φάγε πολλάς σάρκας. 5 Καὶ ἰδού! Ἐφάνη ἐμπρός μου δεύτερον θηρίον, ποὺ ὠμοίαζε μὲ ἀρκούδα, ἡ ὁποία ἐστάθη ὀρθία μὲ τὸ σῶμα της νὰ γέρνῃ πρὸς τὸ ἕνα μέρος· μέσα δὲ εἰς τὸ στόμα της, μεταξὺ τῶν δοντιῶν της, εἶχε τρεῖς πλευρές <παΐδια> μὲ κρέας· ἀκούσθηκε δὲ μία φωνή, ἡ ὁποία τῆς ἔλεγε: <Σήκω, φάγε σάρκες πολλές>!
6 ὀπίσω τούτου ἐθεώρουν καὶ ἰδοὺ θηρίον ἕτερον ὡσεὶ πάρδαλις, καὶ αὐτῇ πτερὰ τέσσαρα πετεινοῦ ὑπεράνω αὐτῆς, καὶ τέσσαρες κεφαλαὶ τῷ θηρίῳ, καὶ ἐξουσία ἐδόθη αὐτῇ. 6 Αμέσως πίσω από αυτό έβλεπα, ότι ήρχετο άλλο θηρίον, το οποίον ωμοίαζε με πάρδαλιν. Εις αυτό και στο επάνω μέρος του σώματός του υπήρχον τέσσαρες πτέρυγες πτηνού. Εις το θηρίον αυτό επίσης υπήρχον τέσσαρες κεφαλαί. Μεγάλη δε εξουσία του εδόθη. 6 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸ παρατηροῦσα μὲ προσοχὴν καὶ ἔξαφνα, ἰδού! Ἄλλο θηρίον παρουσιάσθη, τὸ ὁποῖον ἔμοιαζε μὲ πάρδαλιν <τὸ σαρκοβόρον αἰλουροειδὲς θηλαστικὸν θηρίον>· καὶ εἰς τὰ πλευρὰ τῆς ράχεως της ὑπῆρχαν τέσσερα πτερὰ πτηνοῦ.Τὸ θηρίον αὐτὸ εἶχε τέσσερις κεφαλές, ἐδόθη δὲ εἰς τὴν πάρδαλιν αὐτὴν μεγάλη ἐξουσία!
7 ὀπίσω τούτου ἐθεώρουν καὶ ἰδοὺ θηρίον τέταρτον φοβερὸν καὶ ἔκθαμβον καὶ ἰσχυρὸν περισσῶς, καὶ οἱ ὀδόντες αὐτοῦ σιδηροῖ μεγάλοι, ἐσθίον καὶ λεπτῦνον καὶ τὰ ἐπίλοιπα τοῖς ποσὶν αὐτοῦ συνεπάτει, καὶ αὐτὸ διάφορον περισσῶς παρὰ πάντα τὰ θηρία τὰ ἔμπροσθεν αὐτοῦ, καὶ κέρατα δέκα αὐτῷ. 7 Πισω από το θηρίον αυτό είδα να έρχεται αμέσως ένα άλλο τέταρτον φοβερόν θηρίον εμπνέον κατάπληξιν και τρόμον, πάρα πολύ δε ισχυρόν. Τα δόντια του ήσαν μεγάλα και σιδερένια. Συνέτριβε και κατέτρωγε κατά την όρεξιν αυτού, τα δε υπόλοιπα καταπατούσε με τα πόδια του. Το θηρίον αυτό ήτό κατά πολύ διαφορετικόν από τα άλλα θηρία, που είχαν προηγηθή. Εφερε δε δέκα κέρατα. 7 Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸ παρατηροῦσα μὲ προσοχὴν καὶ ἔξαφνα, ἰδού! Τέταρτον θηρίον παρουσιάσθη ἐμπρός μου, θηρίον φοβερόν, τὸ ὁποῖον προξενοῦσε θάμβος καὶ κατάπληξιν κατ' ἐξοχὴν ἰσχυράν.Τὰ δόντια του ἦσαν σιδερένια, μεγάλα, ἔτρωγε τὰ θύματά του· τὰ συνέτριβε, ἐλιάνιζε ὅσα ἤθελεν <ἀνάλογα μὲ τὴν ὄρεξιν ποὺ εἶχε>, τὰ δὲ ὑπόλοιπα καταπατοῦσε μὲ τὰ πόδια του.Τὸ θηρίον αὐτὸ ἦταν πολὺ διαφορετικὸν ἀπὸ τὰ ἄλλα προηγούμενα τρία θηρία, εἶχε δὲ δέκα κέρατα, ποὺ ἐσήμαινεν ὅτι ἦταν πολὺ ἰσχυρόν!
8 προσενόουν τοῖς κέρασιν αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ κέρας ἕτερον μικρὸν ἀνέβη ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ τρία κέρατα τῶν ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἐξερριζώθη ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ὀφθαλμοὶ ὡσεὶ ὀφθαλμοὶ ἀνθρώπου ἐν τῷ κέρατι τούτῳ καὶ στόμα λαλοῦν μεγάλα. 8 Παρετήρησα με προσοχήν τα κέρατά του και είδα και ιδού, ένα μικρόν κέρατον εφύτρωσεν ανάμεσα από τα άλλα. Τρία δε από τα δέκα προηγούμενα κέρατα εξερριζώθησαν, αμέσως μόλις ενεφανίσθη το μικρόν κέρας. Εις το μικρόν αυτό κέρας υπήρχον οφθαλμοί όμοιοι με ανθρωπίνους οφθαλμούς και στόμα, το οποίον εμεγαλαυχούσε και αλαζονεύετο. 8 Καθὼς παρατηροῦσα μὲ προσοχὴν τὰ δέκα κέρατά του, ἰδού! Ἔξαφνα ἕνα ἄλλο κέρας μικρὸν ἐβλάστησε μεταξύ των, καὶ τότε τρία κέρατα ἀπὸ τὰ ἀρχικὰ δέκα, ποὺ ὑπῆρχαν πρὶν ἀπὸ αὐτό, ἐξερριζώθησαν, μόλις ἐφύτρωσεν αὐτό.Καὶ νά! Εἰς τὸ μικρὸν αὐτὸ κέρας ὑπῆρχαν μάτια ὅμοια μὲ μάτια ἀνθρώπινα, καὶ στόμα ποὺ ἔλεγε καυχησιολογίες, ἀλαζονεῖες καὶ βλασφημίες>.
9 ἐθεώρουν ἕως ὅτου οἱ θρόνοι ἐτέθησαν, καὶ παλαιὸς ἡμερῶν ἐκάθητο, καὶ τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ λευκὸν ὡσεὶ χιών, καὶ ἡ θρὶξ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ὡσεὶ ἔριον καθαρόν, ὁ θρόνος αὐτοῦ φλὸξ πυρός, οἱ τροχοὶ αὐτοῦ πῦρ φλέγον· 9 Παρετήρουν με προσοχήν και έβλεπα, μέχρις ότου ετέθησαν θρόνοι και ο παλαιός των ημέρων, ο προαιώνιος Θεός και πατήρ, εκάθισεν στον θρόνον. Το ένδυμά του ήτο λευκόν ωσάν το χιόνι και αι τρίχες της κεφαλής του λευκαί ωσάν το καθαρόν ολόλευκον έριον. Ο θρόνος αυτού ήτο φλόγα πυρός και οι τροχοί του θρόνου του ήσαν πυρ, που εξέπεμπε φλόγας. 9 <Παρατηροῦσα ὅλα αὐτὰ μὲ προσοχήν, μέχρις ὅτου ἐστήθησαν δικαστικοὶ θρόνοι καὶ ὁ Παλαιὸς τῶν ἡμερῶν, ὁ προαιώνιος καὶ ἄναρχος Θεὸς Πατήρ, ἐκάθησεν εἰς τὸν θρόνον του.Τὸ ἔνδυμά του ἦταν κατάλευκον ὡσὰν τὸ χιόνι καὶ οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς του ἦσαν ὡσὰν καθαρὸν ἄσπρο μαλλί· ὁ θρόνος του ἦταν ἀπὸ φλόγες φωτιᾶς, καὶ οἱ τροχοὶ τοῦ θρόνου ἦσαν ἀναμμένη φωτιά, ποὺ ἔβγαζε φλόγες.
10 ποταμὸς πυρὸς εἷλκεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ· χίλιαι χιλιάδες ἐλειτούργουν αὐτῷ, καὶ μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν αὐτῷ· κριτήριον ἐκάθισε, καὶ βίβλοι ἠνεῴχθησαν. 10 Πυρινος ποταμός έτρεχεν έμπροσθέν του. Χιλιαι χιλιάδες αγγέλων τον υπηρετούσαν και μύριαι μυριάδες αγγέλων ίσταντο πλησίον του. Κριτήριον εστήθη και τα βιβλία ηνοίχθησαν. 10 Πύρινος ποταμὸς ἔτρεχεν ἐνώπιόν του.Χιλιάδες χιλιάδων ἀγγέλων τὸν ὑπηρετοῦσαν καὶ μυριάδες μυριάδων <ἄπειρα πλήθη, ἀνυπολόγιστος ἀριθμός> ἀγγέλων ἐστέκοντο πλησίον του.Κριτήριον ἐστήθη καὶ βιβλία, ποὺ κατέγραφαν τὶς πράξεις τῶν κρινομένων, ἀνοίχθηκαν.
11 ἐθεώρουν τότε ἀπὸ φωνῆς τῶν λόγων τῶν μεγάλων, ὧν τὸ κέρας ἐκεῖνο ἐλάλει, ἕως οὗ ἀνῃρέθη τὸ θηρίον καὶ ἀπώλετο, καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐδόθη εἰς καῦσιν πυρός. 11 Εστράφην τότε εκεί, όπου ηκούετο μία φωνή των μεγάλων λόγων, του οποίους εξεστόμιζε το μικρόν εκείνο κέρατον, μέχρις ότου εφονεύθη το θηρίον και εξηφανίσθη και το σώμα του πάρεδόθη να καή στο πυρ. 11 Τότε ἐστράφηκα ἐκεῖ ἀπὸ ὅπου ἠκούετο ἡ φωνὴ ποὺ ἐξεστόμιζε καυχησιολογίες, ἀλαζονεῖες καὶ βλασφημίες, πρὸς τὸ μικρὸν δηλαδὴ ἐκεῖνο κέρας, καὶ τὸ παρατηροῦσα μέχρις ὅτου ἐφονεύθη τὸ θηρίον καὶ ἐξηφανίσθη, τὸ δὲ σῶμα του παρεδόθη εἰς τὴν φωτιὰ διὰ νὰ καῇ.
12 καὶ τῶν λοιπῶν θηρίων μετεστάθη ἡ ἀρχή, καὶ μακρότης ζωῆς ἐδόθη αὐτοῖς ἕως καιροῦ καὶ καιροῦ. 12 Και από το αλλά θηρία αφηρέθη η εξουσία, αλλά εδόθη εις αυτά παράτασις ζωής μέχρις ωρισμένου καιρού. 12 Ἀπὸ δὲ τὰ ὑπόλοιπα τρία θηρία ἀφηρέθη μὲν ἡ ἐξουσία, ἐδόθη ὅμως εἰς αὐτὰ παράτασις ζωῆς περιωρισμένης χρονικῆς διαρκείας.
13 ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν καὶ ἕως τοῦ παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν ἔφθασε καὶ ἐνώπιον αὐτοῦ προσηνέχθη. 13 Εβλεπα μετά προσοχής στο όραμα της νυκτός και ιδού κάποιος, ως υιός ανθρώπου, ήρχετο επ' των νεφελών του ουρανού, έφθασε εμπρός στον παλαιόν των ημερών και ωδηγήθη προς αυτόν υπό των αγγέλων εν δόξη. 13 Συνεπαρμένος ἀπὸ τὴν θεωρίαν τοῦ νυκτερινοῦ δράματος ἔβλεπα, καὶ ἰδού! Ἕνα πρόσωπον, τὸ ὁποῖον ὠμοίαζε πρὸς υἱὸν ἀνθρώπου, ἤρχετο ἐπάνω εἰς τὶς νεφέλες τοῦ οὐρανοῦ, ἔφθασε δὲ ἐνώπιον τοῦ Παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν καὶ ὠδηγήθη ἐνώπιον του ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους.
14 καὶ αὐτῷ ἐδόθη ἡ ἀρχὴ καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ βασιλεία, καὶ πάντες οἱ λαοί, φυλαί, γλῶσσαι αὐτῷ δουλεύσουσιν· ἡ ἐξουσία αὐτοῦ ἐξουσία αἰώνιος, ἥτις οὐ παρελεύσεται, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ οὐ διαφθαρήσεται. - 14 Εις αυτόν εδόθη η εξουσία, η τιμή και η βασιλεία και όλοι οι άνθρωποι λαοί, φυλαί και γλώσσαι θα υπηρετήσουν αυτόν. Η εξουσία του θα είναι εξουσία αιωνία και η βασιλεία αυτού ποτέ δεν θα φθαρή και δεν θα σβήση. 14 Καὶ εἰς τὸ πρόσωπον αὐτὸ ἐδόθη ἡ ἐξουσία, ἡ τιμὴ καὶ ἡ βασιλεία, ὅλοι δὲ οἱ ἄνθρωποι, λαοί, φυλὲς καὶ γλῶσσες θὰ ὑπηρετήσουν Αὐτόν.Ἡ ἐξουσία του θὰ εἶναι ἐξουσία αἰωνία, ἡ ὁποία δὲν θὰ περάσῃ, ἡ δὲ βασιλεία του δὲν θὰ καταστροφῇ· οὐδέποτε θὰ ἔχῃ τέλος>.
15 ῎Εφριξε τὸ πνεῦμά μου ἐν τῇ ἕξει μου, ἐγὼ Δανιήλ, καὶ αἱ ὁράσεις τῆς κεφαλῆς μου ἐτάρασσόν με. 15 Εφριξεν εντός μου το πνεύμα μου, εγώ ο Δανιήλ το βεβαιώνω τούτο, και τα οράματα αυτά της κεφαλής μου με συνετάραξαν. 15 <Τὸ πνεῦμα μου ἐντός μου ἐκυριεύθη ἀπὸ τρόμον - ἐγὼ ὁ Δανιὴλ βεβαιώνω τοῦτο - καὶ τὰ ὁράματα ποὺ εἶδα μὲ τὶς διανοητικές μου δυνάμεις μὲ συνετάραζαν.
16 καὶ προσῆλθον ἑνὶ τῶν ἑστηκότων καὶ τὴν ἀκρίβειαν ἐζήτουν παρ' αὐτοῦ μαθεῖν περὶ πάντων τούτων, καὶ εἶπέ μοι τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὴν σύγκρισιν τῶν λόγων ἐγνώρισέ μοι· 16 Επλησίασα τότε ένα από τα παρευρισκόμενα ουράνια πνεύματα και εζητούσα να μάθω την ακριβή σημασίαν όλων αυτών που είδα. Εκείνο δέ μου απήντησε και μου κατέστησε γνωστήν την ακρίβειαν και την ερμηνείαν των πραγμάτων αυτών. 16 Τότε ἐπλησίασα ἕνα ἀπὸ τὰ οὐράνια πνεύματα ποὺ ἦσαν παρόντα, καὶ ἐζητοῦσα νὰ μάθω ἀπὸ αὐτὸ τί ἐσήμαιναν ὅλα αὐτὰ ποὺ εἶδα· ἐκεῖνο δὲ μοῦ ἀπάντησε καὶ μοῦ ἀπεκάλυψε τὴν ἀκρίβειαν καὶ τὴν ἑρμηνείαν τῶν πραγμάτων τούτων.
17 ταῦτα τὰ θηρία τὰ μεγάλα τὰ τέσσαρα, τέσσαρες βασιλεῖαι ἀναστήσονται ἐπὶ τῆς γῆς, 17 Αυτά τα τέσσαρα μεγάλα θηρία, μου είπε, είναι αι τέσσαρες βασιλείαι, αι οποίαι η μία μετά την άλλην θα εμφανισθούν επί της γης. 17 Αὐτὰ τὰ τέσσερα μεγάλα θηρία <μοῦ εἶπεν> εἶναι τέσσερις βασιλεῖες, οἱ ὁποῖες θὰ παρουσιασθοῦν ἀλληλοδιαδόχως εἰς τὴν γῆν.
18 αἳ ἀρθήσονται· καὶ παραλήψονται τὴν βασιλείαν ἅγιοι ῾Υψίστου καὶ καθέξουσιν αὐτὴν ἕως αἰῶνος τῶν αἰώνων. 18 Αυταί όμως θα εξαφανισθούν και θα λάβουν την βασιλείαν κατόπιν οι άγιοι του Υψίστου Θεού και θα κρατήσουν αυτήν αιωνίαν και αναφαίρετον. 18 Ὅμως αὐτὲς θὰ ἐξαφανισθοῦν καὶ εἰς τὴν συνέχειαν θὰ λάβουν τὴν βασιλείαν οἱ ἅγιοι <οἱ ὑπηρέται καὶ λάτρεις, οἱ ἁγιασμένοι ἀπὸ τὴν θείαν Χάριν, οἰ πιστοί> τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ καὶ θὰ τὴν κατέχουν εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας τῶν αἰώνων>.
19 καὶ ἐζήτουν ἀκριβῶς περὶ τοῦ θηρίου τοῦ τετάρτου, ὅτι ἦν διαφέρον παρὰ πᾶν θηρίον, φοβερὸν περισσῶς, οἱ ὀδόντες αὐτοῦ σιδηροῖ καὶ ὄνυχες αὐτοῦ χαλκοῖ. ἐσθίον καὶ λεπτῦνον καὶ τὰ ἐπίλοιπα τοῖς ποσὶν αὐτοῦ συνεπάτει· 19 Ιδιαιτέρως τότε εζήτησα ακριβεστέρας πληροφορίας περί του τετάρτου θηρίου, διότι αυτό ήτο πολύ διαφορετικόν από τα άλλα τρία· πάρα πολύ φοβερόν τα δόντια του σιδερένια, τα νύχια του χάλκινα. Κατέτρωγε και συνέτριβε όσα ήθελε, τα δε υπόλοιπα τα καταπατούσε με τα πόδια του. 19 Κατόπιν ἐζητοῦσα νὰ μάθω μὲ ἀκρίβειαν περὶ τοῦ τετάρτου θηρίου, διότι αὐτὸ ἦταν διαφορετικὸν ἀπὸ τὰ ἄλλα τρία θηρία, κατ' ἐξοχὴν φοβερόν.Τὰ δόντια του ἦσαν σιδερένια, καὶ τὰ νύχια του χάλκινα· κατέτρωγε δὲ τὰ θύματά του, τὰ συνέτριβε, ἐλιάνιζε ὅσα ἤθελεν <ἀνάλογα μὲ τὴν ὄρεξιν ποὺ εἶχε>, καὶ τὰ ὑπόλοιπα καταπατοῦσε μὲ τὰ πόδια του.
20 καὶ περὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ τῶν δέκα τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ καὶ τοῦ ἑτέρου τοῦ ἀναβάντος καὶ ἐκτινάξαντος τῶν προτέρων τρία, κέρας ἐκεῖνο, ᾧ οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ στόμα λαλοῦν μεγάλα καὶ ἡ ὅρασις αὐτοῦ μείζων τῶν λοιπῶν. 20 Εζητούσα πληροφορίας δια τα δέκα κέρατα, που υπήρχον εις την κεφαλήν του, και δια το άλλο κέρας, που εφύτρωσε και το οποίον εξερρίζωσε και επέταξεν στο έδαφος τα προηγούμενα τρία· δια το κέρατον εκείνο, το οποίον είχεν οφθαλμούς και στόμα που μεγολαυχούσε και αλαζονεύετο η δε εμφάνισίς του ήτο μεγαλύτερα κι περισσότερον εντυπωσιακή από την των άλλων κεράτων. 20 Ἐζητοῦσα ἐπίσης νὰ πληροφορηθῶ διὰ τὰ δέκα κέρατα, ποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν κεφαλὴν τοῦ θηρίου αὐτοῦ, καὶ διὰ τὸ μικρὸν κέρας, τὸ ὁποῖον ἐφύτρωσε καὶ ἐξερρίζωσεν <ἐτίναξε μὲ δύναμιν> καὶ ἔρριψε κάτω τρία ἀπὸ τὰ προηγούμενα δέκα κέρατα· διὰ τὸ κέρας ἐκεῖνο, ποὺ εἶχε μάτια καὶ στόμα, τὸ ὁποῖον ἔλεγε καυχησιολογίες, ἀλαζονεῖες καὶ βλασφημίες· <διὰ τὸ κέρας ἐκεῖνο> τοῦ ὁποίου ἡ ὅλη παρουσία καὶ ἐμφάνισις ἦταν περισσότερον ρωμαλέα καὶ ἐντυπωσιακὴ ἀπὸ ἐκείνην τῶν ἄλλων κεράτων.
21 ἐθεώρουν καὶ τὸ κέρας ἐκεῖνο ἐποίει πόλεμον μετὰ τῶν ἁγίων καὶ ἴσχυσε πρὸς αὐτούς, 21 Εβλεπα μετά προσοχής και είδον, ότι το κέρατον εκείνο έκαμε πόλεμον εναντίον των ανθρώπων του Θεού και τους ενίκησε. 21 Παρατηροῦσα μὲ προσοχὴν καὶ εἶδα ὅτι τὸ κέρας ἐκεῖνο ἔκαμνε πόλεμον ἐναντίον τῶν ἁγίων τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ <τῶν ἁγιασμένων ἀπὸ τὴν θείαν Χάριν, τῶν πιστῶν> καὶ τοὺς ἐνίκησεν, ἀπεδείχθη ἰσχυρότερον ἀπὸ αὐτούς·
22 ἕως οὗ ἦλθεν ὁ παλαιὸς ἡμερῶν καὶ τὸ κρίμα ἔδωκεν ἁγίοις ῾Υψίστου, καὶ ὁ καιρὸς ἔφθασε καὶ τὴν βασιλείαν κατέσχον οἱ ἅγιοι. 22 Μέχρις ότου ήλθεν ο παλαιός των ημερών, ο προαιώνιος Θεός, ο οποίος έδωσε την νίκην στους αγίους ανθρώπους του Υψίστου. Και έτσι έφθασεν ο καιρός, κατά τον οποίον οι άγιοι κατέλαβον την βασιλείαν. 22 μέχρις ὅτου ἦλθεν ὁ Παλαιὸς τῶν ἡμερῶν, ὁ ὁποῖος ἀπέδωσε τὸ δίκαιον καὶ ἔδωσε τὴν νίκην εἰς τοὺς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ <τοὺς πιστούς>.Καὶ ἔτσι ἔφθασεν ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον οἱ ἅγιοι <οἱ ἁγιασμένοι ἀπὸ τὴν θείαν Χάριν, οἱ πιστοί> κατέλαβαν τὴν βασιλείαν.
23 καὶ εἶπε· τὸ θηρίον τὸ τέταρτον, βασιλεία τετάρτη ἔσται ἐν τῇ γῇ, ἥτις ὑπερέξει πάσας τὰς βασιλείας καὶ καταφάγεται πᾶσαν τὴν γῆν καὶ συμπατήσει αὐτὴν καὶ κατακόψει. 23 Μου είπε λοιπόν· Το τέταρτον θηρίον είναι η τετάρτη βασιλεία επάνω εις την γην, η οποία από απόψεως δυνάμεως και αγριότητος θα υπερέχη από τας άλλας βασιλείας. Θα καταφάγη όλην την οικουμένην, θα ποδοπατήση και θα κατακόψη αυτήν. 23 Μοῦ εἶπε λοιπόν <τὸ οὐράνιον πνεῦμα, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἐζήτησα τὴν ἑρμηνείαν τῶν ὅσων ἔβλεπα>: <Τὸ τέταρτον θηρίον εἶναι ἡ τετάρτη βασιλεία ποὺ θὰ ἔλθῃ <θὰ ἐγκατασταθῇ> εἰς τὴν γῆν, καὶ ἡ ὁποία θὰ εἶναι πολὺ διαφορετικὴ ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες βασιλεῖες καὶ θὰ τὶς ὑπερβαίνῃ εἰς σκληρότητα, ὀργάνωσιν καὶ δύναμιν· θὰ καταβροχθίσῃ <καταστρέψῃ> ὅλον τὸν κόσμον, θὰ καταπατήσῃ τὴν οἰκουμένην καὶ θὰ τὴν συντρίψῃ.
24 καὶ τὰ δέκα κέρατα αὐτοῦ, δέκα βασιλεῖς ἀναστήσονται, καὶ ὀπίσω αὐτῶν ἀναστήσεται ἕτερος, ὃς ὑπεροίσει κακοῖς πάντας τοὺς ἔμπροσθεν, καὶ τρεῖς βασιλεῖς ταπεινώσει· 24 Τα δέκα κέρατα του θηρίου αυτού συμβολίζουν τους δέκα βασιλείς, που θα εμφανισθούν. Κατόπιν από αυτούς θα εμφανισθή ένας άλλος, ο οποίος θα ξεπεράση όλους τους προηγηθέντας εις έργα κακά και ολέθρια, τους δε τρεις βασιλείς θα κτυπήση και θα εξευτελιση. 24 Καὶ τὰ δέκα κέρατα τοῦ θηρίου αὐτοῦ συμβολίζουν τοὺς δέκα βασιλεῖς ποὺ θὰ ἐμφανισθοῦν ἔπειτα δὲ ἀπὸ αὐτοὺς θὰ ἐμφανισθῇ ἄλλος βασιλιᾶς, ὁ ὁποῖος θὰ ξεπεράσῃη εἰς ἔργα κακά, ὀλέθρια καὶ τυραννικὰ ὅλους τοὺς προηγουμένους· θὰ ἐξευτελίσῃ δὲ καὶ θὰ ὑποτάξῃ <τούς> τρεῖς βασιλεῖς.
25 καὶ λόγους πρὸς τὸν ῞Υψιστον λαλήσει καὶ τοὺς ἁγίους ῾Υψίστου παλαιώσει καὶ ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιροὺς καὶ νόμον. καὶ δοθήσεται ἐν χειρὶ αὐτοῦ ἕως καιροῦ καὶ καιρῶν καὶ ἥμισυ καιροῦ. 25 Αυτός θα εκσφενδονίση λόγους αλαζονικούς και υβριστικούς εναντίον του Υψίστου Θεού. Θα καταδιώξη και θα αχρηστεύση τους αγίους του Υψίστου Θεού. Θα σχεδιάση να αλλάξη τους καιρούς και τον νόμον του Θεού, να δημιουργήση νέαν τάξιν πραγμάτων. Μέχρις ωρισμένου καιρού θα παραχωρηθή εις αυτόν μία τέτοια εξουσία. 25 Αὐτὸς ὁ βασιλιᾶς θὰ ἐκστομίσῃ λόγια ἀλαζονικὰ καὶ ὑβριστικὰ κατὰ τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ καὶ θὰ καταργήσῃ ὡς ἀχρήστους τοὺς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ <τοὺς πιστούς> καὶ θὰ σχεδιάσῃ <ἐπιχειρήσῃ> νὰ ἀλλάξῃ τοὺς καιρούς <τὶς ἡμέρες τῶν θρησκευτικῶν ἑορτῶν> καὶ τὸν Νόμον τοῦ Θεοῦ <θὰ ἐπιχειρήσῃ δηλαδὴ νὰ δημιουργήσῃ νέαν τάξιν πραγμάτων>.Ἡ δύναμις ὅμως αὐτὴ θὰ τοῦ παραχωρηθῇ μόνον ἐπὶ ἕνα ἔτος καὶ ἐπὶ δύο ἀκόμη ἔτη καὶ μισὸ ἐπὶ πλέον ἔτος <δηλαδὴ συνολικῶς ἐπὶ τρισήμισυ ἔτη>.
26 καὶ τὸ κριτήριον καθίσει καὶ τὴν ἀρχὴν μεταστήσουσι τοῦ ἀφανίσαι καὶ τοῦ ἀπολέσαι ἕως τέλους. 26 Κατόπιν όμως το κριτήριον του Θεού θα καθίση και οι άγγελοι του Θεού θα αφαιρέσουν την εξουσίαν του, θα τον εξαφανίσουν και θα τον εξολοθρεύσουν εξ ολοκλήρου. 26 Κατόπιν ὅμως θὰ στηθῇ τὸ δικαστήριον τοῦ Θεοῦ καί <οἰ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ> θὰ τοῦ ἀφαιρέσουν τὴν ἐξουσίαν ποὺ τοῦ παρεχωρήθη προσωρινῶς, θὰ τὸν ἐξαφανίσουν καὶ θὰ τὸν καταστρέψουν ὁλοσχερῶς.
27 καὶ ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἐξουσία καὶ ἡ μεγαλωσύνη τῶν βασιλέων τῶν ὑποκάτω παντὸς τοῦ οὐρανοῦ ἐδόθη ἁγίοις ῾Υψίστου, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ βασιλεία αἰώνιος, καὶ πᾶσαι αἱ ἀρχαὶ αὐτῷ δουλεύσουσι καὶ ὑπακούσονται. 27 Επειτα η βασιλεία και η εξουσία και το μεγαλείον των βασιλέων, όλων όσοι ευρίσκονται κάτω από τον ουρανόν, θα δοθή στους αγίους του Υψιστου Θεού. Η βασιλεία αυτού είναι βασιλεία αιωνία. Ολαι αι αρχαί θα τον υπηρετούν και θα υπακούουν εις αυτόν. 27 Κατόπιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ ἐξουσία καὶ τὸ μεγαλεῖον <ἡ λαμπρότης> ὅλων τῶν βασιλέων, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανόν, θὰ δοθῇ εἰς τοὺς ἁγίους τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ.Αὐτοῦ ἡ βασιλεία θὰ εἶναι βασιλεία αἰώνιος, ὅλες δὲ οἱ ἄλλες ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες θὰ Τὸν ὑπηρετοῦν καὶ θὰ Τὸν ὑπακούουν>.
28 ἕως ὧδε τὸ πέρας τοῦ λόγου. ἐγὼ Δανιήλ, οἱ διαλογισμοί μου ἐπὶ πολὺ συνετάρασσόν με, καὶ ἡ μορφή μου ἠλλοιώθη ἐπ' ἐμοί, καὶ τὸ ρῆμα ἐν τῇ καρδίᾳ μου διετήρησα. 28 Εδώ παίρνει πέρας ο λόγος. Εγώ, ο Δανιήλ, επιβεβαιώνω και υπογράφω αυτά. Οι διαλογισμοί μου επί πολύ διάστημα χρόνου με συνετάρασσαν και η όψις του προσώπου μου ήλλαξεν επάνω μου. Αλλά τα αποκαλυπτικά αυτά οράματα και λόγια τα διετήρησα πιστώς μέσα εις την καρδίαν μου”. 28 <Ἐδῶ τελειώνει ὁ λόγος ὁ σχετικὸς μὲ τὴν δρᾶσιν τῶν τεσσάρων ζώων.Ἐγὼ ὁ Δανιὴλ βεβαιώνω καὶ ὑπογράφω τὰ ἀνωτέρω.Οἱ σκέψεις μου, οἱ διαλογισμοί μου μὲ συνεκλόνιζαν ἐπὶ πολὺ διάστημα, καὶ ἡ μορφὴ τοῦ προσώπου μου ἄλλαξε ἐπάνω μου.Ὅμως, παρ’ ὅλους αὐτοὺς τοὺς συγκλονισμούς, διατηροῦσα τὴν ἀποκαλυπτικὴν αὐτὴν δρᾶσιν καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ λόγια ποὺ ἄκουσα, βαθιὰ χαραγμένα εἰς τὴν καρδιὰ καὶ τὴν μνήμην μου>.