| Μετάφραση τῶν Ἑβδομήκοντα | Ερμηνευτική απόδοση Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα | Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα |
| 1 ΙΔΟΥ ἡμέραι ἔρχονται Κυρίου, καὶ διαμερισθήσονται τὰ σκῦλά σου ἐν σοί. | 1 Ιδού, έρχονται ημέραι παρά Κυρίου, κατά τας οποίας οι εχθροί σου, έπειτα από την νίκην εναντίον σου, θα μοιρασθούν μεταξύ των τα λάφυρά σου εντός της περιοχής σου. | 1 Νά· ἔρχονται ἡμέρες, τὶς ὁποῖες θὰ ἐπιφέρῃ ὁ Κύριος ὡς δίκαιος κριτής, καὶ κατὰ τὶς ὁποῖες οἱ ἐχθροί σου, Ἱερουσαλήμ, ἀφοῦ σὲ νικήσουν, θὰ μοιρασθοῦν μεταξύ των τὰ λάφυρά σου μέσα εἰς τὴν περιοχήν σου. |
| 2 καὶ ἐπισυνάξω πάντα τὰ ἔθνη ἐπὶ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς πόλεμον, καὶ ἁλώσεται ἡ πόλις, καὶ διαρπαγήσονται αἱ οἰκίαι, καὶ αἱ γυναῖκες μολυνθήσονται, καὶ ἐξελεύσεται τὸ ἥμισυ τῆς πόλεως ἐν αἰχμαλωσίᾳ, οἱ δὲ κατάλοιποι τοῦ λαοῦ μου οὐ μὴ ἐξολοθρευθῶσιν ἐκ τῆς πόλεως. | 2 Θα συγκεντρώσω όλα τα έθνη εναντίον της Ιερουσαλήμ εις πόλεμον και η πόλις θα κυριευθή. Αι οικίαι θα διαρπαγούν, αι γυναίκες θα μολυνθούν, το δε ήμισυ των κατοίκων της πόλεως θα οδηγηθή εις αιχμαλωσίαν. Αλλά οι απομείναντες από τον λαόν μου δεν θα εξαφανισθούν από την πόλιν. | 2 Διότι θὰ συναθροίσω ὅλα τὰ ἔθνη εἰς πόλεμον ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἡ πόλις θὰ κυριευθῇ καὶ οἱ οἰκίες θὰ λεηλατηθοῦν, οἱ δὲ γυναῖκες θὰ βιασθοῦν καὶ θὰ ἀτιμασθοῦν. Οἱ μισοῖ κάτοικοι τῆς πόλεως θὰ ὁδηγηθοῦν εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν, ἐνῷ οἱ ὑπόλοιποι ἀπὸ τὸν λαόν μου δὲν θὰ ἑξαφανισθοῦν ἀπὸ τὴν πόλιν, ἀλλὰ θὰ σωθοῦν. |
| 3 καὶ ἐξελεύσεται Κύριος καὶ παρατάξεται ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐκείνοις καθὼς ἡμέρα παρατάξεως αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ πολέμου. | 3 Τοτε θα εξέλθη ο Κυριος και θα παραταχθή εναντίον των εθνών εκείνων, όπως γνωρίζει να παρατάσσεται εις καιρόν πολέμου. | 3 Τότε θὰ ἐξορμήσῃ ὁ Κύριος καὶ θὰ παραταχθῇ εἰς μάχην ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν ἐκείνων, ὅπως γνωρίζει νὰ παρατάσσεται εἰς τάξιν μάχης εἰς καιρὸν πολέμου. |
| 4 καὶ στήσονται οἱ πόδες αὐτοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐπὶ τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν τὸ κατέναντι ῾Ιερουσαλὴμ ἐξ ἀνατολῶν· καὶ σχισθήσεται τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν, τὸ ἥμισυ αὐτοῦ πρὸς ἀνατολάς καὶ τὸ ἥμισυ πρὸς θάλασσαν, χάος μέγα σφόδρα. καὶ κλινεῖ τὸ ἥμισυ τοῦ ὄρους πρὸς τὸν βορρᾶν καὶ τὸ ἥμισυ αὐτοῦ πρὸς νότον. | 4 Τα πόδια του θα πατήσουν κατά την ημέραν εκείνην στο όρος των Ελαιών, που ευρίσκεται απέναντι και προς ανατολάς της Ιερουσαλήμ. Το όρος των Ελαιών θα σχισθή εις δύο ημίση από ανατολών μέχρι δυσμών. Μέγα δε χάος θα παρεντεθή μεταξύ των δύο τμημάτων. Το ήμισυ του όρους των Ελαιών θα κλίνη τότε προς βορράν και το άλλο ήμισυ θα κλίνη προς νότον. | 4 Κατὰ τὴν ἱστορικὴν καὶ κρίσιμον ἐκείνην ἡμέραν τὰ πόδια τοῦ Κυρίου θὰ πατήσουν καὶ θὰ σταθοῦν ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται ἀπέναντι τῆς Ἱερουσαλήμ, εἰς τὰ ἀνατολικά. Καὶ τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν θὰ σχισθῇ εἰς δύο· ἡ σχισμὴ αὐτὴ θὰ ἐκτείνεται ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ μέχρι τὰ δυτικά. Χάος «κοιλάδα» δὲ πάρα πολὺ μεγάλο θὰ σχηματισθῇ καὶ θὰ παρεμβληθῇ μεταξὺ τῶν δύο τμημάτων, ποὺ ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τὴν τεραστίαν σχισμήν. Τότε τὸ ἥμισυ τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν θὰ κλίνῃ πρὸς τὸν βορρᾶν καὶ τὸ ἀλλο ἥμισυ αὐτοῦ πρὸς νότον. |
| 5 καὶ ἐμφραχθήσεται ἡ φάραγξ τῶν ὀρέων μου, καὶ ἐγκολληθήσεται φάραγξ ὀρέων ἕως ᾿Ιασὸλ καὶ ἐμφραχθήσεται καθὼς ἐνεφράγη ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ συσσεισμοῦ, ἐν ἡμέραις ᾿Οζίου βασιλέως ᾿Ιούδα· καὶ ἥξει Κύριος ὁ Θεός μου καὶ πάντες οἱ ἅγιοι μετ᾿ αὐτοῦ. | 5 Η φάραγξ, η οποία θα έχη ανοιχθή μεταξύ των δύο μερών του όρους μου, θα φραγή, θα ισοπεδωθή και η ισοπεδωμένη αυτή φάραγξ θα φθάνη μέχρι της Ιασόλ. Θα φραχθή αυτή η φάραγξ, όπως εφράγη άλλη ομοία φάραγξ, κατά τας ημέρας του μεγάλου σεισμού επί της βασιλείας του Οζιου, βασιλέως Ιούδα. Τοτε θα έλθη ο Κυριος ο Θεός μου και όλοι οι άγιοι άγγελοι μαζή του. | 5 Καὶ τὸ μεγάλο χάος τῆς βαθειᾶς κοιλάδας, ποὺ ἀνοιξε καὶ ἐσχηματίσθη μεταξὺ τῶν δύο μερῶν τοῦ ὄρους μου, θὰ φραγῇ καὶ θὰ κλείσῃ ἐντελῶς· τὸ δὲ ἰσοπεδωμένον πλέον αὐτὸ φαράγγι θὰ φθάνῃ μέχρι τὴν Ἰασόλ. Τὸ φαράγγι αὐτὸ θὰ φραχθῇ, ὅπως εἶχε φραχθῇ ἄλλο ὅμοιον φαράγγι, ποὺ ἄνοιξε κατὰ τὶς ἡμέρες τοῦ μεγάλου σεισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Ὀζία, τοῦ βασιλιᾶ τῆς Ἰουδαίας. Τότε θὰ ἔλθῃ ὁ Κύριος καὶ Θεός μου καὶ μαζί του ὅλοι οἱ ἅγιοι ἄγγελοι. |
| 6 καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ οὐκ ἔσται φῶς καὶ ψῦχος καὶ πάγος· | 6 Κατά δε την ημέραν εκείνην δεν θα υπάρχη ηλιαόον φως, ούτε ψύχος, ούτε πάγος. | 6 Θὰ συμβῇ δὲ τοῦτο· κατὰ τὴν ἱστορικὴν καὶ κρίσιμον ἐκείνην ἡμέραν δὲν θὰ ὑπάρχῃ ἡλιακὸν φῶς, οὔτε ψῦχος οὔτε παγωνιά. |
| 7 ἔσται μίαν ἡμέραν, καὶ ἡ ἡμέρα ἐκείνη γνωστὴ τῷ Κυρίῳ, καὶ οὐχ ἡμέρα καὶ οὐ νύξ, καὶ πρὸς ἑσπέραν ἔσται φῶς. | 7 Θα είναι αυτή μία εξαιρετική ημέρα, ημέρα γνωστή μόνον στον Κυριον. Η ημέρα αυτή δεν θα είναι, όπως αι άλλαι ημέραι, και η νύκτα δεν θα είναι όπως αι άλλαι νύκτες. Κατά δε την εσπέραν θα υπάρχη φως. | 7 Ἡ ἡμέρα ἐκείνη θὰ εἶναι μοναδική, ἐντελῶς διαφορετικὴ ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες «ἢ κατ’ ἄλλην ἑρμηνείαν: Θὰ εἶναι συνεχής, ἀδιάκοπος»· καὶ ἡ ἐξαιρετικὴ ἐκείνη ἡμέρα θὰ εἶναι γνωστὴ μόνον εἰς τὸν παντογνώστην Κύριον «ἐπὶ πλέον» δὲν θὰ εἶναι οὔτε πραγματικὴ ἡμέρα, ὅπως ὅλες οἱ ἄλλες, οὔτε πραγματικὴ νύκτα, ὅπως ὅλες οἱ ἄλλες· ἀκόμη δὲ καὶ κατὰ «ἢ μετά» τὴν ἑσπέραν θὰ ὑπάρχῃ φῶς. |
| 8 καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελεύσεται ὕδωρ ζῶν ἐξ ῾Ιερουσαλήμ, τὸ ἥμισυ αὐτοῦ εἰς τὴν θάλασσαν τὴν πρώτην καὶ τὸ ἥμισυ αὐτοῦ εἰς τὴν θάλασσαν τὴν ἐσχάτην, καὶ ἐν θέρει καὶ ἐν ἔαρι ἔσται οὕτως. | 8 Κατά την ημέραν εκείνην θα ανάβλύση ύδωρ, ρέον από την Ιερουσαλήμ. Το ήμισυ αυτού θα χύνεται εις την Νεκράν Θαλασσαν και το άλλο ήμισυ εις την μακρινήν θάλασσαν, την Μεσόγειον. Θα ρέη δε το ύδωρ κατά το θέρος και κατά το έαρ. | 8 Κατὰ τὴν ἱστορικὴν καὶ κρίσιμον ἐκείνην ἡμέραν θὰ ἀναβλύσῃ νερὸ τρεχούμενον ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. Ἡ μισὴ ποσότας τοῦ νεροῦ αὐτοῦ θὰ χύνεται εἰς τὴν πρὸς ἀνατολὰς τῆς Ἱερουσαλὴμ θάλασσαν, τὴν Νεκρὰν θάλασσαν· ἡ δὲ ἄλλη μισὴ ποσότης θὰ χύνεται εἰς τὴν πρὸς τὰ δυτικὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ θάλασσαν, τὴν Μεσόγειον θάλασσαν. Τὸ νερὸ δὲ θὰ ἑξακολουθήσῃ νὰ χύνεται συνεχῶς, ἀδιάκοπα καὶ κατὰ τὸ θέρος καὶ κατὰ τὴν ἄνοιξιν «ἢ τὸν χειμῶνα». |
| 9 καὶ ἔσται Κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν· ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται Κύριος εἷς καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἕν. | 9 Τοτε ο Κυριος θα βασιλεύση εις ολόκληρον την γην. Κατά την ημέραν εκείνην ο Κυριος θα είναι ένας και τα Ονομά του θα είναι ένα. | 9 Καὶ τότε ὁ Κύριος θὰ βασιλεύσῃ εἰς ὁλόκληρον τὴν γῆν. Κατὰ τὴν ἱστορικὴν καὶ εὐλογημένην ἐκείνην ἡμέραν «ὁ» Κύριος θὰ εἶναι ἕνας, καὶ τὸ ὄνομά του θὰ εἶναι ἕνα. |
| 10 κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν καὶ τὴν ἔρημον ἀπὸ Γαβὲ ἕως Ρεμμὼν κατὰ νότον ῾Ιερουσαλήμ· Ραμὰ δὲ ἐπὶ τόπου μενεῖ ἀπὸ τῆς πύλης Βενιαμὶν ἕως τοῦ τόπου τῆς πύλης τῆς πρώτης, ἕως τῆς πύλης τῶν γωνιῶν καὶ ἕως τοῦ πύργου ᾿Αναμεήλ, ἕως τῶν ὑποληνίων τοῦ βασιλέως. | 10 Το ρέον ύδωρ θα περικυκλώνη και θα ποτίζη όλην την κατωκημένην και ακατοίκητον χώραν, από Γαβέ έως Ρεμμών προς νότον της Ιερουσαλήμ. Η Ραμά, δηλαδή η υψηλή και επί υψηλής θέσεως Ιερουσαλήμ, θα υψωθή εις την θέσιν της, από την πύλην Βενιαμίν έως στον τόπον της πρώτης πύλης, μέχρι της πύλης των γωνιών, έως στον πύργον Αναμεήλ και μέχρι των ληνών του βασιλέως. | 10 Τὸ τρεχούμενον νερό «ποὺ θὰ ἀναβλύσῃ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ» θὰ περικυκλώνῃ ὅλην τὴν κατοικημένην καὶ τὴν ἀκατοίκητον χώραν ἀπὸ τὴν Γαβὲ ἕως τὴν Ρεμμών, ἡ ὁποία εὑρίσκεται νοτίως τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἡ δὲ Ραμά, δηλαδὴ ἡ ὑψηλὴ καὶ εἰς ὑψηλὴν θέσιν εὑρισκομένη Ἱερουσαλήμ, θὰ ὑψωθῇ καὶ θὰ παραμείνῃ ἀκλόνητος εἰς τὴν θέσιν της ἀπὸ τὴν πύλην Βενιαμὶν μέχρι τοῦ τόπου τῆς πρώτης, τῆς προηγουμένης πύλης, μέχρι τὴν πύλην τῶν Γωνιῶν «τῆς γωνιαίας» καὶ μέχρι τὸν πύργον Ἀναμεήλ, μέχρι τοὺς βασιλικοὺς ληνούς. |
| 11 κατοικήσουσιν ἐν αὐτῇ, καὶ ἀνάθεμα οὐκ ἔσται ἔτι καὶ κατοικήσει ῾Ιερουσαλὴμ πεποιθότως. | 11 Οι πιστοί θα κατοικήσουν εις την πόλιν αυτήν και κατάρα δεν θα υπάρχη πλέον εκεί. Οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ θα κατοικούν εις αυτήν έχοντες ακλόνητον πεποίθησιν εις την ασφάλειάν της. | 11 Οἱ πιστοὶ θὰ κατοικήσουν εἰς τὴν πόλιν αὐτήν, δὲν θὰ ὑπάρχῃ δὲ πλέον ἐκεῖ κατάρα, ἐρήμωσις, ἀφανισμός· οἱ δὲ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλὴμ θὰ κατοικοῦν εἰς αὐτὴν μὲ σταθερὰν πεποίθησιν εἰς τὴν ἀσφάλειάν της. |
| 12 Καὶ αὕτη ἔσται ἡ πτῶσις, ἣν κόψει Κύριος πάντας τοὺς λαούς, ὅσοι ἐπεστράτευσαν ἐπὶ ῾Ιερουσαλήμ· τακήσονται αἱ σάρκες αὐτῶν ἑστηκότων αὐτῶν ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτῶν, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ρυήσονται ἐκ τῶν ὀπῶν αὐτῶν, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν τακήσεται ἐν τῷ στόματι αὐτῶν. | 12 Αυτή θα είναι η συντριβή και η πτώσις, με την οποίαν ο Κυριος θα καταστρέψη όλους τους λαούς εκείνους, που εξεστράτευσαν εναντίον της Ιερουσαλήμ. Θα λυώσουν αι σάρκες των, καθ' ον χρόνον ακόμη θα ίστανται αυτοί στους πόδας των. Τα μάτια των θα χυθούν από τας κόγχας των και η γλώσσα των θα λυώση μέσα στο στόμα των. | 12 Καὶ αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ πληγή, ἡ καταστροφή, μὲ τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος θὰ κτυπήσῃ καὶ θὰ καταστρέψῃ ὅλους τοὺς λαούς, οἱ ὁποῖοι ἐξεστράτευσαν ἐναντίον τῆς Ἱερουσαλήμ. Οἱ σάρκες των θὰ σαπίσουν καὶ θὰ λειώσουν, ἐνῷ ἀκόμη αὐτοὶ θὰ στέκωνται εἰς τὰ πόδια των, καὶ τὰ μάτια των θὰ σαπίσουν καὶ θὰ χυθοῦν ἀπὸ τὶς κόγχες των, ἡ δὲ γλῶσσα τῶν θὰ λειώσῃ μέσα εἰς τὸ στόμα των. |
| 13 καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔκστασις Κυρίου μεγάλη ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐπιλήψονται ἕκαστος τῆς χειρὸς τοῦ πλησίον αὐτοῦ, καὶ συμπλακήσεται ἡ χεὶρ αὐτοῦ πρὸς τὴν χεῖρα τοῦ πλησίον αὐτοῦ. | 13 Κατά την εποχήν εκείνην θα επιπέση επάνω εις αυτούς παρά Κυρίου κατάπληξις και πανικός τόσον, ώστε θα συλλαμβάνη ο ένας το χέρι του άλλου και θα εμπλέκωνται αι χείρες του ενός εις τα χέρια του άλλου, έτοιμοι προς πόλεμον. | 13 Κατὰ τὴν ἱστορικὴν ἐκείνην ἐποχὴν θὰ κυριεύσῃ τοὺς λαοὺς ἐκείνους κατάπληξις, φόβος, σύγχυσις καὶ πανικός, ποὺ θὰ προέρχωνται ἀπὸ τὸν Κύριον τόσον, ὥστε ὁ ἕνας θὰ ἁρπάζῃ τὸ χέρι τοῦ ἄλλου, καὶ θὰ συμπλέκωνται τὰ χέρια τοῦ ἑνὸς μὲ τὰ χέρια τοῦ ἄλλου διὰ πόλεμον. |
| 14 καὶ ὁ ᾿Ιούδας παρατάξεται ἐν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ συνάξει τὴν ἰσχὺν πάντων τῶν λαῶν κυκλόθεν, χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ ἱματισμὸν εἰς πλῆθος σφόδρα. | 14 Οι Ιουδαίοι θα παραταχθούν εις την Ιερουσαλήμ προς μάχην εναντίον των εχθρών των, θα τους νικήσουν και θα συγκεντρώσουν όλην την δύναμιν του πλούτου όλων των γύρω λαών· χρυσίον και αργύριον και ιμάτια εις αναρίθμητον πλήθος. | 14 Ἀλλ’ οἱ Ἰουδαῖοι θὰ παραταχθοῦν πρὸς πόλεμον κατὰ τῶν ἐχθρῶν των εἰς τὴν Ἰερουσαλήμ· ἀφοῦ δὲ τοὺς νικήσουν, θὰ συγκεντρώσουν τὰ πλούσια λάφυρα ὅλων τῶν γύρω ἀπὸ αὐτοὺς ἐχθρικῶν λαῶν: Χρυσάφι, καὶ ἀσῆμι καὶ ἱματισμὸν εἰς πάρα πολὺ μεγάλην ποσότητα. |
| 15 καὶ αὕτη ἔσται ἡ πτῶσις τῶν ἵππων καὶ τῶν ἡμιόνων καὶ τῶν καμήλων καὶ τῶν ὄνων καὶ πάντων τῶν κτηνῶν τῶν ὄντων ἐν ταῖς παρεμβολαῖς ἐκείναις κατὰ τὴν πτῶσιν ταύτην. | 15 Αυτή θα είναι η τρομερά καταστροφή των ίππων, των ημιόνων και των καμήλων, των όνων και όλων των άλλων κτηνών, που ευρίσκοντο εις τα στρατόπεδα των εχθρών κατά την μεγάλην εκείνην ημέραν της καταστροφής των. | 15 Παρομοία θὰ εἶναι καὶ ἡ καταστροφὴ τῶν ἵππων, τῶν ἡμιόνων, τῶν καμήλων, τῶν ὄνων καὶ ὅλων τῶν ἄλλων κτηνῶν, τὰ ὁποῖα εὑρίσκοντο εἰς τὰ ἐχθρικὰ ἐκεῖνα στρατόπεδα κατὰ τὸν χρόνον τῆς μεγάλης αὐτῆς καταστροφῆς. |
| 16 καὶ ἔσται ὅσοι ἐὰν καταλειφθῶσιν ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν τῶν ἐλθόντων ἐπὶ ῾Ιερουσαλήμ, καὶ ἀναβήσονται κατ᾿ ἐνιαυτὸν τοῦ προσκυνῆσαι τῷ βασιλεῖ Κυρίῳ παντοκράτορι καὶ τοῦ ἑορτάζειν τὴν ἑορτὴν τῆς σκηνοπηγίας. | 16 Θα συμβή δε και τούτο· όσοι από τους εθνικούς, που επήλθαν εναντίον της Ιερουσαλήμ, επιζήσουν από την καταστροφήν, θα ανεβαίνουν κάθε έτος, δια να προσκυνούν τον βασιλέα Κυριον και παντοκράτορα, και να εορτάζουν την εορτήν της Σκηνοπηγίας. | 16 Τότε θὰ συμβῇ τοῦτο: Ὅσοι ἀπομείνουν καὶ δὲν ἐξολοθρευθοῦν ἀπὸ ὅλα τὰ ἔθνη, τὰ ὁποῖα ἐπετέθησαν κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ, θὰ ἀνεβαίνουν κάθε ἔτος διὰ νὰ προσκυνήσουν τὸν βασιλέα Κύριον Παντοκράτορα καὶ νὰ ἐορτάζουν τὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας. |
| 17 καὶ ἔσται ὅσοι ἐὰν μὴ ἀναβῶσιν ἐκ πασῶν τῶν φυλῶν τῆς γῆς εἰς ῾Ιερουσαλὴμ τοῦ προσκυνῆσαι τῷ βασιλεῖ Κυρίῳ παντοκράτορι, καὶ οὗτοι ἐκείνοις προστεθήσονται. | 17 Οσοι όμως από όλας τας φυλάς της γης δεν θα αναβούν, δια να προσκυνήσουν τον βασιλέα Κυριον παντοκράτορα, αυτοί θα προστεθούν εις εκείνους, που κατεστράφησαν. | 17 Θὰ συμβῇ δὲ τοῦτο: Ὅσοι ἀπὸ ὅλες τὶς φυλὲς τῆς γῆς δὲν θὰ ἀνεβοῦν εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ προσκυνήσουν τὸν βασιλέα Κύριον Παντοκράτορα, θὰ προστεθοῦν καὶ αὐτοὶ εἰς τοὺς ἐθνικοὺς ἐκείνους ποὺ κατεστράφησαν. |
| 18 ἐὰν δὲ φυλὴ Αἰγύπτου μὴ ἀναβῇ μηδὲ ἔλθῃ ἐκεῖ, καὶ ἐπὶ τούτους ἔσται ἡ πτῶσις, ἣν πατάξει Κύριος πάντα τὰ ἔθνη, ὅσα ἐὰν μὴ ἀναβῇ τοῦ ἑορτάσαι τὴν ἑορτὴν τῆς σκηνοπηγίας. | 18 Εάν δε κάποια φυλή από την Αίγυπτον δεν αναβή και δεν έλθη εκεί εις την Ιερουσαλήμ, τότε εναντίον και των ανθρώπων της αυλής αυτής θα επέλθη καταστροφή, με την οποίαν θα κτυπήση ο Κυριος όλα τα έθνη, όσα δεν θα αναβούν, δια να εορτάσουν την εορτήν της Σκηνοπηγίας εις την Ιερουσαλήμ. | 18 Ἐὰν δὲ ἡ φυλὴ τῶν Αἰγυπτίων δὲν ἀνέβη καὶ δὲν ἔλθῃ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα «διὰ να προσκυνήσῃ τὸν Κύριον καὶ ἑορτάσῃ τὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας», τότε καὶ ἐναντίον αὐτῶν θὰ ἔλθῃ ἡ καταστροφή, μὲ τὴν ὁποίαν θὰ κτυπήσῃ ὁ Κύριος ὅλα τὰ ἔθνη, ὅσα δὲν ἀνεβοῦν διὰ νὰ ἐορτάσουν τὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας. |
| 19 αὕτη ἔσται ἡ ἁμαρτία Αἰγύπτου καὶ ἡ ἁμαρτία πάντων τῶν ἐθνῶν, ὅσα ἂν μὴ ἀναβῇ ἑορτάσαι τὴν ἑορτὴν τῆς σκηνοπηγίας. | 19 Αυτή θα είναι η αμαρτία και η τιμωρία της αμαρτίας της Αιγύπτου και όλων των άλλων εθνών, όσα δεν θα αναβούν να εορτάσουν την εορτήν της Σκηνοπηγίας. | 19 Αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ τιμωρία τῆς ἁμαρτίας τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἡ τιμωρία τῆς ἁμαρτίας ὅλων τῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα δὲν θὰ ἀνεβοῦν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα διὰ νὰ ἑορτάσουν τὴν ἑορτὴν τῆς Σκηνοπηγίας. |
| 20 ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται τὸ ἐπὶ τὸν χαλινὸν τοῦ ἵππου ἅγιον τῷ Κυρίῳ παντοκράτορι, καὶ ἔσονται οἱ λέβητες ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου ὡς φιάλαι πρὸ προσώπου τοῦ θυσιαστηρίου. | 20 Κατά την περίοδον εκείνην, κάθε χρυσούν η αργυρούν κόσμημα στον χαλινόν του ίππου θα είναι αφιερωμένον στον Κυριον τον παντοκράτορα και οι λέβητες θα είναι αφιερωμένοι στον ναόν του Κυρίου, όπως επίσης και αι φιάλαι, που χρησιμοποιούνται δια το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων. | 20 Κατὰ τὴν ἱστορικὴν ἐκείνην ἡμέραν κάθε στόλισμα » κωδωνίσκος» εἰς τὸ χαλινάρι τοῦ ἵππου θὰ θεωρῆται καὶ θὰ ὀνομάζεται ὡς ἀφιερωμένον εἰς τὸν παντοκράτορα Κύριον. Καὶ οἱ λέβητες «δοχεῖα» εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου θὰ εἶναι ἅγιοι, ἀφιερωμένοι εἰς τὸν Κύριον, ὅπως οἱ φιάλες, διὰ τῶν ὁποίων ὁ ἱερεὺς λαμβάνει τὸ αἷμα τῶν θυσιῶν, καὶ οἱ ὁποῖες χρησιμοποιοῦνται διὰ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων. |
| 21 καὶ ἔσται πᾶς λέβης ἐν ῾Ιερουσαλὴμ καὶ ἐν τῷ ᾿Ιούδᾳ ἅγιον τῷ Κυρίῳ παντοκράτορι· καὶ ἥξουσι πάντες οἱ θυσιάζοντες καὶ λήψονται ἐξ αὐτῶν καὶ ἑψήσουσιν ἐν αὐτοῖς. καὶ οὐκ ἔσται Χαναναῖος οὐκέτι ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου παντοκράτορος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. | 21 Αλλά και κάθε λέβης εις την πόλιν της Ιερουσαλήμ και εις την περιοχήν της Ιουδαίας, θα είναι άγιος, αφιερωμένος στον Κυριον τον παντοκράτορα. Και όλοι όσοι έρχονται, δια να προσφέρουν θυσίαν, θα παίρνουν οποιονδήποτε από τους λέβητας και θα βράσουν έντος αυτών τα κρέατα της θυσίας. Δεν θα υπάρχη πλέον ασεβής Χαναναίος στον οίκον του Κυρίου παντοκράτορος κατά την περίοδον εκείνην. | 21 Ἀλλὰ καὶ κάθε λέβης «δοχεῖον» εἰς τὴν πόλιν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ γενικώτερα εἰς τὴν Ἰουδαίαν θὰ θεωρῆται καὶ θὰ ὀνομάζεται ὡς ἀφιερωμένος εἰς τὸν παντοκράτορα Κύριον. Ὅλοι δέ, ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ θυσιάσουν, θὰ ἔρχωνται καὶ θὰ παίρνουν ὁποιοδήποτε ἀπὸ τὰ δοχεῖα αὐτὰ καὶ θὰ βράζουν εἰς αὐτὰ τὰ κρέατα τῶν θυσιῶν. Καὶ πλέον δὲν θὰ ὑπάρχῃ ἀσεβὴς ἔμπορος Χαναναῖος «ἢ κατ’ ἄλλους: Ἀσεβὴς καὶ παράνομος» ἐγκατεστημένος εἰς τὸν ναὸν τοῦ παντοκράτορος Κυρίου κατὰ τὴν ἱστορικὴν καὶ μακαρίαν ἐκείνην ἡμέραν. |
